Nowa seria 'Pierwsze kroki do...' to samopomocowe miniporadniki, które oferują praktyczne rady dotyczące najczęściej spotykanych problemów ludzi żyjących w XXI w. Zostały napisane przez specjalistów w danych dziedzinach, wielu z nich miało także osobiste doświadczenie z opisanymi problemami. Są oni zatem ekspertami nie tylko z zawodowego punktu widzenia. Dzięki temu są bardziej wiarygodni i niejednokrotnie w tych poradnikach pierwsej pomocy występują bardziej jako partnerzy dla czytelnika, niż jako naukowcy z akademickich podejściem do problemu.
Depresja jest coraz powszechniejszą chorobą. Jeśli komuś przemknęło przez myśl, że być może dotknęła także jego albo kogoś z jego bliskich, w tej książce znajdzie wskazówki przydatne w rozpoznaniu choroby i w radzeniu sobie z nią. W przeciwieństwie do opracowań medycznych, książka ta nie traktuje problemu z chłodnym dystansem – jej autorka też ma za sobą doświadczenie depresji i doskonale rozumie, że nie wystarczy powiedzieć „no dalej, rozchmurz się!”.
Dlaczego warto przeczytać tę książkę?
Darmowy fragment publikacji:
Dla Davida, Jonathana i Rachel. Daliście mi więcej
radości, niż jestem w stanie wyrazić.
Dziękuję.
Dlaczego właśnie ta książka?
Być może sięgasz po ten poradnik, zastanawiając się,
czy będzie ci pomocny, ponieważ:
l Jesteś niezwykle przygnębiony i nie wiesz, co robić.
l Masz wrażenie, że życie wymyka ci się z rąk.
l Czujesz przejmujący lęk.
Gdy szukasz pomocy, słyszysz tylko, że powinieneś:
l wziąć się w garść;
l być wdzięczny za to, co masz;
l otrząsnąć się i żyć dalej.
Gdyby tylko to było takie proste!
Może nie chcesz przyznać, że potrzebujesz pomocy.
Może myślisz w ten sposób:
l Moja rodzina mnie tak bardzo potrzebuje. Muszę się
l Gdybym okazał na zewnątrz, jak się czuję, mógłbym
jakoś trzymać.
stracić pracę.
Możliwe, że doświadczasz depresji i rzeczywiście po-
trzebujesz pomocy. Ta książka pomoże ci wykonać pierw-
szy krok, byś mógł odzyskać swoje życie.
Dlaczego właśnie ta książka?
5
Podziękowania
Chciałabym podziękować wszystkim, którzy mieli
wkład w tę książkę. Niektórzy świadomie pomagali mi
w badaniach, inni po prostu dzielili się ze mną spostrzeże-
niami w rozmowach i podczas moich warsztatów. Wszyst-
ko to umożliwiło mi głębsze zrozumienie pierwszych kro-
ków do wyjścia z depresji.
Chcę podziękować zwłaszcza pewnemu młodemu
człowiekowi, który uczestniczył w jednym z moich warsz-
tatów, i który tak samo jak ja miał dość ludzi negatywnie
podchodzących do metod, które możemy zastosować, by
wyjść z depresji. Powiedział wtedy w niezwykle emocjo-
nalny sposób: „Depresja jest naprawdę straszna! Wyjdź-
my z tego!” Jego wspaniała myśl znalazła odzwierciedlenie
w mojej książce.
Szczególne podziękowania kieruję do moich przyjaciół
w Mulbarton, Norfolk, zwłaszcza Lynne Lambert i Anne
Mary Stubenbord oraz Grupie Pomocy w Depresji [De-
pression Suport Group], która niezwykle mi pomogła we
wczesnym etapie powstawania niniejszej książki.
Przez długie lata pomocy i wsparcia udzielało mi
wielu ludzi z Depression Alliance, zwłaszcza Judy i Paul
Lanham oraz Maggy Clode. Ich przyjaźń wiele dla mnie
znaczy. Dziękuję wam.
Sue Atkinson
Londyn, styczeń 2010
Podziękowania
7
Wstęp
Depresja dotyka jedną czwartą wszystkich ludzi, znaj-
dujących się na takim czy innym etapie życia. To oznacza,
że jest o wiele powszechniejszym zjawiskiem, niż mogli-
byśmy sądzić – niemal na pewno w otoczeniu każdego
człowieka, czy to w kręgu rodzinnym, czy wśród przyja-
ciół, są ludzie, którzy przeżyli depresję.
Biorąc pod uwagę, jak powszechna jest depresja, to dziw-
ne, że wcale się o niej tak dużo nie mówi. Dlatego możemy
czuć się samotni i opuszczeni, gdy stanie się ona naszym
udziałem. Dodatkowo odczuwamy wstyd. Z pewnością nie
chcemy, by przyklejono nam etykietkę „psychicznie chory”!
Co powinniśmy wiedzieć o depresji
l Depresja może się przytrafić każdemu – bogatemu,
biednemu, świetnemu sportowcowi, dziecku, polity-
kowi, lekarzowi, osobie sławnej i popularnej – oraz
wszystkim tym, co do których zakładamy, że powinni
być zadowoleni ze swego życia.
l Niektórzy ludzie są bardziej podatni na depresję niż
inni. (Prawdopodobnie skłonność do depresji może
mieć podłoże genetyczne).
Wstęp
9
l Depresja jest chorobą. Tak samo jak zażywamy leki na
takie choroby jak nadczynność tarczycy czy cukrzyca,
podobnie może zajść potrzeba zażywania leków anty-
depresyjnych, by podźwignąć się z mroku.
l W naszym organizmie zachodzą zmiany chemiczne
i dlatego depresję często leczy się za pomocą leków.
l Wydaje się, że nie ma jednej przyczyny depresji. Skła-
da się na nią wiele różnych rzeczy, począwszy od tego,
co działo się w naszym życiu w przeszłości, po naszą
opinię o samych sobie.
Jakie są oznaki czy symptomy depresji?
Depresja może mieć łagodny przebieg – doświadczasz
tylko jednego lub kilku z podanych poniżej symptomów.
Ale może być też tak ciężka, że zagrozi życiu.
Objawy fizyczne
l Problemy ze snem, takie jak budzenie się bardzo wcze-
śnie lub potrzeba snu większa niż zazwyczaj.
l Wyczerpanie lub uczucie wypalenia.
l Niepokój lub nerwowość.
l Zmiany w odżywianiu się – objadanie się albo niedo-
jadanie, być może obsesja na punkcie własnej wagi.
l Bardzo złe samopoczucie o określonej porze dnia, czę-
sto jest to wczesny ranek.
l Wybuchanie płaczem z byle powodu.
10
Pierwsze kroki do… wyjścia z depresji
Uczucia
l Poczucie obezwładniającego i niewyjaśnionego smut-
ku i beznadziei.
l Uczucie przygnębienia, strachu, poczucie, że niewiele się
znaczy, poczucie winy, wstydu lub popadnięcie w takie
otępienie, że wydaje nam się, że nic nie czujemy.
l Utrata zainteresowania tym, co zwykle sprawiało przy-
jemność: spacerami, seksem, czytaniem, chodzeniem
do kina itd. Wszystko to nagle wydaje nam się ponure
i nudne i nie mamy woli ani energii, by to robić.
l Uczucie osamotnienia, które nie opuszcza nas nawet
wtedy, gdy jesteśmy w tłumie.
Myśli
l Niemożność skoncentrowania się na czymkolwiek.
l Przekonanie, że wszystko jest beznadziejne.
l Utrata pewności siebie.
l Myślenie: „jak ja siebie nienawidzę”.
l Oczekiwanie, że nadejdzie to, co najgorsze.
l Myślenie, że ludzie nas nienawidzą.
l Myśli samobójcze.
Jeśli miewasz myśli samobójcze,
już dzisiaj sięgnij po pomoc!
l Zadzwoń do poradni.
l Udaj się na wizytę do lekarza.
l Powiedz o tym komuś, komu ufasz.
Wstęp
11
Samobójstwo jest tragicznym, ostatecznym „roz-
wiązaniem” tymczasowego problemu, który zniknie,
kiedy podźwigniesz się z depresji.
Pamiętaj:
Depresja kiedyś się kończy. Masz wrażenie, że to
nigdy nie nastąpi, ale to nieprawda. Przyjdzie dzień,
kiedy poczujesz się lepiej… ale już teraz potrzebujesz
pomocy!
Skorzystanie z pomocy
Po lekturze tej książki łatwiej podejmiesz konkretne
kroki, by wyjść z depresji; najprawdopodobniej będziesz
jednak musiał zrobić następujące rzeczy:
l Udać się na wizytę do lekarza pierwszego kontaktu. Na
podstawie bezpośredniej rozmowy zaproponuje ci on
jakąś pomoc – choć lista oczekujących na terapię czy
wizytę u psychologa może być długa.
l Porozmawiać z lekarzem o tym, czy wskazane jest w two-
im przypadku leczenie farmakologiczne. Leki mogą ci
pomóc poczuć się na tyle dobrze, byś mógł zastanowić
się nad tym, co naprawdę sprawia, że masz depresję.
Środki przeciwdepresyjne bywają naprawdę pomocne.
l Zacząć prowadzić notatki lub dziennik. Rozmawianie
i pisanie jest ważne dla poprawy stanu zdrowia. Gorąco
polecam te metody! Pisanie choćby kilku słów dziennie
może przynieść naprawdę zdumiewający skutek.
12
Pierwsze kroki do… wyjścia z depresji
Obalanie mitu
Wokół depresji narosło wiele mitów. Poniżej znaj-
dziesz jeden z nich. W dalszej części książki zamieściłam
także inne przykłady.
Jeśli pójdę do lekarza, a on stwierdzi, że mam
depresję, będzie to równoznaczne z tym, że jestem
chory psychicznie. Moja rodzina się ode mnie
odwróci i nigdy nie znajdę kolejnej pracy.
Owszem, niektórzy mogą się od nas odwrócić, ale
wielu tego nie zrobi. A pracodawcy stopniowo zaczyna-
ją pojmować, że depresja pracownika nie oznacza, że nie
może on wykonywać pracy zawodowej.
Moje pierwsze doświadczenie depresji
Pierwszy raz doświadczyłam poważnej depresji, kiedy
miałam czternaście lat. Oczywiście nie miałam pojęcia, co
się ze mną dzieje. Podejrzewam, że ludzie wokół mnie –
w szkole i w domu – sądzili, że to tylko burza hormonów
okresu dojrzewania.
Tymczasem mnie poczucie wyobcowania i osamotnie-
nia po prostu obezwładniało. To było naprawdę straszne
i, ku mojemu przerażeniu, odkryłam, że te uczucia wiele
razy w moim życiu wracały. (Jednak są ludzie, którzy tyl-
ko raz w życiu przeżywają depresję). W końcu, z pomocą
lekarzy, doszłam do tego, że wypełniające mnie uczucia to
właśnie depresja.
Wstęp
13
Podróż
Kiedy miałam czternaście lat, czytaliśmy w szkole
niezwykłą książkę Wędrówka pielgrzyma autorstwa Johna
Bunyana. Książka powstała w XVII wieku, kiedy pisarz
przebywał w więzieniu.
Byłam zafascynowana podróżą, którą odbył pielgrzym.
Starał się wyjść z „grzęzawiska rozpaczy”, które ja wyobra-
żałam sobie jako rzeczywiste bagno, mogące mnie wessać,
jeśli nie włożę całej swojej energii w to, by z niego uciec.
Pielgrzym był nagabywany przez rozmaitych ludzi
i w trakcie podróży przydarzały mu się różne sytuacje.
Jednak za każdym razem znajdywał w sobie siłę, by wziąć
się w garść i iść dalej.
To było moje doświadczenie podczas wielu lat cho-
rowania na depresję. Stopniowe wyjście z depresji krok
po kroku naprawdę jest możliwe. Kiedy byłam nastolatką,
nie miałam pojęcia, na czym te kroki polegają. Jednak po
tym, jak tyle razy przetrwałam depresję, doszłam do tego,
co pomaga wyjść z mroku i poczuć się lepiej.
Podejmowanie decyzji
Odkryłam, że kiedy jestem w depresji, nie potrafię
podjąć nawet tak mało znaczących decyzji jak ta, jakiego
rodzaju chcę kanapkę na śniadanie! A jednak, choć na-
wet codzienne wybory sprawiają trudność, istnieją pewne
kwestie, które wpływają na całe życie, a które powinniśmy
(ostrożnie) przemyśleć.
14
Pierwsze kroki do… wyjścia z depresji
Pobierz darmowy fragment (pdf)
