Cyfroteka.pl

klikaj i czytaj online

Cyfro
Czytomierz
00087 007951 21003338 na godz. na dobę w sumie
wyszukaj dokładnie | pobierz wtyczkę
Prawne problemy ruchu drogowego. Komentarz - ebook/pdf
Prawne problemy ruchu drogowego. Komentarz - ebook/pdf
Autor: Liczba stron: 670
Wydawca: C. H. Beck Język publikacji: polski
ISBN: 83-7483-393-9 Data wydania:
Lektor:
Kategoria: ebooki >> prawo i podatki >> komentarze prawnicze
Porównaj ceny (książka, ebook, audiobook).
Czytaj online.
Komentuj
Stworzony dla potrzeb praktyki Komentarz - Prawne problemy ruchu drogowego - wyjaśnia istotę bezpieczeństwa w ruchu drogowym na kanwie ustawy - Prawo o ruchu drogowym; zawiera omówienie przepisów dotyczących przestępstw drogowych (rozdział XXI Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji' oraz art. 355 KK), a także wykroczeń drogowych (rozdział XI 'Wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji' KW).

W publikacji Autor przedstawia m.in.. zasady: ostrożności, szczegółowej ostrożności i ograniczonego zaufania oraz relacje między nimi, a także najistotniejsze rozstrzygnięcia, będące następstwem naruszenia określonych norm bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Książka zawiera poglądy doktryny i orzecznictwo, kazusy oraz wzory procesowe, a także rozporządzenie w sprawie znaków i sygnałów drogowych wraz z załącznikiem.
Znajdź podobne książki Ostatnio czytane w tej kategorii

Darmowy fragment publikacji:

KRÓTKIE KOMENTARZE BECKA Prawne problemy ruchu drogowego W sprzeda¿y: M. Bojarski, W. Radecki KODEKS WYKROCZEÑ. KOMENTARZ, wyd. 4 Komentarze Becka Pod red. A. W¹ska KODEKS KARNY. KOMENTARZ, t. I–II, wyd. 3 Du¿e Komentarze Becka P. Hofmañski, E. Sadzik, K. Zgryzek KODEKS POSTÊPOWANIA KARNEGO. KOMENTARZ, t. I–II, wyd. 3 Du¿e Komentarze Becka KODEKS KARNY, wyd. 19 Twoje Prawo PRAWO WYKROCZEÑ, wyd. 5 Twoje Prawo KODEKS KARNY I KODEKS POSTÊPOWANIA KARNEGO, wyd. 4 Edycja Prokuratorska Wprowadzenie prof. A. Marka KODEKS KARNY, wyd. 12 Teksty Ustaw Becka M. Czernicka KODEKS KARNY. EDYCJA DRUGA KodeksSystem A. Marek PRAWO WYKROCZEÑ, wyd. 4 Podrêczniki Prawnicze www.sklep.beck.pl Prawne problemy ruchu drogowego Komentarz Wojciech Kotowski Prawne problemy ruchu drogowego Stan prawny: listopad 2006 r. Redakcja: Magdalena Blachowicz © Wydawnictwo C. H. Beck 2007 Wydawnictwo C. H. Beck Sp. z o.o. ul. Gen. Zaj¹czka 9, 01–518 Warszawa Sk³ad i ³amanie: Krzysztof Biesaga Druk i oprawa: WDG Drukarnia w Gdyni Sp. z o.o., Gdynia ISBN 83-7483-393-9 ISBN 978-83-7483-393-6 Spis treœci Przedmowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Spis treœci XI Wykaz skrótów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . XVII Wykaz literatury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . XIX A. Teksty ustaw. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ustawa – Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 r. (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) . . . . . . Ustawa – Kodeks karny z dnia 6 czerwca 1997 r. (Dz.U. 1 3 Nr 88, poz. 553 ze zm.) (wyci¹g) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 118 Ustawa – Kodeks postêpowania karnego z dnia 6 czerwca 1997 r. (Dz.U. Nr 89, poz. 555 ze zm.) (wyci¹g) . . . . . . . . . . 122 Ustawa – Kodeks wykroczeñ z dnia 20 maja 1971 r. (Dz.U. Nr 12, poz. 114 ze zm.) (wyci¹g) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 136 Ustawa 2001 r. – Kodeks postêpowania w sprawach o wykroczenia z dnia 24 sierpnia (Dz.U. Nr 106, poz. 1148 ze zm.) (wyci¹g) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . B. Komentarz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Dzia³ I. Zasady bezpieczeñstwa w ruchu drogowym . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 1. Instytucje bezpieczeñstwa ruchu drogowego . . . . . . . Rozdzia³ 2. Ostro¿noœæ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 3 PrRDrog. Zasada „ostro¿noœci” . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 3. Szczególna ostro¿noœæ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 3 PrRDrog. Zasada „szczególnej ostro¿noœci”. . . . . . . . . . Art. 7 PrRDrog. Znaki i sygna³y drogowe . . . . . . . . . . . . . . . Art. 13 PrRDrog. Przechodzenie przez jezdniê lub torowisko . . Art. 17 PrRDrog. W³¹czanie siê do ruchu . . . . . . . . . . . . . . . Art. 22 PrRDrog. Zmiana kierunku jazdy i zajmowanego pasa ruchu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 23 PrRDrog. Cofanie pojazdem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 24 PrRDrog. Wyprzedzanie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 25 PrRDrog. Zbli¿anie siê do skrzy¿owania . . . . . . . . . . . Art. 25 PrRDrog. Zbli¿anie siê do punktu przeciêcia kierunków ruchu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 26 PrRDrog. Zbli¿anie siê do przejœcia dla pieszych . . . . . Art. 26 PrRDrog. Przeje¿d¿anie obok oznakowanego przystan- ku komunikacji publicznej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 27 PrRDrog. Zbli¿anie siê do przejazdu dla rowerzystów . . . . Art. 28 PrRDrog. Przeje¿d¿anie przez przejazd kolejowy . . . . . Art. 28 PrRDrog. Przeje¿d¿anie przez tory tramwajowe . . . . . . Art. 30 PrRDrog. Jazda w warunkach zmniejszonej 141 145 147 147 153 153 156 156 157 178 184 185 190 191 194 198 200 203 205 207 208 przejrzystoœci powietrza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 209 V Spis treœci Art. 33 PrRDrog. Jazda rowerem po drodze przeznaczonej tylko dla rowerów i pieszych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 210 Art. 53 PrRDrog. Niestosowanie siê do przepisów przez kieruj¹cego pojazdem uprzywilejowanym. . . . . . . . . . . . . . 214 Art. 54 PrRDrog. Niestosowanie siê do niektórych przepisów kieruj¹cego pojazdem u¿ywanym do wykonywania czynno- œci na drodze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 217 Art. 55 PrRDrog. Przeje¿d¿anie obok pojazdu do nauki jazdy lub egzaminowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 218 Art. 57 PrRDrog. Omijanie pojazdu przewo¿¹cego dzieci do szkó³ i przedszkoli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 57a PrRDrog. Przeje¿d¿anie obok autobusu szkolnego . . . . Art. 58 PrRDrog. Omijanie pojazdu przewo¿¹cego osobê nie- pe³nosprawn¹ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 4. Ruch pojazdu przewo¿¹cego materia³y niebezpieczne. . . Rozdzia³ 5. Zasada „ograniczonego zaufania” . . . . . . . . . . . . . . . Art. 4 PrRDrog. Zasada ograniczonego zaufania . . . . . . . . . . . Dzia³ II. Przestêpstwa drogowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 1. Przestêpstwa przeciwko bezpieczeñstwu w komunikacji . . . Art. 173 KK. Katastrofa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 174 KK. Niebezpieczeñstwo katastrofy . . . . . . . . . . . . . . Art. 175 KK. Przygotowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 176 KK. Czynny ¿al . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 177 KK. Wypadek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 178 KK. Surowsza odpowiedzialnoœæ . . . . . . . . . . . . . . . Art. 178a KK. NietrzeŸwoœæ kierowcy . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 179 KK. Odpowiedzialnoœæ dyspozytora . . . . . . . . . . . . . Art. 180 KK. NietrzeŸwoœæ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 2. Przestêpstwa przeciwko zasadom obchodzenia siê z uzbrojeniem i uzbrojonym sprzêtem wojskowym . . . . . . . . . Art. 355 KK. Wypadek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 3. Model postêpowania w sprawach o przestêpstwa drogowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . I. S³owo wstêpne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . II. Czynnoœci na miejscu zdarzenia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . III. Rola bieg³ego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . IV. Weryfikacja dowodów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . V. Podsumowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 4. Studium przypadków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . I. Czy dosz³o do ra¿¹cego naruszenia prawa? . . . . . . . . . . . . . II. Czy sprawc¹ jest kierowca? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . III. Czy policjant jest winien? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . IV. Czy to nieszczêœliwy zbieg okolicznoœci? . . . . . . . . . . . . . V. Czy nadmierna prêdkoœæ by³a przyczyn¹ wypadku? . . . . . . . VI. Przypadek czy celowe dzia³anie? . . . . . . . . . . . . . . . . . . VII. Czy pokrzywdzony jest sprawc¹?. . . . . . . . . . . . . . . . . . 220 220 221 221 222 222 225 225 225 231 233 234 235 259 263 267 269 270 270 272 272 273 275 277 278 278 278 294 297 300 302 304 306 VI Spis treœci VIII. Czy umorzenie nie by³o pochopne?. . . . . . . . . . . . . . . . IX. Czy szwankowa³ wzrok? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . X. Czy oskar¿enie by³o s³uszne? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . XI. Czy kieruj¹ca jest sprawc¹? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . XII. Czy prokurator jest niewolnikiem pogl¹du bieg³ego? . . . . . Rozdzia³ 5. Analiza wypadków z udzia³em nietrzeŸwego uczest- nika ruchu drogowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Kazus 1. Kazus 2. Kazus 3. Kazus 4. Kazus 5. Kazus 6. Kazus 7. Rozdzia³ 6. Czy stan nietrzeŸwoœci mo¿e automatycznie przes¹dzaæ o winie? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Dzia³ III. Wykroczenia drogowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 1. Wykroczenia przeciwko bezpieczeñstwu i porz¹dkowi w komunikacji. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 84 KW. Nieoznaczenie miejsca niebezpiecznego . . . . . . . . Art. 85 KW. Samowolna zmiana znaku . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 86 KW. Zagro¿enie bezpieczeñstwa w ruchu drogowym. . . Art. 87 KW. Kierowanie pojazdem po u¿yciu alkoholu lub œrodka odurzaj¹cego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 88 KW. Prowadzenie pojazdu bez œwiate³ . . . . . . . . . . . . Art. 89 KW. Pozostawienie dziecka na drodze . . . . . . . . . . . . Art. 90 KW. Tamowanie lub utrudnianie ruchu . . . . . . . . . . . . Art. 91 KW. Spowodowanie utrudnienia w ruchu . . . . . . . . . . Art. 92 KW. Niezastosowanie siê do znaku lub sygna³u drogo- wego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 93 KW. Nieudzielenie pomocy ofierze wypadku . . . . . . . . Art. 94 KW. Prowadzenie pojazdu bez uprawnieñ . . . . . . . . . . Art. 95 KW. Prowadzenie pojazdu bez dokumentów . . . . . . . . Art. 95a KW. Niezgodnoœæ ze stanem faktycznym. . . . . . . . . . Art. 96 KW. Nieuprawnione dopuszczenie pojazdu do ruchu . . . Art. 96a KW. Naruszenie zakazu u¿ywania przez nieuprawnio- ny podmiot urz¹dzeñ w³aœciwych dla pojazdów uprzywilejo- wanych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 97 KW. Naruszenie porz¹dku lub bezpieczeñstwa na drodze. . . Art. 98 KW. Zagro¿enie bezpieczeñstwa na drodze niepublicznej . . Art. 99 KW. Naruszenie zasad korzystania z drogi . . . . . . . . . Art. 100 KW. Lekcewa¿enie zakazów . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 101 KW. Niezachowanie czystoœci . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 102 KW. Nieutrzymywanie nale¿ytego stanu zjazdów . . . . Art. 103 KW. Uchylanie siê od œwiadczeñ osobistych . . . . . . . Art. 103a KW. (skreœlony) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 308 310 311 315 317 323 324 326 327 329 329 331 332 335 339 339 339 342 345 352 355 359 360 362 363 370 372 375 377 379 381 382 389 395 397 399 400 400 401 VII Spis treœci Rozdzia³ 2. Model postêpowania w sprawach o wykroczenia . . . . . I. S³owo wstêpne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . II. Kryteria ocenne jako wyraz merytorycznego przygotowania . . . III. Kompetencja w kontekœcie interpretacji i faktów . . . . . . . . IV. Utrwalanie dowodów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . V. Zasada domniemania niewinnoœci i in dubio pro reo . . . . . . Rozdzia³ 3. Studium przypadków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . I. S³owo wstêpne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . II. Prawo dostêpu do dowodów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . III. Znaczenie „ograniczonego zaufania” . . . . . . . . . . . . . . . . IV. Granice uprawnieñ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . V. Na przekór faktom . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VI. O s³usznoœæ rozstrzygniêcia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VII. Dowody osobowe a eksperyment procesowy . . . . . . . . . . VIII. Weryfikacja dowodów osobowych. . . . . . . . . . . . . . . . . IX. B³êdna kwalifikacja prawna czynu . . . . . . . . . . . . . . . . . X. Granice uprawnieñ w relacji pieszy – kieruj¹cy . . . . . . . . . XI. Pokrzywdzony sprawc¹ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . XII. Znaczenie dowodów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . XIII. W granicach swobodnej oceny dowodów . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 4. Supozycja analizy zdarzenia drogowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 5. Zatrzymanie prawa jazdy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Kazus 1. Kazus 2. Kazus 3. Kazus 4. Kazus 5. Kazus 6. Kazus 7. C. Orzecznictwo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 1. Zagadnienia ogólne. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . I. Definicje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . II. Bieg³y. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . III. Swobodna ocena dowodów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . IV. Obiektywne przypisanie skutku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . V. Nale¿yta ostro¿noœæ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VI. Szczególna ostro¿noœæ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VII. Ograniczone zaufanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VIII. Prêdkoœæ bezpieczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 2. Zagadnienia szczegó³owe (przestêpstwa) . . . . . . . . . . I. Art. 173 KK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . II. Art. 174 KK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . III. Art. 175 KK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . IV. Art. 177 KK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . V. Art. 178 KK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VI. Art. 178a KK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VII. Art. 179 KK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 401 401 401 403 405 410 411 411 413 419 421 429 435 438 443 446 450 453 455 456 462 463 465 467 468 470 471 473 473 477 479 479 497 498 498 499 499 500 501 502 502 506 509 509 520 522 524 VIII Spis treœci VIII. Art. 180 KK. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . IX. Art. 355 KK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdzia³ 3. Zagadnienia szczegó³owe (wykroczenia) . . . . . . . . . . . I. Art. 84 KW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . II. Art. 86 KW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . III. Art. 87 KW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . IV. Art. 90 KW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . V. Art. 92 KW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VI. Art. 93 KW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VII. Art. 97 KW. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VIII. 98 KW . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . D. Wzory procesowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . S³owo wstêpne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór I. Protokó³ oglêdzin miejsca wypadku drogowego . . . . . . Wzór II. Protokó³ oglêdzin pojazdu wieloœladowego . . . . . . . . Wzór III. Protokó³ oglêdzin pojazdu jednoœladowego . . . . . . . . Wzór IV. Szkic ogólnoorientacyjny miejsca wypadku drogowego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór V. Szkic miejsca zdarzenia drogowego . . . . . . . . . . . . . Wzór VI. Protokó³ przes³uchania œwiadka . . . . . . . . . . . . . . . Wzór VII. Oœwiadczenie sprawcy wypadku . . . . . . . . . . . . . . Wzór VIII. Policyjna notatka s³u¿bowa . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór IX. Postanowienie o powo³aniu bieg³ego . . . . . . . . . . . . Wzór X. Protokó³ badania œliny/krwi/moczu. . . . . . . . . . . . . . Wzór XI. Zawiadomienie o odmowie sformu³owania wniosku 525 525 526 526 526 527 528 528 528 528 529 531 533 538 541 545 549 550 551 553 554 557 559 o ukaranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 561 Wzór XII. Zawiadomienie s¹du o nieprzyst¹pieniu do postêpowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór XIII. Wniosek o ukaranie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór XIV. Zarz¹dzenie o wszczêciu postêpowania . . . . . . . . . Wzór XV. Wniosek o umorzenie postêpowania s¹dowego . . . . . Wzór XVI. Wniosek dowodowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór XVII. Wyrok . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór XVIII. Apelacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór XIX. Wniosek kasacyjny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór XX. Skarga do Europejskiego Trybuna³u Praw Cz³owieka . . Wzór XXI. Uchwa³a . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór XXII. Regulamin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wzór XXIII. Szkic organizacji ruchu osiedlowego. . . . . . . . . . Wzór XXIV. Pismo do organów ochrony prawnej . . . . . . . . . . E. Rozporz¹dzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozporz¹dzenie z dnia 31 lipca 2002 r. Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnêtrznych i Administracji w sprawie znaków i sygna³ów drogowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1393) . . . . . . . . . . . . 563 564 566 567 570 572 574 577 579 583 584 587 588 589 591 Indeks rzeczowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 649 IX Przedmowa Tytu³owe zagadnienie obejmuje zasady bezpieczeñstwa w ruchu drogowym, Przedmowa Przedmowa przestêpstwa drogowe oraz wykroczenia drogowe. Przedmiotem niniejszych rozwa¿añ s¹ wy³¹cznie te zdarzenia w ruchu l¹do- wym, które nosz¹ cechy zdarzenia drogowego. Przez zasady bezpieczeñstwa w ruchu drogowym nale¿y rozumieæ, w szczególnoœci regu³y zawarte w przepi- sach okreœlaj¹cych porz¹dek poruszania siê na szlakach komunikacyjnych i za- chowanie siê w typowych dla ruchu sytuacjach – zgodnie z dyrektywami zawar- tymi w ustawie z 20.6.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) lub wyra¿one przez przyjête oznakowanie, oœwietlenie i sygnalizacjê – zgodnie z treœci¹ rozporz¹dzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnêtrznych i Administracji z 31.7.2002 r. w sprawie znaków i syg- na³ów drogowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1393) i rozporz¹dzenia Ministra Infrastruktury z 3.7.2003 r. w sprawie szczegó³owych warunków technicznych dla znaków i sygna³ów drogowych oraz urz¹dzeñ bezpieczeñstwa ruchu drogo- wego i warunków ich umieszczania na drogach (Dz.U. Nr 220, poz. 2181), regu- ³y, które nie zosta³y skodyfikowane w sposób szczegó³owy, a wynikaj¹ z wymie- nionych przepisów oraz istoty bezpieczeñstwa w ruchu, i musz¹ znaleŸæ zastosowanie wszêdzie tam, gdzie nie ma sprecyzowanego przepisu (zob. uchw. SN z 28.2.1975 r., V KZP 2/74, OSNKW 1975, Nr 3–4, poz. 33). Powo³ana ustawa potocznie zwana kodeksem drogowym opiera siê na trzech instytucjach maj¹cych kluczowe znaczenie dla obrotu prawnego. Chodzi o pod- stawowe zasady „ostro¿noœci” i „szczególnej ostro¿noœci” (art. 3 PrRDrog) oraz „ograniczonego zaufania” (art. 4 PrRDrog), które w warunkach ich pe³nej reali- zacji, zgodnie z intencj¹ ustawodawcy, mog¹ z powodzeniem, a zatem skutecz- nie, zagwarantowaæ bezpieczeñstwo w ruchu drogowym. Nie ma najmniejszej w¹tpliwoœci, ¿e gwarancja bezpieczeñstwa ugruntuje siê i nieporównywalnie umocni przez nale¿yte zrozumienie relacji zachodz¹cych w kodeksowej triadzie: „cz³owiek – pojazd – droga”, w której cz³owiek ma nieporównywalnie domi- nuj¹ce znaczenie dla istnienia szeroko rozumianego bezpieczeñstwa. Wy³¹cznie od cz³owieka zale¿y poziom bezpieczeñstwa w ruchu drogowym i to niezale¿nie od stanu technicznego pojazdu i stanu drogi. Zacznijmy od ukszta³towania modelowego u¿ytkownika drogi, którym jest uczestnik ruchu drogowego oraz osoba wykonuj¹ca na drodze czynnoœci s³u¿bo- we. Do pierwszej kategorii zaliczyæ nale¿y kieruj¹cego i pasa¿era oraz pieszego. Kieruj¹cym, w myœl definicji zawartej w art. 2 pkt 20 PrRDrog, jest osoba, która kieruje pojazdem lub zespo³em pojazdów, prowadzi kolumnê pieszych, jedzie wierzchem albo pêdzi zwierzêta pojedynczo lub w stadzie. Nie mo¿na natomiast uznaæ – wbrew prezentowanym pogl¹dom – za kieruj¹cego osobê, która spaceru- je po drodze publicznej z czworono¿nym przyjacielem. Pasa¿erem jest (art. 2 pkt 17 PrRDrog) osoba przebywaj¹ca w pojeŸdzie lub na pojeŸdzie znajduj¹cym siê na drodze, niezale¿nie od tego czy pojazd jest w ruchu, czy w trakcie postoju. Do drugiej grupy u¿ytkowników drogi, niebêd¹cych uczestnikami ruchu, usta- wodawca zaliczy³, zgodnie z dyspozycj¹ art. 6 PrRDrog, policjanta, ¿o³nierza ¯andarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porz¹dkowego, funkcjonariu- XI Przedmowa sza Stra¿y Granicznej, inspektora Inspekcji Transportu Drogowego, umunduro- wanego inspektora kontroli skarbowej lub funkcjonariusza celnego, stra¿nika gminnego (miejskiego), pracownika kolejowego na przejeŸdzie kolejowym, pra- cownika zarz¹du drogi lub inn¹ osobê wykonuj¹c¹ uprawnione roboty drogowe, nadzoruj¹cego bezpieczne przejœcie dzieci przez jezdniê, kieruj¹cego autobusem szkolnym, a tak¿e podmioty, o których mowa w rozporz¹dzeniu Ministra Spraw Wewnêtrznych i Administracji z 17.9.2003 r. w sprawie kierowania ruchem dro- gowym (Dz.U. Nr 182, poz. 1784 ze zm.). Do podmiotów tych zaliczyæ nale¿y, choæ nie zosta³y wymienione w tym przepisie, osoby prowadz¹ce akcjê ratow- nicz¹, a zatem stra¿aka Pañstwowej Stra¿y Po¿arnej oraz cz³onka zespo³u me- dycznego Pogotowia Ratunkowego. Z podmiotowej prezentacji wynika, ¿e wy³¹cznie od znajduj¹cego siê na dro- dze cz³owieka, niezale¿nie od sprawowanej funkcji, zale¿y bezpieczeñstwo w ru- chu drogowym minimalizuj¹ce skutkowe zdarzenia drogowe. To, co ³¹czy jedn¹ wspóln¹ cech¹ wszystkie podmioty, zosta³o zapisane w dyrektywie art. 3 PrRDrog. Wynika z niej, ¿e wystarczy „unikaæ wszelkiego dzia³ania, które mog³oby spowodowaæ zagro¿enie bezpieczeñstwa lub porz¹dku ruchu drogowe- go, ruch ten utrudniæ albo w zwi¹zku z ruchem zak³óciæ spokój lub porz¹dek pu- bliczny oraz naraziæ kogokolwiek na szkodê”. Co za tym idzie, pe³na realizacja dyspozycji bez w¹tpienia kszta³tuje model „doskona³ego u¿ytkownika drogi”, to znaczy takiego, który nie tylko zna i przestrzega zasady ruchu drogowego i który dobrze czuje siê w ka¿dej sytuacji, zarówno jako kieruj¹cy, jak i pieszy, ale rów- noczeœnie jest rozs¹dny i rozwa¿ny, a tak¿e który nieustannie i do tego z naj- wy¿sz¹ starannoœci¹ doskonali swoje umiejêtnoœci w zakresie nale¿ytej wspó³pracy z innymi uczestnikami tego ruchu, co w konsekwencji sprawia, ¿e nie stanowi dla niego znacznego wysi³ku bycie taktownym, kulturalnym, uczynnym i serdecznym w ka¿dej sytuacji. Podmiot taki – niezale¿nie od roli spe³nianej na drodze – bêdzie zawsze skoncentrowany na pe³nej obserwacji drogi, bêdzie zaw- sze prowadzi³ w pe³nej kondycji psychofizycznej i z bezpieczn¹ prêdkoœci¹ pe³nosprawny technicznie, nale¿ycie oznakowany i oœwietlony pojazd, bêdzie te¿ przechodzi³ przez jezdniê w miejscach wyznaczonych, nale¿ycie oznakowanych i w warunkach pe³nej widocznoœci obustronnej w relacji: pieszy – pojazd, a tak¿e widoczny i nale¿ycie rozpoznawalny podczas wykonywania czynnoœci s³u¿bo- wych. Znacznie mniejsz¹, choæ istotn¹, rolê we wspomnianej triadzie: „cz³owiek – pojazd – droga” odgrywa fakt uzyskania miana bezpiecznego pojazdu, choæ w istocie takiego nie ma. Sprawnie dzia³aj¹ce najnowoczeœniejsze systemy ha- mulcowe, poduszki powietrzne etc. nie stanowi¹ nale¿ytej gwarancji zapobie- gniêcia wypadkowi, je¿eli pojazd bêdzie prowadzony przez niedoœwiadczonego kierowcê, który ponadto jedzie z nadmiern¹ prêdkoœci¹ i nienale¿ycie obserwuje drogê. W takiej sytuacji, znacznie bezpieczniejszym bêdzie pojazd z kierownic¹ wyposa¿on¹ – w miejsce poduszki powietrznej – w bagnety skierowane ostrzem w kierunku kieruj¹cego, który wprawdzie nie z rozs¹dku, lecz ze strachu bêdzie kierowa³ ostro¿nie i bezpiecznie. Równie¿ z³y stan drogi, chocia¿ wp³ynie ujem- nie na stan techniczny pojazdu, jednak w przypadku nale¿ytego jej oznakowania nie odegra decyduj¹co negatywnego skutku, je¿eli pojazd bêdzie prowadzony rozs¹dnie i rozwa¿nie. WyobraŸmy sobie, abstrakcyjnie rzecz jasna, ¿e asfaltowa jezdnia jest usiana w kilkumetrowych odstêpach kilkudziesiêciocentymetrowy- mi lejami (dziurami). Jestem przekonany, i¿ na takiej drodze nie zdarzy siê ani je- XII Przedmowa den wypadek albo bêdzie takich zdarzeñ znacznie mniej ni¿ na wysokiej jakoœci autostradzie, czy drodze szybkiego ruchu, poniewa¿ kierowcy bêd¹ ze strachu przed uszkodzeniem pojazdu prowadziæ ostro¿nie, w przeciwieñstwie do tej luk- susowej drogi, na której z regu³y pozwalaj¹ sobie na maksymaln¹ prêdkoœæ bar- dziej zwi¹zan¹ z mo¿liwoœciami technicznymi pojazdu ni¿ umiejêtnoœciami, a wiêc na brawurê. Tego rodzaju analiza powinna przekonaæ, ¿e czynnikiem decyduj¹cym o bez- pieczeñstwie w ruchu drogowym jest cz³owiek. Ka¿de naruszenie zasad uregulowanych PrRDrog jest zdarzeniem drogowym, wœród których wyró¿niamy zdarzenia bezskutkowe lub skutkowe. Z kolei zawi- nione zdarzenia bezskutkowe mog¹ stanowiæ zarówno wykroczenia drogowe, jak i przestêpstwa drogowe. Podobny podzia³ wystêpuje w klasyfikacji zawinionych zdarzeñ skutkowych. Dzielimy je na wypadki stanowi¹ce wykroczenia („koli- zje”, „st³uczki”) i wypadki bêd¹ce przestêpstwami. Przestêpstwem drogowym jest naruszenie, chocia¿by nieumyœlnie, zasad bez- pieczeñstwa w ruchu l¹dowym, je¿eli skutkiem tego naruszenia jest: 1) sprowa- dzenie katastrofy w ruchu l¹dowym (art. 173 KK), 2) sprowadzenie bezpoœred- niego niebezpieczeñstwa takiej katastrofy (art. 174 KK), œmieræ, uszkodzenie cia³a lub rozstrój zdrowia innej osoby na czas powy¿ej 7 dni (art. 177, 355 § 1 i 2 KK) lub znaczna szkoda w mieniu nienale¿¹cym do sprawcy (art. 355 § 1 KK). Przestêpstwem godz¹cym w bezpieczeñstwo ruchu l¹dowego jest ponadto i nie- zale¿nie od wymienionego skutku: 1) dopuszczenie, wbrew szczególnym obo- wi¹zkom, do ruchu pojazdu mechanicznego, którego stan techniczny bezpoœred- nio zagra¿a bezpieczeñstwu w ruchu drogowym lub do prowadzenia pojazdu mechanicznego przez osobê bêd¹c¹ w stanie nietrzeŸwoœci lub niemaj¹c¹ wyma- ganych uprawnieñ (art. 179 KK), 2) pe³nienie w stanie nietrzeŸwoœci lub pod wp³ywem œrodka odurzaj¹cego czynnoœci zwi¹zanych bezpoœrednio z zapewnie- niem bezpieczeñstwa ruchu pojazdów mechanicznych (art. 180 KK). Warto przy- pomnieæ, ¿e – w myœl wskazanej uchwa³y S¹du Najwy¿szego z 28.2.1975 r. – po- jazdem mechanicznym uczestnicz¹cym w ruchu l¹dowym jest w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego ka¿dy pojazd drogowy czy szynowy napêdzany umieszczonym w nim silnikiem, jak równie¿ maszyna samobie¿na i motorower. Podmiotem przestêpstwa drogowego mo¿e byæ ka¿dy uczestnik ruchu, a tak¿e inna osoba zobowi¹zana do zapewnienia bezpieczeñstwa ruchu pojazdów, do troszczenia siê o konserwacjê i naprawê szlaków komunikacyjnych oraz o ich w³aœciwe oznakowanie i odpowiedni¹ sygnalizacjê. I wreszcie podmiotem takie- go przestêpstwa mo¿e byæ równie¿ ka¿dy sprawca zamachu na bezpieczeñstwo ruchu. Przestêpstwa drogowe zagro¿one s¹ kar¹: pozbawienia wolnoœci (art. 173, 174, 175, 177, 178, 178a, 179, 180 i 355 KK), aresztu wojskowego (art. 355 § 1 KK), ograniczenia wolnoœci (art. 178a i 179 KK), grzywny (art. 178a i 179 KK) oraz œrodkiem karnym w postaci zakazu prowadzenia pojazdów (art. 173, 174, 177, 178a i 355 KK). Przy przestêpstwach drogowych kara pozbawienia wolno- œci nie jest mniejsza ni¿ miesi¹c i nie wiêksza ni¿ 12 lat (w razie koniecznoœci za- ostrzenia karalnoœci na podstawie art. 178 KK – 15 lat), ograniczenia wolnoœci (art. 34 KK) rozci¹ga siê w granicach od miesi¹ca do 12 miesiêcy (wymierza siê j¹ w miesi¹cach), a kara grzywny wymierzana jest w stawkach dziennych od 10 do 360 (art. 33 KK). Stawka dzienna nie mo¿e byæ ni¿sza od 10 z³ oraz wy¿sza od 2000 z³. Wartoœæ kwotowa grzywny mieœci siê zatem w granicach od 100 z³ do XIII Przedmowa 720 000 z³. Szczególnego rodzaju œrodkiem karnym jest zakaz prowadzenia po- jazdów orzekany w trybie zwyk³ym (art. 42 § 1 i 2 KK) na czas od 1 roku do 10 lat (art. 43 § 1 KK) i nadzwyczajnym na zawsze (art. 42 § 3 i 4 KK), przy czym orze- kanie nastêpuje fakultatywnie (art. 42 § 1 i 3 KK) albo obligatoryjnie (art. 42 § 2 i 4 KK). Na uwagê zas³uguje sankcja za niepos³uszeñstwo wobec prawomocnej decyzji s¹du. Chodzi o to, ¿e je¿eli osoba, wobec której orzeczono zakaz prowa- dzenia pojazdów, zostanie zatrzymana przez organ kontroli ruchu podczas kiero- wania pojazdem, mo¿e byæ pozbawiona wolnoœci od miesi¹ca do 3 lat (art. 244 KK). Wykroczenia drogowe zajmuj¹ pierwsze miejsce pod wzglêdem liczby i czê- stotliwoœci ich pope³niania. Ustawa z 20.5.1971 r. – Kodeks wykroczeñ (Dz.U. Nr 12, poz. 114 ze zm.) wymienia 22 rodzaje tego typu wykroczeñ (art. 84–103 KW). Wykroczenia okreœlone w art. 84–98 KW s¹ nastêpstwem naruszenia dy- rektyw PrRDrog, a wiêc godz¹ w podstawowe zasady bezpieczeñstwa w ruchu drogowym. Natomiast wykroczenia z art. 99–103 KW polegaj¹ na naruszeniu po- stanowieñ ustawy z 21.3.1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.). Mo¿na zatem powiedzieæ, ¿e przepisy rozdzia³u XI KW zajmuj¹ siê ochron¹ prawn¹ bezpieczeñstwa i porz¹dku na drodze. Jest cha- rakterystyczne, ¿e niemal ka¿de naruszenie porz¹dku wp³ywa ujemnie na poziom bezpieczeñstwa w ruchu drogowym. Wykroczenia mo¿emy podzieliæ pod wzglêdem charakteru na trzy grupy, a mianowicie zagro¿enia konkretnego (art. 86, 90 i 98 KW), abstrakcyjno-kon- kretnego (art. 84 i 91 KW) i abstrakcyjnego (art. 85, 87, 88, 89, 92, 93, 94, 95, 95a, 96, 96a, 97, 99, 100, 101, 102, 103 KW). Wykroczenia drogowe mog¹ byæ pope³nione umyœlnie (art. 85, 92 § 2, art. 101, 102, 103 KW) i umyœlnie lub nie- umyœlnie (pozosta³e wykroczenia). Omawiane wykroczenia zagro¿one s¹ kar¹: aresztu (art. 84, 85, 86 § 2, art. 87, 92 § 2, art. 93, 96a § 2 KW), ograniczenia wol- noœci (art. 85, 86 § 2 KW), grzywny (art. 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 95a, 96, 96a, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103 KW), nagany (art. 89, 90, 91, 92 § 1, art. 95, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103 KW) oraz œrodkiem karnym w postaci: zakazu prowadzenia pojazdów (art. 86 § 3, art. 87 § 3, art. 92 § 3, art. 93 § 2 KW), naprawienia wyrz¹dzonej szkody (art. 85 § 3 KW), przywrócenia stanu poprzed- niego (art. 85 § 3 KW), przepadku przedmiotów (art. 96a KW). Zadaniem publikacji jest zarówno wyjaœnienie istoty szeroko rozumianego bezpieczeñstwa w ruchu drogowym, jak i pobudzenie wyobraŸni w kierunku ukszta³towania modelowego, a wiêc bezpiecznego u¿ytkownika drogi, to znaczy takiego, który nie tylko nie spowoduje zagro¿enia bezpieczeñstwa i nawet siê do niego nie przyczyni, ale równie¿ swoim pozytywnym oddzia³ywaniem zapobie- gnie zdarzeniu o negatywnych skutkach. Opracowanie zawiera analizê najistotniejszych z punktu widzenia kszta³towa- nia w³aœciwej praktyki rozstrzygniêæ wypracowanych na kanwie zdarzeñ drogo- wych (katastrofa, wypadek), bêd¹cych nastêpstwem naruszenia okreœlonych norm bezpieczeñstwa ruchu drogowego. Ksi¹¿ka niew¹tpliwie ujawnia rodzaje pope³nianych b³êdów, których nale¿y siê wystrzegaæ, zak³adaj¹c, ¿e ka¿demu przypadkowi przyœwieca d¹¿enie do sprawiedliwego rozstrzygniêcia, ale nie tyl- ko. Wskazuje równie¿ sposób unikniêcia b³êdów, który z natury rzeczy jest sto- sunkowo prosty. Zgodnie bowiem z supozycj¹ wymaga jedynie wiedzy, rzetel- noœci i bezstronnoœci we wszystkich fazach postêpowania, a wiêc pocz¹wszy od w³aœciwego zabezpieczenia œladów na miejscu zdarzenia, przez zebranie mate- XIV Przedmowa ria³u dowodowego umo¿liwiaj¹cego rekonstrukcjê przebiegu tego zdarzenia, w³aœciw¹ jego ocenê, a skoñczywszy na sprawiedliwym wyroku. Nie ulega w¹tpliwoœci, ¿e sprawiedliwe rozstrzygniêcie to uznanie przez organ orzekaj¹cy winy sprawcy jedynie w przypadku niebudz¹cym najmniejszej w¹tpliwoœci oraz wymierzenie kary w warunkach uwzglêdniaj¹cych wszystkie okolicznoœci, a wiêc zarówno obci¹¿aj¹ce, jak i ³agodz¹ce. Celem publikacji jest próba uœwiadomienia, ¿e w rêkach policjanta, prokurato- ra i sêdziego le¿y los cz³owieka, który niekiedy zostaje niefortunnie uwik³any w tok postêpowania, a zatem organy te nie mog¹ siê myliæ. W wypadku jednak pope³nienia b³êdu organy ochrony prawnej musz¹ do³o¿yæ najwy¿szej staranno- œci w skutecznym jego usuniêciu, nie zaœ brn¹æ w uchybieniach. Ten drugi wa- riant jest z oczywistych wzglêdów nie do przyjêcia, zw³aszcza wówczas, kiedy uczestnik postêpowania konsekwentnie d¹¿y do ujawnienia prawdy. W takiej sy- tuacji nie mamy do czynienia z przypadkow¹ pomy³k¹ wynikaj¹c¹ z niedostrze- ¿enia b³êdu, a wiêc usprawiedliwion¹, lecz œwiadomym dzia³aniem lub brakiem kompetencji. Poddane analizie sprawy s¹ tego dowodem. Przyczyn¹ pomy³ek w sferze podmiotowej (ukaranie pokrzywdzonego za- miast sprawcy) jest z regu³y b³êdna interpretacja przepisów wystêpuj¹ca w kore- lacji z pobie¿n¹ ocen¹ przebiegu zdarzenia. Ponadto opracowanie odpowiada na pytanie, w czym tkwi problem pope³nia- nia przez organy procesowe b³êdów w sferze podmiotowej, kiedy obwinia siê faktycznego pokrzywdzonego, zaœ sprawca wystêpuje w roli pokrzywdzonego lub uznaje siê winê osoby, której czyn nie stanowi np. wykroczenia drogowego. Wskazuje równie¿ metodê przeciwdzia³ania temu negatywnemu zjawisku, co jest niew¹tpliwie mo¿liwe jedynie w warunkach pe³nej aktywnoœci intelektual- nej. Chodzi wszak¿e o sta³e, systematyczne i konsekwentne podnoszenie pozio- mu wiedzy i umiejêtnoœci osób zajmuj¹cych siê prawnymi problemami ruchu drogowego, a wiêc czynniki sprzyjaj¹ce w³aœciwej interpretacji zachowania uczestników ruchu drogowego na tle obowi¹zuj¹cych rozwi¹zañ prawnych. Kon- sekwencj¹ okreœlonego sposobu myœlenia – to znaczy takiego, któremu towa- rzysz¹ bezstronnoœæ i obiektywizm oraz poszanowanie fundamentalnej zasady domniemania niewinnoœci i zasady in dubio pro reo, a przekonanie kszta³tuje swobodna nie zaœ, obca naszej procedurze prawnej, dowolna ocena dowodów – bêdzie zawsze s³uszne rozstrzygniêcie. S³uszne, to znaczy par excellence zgod- ne ze stanem faktycznym. Praktyczny punkt widzenia niejako nakaza³ prezentacjê tez orzeczeñ S¹du Najwy¿szego oraz najczêœciej stosowanych wzorów procesowych. Warszawa, listopad 2006 r. Wojciech Kotowski XV Wykaz skrótów 1. Kród³a prawa Wykaz skrótów Wykaz skrótów AlkU . . . . . . . . . . . . . . ustawa z 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeŸwoœci i przeciwdzia³aniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 ze zm.) DrogPublU . . . . . . . . . ustawa z 21.3.1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.) KK. . . . . . . . . . . . . . . . ustawa z 6.6.1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.) KKW. . . . . . . . . . . . . . ustawa z 6.6.1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. Nr 90, poz. 557 ze zm.) KPK . . . . . . . . . . . . . . ustawa z 6.6.1997 r. – Kodeks postêpowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 555 ze zm.) KPW . . . . . . . . . . . . . . ustawa z 24.8.2001 r. – Kodeks postêpowania w spra- wach o wykroczenia (Dz.U. Nr 106, poz. 1148 ze zm.) KW . . . . . . . . . . . . . . . ustawa z 20.5.1971 r. – Kodeks wykroczeñ (Dz.U. Nr 12, poz. 114 ze zm.) PrRDrog . . . . . . . . . . . ustawa z 20.6.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) RuchR . . . . . . . . . . . . . rozporz¹dzenie Ministra Spraw Wewnêtrznych i Admi- nistracji z 17.9.2003 r. w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz.U. Nr 182, poz. 1784 ze zm.) WarunkTechR. . . . . . . rozporz¹dzenie Ministra Infrastruktury z 3.7.2003 r. w sprawie szczegó³owych warunków technicznych dla znaków i sygna³ów drogowych oraz urz¹dzeñ bezpie- czeñstwa ruchu drogowego i warunków ich umieszcza- nia na drogach (Dz.U. Nr 220, poz. 2181) WarunkTechPojR . . . . rozporz¹dzenie Ministra Infrastruktury z 31.12.2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz za- kresu ich niezbêdnego wyposa¿enia (Dz.U. z 2003 r. Nr 32, poz. 262 ze zm.) ZnSygDR . . . . . . . . . . rozporz¹dzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnêtrznych i Administracji z 31.7.2002 r. w sprawie znaków i sygna³ów drogowych (Dz.U. Nr 170, poz. 1393) 2. Czasopisma . . . . . . . . . . . . . Dziennik Ustaw CzPKiNP. . . . . . . . . . . Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych Dz.U. Jur. . . . . . . . . . . . . . . . Jurysta KiP . . . . . . . . . . . . . . . Kierowca i Prawo XVII Wykaz skrótów KZS. . . . . . . . . . . . . . . Krakowskie Zeszyty S¹dowe MoP. . . . . . . . . . . . . . . Monitor Prawniczy NP . . . . . . . . . . . . . . . . Nowe Prawo OSNCK. . . . . . . . . . . . Orzecznictwo S¹du Najwy¿szego Izba Cywilna i Izba Karna do 1961 r. OSNDP . . . . . . . . . . . . Orzecznictwo S¹du Najwy¿szego Departament Proku- ratury OSNKW . . . . . . . . . . . Orzecznictwo S¹du Najwy¿szego Izba Karna i Wojsko- wa OSNPG . . . . . . . . . . . . Orzecznictwo S¹du Najwy¿szego Prokuratura General- na OSNPK . . . . . . . . . . . . Orzecznictwo S¹du Najwy¿szego Prokuratura Krajowa OSNwSK . . . . . . . . . . Orzecznictwo S¹du Najwy¿szego w Sprawach Karnych OSP . . . . . . . . . . . . . . . Orzecznictwo S¹dów Polskich OSPiKA . . . . . . . . . . . Orzecznictwo S¹dów Polskich i Komisji Arbitra¿owych PA . . . . . . . . . . . . . . . . Problemy Alkoholizmu Pal. . . . . . . . . . . . . . . . Palestra PD . . . . . . . . . . . . . . . . Paragraf na Drodze PiP. . . . . . . . . . . . . . . . Pañstwo i Prawo post. poz. . . . . . . . . . . . . . . . pozycja Prok. i Pr. . . . . . . . . . . Prokuratura i Prawo Probl. Praw. . . . . . . . . Problemy Praworz¹dnoœci PS . . . . . . . . . . . . . . . . Przegl¹d S¹dowy Rzeczp. . . . . . . . . . . . . Rzeczpospolita SP . . . . . . . . . . . . . . . . Studia Prawnicze WPP . . . . . . . . . . . . . . Wojskowy Przegl¹d Prawniczy . . . . . . . . . . . . . . postanowienie 3. Organy orzekaj¹ce SN . . . . . . . . . . . . . . . . S¹d Najwy¿szy SN (7) . . . . . . . . . . . . . S¹d Najwy¿szy w sk³adzie siedmiu sêdziów 4. Inne skróty . . . . . . . . . . . . . . . artyku³ . . . . . . . . . . . . . . postanowienie . . . . . . . . . . . . . . . . nastêpny (a, e) art. BDR . . . . . . . . . . . . . . Bezpieczeñstwo Ruchu Drogowego n. OPP . . . . . . . . . . . . . . . Oddzia³ Prewencji Policji post. poz. . . . . . . . . . . . . . . . pozycja tekst jednolity t.j. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . tj. to jest . . . . . . . . . . . . . . . ustêp ust. wyr. . . . . . . . . . . . . . . wyrok XVIII Wykaz literatury Wykaz literatury Wykaz literatury Bas J., Miko³ajczyk C., Olex T., Szyca M., Elementy odblaskowe w aspekcie wi- docznoœci pieszych w warunkach nocnych, [w:] VI Konferencja „Problemy wypadków drogowych”. Zbiór referatów, Zakopane 22–24.10.1998 r. Bojarski M., Radecki W., Kodeks wykroczeñ. Komentarz, wyd. 4, Warszawa 2006. Boñczak S., Glosa do uchwa³y SN z 18.11.1998 r., I KZP 16/98, PS 1999, Nr 5. Boratyñska K. T., Górski A., Sakowicz A., Wa¿ny A., Kodeks postêpowania kar- nego. Komentarz, Warszawa 2005. Bucha³a K., Przypisanie skutku stanowi¹cego znamiê nieumyœlnego przestêp- stwa w polskim prawie karnym, [w:] Teoretyczne problemy odpowiedzial- noœci karnej w polskim oraz niemieckim prawie karnym, Wroc³aw 1990. Bucha³a K., Niektóre problemy kryminalizacji stanu nietrzeŸwoœci w zwi¹zku z ruchem drogowym, [w:] Alkohol. Zagadnienia toksykologiczne i prawne, Kraków 1993. Bucha³a K., Problemy kryminalizacji ucieczki uczestnika karalnego zdarzenia w ruchu drogowym, Prok. i Pr. 1995, Nr 2. Bucha³a K., Problemy odpowiedzialnoœci karnej za przestêpstwa drogowe, [w:] Problematyka prawna i techniczna wypadków drogowych, Kraków 1995. Bucha³a K., Zbiegniêcie z miejsca wypadku drogowego, PS 1996, Nr 1. Bucha³a K., Przestêpstwa i wykroczenia przeciwko bezpieczeñstwu w komuni- kacji drogowej. Komentarz, Bydgoszcz 1997. Bucha³a K., Niektóre problemy wyk³adni znamion przestêpstw przeciwko bez- pieczeñstwu w komunikacji, Prok. i Pr. 1998, Nr 11–12. Bucha³a K., Przestêpstwo dopuszczenia do ruchu pojazdu zagra¿aj¹cego bez- pieczeñstwu lub kierowcy nietrzeŸwego albo znajduj¹cego siê pod wp³ywem œrodka odurzaj¹cego, CzPKiNP 1998, Nr 1–2. Bucha³a K., Glosa do wyroku SN z 27.5.1997 r., V KKN 268/96, OSP 1998, Nr 3. Bucha³a K., Zbiegniêcie kieruj¹cego pojazdem z miejsca zdarzenia, [w:] Roz- wa¿ania o prawie karnym. Ksiêga pami¹tkowa z okazji siedemdziesiêciole- cia urodzin Profesora A. Ratajczaka, (red.) A. J. Szwarc, Poznañ 1999. Bugajny W., Projekt nowego kodeksu karnego powinien wymuszaæ trzeŸwoœæ kierowców, PA 1997, Nr 11–12. Burdzy P., Analiza widocznoœci rowerzysty z pozycji kierowcy ci¹gnika siod³owego, PD 2005, Nr 5. Caliñska H., Guba³a W., Ocena stanu nietrzeŸwoœci w razie konsumpcji alkoho- lu po wypadku, PS 1993, Nr 11–12. D¹browska-Kardas M., Kardas P., Kryminalizacja ucieczki sprawcy wypadku drogowego z miejsca zdarzenia w œwietle nowelizacji kodeksu karnego z 12 lipca 1995 r., cz. I, Pal. 1996, Nr 3–4; cz. II, Pal. 1996, Nr 5–6. D¹browska-Kardas M., Kardas P., Odpowiedzialnoœæ za spowodowanie wy- padku komunikacyjnego w œwietle regulacji nowego kodeksu karnego z 1997 r., cz. I, Pal. 1999, Nr 1–2; cz. II, Pal. 1999, Nr 3–4. XIX
Pobierz darmowy fragment (pdf)

Gdzie kupić całą publikację:

Prawne problemy ruchu drogowego. Komentarz
Autor:
Sklep
Format
Cena

Opinie na temat publikacji:

Inne popularne pozycje z tej kategorii:

Czytaj również:

Prowadzisz stronę lub blog? Wstaw link do fragmentu tej książki i współpracuj z Cyfroteką: