Cyfroteka.pl

klikaj i czytaj online

Cyfro
Czytomierz
00776 010752 20670038 na godz. na dobę w sumie
wyszukaj dokładnie | pobierz wtyczkę
Android w praktyce - książka
Android w praktyce - książka
Autor: , , Liczba stron: 728
Wydawca: Helion Język publikacji: polski
ISBN: 978-83-246-4810-8 Data wydania:
Lektor:
Kategoria: ebooki >> komputery i informatyka >> programowanie mobilne >> android
Porównaj ceny (książka, ebook, audiobook).
Czytaj online.
Komentuj

Najlepsze techniki programowania na Androida w zasięgu ręki!

Nietrudno jest znaleźć informacje potrzebne do stworzenia pierwszej aplikacji na Androida. Ale co dalej? Im głębiej zanurzymy się w świat urządzeń mobilnych, tym częściej trafiać będziemy na pułapki i ślepe uliczki. Na ratunek przychodzi książka 'Android w praktyce'. Nie znajdziesz tu jednak żadnych banalnych informacji. Ta książka to bogate źródło wskazówek, sztuczek i najlepszych praktyk z obszaru tworzenia aplikacji na Androida, obejmująca ponad dziewięćdziesiąt pomysłowych i przydatnych technik, dzięki którym staniesz się lepszym programistą.

W trakcie lektury zobaczysz, jak tworzyć precyzyjne (co do piksela) elementy graficzne, zarządzać zadaniami wykonywanymi w tle oraz równoległymi wątkami. Ponadto sprawdzisz, jak współużytkować dane między aplikacjami oraz komunikować się z usługami sieciowymi. To tylko niektóre z tematów poruszonych w tej wyjątkowej książce, poświęconej platformie Android. Przeznaczona zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych użytkowników, pomoże Ci ona zrozumieć, jak budować doskonałe aplikacje, które przez lata będą odnosić sukcesy na platformie Android.

Sięgnij po tę książkę i:

Obowiązkowa pozycja na półce programisty aplikacji mobilnych!

Charlie Collins jest programistą aplikacji mobilnych i sieciowych w firmie MOVL, współtwórcą kilku projektów o otwartym dostępie do kodu źródłowego, a także współautorem książek 'GWT in Practice' i 'Unlocking Android'.

Michael Galpin jest programistą w firmie Bump Technologies, gdzie pracował nad dwiema spośród najbardziej popularnych aplikacji ze sklepu Android Market (Bump i eBay Mobile).

Matthias Käppler jest inżynierem odpowiedzialnym za Androida i interfejsy API w firmie Qype.

Znajdź podobne książki Ostatnio czytane w tej kategorii

Darmowy fragment publikacji:

Tytuł oryginału: Android in Practice Tłumaczenie: Tomasz Walczak Projekt okładki: Studio Gravite / Olsztyn Obarek, Pokoński, Pazdrijowski, Zaprucki ISBN: 978-83-246-4810-8 Original edition copyright © 2012 by Manning Publications Co. All rights reserved. Polish edition copyright © 2012 by HELION SA. All rights reserved. All rights reserved. No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording or by any information storage retrieval system, without permission from the Publisher. Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą kserograficzną, fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji. Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź towarowymi ich właścicieli. Autor oraz Wydawnictwo HELION dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawnictwo HELION nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania informacji zawartych w książce. Wydawnictwo HELION ul. Kościuszki 1c, 44-100 GLIWICE tel. 32 231 22 19, 32 230 98 63 e-mail: helion@helion.pl WWW: http://helion.pl (księgarnia internetowa, katalog książek) Drogi Czytelniku! Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres http://helion.pl/user/opinie?gimpbi Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję. Printed in Poland. • Kup książkę • Poleć książkę • Oceń książkę • Księgarnia internetowa • Lubię to! » Nasza społeczność Spis treĂci WstÚp 11 PodziÚkowania 13 O ksiÈĝce 17 O ilustracji z okïadki 23 CZ}¥m I T’O HISTORYCZNE I PODSTAWY ..................................25 1 2 3 Wprowadzenie do Androida 27 1.1. Android w piguïce 30 1.2. HelloAndroid 34 1.3. Java, ale nie do koñca 45 1.4. Linux, ale nie do koñca 51 1.5. WiÚcej moĝliwoĂci dziÚki bibliotekom natywnym 56 1.6. Potrzebne narzÚdzia 59 1.7. Podsumowanie 67 Podstawy tworzenia aplikacji na Android 69 2.1. Aplikacja DealDroid 70 2.2. Podstawowe cegieïki 72 2.3. Manifest aplikacji 74 2.4. Zasoby 76 2.5. Ukïad, widoki i kontrolki 80 2.6. AktywnoĂci 82 2.7. Adaptery 91 2.8. Intencje i filtry intencji 96 2.9. Obiekty klasy Application 103 2.10. Podsumowanie 105 ZarzÈdzanie cyklem ĝycia i stanem 107 3.1. Czym sÈ aplikacje w Androidzie? 108 3.2. Cykl ĝycia aktywnoĂci 113 3 4 Spis treĂci 3.3. Kontrolowanie stanu egzemplarza aktywnoĂci 125 3.4. Wykonywanie operacji za pomocÈ zadañ 131 3.5. Podsumowanie 133 CZ}¥m II PRAKTYCZNE ROZWIkZANIA .......................................135 4 Precyzja co do piksela 137 4.1. Aplikacja MyMovies 138 4.2. Hierarchie widoków i ich wyĂwietlanie 139 4.3. PorzÈdkowanie widoków w ukïady 143 TECHNIKA 1. Dyrektywy scalania i doïÈczania 152 TECHNIKA 2. ZarzÈdzanie listÈ z pamiÚciÈ stanu 156 TECHNIKA 3. Widoki nagïówka i stopki 161 4.4. RozwiniÚcie informacji o klasach ListView i Adapter 156 0 0 4.5. Stosowanie motywów i stylów 165 0 0 0 4.6. Korzystanie z obiektów graficznych 174 0 TECHNIKA 4. Stosowanie i pisanie stylów 165 TECHNIKA 5. Stosowanie i pisanie motywów 167 TECHNIKA 6. OkreĂlanie stylu tïa widoku ListView 170 TECHNIKA 7. Uĝywanie obiektów graficznych w postaci ksztaïtów 175 0 TECHNIKA 8. Stosowanie selektorów obiektów graficznych 179 0 TECHNIKA 9. Skalowanie widoków za pomocÈ dziewiÚciopolowych obiektów graficznych 182 4.7. Tworzenie przenoĂnych interfejsów uĝytkownika 186 0 TECHNIKA 10. Automatyczne dostosowywanie aplikacji do róĝnych ekranów 186 0 TECHNIKA 11. Wczytywanie zasobów zaleĝnych od konfiguracji 191 0 TECHNIKA 12. Uniezaleĝnienie siÚ od pikseli 194 4.8. Podsumowanie 196 Uĝywanie usïug do zarzÈdzania zadaniami wykonywanymi w tle 199 5.1. WielozadaniowoĂÊ jest najwaĝniejsza 200 5.2. Do czego sïuĝÈ usïugi i jak z nich korzystaÊ? 201 0 TECHNIKA 13. Tworzenie usïugi 202 0 TECHNIKA 14. Automatyczne uruchamianie usïugi 206 5 Spis treĂci 5 0 TECHNIKA 15. Komunikowanie siÚ z usïugÈ 208 0 TECHNIKA 16. Wykorzystanie usïugi do zapisywania danych w pamiÚci podrÚcznej 214 0 TECHNIKA 17. Tworzenie powiadomieñ 217 5.3. Planowanie i usïugi 222 0 TECHNIKA 18. Uĝywanie klasy AlarmManager 222 0 TECHNIKA 19. Podtrzymywanie dziaïania usïugi 226 0 TECHNIKA 20. Uĝywanie usïugi Cloud to Device Messaging 229 5.4. Podsumowanie 234 WÈtki i wspóïbieĝnoĂÊ 237 6.1. WspóïbieĝnoĂÊ w Androidzie 238 0 TECHNIKA 21. Proste wÈtki 240 0 TECHNIKA 22. Przekazywanie informacji o zmianach miÚdzy wÈtkami 243 0 TECHNIKA 23. ZarzÈdzanie wÈtkami w puli wÈtków 249 6.2. Korzystanie z klasy AsyncTask 255 0 TECHNIKA 24. Implementowanie prac za pomocÈ klasy AsyncTask 256 0 TECHNIKA 25. Przygotowanie do zmian w konfiguracji 261 6.3. Róĝne techniki 268 0 TECHNIKA 26. WyĂwietlanie ekranów powitalnych za pomocÈ zegarów 268 0 TECHNIKA 27. Implementowanie niestandardowych pÚtli komunikatów 272 6.4. Podsumowanie 276 Lokalne zapisywanie danych 279 7.1. Odczyt i zapis plików 280 0 TECHNIKA 28. Korzystanie z pamiÚci wewnÚtrznej 282 0 TECHNIKA 29. Korzystanie z pamiÚci zewnÚtrznej 286 0 TECHNIKA 30. Uĝywanie katalogów na pamiÚÊ podrÚcznÈ 292 0 TECHNIKA 31. Stosowanie synchronizacji przy zapisie plików 293 7.2. Przechowywanie ustawieñ 294 0 TECHNIKA 32. Odczyt i zapis ustawieñ 295 6 7 6 Spis treĂci 8 9 0 TECHNIKA 33. Korzystanie z klasy PreferenceActivity 296 7.3. Korzystanie z bazy danych 299 0 TECHNIKA 34. Tworzenie bazy danych i obiektów modelu 303 0 TECHNIKA 35. Tworzenie obiektów DAO i menedĝera danych 312 7.4. Badanie baz SQLite 323 7.5. Podsumowanie 325 Wspóïuĝytkowanie danych miÚdzy aplikacjami 327 8.1. Wspóïuĝytkowanie danych miÚdzy procesami 328 0 TECHNIKA 36. Stosowanie intencji 329 0 TECHNIKA 37. Zdalne wywoïania procedur 335 0 TECHNIKA 38. Wspóïuĝytkowanie danych (i innych elementów) przez wspóïdzielenie kontekstu 341 8.2. DostÚp do niestandardowych danych 347 0 TECHNIKA 39. Korzystanie ze standardowych dostawców treĂci 347 0 TECHNIKA 40. Korzystanie z niestandardowego dostawcy treĂci 352 8.3. Podsumowanie 356 Protokóï HTTP i usïugi sieciowe 357 9.1. Podstawy pracy z sieciÈ z wykorzystaniem protokoïu HTTP 358 0 TECHNIKA 41. Protokóï HTTP i klasa HttpURLConnection 360 0 TECHNIKA 42. Praca z protokoïem HTTP za pomocÈ klasy HttpClient Apache’a 366 0 TECHNIKA 43. Konfigurowanie obiektu klasy HttpClient bezpiecznego ze wzglÚdu na wÈtki 370 9.2. Korzystanie z usïug sieciowych generujÈcych dane w formatach XML i JSON 375 0 TECHNIKA 44. Przetwarzanie danych w XML-u za pomocÈ interfejsu SAX 379 0 TECHNIKA 45. Przetwarzanie dokumentów XML na podstawie specyfikacji XmlPull 385 0 TECHNIKA 46. Przetwarzanie danych w formacie JSON 389 Spis treĂci 7 10 11 9.3. Elegancka obsïuga awarii sieci 393 0 TECHNIKA 47. Ponawianie ĝÈdañ za pomocÈ komponentów obsïugi 393 0 TECHNIKA 48. Obsïuga zmian konfiguracji sieci 397 9.4. Podsumowanie 400 Najwaĝniejsza jest lokalizacja 403 10.1. Krótkie wprowadzenie do wspóïrzÚdnych geograficznych 404 10.2. Menedĝery, dostawcy i odbiorniki poïoĝenia 407 0 TECHNIKA 49. Sprawdzanie stanu dostawcy poïoĝenia 414 0 TECHNIKA 50. OkreĂlanie aktualnego poïoĝenia za pomocÈ odbiornika LocationListener 416 10.3. Tworzenie aplikacji z wykorzystaniem map 422 0 TECHNIKA 51. Przeksztaïcanie adresu na wspóïrzÚdne geograficzne 425 0 TECHNIKA 52. Tworzenie aktywnoĂci MapActivity z powiÈzanym widokiem MapView 427 0 TECHNIKA 53. WyĂwietlanie elementów OverlayItems w widoku MapView 430 10.4. Podsumowanie 433 Uatrakcyjnianie aplikacji za pomocÈ multimediów 435 11.1. Funkcje zbyt zaawansowane dla telefonu wielofunkcyjnego 436 0 TECHNIKA 54. Wykrywanie moĝliwoĂci 437 11.2. ZarzÈdzanie multimediami 440 0 0 TECHNIKA 55. Korzystanie z zasobów i plików 440 TECHNIKA 56. Korzystanie z dostawców treĂci multimedialnych 447 0 TECHNIKA 57. Uĝywanie intencji i aktywnoĂci 450 11.3. Odtwarzanie multimediów 453 0 TECHNIKA 58. ZdjÚcia i proste animacje 454 0 TECHNIKA 59. Kontrolowanie děwiÚku 458 0 TECHNIKA 60. WyĂwietlanie filmów 462 11.4. Rejestrowanie multimediów 465 0 TECHNIKA 61. Robienie zdjÚÊ 465 0 TECHNIKA 62. Rejestrowanie děwiÚku i filmów 470 11.5. Podsumowanie 475 8 12 Spis treĂci Grafika dwu- i trójwymiarowa 477 12.1. Rysowanie z wykorzystaniem bibliotek do obsïugi grafiki dwuwymiarowej 478 0 TECHNIKA 63. Przechodzenie do trybu peïnoekranowego 480 0 TECHNIKA 64. Rysowanie prostych ksztaïtów 481 0 TECHNIKA 65. CiÈgïe wyĂwietlanie widoku w wÈtku interfejsu uĝytkownika 484 0 TECHNIKA 66. WyĂwietlanie tekstu na ekranie 485 0 TECHNIKA 67. OkreĂlanie czcionki przy wyĂwietlaniu tekstu 487 0 TECHNIKA 68. WyĂwietlanie bitmap 489 0 TECHNIKA 69. Stosowanie efektów dwuwymiarowych 490 12.2. Grafika trójwymiarowa i biblioteka OpenGL ES 493 0 TECHNIKA 70. Rysowanie pierwszego trójkÈta 500 0 TECHNIKA 71. Tworzenie piramidy 504 0 TECHNIKA 72. Kolorowanie piramidy 510 0 TECHNIKA 73. Dodawanie tekstury do piramid 513 12.3. Podsumowanie 519 CZ}¥m III POZA STANDARDOWE ROZWIkZANIA .........................521 13 Testowanie i instrumentacja 523 13.1 Testowanie aplikacji na Android 525 0 TECHNIKA 74. Prosty test jednostkowy aplikacji na Android 533 13.2. PociÈganie za sznurki — instrumentacja w Androidzie 538 0 TECHNIKA 75. Testy jednostkowe aktywnoĂci 539 0 TECHNIKA 76. Scenariusz uĝytkownika jako testy funkcjonalne 544 0 TECHNIKA 77. Eleganckie testy z wykorzystaniem frameworku Robotium 549 13.3. Poza instrumentacjÚ — atrapy i testy losowe 554 0 TECHNIKA 78. Atrapy i sposoby ich stosowania 554 0 TECHNIKA 79. Przyspieszanie testów jednostkowych z zastosowaniem Robolectrica 561 0 TECHNIKA 80. Przeprowadzanie testów obciÈĝeniowych za pomocÈ narzÚdzia Monkey 567 13.4. Podsumowanie 573 Spis treĂci 9 14 15 ZarzÈdzanie budowaniem 575 14.1. Budowanie aplikacji na Android 577 0 TECHNIKA 81. Budowanie aplikacji za pomocÈ Anta 583 14.2. ZarzÈdzanie procesem budowania za pomocÈ Mavena 592 0 TECHNIKA 82. Budowanie za pomocÈ Mavena 595 0 TECHNIKA 83. Wtyczka Mavena dla Ărodowiska Eclipse 607 0 TECHNIKA 84. NarzÚdzie maven-android-sdk-deployer 610 14.3. Serwery budowania i ciÈgïe budowanie 615 0 TECHNIKA 85. CiÈgïe budowanie z wykorzystaniem Hudsona 617 0 TECHNIKA 86. Budowanie macierzowe 625 14.4. Podsumowanie 630 Pisanie aplikacji na tablety z Androidem 633 15.1. Przygotowania do tworzenia aplikacji na tablety 635 0 TECHNIKA 87. Wykorzystywanie istniejÈcego kodu za pomocÈ projektów bibliotek 635 0 TECHNIKA 88. Tworzenie aplikacji przeznaczonej na tablety 638 15.2. Podstawowe informacje o tabletach 641 0 TECHNIKA 89. Fragmenty 642 0 TECHNIKA 90. Pasek akcji 650 0 TECHNIKA 91. PrzeciÈganie 655 15.3. Podsumowanie 662 Dodatek A Dodatek B NarzÚdzia do debugowania 665 Niestandardowe techniki tworzenia aplikacji na Android 677 ProGuard 687 Dodatek C Dodatek D Monkeyrunner 701 Skorowidz 713 10 Spis treĂci Pisanie aplikacji na tablety z Androidem W tym rozdziale Q Stosowanie fragmentów Q Pasek akcji Q Implementowanie przeciągania Wszystko staje siÚ coraz wiÚksze. Dlatego obecnie naleĝy pisaÊ programy w bardziej wyrafinowany sposób. Bill Budge Byï rok 2001. Microsoft, najwiÚksza firma technologiczna na Ăwiecie, zaprezen- towaï przeïomowÈ wersjÚ niezwykle popularnego systemu operacyjnego — Windows XP Tablet PC Edition. Zdaniem Microsoftu miaï to byÊ poczÈtek ery urzÈdzeñ dotykowych. Wiemy, jak to siÚ skoñczyïo. System XP Tablet PC Edition okazaï siÚ niewypaïem. Tak naprawdÚ komputery z systemem XP Tablet nie byïy pierwszymi urzÈ- dzeniami z wyĂwietlaczem dotykowym przeznaczonymi na rynek masowy. Dzie- siÚÊ lat wczeĂniej inĝynierowie z Apple’a opracowali prototyp, który w przeksztaï- conej postaci wprowadzono na rynek jako komputer Newton. Opracowane 10 lat póěniej przez Microsoft komputery Tablet PC byïy podejrzanie podobne do Newtona. Jednak prototypowa wersja Newtona nigdy nie trafiïa do sprzedaĝy; komputery z tej rodziny staïy siÚ za to poprzednikami palmtopów. Stwierdzenie, ĝe urzÈdzenia dotykowe przez wiele lat byïy ogïaszane jako nastÚpny wielki hit, to powaĝne niedomówienie. Moĝna uznaÊ, ĝe wczeĂniejsze 633 634 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem próby zakoñczyïy siÚ niepowodzeniem, poniewaĝ producenci próbowali prze- ksztaïciÊ komputery PC w tablety. DwadzieĂcia lat po opracowaniu prototypo- wego tabletu Newton staïo siÚ oczywiste, ĝe naturalnym urzÈdzeniem dotykowym sÈ smartfony i to na nich naleĝy wzorowaÊ tablety. W ten sposób powstaïy iPad Apple’a i Android dla tabletów. W wersji Android 3.0 (Honeycomb) wprowadzono istotne zmiany, opracowane z myĂlÈ o tabletach. Co to oznacza dla programistów aplikacji na Android? JeĂli juĝ udostÚpniasz w sklepie Android Market kilka aplikacji, byÊ moĝe nasuwa Ci siÚ pytanie: „Co powinienem zrobiÊ, aby programy dziaïaïy na table- tach?”. Liczba uĝytkowników tabletów jest znacznie mniejsza niĝ liczba osób korzystajÈcych z telefonów. Zyskanie popularnoĂci przez nowe urzÈdzenia, jakimi sÈ tablety, wymaga czasu, a uĝytkowników smartfonów sÈ miliony. Prawdopodob- nie duĝo wiÚksze zyski przyniesie inwestowanie w rozwijanie aplikacji na Android przeznaczonych na smartfony, a nie na tablety. Jest to prawdÈ zwïaszcza w przy- padku nowych aplikacji. TworzÈc programy na smartfony, dotrzesz do znacznie wiÚkszej grupy odbiorców. IstniejÈ jednak wyjÈtki od tej reguïy. Niektóre rodzaje aplikacji lepiej nadajÈ siÚ dla tabletów niĝ dla smartfonów. Na przykïad czytniki wiadomoĂci, aplikacje z sieci spoïecznoĂciowych, sklepy internetowe czy inne programy wyĂwietlajÈce bogate materiaïy wyglÈdajÈ znacznie lepiej na wiÚkszym ekranie. Na smartfonie powiÈzane informacje trzeba wyĂwietlaÊ na dwóch lub trzech ekranach, a na tablecie moĝna je zaprezentowaÊ na jednej angaĝujÈcej czytelnika stronie. Nawet w innych obszarach wczesne wprowadzanie aplikacji na tablety do sklepu Android Market przynosi powaĝne korzyĂci. Program moĝe zyskaÊ popularnoĂÊ z uwagi na niewielkÈ konkurencjÚ, co zapewnia dobrÈ pozycjÚ wyjĂciowÈ, kiedy wiÚcej osób zacznie kupowaÊ tablety i szukaÊ ciekawych aplikacji w sklepie. Niezaleĝnie od tego, czy lubisz nowinki, czy nie, w pewnym momencie zechcesz utworzyÊ aplikacjÚ na tablety (w przeciwnym razie prawdopodobnie nie czytaïbyĂ tego rozdziaïu). W tym rozdziale wzbogacamy aplikacjÚ DealDroid z rozdziaïu 2. i tworzymy jej wersjÚ na tablety. Gotowy produkt przedstawiono na rysunku 15.1. Decyzji o utworzeniu aplikacji na tablety nie podejmuje siÚ stopniowo. Trzeba od poczÈtku stwierdziÊ, ĝe program ma dziaïaÊ w tabletach. Rozwijanie takich aplikacji jest ekscytujÈce, poniewaĝ tablety w porównaniu ze smartfonami otwie- rajÈ przed programistami wiele nowych moĝliwoĂci. Liczne typowe problemy, na przykïad maïy ekran, niewielka iloĂÊ pamiÚci, koniecznoĂÊ obsïugi dawnych wersji Androida i wolna sieÊ, w tabletach sÈ mniej dotkliwe. Jednak zanim zaczniemy tworzyÊ fragmenty peïne widoków StackView, warto zastanowiÊ siÚ, jakie elementy aplikacji sÈ juĝ gotowe i jak je wykorzystaÊ. 15.1. Przygotowania do tworzenia aplikacji na tablety 635 15.1. Przygotowania do tworzenia aplikacji na tablety Rysunek 15.1. Aplikacja DealDroid w wersji na tablety 0 Pisanie programów na tablety nie polega tylko na stosowaniu nowych interfejsów API i wiÚkszych grafik. Musisz zdecydowaÊ, czy chcesz utworzyÊ odrÚbnÈ aplikacjÚ, czy rozwinÈÊ istniejÈcy program na smartfony, tak aby dziaïaï poprawnie takĝe na tabletach. W tym rozdziale koncentrujemy siÚ na pisaniu nowych aplikacji. Pozwala to wykorzystaÊ wszystkie moĝliwoĂci Androida 3.0. Wszystkie (lub pra- wie wszystkie) techniki z tego rozdziaïu moĝna zastosowaÊ w czasie tworzenia standardowych aplikacji. TECHNIKA 87. Wykorzystywanie istniejącego kodu za pomocą projektów bibliotek ChoÊ tworzymy odrÚbnÈ aplikacjÚ przeznaczonÈ na tablety z Androidem, nie oznacza to, ĝe program jest zupeïnie odmienny od rozwiÈzañ tworzonych na smartfony. Obie wersje aplikacji majÈ wiele wspólnych funkcji i mogÈ korzystaÊ nawet z tych samych danych. Dane te moĝna przechowywaÊ lokalnie w urzÈdzeniu lub w chmurze na serwerze. Sposób dostÚpu do takich danych, a nawet porzÈd- kowania ich po pobraniu do pamiÚci lokalnej jest taki sam jak w smartfonach. Na szczÚĂcie istnieje dobry sposób na wspóïuĝytkowanie kodu przez róĝne apli- kacje na Android. PROBLEM W nowej aplikacji na tablety zamierzamy wykorzystaÊ kod istniejÈcego programu na smartfony. Chcemy, aby istniaïa tylko jedna kopia kodu. Pozwala to dodawaÊ nowe funkcje, naprawiaÊ bïÚdy i wykonywaÊ podobne zadania w jednym miejscu. ROZWIĄZANIE Sposobem na wspóïuĝytkowanie kodu miÚdzy aplikacjami na Android jest zasto- sowanie projektów bibliotek dla Androida. Takie projekty dobrze nadajÈ siÚ do porzÈdkowania kodu i wprowadzono je w tym samym czasie co Android 2.2. Projekty bibliotek nie sÈ przeznaczone tylko dla tabletów i Androida 3.0 — 636 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem pozwalajÈ wspóïuĝytkowaÊ kod takĝe miÚdzy róĝnymi aplikacjami na smartfony. Taki projekt jest bardzo przydatny przy tworzeniu aplikacji, która ma dziaïaÊ na smartfonach i tabletach. WspomnieliĂmy juĝ, ĝe projekty bibliotek wprowadzono w tym samym okre- sie co Android 2.2. Dostosowano je jednak do jeszcze wczeĂniejszych wersji Androida. Moĝliwe, ĝe przechowujesz kod w takich bibliotekach i moĝesz natychmiast wykorzystaÊ je do tworzenia aplikacji na tablety na podstawie istnie- jÈcego kodu programów na smartfony. JeĂli tak jest, moĝesz przejĂÊ bezpoĂrednio do nastÚpnej techniki. Jeĝeli jednak jeszcze nie stosujesz projektów bibliotek, czeka CiÚ refaktoryzacja i zmiana uporzÈdkowania kodu. W tej technice przeksztaïcamy aplikacjÚ DealDroid przedstawionÈ po raz pierwszy w rozdziale 2. na program na tablety. Caïy kod aplikacji DealDroid znajduje siÚ w jednym projekcie aplikacji na Android. Musimy to zmieniÊ. Na rysunku 15.2 pokazano nowy sposób uporzÈdkowania kodu, pozwalajÈcy wyko- rzystaÊ ten kod w nowym projekcie aplikacji na tablety. Na rysunku 15.2 widoczne sÈ projekty DealsLib i TabletDeals. DealsLib to projekt biblioteki dla Androida, obejmujÈcy kod wspóïuĝytkowany przez aplikacje na smartfony i tablety. TabletDeals to projekt aplikacji na tablety. W tym roz- dziale opisujemy go bardzo szczegóïowo. Na rysunku widaÊ, jaki kod znajduje siÚ w projekcie biblioteki. Umieszczono w niej (w pakiecie com.manning.aip. ´dealdroid.xml) caïy kod do pobierania danych z internetu i ich przetwarzania. Kod ten moĝe byÊ taki sam dla tabletów i smartfonów. Dane w formacie XML sÈ przetwarzane na obiekty modelu (okreĂlone w pakiecie com.manning.aip. ´dealdroid.model) uĝywane przez aplikacjÚ. Takĝe kod tych obiektów jest czÚ- ĂciÈ biblioteki. W pakiecie najwyĝszego poziomu (com.manning.aip.dealdroid) znajduje siÚ kilka innych klas. NajciekawszÈ z nich jest DealsApp. Jest to klasa typu Application uĝywana w obu aplikacjach. Obejmuje pamiÚÊ podrÚcznÈ z danymi, a takĝe stan aplikacji. Stan w aplikacjach na tablety mógïby byÊ inny, jednak tu jest taki sam, dlatego wspomnianÈ klasÚ moĝna wspóïuĝytkowaÊ w wersjach programu na smartfony i tablety. Ponadto miÚdzy aplikacjami wspóïuĝytkowane sÈ niektóre zasoby, przede wszystkim pliki strings.xml i plurals.xml. WspóïuĝytkowaÊ moĝna takĝe inne zasoby, na przykïad obiekty graficzne. OMÓWIENIE Projekty bibliotek dajÈ duĝe moĝliwoĂci. ProgramiĂci — zwïaszcza piszÈcy pakiety aplikacji wspóïuĝytkujÈcych duĝe fragmenty kodu — dobitnie domagali siÚ tego mechanizmu. CzÚsto wspólny kod sïuĝy do obsïugi dostÚpu do sieci i modelu danych, podobnie jak w przykïadzie. Nieraz wspólny jest teĝ kod do uwierzy- telniania uĝytkowników i póěniejszego zarzÈdzania informacjami o toĝsamoĂci (na przykïad znacznikami uwierzytelniajÈcymi i (lub) okreĂlajÈcymi uprawnienia). 0 TECHNIKA 87. Wykorzystywanie istniejÈcego kodu za pomocÈ projektów bibliotek 637 Rysunek 15.2. Kod przygotowany do wspóáuĪytkowania z aplikacją na tablety Tego rodzaju kod czÚsto obejmuje elementy interfejsu uĝytkownika, poniewaĝ programiĂci zwykle starajÈ siÚ ujednoliciÊ sposób logowania siÚ do aplikacji. Uzyskanie tego efektu nie jest trudne, gdyĝ w bibliotece moĝna umieĂciÊ aktyw- noĂci, XML-owy kod ukïadu itd. Dla projektu biblioteki trzeba teĝ utworzyÊ plik 638 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem AndroidManifest.xml. Moĝna w nim deklarowaÊ aktywnoĂci, usïugi i inne ele- menty — tak jak w innych manifestach. JeĂli jednak chcesz wykorzystaÊ w apli- kacji aktywnoĂÊ z projektu biblioteki (lub inny komponent deklarowany w mani- feĂcie), musisz zadeklarowaÊ tÚ aktywnoĂÊ w pliku AndroidManifest.xml aplikacji. Manifest projektu biblioteki peïni funkcjÚ menu dostÚpnych komponentów, które trzeba zadeklarowaÊ w pliku manifestu aplikacji. Kod moĝna wspóïuĝytkowaÊ miÚdzy projektami na róĝne sposoby. JeĂli korzy- stasz ze Ărodowiska Eclipse (albo Anta, Mavena lub innego narzÚdzia zarzÈdzajÈ- cego zaleĝnoĂciami), moĝesz utworzyÊ wïasnÈ bibliotekÚ z kolekcjÈ kodu w Javie i wykorzystaÊ jÈ w aplikacji. ZaleĝnoĂÊ miÚdzy bibliotekÈ a aplikacjÈ moĝe wystÚ- powaÊ na poziomie kodu ěródïowego lub na poziomie binarnym. W tym drugim przypadku najpierw naleĝy skompilowaÊ projekt biblioteki bÈdě nawet spakowaÊ go do archiwum JAR. Utrudnieniem jest wtedy tylko koniecznoĂÊ upewnienia siÚ, ĝe w kodzie biblioteki nie wystÚpujÈ ĝadne standardowe klasy Javy niedozwo- lone w Androidzie, a takĝe uĝycie odpowiedniego archiwum android.jar. Przy stosowaniu projektów bibliotek dla Androida zadania te sÈ wykonywane auto- matycznie. InnÈ waĝnÈ zaletÈ projektów bibliotek dla Androida w porównaniu ze stan- dardowymi bibliotekami Javy jest obsïuga zarzÈdzania zasobami. W przykïadzie w bibliotece umieszczamy standardowy plik strings.xml. Pozwala to wspóïuĝyt- kowaÊ ten plik w wersjach na smartfony i tablety. Moĝna teĝ zastÈpiÊ konkretny ïañcuch znaków lub dodaÊ nowe fragmenty tekstu przez umieszczenie odrÚbnego pliku strings.xml w projekcie aplikacji. Kompilator scala wtedy zasoby. Dotyczy to takĝe innych zasobów, na przykïad stylów i obiektów graficznych, a nawet plików ukïadu. Teraz, kiedy znasz juĝ dobry sposób na porzÈdkowanie kodu i wspóïuĝytko- wanie go w aplikacjach na smartfony i tablety, moĝna dokïadniej zastanowiÊ siÚ nad wersjÈ na tablety. WspomnieliĂmy juĝ, ĝe tworzymy aplikacjÚ przeznaczonÈ tylko na tablety. Nie zamierzamy rozwijaÊ wersji dziaïajÈcej równie dobrze na smartfonach i tabletach. Na szczÚĂcie stosowanie naszego podejĂcia jest proste i przynosi duĝe korzyĂci. TECHNIKA 88. Tworzenie aplikacji przeznaczonej na tablety ProgramiĂci aplikacji na Android niechÚtnie mówili o zróĝnicowaniu urzÈdzeñ (ang. fragmentation). OkreĂlenie to czÚsto stosowali przeciwnicy Androida, twier- dzÈcy, ĝe zbyt trudno jest tworzyÊ aplikacje na tÚ platformÚ, poniewaĝ trzeba zapewniÊ obsïugÚ urzÈdzeñ z ekranami o róĝnej wielkoĂci i z innymi niejedno- litymi cechami. JednoczeĂnie jest to jednak ukryta wartoĂÊ Androida. WïaĂciwy sposób programowania wymagaï, aby nie robiÊ zaïoĝeñ co do wielkoĂci i pro- porcji ekranu. ProgramiĂci mieli wiele narzÚdzi do projektowania aplikacji z ukïadem dostosowujÈcym siÚ do wyĂwietlacza. Kiedy wiÚc pojawiaïy siÚ nowe urzÈdzenia z ekranami o przekÈtnej wynoszÈcej 4 lub 4,3 cala albo z mniejszymi, 0 0 TECHNIKA 88. Tworzenie aplikacji przeznaczonej na tablety 639 2,5-calowymi wyĂwietlaczami, wiÚkszoĂÊ programów dziaïaïa w nich prawidïowo. Nawet na pierwszych tabletach z 7-calowymi ekranami i Androidem 2.2 wiÚkszoĂÊ aplikacji funkcjonowaïa bez problemów (choÊ byïy teĝ wyjÈtki od tej reguïy — niektórzy programiĂci nie stosowali najlepszych praktyk i w czasie projektowania ukïadów robili zaïoĝenia dotyczÈce wielkoĂci wyĂwietlacza). Byïo to wielkÈ zaletÈ maïych tabletów. Kiedy pojawiïy siÚ na rynku, od razu istniaïo wiele aplikacji, które prawidïowo na nich dziaïaïy. Jednak w czasie prac nad wiÚkszymi tabletami okazaïo siÚ, ĝe opracowanie systemu operacyjnego pod kÈtem takich urzÈdzeñ ma duĝe zalety. Dlatego powstaï Android 3.0. Platforma ta obejmuje elementy sprawiajÈce, ĝe aplikacje mogÈ dziaïaÊ równie dobrze zarówno na smartfonach, jak i na tabletach. Ponadto pozwala tworzyÊ atrakcyjne programy przeznaczone tylko na tablety. Wymaga to jednak zablokowania dostÚpu do aplikacji uĝytkownikom mniejszych urzÈdzeñ. PROBLEM Piszemy aplikacjÚ przeznaczonÈ tylko na tablety. Chcemy wykorzystaÊ duĝy ekran i wszystkie moĝliwoĂci platformy dostÚpne w tabletach. Nie zamierzamy dostosowywaÊ aplikacji do urzÈdzeñ z mniejszymi ekranami, niezaleĝnie od wersji Androida dziaïajÈcej na tych urzÈdzeniach. ROZWIĄZANIE Moĝliwe, ĝe juĝ znasz rozwiÈzanie. W pliku AndroidManifest.xml naleĝy okreĂliÊ wszystkie wymagania aplikacji. NastÚpnie filtry w sklepie Android Market spra- wiÈ, ĝe aplikacja nie bÚdzie pojawiaÊ siÚ w urzÈdzeniach innych niĝ tablety. Na listingu 15.1 znajduje siÚ fragment manifestu pozwalajÈcy uzyskaÊ ten efekt. Listing 15.1. W manifeĞcie moĪna okreĞliü, Īe aplikacja jest przeznaczona tylko na tablety ?xml version= 1.0 encoding= utf-8 ? manifest xmlns:android= http://schemas.android.com/apk/res/android package= com.manning.aip.tabdroid android:versionCode= 1 android:versionName= 1.0 uses-sdk android:minSdkVersion= 11 / supports-screens android:smallScreens= false android:normalScreens= false android:largeScreens= false android:xlargeScreens= true / /manifest Aby aplikacja byïa przeznaczona tylko na tablety, w manifeĂcie trzeba podaÊ dwa podstawowe wymagania. Otóĝ w urzÈdzeniu musi dziaïaÊ Android 3.0 (Honey- . Moĝe siÚ wydawaÊ, ĝe to wystarczy. comb) lub nowsza wersja tej platformy W koñcu jeĂli dostÚpny jest interfejs API w wersji 11 (Android 3.0) lub nowszej, moĝna korzystaÊ ze wszystkich interfejsów API potrzebnych w rozwijanej aplikacji. Gdy powstawaïa ta ksiÈĝka, wersja Android 3.0 byïa najnowsza i dziaïaïa tylko na tabletach, ale do czasu trafienia tej pozycji na póïki pojawiÈ siÚ prawdopodobnie 640 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem nowsze wersje, które bÚdÈ obejmowaÊ wszystkie funkcje Androida 3.0 i pracowaÊ zarówno na smartfonach, jak i na tabletach. Dlatego trzeba teĝ okreĂliÊ, ĝe apli- kacja dziaïa tylko na urzÈdzeniach z ekranami xlarge . Ten rozmiar wyĂwie- tlaczy wprowadzono w Androidzie 2.3. Odpowiada on ekranom majÈcym przy- najmniej siedem cali. Po okreĂleniu w manifeĂcie tych dwóch wymagañ moĝna mieÊ pewnoĂÊ, ĝe kaĝde urzÈdzenie, na którym uruchamiana jest aplikacja, to tablet ze zoptymalizowanymi pod jego kÈtem interfejsami API wprowadzonymi w wersji Honeycomb. Naleĝy wspomnieÊ o jeszcze jednym aspekcie programowania aplikacji na tablety. W czasie pisania aplikacji na smartfony programiĂci czÚsto zakïadajÈ, ĝe urzÈdzenie zwykle znajduje siÚ w orientacji pionowej. Na szczÚĂcie system ope- racyjny dobrze obsïuguje zmiany orientacji, dlatego nawet jeĂli programista caï- kowicie zapomni o przygotowaniu wersji dla poziomego ukïadu ekranu, aplikacja prawdopodobnie bÚdzie dziaïaÊ poprawnie po obróceniu urzÈdzenia. Warto jednak zastanowiÊ siÚ nad trybem poziomym, a czasem dobrze jest nawet przy- gotowaÊ dla niego odrÚbne ukïady. W Androidzie standardowo naleĝy utworzyÊ katalog ze zoptymalizowanymi plikami XML z kodem ukïadów. Inna moĝliwoĂÊ to pominiÚcie orientacji poziomej i obsïugiwanie tylko trybu pionowego. Ma to pewne zalety, choÊ uĝytkownicy urzÈdzeñ z wysuwanymi klawiaturami nie bÚdÈ zadowoleni z aplikacji napisanej w ten sposób. Tablety róĝniÈ siÚ od smartfonów. Orientacja to jeden z obszarów, gdzie róĝnice miÚdzy tymi typami urzÈdzeñ sÈ duĝe. Z tabletów zwykle korzysta siÚ w orientacji poziomej. Dlatego standardowo pliki ukïadu dla tej orientacji umieszcza siÚ w katalogu /res/layout, a pliki dla trybu pionowego — w katalogu /res/layout-port. JeĂli korzystasz z wtyczki ADT dla Ărodowiska Eclipse, mecha- nizm tworzenia interfejsu uĝytkownika z tej wtyczki pomoĝe Ci w rozwijaniu aplikacji na tablety, co pokazano na rysunku 15.3. OMÓWIENIE Opisane tu podejĂcie pod wieloma wzglÚdami róĝni siÚ od tworzenia typowych aplikacji na Android. Zwykle warto obsïugiwaÊ jak najwiÚcej róĝnych wyĂwie- tlaczy. Tu wykluczamy wszystkie wymiary oprócz jednego. Kiedy pojawiïy siÚ pierwsze tablety z wersjÈ Honeycomb Androida, nie tylko miaïy podobne wymiary, ale teĝ tÚ samÈ rozdzielczoĂÊ ekranu. Byïo to coĂ nowego dla programistów apli- kacji na Android, przyzwyczajonych do tworzenia rozwiÈzañ z uwzglÚdnieniem ekranów o róĝnej wielkoĂci i rozdzielczoĂci. Od czasów urzÈdzeñ G1 nie moĝna byïo tworzyÊ programów dostosowanych do ekranu o konkretnych cechach (przy czym fizyczne wymiary poszczególnych modeli tabletów byïy zróĝnicowane). Unikaj jednak stosowania przestarzaïych ukïadów AbsoluteLayout lub podawania wymiarów w ukïadzie za pomocÈ fizycznych pikseli. PrzedstawiliĂmy projekty bibliotek, najnowsze interfejsy API i ukïady dla duĝych ekranów. Pora rozpoczÈÊ tworzenie programów na tablety z Androidem. 15.2. Podstawowe informacje o tabletach 641 15.2. Rysunek 15.3. Tworzenie interfejsu na tablety z wykorzystaniem wtyczki ADT Zaczynamy od podstawowych technik, które powinien znaÊ kaĝdy programista aplikacji na tablety. Ponadto pokazujemy, ĝe techniki te nie sÈ ograniczone do tabletów i ĝe moĝna je ïatwo wykorzystaÊ takĝe przy tworzeniu aplikacji na smartfony. Podstawowe informacje o tabletach Tablety z Androidem istniaïy juĝ na dïugo przed pojawieniem siÚ Androida 3.0. Miaïy ekrany o przekÈtnej od piÚciu do siedmiu cali, byïy wiÚc mniejsze niĝ pierwsze urzÈdzenia z wersjÈ Honeycomb. Takie miniaturowe tablety byïy cie- kawe same w sobie. Jak juĝ wspomnieliĂmy, wiÚkszoĂÊ aplikacji na Android dzia- ïaïa w nich prawidïowo. Z uwagi na dodatkowÈ przestrzeñ niektóre takie pro- gramy wyglÈdaïy caïkiem dobrze. Mimo to moĝna byïo je opisaÊ najwyĝej jako poprawne. Jest to dowód na to, ĝe Android potrafi dostosowaÊ aplikacjÚ do wyĂwie- tlacza bez nadmiernego utrudniania pracy uĝytkownikom. Android 3.0 zaprojektowano tak, aby byï wiÚcej niĝ poprawny. PodejĂcie nie polegaïo na dostosowaniu Androida do poprawnej pracy na wiÚkszym ekranie lub na dodaniu nowych komponentów interfejsu uĝytkownika. Twórcy platformy wprowadzili powaĝne zmiany, aby pomóc programistom w skutecznym pisaniu aplikacji na urzÈdzenia z wiÚkszymi wyĂwietlaczami. Omawianie podstawowych technik tworzenia aplikacji na tablety zaczynamy od przyjrzenia siÚ jednemu z najwaĝniejszych mechanizmów wprowadzonych w wersji Honeycomb. SÈ nim fragmenty. 642 0 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem TECHNIKA 89. Fragmenty WspomnieliĂmy juĝ, ĝe Android 3.0 zaprojektowano z myĂlÈ o tabletach. Opra- cowanie nowej wersji nie polegaïo na dodaniu nowych elementów do wczeĂniej- szych odmian Androida. Jednym z najlepszych dowodów na to jest interfejs API fragmentów. Fragmenty umoĝliwiajÈ porzÈdkowanie kodu aplikacji w nowy sposób, znacznie uïatwiajÈcy radzenie sobie z tworzeniem ukïadów dostosowanych do duĝych ekranów tabletów z Androidem. Jednak mechanizm ten jest przydatny nie tylko w programach na tablety. PROBLEM Chcemy podzieliÊ kod aplikacji na moduïy, aby moĝna byïo stosowaÊ zupeïnie odmienne ukïady dla orientacji poziomej i pionowej bez koniecznoĂci powielania kodu oraz funkcji. ROZWIĄZANIE RozwiÈzanie polega na uĝyciu fragmentów do uporzÈdkowania kodu. Stosowanie róĝnych ukïadów dla orientacji poziomej i pionowej nie jest niczym nowym. W przypadku tabletów istotna jest natomiast iloĂÊ miejsca na ekranie. W smart- fonach, gdzie wyĂwietlacze sÈ mniejsze, w ukïadach poziomych i pionowych zwykle dostÚpne sÈ te same informacje oraz funkcje. Zmiana orientacji prowadzi do sensownego nowego uporzÈdkowania elementów. W tabletach nie jest niczym niezwykïym wyĂwietlanie na ekranie odmiennych komponentów w róĝnych ukïadach. Przyjrzyjmy siÚ konkretnemu przykïadowi. Aplikacja DealDroid (rozdziaï 2.) umoĝliwia uĝytkownikom wyĂwietlanie ofert dnia z eBaya. Jedna z aktywnoĂci aplikacji wyĂwietla listÚ ofert, a druga — szcze- góïowe informacje o wybranych ofertach. Na tablecie oba zadania moĝna wyko- nywaÊ w jednej aktywnoĂci, ale tylko w ukïadzie poziomym. Na rysunku 15.4 pokazano wyglÈd takiej aktywnoĂci. W aplikacjach na tablety czÚsto stosuje siÚ pewien wzorzec. Po lewej stronie ekranu wyĂwietla siÚ przewijanÈ listÚ, a po prawej — szczegóïowe informacje o wybranym elemencie. Na rysunku 15.5 pokazano, ĝe wybranie elementu z listy prowadzi do zmiany danych wyĂwietlanych w duĝym obszarze ze szczegóïami. WróÊmy do problemu, czyli wyĂwietlania róĝnych komponentów w zaleĝ- noĂci od orientacji tabletu. Na rysunku 15.6 widaÊ, co siÚ dzieje po obróceniu urzÈdzenia. Porównaj rysunki 15.5 i 15.6. WidaÊ, ĝe obszar ze szczegóïowymi informa- cjami wyglÈda tak samo w obu orientacjach. Róĝnice sÈ podobne do tych, które znamy z aplikacji na smartfony. Jednak listy ofert wyglÈdajÈ inaczej. Tego wïaĂnie dotyczy okreĂlenie „zupeïnie odmienne ukïady” z opisu problemu. W smart- fonach takie podejĂcie stosuje siÚ bardzo rzadko, jednak w aplikacjach na tablety nie jest ono niczym niezwykïym. 0 TECHNIKA 89. Fragmenty 643 Rysunek 15.4. Lista ofert i szczegóáowe informacje w ukáadzie poziomym Rysunek 15.5. Przeglądanie elementów z listy ofert Najwaĝniejszym mechanizmem przy tworzeniu aplikacji podobnych do pokazanej sÈ fragmenty. UmoĝliwiajÈ one podziaï interfejsu uĝytkownika na moduïy. Na lis- tingu 15.2 przedstawiono kod ukïadu z rysunku 15.4. 644 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem Rysunek 15.6. Lista ofert i szczegóáowe informacje w ukáadzie pionowym Listing 15.2. Kod XML ukáadu ze szczegóáowymi informacjami o ofercie (/res/layout/details.xml) ?xml version= 1.0 encoding= utf-8 ? LinearLayout xmlns:android= http://schemas.android.com/apk/res/android android:orientation= horizontal android:layout_width= match_parent android:layout_height= match_parent android:id= @+id/details_container fragment class= com.manning.aip.tabdroid.SectionDetailsFragment android:id= @+id/section_list_fragment android:visibility= gone android:layout_marginTop= ?android:attr/actionBarSize android:layout_width= 300dp android:layout_height= match_parent / fragment class= com.manning.aip.tabdroid.DealFragment android:id= @+id/deal_fragment android:layout_width= match_parent android:layout_height= match_parent / /LinearLayout 0 TECHNIKA 89. Fragmenty 645 Mamy nadziejÚ, ĝe miïym zaskoczeniem jest dla Ciebie to, jak prosty jest plik ukïadu dla widoku ze szczegóïowymi informacjami. Kod obejmuje dwa frag- menty. Pierwszy poka- zuje szczegóïowe informacje na temat wybranego elementu. Kod pierwszego fragmentu przedstawiono na listingu 15.3. wyĂwietla listÚ ofert po prawej stronie ekranu. Drugi Listing 15.3. Fragment wyĞwietlający listĊ ofert (plik SectionDetailsFragment.java) public class SectionDetailsFragment extends ListFragment { Section section; int currentPosition = 0; DealsApp app; @Override public void onCreate(Bundle savedInstanceState){ super.onCreate(savedInstanceState); app = (DealsApp) this.getActivity().getApplication(); section = app.currentSection; if (savedInstanceState != null){ currentPosition = savedInstanceState.getInt( currentPosition ); int savedSectionPos = savedInstanceState.getInt( currentSection , -1); if (savedSectionPos = 0){ section = app.sectionList.get(savedSectionPos); app.currentSection = section; } } else if (app.currentItem != null){ for (int i=0;i section.items.size();i++){ if (app.currentItem.equals(section.items.get(i))){ currentPosition = i; break; } } } } @Override public void onActivityCreated(Bundle savedInstanceState) { super.onActivityCreated(savedInstanceState); buildUi(); } private void buildUi(){ ListView listView = this.getListView(); listView.setChoiceMode(ListView.CHOICE_MODE_SINGLE); String[] dealTitles = new String[section.items.size()]; int i = 0; for (Item item : section.items){ dealTitles[i++] = item.title; } setListAdapter(new ArrayAdapter String (getActivity(), R.layout.deal_title_list_entry, dealTitles)); listView.setSelection(currentPosition); showDeal(currentPosition); } } 646 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem Aby utworzyÊ fragment, wystarczy utworzyÊ klasÚ pochodnÈ od android.app. ´Fragment. Tu tworzymy klasÚ pochodnÈ od ListFragment , która sama jest klasÈ pochodnÈ od klasy Fragment. Klasa ListFragment obejmuje jeden widok ListView i czÚsto sïuĝy do wyĂwietlania list elementów w ukïadzie z podzielonym ekranem, takim jak na rysunku 15.4. Fragment ma odrÚbny cykl ĝycia powiÈzany z cyklem ĝycia nadrzÚdnej aktywnoĂci. AktywnoĂÊ ta ĝÈda widoku od fragmentu przez wywoïanie metody onCreateView danego fragmentu. Metoda onCreate fragmentu jest wywoïywana bezpoĂrednio po wywoïaniu metody onCreate aktyw- noĂci, jednak przed metodÈ onCreateView fragmentu. W metodzie onCreate przy- wracamy lub ustawiamy stan fragmentu (podobnie jak robimy z aktywnoĂciÈ). Pewien czas po wywoïaniu metody onCreateView fragmentu nastÚpuje wywoïanie metody onActivityCreated . Jak wskazuje nazwa, wywoïanie to ma miejsce po utworzeniu aktywnoĂci. We wspomnianej metodzie konfigurujemy widok bÚdÈcy czÚĂciÈ fragmentu ListFragment. Widok ten dziaïa jak inne ListView widoki ListView, dlatego trzeba okreĂliÊ dla niego adapter ListAdapter , który zapewni dane i ukïad elementów z widoku. Warto zauwaĝyÊ, ĝe ostatniÈ operacjÈ w ramach konfigurowania interfejsu uĝytkownika fragmentu ListFragment jest wywoïanie metody showDeal. Metoda ta wyĂwietla konkretnÈ ofertÚ w gïównym fragmencie ze szczegóïowymi infor- macjami. Dlatego metodÚ tÚ naleĝy wywoïywaÊ po wybraniu elementu listy. Na listingu 15.4 przedstawiono kod do wyĂwietlania ofert i obsïugi dotkniÚcia elementu. Listing 15.4. WyĞwietlanie konkretnej oferty (plik SectionDetailsFragment.java) @Override public void onListItemClick(ListView l, View v, int position, long id) { this.currentPosition = position; showDeal(position); } private void showDeal(int position){ app.currentItem = app.currentSection.items.get(position); DealFragment fragment = (DealFragment) getFragmentManager().findFragmentById( R.id.deal_fragment); fragment.showCurrentItem(); } Jednym z wygodnych aspektów korzystania z klasy ListFragment jest to, ĝe trzeba przesïoniÊ metodÚ onListItemClick, aby obsïugiwaÊ dotkniÚcie elementów listy. . NastÚpnie wywoïujemy metodÚ Tu sprawdzamy wybrany element listy showDeal z listingu 15.3. Drugi fragment ma wtedy wyĂwietliÊ innÈ ofertÚ, dla- tego potrzebny jest uchwyt do tego fragmentu . Do pobrania uchwytu uĝywamy egzemplarza klasy FragmentManager, dostÚpnego w kaĝdym fragmencie. WróÊ do listingu 15.2. ZwróÊ uwagÚ, ĝe przypisaliĂmy do fragmentu identyfikator, który 0 TECHNIKA 89. Fragmenty 647 moĝna teraz wykorzystaÊ do uzyskania uchwytu. Po jego pobraniu naleĝy wywo- ïaÊ metodÚ showCurrentItem , aby nakazaÊ ponowne wyĂwietlenie fragmentu. Na listingu 15.5 przedstawiono tÚ metodÚ i pozostaïy kod klasy DealFragment. Listing 15.5. Fragment do wyĞwietlania ofert (plik DealFragment.java) public class DealFragment extends Fragment { DealsApp app; private ProgressBar progressBar; @Override public View onCreateView(LayoutInflater inflater, ViewGroup container, Bundle savedInstanceState) { app = (DealsApp) getActivity().getApplication(); View dealView = inflater.inflate(R.layout.deal_details, container, false); progressBar = (ProgressBar) dealView.findViewById(R.id.progress); progressBar.setIndeterminate(true); Item item = app.currentItem; if (item != null) { populateDealView(dealView, item); } return dealView; } private void populateDealView(View dealView, Item item) { ImageView icon = (ImageView) dealView.findViewById( R.id.details_icon); icon.setImageResource(R.drawable.placeholder); new RetrieveImageTask(icon).execute(item.picUrl); TextView title = (TextView) dealView.findViewById(R.id.details_title); title.setText(item.title); CharSequence pricePrefix = getText(R.string.deal_details_price_prefix); TextView price = (TextView) dealView.findViewById(R.id.details_price); price.setText(pricePrefix + item.convertedCurrentPrice); TextView msrp = (TextView) dealView.findViewById( R.id.details_msrp); msrp.setText(item.msrp); TextView quantity = (TextView) dealView.findViewById(R.id.details_quantity); quantity.setText(Integer.toString(item.quantity)); TextView quantitySold = (TextView) dealView.findViewById( R.id.details_quantity_sold); quantitySold.setText(Integer.toString(item.quantitySold)); TextView location = (TextView) dealView.findViewById(R.id.details_location); location.setText(item.location); } public void showCurrentItem(){ Item item = app.currentItem; View dealView = getView(); populateDealView(dealView, item); } } 648 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem To kolejny fragment. Tym razem bezpoĂrednio tworzymy klasÚ pochodnÈ od klasy Fragment . Nie trzeba przejmowaÊ siÚ zarzÈdzaniem stanem tego fragmentu, poniewaĝ jest on powiÈzany ze stanem aktywnoĂci (i fragmentu ListFragment z listingu 15.3). Dlatego wystarczy przesïoniÊ metodÚ onCreateView . Zauwaĝ, ĝe do tej wywoïywanej zwrotnie metody przekazujemy obiekt klasy LayoutInflater. . NastÚpnie Wykorzystujemy go do przeksztaïcenia pliku XML ukïadu na widok dane wybranej oferty z kontrolkami z pliku XML ukïadu. W koñco- wiÈĝemy wej czÚĂci listingu znajduje siÚ metoda showCurrentItem, którÈ mogÈ wywoïywaÊ inne fragmenty. Metoda ta sprawdza, który element jest wybrany, i przekazuje go do uĝywanej juĝ wczeĂniej metody populateDealView . Po zmianie orientacji tabletu na pionowÈ naleĝy wyĂwietliÊ inny ukïad, widoczny na rysunku 15.6. NajproĂciej uzyskaÊ ten efekt przez zastosowanie odrÚbnego pliku XML ukïadu. Kod ukïadu dla orientacji pionowej przedsta- wiono na listingu 15.6. Listing 15.6. Ukáad dla orientacji pionowej (/res/layout-port/details.xml) ?xml version= 1.0 encoding= utf-8 ? LinearLayout xmlns:android= http://schemas.android.com/apk/res/android android:orientation= vertical android:layout_width= match_parent android:layout_height= match_parent android:id= @+id/details_container android:gravity= bottom fragment class= com.manning.aip.tabdroid.DealFragment android:id= @+id/deal_fragment android:layout_marginTop= ?android:attr/actionBarSize android:layout_width= match_parent android:layout_height= wrap_content / fragment class= com.manning.aip.tabdroid.FilmstripFragment android:id= @+id/section_filmstrip_fragment android:layout_width= match_parent android:layout_height= 300dp android:layout_gravity= bottom / /LinearLayout Kod z listingu 15.6 jest podobny do kodu z listingu 15.2. Ponownie wykorzystu- opisany juĝ fragment DealFragment. Przeznaczeniem fragmentów jest jemy tu wïaĂnie umoĝliwianie powtórnego wykorzystania kodu. Zauwaĝ, ĝe nie pokazu- jemy kodu aktywnoĂci obejmujÈcej fragmenty. Nie ma takiej potrzeby. Fragmenty sÈ niezaleĝne. W orientacji pionowej zastÚpujemy klasÚ SectionDetailsFragment klasÈ FilmstripFragment . Kod tej ostatniej znajduje siÚ na listingu 15.7. Klasa FilmstripFragment jest nieco podobna do klasy SectionDetailsFragment z listingu 15.3. Obie klasy wyĂwietlajÈ wszystkie oferty z danej kategorii i umoĝ- liwiajÈ dotkniÚcie oferty w celu wyĂwietlenia szczegóïowych informacji na jej 0 TECHNIKA 89. Fragmenty 649 Listing 15.7. Pozioma lista rysunków uĪywana do wybierania ofert (plik FilmstripFragment.java) public class FilmstripFragment extends Fragment { @Override public void onCreate(Bundle savedInstanceState){ super.onCreate(savedInstanceState); // Kod do zarządzania stanem pominiĊto. } @Override public View onCreateView(LayoutInflater inflater, ViewGroup container, Bundle savedInstanceState){ HorizontalScrollView strip = (HorizontalScrollView) inflater.inflate(R.layout.filmstrip, container, false); fillWithPics(strip); return strip; } private void fillWithPics(HorizontalScrollView strip) { ViewGroup pics = (ViewGroup) strip.findViewById(R.id.pics); if (pics.getChildCount() 0){ pics.removeAllViews(); } int i =0; for (Item item : section.items){ ImageView imgView = new ImageView(getActivity()); // Kod do pobierania bitmapy. imgView.setOnClickListener(new OnClickListener(){ @Override public void onClick(View img) { currentPosition = pos; showDeal(pos); } }); } showDeal(currentPosition); } private void showDeal(int position){ app.currentItem = app.currentSection.items.get(position); DealFragment fragment = (DealFragment) getFragmentManager() .findFragmentById(R.id.deal_fragment); fragment.showCurrentItem(); } } temat w komponencie DealFragment. Podobny mechanizm stosujemy w innych fragmentach. Najpierw w metodzie onCreate przywracamy stan. Dalej znajduje siÚ implementacja metody onCreateView , która przeksztaïca plik XML ukïadu w zwracany widok. Tym razem nie stosujemy widoku ListView, ale „rolkÚ filmu” — przewijany w poziomie zbiór rysunków (jest to widok HorizontalScrollView; zobacz plik /res/layout-port/filmstrip.xml). Wystarczy zapeïniÊ ten widok obiek- tami klasy ImageView, obejmujÈcymi bitmapy z rysunkami ofert. Dla kaĝdego widoku ImageView trzeba ustawiÊ metodÚ obsïugi zdarzeñ wywoïywanÈ w reakcji 650 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem na dotkniÚcie grafiki przez uĝytkownika. Zdarzenie to prowadzi do pobrania za pomocÈ klasy FragmentManager uchwytu do fragmentu DealFragment i wywoïania metody showCurrentItem tego fragmentu . OMÓWIENIE Fragmenty umoĝliwiajÈ porzÈdkowanie kodu aplikacji w nowy sposób. Fragment pod wieloma wzglÚdami moĝe byÊ „samowystarczalny”. Samodzielnie zarzÈdza wyĂwietlanymi danymi i obsïuguje swój stan. Fragmenty z przykïadowej aplikacji zaleĝÈ od globalnego stanu aplikacji (obiektu typu Application). Moĝna z nich korzystaÊ w dowolnym miejscu omawianego programu, ale juĝ nie poza nim. Jest to celowe. Inna moĝliwoĂÊ to utworzenie fragmentów zaleĝnych od usïug lub caïkowicie niezaleĝnych. ProgramiĂci stosowali ten wzorzec na dïugo przed wprowadzeniem frag- mentów, choÊ framework Androida tego nie uïatwiaï. Jedno z czÚsto uĝywanych podejĂÊ polegaïo na tworzeniu komponentów interfejsu uĝytkownika, które potrafiÈ zarzÈdzaÊ stanem, pobieraÊ dane i wykonywaÊ podobne operacje. OdmianÈ tego wzorca jest rozwijanie komponentów interfejsu uĝytkownika bezpoĂrednio komunikujÈcych siÚ z usïugÈ wykonujÈcÈ wszystkie skomplikowane operacje. ChoÊ zdaniem niektórych programistów naleĝy unikaÊ takich rozwiÈzañ, ponie- waĝ naruszajÈ paradygmat model-widok-kontroler, opisane wzorce czÚsto oka- zujÈ siÚ przydatne. Zaïóĝmy, ĝe w aplikacji znajduje siÚ nagïówek z informa- cjami o stanie, na przykïad o liczbie nieprzeczytanych wiadomoĂci lub nowych ofert dnia. Przed wprowadzeniem fragmentów czÚsto (oprócz ïÈczenia kodu modelu z kodem komponentu interfejsu uĝytkownika) tworzono klasÚ aktywnoĂci do zarzÈdzania stanem. NastÚpnie aktywnoĂÊ tÚ stosowano jako klasÚ bazowÈ dla wszystkich pozostaïych aktywnoĂci aplikacji. RozwiÈzania te majÈ wady i zalety, przy czym fragmenty pozwalajÈ pisaÊ duĝo bardziej przejrzysty kod, niĝ jest to w przypadku innych podejĂÊ. Technika oparta na bazowej aktywnoĂci czÚsto sïuĝy teĝ do obsïugi menu. Taka aktywnoĂÊ moĝe tworzyÊ menu wyĂwietlane we wszystkich aktywnoĂciach. Jednym z powodów tworzenia menu na poziomie aplikacji jest to, ĝe zazwyczaj ma ono dla programisty niewielkie znaczenie. JeĂli w menu znajduje siÚ jakaĂ waĝna opcja, i tak trzeba umieĂciÊ jÈ takĝe w innym miejscu ekranu, poniewaĝ bywa, ĝe uĝytkownicy nie korzystajÈ z menu. W menu nierzadko znajdujÈ siÚ teĝ typowe opcje, takie jak O programie, Pomoc techniczna, Wyrejestruj siÚ itd. W wersji Honeycomb wprowadzono rozwiÈzanie znacznie wygodniejsze od menu — pasek akcji (ang. Action Bar). W nastÚpnej technice opisujemy ten mecha- nizm i wyjaĂniamy, kiedy warto go stosowaÊ. 0 TECHNIKA 90. Pasek akcji Warto stosowaÊ menu w Androidzie. Moĝna umieĂciÊ w nim wiele skrótów i przydatnych opcji. Moĝna teĝ udostÚpniaÊ w nim operacje kontekstowe. Powaĝ- nym problemem jest jednak to, ĝe uĝytkownicy rzadko zaglÈdajÈ do menu. 0 TECHNIKA 90. Pasek akcji 651 Wskutek tego zaczÚto tworzyÊ paski akcji. CzÚsto stosuje siÚ je w tym samym celu co samo menu, sÈ jednak skuteczniejsze z uwagi na wiÚkszÈ widocznoĂÊ dla uĝytkownika. PROBLEM Chcemy wyĂwietlaÊ dodatkowe, ale uĝyteczne funkcje dostÚpne w kontekĂcie uĝywanej akurat aktywnoĂci. Nie zamierzamy jednak stosowaÊ standardowego menu Androida, poniewaĝ uĝytkownicy czÚsto nie korzystajÈ z niego. ROZWIĄZANIE RozwiÈzanie polega na zastosowaniu paska akcji. Znajduje siÚ on w górnej czÚĂci ekranu i jest dobrze widoczny dla uĝytkowników. Eliminuje to najwiÚkszy kïopot zwiÈzany z menu. Na rysunku 15.7 pokazano przykïadowy pasek akcji w aplikacji na tablety. Rysunek 15.7. Pasek akcji w akcji Jak widaÊ, pasek akcji znajduje siÚ w górnej czÚĂci ekranu. W przykïadowym programie na pasku sÈ ikona aplikacji, kilka zakïadek i przycisk Podziel siÚ. Ikona aplikacji pozwala uĝytkownikom przejĂÊ do gïównego ekranu, a zakïadki sïuĝÈ do przechodzenia do róĝnych kategorii ofert dnia z eBaya. Na rysunku 15.8 pokazano, ĝe przycisk Podziel siÚ pozwala „podzieliÊ siÚ” ofertÈ z innymi osobami za pomocÈ aplikacji zainstalowanych w urzÈdzeniu. Jak moĝe pamiÚtasz, w pierwszej wersji aplikacji DealDroid funkcja „dzie- lenia siÚ” byïa ukryta w menu. W wersji dla tabletów nawigacja jest wygodniejsza. Pasek akcji nie tylko pozwala rozwiÈzaÊ problem z menu, ale ma teĝ inne funkcje. Zakïadki nawigacyjne omawiamy dalej. Teraz skupimy siÚ na ikonach aplikacji i funkcji „dzielenia siÚ”. Na listingu 15.8 przedstawiono kod tych elementów. Listing 15.8. Ikona aplikacji i funkcji „dzielenia siĊ” z paska akcji (plik DetailsActivity.java) @Override public boolean onCreateOptionsMenu(Menu menu) { MenuInflater inflater = getMenuInflater(); inflater.inflate(R.menu.details_menu, menu); return true; } 652 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem Rysunek 15.8. „Dzielenie siĊ” ofertą na tablecie @Override public boolean onOptionsItemSelected(MenuItem item) { switch (item.getItemId()) { case android.R.id.home: Intent intent = new Intent(this, DealsMain.class); intent.addFlags(Intent.FLAG_ACTIVITY_CLEAR_TOP); startActivity(intent); return true; case R.id.share_action: shareDealUsingChooser( text/* ); return true; default: return super.onOptionsItemSelected(item); } } private void shareDealUsingChooser(final String type) { // Z uwagi na zwiĊzáoĞü pominiĊto. Kod jest taki sam jak w rozdziale 2. } private String createDealMessage() { // Z uwagi na zwiĊzáoĞü pominiĊto. } Na listingu 15.8 widaÊ, ĝe przodkiem paska akcji jest menu. Aby utworzyÊ pasek akcji, naleĝy zaimplementowaÊ wywoïywanÈ zwrotnie metodÚ onCreateOptionsMenu aktywnoĂci . Elementy paska akcji moĝna tworzyÊ programowo. Jest to przy- datne zwïaszcza wtedy, gdy wyĂwietlanie elementów zaleĝy od stanu aktywnoĂci. Inna moĝliwoĂÊ to okreĂlenie zawartoĂci paska akcji w XML-u. Oto kod w XML-u tworzÈcy pasek akcji z rozdziaïu 15.7: 0 TECHNIKA 90. Pasek akcji 653 menu xmlns:android= http://schemas.android.com/apk/res/android item android:id= @+id/share_action android:title= @string/deal_details_share_menu android:icon= @drawable/ic_menu_share android:showAsAction= ifRoom|withText / /menu Jak widaÊ, okreĂlony jest tu jeden element z tytuïem i ikonÈ. W przykïadzie tytuï i ikona to zewnÚtrzne zasoby, dlatego moĝna utworzyÊ ich wersje dla innych jÚzyków. ZwróÊ teĝ uwagÚ na atrybut showAsAction. Pojawiï siÚ on w Androidzie 3.0 i sïuĝy do okreĂlenia, kiedy dana opcja menu ma byÊ dostÚpna jako akcja i jak ma wyglÈdaÊ. Moĝna ustawiÊ ten atrybut na always, jednak jeĂli na ekranie brakuje miejsca, pasek wyglÈda nieelegancko. WróÊmy do listingu 15.8. Aby zdefiniowaÊ dziaïanie paska akcji (reakcjÚ na dotkniÚcie opcji przez uĝytkownika), naleĝy zaimplementowaÊ metodÚ onOptionsItemSelected aktywnoĂci. W ten sam sposób okreĂlana jest reakcja na . Ikona ta jest dotkniÚcie ikony aplikacji, widocznej po lewej stronie paska identyfikowana na podstawie predefiniowanego identyfikatora zasobu (home). Aplikacja w reakcji na wybranie tej ikony opróĝnia stos aktywnoĂci i kieruje uĝyt- . DotkniÚcie przycisku Podziel siÚ moĝna wykryÊ kownika do gïównego ekranu przez dopasowanie identyfikatora zdefiniowanego w XML-owym kodzie menu do identyfikatora wybranego elementu MenuItem . Wybranie wspomnianego przy- cisku prowadzi do wywoïania metody shareDealUsingChooser z aplikacji Deal- Droid z rozdziaïu 2. Aplikacja wyĂwietla wtedy interfejs uĝytkownika widoczny na rysunku 15.8. Wiesz juĝ, jak tworzyÊ ikony i okreĂlaÊ ich dziaïanie. Przyjrzyjmy siÚ teraz, jak tworzyÊ zakïadki widoczne na rysunku 15.7. Potrzebny kod pokazano na listingu 15.9. Listing 15.9. Tworzenie zakáadek paska akcji i zarządzanie nimi (plik DetailsActivity.java) public void onCreate(Bundle savedInstanceState) { super.onCreate(savedInstanceState); setContentView(R.layout.details); app = (DealsApp) getApplication(); ActionBar bar = this.getActionBar(); TabListener listener = new TabListener(){ @Override public void onTabReselected(Tab t, FragmentTransaction txn) {} @Override public void onTabSelected(Tab t, FragmentTransaction txn) { if (active){ changeTab(t.getPosition()); } } @Override public void onTabUnselected(Tab t, FragmentTransaction txn) {} }; for (int i=0;i Math.min(6, app.sectionList.size());i++){ 654 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem final Section section = app.sectionList.get(i); Tab tab = bar.newTab(); tab.setText(chomp(section.title)); tab.setTabListener(listener); if (app.currentSection != null app.currentSection.equals(section)){ bar.addTab(tab, true); } else { bar.addTab(tab); } } bar.setDisplayShowTitleEnabled(false); bar.setNavigationMode(ActionBar.NAVIGATION_MODE_TABS); active = true; } private void changeTab(int position){ FragmentManager fm = getFragmentManager(); int orientation = getResources().getConfiguration().orientation; if (orientation == ORIENTATION_LANDSCAPE){ SectionDetailsFragment fragment = (SectionDetailsFragment) fm.findFragmentById( R.id.section_list_fragment); fragment.setSection(position); } else { FilmstripFragment fragment = (FilmstripFragment) fm.findFragmentById( R.id.section_filmstrip_fragment); fragment.setSection(position); } } Od wersji Android 3.0 kaĝda aktywnoĂÊ moĝe mieÊ pasek akcji. Jest on dostÚpny poprzez metodÚ getActionBar aktywnoĂci . Pomysï polega na programowym tworzeniu zakïadek i dodawaniu ich do paska akcji. Kaĝda zakïadka wymaga odbiornika TabListener, który bÚdzie reagowaï na dotkniÚcie, dlatego tworzymy jeden taki odbiornik do obsïugi wszystkich zakïadek. Dalej znajduje siÚ imple- mentacja metody onTabSelected i wywoïanie metody changeTab na podstawie pozycji wybranej zakïadki. Dziaïanie metody changeTab omawiamy dalej. Kiedy egzemplarz odbiornika TabListener jest juĝ gotowy, moĝna utworzyÊ , ustawiamy zakïadki i dodaÊ je do paska akcji. Programowo tworzymy zakïadkÚ jej tytuï i odbiornik TabListener . Zauwaĝ, ĝe na podstawie kategorii wybranej przez uĝytkownika aplikacja okreĂla obecnie zaznaczonÈ zakïadkÚ. Nakazujemy teĝ paskowi akcji, aby nie wyĂwietlaï nazwy aktywnoĂci, a w zamian pokazywaï zakïadki nawigacyjne. Przyjrzyjmy siÚ teraz metodzie changeTab wywoïywanej przez zwrotnÈ metodÚ onTabSelected odbiornika TabListener. Metoda changeTab najpierw sprawdza orien- . Jest to potrzebne, poniewaĝ ukïad tabletu wpïywa na zawar- tacjÚ urzÈdzenia toĂÊ aktywnoĂci. Metoda wykorzystuje informacjÚ o orientacji i obiekt klasy FragmentManager z aktywnoĂci do uzyskania uchwytu do wyĂwietlanego fragmentu. , co pozwala okreĂliÊ, jakiego NastÚpnie ustawiamy kategoriÚ dla fragmentu rodzaju oferty dnia majÈ byÊ widoczne. 0 TECHNIKA 91. PrzeciÈganie 655 OMÓWIENIE Nawigacja z wykorzystaniem zakïadek nie jest niczym nowym ani specjalnym dla tabletów. Od lat jest powszechnie uĝywana w aplikacjach sieciowych i wystÚ- puje w Androidzie od wersji 1.0. Do tworzenia zakïadek zawsze sïuĝyïy klasy TabHost i TabWidget. Pierwsza z nich umoĝliwia tworzenie zestawu zakïadek, z których kaĝda powiÈzana jest z wyĂwietlanÈ aktywnoĂciÈ. Zakïadki paska akcji to rozwiniÚcie tej techniki, podobnie jak inne aspekty tego paska sÈ rozwiniÚciem menu. Aby zbudowaÊ nawigacjÚ opartÈ na zakïadkach z paska akcji, naleĝy utworzyÊ zakïadki w podobny sposób jak w klasie TabHost. Jednak zamiast ïÈczyÊ z kaĝdÈ zakïadkÈ odrÚbnÈ aktywnoĂÊ, moĝna pracowaÊ w ramach jednej aktywnoĂci i stosowaÊ fragmenty. W przykïadzie zmieniamy zawartoĂÊ fragmentu. ZwróÊ jednak uwagÚ na to, ĝe do metody onTabSelected przekazywany jest obiekt klasy FragmentTransaction. Dlatego w aktywnoĂci moĝna wykonywaÊ róĝne operacje na fragmentach, na przykïad usuwaÊ je lub zastÚpowaÊ innymi. Pasek akcji nie tylko jest ulepszeniem dawnego systemu menu, ale w poïÈczeniu z fragmentami sprawia teĝ, ĝe porzÈdkowanie kodu aplikacji jest prostsze, i daje przy tym wiÚcej moĝliwoĂci. Ostatnia z podstawowych technik zwiÈzanych z tabletami, przeciÈganie, pozwala usprawniÊ interakcjÚ uĝytkowników z aplikacjÈ. TECHNIKA 91. Przeciąganie OdkÈd Douglas Engelbart wymyĂliï mysz komputerowÈ, menedĝerowie produktu ĝÈdajÈ od programistów dodawania funkcji przeciÈgania. W rozbudowanych frameworkach do tworzenia aplikacji desktopowych mechanizm przeciÈgania jest dostÚpny od wielu lat. W aplikacjach sieciowych przez dïugi czas wystÚpo- waïy znaczne problemy z jego obsïugÈ. PracÚ programistom uïatwiaïy frame- worki JavaScriptu, aĝ w koñcu mechanizm przeciÈgania staï siÚ czÚĂciÈ specyfi- kacji jÚzyka HTML5. W Ăwiecie urzÈdzeñ mobilnych do momentu pojawienia siÚ Androida 3.0 przeciÈganie byïo w frameworkach pomijane. OczywiĂcie, moĝna byïo dodaÊ jego obsïugÚ za pomocÈ interfejsów API do obsïugi dotkniÚÊ, jed- nak technikÚ tÚ wykorzystywano gïównie w grach. Od wersji Honeycomb prze- ciÈganie moĝna stosunkowo ïatwo dodaÊ do aplikacji dowolnego rodzaju. PROBLEM Chcemy umoĝliwiÊ uĝytkownikom bardziej intuicyjnÈ interakcjÚ z aplikacjÈ przez udostÚpnienie przeciÈgania róĝnych elementów. ROZWIĄZANIE Aby umoĝliwiÊ przeciÈganie w aplikacji, wystarczy zastosowaÊ kilka interfejsów API wprowadzonych w Androidzie 3.0. W ramach przykïadu przedstawiamy prostÈ aplikacjÚ z funkcjÈ przeciÈgania. Program wyĂwietla na ekranie widoki 0 656 ROZDZIAà 15. Pisanie aplikacji na tablety z Androidem StackView (jest to nowa kontrolka wprowadzona w wersji Honeycomb) i umoĝliwia uĝytkownikom zmianÚ uporzÈdkowania tych kontrolek przez ich przeciÈgniÚcie. WyglÈd aplikacji przedstawiono na rysunku 15.9. Rysunek 15.9. Aplikacja z funkcją przeciągania Jak widaÊ, aplikacja wyĂwietla prostÈ siatkÚ z kilkoma kontrolkami StackView. Na listingu 15.10 znajduje siÚ kod tego ukïadu. Listing 15.10. Plik XML z ukáadem z siatką, uĪywanym przez mechanizm przeciągania ?xml version= 1.0 encoding= utf-8 ? TableLayout xmlns:android= http://schemas.android.com/apk/res/android android:layout_width= match_parent android:layout_height= match_parent TableRow LinearLayout android:layout_width= 640dp android:layout_height= 345dp android:id= @+id/topLeft StackView android:id= @+id/stack android:layout_width= 250dp android:layout_height= 250dp android:clickable= true android:loopViews= true android:longClickable= true / /LinearLayout LinearLayout android:layout_width= 640dp android:layout_height= 345dp android:id= @+id/topRight / /TableRow TableRow 0 TECHNIKA 91. PrzeciÈganie 657 LinearLayout android:layout_width= 640dp android:layout_height= 345dp android:id= @+id/bottomLeft / LinearLayout android:layout_width= 640dp android:layout_height= 345dp android:id= @+id/bottomRight StackView android:id= @+id/stack2 android:layout_width= 250dp android:layout_height= 250dp android:clickable= true android:loopViews= true android:longClickable= true / /LinearLayout /TableRow /TableLayout W kodzie z listingu 15.10 uĝywamy ukïadu TableLayout .
Pobierz darmowy fragment (pdf)

Gdzie kupić całą publikację:

Android w praktyce
Autor: , ,
Sklep
Format
Cena
Helion.pl Helion.pl
książka
99,00 zł
Idź do sklepu »

Opinie na temat publikacji:

Inne popularne pozycje z tej kategorii:

Czytaj również:

Prowadzisz stronę lub blog? Wstaw link do fragmentu tej książki i współpracuj z Cyfroteką: