Pierwsza książka w cyklu “DECALOG WARTOŚCI”. Kolejne serie w przygotowaniu.
Wywiady z ludźmi z całego świata, cenionymi i szanowanymi przez swoje społeczności. Odpowiadają na pytanie, co jest ważne w życiu, jak odnaleźć siebie we współczesnym świecie .
ZANZIBAR
Lekarz - fizjopatolog, szaman, muzyk, sheha-zarządca wioski, profesor historii, dziennikarka, matka dziesięciorga dzieci – każdy Zanzibarczyk przechodząc obok nich wita się słowem “ Shikamoo ”. Jest to wyraz najwyższego szacunku. Czego możemy się od nich nauczyć? Co możemy odkryć, o sobie i świecie?
Ally Abdallah Duchi. Zanzibarczyk. (81 lat, lekarz)
Nie spieszyć się przy dokonywaniu wyborów. Czas. Powtarzanie
“Aby dobrze dokonać wyboru, nie spiesz się, poczekaj, daj sobie czas. Wtedy wszystko przyjdzie do ciebie automatycznie. Jeśli będziesz się spieszyć, przyjdzie do ciebie odpowiedź – ale nieprawdziwa. Nawet ja musiałem chwilę się zastanowić zanim odpowiedziałem. Zapytałem cię dwa razy, czy dobrze rozumiem pytanie. Nie rób niczego pospiesznie. Lepiej żebyś znalazł błąd i powtórzył to raz jeszcze. Powtórzenie nie jest niczym złym. Powtórzenie oznacza własną korektę, oznacza bycie lepszym. To jest wartość w życiu.
– Co powiesz ludziom, którzy boją się dokonać wyboru? Co powinni zrobić?
Czekać. Poczekać, aż naprawdę zobaczą, czy się boją, czy nie. Nie spiesz się z odpowiedzią. Czekaj. Wtedy będziesz wied ział”.
Realizuję ten projekt dla wszystkich, którzy są ciekawi ludzi i świata. Dla tych, którzy pytają, czym powinniśmy się kierować w życiu. Zapraszam do podróży w głąb wartości ludzi, kultur, społeczeńst i w podróż do samego siebie.
Agnieszka Pietruszka
auorka projektu
Darmowy fragment publikacji:
Agnieszka Pietruszka
DEKALOG WARTOŚCI
ZANZIBAR
Co naprawdę jest ważne w życiu?
KAN
UNI
ZA MAADILI
DEKA
LOG
WARTOŚCI
Agnieszka Pietruszka
DEKALOG WARTOŚCI
ZANZIBAR
Co naprawdę jest ważne w życiu?
KAN
UNI
ZA MAADILI
DEKA
LOG
WARTOŚCI
DEKALOG WARTOŚCI ZANZIBAR
Co naprawdę jest ważne w życiu?
Wydanie I
© Holly.ap
Warszawa 2019
ISBN 978-83-954456-1-3
Wywiady, autor zdjęć: AGNIESZKA PIETRUSZKA
Tłumaczenie: DANIEL MUNGA, SIMAY MTUMWA MTUMWA, MACHANO VUAI,
ALI SALUM ALI, TRYPHON EVARIST
Korekta zdjęć: ANDRZEJ SWIAT
Korekta tekstów: MAGDALENA BOGDANIUK, MARIA BERNACIAK
Projekt i skład książki: BARBARA WRZOS, www.graphito.pl
Wydawca:
Holly.ap
www.dekalogwartosci.com
www.decalogueofvalues.com
All right reserved. Wszelkie prawa zastrzeżone.
SPIS TREŚCI
Wstęp od Autorki │ 7
Co naprawdę jest ważne w życiu? │ 11
Ally Abdallah Duchi – lekarz, fizjopatolog │ 13
Mwanakheir Ahmed Abdul Rahim Mahmoud – lekarka │ 23
Fatma Alloo – dziennikarka │ 31
Mariam Mohammed Habdan – muzyk, dziennikarka │ 41
Prof. Abdul Sheriff – historyk │ 51
Kheri Ahmed Kombo – muzyk │ 61
Mariam Olban Ally – nauczycielka │ 69
Musini Shauri Hadhi – szaman, zielarz │ 79
Musa Makame Musa – Sheha, przywódca wioski │ 87
Bishara Ally Masoud – rzemieślniczka, tworzy patchworkowe
poduszki │ 95
Dzień i Noc Zanzibaru │ 104
O Autorce │ 16
Ziemia nie jest tylko dla ciebie.
Jesteś i żyjesz wśród innych ludzi.
Mariam Olban Ally
MARIAM OLBAN ALLY
nauczycielka
Urodziła się na Zanzibarze. Tu dorastała i wychowywała się. Na-
uczycielka języka angielskiego. Po rewolucji (1964 r.) z powodu
braku nauczycieli, uczyła także innych przedmiotów w szkole
podstawowej i średniej. Jest nieformalną liderką stowarzyszenia
kobiet wspierających się duchowo i materialnie, działającego przy
kościele anglikańskim w Stone Town. Pomaga także młodzieży,
szczególnie chłopcom uzależnionym od alkoholu i innych używek.
Jest matką i babcią, człowiekiem, który kocha życie.
70
71
Kim jestem?
Mariam Olban Ally fizycznie stoi przed tobą, ale w znaczeniu ducho-
wym, to jest „ktoś”, kto jest „tam” (śmiech). Urodziłam się z jakiegoś
powodu. Tego jestem pewna. Z jakiego? Czas powie mi o tym.
Pracować, aby zmienić swoje życie
Teraz życie poszło trochę do przodu, większość domów ma elek-
tryczność, jest woda w większości domów, jest jedzenie, może
nie do końca najlepsze, ale jest. Dzieci jedzą przynajmniej raz
dziennie, w większości dwa razy. Ludzie pracują ciężko, aby coś
mieć, coś osiągnąć. Przepraszam, że to powiem, ale młodzież
o tym zapomina. Dlatego trzeba ich nieco popchnąć do przodu.
Przypomnieć, że trzeba pracować, aby coś się w życiu zmieniło.
Szacunek. Wspólnota bycia ludźmi
Spotkałam bardzo wielu ludzi w moim życiu z różnych kultur, róż-
nych narodowości. Przyszło do mnie zrozumienie i świadomość
bardzo głębokiej rzeczy, że niezależnie od naszych różnic ze-
wnętrznych, wszyscy głęboko w naszym wnętrzu jesteśmy podobni
do siebie, łączy nas to, że jesteśmy ludźmi. Mamy te same potrze-
by, chcemy tak samo być szanowani i respektowani przez innych.
Wrażliwość na drugiego człowieka
Na początku jesteś skupiony na sobie i jesteś dla siebie. Nie wiesz
nawet, kiedy możesz dotknąć, sprawić przykrość drugiej osobie.
Nawet kiedy to zrobiłeś, nie wiesz o tym, nie wiesz, jak rozmawiać,
jak podążać za ludźmi, za rodzicami, za społecznościami, z którymi
współpracujesz. To bardzo ważne, aby to wiedzieć. Powinieneś
to wiedzieć. Z czasem się tego uczysz, bo otrzymujesz informacje
zwrotne od tej osoby lub poprzez inną osobę.
73
Pomagać ludziom
Szczęście przynosi poczucie spełnienia rozumiane nie tylko jako
osobiste zaspokajanie potrzeb, ale także zaspokajanie potrzeb
innych, grupy, sprawienie komuś przyjemności, przyniesienie po-
mocy. Nie możesz być szczęśliwym, będąc szczęśliwym tylko sa-
memu. To tak nie działa. Kiedy pomagam ludziom, otrzymuję
szczęście. Jestem szczęśliwa, kiedy wiem, że pomagam komuś
i ta pomoc rzeczywiście przynosi efekty. To jest droga, która mnie
tworzy. Nie wiem, czy zawsze będę mogła komuś pomóc, ale
zawsze próbuję i zawsze wierzę, że mogę. W jakikolwiek sposób,
ale wierzę, że jest to możliwe. Czasem podchodzi do mnie młody
człowiek i prosi o pieniądze, bo nic nie jadł na śniadanie. Myślę
sobie, że to niedobrze nie jeść śniadania i daję mu dwa tysiące
szylingów (niecały dolar). To drobnostka, a jemu da coś, czego
właśnie teraz potrzebuje. Mała rzecz, która sprawi mu radość
w tym momencie.
– To znaczy, że powinniśmy dawać ludziom to, czego potrzebują?
To nie jest konieczne, aby zawsze dawać to, czego potrzebują.
Chodzi o to, aby czegoś ich nauczyć.
Ziemia nie jest tylko dla ciebie. Jesteś i żyjesz wśród innych ludzi
Ziemia nie jest tylko dla ciebie, nie jest tylko dla nas samych. Zawsze
żyjemy w pewnej społeczności. Jeśli żyjesz w społeczności, musisz
zrozumieć, czego ona potrzebuje. Czego potrzebują ludzie w niej
żyjący. Moja społeczność, to nasze wspólne potrzeby – moje i mo-
jej społeczności – „my potrzebujemy”. Nie żyjemy sami. Nie jestem
tylko „ja i moja rodzina”. Są inni wokół mnie. Są także inne społecz-
ności, religie: muzułmanie, chrześcijanie, hindusi. To są moi sąsiedzi.
Nie można żyć samemu w społeczności. To jest ważne, dlatego
powinniśmy wzajemnie się rozumieć i poznać siebie. Po to, aby
74
móc żyć razem w pokoju. Nie chcę zmienić twojej wiary, a ty nie
powinieneś chcieć zmieniać mojej wiary. Jeśli ja będę zachowy-
wać się w normalny, ludzki sposób i ty będziesz zachowywać się
w normalny, ludzki sposób, wtedy będziemy żyć razem w pokoju.
Jesteśmy tacy sami. Jedność. Podobieństwo
W Afryce jest wiele języków, ale we wszystkich jest jedno podob-
ne słowo „utu”, „untu”, „myu”. Wszystkie te słowa znaczą jedno:
„człowiek”. Ponieważ wszyscy jesteśmy ludźmi, wszyscy mamy
w sobie te same podobieństwa, te same potrzeby, te same rze-
czy, które przynoszą nam radość, w taki sam sposób przebiega
nasze życie. Jesteśmy wszyscy do siebie podobni w swojej ludzkiej
naturze i podlegamy tym samym prawom natury.
Pielęgnować w sobie radość. Cieszyć się życiem
Utrzymywanie w sobie radości, radość ducha, myślę, że to jest se-
kret do bycia szczęśliwym. To jest recepta. Cieszę się życiem. Życie
jest zbyt krótkie, aby ciągle się złościć albo być nieszczęśliwym,
nie uśmiechać się do ludzi, nie pozdrawiać ich, kiedy się mijamy.
To daje przyjemność.
Żyć pełnią życia, zaspokajać swoje potrzeby, wtedy jest się na-
prawdę gotowym pomóc innym
Biorę życie całe takim, jakim jest i żyję pełnią życia. Podążam
za swoim sercem, za młodością. Trzymam swoje młode serce przy
sobie, pielęgnuję je w sobie (śmiech). Jeśli mam jakieś potrzeby,
realizuję je. Jeśli mam ochotę iść na plażę, pójść do kościoła,
pomodlić się, spotkać się z przyjaciółmi – robię to. Życie dla mnie
to życie w pełni. W pełni odczuwanie tego, co robię. Robienie
tego, czego potrzebuję w zależności od czasu i miejsca, w którym
75
się znajduję. Muszę czuć życie i chcieć czegoś. Nie tylko siedzieć
i myśleć, złościć się na innych, narzekać. To co robię, to patrzę
na siebie i szukam, co jest ważne dla mnie, czego potrzebuję –
i chcę to osiągnąć. W ten sposób jestem gotowa na to, aby po-
móc też innym. Bez zaspokojenia własnych potrzeb i uczuć nie
będziemy gotowi na to, aby naprawdę pomóc innym.
Odpowiedzi na pytania należy szukać w sobie
Każdy musi znaleźć sam odpowiedź na swoje pytania. Każdy musi
znaleźć swoje rozwiązanie, swoją drogę. Kiedy jestem pytana
o radę, mówię: „Usiądź, zastanów się, zapytaj siebie, co jest dla
ciebie dobre. Nikt ci tego nie powie. Musisz znaleźć swoją odpo-
wiedź w sobie samym, w swoim wnętrzu”.
Spędzać razem czas
Teraz ludzie zamykają się w sobie. Życie staje się bardzo „prywatne”
przez gadżety, posiadanie iPadów, iPhone’ów, laptopów. Życie
staje się coraz bardziej i bardziej odosobnione od innych. Zamyka-
my się w sobie i swojej prywatności. Nie rozmawiamy ze sobą, nie
dzielimy się. Oddalamy się od siebie, szczególnie dzieci i rodzice.
Potrzebujemy czasu na bycie ze sobą fizycznie. Nie możesz żyć sam.
Potrzebujesz różnorodności. Masz dzieci, masz rodzinę, przyjaciół,
masz swoją społeczność. Kiedy masz kłopoty, kiedy masz jakieś
potrzeby, potrzebujesz kogoś. Wtedy wiesz, że ktoś jest, że ktoś bę-
dzie przy tobie. Bycie samemu… nie można być ciągle samemu.
Umiar. Utrzymanie balansu w życiu
W języku suahili mówimy „kijasi”, to znaczy „musisz utrzymać
rów nowagę w jedzeniu, piciu, w mówieniu, we wszystkim”. Nie
76
możemy ciągle zanurzać się w jednym. Musimy zachowywać
balans w życiu i umiar. Nie ma innej drogi.
Chwila. Moment, w którym jesteś
To, że cię spotkałam, to że teraz tu siedzimy razem i rozmawiamy –
to jest ważne. Ostatecznie na koniec dnia ważne jest dla mnie
to, co się wydarzyło i to, co dzieje się teraz. To daje mi szczęście.
M.O.A.
77
Kobiety z tradycyjną formą przyozdobienia twarzy. Oczekują
na przemarsz parady rozpoczynającej zanzibarski, coroczny,
międzynarodowy Festiwal Muzyczny Sauti za Busara.
161
Autorka podczas wywiadu z szamanem Musinim Shaurim Hadhim.
162
O Autorce
Agnieszka Pietruszka. Z wykształcenia pedagog specjalny. Życie
zawodowe związała z mediami, specjalizując się w marketingu
i promocji. Po wyjściu z korporacji była producentem telewizyj-
nym oraz promotorem i managerem artystów. Jej życie zatrzymał
wypadek, po którym powstał projekt DEKALOG WARTOŚCI. Mówi
o nim, że jest projektem jej życia. Wyspecjalizowała się w wywia-
dach z ludźmi. Pisze, fotografuje, a przede wszystkim podróżuje po
świecie, odkrywając ludzi, których warto pokazać światu.
Specjalne podziękowania od autorki za pomoc w przygotowaniu
książki dla: Tausi Omar Mohamed-Tausi Entertainments and Talents,
Farouque Abdella, Liliany Benard, Katii Vellving, Luby L. Roshchy-
na, Joanny i Piotra Frenkielów, Pawła Czarneckiego, Adriana
Podgórnego, Ryszarda Starosty, Bogdana Wawrzyńczyka, Alicji
Zimek, Krzysztofa Góralczyka, Krzysztofa Adama Wolskiego, Beaty
Sabały-Zielińskiej, Katarzyny Alińskiej, Joanny Ufnal, Katarzyny Woj-
ciechowskiej.
www.dekalogwartosci.com
www.decalogueofvalues.com
163163
Pierwsza książka w cyklu „DEKALOG WARTOŚCI”. Kolejne części w przygotowaniu. Wy-
wiady z ludźmi z całego świata, cenionymi i szanowanymi przez swoje społeczności.
Odpowiadają na pytanie: co jest ważne w życiu, jak odnaleźć siebie we współczesnym
świecie.
ZANZIBAR. Lekarz – fizjopatolog, szaman, muzyk, sheha – zarządca wioski, profesor
historii, dziennikarka, matka dziesięciorga dzieci – każdy Zanzibarczyk, przechodząc
obok nich, wita się słowem „Shikamoo”. Jest to wyraz najwyższego szacunku. Czego
możemy się od nich nauczyć? Co możemy odkryć o sobie i o świecie?
Ally Abdallah Duchi, Zanzibarczyk (81 lat, lekarz)
Nie spieszyć się przy dokonywaniu wyborów. Czas. Powtarzanie
„Aby dobrze dokonać wyboru, nie spiesz się, poczekaj, daj sobie czas. Wtedy wszystko
przyjdzie do ciebie automatycznie. Jeśli będziesz się spieszyć, przyjdzie do ciebie od-
powiedź – ale nieprawdziwa. Nawet ja musiałem chwilę się zastanowić, zanim odpo-
wiedziałem. Zapytałem cię dwa razy, czy dobrze rozumiem pytanie. Nie rób niczego
pospiesznie. Lepiej żebyś znalazł błąd i powtórzył to raz jeszcze. Powtórzenie nie jest
niczym złym. Powtórzenie oznacza własną korektę, oznacza bycie lepszym. To jest
wartość w życiu.
– Co powiesz ludziom, którzy boją się dokonać wyboru? Co powinni zrobić?
Czekać. Poczekać, aż naprawdę zobaczą, czy się boją, czy nie. Nie spiesz się z odpo-
wiedzią. Czekaj. Wtedy będziesz wiedział”.
Realizuję ten projekt dla wszystkich, którzy są ciekawi ludzi i świa-
ta. Dla tych, którzy pytają, czym powinniśmy się w życiu kierować.
Zapraszam do podróży w głąb wartości ludzi, kultur, społeczeństw
i w podróż do samego siebie.
Agnieszka Pietruszka
Autorka projektu
KAN
UNI
ZA MAADILI
DEKA
LOG
WARTOŚCI
Pobierz darmowy fragment (pdf)
