Darmowy fragment publikacji:
IDZ DO
IDZ DO
PRZYK£ADOWY ROZDZIA£
PRZYK£ADOWY ROZDZIA£
SPIS TREœCI
SPIS TREœCI
KATALOG KSI¥¯EK
KATALOG KSI¥¯EK
KATALOG ONLINE
KATALOG ONLINE
ZAMÓW DRUKOWANY KATALOG
ZAMÓW DRUKOWANY KATALOG
TWÓJ KOSZYK
TWÓJ KOSZYK
DODAJ DO KOSZYKA
DODAJ DO KOSZYKA
CENNIK I INFORMACJE
CENNIK I INFORMACJE
ZAMÓW INFORMACJE
ZAMÓW INFORMACJE
O NOWOœCIACH
O NOWOœCIACH
ZAMÓW CENNIK
ZAMÓW CENNIK
CZYTELNIA
CZYTELNIA
FRAGMENTY KSI¥¯EK ONLINE
FRAGMENTY KSI¥¯EK ONLINE
Wydawnictwo Helion
ul. Koœciuszki 1c
44-100 Gliwice
tel. 032 230 98 63
e-mail: helion@helion.pl
Ajax. Æwiczenia
Autor: Marcin Lis
ISBN: 83-246-0686-6
Format: A5, stron: 168
Przyk³ady na ftp: 32 kB
Ajax to nowe podejœcie do tworzenia witryn internetowych bazuj¹ce na ró¿norodnych
technologiach, takich jak HTML i JavaScript, obiekty XMLHttpRequest, style CSS,
model DOM czy XML. Charakterystyczne dla stron budowanych zgodnie z tym
podejœciem jest to, ¿e nie wymagaj¹ one prze³adowywania. Dziêki temu, ¿e przesy³ane
s¹ tylko niezbêdne dane, takie witryny internetowe dzia³aj¹ w sposób zbli¿ony do
standardowych aplikacji. Daje to wiele nowych mo¿liwoœci, dlatego Ajax zas³u¿enie
szybko zyska³ du¿¹ popularnoœæ.
„Ajax. Æwiczenia” to zbiór praktycznych æwiczeñ pokazuj¹cych, jak za pomoc¹
technologii zwi¹zanych z Ajaksem oraz jêzyka PHP wykonywaæ operacje pozwalaj¹ce
tworzyæ bardziej reaktywne witryny. Wykonuj¹c kolejne æwiczenia, nauczysz siê miêdzy
innymi wysy³aæ i pobieraæ dane za pomoc¹ obiektów XMLHttpRequest oraz dynamicznie
aktualizowaæ strony. Dowiesz siê, w jaki sposób Ajax wspó³pracuje ze skryptami PHP
oraz jak obs³ugiwaæ dane XML. Poznasz tak¿e wiele ró¿nych technik pozwalaj¹cych
na efektywne przesy³anie informacji miêdzy serwerem a przegl¹dark¹ w synchroniczny
i asynchroniczny sposób. Dziêki lekturze tej ksi¹¿ki nauczysz siê tworzyæ bogatsze
i bardziej reaktywne witryny internetowe.
(cid:129) Przesy³anie danych za pomoc¹ obiektów XMLHttpRequest
(cid:129) Wspó³praca Ajaksa z PHP
(cid:129) Obs³uga danych XML
(cid:129) Przesy³anie danych w ró¿nych formatach
(cid:129) Generowanie kodu po stronie serwera
(cid:129) Obiekty JSON
Tchnij wiêcej ¿ycia w swoje witryny internetowe
Spis treści
Wstęp
Rozdział 1. Podstawy
Pierwsze kroki z AJAX-em
Obiekt XMLHttpRequest
Właściwości i metody obiektu XMLHttpRequest
Wysyłanie żądania do serwera
Przesyłanie danych między przeglądarką a serwerem
Transmisja synchroniczna
Inne sposoby tworzenia obiektu XMLHttpRequest
Rozdział 2. Kolejne kroki z AJAX-em
Pobieranie danych z różnych plików
Co nieco o obrazach
Dynamiczne zmiany na stronie
Rozdział 3. AJAX i skrypty serwera (PHP)
AJAX i PHP
Wysyłanie danych do serwera metodą GET
Wysyłanie danych do serwera metodą POST
AJAX i PHP w praktyce
5
9
9
12
17
21
23
31
33
39
39
45
53
59
59
67
79
87
4
Ajax(cid:31)• Ćwiczenia
Rozdział 4. AJAX i XML
Krótko o XML
Reprezentacja dokumentów XML
Odbieranie danych XML
Dynamiczne listy wyboru
AJAX, XML i PHP
Rozdział 5. Równoległa obsługa wielu żądań
Problemy z równoległą obsługą żądań
Użycie kilku obiektów XMLHttpRequest
Wykorzystanie funkcji wewnętrznych
Rozdział 6. Kiedy serwer odpowiada kodem
Serwer wysyła kod
Obiekty w standardzie JSON
105
105
107
110
120
126
133
133
140
143
147
147
157
4
AJAX i XML
Krótko o XML
Skrót AJAX oznacza Asynchronous Javascript and XML — z samej nazwy
wynika więc, że technika ta jest związana z językiem XML. Co prawda,
jak pokazały poprzednie rozdziały, stosowanie XML-a wcale nie jest
konieczne do tworzenia aplikacji AJAX-a, warto jednak wiedzieć, jak
wygląda współpraca między XML-em i AJAX-em oraz jak się tworzy,
pobiera i przetwarza tego typu dane. Takim właśnie zagadnieniom po-
święcony jest czwarty rozdział.
XML to EXtensible Markup Language, czyli rozszerzalny język znacz-
ników. Jest to rozwijany przez organizację W3C (http://www.w3.org)
niezależny od platformy systemowej język opisu danych. Faktycznie
XML służy do wyprowadzania innych języków, tzw. aplikacji XML.
Pozwala na definiowanie struktury danych, struktury dokumentów,
zupełnie niezależnej od sposobu ich prezentacji, jak jest np. w HTML.
Nie ma w nim też narzuconego z góry zestawu znaczników. I to jest
jego największa siła. Dzięki tym cechom umożliwia łatwą wymianę
danych oraz bezproblemowe ich przetwarzanie.
Dokument XML składa się z nagłówka oraz zbioru znaczników defi-
niujących elementy dokumentu. Każdy element musi mieć znacznik
otwierający i zamykający, np.:
106
Ajax(cid:31)• Ćwiczenia
element1
dane
/element1
chyba że jest elementem pustym (czyli niezawierającym danych). W tym
ostatnim przypadku znacznik będzie miał postać:
znacznik /
W nagłówku należy natomiast określić wersję języka. W dalszych ćwi-
czeniach będziemy stosować nagłówek w postaci:
?xml version= 1.0 ?
Elementy dokumentu XML mogą być zagnieżdżane (podobnie jak znacz-
niki HTML), np.:
element1
element2
dane
/element2
/element1
Mogą także posiadać atrybuty, choć w niniejszej publikacji nie bę-
dziemy ich stosować. Jak może wyglądać prosty dokument XML? Na
przykład następująco:
?xml version= 1.0 ?
dokument
To jest pierwszy dokument!
/dokument
Mamy tu znacznik otwierający dokument i zamykający /dokument . Te
znaczniki definiują element XML o nazwie dokument, natomiast tekst
znajdujący się między nimi to zawartość tego elementu. Przy czym
dokument bynajmniej nie jest predefiniowanym elementem języka
— jest to nasz własny znacznik, który sobie wymyśliliśmy. Równie
dobrze można go nazwać np. napis:
?xml version= 1.0 ?
napis
To jest pierwszy dokument!
/napis
Te wiadomości wystarczą już do wykonania ćwiczeń znajdujących się
na kolejnych stronach.
Rozdział 4. • AJAX i XML
107
Reprezentacja dokumentów XML
W poprzednich rozdziałach zaprezentowano wiele ćwiczeń pokazują-
cych, w jaki sposób odbierać dane tekstowe za pomocą obiektu XMLHttp-
Request. Dane te były zarówno statyczne, jak i generowane dynamicz-
nie, jednak dostęp do nich zawsze był uzyskiwany przez odwołanie
się do właściwości responseText. Jeśli zajrzymy teraz do tabeli 1.1 z roz-
działu 1., znajdziemy w niej również właściwość responseXML. Właśnie
ona zawiera dane w formacie XML, o ile oczywiście w takiej formie
zostały przesłane z serwera. W rzeczywistości właściwość ta zawiera
obiekt posiadający właściwości pozwalające na dostęp do danych za-
wartych w pobranym dokumencie XML. Typowe właściwości zostały
przedstawione w tabeli 4.1.
Tabela 4.1. Właściwości pozwalające na dostęp do struktury dokumentu XML
Nazwa
attributes
childNodes
Opis
Atrybuty węzła
Tablica węzłów potomnych
documentElement
Główny element dokumentu
firstChild
lastChild
localName
name
nextSibling
nodeName
nodeType
nodeValue
Pierwszy węzeł potomny
Ostatni węzeł potomny
Lokalna nazwa węzła
Nazwa węzła
Kolejny węzeł sąsiadujący
Nazwa węzła
Typ węzła
Wartość węzła
previousSibling
Poprzedni węzeł sąsiadujący
Aby zrozumieć znacznie tych właściwości, trzeba wiedzieć, że doku-
ment XML w obiekcie wskazanym przez właściwość responseXML jest
traktowany jako struktura drzewiasta, w której poszczególne elementy
dokumentu są węzłami. Załóżmy, że mamy do dyspozycji dokument
XML w postaci:
108
Ajax(cid:31)• Ćwiczenia
?xml version= 1.0 ?
osoba
imie
Jan
/imie
nazwisko
Kowalski
/nazwisko
/osoba
Będzie on reprezentowany jako struktura widoczna na rysunku 4.1.
Rysunek 4.1.
Drzewiasta
struktura
dokumentu XML
Jak widać, taki dokument posiada węzeł (ang. node) odpowiadający
elementowi osoba , zaś węzeł ten posiada dwa podwęzły (ang. sub-
nodes), czyli węzły potomne (ang. child nodes): imie i nazwisko .
Każdy z węzłów potomnych posiada dodatkowo podwęzeł przecho-
wujący tekstowe dane zdefiniowane w elementach imie i nazwisko .
Wynika z tego, że:
(cid:84) węzeł osoba jest węzłem głównym,
(cid:84) właściwość firstChild węzła osoba to węzeł imie ,
(cid:84) właściwość lastChild węzła osoba to węzeł nazwisko ,
(cid:84) właściwość firstChild węzła imie to węzeł tekstowy
zawierający ciąg znaków Jan,
(cid:84) właściwość firstChild węzła nazwisko to węzeł tekstowy
zawierający ciąg znaków Kowalski,
(cid:84) właściwość nextSibling węzła imie to węzeł nazwisko ,
(cid:84) właściwość previousSibling węzła nazwisko to węzeł imie
(cid:84) itd.
Tak więc, jeśli odbierzemy dane i dokonamy przypisania:
var xml = XMLHttpRequestObject.responseXML;
to aby dostać się do węzła osoba , napiszemy:
xml.documentElement
Rozdział 4. • AJAX i XML
109
Aby dostać się do węzła imie , wpiszemy:
xml.documentElement.firstChild
bowiem węzeł imie jest pierwszym węzłem potomnym (firstChild)
węzła osoba .
Aby dostać się do węzła nazwisko , napiszemy:
xml.documentElement.lastChild
bowiem węzeł nazwisko jest ostatnim węzłem potomnym (lastChild)
węzła osoba .
Aby dostać się do węzła tekstowego zawierającego imię, napiszemy:
xml.documentElement.firstChild.firstChild
bowiem węzeł ten jest pierwszym (i zarazem jedynym) węzłem po-
tomnym węzła imie .
Można by przytoczyć jeszcze kilka innych konstrukcji (np. wykorzy-
stujących węzły sąsiadujące), nie ma chyba jednak takiej potrzeby —
zasady dostępu z pewnością są już jasne.
Niestety powyższy opis sprawdzi się w pełni tylko w przypadku prze-
glądarki Internet Explorer. Przeglądarki oparte na module Gecko (np.
Firefox), ale również np. Opera nieco inaczej interpretują dane XML.
Otóż białe znaki (a więc znaki końca linii, tabulacji, spacje itp.) znaj-
dujące się w treści dokumentu pomiędzy znacznikami są traktowane
jako węzły tekstowe. Stąd przedstawiony wyżej dokument — jako
obiekt XML w przeglądarce — będzie miał postać przedstawioną na
rysunku 4.2.
Rysunek 4.2.
Struktura
dokumentu XML
w przeglądarkach
Firefox, Opera itp.
Tak więc w tym przypadku węzeł osoba również jest węzłem głów-
nym, ale pierwszym węzłem potomnym jest węzeł tekstowy zawiera-
jący znak końca linii i spacje. Dopiero pierwszym sąsiadem tego węzła
jest węzeł imie . Jeśli zatem odbierzemy dane i dokonamy przypisania:
var xml = XMLHttpRequestObject.responseXML;
110
Ajax(cid:31)• Ćwiczenia
to aby dostać się do węzła osoba , napiszemy:
xml.documentElement
Aby dostać się do węzła imie , wpiszemy:
xml.documentElement.firstChild.nextSibling
bowiem węzeł imie jest kolejnym węzłem sąsiadującym (nextSibling)
z pierwszym węzłem potomnym (firstChild) węzła osoba .
Aby dostać się do węzła nazwisko , napiszemy:
xml.documentElement.lastChild.previousSibling
bowiem węzeł nazwisko jest przedostatnim węzłem potomnym (czyli
wcześniejszym węzłem sąsiadującym ostatniego węzła potomnego)
węzła osoba .
Aby dostać się do węzła tekstowego zawierającego imię, napiszemy:
xml.documentElement.firstChild.nextSibling.firstChild
bowiem węzeł ten jest pierwszym (i zarazem jedynym) węzłem po-
tomnym węzła imie .
Jak widać, czasami niezbędne może okazać się pisanie dwóch wersji
kodu, obsługujących dwa przedstawione sposoby reprezentacji danych.
Jednak w wielu przypadkach uda nam się obejść te ograniczenia i utwo-
rzyć kod działający poprawnie w obu rodzajach przeglądarek. Pomoc-
na może być w tym właściwość nodeType każdego węzła, pozwalająca
określić jego typ. Typy węzłów i odpowiadające im wartości zostały
przedstawione w tabeli 4.2. Ich znajomość przyda się przy wykonywa-
niu jednego z ćwiczeń przedstawionych w kolejnym podrozdziale.
Odbieranie danych XML
Dwa poprzednie podrozdziały zawierały wiele informacji na temat XML-a
i sposobu reprezentacji dokumentów tego typu w przeglądarkach. Czas
wykorzystać tę wiedzę i wykonać pierwszy przykład, który pokaże,
jak za pomocą AJAX-a pobrać dane znajdujące się w pliku tekstowym
zawierającym dokument XML oraz wyświetlić je na ekranie przeglądarki.
Rozdział 4. • AJAX i XML
111
Tabela 4.2. Typy węzłów dokumentu XML
Wartość
Typ węzła
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Element
Atrybut
Węzeł tekstowy
Sekcja CDATA
Referencja do encji
Węzeł encji
Instrukcje przetwarzania XML
Komentarz XML
Węzeł dokumentu XML
Definicja typu dokumentu
Część dokumentu XML
Notacja XML
Ć W I C Z E N I E
4.1
Pobieranie danych XML
Napisz skrypt pobierający z serwera dane w formacie XML i wyświe-
tlający je na ekranie.
Najpierw należy przygotować plik w formacie XML. Będzie on miał
bardzo prostą postać:
?xml version= 1.0 ?
imie
Anna
/imie
Cała zawartość takiego dokumentu to jeden element (określony przez
znacznik imie ) zawierający dane o imieniu Anna. Przedstawioną treść
należy zapisać w pliku index.xml.
Jak pobrać w tle i przetworzyć takie dane, pokazuje skrypt widoczny
na poniższym listingu:
112
Ajax(cid:31)• Ćwiczenia
!DOCTYPE HTML PUBLIC -//W3C//DTD HTML 4.01//EN
html
head
meta http-equiv= Content-Type content= text/html; charset=iso-8859-2
title Ajax /title
script type= text/javascript
var XMLHttpRequestObject = false;
if(window.XMLHttpRequest){
XMLHttpRequestObject = new XMLHttpRequest();
}
else if(window.ActiveXObject){
XMLHttpRequestObject = new ActiveXObject( Microsoft.XMLHTTP );
}
function pobierzDane(dest)
{
if(XMLHttpRequestObject){
var div = document.getElementById(dest);
var url = http://localhost/index.xml ;
XMLHttpRequestObject.open( GET , url);
XMLHttpRequestObject.onreadystatechange = function()
{
if (XMLHttpRequestObject.readyState == 4
XMLHttpRequestObject.status == 200){
var xml = XMLHttpRequestObject.responseXML;
var imie = xml.documentElement.firstChild.nodeValue;
var str = Imię odczytane z dokumentu XML to: + imie;
div.innerHTML = str;
}
}
XMLHttpRequestObject.send(null);
}
}
/script
/head
body
input type= button value= Kliknij tu
onclick= pobierzDane( dataDiv ); /
hr
/div
div id= dataDiv
Ten tekst zostanie zmieniony.
/div
/body
/html
Rozdział 4. • AJAX i XML
113
Na stronie znajduje się przycisk, któremu została przypisana procedura
obsługi zdarzenia onclick w postaci funkcji pobierzDane oraz warstwa
o identyfikatorze dataDiv służąca do wyświetlania danych. Funkcja
pobierzDane przyjmuje jeden argument określający identyfikator war-
stwy, na której mają pojawić się wyniki jej działania. W jej wnętrzu na
początku wykonywane są typowe operacje niezbędne do transmisji
i przetwarzania danych, czyli pobranie obiektu warstwy wskazywanej
przez argument dest:
var div = document.getElementById(dest);
podanie adresu wskazującego plik XML, który ma zostać pobrany:
var url = http://localhost/index.xml ;
oraz zainicjowanie żądania za pomocą metody open:
XMLHttpRequestObject.open( GET , url);
Dane tradycyjnie odczytywane są za pomocą funkcji anonimowej przy-
pisanej właściwości onreadystatechange obiektu XMLHttpRequestObject.
W przeciwieństwie jednak do przykładów prezentowanych we wcze-
śniejszych rozdziałach, odczyt następuje przez odwołanie się do wła-
ściwości responseXML:
var xml = XMLHttpRequestObject.responseXML;
Po wykonaniu takiej instrukcji zmienna xml będzie zawierała obiekt
odzwierciedlający strukturę dokumentu XML. Ponieważ nasz dokument
ma bardzo prostą strukturę, gdzie elementem głównym jest znacznik
imie , to dostęp do tego znacznika osiągamy przez odwołanie się do
właściwości documentElement, natomiast dostęp do węzła tekstowego
zawierającego imię — przez odwołanie się do właściwości firstChild.
nodeValue. Jest to realizowanie przez instrukcję:
var imie = xml.documentElement.firstChild.nodeValue;
Odczytana wartość węzła tekstowego jest następnie wykorzystywana
do skonstruowania napisu, który pojawi się na stronie. Jest on zapi-
sywany w zmiennej str:
var str = Imię odczytane z dokumentu XML to: + imie;
Z kolei wartość zmiennej str jest przypisywana właściwości in-
nerHTML warstwy wskazywanej przez obiekt div:
div.innerHTML = str;
Ostatecznie po kliknięciu przycisku zobaczmy widok przedstawiony
na rysunku 4.3.
114
Ajax(cid:31)• Ćwiczenia
Rysunek 4.3.
Dane pobrane
z dokumentu
XML zostały
wyświetlone
na stronie
Ćwiczenie 4.1 pokazało, w jaki sposób odebrać dane w formacie XML
i wyświetlić je na witrynie. Struktura dokumentu była jednak bardzo
prosta, nie występowały więc żadne problemy związane z różnymi spo-
sobami reprezentacji danych stosowanych w przeglądarkach, a opisa-
nych w poprzednim podrozdziale. Spróbujmy zatem poprawnie prze-
tworzyć nieco bardziej złożony dokument zawierający zagnieżdżone
znaczniki.
Ć W I C Z E N I E
4.2
Przetwarzanie dokumentu XML
Napisz skrypt przetwarzający dane z dokumentu XML zawierającego
kilka zagnieżdżonych znaczników.
Dokument XML, który wykorzystamy w tym ćwiczeniu (należy go za-
pisać w pliku index.xml), będzie miał postać:
?xml version= 1.0 ?
imiona
imie
Anna
/imie
imie
Magdalena
/imie
imie
Jolanta
/imie
/imiona
Nie jest on bardzo skomplikowany, jest to jednak struktura drzewiasta,
bardziej złożona niż w poprzednim ćwiczeniu. Widzimy, że elementem
głównym jest znacznik imiona . Wewnątrz niego za pomocą znaczni-
ków imie zostały zdefiniowane trzy kolejne elementy, a każdy z tych
elementów zawiera dane tekstowe. Możemy być zatem pewni, że Inter-
Rozdział 4. • AJAX i XML
115
net Explorer zinterpretuje te dane inaczej niż Firefox czy Opera. Pierw-
szym pomysłem, który się nasuwa, jest rozpoznanie typu przeglądarki
(co i tak wykonujemy podczas tworzenia obiektu XMLHttpRequest) oraz
napisanie dwóch różnych wersji kodu. W tym przypadku nie musimy
jednak tak postępować. Zamiast tego wystarczy bowiem odpowiednio
wykorzystać właściwości childNodes i nodeType, tak jak zostało to wyko-
nane w poniższym skrypcie:
!DOCTYPE HTML PUBLIC -//W3C//DTD HTML 4.01//EN
html
head
meta http-equiv= Content-Type content= text/html; charset=iso-8859-2
title Ajax /title
script type= text/javascript
var XMLHttpRequestObject = false;
if(window.XMLHttpRequest){
XMLHttpRequestObject = new XMLHttpRequest();
}
else if(window.ActiveXObject){
XMLHttpRequestObject = new ActiveXObject( Microsoft.XMLHTTP );
}
function przetwarzajXML(xml, dest)
{
var div = document.getElementById(dest);
var imiona = xml.documentElement.childNodes;
var str = Imiona odczytane z danych XML: br / ;
for(var i = 0; i imiona.length; i++){
if(imiona[i].nodeType == 1){
str += imiona[i].firstChild.nodeValue + br / ;
}
}
div.innerHTML = str;
}
function pobierzDane(dest)
{
if(XMLHttpRequestObject){
var url = http://localhost/index.xml ;
XMLHttpRequestObject.open( GET , url);
XMLHttpRequestObject.onreadystatechange = function()
{
if (XMLHttpRequestObject.readyState == 4
XMLHttpRequestObject.status == 200){
var xml = XMLHttpRequestObject.responseXML;
116
Ajax(cid:31)• Ćwiczenia
przetwarzajXML(xml, dest);
}
}
XMLHttpRequestObject.send(null);
}
}
/script
/head
body
input type= button value= Kliknij tu
onclick= pobierzDane( dataDiv ); /
hr
/div
div id= dataDiv
Ten tekst zostanie zmieniony.
/div
/body
/html
Przycisk oraz warstwa z danymi zostały zdefiniowane w taki sam spo-
sób jak w poprzednim ćwiczeniu. Funkcja pobierzDane ma również po-
dobną strukturę. Pewnym zmianom uległa natomiast funkcja ano-
nimowa przypisana właściwości onreadystatechange obiektu XMLHttp-
RequestObject. Najpierw pobiera ona obiekt XML będący reprezentacją
danych przesłanych z serwera:
var xml = XMLHttpRequestObject.responseXML;
a następnie przekazuje go w postaci argumentu funkcji przetwarzajXML
zajmującej się przetwarzaniem i interpretacją danych:
przetwarzajXML(xml, dest);
Drugim argumentem jest identyfikator warstwy, na której ma się po-
jawić tekst wynikowy.
Funkcja przetwarzajXML najpierw pobiera obiekt warstwy (i przypisuje go
zmiennej div):
var div = document.getElementById(dest);
a następnie tablicę zawierającą węzły potomne węzła głównego (jest
ona zapisana we właściwości childNodes):
var imiona = xml.documentElement.childNodes;
Ponieważ węzłem głównym jest w tym przypadku imiona , tablica ta
będzie zawierała elementy zdefiniowane za pomocą znaczników
imie oraz — w przypadku przeglądarek innych niż Internet Explorer
— węzły tekstowe. Pozostaje więc znaleźć sposób na odróżnienie ich
Rozdział 4. • AJAX i XML
117
od siebie i pobranie danych tylko węzłów typu imie . Ta czynność
wykonywana jest w pętli for:
for(var i = 0; i imiona.length; i++){
Przechodzi ona wszystkie elementy tablicy imiona, począwszy od ele-
mentu pierwszego, o indeksie 0, aż do ostatniego, o indeksie imiona.
length – 1 (o jeden mniejszym niż całkowity rozmiar tablicy zapisany
we właściwości lenght).
We wnętrzu pętli za pomocą instrukcji warunkowej if sprawdzany jest
typ węzła zapisany we właściwości nodeType każdego z nich. W przy-
padku naszego dokumentu będziemy mieli do czynienia z dwoma
typami węzłów:
(cid:84) typem 1 — definiującym element XML (czyli określonym za
pomocą znaczników imie ),
(cid:84) typem 3 — tekstowym.
Tak więc odwołanie do imion ma sens tylko wtedy, kiedy aktualnie
przetwarzany węzeł ma typ równy 1:
if(imiona[i].nodeType == 1){
W takim przypadku, ponieważ mamy wtedy do czynienia z elementem
imie , trzeba się odwołać do pierwszego (i jedynego) węzła potom-
nego zawierającego dane konkretnego imienia. Dane te są dopisywane
do zmiennej str:
str += imiona[i].firstChild.nodeValue + br / ;
Dzięki temu po zakończeniu pętli mogą być one wyświetlone na dol-
nej warstwie, tak jak jest to widoczne na rysunku 4.4.
Rysunek 4.4.
Imiona odczytane
z dokumentu XML
118
Ajax(cid:31)• Ćwiczenia
Oprócz przedstawionego wyżej sposobu pobierania danych, niezależ-
nego do przeglądarki, jaka jest do tego wykorzystywana, istnieje także
inny. Otóż zamiast przeglądać „ręcznie” strukturę dokumentu, moż-
na wykorzystać metodę getElementsByTagName, która pobierze wszyst-
kie węzły o zadanej nazwie i zwróci je w postaci tablicy. Wystarczy
więc wywołać ją na rzecz obiektu odzwierciedlającego strukturę do-
kumentu (zapisanego we właściwości responseXML), aby otrzymać dane
poszukiwanych węzłów bez konieczności sprawdzania ich typów.
Jak to zrobić, pokaże kolejne ćwiczenie.
Ć W I C Z E N I E
4.3.
Użycie metody getElementsByTagName
Zmodyfikuj kod ćwiczenia 4.2, tak aby do przetwarzania danych zo-
stała użyta metoda getElementsByTagName.
Treść dokumentu XML pozostanie taka sama jak w poprzednim ćwi-
czeniu, natomiast kod skryptu będzie miał następującą postać:
!DOCTYPE HTML PUBLIC -//W3C//DTD HTML 4.01//EN
html
head
meta http-equiv= Content-Type content= text/html; charset=iso-8859-2
title Ajax /title
script type= text/javascript
var XMLHttpRequestObject = false;
if(window.XMLHttpRequest){
XMLHttpRequestObject = new XMLHttpRequest();
}
else if(window.ActiveXObject){
XMLHttpRequestObject = new ActiveXObject( Microsoft.XMLHTTP );
}
function przetwarzajXML(xml, dest)
{
var div = document.getElementById(dest);
var imiona = xml.getElementsByTagName( imie );
var str = Imiona odczytane z danych XML: br / ;
for(var i = 0; i imiona.length; i++){
var imie = imiona[i].firstChild.nodeValue;
str += imie + br / ;
}
div.innerHTML = str;
}
Rozdział 4. • AJAX i XML
119
function pobierzDane(dest)
{
if(XMLHttpRequestObject){
var url = http://localhost/index.xml ;
XMLHttpRequestObject.open( GET , url);
XMLHttpRequestObject.onreadystatechange = function()
{
if (XMLHttpRequestObject.readyState == 4
XMLHttpRequestObject.status == 200){
var xml = XMLHttpRequestObject.responseXML;
przetwarzajXML(xml, dest);
}
}
XMLHttpRequestObject.send(null);
}
}
/script
/head
body
input type= button value= Kliknij tu
onclick= pobierzDane( dataDiv ); /
hr
/div
div id= dataDiv
Ten tekst zostanie zmieniony.
/div
/body
/html
Ogólna struktura skryptu jest taka sama jak w ćwiczeniu 4.2, zmianie
uległa jednak treść funkcji przetwarzajXML. Po pobraniu obiektu warstwy
docelowej o identyfikatorze wskazywanym przez argument dest:
var div = document.getElementById(dest);
następuje wywołanie metody getElementsByTagName operującej na obiekcie
dokumentu XML:
var imiona = xml.getElementsByTagName( imie );
Argumentem wywołania tej metody jest ciąg znaków określający, jakie
elementy (węzły) dokumentu chcemy pobrać (w tym przypadku są to
elementy zdefiniowane przez znaczniki imie ), natomiast wynikiem
działania jest tablica węzłów. Ta tablica przypisywana jest zmiennej
imiona. Odczytanie imion odbywa się w pętli for, która przebiega
wszystkie elementy tablicy:
for(var i = 0; i imiona.length; i++){
120
Ajax(cid:31)• Ćwiczenia
Ponieważ w każdej komórce znajduje się jeden węzeł zdefiniowany
za pomocą znacznika imie , to dane dotyczące imienia odnajdziemy
w pierwszym węźle potomnym, czyli we właściwości firstChild.node-
Value:
var imie = imiona[i].firstChild.nodeValue;
Każde odczytane imię jest zapisywane w zmiennej pomocniczej imie,
która następnie wykorzystywana jest przy tworzeniu ciągu zapisywa-
nego w zmiennej str:
str += imie + br / ;
który po zakończeniu pętli zostanie wyświetlony na warstwie do-
celowej:
div.innerHTML = str;
Dynamiczne listy wyboru
Skoro wiemy już, w jaki sposób pobierać i przetwarzać dane XML, mo-
żemy wykonać ćwiczenie wykorzystujące tę technikę do budowania
dynamicznych list wyboru. Listy takie są standardowo tworzone za
pomocą znacznika select , a wszystkie zawarte w nich opcje umiesz-
czane są w pliku HTML za pomocą serii znaczników option . Nic nie
stoi jednak na przeszkodzie, aby opcje zostały zapisane w pliku XML
i były pobierane w tle dopiero na żądanie użytkownika. Taki efekt reali-
zowany jest w ćwiczeniu 4.4. Do wykonania tego ćwiczenia niezbędna
jest znajomość dynamicznego tworzenia opcji w listach rozwijalnych.
Na szczęście nie jest to skomplikowane.
Każda lista ma właściwość options zawierającą dostępne na niej opcje.
Zakładając więc, że obiekt listy jest zawarty w zmiennej lista, do
pierwszej (o indeksie 0) pozycji listy odwołamy się, pisząc: lista.
options[0], do drugiej — lista.options[1] itd. Tablica options posiada
z kolei właściwość length, która zawiera całkowitą liczbę opcji. Co waż-
ne, przypisanie tej właściwości wartości 0:
lista.options.length = 0;
spowoduje usunięcie wszystkich pozycji z listy. Jeśli chcemy dodać
nową pozycję do listy, należy utworzyć obiekt typu Option i przypisać
go tej pozycji. Schematyczne wywołanie konstruktora ma postać:
Pobierz darmowy fragment (pdf)
