Darmowy fragment publikacji:
Danuta Stawasz – Uniwersytet Łódzki, Wydział Zarządzania
Katedra Zarządzania Miastem i Regionem, 90-237 Łódź, ul. Matejki 22/26
RECENZENT
Janusz Słodczyk
REDAKTOR INICJUJĄCY
Monika Borowczyk
REDAKTOR
Monika Poradecka
SKŁAD I ŁAMANIE
Mateusz Poradecki
KOREKTA TECHNICZNA
Wojciech Grzegorczyk
PROJEKT OKŁADKI
Agencja reklamowa efectoro.pl
Zdjęcie wykorzystane na okładce: © Depositphotos.com/lakov
Wydrukowano z gotowych materiałów dostarczonych do Wydawnictwa UŁ
© Copyright by Author, Łódź 2020
© Copyright for this edition by Uniwersytet Łódzki, Łódź 2020
Wydane przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Wydanie I. W.08943.18.0.K
Ark. druk. 8,125
ISBN 978-83-8220-310-3
e-ISBN 978-83-8220-311-0
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
90-131 Łódź, ul. Lindleya 8
www.wydawnictwo.uni.lodz.pl
e-mail: ksiegarnia@uni.lodz.pl
tel. 42 665 58 63
Spis treści
Wstęp
1. Ekonomika miasta
– ujęcie teoretyczne
1.1. Przedmiotowe ujęcie ekonomiki miasta
1.1.1. Siły rynkowe w rozwoju miasta
1.1.2. Sposoby użytkowania terenów
1.1.3. Transport miejski i metropolitalny
1.1.4. Bezpieczeństwo publiczne w mieście
1.1.5. Budownictwo i polityka mieszkaniowa
1.1.6. System zarządzania
1.2. Miasto, rozwój miasta – ujęcie definicyjne
1.3. Procesy urbanizacji
1.4. Miasto jako system funkcji
1.5. Zasoby miasta a jego rozwój
1.6. Czynniki i bariery rozwoju miasta
1.7. Efekty zewnętrzne
1.8. Kapitał społeczny
1.9. Koszty miasta
2. Współczesne koncepcje rozwoju miast
2.1. Zrównoważony rozwój miasta
2.2. Koncepcja smart city
2.2.1. Ogólne wyznaczniki koncepcji smart city
2.2.2. Polityka miasta zmierzająca w kierunku inteligentnego zarządzania
3. Rozwój miasta w świetle założeń ekonomii instytucjonalnej
3.1. Ekonomia instytucjonalna
3.2. Instytucjonalne zachowania a efekty gospodarowania w mieście w świetle
założeń nowej ekonomii instytucjonalnej (NEI)
3.3. System instytucjonalny a zarządzanie w polskich miastach
4. Wybrane aspekty kreowania rozwoju miast
4.1. Miasto wobec procesów globalizacji
4.2. Kulturowe uwarunkowania rozwoju miast
4.3. Zarządzanie a konkurencyjność miasta
4.4. Polityki miejskie
4.5. Planowanie przestrzenne a planowanie strategiczne
7
11
11
14
14
15
17
20
22
26
30
34
43
45
52
55
63
69
69
77
77
85
87
87
93
97
101
101
106
110
112
115
6
Spis treści
Zakończenie
Bibliografia
Spis rysunków i tabel
119
121
129
Wstęp
Myśl – idea jest podstawą kreowania potrzeb i wszelkich ludzkich działań mających
na celu ich zaspokojenie. Sposób, w jaki miasto zmienia się w wymiarze czasowo-
-historycznym, zależy przede wszystkim od jego mieszkańców, ich pomysłowości
i kreatywności oraz chęci działania. To ludzie tworzą miasto, a następnie miasto
kształtuje swoich mieszkańców.
Świat zmienia się w szybkim tempie. Jednym z powodów dynamicznych prze-
kształceń w różnych aspektach życia człowieka jest powszechny postęp cywilizacyj-
ny, mający swoje źródło w rozwoju wiedzy oraz nowych rozwiązaniach techniczno-
-technologicznych. Od zarania dziejów ciekawość – obok potrzeby i wytrwałości
– była i jest w dalszym ciągu wyróżniającą cechą gatunku ludzkiego, determinującą
zachowania w kierunku poznania i zrozumienia wielowymiarowej, ogarniającej
go rzeczywistości. Wiedząc i rozumiejąc zjawiska i procesy zachodzące w realnym
świecie, człowiek wzbogaca się jako jednostka, a jednocześnie jest w dalszym cią-
gu skłonny podjąć wysiłek w kierunku odkrywania nowych praw, podejmowania
wyzwań i działań, których rezultatem jest kreowanie sprzyjających mu warunków
życia. Postęp i innowacje są immanentną cechą wpływającą na zachowania ludzi,
przesądzającą o ich systemie wartości, sposobie życia, możliwościach zaspokajania
potrzeb o charakterze egzystencjalnym (materialnych i duchowych). Buhler1, roz-
ważając przyszłość w XXI wieku, stwierdza, iż czynnikami potęgi naszego wieku
są prędkość i rytm adaptacji, a w pierwszym rzędzie innowacje. Ważne są nie tyl-
ko innowacje techniczno-technologiczne, ale także społeczne, ekonomiczne, inte-
lektualne, a one mają swoje źródła w strukturach miejskich.
Człowiek jest społecznie uwarunkowany. Od zarania dziejów funkcjonował
w grupach, początkowo mało licznych i słabo zorganizowanych, które jednak
na przestrzeni wieków przekształciły się w wielotysięczne, a nawet wielomiliono-
we skupiska, nazywane miastami/aglomeracjami/metropoliami. Zdefiniowanie,
czym jest miasto, nie jest zadaniem prostym, wraz z upływem czasu miasta ule-
gały bowiem różnym przeobrażeniom, których tempo w ostatnich latach nabrało
przyspieszenia. Również człowiek zmieniał się w wielu aspektach, jednakże zespół
jego potrzeb w sumie nie uległ zmianie. Ciekawość, pomysłowość i wytrwałość
1
P. Buhler, O potędze w XXI wieku, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2014, s. 23.
8
Wstęp
w działaniu skutkuje postępem cywilizacyjnym, a także przyczynia się do rozwoju
miejskiego środowiska bytowania człowieka. Miasto staje się coraz lepszym miej-
scem do życia człowieka i całych miejskich społeczności. Niemniej jednak w na-
ukach społecznych rozważających problemy miejskości zawsze pojawia się pytanie
o etapy rozwoju miejskich wspólnot w aspekcie zachodzących zmian, szybkości ich
zachodzenia, kształtu przyszłych struktur, wyznawanych norm i wartości. W przy-
padku każdego kraju czy też miasta pytanie to ma pierwszoplanowe znaczenie.
W rozczłonkowaniu przybiera postać klasycznych pytań stawianych w naukach
społecznych: „skąd jesteśmy?”, „w którym miejscu jesteśmy?”, „dokąd zmierza-
my?”, „co chcemy osiągnąć?”. Odpowiedzi na nie w każdym momencie analizy
mogą być różne, co nie zmienia ich ponadczasowego charakteru.
Rozwój gospodarczy i społeczny każdego kraju dokonuje się w skupiskach
ludności, czyli miastach i obszarach metropolitalnych. Miasto wraz z przyle-
głymi mu terenami stanowi terytorium koncentracji zasobów i ludzkiej ak-
tywności, przesądzających o możliwościach, kierunkach, dynamice procesów
rozwojowych w szerszej skali. Miasta stanowią i stanowić będą w przyszłości
centra kolejnych generacji gospodarowania, związanych ze stale poszerzającą
się skalą gospodarki rynkowej. Podgląd ten dotyczy zarówno dużych obszarów
miejskich, silnie oddziałujących na procesy i zjawiska zachodzące w skali re-
gionu/kraju, jak i małych miast, odgrywających główną rolę w skali lokalnej.
Współczesne miasta to obszary wysokiej koncentracji ludności, które z niepi-
sanego, aczkolwiek powszechnie przyjętego założenia powinny tworzyć klimat
sprzyjający bytowaniu skupionych w nich ludzi. To ważne dla każdego kraju
centra aktywności w sektorach, takich jak edukacja, badania, nauka, kultura,
usługi, produkcja, budownictwo, informacja, rekreacja, komunikacja między-
ludzka, prawo, polityka czy też współrządzenie. Na obszarze miasta funkcjo-
nuje wiele przedsiębiorstw, instytucji i organizacji wzajemnie warunkujących
swoją działalność, a skutki tej działalności przesądzają o warunkach bytowych
kreowanych przez miasto. Ponadto występują zorganizowane grupy obywateli,
które w sprzyjających dla nich okolicznościach mogą artykułować swoje potrze-
by, a inne podmioty, w tym władze, muszą – z różnych względów – odnieść się
do zgłaszanych potrzeb, to znaczy uwzględnić je w swoich decyzjach.
Wielu różnorodnych użytkowników miejskiej przestrzeni zgłasza oczekiwa-
nia, aby miasto – jako względnie odosobniona jednostka osadnicza – w jak naj-
większym stopniu było atrakcyjne do zamieszkania i odpoczynku, prowadzenia
działalności gospodarczej, było bezpieczną enklawą życia w wymiarze wielopo-
koleniowym. Miasta powinny odpowiadać potrzebom ludności, jednak potrze-
by te ulegają stałej ewolucji. Zmieniają się warunki społeczne, gospodarcze, kul-
turowe, polityczne, środowisko, priorytety władz publicznych, uwarunkowania
Wstęp
9
podejmowania decyzji, występuje postęp techniczno-technologiczny. Jest zatem
sprawą oczywistą, że wraz z tymi procesami zmianom powinny ulec zasady, we-
dług których kształtuje się miasta.
Zasadniczym celem monografii jest próba całościowego spojrzenia na niezwykle
istotne dla współczesnych miast zagadnienie ich rozwoju, rozpatrywane w kontek-
ście sprawności zarządzania warunkującego zagwarantowanie w długim okresie
równowagi między możliwościami i oczekiwaniami budowania miasta zaspoka-
jającego potrzeby miejskiej społeczności – inaczej budowania miasta przez ludzi
i dla ludzi, zgodnie z wymogiem zagwarantowania interesu publicznego. Potrzeby
ludzi (mieszkańców miasta), w myśl kategorii wskazanych przez Maslowa, spro-
wadzają się do zagwarantowania bezpieczeństwa, stworzenia podstaw egzystencji
w wymiarze ekonomicznym, możliwości akceptacji i współpracy w różnych gru-
pach społecznych, rozwoju duchowego, kreatywnego podejścia w realizacji zadań
czy też życia w symbiozie ze środowiskiem naturalnym. W pełnym zestawieniu
mamy potrzeby: samorealizacji (posiadanie celów, możliwość wykorzystywania
swojego potencjału), estetyczne (potrzeba harmonii i piękna w otoczeniu życia
człowieka), poznawcze (możliwości zrozumienia świata, edukacji, adaptacji i przy-
swojenia nowości), szacunku i przynależności (akceptacji w wymiarze społecznym,
możliwości uczestniczenia w życiu społecznym), bezpieczeństwa (w rozumieniu
bezpieczeństwa w miejscach publicznych i natury egzystencjalnej).
We współczesnym świecie, podobnie jak w poprzednich okresach, miasta stano-
wią niezmiernie atrakcyjne centra aktywności, interesów, pracy, konfliktów społecz-
nych, wymiany informacji, wynalazków, innowacji i przedsiębiorczości, usług itp.
Niezmiernie interesującym zagadnieniem jest uzyskanie odpowiedzi na, wydało-
by się proste, pytanie, dlaczego na przestrzeni wieków i obecnie jedne miasta rozwijają
się dynamicznie, inne tracą swoje impulsy rozwojowe i przechodzą w fazę stagnacji
czy też upadku. Jakie konsekwencje ponoszą mieszkańcy miast, jeśli następuje przej-
ście z jednej fazy do następnej? Ważnym pytaniem jest także, czy reguły ekonomiki
miasta mają swoje odzwierciedlenie w procesach decyzyjnych różnych organizacji
i podmiotów – użytkowników miejskiej przestrzeni. Jeśli tak, to czy w praktyce są one
stosowane, a jeśli nie są, to dlaczego? Najtrudniejszymi pytaniami, na które zapewne
jeszcze długo nie uzyskamy jednoznacznej odpowiedzi, są te dotyczące tego, w jaki
sposób, jakimi metodami, jakie cele i prawa tworzyć dla miasta (wielomilionowego
czy też tysięcznego skupiska ludności), aby stanowiło ono w długim okresie atrakcyj-
ne miejsce dla obecnych mieszkańców i przyszłych pokoleń.
Prezentowana publikacja wyjaśnia teoretyczne aspekty budowy, funkcjono-
wania i procesów rozwojowych miasta w odniesieniu do praw i zasad wynikają-
cych z nauk, jakimi są ekonomia oraz zarządzanie. Poruszane kwestie odnoszą
się do wielu aspektów dotyczących miast, przykładowo: faz rozwoju, ich przyczyn
10
Wstęp
i konsekwencji, rozrostu przestrzennego miast, metropolii, metropolizacji, rozwoju
zrównoważonego, rozwoju „inteligentnego”, rewitalizacji, zmian klimatycznych,
gospodarki mieszkaniowej, gospodarki odpadami, mobilności i komunikacji, kosz-
tów funkcjonowania miasta czy też wpływów globalizacji na sytuacje miast.
Pierwszy rozdział pt. Ekonomika miasta – ujęcie teoretyczne został poświęcony
zagadnieniom związanym z wyjaśnieniem, jak kształtują się miasta. Jakie funk-
cje, czynniki i zasoby decydują o ich rozwoju? Jakie formy przestrzenne przyjmują
w procesie wieloletnich przekształceń swoich struktur? Podniesiona została w nim
kwestia efektów zewnętrznych, kapitału społecznego oraz kosztów miasta.
Kolejny rozdział pt. Współczesne koncepcje rozwoju miast zawiera treści odno-
szące się do wyjaśnienia założeń współczesnych koncepcji rozwoju miast, tzn. roz-
woju zrównoważonego oraz idei smart city.
Rozdział trzeci, zatytułowany Rozwój miasta w świetle założeń ekonomii instytu-
cjonalnej, jest teoretycznym wywodem tłumaczącym, na gruncie ekonomii, w jaki
sposób prawa i zasady regulują stosunki społeczne w miastach. Znajdują się w nim
odniesienia do takich kwestii jak znaczenie norm i wartości, które są domeną róż-
nego rodzaju instytucji wpływających na regulację stosunków między podmio-
tami, organizacjami, instytucjami oraz mieszkańcami, praw własności, kosztów
transakcyjnych, interesu publicznego. Podjęty został w nim także wątek zarządza-
nia w polskich miastach z uwzględnieniem założeń systemu instytucjonalnego.
Rozdział czwarty pt. Wybrane aspekty kreowania rozwoju miast został poświęco-
ny rozważaniom na temat tego, czy i w jakim zakresie procesy globalizacji przełoży-
ły się na funkcjonowanie i rozwój miast. Poruszone zostały w nim kwestie wpływu
globalizacji na gospodarkę miast, na zmianę postaw społecznych, polityk miejskich
jako instrumentu wykorzystywanego na rzecz sprawności zarządzania oraz kul-
turowych podstaw warunkujących rozwój miast w globalizującym się świecie.
W zakończeniu przedstawiono kilka refleksji dotyczących procesów, zmian,
przekształceń, czynników sprawczych oraz barier funkcjonowania i rozwoju
współczesnych miast.
Monografia adresowana jest do szerokiego kręgu odbiorców, osób zaintereso-
wanych współczesnym światem, procesami i strukturami miejskimi. W niektó-
rych częściach pracy zawarte są wątki dotyczące polskich miast, których ewo-
lucyjne przekształcenia zostały zahamowane w okresie powojennym. Książka
dedykowana jest pracownikom naukowych, studentom kierunków ekonomicz-
nych, zarządzania, socjologii, prawa, administracji oraz kierunków pokrewnych,
a także politykom, władzom miejskim, radnym, interesariuszom i wszystkich
tym, dla których przyszłość polskich miast jest sprawą ważną. Ocenę książki, jak
zawsze w takim przypadku, należy pozostawić czytelnikom.
1. Ekonomika miasta
– ujęcie teoretyczne
1.1. Przedmiotowe ujęcie ekonomiki miasta
Nasilająca się urbanizacja jest charakterystyczną cechą procesów społecznych i go-
spodarczych ostatnich dziesięcioleci. Ludność, majątek rzeczowy (gospodarczy,
infrastrukturalny) oraz życie społeczne, kulturalne, gospodarcze koncentrują się
w obszarach miejskich, co w praktyce prowadzi do coraz bardziej skomplikowa-
nych relacji między działalnościami ludzi. Tak duże skupiska ludności z nauko-
wego i praktycznego punktu widzenia wymagają rozpoznania praw rządzących
relacjami zachodzącymi między różnego rodzaju grupami miejskich społeczno-
ści. Rozpoznanie zasad współżycia i gospodarowania zasobami występującymi
w mieście jest istotne – chociażby dla zapobiegania ewentualnym konfliktom spo-
łecznym czy też utracie części cennych zasobów na skutek podejmowania decyzji
nieracjonalnych z ekonomicznego punktu widzenia.
W ramach ekonomii występują ekonomiki szczegółowe, badające zjawiska i pra-
widłowości zachodzące w różnych działach gospodarki narodowej i dziedzinach
aktywności gospodarczej człowieka. Mają one na celu wskazanie, posiłkując się
metodami naukowymi, najbardziej efektywnych instrumentów realizacji polityki
ekonomicznej w wybranej dziedzinie. Olesiński1 definiuje ekonomiki szczegóło-
we w trzech ujęciach:
Istnieją i rozwijają się ekonomiki przemysłu, rolnictwa, transportu, zdrowia,
informacji, pracy czy inwestycji oraz wielu innych dziedzin gospodarczych. Pod-
stawowym podmiotem sfery gospodarczej jest przedsiębiorstwo, w odniesieniu
J. Olesiński, Ekonomika informacji, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2001,
1
s. 199.
• ujęciu podmiotowym – dotyczącym gałęzi i branż gospodarki narodowej,
• ujęciu przedmiotowym – dotyczącym produktów, a więc wyrobów i usług,
• ujęciu podmiotowo-przedmiotowym – dotyczącym dziedzin działalności
społecznej i gospodarczej.
12
Ekonomika miasta – ujęcie teoretyczne
do którego, wykorzystując założenia ekonomik przedsiębiorstwa, można prowa-
dzić racjonalną politykę ekonomiczną.
Poprzez analogię można przyjąć, za Regulskim, definicję ekonomiki szczegó-
łowej w odniesieniu do miasta:
Ekonomika miasta jest ekonomiką szczegółową, badającą zjawiska i prawidłowości
ekonomiczne związane z rozwojem i funkcjonowaniem miasta i mającą na celu usta-
lenie najbardziej efektywnych narzędzi polityki gospodarczej w tej dziedzinie2.
Ekonomika miasta jest nierozerwalnie związana ze sferą społeczną, celem nad-
rzędnym każdego miasta jest bowiem w dużej mierze zaspokojenie potrzeb ludno-
ści, a siły sprawcze rozwoju tkwią w przeobrażeniach społecznych. Równie istot-
ną cechą ekonomiki miasta jest jej wymiar przestrzenny, jako że miasto to zawsze
przestrzeń, w stosunku do której dokonywane są wybory lokalizacyjne użytkow-
ników: gospodarstw domowych, podmiotów gospodarczych, władz oraz licznych
organizacji i instytucji mu przynależnych. Rozmieszczenie w przestrzeni wielu
różnorodnych aktywności skutkuje dla tej przestrzeni zagospodarowaniem (i jej
stratą dla innej formy użytkowania) oraz relacjami, jakie zachodzą między kon-
kretnymi użytkownikami.
Bardzo trudno w jednoznaczny sposób określić zakres tematyczny ekonomiki
miasta, traktując je jako jednolity w tym zakresie przedmiot analizy. Zachowując
wszelkie założenia dotyczące ekonomik szczegółowych, zdecydowanie korzyst-
niejsze jest podejmowanie zagadnień z obszaru ekonomiki miasta, zawężając za-
kres analizy do konkretnych sfer aktywności w mieście. Wielu autorów za naji-
stotniejsze uznaje podejście ekonomiczne do użytkowania terenów, organizacji
transportu publicznego, rynku terenów budowlanych i rynku mieszkaniowego,
rewitalizacji miejskich przestrzeni czy też gospodarki odpadami. Zakres działalno-
ści gospodarczej miasta, zaspokajającej podstawowe potrzeby społeczne, określa-
ny jest poprzez kryterium użyteczności publicznej, a zatem poprzez zaspokajanie
interesu publicznego. Działalność gospodarcza w mieście, realizowana przez wła-
dze publiczne, wiąże się przede wszystkim z wymogiem ciągłości i powszechno-
ści w dostarczaniu produktów i świadczeniu usług oraz zapewnieniu dostępności
do nich. Ponadto nie jest nastawiona na uzyskiwanie zysku i wiąże się z brakiem
ekwiwalentności w świadczeniu usług, a w przypadku działalności w sferze infra-
struktury technicznej także z niepodzielnością techniczną urządzeń infrastruktu-
ry technicznej, wysoką jej kapitałochłonnością oraz całego cyklu inwestycyjnego,
jednoczesnością produkcji, dostawy i konsumpcji, sezonowością zapotrzebowania
2
J. Regulski, Ekonomika miasta, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1982, s. 14.
Przedmiotowe ujęcie ekonomiki miasta
13
na usługi (np. wodę, energię cieplną) oraz wysokim stopniem nieelastyczności po-
pytu w stosunku do ceny3.
Celem ekonomiki miasta jest „[…] określenie skutecznych narzędzi lokalnej po-
lityki gospodarczej, a także zarządzanie dobrami miejskimi i zasobami oraz kre-
owanie i wzmacnianie potencjału rozwojowego miasta”4.
W ramach ekonomiki miasta można wyróżnić sześć podstawowych obszarów.
Obejmuje ona5:
• siły rynkowe w rozwoju miasta – ten obszar zajmuje się zjawiskami związa-
nymi z decyzjami lokalizacyjnymi gospodarstw domowych oraz podmiotów
gospodarczych i ich wpływem na rozmiar i strukturę miasta;
• sposoby użytkowania terenów – decyzje lokalizacyjne użytkowników mia-
sta, koncentracja podmiotów gospodarczych już nie tylko w centrach miast,
ale także w obszarach podmiejskich oraz inne siły ekonomiczne wpływają
na sposób zagospodarowania miasta oraz segregację przestrzenną i społeczną;
• transport miejski i metropolitalny – koncentracja na roli zbiorowego trans-
portu i jego rodzajach we współczesnym mieście;
• bezpieczeństwo publiczne w mieście – w tej dziedzinie analizowane są związ-
ki między biedą, niskim poziomem edukacji, wykluczeniem społecznym
a bezpieczeństwem publicznym w mieście;
• budownictwo i polityka mieszkaniowa – polityka mieszkaniowa jest szcze-
gólnym rodzajem polityki publicznej z uwagi na swój charakter, a zasoby
mieszkaniowe są dobrami, które znacząco różnią się od innych dóbr, przede
wszystkim z uwagi na cenową dostępność;
• zarządzanie finansami miast – podstawą „dobrego” funkcjonowania mia-
sta jest sprawnie działające centrum zarządzania (władze miasta, burmistrz,
prezydent), a najistotniejszą kwestią w tym obszarze są decyzje finansowe;
w ramach tego obszaru analizuje się zarówno sposób pozyskiwania środków
publicznych, jak i ich wydatkowania na realizację celów publicznych.
Kolejny obszar, który należałoby wyróżnić w ramach ekonomiki miasta, to sy-
stem zarządzania. Skutki decentralizacji władzy, uczestnictwa interesariuszy
4
5
3 W. Gorzym-Wilkowski i wsp., Zarys ekonomiki gminy, Wydawnictwo Norbertinum, Lublin
1999, s. 107–108.
B. Tundys, Logistyka miejska: koncepcje, systemy, rozwiązania, Wydawnictwo Difin, Warsza-
wa 2008, s. 56.
A. O’Sullivan, Urban Economics, McGraw-Hill/Irwin, New York 2007, s. 2; D. Stawasz, D. Siko-
ra-Fernandez, Koncepcja smart city na tle procesów i uwarunkowań rozwoju współczesnych
miast, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2016, s. 16–17; M. E. Sokołowicz, J. Za-
sina, Ekonomia miasta, [w:] A. Nowakowska (red.), EkoMiasto#Gospodarka. Zrównoważony,
inteligentny i partycypacyjny rozwój miasta, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź
2016, s. 44.
14
Ekonomika miasta – ujęcie teoretyczne
i obywateli w systemie zarządzania w mieście można analizować w kontekście ra-
cjonalizacji decyzji podejmowanych w obszarze gospodarki miejskiej, w tym spraw
związanych z realizacją zadań publicznych w mieście.
1.1.1. Siły rynkowe w rozwoju miasta
Miasto jest złożonym układem, w którym spotykają się różne grupy interesów,
działające na podstawie różnych motywów, posiadające różne, czasem sprzeczne
cele. Zachowania przestrzenne użytkowników miasta (gospodarstw domowych,
podmiotów gospodarczych, władz, NGO’s, organizacji i instytucji sektora publicz-
nego) wynikają z decyzji dotyczących wyboru lokalizacji działalności oraz miejsca
zamieszkania. Ponadto na decyzje lokalizacyjne wpływa dostępność istniejącej in-
frastruktury, usług, miejsc pracy czy dobrych warunków środowiskowych. Każ-
dy użytkownik miasta zachowuje się w sposób celowy, oparty na zasadzie maksy-
malizacji korzyści. Niemniej jednak kryteria wyborów lokalizacyjnych związane
są w dużej mierze z warunkami otoczenia i sposobem zagospodarowania prze-
strzeni6.
Proces decyzyjny związany z wyborem danej lokalizacji, tak w przypadku pod-
miotów gospodarczych, jak i mieszkańców miasta, zależy od czynników egzoge-
nicznych, niezależnych od decydenta (rynku zbytu, rynku zaopatrzenia, dostępnej
infrastruktury technicznej i społecznej, kosztów transportu, wartości nierucho-
mości), i od czynników endogenicznych, odnoszących się do rodzaju prowadzonej
działalności i struktury organizacyjnej (w przypadku przedsiębiorstw) oraz zasob-
ności i indywidualnych preferencji (w przypadku mieszkańców). Zadaniem ana-
liz ekonomiki miasta z zakresu sił rynkowych jest wykazanie ekonometrycznych
zależności między lokalizacją, kosztami funkcjonowania użytkownika w danej
lokalizacji a optymalną wielkością miasta.
1.1.2. Sposoby użytkowania terenów
Poszczególne działalności miejskich interesariuszy wymagają odpowiedniego
przystosowania przestrzeni. Wymagania lokalizacyjne są odmienne w przypad-
ku różnych działalności miejskich, stąd trudność w określeniu czynników deter-
minujących ostateczny wybór określonej lokalizacji. Użytkownicy miasta często
dążą w swoich zachowaniach przestrzennych do zminimalizowania niepewności
dotyczącej kosztów funkcjonowania w wybranym miejscu w długim okresie po-
przez naśladowanie zachowania innych podmiotów albo preferowanie poznanych
P. Bury, T. Markowski, J. Regulski, Podstawy ekonomiki miasta, Fundacja Rozwoju Przedsię-
6
biorczości, Łódź 1993, s. 36.
Przedmiotowe ujęcie ekonomiki miasta
15
wcześniej obszarów7. Analizując koncentrację podmiotów gospodarczych w prze-
strzeni miejskiej, można wyróżnić trzy obszary: centralny obszar działalności go-
spodarczej (Central Business District – CBD), obszar podmiejski oraz lokalizację
rozproszoną. Działalność ukierunkowana na obsługę ludności miejskiej (usługi
wyższego rzędu, przemysły kreatywne) będzie lokalizowana przede wszystkim
w obszarach centralnych miasta, niemniej jednak rozwój zaawansowanych tech-
nologii informacyjno-komunikacyjnych znacznie redukuje potrzebę lokowania
się w centrum w odniesieniu do niektórych funkcji usługowych. Wyraźnie wi-
doczną tendencją we współczesnych miastach jest wysoka specjalizacja obszarów
podmiejskich, wskazująca na znaczne korzyści lokalizacji. Suburbia, w szczególno-
ści te dobrze skomunikowane, charakteryzują się występowaniem w nich parków
przemysłowych, biurowych czy miast na krawędzi (Edge Cities). Są to działalności
terenochłonne, stąd w pełni zrozumiałe są decyzje o ich lokalizacji w obszarach
zewnętrznych miast.
Lokalizacja określonych funkcji w mieście jest zależna od kształtowania się
cen terenów i nieruchomości. Zróżnicowanie tych cen ma swoje odzwierciedle-
nie w koncepcji renty budowlanej, opartej na teorii renty rolnej von Thunena. Ko-
rzyści wynikające z danej lokalizacji zależą od zabudowy i użytkowania terenu
(cechy fizyczne) oraz jego odległości od centrum (mierzonej poprzez dostępność,
a nie fizyczną odległość). Cena terenu miejskiego zależy z kolei od sił ekonomicz-
nych (popytu i podaży w danym mieście), przystosowania do pełnienia określonej
funkcji oraz działalności planistycznej władz lokalnych.
1.1.3. Transport miejski i metropolitalny
Transport definiowany jest jako zespół czynności związanych z przemieszczaniem
osób i dóbr materialnych za pomocą odpowiednich środków. Obejmuje on zarów-
no samo przemieszczanie z miejsca na miejsce, jak i wszelkie czynności konieczne
do osiągnięcia tego celu, tj. czynności ładunkowe (załadunek, wyładunek, prze-
ładunek) oraz czynności manipulacyjne (np. opłaty). To dział gospodarki świad-
czący usługi polegające na przemieszczaniu osób i ładunków. Transport wyma-
ga odpowiedniej infrastruktury (drogi, bocznice, porty, parkingi, lotniska, stacje
przesiadkowe itp.) oraz środków (autobusy, tramwaje, metro, samochody cięża-
rowe, kontenery itp.). System transportu miejskiego jest jednym z instrumentów
kształtowania struktury funkcjonalno-przestrzennej miasta. Transport miejski
służy przemieszczaniu się mieszkańców w skali miasta i zapewnia możliwości
realizowania funkcji logistycznej. W dużych miastach szczególną rolę odgrywa
R. Domański, Gospodarka przestrzenna. Podstawy teoretyczne, Wydawnictwo Naukowe
7
PWN, Warszawa 2006, s. 57.
Pobierz darmowy fragment (pdf)