Darmowy fragment publikacji:
Portrety. Kreatywna
fotografia
Autor: Harold Davis
Tłumaczenie: Piotr Cieślak
ISBN: 978-83-246-3058-5
Tytuł oryginału: Creative Portraits:
Digital Photography Tips and Techniques
Format: 200×230, stron: 240
Poznaj tajniki tworzenia poruszających portretów i zostań artystą-psychologiem
• Jak komponować oryginalne kadry?
• Jak uwieczniać wyjątkowe chwile w życiu rodziny?
• Jak retuszować drobne niedoskonałości?
Opanuj sztukę chwytania emocji, które są kluczem do fascynujących portretów
Ludzka twarz jest jednym z najbardziej fascynujących i jednocześnie najtrudniejszych tematów.
Utalentowany fotograf potrafi wydobyć najskrzętniej skrywane ludzkie tajemnice i ukazać je na
fotografii, kreując tym samym jedyny w swoim rodzaju obraz, składający się na skomplikowaną
mapę ludzkiego życia. By zrobić zdjęcie legitymacyjne, wystarczy przestrzegać kilku prostych
reguł. Stworzenie wielowymiarowego portretu wymaga od jego twórcy nie tylko znajomości
technik, ale również osobistego zaangażowania, a także chęci do… łamania reguł.
Jeśli zastanawiasz się, jak robić ciekawe, emocjonujące oraz wartościowe portrety przyjaciół,
rodziny i dzieci, ta książka będzie dla Ciebie bezcennym źródłem wiedzy i inspiracji. Każde
prezentowane tu zdjęcie zostało szczegółowo opisane, z uwzględnieniem intencji i technik
użytych podczas jego wykonywania. Dowiesz się, jakiego światła użyto, by uzyskać określony
efekt, kiedy warto zmiękczyć obraz, a kiedy zrezygnować z kolorów. Nauczysz się dobierać
odpowiednie tło oraz współpracować z fotografowanymi dziećmi. Poznasz sztuczki
wykorzystywane w trybie LAB oraz dowiesz się, kiedy i jak stosować technikę miejscowego
wyostrzania portretów.
• Tajniki wyboru rekwizytów, stroju, fryzury i makijażu
• Zasady dobierania właściwego obiektywu i czasu naświetlania
• Najskuteczniejsze techniki oświetleniowe
• Fotografowanie dzieci oraz rodzin
• Retuszowanie zdjęć i dodawanie efektów specjalnych
• Fotografia uliczna oraz portrety środowiskowe
W książce tej znajdziesz zarówno inspirację, jak i porady techniczne. Poznasz zasady tworzenia
naturalistycznych portretów, które umożliwią Ci obnażenie skomplikowanego charakteru
człowieka z całym jego emocjonalnym pogmatwaniem i fizycznymi niedoskonałościami.
Uświadomisz sobie, że portret opowiada nie tylko o modelu, lecz także o wrażeniach i emocjach
człowieka stojącego po drugiej stronie aparatu. Ponadto będziesz mógł ćwiczyć robienie zdjęć oraz
doskonalić swoje umiejętności techniczne i artystyczne.
Idź do
• Spis treści
• Przykładowy rozdział
• Skorowidz
Katalog książek
• Katalog online
• Zamów drukowany
katalog
Twój koszyk
• Dodaj do koszyka
Cennik i informacje
• Zamów informacje
o nowościach
• Zamów cennik
Czytelnia
• Fragmenty książek
online
Kontakt
Helion SA
ul. Kościuszki 1c
44-100 Gliwice
tel. 32 230 98 63
e-mail: helion@helion.pl
© Helion 1991–2011
Spis treści
8 Wstęp
10 Zwierciadło duszy
12 Rodzaje zdjęć portretowych
14 Dlaczego ludzie pozują do portretów?
126 Kontakt wzrokowy
128 Dynamika ujęć a czas naświetlania
132 Wpływ przysłony na głębię ostrości
136 Wybór odpowiedniego obiektywu
16 Dlaczego fotografowie robią portrety?
140 Techniki oświetlania
20 Psychologia fotografii portretowej
142 Praca ze światłem
24 Zrozumieć ludzi
30 Charakter a przeznaczenie
34 Uwiecznić emocje
38 Cała prawda o człowieku
42 Próżność i narcyzm
46 Sztuczność w fotografii portretowej
50 Autoportrety
56 Jeden dzień z życia
58 Temat: człowiek
150 Oświetlenie w warunkach domowych
154 Bezpośredni błysk flesza
158 Oświetlenie studyjne
168 Rodziny i dzieci
170 Fotografowanie dzieci
178 Współpraca z rodzinami
182 Portrety dzieci
186 Dzieci — portrety „na luzie”
190 Środowiskowe portrety dzieci
64 Komponowanie portretów
194 Spraw, by Twoje dzieci pokochały fotografię
68 Fotografia uliczna
72 Portret środowiskowy
78 Przy pracy
84 Podczas zabawy
90 Współpraca z modelami
96 Rekwizyty
100 Stroje
104 Fryzura i makijaż
108 Techniki portretowania
110 Pozowanie
116 Podskoki
120 Tła
124 Umieszczenie aparatu
196 Portrety w cyfrowej ciemni
198 Proces edycji zdjęć i formaty plików
199 Wielokrotne przetwarzanie zdjęć RAW
206 Retuszowanie drobnych niedoskonałości
210 Retuszowanie skóry
218 Akcentowanie oczu
222 Miejscowe wyostrzanie portretów
226 Czerń i biel
230 Kolory w negatywie — sztuczki
w trybie LAB
234 Adnotacje i materiały dodatkowe
236 Słowniczek
238 Skorowidz
Techniki portretowania
opuszczenie podstawowe
opuszczenie z podwojnym head 2
Pozowanie
Pozowanie to pewien sposób aranżacji, ustawie-
nia modela lub innego tematu zdjęcia.
Słowo „ustawianie” sugeruje pasywną postawę
modela i całkowite przeniesienie odpowiedzial-
ności za układ kadru na fotografa. Rzeczywiście
niekiedy tak się zdarza, lecz najlepsze i najcie-
kawsze efekty można osiągnąć przede wszystkim
dzięki współpracy między modelem a fotografem.
Relacje między pozującym a autorem zdjęć
dodatkowo komplikują się w sytuacji, gdy pozu-
jący nie jest zawodowcem. Brak doświadczenia
sprawia, że stremowany model postawiony przed
uważnym okiem obiektywu może zachowywać
się nieporadnie i sztucznie. Oswojenie takiego
człowieka z pozowaniem może wymagać sporo
czasu i cierpliwości. Jak już wspomniałem, udana
sesja wymaga zaangażowania obydwu stron
spektaklu.
Im bardziej niezobowiązujący charakter fotogra-
fii, tym mniejszej kontroli nad modelem można
się spodziewać. Na przykład w przypadku foto-
grafii ulicznej trudno oczekiwać, by ludzie chęt-
nie pozowali zgodnie ze wskazówkami fotografa.
W takich sytuacjach można jedynie uważnie
obserwować ruchy wykonywane przez człowieka
i nacisnąć spust migawki w odpowiednim mo-
mencie. Jeszcze większych problemów mogą
nastręczać małe dzieci; szczególnie jeśli nie
mają ochoty na pozowanie!
Rola pozowania i wpływ fotografa na ostateczny
kształt zdjęcia mogą być bardzo różne w zależ-
ności od stylu i charakteru portretu. Niemniej
większość fotografów jest zgodna co do tego, że
kierowanie modelem wymaga nie tylko zmysłu
choreograficznego, lecz także świetnych zdol-
ności interpersonalnych i znajomości ludzkiej
psychiki.
Jeśli chodzi o czysto estetyczną stronę zagad-
nienia, bardzo istotna jest umiejętność patrzenia
na ciała i twarze w sposób abstrakcyjny, jak na
zwykłe elementy kompozycji. Jeśli stojąca przed
Tobą osoba byłaby krajobrazem, to w jaki sposób
byś ją zaaranżował, by uzyskać pożądany efekt?
Portret powinien stanowić spójną, organiczną
całość, w której każda część ciała zajmuje na-
leżne jej miejsce i jest pokazana z zachowaniem
właściwych proporcji. Żaden detal kompozycji
nie powinien wyglądać jak doczepiony na siłę.
Jednym z najważniejszych elementów, na które
należy zwrócić uwagę podczas wykonywania
portretów obejmujących całą sylwetkę (a nie
tylko głowę), są dłonie. Jeśli nie zadbasz o ich
W wielu dobrych portretach główny akcent jest położony na twarz — skądinąd słusznie. Twarze nie są jednak
zawieszone w próżni, lecz przynależą do ciała. Z tego względu większość portretów, nawet tych, w których
twarz pełni kluczową rolę, powinna w jakiś sposób akcentować związek między nią a resztą ciała. W przypadku
tego portretu postanowiłem zaakcentować jedność myśli i gestów, prosząc modelkę, by niemal oparła podbró-
dek na ugiętej dłoni.
150 mm, 1/100 s przy przysłonie f/5,6 i czułości 100 ISO, z ręki
Strony 108 – 109. Sfotografowałem te dziewczęta pionowo z góry, na jednolicie białym tle.
Im większą liczbę ludzi zechcesz przedstawić na portrecie, tym większe ryzyko, że coś pójdzie nie tak. Zauważ,
jak trudno jest uchwycić ciekawy wyraz twarzy u jednego człowieka, a co dopiero, gdy musisz śledzić grupę?
W tym przypadku sztuka udała mi się tylko częściowo: modelka po lewej stronie ma wspaniały, bardzo foto-
geniczny wyraz twarzy i patrzy prosto w obiektyw. Z kolei druga próbuje właśnie przywrócić powagę po dow-
cipach, które sobie przed chwilą opowiadaliśmy, i jej mina wygląda dość specyficznie. W rezultacie wyszedł
portret, o którym trudno powiedzieć, że jest w stylu glamour; niemniej uważam go za interesujący.
56 mm, 1/160 s przy przysłonie f/6,3 i czułości 100 ISO, z ręki
110
Portrety. Kreatywna fotografia
opuszczenie podstawowe
opuszczenie z podwojnym head 2
właściwą choreografię, mogą wyglądać dziwnie
i obco — zupełnie jak gdyby żyły własnym życiem
lub należały do kogoś innego. Ponieważ źle uło-
żone dłonie mogą zniweczyć nawet najlepiej za-
powiadający się portret, powinieneś się zatrosz-
czyć o ich odpowiednie ułożenie. Odpowiednie,
czyli takie, które nada sens całej sylwetce i bę-
dzie optycznie spójne z układem reszty ciała.
W portretach, w których główną rolę odgrywa
twarz, należy też zwrócić uwagę na właściwe
proporcje nosa. Brzydko pokazany nos lub na-
112
Portrety. Kreatywna fotografia
zbyt widoczne dziurki w nosie mogą całkowicie
przekreślić nawet najlepiej zapowiadający się
portret!
Jak wspomniałem już wcześniej, oczy są najważ-
niejszym elementem wielu portretów. Z tego
względu należy koniecznie zwrócić uwagę na
wyraz oczu i na to, co się dzieje wokół nich. To
klucz do udanego zdjęcia! Uśmiechnij się oczami
— to jedna z rzeczy, o jakie najczęściej proszę
swoich modeli.
Napięcie nie wygląda dobrze na zdjęciu. Spięcie
i trema są znakomicie widoczne na twarzy — jej
rysy tężeją i stają się nieco inne niż zwykle.
Niestety, zdecydowana większość ludzi odczuwa
tremę podczas fotografowania. Swobodna roz-
mowa, drobne żarty i dobrze dobrana muzyka
w tle pozwalają złagodzić napięcie i rozluźnić
się przed sesją. Na niektórych modeli świetnie
działa odrobina aktywności fizycznej — na przy-
kład przebiegnięcie kilku kroków lub podskoki
(patrz strony 116 – 119).
Drewniane wnętrze z zabytkową, kolonialną komodą
w tym przypadku nie przeszkadza, lecz stanowi ciekawe
tło dla mojej córeczki, Katie Rose, i naturalne uzupełnie-
nie tego środowiskowego portretu. Dzieci są jak żywe
srebro, toteż jeśli zauważysz jakiś ciekawy gest lub minę,
nie wahaj się ani chwili.
48 mm, 1/100 s przy przysłonie f/5,6 i czułości 500 ISO,
z ręki
Różne okazje do przebieranek — takie jak Halloween —
stanowią świetną, naturalną okazję do zrobienia pozowa-
nych portretów dzieci i całych rodzin. Mali modele będą
dumni ze swoich kostiumów i znacznie chętniej „poświęcą
się dla fotografii”, co może na przykład oznaczać większą
skłonność do wykonywania sugerowanych gestów i cierp-
liwość podczas pozowania.
29 mm, 1/13 s przy przysłonie f/4 i czułości 1000 ISO, z ręki
Techniki portretowania
113
To zdjęcie stanowi świetny przykład
roli dłoni i rąk w fotografii portretowej.
Modelka nie była pewna, co zrobić z prawą
ręką i dłonią. Wspólnie wypracowaliśmy
pozę, pokazaną na tej fotografii: dziew-
czyna delikatnie ujmuje palcami koniec
naszyjnika. Dotykanie, wskazywanie czy
podtrzymywanie jakiegoś detalu garde-
roby jest jednym z najczęściej stosowa-
nych rozwiązań problemu z niesfornymi
rękami.
Efekt ferrotypii uzyskany w Photoshopie;
1/50 s przy przysłonie f/6,3 i czułości
1600 ISO, z ręki
Co zrobić z rękami? Większość doświad-
czonych modelek i modeli zdaje sobie
sprawę z wagi tego problemu i wypraco-
wuje strategie ich układania w taki spo-
sób, by korespondowały z resztą sylwetki.
Ryzyko takiego podejścia polega na jego
powtarzalności: może się okazać, że każda
kolejna sesja z daną modelką wygląda
tak samo ze względu na rutynowe pozy
i gesty.
Klasyczne ułożenie rąk, zaprezentowane
przez modelkę na tym zdjęciu, stanowi
jedną z wielu możliwości. Akurat w tym
przypadku poza wpisuje się w stylistykę
fotografii, podkreślając jej marzycielski,
senny klimat.
Zdjęcie w podczerwieni; 1/50 s przy przysło-
nie f/6,3 i czułości 1600 ISO, z ręki
114
Portrety. Kreatywna fotografia
Podskoki
Fotografik Philippe Halsman powiedział kie-
dyś: „Jeśli poprosisz człowieka, by podskoczył,
jego uwaga będzie skupiona przede wszyst-
kim na skakaniu… a wówczas przez nagle
odsłoniętą maskę będziesz mógł dostrzec jego
prawdziwy charakter”. Zdjęcia podskakujących
ludzi, wśród których były słynne osobistości
i sławy ekranu, stały się znakiem rozpoznaw-
czym fotografii Halsmana.
Pomysł ze skakaniem, zapożyczony z albumu
Halsmana, przyjął się także w moim studiu.
Kiedy modelka lub model wydają się spięci,
stremowani, często proszę ich, aby przez
chwilę poskakali. Robię wówczas kilka zdjęć,
lecz zwykle traktuję je jako rozgrzewkę i nigdy
nie wykorzystuję do poważniejszych celów.
Naprawdę rzadko się zdarza, by model uznał
pomysł ze skakaniem za mało zabawny, a co
więcej, po odrobinie wygłupów mam do czy-
nienia z całkiem odmienionym, swobodniej-
szym człowiekiem.
Te rozskakane zdjęcia z pewnością nie są zbyt udanymi
portretami. Najwyraźniej skakanie sprawiało jednak
modelce sporo przyjemności, a dalszy ciąg sesji prze-
biegał w znacznie luźniejszej, wesołej atmosferze.
Wszystkie zdjęcia: 32 mm, 1/100 s przy przysłonie f/6,3
i czułości 100 ISO, z ręki
Strony 118 – 119. Nie, to nie są pięcioraczki! Na ten
fotomontaż składa się pięć różnych zdjęć, układających
się w animowany podskok.
Pięć zdjęć zmontowanych w Photoshopie; wszystkie
zrobione przy ogniskowej 46 mm, 1/50 s, przysłonie f/5,6
i czułości 640 ISO, z ręki
opuszczenie podstawowe
opuszczenie z podwojnym head 2
Tła
Nie umniejszaj roli tła w zdjęciach portretowych.
I choć może się wydawać, że tło kompozycji,
w której główną rolę odgrywa człowiek, ma rela-
tywnie niewielki wpływ na całokształt, to w rze-
czywistości jest bardzo istotne.
Jeśli fotografujesz w studiu, konicznie zadbaj
o dobranie pasującego tła. Najbardziej uniwer-
salne są tła w kolorze czarnym (szczególnie
w przypadku portretów o ciemnej tonacji) i bia-
łym (do świetlistych, jasnych portretów), lecz te
dwie możliwości oczywiście nie wyczerpują te-
matu. Upewnij się, że wybrane tło koresponduje
z karnacją modelki lub modela i ze stylistyką
planowanej fotografii. Warto pamiętać, że ludzie
czarnoskórzy i o ciemnej karnacji nie wychodzą
zbyt dobrze na czarnych tłach.
Jeśli zdecydujesz się na zastosowanie barwnego
tła, dobierz jego kolor do stylistyki i charakteru
zdjęcia. Na przykład jasnoniebieskie tło dobrze
pasuje do osoby o ciemnej lub czarnej skórze
(przykład takiej fotografii znajdziesz na stronie
93), zaś czerwień może być adekwatna dla platy-
nowych blondynek, emanujących seksapilem.
Pamiętaj, że w razie potrzeby zawsze możesz
zaimprowizować interesującą scenografię.
Świat studyjnych teł nie kończy się na nudnych,
jednobarwnych rolkach papieru. Przy odrobinie
pomysłowości z podartych kawałków tektury,
bibuły i skrawków tkaniny można wyczarować
prawdziwe cuda.
Całkiem dobrze spisują się też w fotografii por-
tretowej tła ręcznie malowane; szczególnie jeśli
zostaną oświetlone punktowo. Osobiście nie
jestem jednak zwolennikiem gotowych rekwi-
zytów i teł mających imitować jakieś konkretne
otoczenie — na przykład wiejską zagrodę z płot-
kiem, sypialnię lub szykowne biuro wyłożone
drogim drewnem. Takie rozwiązania wymagają
szczególnych umiejętności do tworzenia iluzji;
w przeciwnym razie wyglądają wyjątkowo kiczo-
wato i sztucznie.
Podczas fotografowania w plenerze trzeba
nieustannie obserwować nie tylko modela na
pierwszym planie, lecz także jego tło. Jedne z naj-
częściej powtarzających się błędów na zdjęciach
początkujących fotografów to przypadkowe
drzewa wystające z głów pozujących ludzi. Takie
wady potrafią skutecznie przekreślić portret, który
pod innymi względami jest zupełnie udany.
W trakcie całej sesji portretowej w plenerze
bądź podczas wykonywania zdjęć portretowych
w dowolnych okolicznościach, których nie jesteś
w stanie w pełni kontrolować, musisz nieustan-
nie weryfikować kompozycję zdjęć. Jeśli dostrze-
gasz jakiś niepotrzebny detal w tle, spróbuj od
razu rozwiązać problem przez inne ustawienie
aparatu lub zasugerowanie fotografowanej oso-
bie, aby się przesunęła.
Kolejna możliwość, którą warto wypróbować
w fotografii portretowej, to przygotowanie włas-
nego tła. Nawet w plenerze można się pokusić
o prowizoryczne rozpięcie ekranu z czarnej
tkaniny, która w „magiczny” sposób zapewni Ci
kawałek miejsca do zrobienia wyrazistego, czy-
telnego portretu niezależnie od okoliczności.
Choć lubię fotografować ludzi na neutralnym,
czarnym tle, to bardzo ciekawą opcją jest też
niewielka głębia ostrości. Przy szeroko otwar-
tej przysłonie i ustawieniu ostrości na oczach
modela większość nawet najbardziej zatłoczo-
nych teł ulegnie silnemu rozmyciu. Garść porad
i wskazówek dotyczących tej techniki fotografo-
wania znajdziesz na stronach 132 – 135.
Stare, zniszczone, pogniecione tło użyte do zrobienia tego
zdjęcia nadało mu intrygujący wygląd.
75 mm, 1/160 s przy przysłonie f/8 i czułości 100 ISO, z ręki
Strony 122 – 123. Sfotografowałem tę modelkę w pozycji
jogi na czarnym tle, przy bardzo skąpym oświetleniu, aby
położyć nacisk na kształty oraz grę świateł i cieni.
31 mm, 1/125 s przy przysłonie f/6,3 i czułości 100 ISO, z ręki
120
Portrety. Kreatywna fotografia
opuszczenie podstawowe
opuszczenie z podwojnym head 2
Umieszczenie aparatu
Ustawienie aparatu względem fotografowanego
obiektu wymaga uwzględnienia kilku istotnych
czynników:
• Czy zamierzasz pokazać modela z góry, czy
z dołu?
• Czy chcesz zrobić zdjęcie z profilu, en face, czy
z jakiejś pośredniej perspektywy?
• Z jakiej odległości zamierzasz fotografować?
Kąt ustawienia aparatu ma istotny wpływ na
podświadomy odbiór fotografii: jeśli sfoto-
grafujesz modela odrobinę z dołu aparatem
skierowanym ku górze, sportretowany człowiek
będzie budził szacunek. Tej sztuczki trzeba jed-
nak używać z umiarem, gdyż przy zbyt dużym
kącie nachylenia zrobisz portret z widokiem na
dziurki od nosa, a takie zdjęcie nie będzie wy-
glądało estetycznie. Przyznam, że zadziwia mnie
naturalna skłonność ludzi do podążania za tymi,
którzy — dosłownie — patrzą na nich z góry. Czy-
tałem o wynikach badań, w których dowiedziono,
że zdecydowana większość szefów firm notowa-
nych na liście 500 najbogatszych czasopisma
„Fortune” jest znacznie wyższa od przeciętnej.
Innymi słowy, niski prezes stanowi rzadkość.
Portret zrobiony z dołu, sugerujący wysoki wzrost
człowieka, jest zarazem wskazówką, że ów czło-
wiek jest z jakichś względów godzien szacunku.
Co ciekawe, takie ujęcie wywiera opisany wpływ
nawet wówczas, gdy aparat wcale nie znajduje
się dużo niżej niż zwykle.
Analogicznie spojrzenie na kogoś z góry stanowi
ukrytą wskazówkę, że model nie robi na nas
większego wrażenia. Zauważ, że niewiele jest
zdjęć przedstawiających Winstona Churchilla
czy Baracka Obamę z góry! Pewnym wyjątkiem
od tej reguły są dzieci; głównie z tego względu,
że jesteśmy przyzwyczajeni do patrzenia na nie
w ten sposób. Perspektywę z góry stosuje się
także w przypadku niektórych zdjęć kobiet, ma-
jących na celu podkreślenie marzycielskiej, in-
tymnej atmosfery fotografii. W takich sytuacjach
często fotografuje się z drabiny.
Zróżnicowanie kątów ustawienia aparatu jest
bardzo ważne, gdyż często niosą one pewien
przekaz o sfotografowanym człowieku. Zdjęcia
zrobione na wprost są niekiedy traktowane
jako najbardziej prawdziwy, autentyczny sposób
przedstawienia postaci, lecz jednocześnie są nu-
żące ze względu na swoją powtarzalność. Widok
z profilu może w interesujący sposób ukazywać
charakter człowieka, zaś nietypowe kąty widze-
nia są świetną receptą na przedstawienie czyichś
dziwactw i ekstrawagancji.
Fotografowanie z bliska pozwala nawiązać więź
z modelem i stworzyć wrażenie intymności. Jeśli
zbliżenie sprawia, że twarz staje się najważniej-
szym elementem portretu, to kompozycja rozu-
miana jako harmonia linii i kształtów ustępuje
miejsca bardziej ulotnym aspektom, takim jak
osobowość uwiecznionego człowieka. W takich
przypadkach można się pokusić o użycie tele-
obiektywu, który pozwala zrobić zdjęcie z nieco
większej odległości, zachować analogiczne pro-
porcje i stylistykę kadru, a przy tym nadaje twa-
rzy bardziej atrakcyjny wygląd.
W eksperymentowaniu z różnymi ustawieniami
aparatu i nawet najdziwniejszymi ujęciami nie
ma nic złego, trzeba jedynie pamiętać o wpływie
różnych działań na wymowę portretu — z kil-
koma tego typu zależnościami zapoznałeś się
przed chwilą.
Podczas rozmowy z innym dorosłym człowiekiem nasz punkt widzenia w pewnym stopniu zależy od wzrostu
obydwu stron. W praktyce okazuje się jednak, że różnice nie są bardzo duże, toteż optymalne rozwiązanie po-
lega na ustawieniu aparatu na wysokości twarzy fotografowanego człowieka bądź też nieznacznie niżej — wów-
czas należy skierować obiektyw odrobinę w górę, tak jak to zrobiłem w przypadku tego kubańskiego rolnika.
200 mm, 1/160 s przy przysłonie f/6,3 i czułości 100 ISO, z ręki
124
Portrety. Kreatywna fotografia
Techniki portretowania
125
Kontakt wzrokowy
opuszczenie podstawowe
opuszczenie z podwojnym head 2
Ten mężczyzna zagadnął mnie, gdy przechodziłem przed
wytwórnią cygar w Hawanie na Kubie. Sfotografowałem go
obiektywem szerokokątnym, aby podkreślić poufność rozmowy,
i zadbałem o to, by oczy mężczyzny znalazły się dokładnie
pośrodku szerokości, w dwóch trzecich wysokości kadru.
24 mm, 1/60 s przy przysłonie f/3,8 i czułości 100 ISO, z ręki
To jedno z wielu zdjęć, które zrobiłem napotkanemu tynka-
rzowi. Akurat to okazało się najlepsze, gdyż jest jedynym, na
którym mężczyzna patrzy w kierunku aparatu i nie rozgląda się
nieśmiało na boki. Choć jego wzrok nie jest skierowany ideal-
nie w obiektyw, to jest w nim coś autentycznie intrygującego.
32 mm, 1/320 s przy przysłonie f/9 i czułości 800 ISO, z ręki
126
Portrety. Kreatywna fotografia
W oczach jest niezaprzeczalny magnetyzm. Podczas
oglądania zdjęć portretowych ludzie wręcz oczekują
możliwości spojrzenia komuś w oczy. Jeśli zawie-
dziesz ich oczekiwania, to powinieneś mieć ku temu
ważny powód.
Oczy, jeśli już zdecydujesz się uwzględnić je na por-
trecie, stają się jego osią — najważniejszą częścią.
Widzowie będą patrzyli przede wszystkim na oczy,
a dopiero potem zaczną oglądać resztę sceny. Posta-
raj się wykadrować zdjęcie tak, by oczy zajmowały
należne im, ważne miejsce. Jeśli zdecydowałeś się
na zrobienie portretu o bardzo niewielkiej głębi,
ustaw ostrość właśnie na nich. Umiejętne ustawienie
ostrości na oczach modela jest szalenie ważnym
aspektem zdecydowanej większości kompozycji.
Ponadto oczy muszą coś wyrażać. W większości przy-
padków model powinien patrzeć prosto w obiektyw,
a nie na Ciebie. Spróbuj w jakiś sposób zaangażować
modela w proces fotografowania; tak by go zaintere-
sować, wzbudzić jakieś emocje. Jak już pisałem, dobry
dowcip nigdy nie zaszkodzi, a sugestia „uśmiechnię-
cia się oczami” także bywa bardzo pomocna.
Zwróć uwagę na kierunek światła padającego na
oczy modela, a także na odblaski w oczach. Choć po-
zornie wydaje się, że to niewiele znaczące drobiazgi,
to mają one nieproporcjonalnie duży wpływ na od-
biór portretu i jego nastrój. Wszystkie oczy są piękne,
bez wyjątku. Jeśli oświetlenie oczu nie podkreśla ich
naturalnej urody, zmień światło lub upozuj modela
nieco inaczej, aż uda Ci się uzyskać zamierzony efekt.
W portretach plenerowych najlepiej sprawdza się
miękkie, rozproszone światło. Do sesji portretowych
idealnie nadają się jasne, lecz pochmurne dni i ła-
godnie ocienione zakątki. Unikaj fotografowania
ludzi stojących w ostrym, bezpośrednim świetle.
opuszczenie podstawowe
opuszczenie z podwojnym head 2
Skorowidz
A
ACR, 199
Adams Ansel, 78, 147, 195,
198
Add Noise, 215
Adjust 4, 214
Adobe Bridge, 199
Adobe Camera Raw, 199
Blacks, 200
Brightness, 200
Ekspozycja, 202
Exposure, 200, 202
Fill Light, 202
wielokrotne przetwarzanie
zdjęć RAW, 199
akcentowanie oczu, 218
Antique Plate 1, 19
aranżacja portretowa
oświetlenia studyjnego,
161
autentyczność, 38
automatyczny balans bieli,
147
autoportret, 12, 50
inspiracje, 53
techniki robienia zdjęć, 51
B
balans bieli, 147
bezpośredni błysk flesza,
154
Black White, 19, 226
blask w stylu glamour, 216
błysk flesza, 154
Brightness, 202
Brush, 224
bycie fajnym, 30
C
Cartier-Bresson Henri, 68
casting, 94
charakter modela, 30
ciemnia cyfrowa, 198
Clone Stamp, 206, 208, 218
CMYK, 226
Color Efex Pro 3.0, 213
Convert to Profile, 223
Czarno-białe, 19, 226
czas naświetlania, 128
lampa błyskowa, 128
czerń i biel, 19, 226
człowiek, 58
czułość ISO, 148, 150
D
decydujący moment, 12, 68
238
Portrety. Kreatywna fotografia
długi czas naświetlania, 77,
172
Dodaj szum, 215
Duplicate Layer, 208
dyfuzor, 156
dynamika ujęć, 128
dzieci, 86, 170, 182
portrety „na luzie”, 186
portrety środowiskowe,
190
E
edycja zdjęć, 198
efekt cieniowanego tła, 167
efekty specjalne, 230
ekrany odbijające, 163
ekspozycja, 132
Ekspozycja, 202
emocje, 34, 36
emocjonalny charakter zdjęć,
12
Exposure, 202
F
Fill Light, 202
Filtr czerwony wysoko-
-kontrastowy, 226
filtry Photoshopa, 210
Flash, 147
Flatten Image, 224
formaty plików, 198
fotograf, 16
fotografia czarno-biała,
226
fotografia portretowa, 8, 12
fotografia uliczna, 68
fotografowanie dzieci, 170
fotografowanie ludzi przy
pracy, 78
fotografowanie obcej rodziny,
fotografowanie z bliska,
178
124
fryzura, 104
G
Gaussian Blur, 215
gesty, 30, 34
glamour, 104, 206
Glamour Glow, 216
głębia ostrości, 132, 174
główne źródło światła, 163
gorąca stopka, 128
gra charakterów, 24
Gradient, 202, 204
grymasy, 34
H
Halsman Philippe, 116
Healing Brush, 206, 208
Hernanded Rafael, 16
High Contrast Red Filter, 19,
Hurrell George, 16, 19
I
inspiracje do autoportretów,
Inteligentne wyostrzenie,
226
53
222
interakcja z innymi ludźmi, 24
ISO, 132, 148, 150
J
jakość światła, 147
Jasność, 202
JPEG, 147, 198
K
kadrowanie, 38
kąt ustawienia aparatu, 124
kierunek padania światła,
klasyczne zdjęcia Hurrella, 16
kolory w negatywie, 230
komponowanie portretów, 64
najjaśniejsze elementy
kompozycji, 64
kompresja perspektywy,
kontakt wzrokowy, 126
konwersja na czerń i biel,
korygowanie cieni, 208
Krycie, 210
L
LAB, 41, 222, 223, 230
lampa błyskowa, 128, 147,
148
bezpośredni błysk flesza,
154
lampa LED, 148
lampa światła ciągłego,
Layer from Background, 200,
148
202
Layers, 201, 203
LED, 148
Lensbaby, 136, 139
ludzie fotografowani na
ulicy, 27
144
136
229
Ł
Łatka, 206, 208
M
Maisel Jay, 58
makijaż, 104
Maska wyostrzająca, 223
matryca światłoczuła, 235
miejscowe wyostrzanie
portretów, 222
model, 14
motywy pozowania, 14
narcyzm, 42
nieśmiałość, 27
profile osobowości, 27
próżność, 42
relacja między modelem
a fotografem, 20
współpraca z modelem, 90
model mimo woli, 14
model z przypadku, 27
motywacja w fotografii
portretowej, 16
motywy pozowania do
portretów, 14
Move, 201
N
narcyzm modeli, 42
nastolatki, 33
natężenie światła, 144
nawiązywanie kontaktów
z ludźmi, 61
nieformalna fotografia
dziecięca, 186
nieśmiałość modela, 27
Nik Silver Efex, 19
Noise Ninja, 214, 216
O
obiektyw, 136
obiektyw bez powłok
antyrefleksyjnych, 19
obiektyw Lensbaby,
obiektyw o wybiórczych
strefach ostrości,
136
obiektyw „rybie oko”, 42
obiektyw szerokokątny,
139
136
obsługa Photoshopa, 234
oczy, 28, 126
akcentowanie, 218
odblaski światła w oczach,
160
ogniskowa, 136, 235
Opacity, 210
oprogramowanie, 235
oświetlenie, 16, 30, 141,
142
bezpośredni błysk flesza,
główne źródło światła,
lampa błyskowa, 148
lampa światła ciągłego,
oświetlenie studyjne,
154
163
148
158
163
portretowe oświetlenie
studyjne z rzutowanym
tłem, 164
rozproszenie światła, 156
softboks, 158
strumienice, 158
światła pomocnicze, 163
światło wpadające przez
okno, 150
świetlówki kompaktowe,
150
warunki domowe, 150
P
parasolki fotograficzne,
161
Patch, 206, 208
Pędzel, 224
Pędzel korygujący, 206, 208
Photoshop, 199, 204, 234
plastry miodu, 161
pliki RAW, 199
podskoki, 116
pokazywanie prawdy
o człowieku, 38
pokonanie strachu przed
wstydem i odrzuceniem,
61
Portrait Drama, 217
Portrait Smooth, 217
portretowe oświetlenie
studyjne z rzutowanym
tłem, 164
portrety, 12
portrety bez tematu, 58
portrety dzieci, 182
portrety „na luzie”, 186
poziom robienia zdjęć,
184
środowiskowe portrety
dzieci, 190
zasady pracy, 194
portrety plenerowe, 126
portrety rodzin królewskich,
12
oświetlenie z tyłu, 186
oświetlenie zasadnicze,
proces edycji zdjęć, 198
profile osobowości modelów,
portrety studyjne, 16
portrety środowiskowe, 72
portrety uliczne, 68
portrety w stylu Normana
Rockwella, 178
Powiel warstwę, 208
pozowanie, 110
motywacja modeli, 14
pozy, 30
pozytywne emocje, 34, 36
praca, 78
prawdziwość portretów, 8
prawo odbicia światła,
144
27
próżność modeli, 42
przelicznik ogniskowej, 235
Przesunięcie, 201
prześwietlanie jasnych partii
obrazu, 19
przetwarzanie zdjęć RAW,
199
przysłona, 132
Psychedelic, 229
psychologia fotografii
portretowej, 20
R
radzenie sobie z próżnością
i narcyzmem modela, 42
RAW, 147, 198
wielokrotne przetwarzanie
zdjęć, 199
rekwizyty, 30, 34, 44, 96
rozmiar, 96
relacje między fotografem
a modelem, 16
retusz, 198
akcentowanie oczu, 218
Clone Stamp, 206
drobne niedoskonałości,
korygowanie cieni, 208
narzędzia, 206
skóra, 210
Stempel, 206
usuwanie przebarwień,
usuwanie zmarszczek,
206
208
208
RGB, 224, 226
RGB Color, 224
Rockwell Norman, 178
rodzaj światła, 147, 148
rodziny, 178
rozmiar matrycy, 235
Rozmycie gaussowskie, 215
rozmycie zdjęcia, 215
rozproszenie światła, 142,
156
S
samowyzwalacz, 55
sanki, 128
sesja portretowa, 16
skazy, 198
skłonność do pozowania, 44
skóra, 210
słoneczka, 161
Smart Sharpen, 222
Smooth and Flat, 217
Smoothing High, 229
Soft Skin, 229
softboks, 142, 158, 159
Spłaszcz obraz, 224
spojrzenie, 28
Stempel, 206, 208, 218
stroje, 100
strumienice, 158
studyjne oświetlenie
portretowe, 158
styl glamour, 104, 206
swobodne portretowanie
dzieci, 186
szablony efektowe, 161, 162
sztuczność w fotografii
portretowej, 46
sztywne siedzenie, 14
szukanie modela, 94
szum, 214, 216
Ś
środowiskowe portrety dzieci,
190
światła pomocnicze, 163
światło, 142
jakość, 147
kierunek padania, 144
natężenie, 144
prawo odbicia, 144
rodzaj, 147, 148
światło łagodne, 147
światło miękkie, 147
światło naturalne, 148
światło ostre, 147
światło wpadające przez
okno, 150
temperatura barwowa, 147
świetlówki, 148
świetlówki kompaktowe, 150
T
techniki portretowania
czas naświetlania, 128
dynamika ujęć, 128
głębia ostrości, 132
kontakt wzrokowy, 126
obiektyw, 136
podskoki, 116
pozowanie, 110
przysłona, 132
ustawienie aparatu, 124
techniki robienia
fotograficznych
autoportretów, 51
teleobiektyw, 136
temperatura barwowa, 147
tło, 72, 120
efekt cieniowanego tła,
167
tryb Flash, 147
tryb kolorów LAB, 222, 230
U
ubiór, 100
uczniowie szkół
podstawowych, 33
uliczne portrety, 68
ulotność, 34
umieszczenie aparatu, 124
umowy z modelami, 61
Unsharp Mask, 223
ustawienie aparatu, 124
usuwanie
przebarwienia, 208
szum, 214, 216
zmarszczki, 208
uwiecznianie emocji, 34
W
Warstwa z tła, 200, 202
warstwy, 208
Warstwy, 201, 203
Weston Edward, 147
wielokrotne przetwarzanie
zdjęć RAW, 199
wrota, 161
współpraca między
fotografem a modelem,
20, 90
współpraca z rodzinami,
178
wybór obiektywu, 136
wygląd skóry, 210
wygładzanie portretu, 217
wyostrzanie portretów, 222
Wypełnij światło, 202
wzory umów, 62
Z
zabawa, 84
zamrażanie ruchu, 158
zapisywanie pracy, 204
zdjęcia czarno-białe, 19, 226
zdjęcia podczas zabawy, 84
zdjęcia portretowe, 12
zjawisko kompresji
perspektywy, 136
zmienność, 34
Ź
źródła światła, 148
Skorowidz
239
Pobierz darmowy fragment (pdf)