Darmowy fragment publikacji:
Krótkie Komentarze Becka
T. Grossmann, W. Knopkiewicz,
J. Sebzda-Załuska,
M. Szydło, J. Wilczewski
Ustawa o wspieraniu
rozwoju usług i sieci
telekomunikacyjnych
Komentarz
C. H. Beck
KRÓTKIE KOMENTARZE BECKA
Ustawa o wspieraniu rozwoju usług
i sieci telekomunikacyjnych
Polecamy nasze publikacje:
Stanisław Piątek
PRAWO TELEKOMUNIKACYJNE, wyd. 3
Komentarze Becka
Katarzyna Miaskowska-Daszkiewicz, Bogumił Szmulik (red.)
ADMINISTRACJA PUBLICZNA. TOM 1. USTRÓJ ADMINISTRA-
CJI PAŃSTWOWEJ CENTRALNEJ
Komentarze Becka
Katarzyna Miaskowska-Daszkiewicz, Bogumił Szmulik (red.)
ADMINISTRACJA PUBLICZNA. TOM 2. USTRÓJ ADMINISTRA-
CJI PAŃSTWOWEJ TERENOWEJ
Komentarze Becka
Marzena Czarnecka, Tomasz Ogłódek
PRAWO ENERGETYCZNE, wyd. 2
Komentarze Becka
Barbara Adamiak, Janusz Borkowski
KODEKS POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO, wyd. 12
Komentarze Kodeksowe
Roman Hauser, Marek Wierzbowski (red.)
PRAWO O POSTĘPOWANIU PRZED SĄDAMI ADMINISTRA-
CYJNYMI
Duże Komentarze Becka
Roman Hauser, Zygmunt Niewiadomski, Andrzej Wróbel (red.)
KONSTYTUCYJNE PODSTAWY FUNKCJONOWANIA ADMINI-
STRACJI PUBLICZNEJ. TOM 2
System Prawa Administracyjnego
www.ksiegarnia.beck.pl
Ustawa o wspieraniu
rozwoju usług i sieci
telekomunikacyjnych
Komentarz
Tomasz Grossmann
Wacław Knopkiewicz
Joanna Sebzda-Załuska
Marek Szydło
Jacek Wilczewski
WYDAWNICTWO C.H. BECK
WARSZAWA 2013
Poszczególne części komentarza opracowali:
Tomasz Grossmann:
Wprowadzenie do rozdziału 4 i objaśnienia do art. 33–45
Wacław Knopkiewicz:
Objaśnienia do art. 12, 17–26, 30–32, 71, 76, 77 ust. 1–2, art. 78, 83, 86
Joanna Sebzda-Załuska:
Objaśnienia do art. 50–61, 63, 65, 70, 80–81, 84
Anna Streżyńska:
Przedmowa
Marek Szydło:
Wprowadzenie do ustawy i objaśnienia do art. 1, 3 ust. 4–5, art. 5, 8–11
Jacek Wilczewski:
Objaśnienia do art. 2, 3 ust. 1–3, 6–8, art. 4, 6–7, 13–16, 27–29, 46–49a,
62, 64, 66–69, 72–75, 77 ust. 3–4, art. 79, 82, 85, 87
Redaktor prowadzący: Wioleta Beczek
© Wydawnictwo C.H. Beck 2013
Wydawnictwo C.H. Beck Sp. z o.o.
ul. Bonifraterska 17, 00-203 Warszawa
Skład i łamanie: Wydawnictwo C.H. Beck
Druk i oprawa: Elpil, Siedlce
ISBN 978-83-255-4215-3
ISBN e-book 978-83-255-4216-0
Spis treści
Przedmowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Wykaz skrótów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych
z dnia 7 maja 2010 r. (Dz.U. Nr 106, poz. 675 ze zm.) . . . . . . . . . . . . . . . .
Rozdział 1. Przepisy ogólne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 1. Zakres regulacji ustawy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 2. Słowniczek ustawowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Rozdział 2. Działalność w zakresie telekomunikacji jednostek
samorządu terytorialnego i podmiotów wykonujących zadania
z zakresu użyteczności publicznej oraz zasady dostępu
do infrastruktury telekomunikacyjnej i innej infrastruktury
technicznej finansowanych ze środków publicznych . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 3. Działalność j.s.t. w zakresie telekomunikacji . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 4. Warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej . . . . . .
Art. 5. Rejestr j.s.t. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 6. Warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej na rzecz
użytkowników końcowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 7. Zgoda Prezesa UKE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 8. Powierzenie wykonywania działalności w zakresie
telekomunikacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 9. Rozdzielenie rachunkowe w jednostkach samorządowych . . . . .
Art. 10. Rozdzielenie rachunkowe u beneficjentów środków
publicznych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 11. Strukturalna separacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 12. Obowiązek zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego j.s.t. . .
Art. 13. Obowiązek zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego przez
j.s.t.; obowiązki regulacyjne przedsiębiorcy telekomunikacyjnego .
Art. 14. Reguła kolizyjna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 15. Działalność j.s.t. w zakresie interwencji po stronie popytu . . . .
Art. 16. Podmiotowe ograniczenia działalności telekomunikacyjnej . . .
Art. 17. Współkorzystanie lub dostęp do infrastruktury technicznej . . .
Art. 18. Umowa o współkorzystanie lub dostęp do infrastruktury
technicznej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 19. Negocjacje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 20. Kompetencje Prezesa UKE w zakresie umowy . . . . . . . . . . . . .
Art. 21. Kompetencje Prezesa UKE w zakresie negocjacji . . . . . . . . . .
Art. 22. Decyzja w sprawie współkorzystania lub dostępu
do infrastruktury technicznej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 23. Postępowanie konsultacyjne; zmiana umowy
o współkorzystaniu lub o dostępie do infrastruktury technicznej . .
Art. 24. Jawność umów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 25. Obowiązek ewidencyjny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
IX
XI
1
13
13
13
16
21
21
62
64
103
108
118
124
125
127
128
135
143
144
147
151
154
156
159
163
165
168
172
173
V
Spis treści
Art. 26. Warunki prowadzenia działalności telekomunikacyjnej . . . . . .
Art. 27. Obowiązek zapewnienia otwartego dostępu . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 28. Upoważnienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 29. Inwentaryzacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Rozdział 3. Łącza telekomunikacyjne w budynkach oraz prawo drogi .
Art. 30. Dostęp do nieruchomości i infrastruktury . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 31. Prace instalacyjne, utrzymanie i wymiana zewnętrznej
instalacji telekomunikacyjnej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 32. Przyłączenie pojedynczego zakończenia sieci . . . . . . . . . . . . . .
Art. 33. Prawo drogi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 34. Prawo drogi na nieruchomościach obciążonych . . . . . . . . . . . .
Art. 35. Prawo drogi dla infrastruktury publicznej . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 36. Prawo drogi w ramach współkorzystania z infrastruktury
telekomunikacyjnej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Rozdział 4. Odrębna własność elementów infrastruktury
telekomunikacyjnej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 37. Odrębna własność włókna światłowodowego . . . . . . . . . . . . . .
Art. 38. Udział w części wspólnej kabla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 39. Włókna niewyodrębnione . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 40. Ustanowienie odrębnej własności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 41. Treść umowy; odpowiednie stosowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 42. Ustalenie procedury decyzyjnej; obowiązek współdziałania . .
Art. 43. Sposób partycypacji w kosztach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 44. Odpowiedzialność za zobowiązania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 45. Odrębna własność przewodów i rur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Rozdział 5. Szczególne zasady lokalizowania inwestycji
telekomunikacyjnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 46. Lokalizowanie inwestycji celu publicznego . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 47. Infrastruktura telekomunikacyjna o nieznacznym
oddziaływaniu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 48. Legitymacja do zaskarżenia planu miejscowego . . . . . . . . . . . .
Rozdział 6. Szczególne zasady lokalizowania regionalnych sieci
szerokopasmowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 49. Lokalizowanie regionalnych sieci szerokopasmowych . . . . . . .
Art. 49a. Realizacja bez decyzji o ustaleniu lokalizacji . . . . . . . . . . . . .
Art. 50. Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci
szerokopasmowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 51. Wniosek inwestora . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 52. Postępowanie w sprawie o ustalenie lokalizacji regionalnej
sieci szerokopasmowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 53. Wpis w księdze wieczystej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 54. Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci
szerokopasmowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 55. Oddanie gruntów w użytkowanie inwestora . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 56. Wyłączenie stosowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 57. Doręczanie decyzji i zawiadomień . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 58. Odwołanie od decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci
szerokopasmowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 59. Związanie organów decyzją o ustaleniu lokalizacji regionalnej
sieci szerokopasmowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
VI
174
175
182
184
189
189
208
209
210
265
272
274
277
277
294
301
305
307
315
323
335
339
340
341
341
351
355
358
358
360
361
371
377
385
386
398
400
402
407
416
Spis treści
Art. 60. Pozwolenie na budowę regionalnej sieci szerokopasmowej . . .
Art. 61. Zezwolenie na usunięcie drzew i krzewów . . . . . . . . . . . . . . . .
Rozdział 7. Zmiany w przepisach obowiązujących . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 62. Ustawa o drogach publicznych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 63. Prawo geodezyjne i kartograficzne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 64. Ustawa o samorządzie gminnym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 65. Prawo budowlane . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 66. Ustawa o gospodarce komunalnej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 67. Ustawa o gospodarce nieruchomościami . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 68. Ustawa o samorządzie województwa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 69. Ustawa o samorządzie powiatowym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 70. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym . . . .
Art. 71. Prawo telekomunikacyjne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 72. Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie (...) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 73. Ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym . . . . . . . . . . . . . .
Art. 74. Ustawa o koncesji na roboty budowlane lub usługi . . . . . . . . . .
Rozdział 8. Przepisy przejściowe i końcowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 75. Dostosowanie planów miejscowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 76. Wniosek o wpis do rejestru . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 77. Umowy w zakresie działalności telekomunikacyjnej;
kompetencje Prezesa UKE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 78. Dostosowanie postanowień umów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 79. Inwestycja drogowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 80. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu . .
Art. 81. Zachowanie w mocy przepisów wykonawczych . . . . . . . . . . . .
Art. 82. Regionalne sieci szerokopasmowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 83. Raport dotyczący stanu sieci szerokopasmowych . . . . . . . . . . .
Art. 84. Zastosowanie do ANR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 85. Stosowanie przepisów dotychczasowych . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 86. Ogłoszenie raportu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Art. 87. Wejście w życie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Indeks rzeczowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
418
422
427
427
441
442
442
445
446
448
450
451
456
468
472
475
477
477
478
479
483
484
485
485
486
487
488
488
489
489
491
VII
Przedmowa
Ustawa z 7.5.2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych
(Dz.U. Nr 106, poz. 675 ze zm.) zrodziła się z potrzeby zdynamizowania rozwoju
sektora telekomunikacyjnego w naszym kraju. Stopień rozwoju infrastruktury tele-
komunikacyjnej oraz dostępność i parametry usług świadczonych w oparciu o tę in-
frastrukturę stawiają Polskę na bardzo odległym miejscu spośród krajów Unii Eu-
ropejskiej. Jedną z istotnych przyczyn takiego stanu rzeczy były regulacje prawne
nie dość sprzyjające, a w niektórych wypadkach wręcz utrudniające realizację inwe-
stycji telekomunikacyjnych. Moją ambicją, jako osoby piastującej wówczas funkcję
Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, było zainicjowanie procesu legislacyj-
nego nad aktem prawnym, który będzie likwidował bariery w rozwoju usług i sie-
ci telekomunikacyjnych na możliwie wielu polach. Wielopłaszczyznowość tej regu-
lacji spowodowała, że już od stadium prac koncepcyjnych zyskała ona przydomek
„megaustawy”. Potrzeba jej przyjęcia była niekwestionowana. Oczekiwania pocho-
dziły zarówno z sektora publicznego, w szczególności od organów i jednostek odpo-
wiedzialnych za przygotowanie i realizację inwestycji z funduszy unijnych, jak i ze
strony przedsiębiorców oraz użytkowników usług telekomunikacyjnych. Najlepiej
zapotrzebowanie na tego rodzaju ustawy obrazuje fakt jej przyjęcia przez Sejm jed-
nogłośnie – bez głosów przeciwnych oraz wstrzymujących.
Od początku procesu legislacyjnego jego uczestnicy mieli świadomość, że usta-
wa – z kilku co najmniej powodów – nie będzie aktem doskonałym i nie zlikwidu-
je wszystkich barier utrudniających rozwój sektora. Przeciwnie, postawiła ona już
w procesie legislacyjnym nowe pytania, szczególnie związane z celowością uchwa-
lania kolejnych specustaw i brakiem systemowych rozwiązań dotyczących wszyst-
kich istotnych dla gospodarki infrastruktur oraz ich równomiernego – i tam, gdzie to
potrzebne i możliwe – skoordynowanego rozwoju. Ponadto, mimo kluczowego zna-
czenia telekomunikacji dla nauki i gospodarki, które porównywane jest do znacze-
nia układu nerwowego dla organizmu, trzeba pogodzić potrzeby tego sektora z in-
nymi wartościami istotnymi w państwie prawa – w szczególności z poszanowaniem
własności prywatnej, planowaniem przestrzennym, ochroną zdrowia i życia ludz-
kiego, ochroną środowiska czy też interesami podmiotów działających w innych
sektorach niż telekomunikacja. Jednym z powodów unikalności wprowadzonych
rozwiązań prawnych, ale także powodem ich komplikacji, było połączenie w jed-
nym akcie prawnym dość prostych rozwiązań ułatwiających procesy inwestycyjne,
z próbą zdefiniowania roli administracji publicznej, w szczególności samorządowej,
w działalności telekomunikacyjnej dotychczas uważanej za komercyjną, tak aby za-
gwarantować, że interwencja publicznej ręki nie zakłóci mechanizmów rynkowych
i nie przyniesie szkody przedsiębiorcom. Rozwiązania przyjęte w ustawie w istot-
nym zakresie mają charakter pionierski, wymagający weryfikacji w praktyce. Ro-
dzima ustawa nawiązuje wprawdzie do doświadczeń francuskich, lecz bardziej na
poziomie idei uchwalenia tego rodzaju aktu prawnego. Specyfika polskiego syste-
mu prawnego oraz konkretnych uwarunkowań faktycznych istniejących w naszym
kraju nie pozwala bowiem na proste powielenie zagranicznych wzorców. Nie bez
znaczenia jest również, że polska ustawa powstała w stosunkowo krótkim czasie,
biorąc pod uwagę jej objętość, liczbę nowelizowanych nią innych aktów prawnych
oraz wagę i nowatorski charakter co najmniej kilku spośród wprowadzonych unor-
mowań – w nieco ponad rok od przedstawienia pierwszych jej założeń 23.2.2009 r.
IX
Przedmowa
do nadania jej ostatecznego brzmienia 7.5.2010 r. Siłą rzeczy dotknięta jest „choro-
bami wieku dziecięcego”. Francja, kraj znacznie bardziej zaawansowany w rozwoju
infrastruktury telekomunikacyjnej, doskonaliła rozwiązania prawne w tym obszarze
przez wiele lat.
Komentowana ustawa jest aktem trudnym w zrozumieniu i stosowaniu. Zawie-
ra postanowienia dotyczące wielu dziedzin prawa, obejmuje swym zakresem wiele
różnych podmiotów. Szereg kluczowych artykułów jest bardzo obszernych. Dodat-
kowo niejednokrotnie konieczne jest ustalenie relacji przepisów tej ustawy do in-
nych aktów prawnych. Trudno w tak krótkim czasie obowiązywania ustawy ocze-
kiwać ukształtowanego orzecznictwa sądowego ułatwiającego jej stosowanie. Tym
większą radością napawa powstanie niniejszego komentarza, będącego pierwszym
tego rodzaju kompleksowym przewodnikiem po „megaustawie”. Zespół autorów
zaangażowanych w tematykę ustawy od początku procesu legislacyjnego oraz sto-
sujących jej postanowienia w praktyce gwarantuje głębokie i wszechstronne ujęcie
tematu.
W komentarzu uwzględnione zostały ostanie zmiany wynikające zarówno z usta-
wy z 12.10.2012 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci teleko-
munikacyjnych oraz niektórych innych ustaw, jak również z ustawy z 16.11.2012 r.
w sprawie ustawy o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych in-
nych ustaw.
Warszawa, 15 listopada 2012 r.
Anna Streżyńska
X
Wykaz skrótów
1. Akty prawne
DrPublU .................................... ustawa z 21.3.1985 r. o drogach publicznych
(t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.)
GospGruntU ������������������������������ ustawa z 29�4�1985 r� o gospodarce gruntami i wy-
właszczaniu nieruchomości (t�j� Dz�U� z 1991 r�
Nr 30, poz� 127 ze zm�)
GospNierU ................................ ustawa z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomoś-
ciami (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.)
GospNierRolU .......................... ustawa z 19.10.1991 r. o gospodarowaniu nieru-
chomościami rolnymi Skarbu Państwa (t.j. Dz.U.
z 2012 r. poz. 1187)
FinPublU ................................... ustawa z 27.8.2009 r. o finansach publicznych
KC ............................................. ustawa z 23.4.1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U.
(Dz.U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.)
Nr 16, poz. 93 ze zm.)
Konstytucja RP ......................... Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2.4.1997 r.
(Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze sprost. i ze zm.)
KPA ........................................... ustawa z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 98,
poz. 1071 ze zm.)
KPC ........................................... ustawa z 17.11.1964 r. – Kodeks postępowania cy-
wilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.)
KWU ......................................... ustawa z 6.7.1982 r. o księgach wieczystych i hi-
potece (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 ze
zm.)
ŁącznD �������������������������������������� dekret z 11�3�1955 r� o łączności (Dz�U� Nr 12,
poz� 71 ze zm�)
poz� 48 ze zm�)
poz� 275 ze zm�)
ŁącznU1961 ������������������������������ ustawa z 31�1�1961 r� o łączności (Dz�U� Nr 8,
ŁącznU1984 ������������������������������ ustawa z 15�11�1984 r� o łączności (Dz�U� Nr 54,
ŁącznU1990 ������������������������������ ustawa z 23�11�1990 r� o łączności (t�j� Dz�U�
z 1995 r� Nr 117, poz� 564 ze zm�)
OchrGrU ................................... ustawa z 3.2.1995 r. o ochronie gruntów rolnych
i leśnych (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 ze
zm.)
OchrPrzyrU ............................... ustawa z 16.4.2004 r. o ochronie przyrody
(t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 ze zm.)
PlZagospPrzestrzU .................... ustawa z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodaro-
waniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r. poz. 647)
PodpElU .................................... ustawa z 18.9.2001 r. o podpisie elektronicznym
PrBud ........................................ ustawa z 7.7.1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U.
(Dz.U. Nr 130, poz. 1450 ze zm.)
z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.)
XI
Wykaz skrótów
PrNot ......................................... ustawa z 14.2.1991 r. – Prawo o notariacie
(t.j. Dz.U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 ze zm.)
PrPostAdm ................................ ustawa z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed
sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r.
poz. 270)
PrRzecz ������������������������������������� dekret z 11�10�1946 r� – Prawo rzeczowe (Dz�U�
Nr 57, poz� 319 ze zm�)
PrSpółdz .................................... ustawa z 16.9.1982 r. – Prawo spółdzielcze
PrTel .......................................... ustawa z 16.7.2004 r. – Prawo telekomunikacyjne
(t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 ze zm.)
PrTel2000 ���������������������������������� ustawa z 21�7�2000 r� – Prawo telekomunikacyjne
(Dz.U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.)
(Dz�U� Nr 73, poz� 852 ze zm�)
PrWod ........................................ ustawa z 18.7.2001 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U.
WłLokR �������������������������������������� rozporządzenie
z 2012 r. poz. 145)
Rzeczypospolitej
z 24�10�1934 r� o własności lokali (Dz�U� Nr 94,
poz� 848 ze zm�)
Prezydenta
WłLokU .................................... ustawa z 24.6.1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U.
WspRozwTelU .......................... ustawa z 7.5.2010 r. o wspieraniu rozwoju usług
telekomunikacyjnych (Dz.U. Nr 106,
z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.)
i sieci
poz. 675)
ZagospPrzestrzU ����������������������� ustawa z 7�7�1994 r� o zagospodarowaniu prze-
strzennym (t�j� Dz�U� z 1999 r� Nr 15, poz� 139 ze
zm�)
ZastRejU ................................... ustawa z 6.12.1996 r. o zastawie rejestrowym
i rejestrze zastawów (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 67,
poz. 569 ze zm.)
ZasWywłNierU �������������������������� ustawa z 12�3�1958 r� o zasadach i trybie wywłasz-
czania nieruchomości (t�j� Dz� U� z 1974 r� Nr 10,
poz� 64 ze zm�)
ZmPrTel .................................... ustawa z 16.11.2012 r. o zmianie ustawy – Prawo
telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw
(Druk sejmowy Nr 627)
ZmWspRozwTelU .................... ustawa z 12.10.2012 r. o zmianie ustawy o wspie-
raniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych
oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r.
poz. 1256)
ZTP ............................................ Zasady Techniki Prawodawczej (załącznik do roz-
porządzenia Prezesa Rady Ministrów z 20.6.2002 r.
w sprawie „Zasad techniki prawodawczej”, Dz.U.
Nr 100, poz. 908)
2. Organy i instytucje
NSA ........................................... Naczelny Sąd Administracyjny
SA .............................................. Sąd Apelacyjny
SN ............................................. Sąd Najwyższy
SP .............................................. Skarb Państwa
TK ............................................. Trybunał Konstytucyjny
XII
UKE .......................................... Urząd Komunikacji Elektronicznej
UOKiK ...................................... Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
URE ........................................... Urząd Regulacji Energetyki
WSA .......................................... Wojewódzki Sąd Administracyjny
Wykaz skrótów
3. Publikatory i czasopisma
Dz.U. ......................................... Dziennik Ustaw
GSP ........................................... Gdańskie Studia Prawnicze
KPP ........................................... Kwartalnik Prawa Prywatnego
MoP ........................................... Monitor Prawniczy
NP .............................................. Nowe Prawo
ONSA ........................................ Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego
ONSAiWSA .............................. Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjne-
go i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych
OSNC ........................................ Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Cywilna
OSNC-ZD ................................. Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Cywilna.
Zeszyty Dodatkowe
OSNP ........................................ Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Admini-
stracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
OSP ........................................... Orzecznictwo Sądów Polskich
OSPiKA ..................................... Orzecznictwo Sądów Polskich i Komisji Arbitra-
żowych
OTK .......................................... Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego
OTK-A ...................................... Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego – Seria A
PB .............................................. Prawo Bankowe
PiŻ ............................................. Prawo i Życie
PiEwT ........................................ Prawo i Ekonomia w Telekomunikacji
PPH ........................................... Przegląd Prawa Handlowego
PUG ........................................... Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Rej. ............................................ Rejent
RPEiS ........................................ Ruch Prawniczy Ekonomiczny i Socjologiczny
ZNSA ........................................ Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego
4. Inne skróty
art. ............................................. artykuł
cz. .............................................. część
j.s.f.p. ......................................... jednostki sektora finansów publicznych
j.s.t. ............................................ jednostka samorządu terytorialnego
nast. ........................................... następny
Nb .............................................. numer brzegowy
niepubl. ...................................... niepublikowany
Nr .............................................. numer
orz. ............................................ orzeczenie
post. ........................................... postanowienie
poz. ............................................ pozycja
PPTT ......................................... Przedsiębiorstwo Państwowe „Polska Poczta, Te-
legraf i Telefon”
red. ............................................ redakcja
s. ................................................ strona
t. ................................................ tom
XIII
Wykaz skrótów
t.j. .............................................. tekst jednolity
uchw. ......................................... uchwała
USJP .......................................... S� Dubisz (red.), Uniwersalny słownik języka pol-
skiego, Warszawa 2003
ust. ............................................. ustęp
uw. ............................................. uwaga
Uzasadnienie ............................. uzasadnienie do projektu WspRozwTelU (Druk
sejmowy Nr 2546 Sejmu VI kadencji)
w zw. ......................................... w związku
wyr. ............................................ wyrok
z. ................................................ zeszyt
zd. .............................................. zdanie
ze zm. ........................................ ze zmianami
XIV
Wprowadzenie
1. Znaczenie telekomunikacji we współczesnym świecie. Szeroko rozumiana
telekomunikacja (łączność elektroniczna) jest obecnie jednym z centralnych ele-
mentów naszego życia. Współcześnie bowiem to właśnie na usługach telekomuni-
kacyjnych oraz na telekomunikacyjnej infrastrukturze opiera się przeważająca część
gospodarczej oraz społecznej aktywności ludzkiej. Usługi i sieci telekomunikacyjne
umożliwiają ludziom bezpośrednie komunikowanie się, pozwalają im na swobodne
wyrażanie poglądów, służą ich pracy i zabawie (rozrywce). Dzięki usługom i sie-
ciom telekomunikacyjnym poprawia się znacząco jakość życia, chociażby dlatego,
że dobrze działająca telekomunikacja umożliwia lepszą opiekę zdrowotną, bezpiecz-
niejszy i wydajniejszy transport, a także wpływa na poprawę czystości środowiska.
Telekomunikacja daje nowe możliwości w zakresie mediów oraz ułatwia dostęp do
różnego rodzaju usług użyteczności publicznej i treści kulturowych. Telekomunika-
cja zmienia też współczesną administrację publiczną, która poprzez szerokie wyko-
rzystywanie usług elektronicznych ma szansę stać się bardziej partycypacyjna, ot-
warta i przejrzysta. Można przy tym ogólnie powiedzieć, że szerokie i skuteczne
posługiwanie się we współczesnym świecie usługami i sieciami telekomunikacyj-
nymi (czy też szerzej: technologiami cyfrowymi i informacyjno-komunikacyjnymi)
daje szansę na skuteczne stawianie czoła większości tych wyzwań cywilizacyjnych,
które stoją dziś przed społeczeństwami.
2. Szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz sieci nowej generacji. Wśród
usług telekomunikacyjnych, świadczonych w oparciu o sieci telekomunikacyjne,
szczególnie istotne znaczenie zyskuje obecnie usługa szerokopasmowego dostępu
do Internetu, czyli usługa polegająca na połączeniu z Internetem za pomocą szyb-
kiego łącza lub medium o dużej przepływności (przy czym określenie minimalnej
szybkości lub przepływności dostępu pozwalającej zakwalifikować ów dostęp jako
szerokopasmowy może się różnić, zależnie od obowiązujących na rynku trendów).
Usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu mogą być dostarczane przy zastoso-
waniu bardzo różnych kombinacji technologii telekomunikacyjnych (tzw. platform),
a mianowicie: linii telefonicznych, sieci telewizji kablowej, połączeń bezprzewo-
dowych, światłowodów, łączy satelitarnych lub sieci elektroenergetycznych (przy
czym na rynku UE dominującą obecnie technologią jest cyfrowa linia abonencka,
Digital Subscriber Line – DSL). Jak z tego wynika, technologie szerokopasmowego
dostępu mogą się opierać na infrastrukturze sieci stacjonarnej lub wykorzystującej
łączność radiową i mogą się wzajemnie uzupełniać lub zastępować w zależności od
konkretnej sytuacji. Każda technologia ma określoną własną charakterystykę i od-
mienny wpływ na ogólną pojemność, przepustowość i możliwości sieci (komunikat
Komisji z 20.3.2006 r. dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komite-
tu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Niwelowanie różnic w dostę-
pie do łączy szerokopasmowych, COM(2006)129 final, pkt 3.1 i 3.3).
Łącza szerokopasmowe i oparte na nich usługi umożliwiają powstawanie zupeł-
nie nowych zastosowań, jak również poszerzanie możliwości zastosowań już istnie-
jących. Pobudzają wzrost gospodarczy poprzez tworzenie nowych usług, dają nowe
możliwości inwestycyjne i przyczyniają się do powstawania miejsc pracy. Dzięki
nim można również zwiększyć produktywność wielu istniejących procesów gospo-
darczych lub technologicznych, co w efekcie prowadzi do wyższych płac i większej
rentowności inwestycji. Łącza szerokopasmowe i usługi szerokopasmowego dostę-
Szydło
1
Wprowadzenie
pu do Internetu już dzisiaj wywierają olbrzymi wpływ na życie codzienne obywate-
li, przy czym wpływ ten będzie stale i konsekwentnie rósł. Aktualne i prospektywne
pola zastosowania tego rodzaju szerokopasmowych usług i sieci to m.in. teleme-
dycyna i elektroniczne usługi opieki zdrowotnej, elektroniczna administracja (eGo-
vernment), edukacja, handel elektroniczny (komunikat Komisji – Niwelowanie róż-
nic w dostępie do łączy szerokopasmowych, pkt 2).
Jakkolwiek usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu mogą być świadczo-
ne za pomocą bardzo różnych technologii czy też platform (łączy) – o czym wspo-
mniano już wyżej – to jednak wśród tych zróżnicowanych technologii infrastruktu-
ralnych przyszłość należy zdecydowanie do tzw. sieci dostępowych nowej generacji
(next-generation access networks, NGA networks). Sieci dostępowe nowej genera-
cji (sieci NGA) są to przewodowe sieci dostępowe, które składają się w całości lub
częściowo z elementów optycznych. Są to zatem przede wszystkim sieci światłowo-
dowe lub zaawansowane zmodernizowane sieci kablowe. Sieci NGA mają w swo-
im założeniu zastąpić w pełni lub w znacznej części istniejące sieci szerokopasmo-
we wykorzystujące przewody miedziane lub istniejące sieci kablowe. Mają one przy
tym zapewnić świadczenie usług szerokopasmowego dostępu o wyższych parame-
trach (takich jak wyższa przepustowość) w porównaniu z usługami świadczonymi
za pomocą istniejących sieci z przewodów miedzianych.
Zasadniczo sieci NGA będą się cechowały prędkością i przepustowością umoż-
liwiającymi w przyszłości dostarczanie treści o dużej rozdzielczości, takich jak fil-
my lub programy telewizyjne. Dzięki sieciom NGA możliwe będzie wsparcie zasto-
sowań wymagających dużej przepustowości oraz udostępnianie przedsiębiorstwom
niedrogich symetrycznych łączy szerokopasmowych dostępnych obecnie zazwy-
czaj wyłącznie w dużych przedsiębiorstwach. Ogólnie sieci NGA mają potencjał,
by ułatwić udoskonalenie wszystkich aspektów technologii dostępu szerokopasmo-
wego oraz usług szerokopasmowych (komunikat Komisji z 30.9.2009 r. – Wytyczne
wspólnotowe w sprawie stosowania przepisów dotyczących pomocy państwa w od-
niesieniu do szybkiego wdrażania sieci szerokopasmowych, Dz.Urz. UE C z 2009 r.
Nr 235, s. 7, pkt 52–54; na temat sieci NGA zob. szerzej: J� Li Salina, P� Sali-
na, Next Generation Networks. Perspectives and Potentials, Chichester 2007, s. 5
i nast.; N� Wilkinson, Next Generation Network Services. Technologies and Strate-
gies, Chichester 2002, s. 167 i nast.; T� Van de Velde, Value-Added Services for Next
Generation Networks, New York 2008, s. 34 i nast.; N� Seel, Business Strategies for
the Next-Generation Network, Boca Raton 2007, s. 16 i nast.; B� Khasnabish, Next
Generation Technologies, Networks, and Services, w: T� Plevyak, V� Sahin (red.),
Next Generation Telecommunications Networks, Services, and Management, Chi-
chester 2010, s. 108 i nast.).
3. Internet przyszłości. Nawet wszakże sieci dostępowe nowej generacji nie sta-
nowią kresu dostrzegalnej obecnie ewolucji w technologiach telekomunikacyjnych.
Czymś jeszcze bardziej zaawansowanym technologicznie jest tzw. Internet przy-
szłości. Pojęcie to obejmuje sieci i usługi internetowe stanowiące ewolucję obec-
nych i zupełnie nowych sieci i usług. Internet przyszłości będzie oparty na integra-
cji różnych rodzajów sieci, na łączeniu sieci w pełni światłowodowych z sieciami
bezprzewodowymi, w tym z bezprzewodowymi sieciami sensorycznymi, oraz na
dostarczaniu różnych innowacyjnych usług. Stworzy to zupełnie nową architekturę
sieciową, integrującą różne funkcjonalności i multimodalności, wykorzystującą przy
tym osiągnięcia nanotechnologii, fotoniki i różnego rodzaju nowe materiały. Internet
przyszłości będzie przyczyniał się do rozwijania wielu innowacyjnych usług w róż-
nych sektorach i znacząco wpłynie na całą gospodarkę oraz na życie społeczeństw
(zob. np. The Seventh Framework Programme. Updated Work Programme 2011 and
Work Programme 2012. Cooperation. Theme 3: ICT – Information and Communica-
2
Szydło
Wprowadzenie
tions Technologies, European Commission C(2011)5068 of 19 July 2011, s. 6 oraz
s.14 i nast.).
4. Bariery utrudniające rozwój sieci i usług telekomunikacyjnych. Trzeba
jednak uczciwie przyznać, że rozwój sieci i usług telekomunikacyjnych w opisanym
powyżej kierunku nie następuje bynajmniej bez problemów i przeszkód. Istnieją bo-
wiem – zarówno w Europie, jak i na całym świecie – liczne bariery utrudniające dy-
namiczny rozwój sieci i usług telekomunikacyjnych, sprawiające, że wspomniane
usługi oraz sieci nie w pełni mogą odgrywać spodziewaną po nich rolę. Do barier
takich należą: (1) wciąż podzielone rynki telekomunikacyjne (nawet w Unii Euro-
pejskiej, od lat realizującej politykę rynku wewnętrznego w dziedzinie telekomu-
nikacji, nadal występują liczne bariery regulacyjne i inne); (2) brak wystarczającej
interoperacyjności sieci i usług telekomunikacyjnych (brak ten bierze się z okreś-
lonych niedomogów, m.in. w dziedzinach ustalania norm, zamówień publicznych
i koordynacji między organami publicznymi, tak iż wciąż brak jest jednolitych norm
i w pełni otwartych platform cyfrowych); (3) wzrost cyberprzestępczości i ryzyko
związane z niskim poziomem zaufania do sieci (cyberprzestępczość obejmuje m.in.
wykorzystywanie dzieci, kradzież tożsamości i ataki cybernetyczne, z kolei niski po-
ziom zaufania do sieci bierze się m.in. z obaw związanych z bezpieczeństwem płat-
ności i z prywatnością); (4) braki w zakresie profesjonalnych umiejętności informa-
cyjno-komunikacyjnych oraz umiejętności wykorzystywania technologii cyfrowych
(przyczyną są tutaj braki w zakresie wiedzy, wykształcenia i kompetencji, w szcze-
gólności u ludzi starszych); (5) brak dostatecznych inwestycji w sieci telekomunika-
cyjne (powody braku lub opóźniania inwestycji w infrastrukturę sieciową są prob-
lemem bardzo swoistym, mającym niezwykle złożone przyczyny i zasługującym na
odrębne potraktowanie; w tym miejscu warto wspomnieć o tym, że niedostateczne
inwestycje sieciowe są m.in. wynikiem wciąż słabego rozwoju konkurencji na wie-
lu rynkach infrastrukturalnych; brak szerszej rywalizacji rynkowej oraz zagrożenia
konkurencyjnego ze strony alternatywnych inwestorów publicznych i prywatnych
nie stwarzają dostatecznie efektywnych bodźców do inwestowania w infrastruktu-
rę); (6) niewystarczające nakłady na badania i innowacje (w szczególności niskie
i rozproszone są nakłady publiczne na badania i rozwój, ponadto do dalszych nakła-
dów na badania i rozwój zniechęca dostrzegalne obecnie w wielu obszarach bardzo
powolne tempo wdrażania innowacji opartych na technologiach informacyjno-ko-
munikacyjnych) (na temat barier i przeszkód w rozwoju sieci i usług telekomunika-
cyjnych zob. np. komunikat Komisji z 19.5.2010 r. do Parlamentu Europejskiego,
Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów –
Europejska agenda cyfrowa, COM(2010)245, pkt 1). Wszystkie te bariery i prze-
szkody sprawiają, że wiele osób w Europie i na świecie wciąż nie ma dostępu do
cyfrowego społeczeństwa i gospodarki, natomiast olbrzymi potencjał tkwiący w te-
lekomunikacji, w tym także dla znaczącego zwiększenia ogólnego wzrostu gospo-
darczego i poziomu dobrobytu, wciąż nie jest należycie wykorzystywany.
5. Bariery w rozwoju sieci i usług szerokopasmowych oraz przepaść w zakre-
sie dostępu szerokopasmowego. Opisane powyżej bariery w rozwoju sieci i usług
telekomunikacyjnych są aktualne i odczuwalne w całym obszarze telekomunikacji,
ale w szczególnie negatywny sposób odbijają się one na poziomie rozwoju sieci (łą-
czy) szerokopasmowych i usług szerokopasmowego dostępu do Internetu. W tym
względzie wypada zauważyć, że w Unii Europejskiej, pomimo ogólnego wzrostu
liczby linii szerokopasmowych, dostęp w regionach wiejskich i bardziej oddalonych
pozostaje wciąż ograniczony. Przyczyną tego są wysokie koszty spowodowane ni-
ską gęstością zaludnienia i dużymi odległościami. Niewielka liczba ludności w tych
regionach nie pozwala wykorzystać w pełni efektu skali i prowadzi do słabego po-
pytu oraz skromnych perspektyw rentowności inwestycji. Oddalenie często pociąga
Szydło
3
Wprowadzenie
za sobą konieczność pokonania większych odległości między lokalnymi centralami
a poszczególnymi abonentami z jednej strony i siecią szkieletową z drugiej. Ekono-
miczne zachęty do inwestowania w budowę sieci szerokopasmowej na tych obsza-
rach okazują się często niewystarczające. W rezultacie dostęp do szerokopasmowe-
go Internetu skupia się głównie w miastach i regionach podmiejskich.
Obszary wiejskie pozostają daleko w tyle za obszarami miejskimi nie tylko w za-
kresie szerokopasmowego dostępu do Internetu, ale również pod względem szybko-
ści połączeń. Ponadto o ile na terenach miejskich wyraźna jest tendencja do wzrostu
prędkości transmisji, o tyle na obszarach wiejskich utrzymują się one na stałym po-
ziomie. Różnica ta wynika ze słabszych parametrów technicznych, mających swoje
źródło zarówno w odległościach, jak i w braku konkurencji. Niższa prędkość trans-
misji danych może stanowić dla przedsiębiorstw przeszkodę w stosowaniu łączy
szerokopasmowych, podobnie jak dla gospodarstw domowych, które z tego powodu
nie mogą w pełni wykorzystywać oferty multimedialnej (komunikat Komisji – Ni-
welowanie różnic w dostępie do łączy szerokopasmowych, pkt 3.1).
6. Ogólna charakterystyka środków zaradczych ukierunkowanych na prze-
zwyciężanie barier w rozwoju sieci i usług telekomunikacyjnych. Opisane wyżej
bariery w rozwoju sieci i usług telekomunikacyjnych mogą i powinny być na okreś-
lone sposoby przezwyciężane, gdyż pogodzenie się z nimi byłoby na dłuższą metę
dla społeczeństwa i gospodarki zbyt kosztowne. Ponieważ konsekwentne przezwy-
ciężanie wielu z tych barier leży w żywotnym (ekonomicznym) interesie samych
przedsiębiorstw zajmujących się dostarczaniem sieci i usług telekomunikacyjnych,
cały szereg tych przedsiębiorstw gotowych jest z własnej inicjatywy i na własny
koszt podejmować takie działania, które będą zwalczały wspomniane przeszkody
i stymulowały dalszy progres w kierunku coraz bardziej nowoczesnych i wydajniej-
szych sieci i usług (np. przedsiębiorstwa inwestują z własnych środków w prace
badawcze i rozwojowe; szkolą i podnoszą umiejętności potencjalnych odbiorców
oferowanych przez siebie usług; zwiększają poziom bezpieczeństwa w sieci, a tym
samym zaufania do niej, zwłaszcza poprzez bardziej restrykcyjną politykę prywat-
ności itp.). Nie ulega wszakże wątpliwości, że wiele z omówionych barier rozwo-
jowych nie może być wyeliminowanych w sposób skuteczny i pełny przez same
przedsiębiorstwa telekomunikacyjne. Przezwyciężenie tychże barier wymaga bo-
wiem zaangażowania ogromnych środków materialnych (finansowych), których
w takiej ilości same przedsiębiorstwa telekomunikacyjne nie posiadają. Ponadto
duża część wspomnianych barier ma charakter typowo regulacyjny, a więc ich zwal-
czenie w ogóle nie mieści się w zakresie możliwości i kompetencji przedsiębiorstw.
Nie można wreszcie zapominać, że dla pewnej części przedsiębiorstw telekomuni-
kacyjnych wspomniane bariery są w jakimś zakresie korzystne i pozwalają im osią-
gać dodatkowe zyski (dotyczy to np. barier utrudniających wchodzenie na rynki no-
wym konkurentom). Przedsiębiorstwa te są więc zainteresowane raczej w dalszym
trwaniu niż w eliminowaniu tychże barier, nawet jeżeli z punktu widzenia ogólno-
społecznego ich dalsze utrzymywanie jest bardzo szkodliwe. Ponieważ więc sami
uczestnicy rynku nie są w stanie i/lub nie chcą przezwyciężać barier rozwojowych
w telekomunikacji, rolę podmiotu demontującego te bariery muszą wziąć na siebie
władze publiczne, działające w interesie ogólnym.
Rodzajów potencjalnych środków zaradczych ukierunkowanych na eliminowanie
lub przynajmniej na osłabianie przeszkód utrudniających rozwój sieci i usług tele-
komunikacyjnych jest oczywiście bardzo wiele i są one zróżnicowane m.in. w za-
leżności od charakteru poszczególnych barier. W poniższych rozważaniach warto
byłoby w szczególności zwrócić uwagę na niektóre spośród najbardziej obiecują-
cych i najczęściej stosowanych środków zaradczych. Owe środki zaradcze zostaną
przedstawione i omówione w trzech zasadniczych grupach, obejmujących: (1) środ-
4
Szydło
Wprowadzenie
ki regulacyjne, (2) publiczne finansowanie inwestycji w sektorze telekomunikacyj-
nym, a także (3) niewładcze środki wspierania przedsiębiorstw telekomunikacyj-
nych (i sektora telekomunikacyjnego) inne niż publiczne finansowanie.
7. Środki regulacyjne znoszące bariery utrudniające rozwój sieci i usług te-
lekomunikacyjnych. Wśród środków znoszących bariery utrudniające rozwój sie-
ci i usług telekomunikacyjnych należałoby przede wszystkim wymienić różnego
rodzaju działania (środki) regulacyjne ze strony władz publicznych ukierunkowa-
ne na liberalizację poszczególnych rynków (liberalizację rozumianą jako znosze-
nie ograniczeń prawnych we wchodzeniu na poszczególne rynki) i zapewnianie na
nich możliwie intensywnej konkurencji, w tym konkurencji infrastrukturalnej (net-
work competition). Jest bowiem dość powszechnie dostrzeganą prawidłowością, że
rozwój sieci i usług telekomunikacyjnych jest najszybszy na rynkach, które są zli-
beralizowane (tzn. są w sensie prawnym otwarte) i na których panuje efektywna
konkurencja, w tym konkurencja infrastrukturalna. W Unii Europejskiej liberaliza-
cję (tj. prawne otwarcie) rynków telekomunikacyjnych zapewnia przede wszystkim
obligatoryjne zniesienie wszystkich praw wyłącznych i specjalnych w dziedzinie
telekomunikacji oraz zakaz ustanawiania przez państwa członkowskie tego rodza-
ju praw w przyszłości (zob. art. 2 Dyrektywy Komisji 2002/77/WE z 16.9.2002 r.
w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej, Dz.Urz.
UE L z 2002 r. Nr 249, s. 21). Dla liberalizacji rynków ważny jest też zakaz sto-
sowania przez państwa członkowskie instytucji indywidualnych pozwoleń (indy-
widualnych zezwoleń) na prowadzenie działalności w zakresie zapewniania sie-
ci i świadczenia usług telekomunikacyjnych, przy możliwości posługiwania się
w tym zakresie jedynie instytucją zezwoleń ogólnych i wymogu dokonania zgłosze-
nia (art. 3 Dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 7.3.2002 r.
w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej, Dz.Urz.
UE L z 2002 r. Nr 108, s. 21). Ta dokonana na szczeblu unijnym liberalizacja ryn-
ków telekomunikacyjnych nie oznacza wszakże, że rynki telekomunikacyjne są
już całkowicie zliberalizowane i że podejmowanie przez Unię i/lub przez państwa
członkowskie dalszych działań liberalizacyjnych nie jest już możliwe ani potrzeb-
ne. Tak z całą pewnością nie jest, chociażby dlatego, że przewidziana w Dyrektywie
2002/20/WE instytucja zezwolenia ogólnego i zgłoszenia w telekomunikacji może
być w swoich szczegółach bardzo różnie unormowana na szczeblu krajowym (na
temat różnych wariantów regulacyjnych tej instytucji zob. np. M� Szydło, Swoboda
działalności gospodarczej, Warszawa 2005, s. 286–287), przy czym wspomniane tu
krajowe regulacje prawne związane z instytucją zezwolenia ogólnego i zgłoszenia
mogą dawać przedsiębiorstwom telekomunikacyjnym większą lub mniejszą swobo-
dę działania. W tym zatem zakresie nadal istnieje pole do dalszych działań liberali-
zacyjnych, a tym samym pole dla środków, które mogą zintensyfikować rozwój sieci
i usług telekomunikacyjnych. Dla liberalizacji rynków telekomunikacyjnych istotne
jest również tworzenie obiektywnych, przejrzystych i niedyskryminacyjnych reguł
gospodarowania ograniczonymi zasobami w telekomunikacji (o znaczeniu tych za-
sobów telekomunikacyjnych dla prowadzenia działalności w telekomunikacji zob.
np. S� Piątek, Prawo telekomunikacyjne Wspólnoty Europejskiej, Warszawa 2003,
s. 227 i nast.). Również więc tworzenie bardziej efektywnych reguł gospodarowania
ograniczonymi zasobami telekomunikacyjnymi może zintensyfikować rozwój sieci
i usług telekomunikacyjnych.
Równie ważne dla dalszych inwestycji w telekomunikacji jest tworzenie środo-
wiska regulacyjnego gwarantującego istnienie intensywnej konkurencji (w tym kon-
kurencji infrastrukturalnej) na już otwartych (zliberalizowanych) rynkach. Gwaran-
cją takiej konkurencji oraz jej efektywnego funkcjonowania są przepisy regulacji
sektorowej, w tym zwłaszcza przepisy tzw. regulacji dostępowej. W UE podstawo-
Szydło
5
Pobierz darmowy fragment (pdf)