Darmowy fragment publikacji:
O POSTĘPOWANIU
PRZED SĄDAMI
ADMINISTRACYJNYMI
PRAWO
Komentarz
Tadeusz Woś
Hanna Knysiak-Molczyk
Marta Romańska
pod redakcją
Tadeusza Wosia
Wydanie 5
Stan prawny na 25 lipca 2012 roku
Wielkie Komentarze
Komentarz do poszczególnych artykułów opracowali:
Tadeusz Woś – Wstęp, art. 1–5, 50–58 § 1–3 (uwagi 1–18), art. 59–64,
115–122, 132–171, 264–269, 286–287
Hanna Knysiak -Molczyk – art. 45–49, 65–114, 173–263, 270–285
Marta Romańska – art. 6–44, 58 § 4 (uwagi 19–30), art. 123–131, 172,
285a–285l, 288–301
Tytuły do artykułów opracował: Wojciech Piątek
Opracowanie redakcyjne: Katarzyna Gierłowska, Joanna Ołówek,
Anna Popławska
Redakcja techniczna: Małgorzata Duda
Projekt okładki i stron tytułowych: Michał Piotrowski
© Copyright by LexisNexis Polska Sp. z o.o. Warszawa 2012
Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej książki nie może być powielana
ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych,
kopiujących, nagrywających i innych – bez pisemnej zgody Autorów i wydawcy.
ISBN 978–83–7806–521–0
LexisNexis Polska Sp. z o.o.
Ochota Offi ce Park 1, Al. Jerozolimskie 181, 02–222 Warszawa
tel. 22 572 95 00, faks 22 572 95 68
Infolinia: 22 572 99 99
Redakcja: tel. 22 572 83 26, 22 572 83 28, 22 572 83 11, faks 22 572 83 92
www.lexisnexis.pl, e -mail: biuro@lexisnexis.pl
Księgarnia Internetowa: dostępna ze strony www.lexisnexis.pl
Spis treści
Wykaz skrótów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
USTAWA z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270) . . . . . . . . . . . . 15
DZIAŁ I. Przepisy wstępne (art. 1–24) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15
Rozdział 1. Przepisy ogólne (art. 1–12a) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
Rozdział 2. Właściwość wojewódzkich sądów administracyjnych (art. 13–14a) . . . 183
Rozdział 3. Właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15) . . . . . . . . . . 190
Rozdział 4. Skład sądu (art. 16–17) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 215
Rozdział 5. Wyłączenie sędziego (art. 18–24) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 220
DZIAŁ II. Strony (art. 25–44) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245
Rozdział 1. Zdolność sądowa i procesowa (art. 25–31) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 246
Rozdział 2. Strony i uczestnicy postępowania (art. 32–33) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 277
Rozdział 3. Pełnomocnicy (art. 34–44) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 290
DZIAŁ III. Postępowanie przed wojewódzkim sądem administracyjnym
(art. 45–172) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 328
Rozdział 1. Pisma w postępowaniu sądowym (art. 45–49) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 336
Rozdział 2. Skarga (art. 50–62) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 354
Rozdział 3. Wniosek o wszczęcie postępowania (art. 63–64) . . . . . . . . . . . . . . . . . 510
Rozdział 4. Doręczenia (art. 65–81) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 516
Rozdział 5. Terminy (art. 82–84) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 543
Rozdział 6. Uchybienie i przywrócenie terminu (art. 85–89) . . . . . . . . . . . . . . . . . 551
Rozdział 7. Posiedzenia sądowe (art. 90–114) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 563
Rozdział 8. Postępowanie mediacyjne i uproszczone (art. 115–122) . . . . . . . . . . . 603
Rozdział 9. Zawieszenie i podjęcie postępowania (art. 123–131) . . . . . . . . . . . . . . 633
Rozdział 10. Orzeczenia sądowe (art. 132–167) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 677
Rozdział 11. Prawomocność orzeczeń (art. 168–172) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 845
DZIAŁ IV. Środki odwoławcze (art. 173–198) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 894
Rozdział 1. Skarga kasacyjna (art. 173–193) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 898
Rozdział 2. Zażalenie (art. 194–198) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 993
5
www.lexisnexis.pl
Spis treści
DZIAŁ V. Koszty postępowania (art. 199–263) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1007
Rozdział 1. Zwrot kosztów postępowania między stronami (art. 199–210) . . . . . . 1009
Rozdział 2. Koszty sądowe (art. 211–238) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1029
Oddział 1. Przepisy ogólne (art. 211–229) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1029
Oddział 2. Wpis (art. 230–233) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1057
Oddział 3. Opłata kancelaryjna (art. 234–236) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1065
Oddział 4. Wydatki (art. 237–238) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1068
Rozdział 3. Zwolnienie od kosztów sądowych (art. 239–263) . . . . . . . . . . . . . . . . . 1070
Oddział 1. Przepisy ogólne (art. 239–242) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1070
Oddział 2. Prawo pomocy (art. 243–263) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1076
DZIAŁ VI. Uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 264–269) . . . 1125
DZIAŁ VII. Wznowienie postępowania (art. 270–285) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1139
DZIAŁ VIIA. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia (art. 285a–285l) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1171
DZIAŁ VIII. Wykonywanie orzeczeń sądowych (art. 286–287) . . . . . . . . . . . . . 1196
DZIAŁ IX. Postępowanie w razie zaginięcia lub zniszczenia akt
(art. 288–298) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1210
DZIAŁ X.
Przepisy z zakresu postępowania w obrocie zagranicznym
(art. 299–300) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1229
DZIAŁ XI. Przepis końcowy (art. 301) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1243
Skorowidz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1245
Wykaz skrótów
Akty prawne
k.c.
k.k.
Konstytucja RP
– ustawa z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.)
– ustawa z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.)
– Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78,
Konwencja
– Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 4 listopa-
poz. 483 ze zm.)
k.p.
k.p.a.
k.p.c.
k.p.k.
k.r.o.
da 1950 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.)
– ustawa z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn. Dz.U. z 1998 r. Nr 21,
poz. 94 ze zm.)
– ustawa z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst
jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)
– ustawa z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43,
poz. 296 ze zm.)
– ustawa z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 89,
poz. 555 ze zm.)
– ustawa z 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn. Dz.U.
z 2012 r., poz. 788)
nowela do k.p.a.
i p.s.a. z 2010 r.
nowela majowa
do k.p.c.
Ordynacja
podatkowa
p.e.a.
– ustawa z 3 grudnia 2010 r. – o zmianie ustawy – Kodeks postępowania admi-
nistracyjnego oraz ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administra-
cyjnymi (Dz.U. z 2011 r. Nr 6, poz. 18 ze zm.)
– ustawa z 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego,
ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądo-
wych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzeku-
cji (Dz.U. Nr 48, poz. 554 ze zm.)
– ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U.
z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)
– ustawa z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
(tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.)
p.s.a.
– ustawa z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami admini-
stracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270)
pr. up. i nap.
– ustawa z 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.
przep. wprow.
sąd. adm.
regulamin NSA
Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 ze zm.)
– ustawa z 30 sierpnia 2002 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo
o ustroju sądów administracyjnych i ustawę – Prawo o postępowaniu przed
sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.)
– uchwała Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Naczelnego Sądu Administracyj-
nego z 8 listopada 2010 r. w sprawie regulaminu wewnętrznego urzędowania
Naczelnego Sądu Administracyjnego (M.P. Nr 86, poz. 1007)
www.lexisnexis.pl
7
Wykaz skrótów
regul. wew. urzęd. – rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 18 września 2003 r. – Re-
gulamin wewnętrznego urzędowania wojewódzkich sądów administracyjnych
(Dz.U. Nr 169, poz. 1646)
u.g.n.
u.s.a.
u.s.g.
u.s.p.
u.s.w.
ustawa komp.
ustawa
o adm. rząd.
ustawa o KRS
ustawa
o NSA z 1980 r.
– ustawa z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.
Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.)
– ustawa z 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U.
Nr 153, poz. 1269 ze zm.)
– ustawa z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2001 r.
Nr 142, poz. 1591 ze zm.)
– ustawa z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn. Dz.U.
z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.)
– ustawa z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tekst jedn. Dz.U.
z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 ze zm.)
– ustawa z 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w usta-
wach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej
oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 34, poz. 198 ze zm.)
– ustawa z 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (tekst
jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 80, poz. 872 ze zm. – uchylona)
– ustawa z 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (tekst jedn. Dz.U.
z 2010 r. Nr 11, poz. 67 ze zm. – uchylona)
– ustawa z 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz
o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 4,
poz. 8 ze zm. – uchylona)
ustawa
o NSA z 1995 r.
ustawa o ref. lok. – ustawa z 15 września 2000 r. o referendum lokalnym (Dz.U. Nr 88, poz. 985
– ustawa z 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74,
poz. 368 ze zm. – uchylona)
ze zm.)
ustawa o s.k.o.
– ustawa z 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoław-
ustawa o skardze
na przewlekłość
ustawa o SN
czych (tekst jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856 ze zm.)
– ustawa z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do roz-
poznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nad-
zorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej
zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.)
– ustawa z 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. Nr 240, poz. 2052
ze zm.)
ustawa
o t.o.rz.adm.og.
ustawa o u.s.p.
– ustawa z 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji
ogólnej (tekst jedn. Dz.U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176 ze zm. – uchylona)
– ustawa z 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U.
Nr 98, poz. 1070 ze zm.)
ustawa
o woj. i adm. rząd.
– ustawa z 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w woje-
wództwie (Dz.U. Nr 31, poz. 206 ze zm.)
Uwaga: przepisy powołane w opracowaniu bez bliższego oznaczenia są przepisami ustawy – Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Ofi cjalne wydawnictwa z orzecznictwem
Apel.Lub.
Biul. SN
ONSA
ONSAiWSA
– Apelacja. Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych. Sąd Apelacyjny w Lublinie
– „Biuletyn Sądu Najwyższego”
– Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego
– Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów ad-
OSA
OSAB
8
ministracyjnych (od 2004 r.)
– Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych
– Orzecznictwo Sądów Apelacji Białostockiej
www.lexisnexis.pl
OSN
OSNAP
OSNC
OSNCP
OSNKW
OSNPUS
OSP
OSPiKA
OwSS
OTK
OTK-A
Czasopisma
AUWr
DPP
KSP
Mon. Pod.
Mon. Praw.
NP
OMT
PiP
POP
PP
PPH
PPP
PPr
Prok. i Pr.
Pr. Gosp.
Prz. Pod.
PS
PUG
RPEiS
Sam. Ter.
ZNSA
ZN UJ
ZN UŁ
Wykaz skrótów
– Orzecznictwo Sądu Najwyższego (do 1962 r.)
– Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych (od 1995 r. do 2002 r.)
– Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Cywilna (od 1995 r.)
– Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Cywilna oraz Izba Administracyjna,
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (od 1963 r. do 1994 r.)
– Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Karna i Izba Wojskowa
– Orzecznictwo Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych
i Spraw Publicznych (od 2003 r.)
– Orzecznictwo Sądów Polskich
– Orzecznictwo Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych
– Orzecznictwo w Sprawach Samorządowych
– Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego
– Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego; Zbiór Urzędowy, Seria A
– „Acta Universitatis Wratislaviensis”
– „Demokratyczny Przegląd Prawniczy”
– „Krakowskie Studia Prawnicze”
– „Monitor Podatkowy”
– „Monitor Prawniczy”
– „Nowe Prawo”
– „Organizacja, Metody, Technika”
– „Państwo i Prawo”
– „Przegląd Orzecznictwa Podatkowego”
– „Prawo Pracy”
– „Przegląd Prawa Handlowego”
– „Przegląd Prawa Publicznego”
– „Problemy Praworządności”
– „Prokuratura i Prawo”
– „Prawo Gospodarcze”
– „Przegląd Podatkowy”
– „Przegląd Sądowy”
– „Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego”
– „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”
– „Samorząd Terytorialny”
– „Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego”
– „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”
– „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego”
Sądy i inne instytucje
ETPCz
NIK
NSA
NSA-OZ
RM
RP
RPO
SA
SN
TK
WSA
– Europejski Trybunał Praw Człowieka
– Najwyższa Izba Kontroli
– Naczelny Sąd Administracyjny
– Naczelny Sąd Administracyjny – Ośrodek Zamiejscowy
– Rada Ministrów
– Rzeczpospolita Polska
– Rzecznik Praw Obywatelskich
– Sąd Apelacyjny
– Sąd Najwyższy
– Trybunał Konstytucyjny
– wojewódzki sąd administracyjny
www.lexisnexis.pl
9
Wykaz skrótów
Inne
Dz.U.
M.P.
Lex
LexPolonica
– Dziennik Ustaw
– Monitor Polski
– system informacji prawnej Wolters Kluwer Polska
– Serwis Prawniczy LexisNexis Polska Sp. z o.o.
Wstęp
Tadeusz Woś
1. Z dniem 1 stycznia 2004 r. weszła w życie ustawa z 25 lipca 2002 r. – Prawo
o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) i ustawa
z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(Dz.U. z 2012 r., poz. 270), które – wraz z ustawą z 30 sierpnia 2002 r. – Prze-
pisy wprowadzające ustawę – Prawo o ustroju sądów administracyjnych i usta-
wę – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153,
poz. 1271 ze zm.) – wyznaczają kształt organizacyjny sądownictwa administra-
cyjnego i normują postępowanie przed sądami administracyjnymi.
2. Ustawa – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w art. 1
przyjęła jako zasadę uregulowanie postępowania w sprawach sądowoadmini-
stracyjnych w sposób całościowy, bez odsyłania do innych procedur. Zastoso-
waną przez ustawodawcę metodę regulacji postępowania sądowoadministra-
cyjnego należy ocenić jako rozwiązanie merytorycznie uzasadnione i wręcz
niezbędne. Dwuinstancyjne postępowanie sądowoadministracyjne stanowi
nową, odrębną jakość w systemie procedur przed organami państwa, któ-
rej nie można było w dalszym ciągu normować w drodze odesłań do innych
ustaw procesowych (Kodeksu postępowania administracyjnego i Kodeksu po-
stępowania cywilnego – jak to czyniła ustawa o NSA z 1995 r.) i odpowied-
niego stosowania ich przepisów. Po dwudziestu trzech latach funkcjonowania
sądownictwa administracyjnego niezbędne było stworzenie jednoznacznych
zasad i reguł procesowych, którymi winno się rządzić postępowanie przed
tymi sądami.
3. Ustawodawca, tworząc nową procedurę sądową, przyjął – i trafnie – że nie
oznacza to konieczności tworzenia jej od podstaw. W związku z tym przy kon-
struowaniu przepisów ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami admini-
stracyjnymi wykorzystane zostały te postanowienia zawarte w ustawie o NSA
z 1995 r., regulujące postępowanie przed NSA przed 1 stycznia 2004 r., które
nie przestały być adekwatne w dwuinstancyjnym postępowaniu sądowoadmi-
nistracyjnym. Również jako właściwą metodę należy ocenić wykorzystanie dla
Tadeusz Woś
11
www.lexisnexis.pl
Wstęp
uregulowania tego postępowania rozwiązań procesowych zawartych w Kodek-
sie postępowania cywilnego.
Wykorzystując jednak dotychczasowe przepisy procesowe zawarte w ustawie
o NSA z 1995 r. i „transponując” przepisy Kodeksu postępowania cywilnego do
uregulowania postępowania przed sądami administracyjnymi, należało kie-
rować się dwiema przesłankami. Z jednej strony należało dążyć do usunięcia
oczywistych mankamentów dotychczasowej regulacji postępowania sądowo-
administracyjnego zawartych w ustawie o NSA z 1995 r., a z drugiej, wzorując
się na przepisach Kodeksu postępowania cywilnego do ukształtowania postę-
powania przed sądami administracyjnymi, należało pamiętać o istocie i funk-
cji tego postępowania i ustrzec się przed pokusą mechanicznego powielania
rozwiązań obowiązujących w postępowaniu cywilnym. Nie każde z nich może
być bowiem przydatne w postępowaniu sądowoadministracyjnym, którego
istotą nie jest rozstrzyganie sporu w sprawie materialnoprawnej, lecz kontrola
rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej, zawartego w zaskarżonym akcie lub
czynności organu administracji publicznej.
4. Należy, niestety, stwierdzić, że zarówno sposób wykorzystania dotychczasowych
przepisów procesowych zawartych w ustawie o NSA z 1995 r., jak i operacja
„transponowania i przystosowania” przepisów Kodeksu postępowania cywilne-
go do stworzenia nowej procedury sądowoadministracyjnej, budzą zastrzeżenia
i w wielu, często istotnych, kwestiach proceduralnych uzasadniają ocenę nega-
tywną rozwiązań przyjętych w ustawie – Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi.
Przede wszystkim musi budzić zdziwienie, że ustawodawca nie pokusił się
o usunięcie oczywistych mankamentów zawartych w przepisach ustawy o NSA
z 1995 r., bądź też tam, gdzie próby takie zostały podjęte, są one – z punktu
widzenia techniczno -prawnego lub w płaszczyźnie merytorycznej – nieudane.
Podobnie nie można ocenić jako prawidłowej operacji „transponowania” do
postępowania sądowoadministracyjnego wielu instytucji procesowych unor-
mowanych w Kodeksie postępowania cywilnego. Rozwiązania te (zarówno
transponowane wprost, jak i poddane modyfi kacjom) nie zawsze odpowia-
dają istocie i funkcjom postępowania sądowoadministracyjnego. Zarzut ten
dotyczy w szczególności przyjętego modelu środków odwoławczych (skargi
kasacyjnej i zażalenia) od orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych.
Przyjęty model skargi kasacyjnej oparty został na rozwiązaniach wzorowa-
nych na przepisach o kasacji cywilnej w kształcie przed zasadniczą reformą
postępowania cywilnego wprowadzoną nowelą majową z 2000 r. do Kodeksu
postępowania cywilnego. Procedura cywilna opierała się wówczas na trójin-
stancyjnym systemie środków zaskarżenia, w którym występowała apelacja
i kasacja, i kasacja była szczególnym środkiem prawnym o cechach nadzwy-
12
Tadeusz Woś
www.lexisnexis.pl
Wstęp
czajnego środka odwoławczego. Tymczasem w postępowaniu sądowoadmini-
stracyjnym skarga kasacyjna jest zwyczajnym środkiem zaskarżenia urucha-
miającym tok instancji.
Ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, że przy transponowaniu do ustawy –
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowień Kodeksu
postępowania cywilnego ustawodawca – z niewiadomych przyczyn – nie wziął
pod uwagę zmian wprowadzonych do tego Kodeksu nowelą majową, a w szcze-
gólności wprowadzonej tą nowelą szczególnej procedury rozpatrywania przez
sądy spraw drobnych, o niewielkiej wartości przedmiotu sporu (postępowania
uproszczonego).
5. Zastrzeżenia budzą wreszcie niektóre nowe instytucje procesowe wprowadzo-
ne w celu przyspieszenia postępowania sądowoadministracyjnego. Dotyczy to
w szczególności zakresu dopuszczalności stosowania w tym postępowaniu po-
stępowania uproszczonego i konstrukcji mediacji.
6. Przyjęta przez ustawodawcę metoda całościowego uregulowania postępowania
sądowoadministracyjnego w ustawie – Prawo o postępowaniu przed sądami ad-
ministracyjnymi nie została przez niego zrealizowana w sposób pełny. Przede
wszystkim poważne odmienności dla konstrukcji tego postępowania w poszcze-
gólnych kategoriach skarg do sądu administracyjnego wprowadzają przepisy
zawarte poza tą ustawą, które należy traktować jako lex specialis w stosunku do
postanowień tej ustawy. Zawarte są one w szczególności w ustawach samorzą-
dowych i w ustawie o wojewodzie i administracji rządowej w województwie.
7. W związku z przyjętą przez ustawodawcę metodą wykorzystania dla uregulowa-
nia postępowania sądowoadministracyjnego rozwiązań procesowych zawartych
w Kodeksie postępowania cywilnego autorzy komentarza stanęli przed dylema-
tem, czy odsyłać Czytelnika w tym zakresie, w jakim poszczególne postanowie-
nia ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wykazują
większe lub mniejsze pokrewieństwo z przepisami Kodeksu postępowania cy-
wilnego, do tych przepisów oraz literatury z zakresu postępowania cywilnego
oraz orzecznictwa, co oczywiście w sposób zasadniczy ułatwiłoby zadanie, czy
też wybrać drogę o wiele trudniejszą – opracowania rzeczywistego komentarza
do całości postanowień ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami admini-
stracyjnymi bez różnicowania, czy poszczególny przepis tej ustawy ma korze-
nie w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, czy też ma inny rodowód,
np. został przejęty z ustawy o NSA z 1995 r. lub też stanowi zupełnie nowe roz-
wiązanie procesowe. Autorzy uznali, że tylko drugie rozwiązanie rzeczywiście
może ułatwić osobom korzystającym z komentarza stosowanie przepisów usta-
wy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Oczywiście w jego
opracowaniu został wykorzystany zarówno dorobek literatury, jak i orzecz-
nictwo SN i NSA dotyczące stosowania przepisów dotychczasowych ustaw
Tadeusz Woś
13
www.lexisnexis.pl
Wstęp
regulujących postępowanie sądowoadministracyjne (w szczególności ustawy
o NSA z 1995 r.), jeśli zachowały one aktualność w nowym – dwuinstancyjnym
– postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Równie szeroko autorzy się-
gali do dorobku literatury postępowania cywilnego i orzecznictwa sądowego
w tym zakresie, w jakim – w ich ocenie – rozwiązania procesowe przejęte do
komentowanej ustawy z Kodeksu postępowania cywilnego nie zmieniły treści
w tym postępowaniu, do którego zostały inkorporowane. W piątym wydaniu
wykorzystany został oczywiście również – już bardzo bogaty – dorobek literatu-
ry, opartej na nowej regulacji, oraz orzecznictwo sądów administracyjnych (NSA
i wojewódzkich sądów administracyjnych), od ośmiu lat stosujących już przepi-
sy komentowanej ustawy.
USTAWA
z dnia 30 sierpnia 2002 r.
Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi
Tadeusz Woś
Dział I. Przepisy wstępne
Dział I. Przepisy wstępne
(tekst jedn. Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270)
DZIAŁ I
Przepisy wstępne
Literatura: Adamiak B., Glosa do postanowienia NSA z 6 lipca 2004 r., OSK 547/04, OSP 2006,
nr 5; Adamiak B., Glosa do wyroku składu siedmiu sędziów NSA z 19 maja 2003 r., OSA 1/03, OSP
2003, nr 11, poz. 136; Adamiak B., O podmiotowości organów administracji publicznej w postępowa-
niu sądowoadministracyjnym, PiP 2006, nr 11; Adamiak B., Rola sporów o właściwość w postępowa-
niu administracyjnym, PS 2004, nr 6; Adamiak B., Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego
w sprawach z zakresu samorządu terytorialnego, Sam. Ter. 1997, nr 4; Adamiak B., Z problematyki
właściwości sądów administracyjnych (art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.), ZNSA 2006, nr 2; Adamiak B., Bor-
kowski J., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2008; Adamiak B.,
Borkowski J., Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne, Warszawa 2009; Adamiak B., Bor-
kowski J., Przesłanki tożsamości sprawy sądowoadministracyjnej, ZNSA 2007, nr 1; Agopszowicz A.,
Glosa do wyroku NSA z 29 sierpnia 1991 r., SA/Wr 535/91, Sam. Ter. 1993, nr 5; Agopszowicz
A. (red.), Gilowska Z., Ustawa o gminnym samorządzie terytorialnym, Warszawa 1999; Banda-
rzewski K., Chmielnicki P., Dobosz P., Kisiel W., Kryczko P., Mączyński M., Płażek S., Komen-
tarz do ustawy o samorządzie gminnym, Warszawa 2010 – K. Bandarzewski i inni, Komentarz do
u.s.g. ...; Bandarzewski K., Chmielnicki P., Kisiel W., Aktualne spory o skargę na uchwałę rady
gminy, Sam. Ter. 2004, nr 7–8; Bartosiewicza A., Glosa do wyroku NSA z 1 lutego 2005 r., FSK
1714/04, „Finanse Komunalne” 2005, nr 12; Batorowicz R., Zasada udzielania pomocy stronom
a czynności przewodniczącego w postępowaniu sądowoadministracyjnym, „Administracja. Teoria –
Dydaktyka – Praktyka” 2007, nr 1; Błaszczak Ł., w: Postępowanie cywilne, red. E. Marszałkowska-
-Krześ, Warszawa 2008; Bochenek W., Bezczynność a milczenie organu administracji publicznej,
Sam. Ter. 2003, nr 12; Boć J. (red.), Prawo administracyjne, Wrocław 2000; Bogusz M., Glosa do
wyroku WSA w Bydgoszczy z 15 lipca 2005 r., II SA/Bd 23/04, OSP 2006, nr 3, poz. 30; Bogusz M.,
Granice przedmiotowe prawa do sądu w sprawach z zakresu administracji publicznej, „Gdańskie Stu-
15
www.lexisnexis.pl
Dział I. Przepisy wstępne
dia Prawnicze” 2005, t. XIII; Bogusz M., Pojęcie aktów lub czynności z zakresu administracji publicz-
nej dotyczących przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających
z przepisów prawa w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o NSA, Sam. Ter. 2000, nr 1–2; Borkow-
ski J., Glosa do wyroku NSA z 20 lipca 1981 r., SA 1163/81, OSPiKA 1982, nr 9–10; Borkowski J.,
Glosa do wyroku NSA z 28 czerwca 1982 r., I SA 47/82, PiP 1985, nr 1; Borkowski J., Glosa do wy-
roku NSA z 14 czerwca 1985 r., III SA 327/85, OSPiKA 1987, nr 7–8, poz. 160; Borkowski J., Glosa
do wyroku NSA z 5 grudnia 2000 r., II SA 1343/00, OSP 2002, nr 10, poz. 134; Borkowski J., Jen-
drośka J., Orzechowski R., Zieliński A., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz,
Warszawa 1986; Brolik J., Urzędowe interpretacje prawa podatkowego, Warszawa 2010; Brolik J.,
Strona i organy postępowania administracyjnego oraz strony postępowania sądowego w przedmiocie
indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, ZNSA 2011, nr 6; Brzezicki T., Fisz I., Kwestia
dopuszczalności zażalenia na postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania po nowelizacji
art. 101 § 3 k.p.a., „Casus” 2011, nr 62; Brzeziński B., Masternak M., Glosa do wyroku WSA
w Bydgoszczy z 28 czerwca 2005 r., I SA/Bd 276/06, OSP 2006, nr 6, poz. 67; Brzeziński B., Master-
nak M., Instytucja wiążących interpretacji w Ordynacji podatkowej, Mon. Pod. 2005, nr 4; Chlipa-
ła M., Glosa do postanowienia NSA z 22 października 2008 r., II OSK 839/08, PiP 2009, nr 11;
Chlipała M., Skarga na akty nadzoru dotyczące samorządu terytorialnego, PPP 2008, nr 4; Chlipa-
ła M., Zarządzenie zastępcze wojewody jako środek nadzoru nad działalnością samorządu terytorial-
nego, Sam. Ter. 2005, nr 7–8; Chmielnicki P., Glosa do wyroku TK z 9 grudnia 2003 r., P 9/02,
Sam. Ter. 2004, nr 6; Chmielnicki P., Zaskarżanie zarządzeń wójta, „Wspólnota” 2003, nr 14;
Cholewa -Klimek M., Postępowanie sądowe w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, Warsza-
wa 2006; Chróścielewski W., Akt administracyjny generalny, Łódź 1994; Ciecierski M., Wierz-
goń A., Przekazanie według właściwości w k.p.a. a spory o właściwość, Sam Ter. 2008, nr 12; Czaj-
kowska A., Pachniewska E., Prawo o aktach stanu cywilnego, Warszawa 2005; Czechowski P. (red.),
Jaroszyński A., Piątek S., Prawo samorządu terytorialnego. Przepisy z komentarzem, Warszawa
1997; Czerwiński W., Reforma sądownictwa administracyjnego, Prok. i Pr. 2002, nr 10; Czeszejko-
-Sochacki Z., Prawo do sądu w świetle Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (ogólna charakterysty-
ka), PiP 1997, nr 11–12; Dauter B., Postępowanie mediacyjne w sprawach podatkowych, Prz. Pod.
2003, nr 12; Dauter B., Gruszczyński B., Kabat A., Niezgódka -Medek M., Prawo o postępowaniu
przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Kraków 2009 – B. Dauter i inni, Komentarz...; Dą-
bek D., Prawo miejscowe samorządu terytorialnego, Bydgoszcz–Kraków 2003; Dąbek D., Sądowa
kontrola prawa miejscowego w świetle projektowanej reformy sądownictwa administracyjnego, w: Pol-
ski model sądownictwa administracyjnego, red. J. Stelmasiak, J. Niczyporuk, S. Fundowicz, Lublin
2003; Defecińska K., Spory o właściwość, Sam. Ter. 2000, nr 7–8; Defecińska K., Spory o właści-
wość organu administracji publicznej, Warszawa 2000; Defecińska -Tomczak K., Glosa do postano-
wienia NSA z 12 września 2007 r., II OSK 1009/07, OSP 2008, nr 10; Defecińska -Tomczak K., Glosa
do postanowienia NSA z 14 grudnia 2005 r., II OW 60/05, OSP 2007, nr 7–8, poz. 80; Dobosz P.,
Milczenie i bezczynność w prawie administracyjnym, Kraków 2011; Dolnicki B., Akty prawa miejsco-
wego samorządu terytorialnego, Sam. Ter. 2004, nr 5; Dolnicki B., Samorząd terytorialny. Zagadnie-
nia ustrojowe, Warszawa 1999; Dowgier R., Etel L., Kosikowski C., Pietrasz P., S. Presnarowicz,
Ordynacja podatkowa. Komentarz, Warszawa 2006; Drosik J., Glosa do uchwały składu siedmiu sę-
dziów NSA z 4 listopada 2008 r., I F;S 2/08, PiP 2009, nr 5; Dudar G., Skarga sądowoadministracyj-
na na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydawaną w indywidualnej sprawie,
ZNSA 2008, nr 3; Dudar G., Tok instancyjny i kontrola sądowa w sprawach interpretacji podatko-
wych, Prz. Pod. 2006, nr 2; Dzierżyńska -Bryl L., Uwagi o niektórych aspektach pojęcia sprawy z za-
kresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ustawy o samorządzie terytorialnym, Sam. Ter.
1993, nr 7–8; Dzwonkowski H. (red.), Ordynacja podatkowa. Komentarz, Warszawa 2006; Dźwi-
gała G., Wiążące interpretacje prawa podatkowego – problemy postępowania, Prz. Pod. 2004, nr 11;
Elżanowski M., Zakład państwowy w polskim prawie administracyjnym, Warszawa 1970; Ereciń-
ski T., Gudowski J., Iwulski J., Komentarz do prawa o ustroju sądów powszechnych i ustawy o Kra-
jowej Radzie Sądownictwa, Warszawa 2002; Florczak -Wątor M., Glosa do postanowienia NSA
z 26 listopada 2004 r., GPP 1/04, ZNSA 2006, nr 4–5; Głąba P.M., Prawo jednostki do rozpoznania
sprawy administracyjnej bez nieuzasadnionej zwłoki, „Administracja. Teoria – Dydaktyka – Prakty-
ka” 2011, nr 1; Gomułowicz A., Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów NSA z 4 listopada 2008 r.,
16
www.lexisnexis.pl
Dział I. Przepisy wstępne
I FPS 2/08, OSP 2009, nr 4, poz. 47; Gonera K., Przewlekłość postępowania w sprawach cywilnych,
PS 2005, nr 11–12; Gudowski J., Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego, PS 1998, nr 4; Gudow-
ski J., Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego z zakresu prawa cywilnego procesowego, PS 2001,
nr 4; Gurdek M., Glosa do wyroku TK z 17 lipca 2007 r., P 19/04, PPP 2008, nr 1; Jakimowicz W.,
Zewnętrzne granice uznania administracyjnego, PiP 2010, nr 5; Jaśkowska M., Uznanie administra-
cyjne w orzecznictwie sądów administracyjnych, ZNSA 2010, nr 5–6; Jaśkowska, Właściwość sądów
administracyjnych (zagadnienia wybrane), w: Koncepcja systemu prawa administracyjnego,
red. J. Zimmermann, Warszawa 2007; Jaśkowska M., Masternak M., Ochendowski E., Postępo-
wanie sądowoadministracyjne, Warszawa 2004, 2005; Jaśkowska M., Wróbel A., Kodeks postępo-
wania administracyjnego. Komentarz, Kraków 2000; Kamiński M., O istocie pojęcia sprawy sądowo-
administracyjnej, PPP 2009, nr 10; Kiełkowski T., Sprawa administracyjna, Kraków 2004; Kisiel W.,
Ustrój samorządu terytorialnego w Polsce, Warszawa 2003; Kisielewicz A., Samodzielność gminy
w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Warszawa 2002; Kisielewicz A., Wygaśnięcie
mandatu radnego w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sam. Ter. 2005, nr 7–8; Klo-
nowski K., Knysiak -Molczyk H., Glosa do postanowienia SN z 5 stycznia 2001 r., III RN 45/00,
Sam. Ter. 2003, nr 11, poz. 64; Kłak C.P., Skarga na przewlekłość postępowania karnego a Europej-
ska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, Lublin 2011; Kmieciak Z., Glo-
sa do postanowienia SN z 5 stycznia 2001 r., III RN 45/00, OSP 2002, nr 2, poz. 28; Kmieciak Z.,
Glosa do postanowienia NSA z 27 października 2005 r., II OSK 1133/05, OSP 2006, nr 7–8, poz. 83;
Kmieciak Z., Glosa do wyroku WSA w Bydgoszczy z 28 czerwca 2005 r., I SA/Bd 276/06, OSP 2006,
nr 1; Kmieciak Z., Glosa do wyroku WSA w Gdańsku z 19 grudnia 2006 r., III SA/Gd 440/06, OSP
2007, nr 10, poz. 115; Kmieciak Z., Proceduralne problemy wiążących interpretacji prawa podatko-
wego, PiP 2006, nr 4; Kmieciak Z., Przewlekłość postępowania administracyjnego, PiP 2011, nr 6;
Kmieciak Z., Stahl M., Akty nadzoru nad działalnością samorządu terytorialnego, Sam. Ter. 2001,
nr 1–2; Kmiecik Z.R., Charakter prawny zaświadczenia a możliwość ustalania i weryfi kacji jego tre-
ści, PiP 2004, nr 10; Kobak M., Zaborniak P., Glosa do postanowienie WSA w Rzeszowie z 5 grudnia
2007 r., II SA/Rz 714/07, Sam. Ter. 2008, nr 10; Kornacki P., Intertemporalne aspekty orzekania
sądu administracyjnego w przedmiocie skargi na przewlekłość postępowania przed organem admini-
stracji publicznej, ZNSA 2011, nr 5; Kotulski M., Akty prawa miejscowego stanowione przez samo-
rząd terytorialny, Sam. Ter. 2001, nr 11; Krawiec A., Wyłączenie sędziego na wniosek strony w po-
stępowaniu sądowoadministracyjnym, PPP 2007, nr 1–2; Kręcisz W., Glosa do wyroku TK
z 14 października 2008 r., SK 6/07, ZNSA 2009, nr 3; Kubiak A., Glosa do uchwały całego składu
Izby Finansowej NSA z 14 grudnia 2009 r., II FPS 7/09, OSP 2010, nr 4; Kubiak A., Fikcja pozytyw-
nego rozstrzygnięcia w prawie administracyjnym, PiP 2009, nr 11; Kuczyński T., Glosa do uchwały
składu siedmiu sędziów NSA z 10 stycznia 2011 r., I OPS 4/10, OSP 2011, nr 7–8, poz. 73; Lesz-
czyński L., O usprawnieniu postępowania przed sądami administracyjnymi (kilka uwag w związku
z reformą), w: Polski model sądownictwa administracyjnego, red. J. Stelmasiak, J. Niczyporuk,
S. Fundowicz, Lublin 2003; Lewandowska K., Lewandowski T., Skarga na bezczynność organu
administracji do sądu administracyjnego – przesłanki dopuszczalności, Sam. Ter. 2010, nr 5; Long-
champs F., O pojęciu stosunku prawnego w prawie administracyjnym, AUWr nr 19, Prawo XII; Łasz-
czyca G., Postanowienie administracyjne w ogólnym postępowaniu administracyjnym, Warszawa
2011; Łaszczyca G., Martysz C., Matan A., Postępowanie administracyjne ogólne, Warszawa 2003;
Łętowski J., Polecenie służbowe w administracji, Warszawa 1972; Łętowski J., Sądy powszechne
i praworządność w administracji, Ossolineum 1967; Maciejko W., Glosa do postanowienia NSA
z 22 października 2008 r., II OSK 839/08, Sam. Ter. 2009, nr 1–2; Matan A., Ochrona samodzielno-
ści gminy wobec aktów współdziałania podejmowanych przez inne organy, „Casus” 2010, nr 57; Mą-
drzak H., O pojmowaniu naczelnych zasad postępowania cywilnego, Proces i Prawo. Księga pamiątko-
wa ku czci Profesora J. Jodłowskiego, Ossolineum 1989; Mądrzak H., Prawo do sądu jako gwarancja
ochrony praw człowieka (studium na tle polskiego prawa konstytucyjnego, prawa cywilnego material-
nego i procesowego), w: Podstawowe prawa jednostki i ich sądowa ochrona, Warszawa 1997; Mi-
jał P., Skarga na bezczynność organu samorządu terytorialnego w wydaniu aktu prawa miejscowego,
Sam. Ter. 2008, nr 5; Mincer M., Uznanie administracyjne, Toruń 1983; Mincer M., Uznanie admi-
nistracyjne w świetle orzecznictwa NSA, OMT 1983, nr 3; Morawski L., Zasady wykładni prawa,
Toruń 2010; Nowicki M.A., Europejski Trybunał Praw Człowieka. Orzecznictwo, t. 1, Kraków 2001;
17
www.lexisnexis.pl
Dział I. Przepisy wstępne
Nowicki M.A., Wokół Konwencji Europejskiej, Kraków 2002; Osowy P., Kontrola administracji pu-
blicznej w sądowym postępowaniu cywilnym (zarys problematyki), w: Instytucje procesu administra-
cyjnego i sądowoadministracyjnego, Przemyśl–Rzeszów 2009; Piasecki K., Niektóre aspekty uzasad-
nienia wpływu postępowania i wyroku karnego na postępowanie cywilne, w: Księga pamiątkowa ku
czci Kamila Stefki, Warszawa 1967; Piasecki K., w: Ereciński T., Jędrzejewska M., Jodłowski J.,
Krajewski J., Krzemiński Z., Piasecki K., Pietrzykowski J., Wengerek E., Zieliński A., Kodeks postę-
powania cywilnego z komentarzem, t. 3, Warszawa 1989; Pinkowski J., Zakres i problemy sądowej
kontroli pisemnych interpretacji podatkowych, Mon. Pod. 2006, nr 1; Piszczek P., Glosa do uchwały
składu siedmiu sędziów NSA z 22 maja 2000 r., OPS 4/00, OSP 2002, nr 9, poz. 116; P. Piszczek,
Zasada trwałości składu orzekającego w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym,
Prok. i Pr. 2006, nr 1; Podgórski K., Pozycja prawna wojewody wobec jednostek samorządu lokalne-
go, w: Księga pamiątkowa ku czci profesora Eugeniusza Ochendowskiego, Toruń 1999; Przewoźnik-
-Kurzyca M., Rolewicz T., Indywidualne interpretacje podatkowe wydawane przez ministra właści-
wego do spraw fi nansów publicznych, część I, Mon. Pod. 2007, nr 5, część II, Mon. Pod. 2007, nr 6;
Resich Z., Istota procesu cywilnego, Warszawa 1985; Romańska M., Realizacja prawa do sądu
w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (wybrane zagadnienia), w: Jednostka w demokra-
tycznym państwie prawa, Bielsko -Biała 2003; Romańska M., Sądowa kontrola postanowień – uwagi
de lege lata i de lege ferenda, „Glosa” 2001, nr 11; Romańska M., Skarga na przewlekłość postępowa-
nia sądowego, PS 2005, nr 11–12; Ryms W., Skarga na przewlekłość postępowania przed sądami
administracyjnymi, ZNSA 2010, nr 5–6; Rzążewska M., Zaskarżanie uchwał samorządu terytorial-
nego do Naczelnego Sądu Administracyjnego, Warszawa–Zielona Góra 1997; Sawuła R., Glosa do
postanowienia NSA z 11 grudnia 1997 r., II SA 1060/97, Pr. Gosp. 1998, nr 7; Siedlecki W., Prze-
gląd orzecznictwa, PiP 1981, nr 9–12; Siedlecki W., Przegląd orzecznictwa, PiP 1984, nr 10; Siedlec-
ki W., Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego, PiP 1973, nr 3; Siedlecki W., Przegląd orzecznictwa
Sądu Najwyższego, PiP 1971, nr 2; Siedlecki W., Zasady naczelne postępowania cywilnego w świetle
przepisów nowego k.p.c., „Studia Cywilistyczne”, t. VII, 1996; Sieradzka M., Sądowa weryfi kacja
decyzji i postanowień wydawanych przez Prezesa Urzędu Konkurencji i Konsumentów, część I – „Re-
jent” 2007, nr 10, część II – „Rejent” 2007, nr 11; Skoczylas A., Glosa do postanowienia NSA
z 20 maja 2008 r., I FZ 12/08, OSP 2009, nr 5, poz. 51; Skoczylas A., Glosa do uchwały SN z 16 maja
2007 r., III CZP 35/07, OSP 2008, nr 7–8, poz. 89; Skoczylas A., Podmioty legitymowane do złożenia
wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego lub sporu o właściwość w rozumieniu art. 4 p.p.s.a.,
ZNSA 2007, nr 2; Skoczylas A., Rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość przez NSA,
Warszawa 2008; Sobieralski K., Z problematyki sprawy sądowoadministracyjnej, w: Koncepcja sys-
temu prawa administracyjnego, red. J. Zimmermann, Warszawa 2007; Sobkowski J., Wengerek E.,
Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego, NP 1972, nr 6; Stahl M., Zaniechania prawodawcze jedno-
stek samorządu terytorialnego, „Administracja. Teoria – Dydaktyka – Praktyka” 2006, nr 2; Su-
waj P.J., Glosa do wyroku NSA z 26 listopada 2009 r., II FSK 1016/08, ZNSA 2011, nr 3; Sobieral-
ski K., Glosa do wyroku NSA z 5 października 2007 r., I OSK 1390/06, OSP 2009, nr 11, poz. 118;
Szewc A. (red.), Jyż G., Pławecki Z., Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, Warszawa
2010; Szewczyk H., Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów SN z 29 czerwca 2006 r., III PZP 1/06,
OSP 2007, nr 12, poz. 145; Szubiakowski M., Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów NSA
z 29 czerwca 2009 r., I FPS 1/09, OSP 2010, nr 3; Świątkiewicz J., Decyzja administracyjna w świe-
tle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, NP 1985, nr 9; Świątkiewicz J., Komentarz do
ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, Warszawa 1995; Świątkiewicz J., Zakres kontroli Na-
czelnego Sądu Administracyjnego (w świetle orzecznictwa sądowego), RPEiS 1984, nr 1; Taras W.,
Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów NSA z 10 kwietnia 2006 r., I OPS 3/06, OSP 2006, nr 12,
poz. 136; Tarno J.P., Glosa do postanowienia NSA z 11 marca 2008 r., II OPS 1816/07, ZNSA 2008,
nr 5; Tarno J.P., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa
2009, 2012; Tarno J.P., Batorowicz R., Pojęcie sprawy sądowoadministracyjnej, w: Instytucje proce-
su administracyjnego i sądowoadministracyjnego, Przemyśl–Rzeszów 2009; Waligórski M., Glosa do
orzeczenia SN z 13 września 1949 r., Kr. C. 344/49, PiP 1950, nr 5–6; Waksmundzka I., Czyżew-
ski M., Glosa do wyroku NSA z 12 stycznia 2005 r., OSK 1598/04, „Administracja. Teoria – Dydak-
tyka – Praktyka” 2006, nr 2; Wasilewski A., Sądowa kontrola administracji a problem prawa do
sądu, w: Księga pamiątkowa profesora Eugeniusza Ochendowskiego, Toruń 1999; Wengerek E.,
18
www.lexisnexis.pl
Rozdział 1. Przepisy ogólne
Art. 1
Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego, NP 1972, nr 6; Wengerek E., Przegląd orzecznictwa Sądu
Najwyższego, NP 1976, nr 7–8; E. Wengerek, Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego z zakresu pro-
cesu cywilnego, NP 1973, nr 1; Wiatrowski R., Wybrane aspekty sądowej kontroli indywidualnych
interpretacji podatkowych, ZNSA 2010, nr 2; Woś T., Czy dwuinstancyjne sądownictwo administra-
cyjne realizuje konstytucyjną zasadę prawa do sądu, w: Jednostka w demokratycznym państwie pra-
wa, Bielsko -Biała 2003; Woś T., Dwuinstancyjne sądownictwo administracyjne a konstytucyjne prawo
do rozpatrzenia sprawy „bez nieuzasadnionej zwłoki”, PiP 2003, nr 8; Woś T., Glosa do wyroku NSA
z 13 lutego 1984 r., II SA 1790/83, OSPiKA 1985, nr 4, poz. 72; Woś T., „Nowa” regulacja postępo-
wania sądowoadministracyjnego w sprawach z zakresu samorządu terytorialnego – odstępstwa od
modelu pozostały, część II – Sam. Ter. 2007, nr 3; Woś T., Pojęcie „sprawy” w przepisach kodeksu
postępowania administracyjnego, AUWr nr 1022, Prawo CLVIII; Woś T. (red.), Knysiak -Molczyk H.,
Romańska M., Postępowanie sądowoadministracyjne, Warszawa 2004 – T. Woś (red.), Postępowa-
nie (2004); Woś T. (red.), Knysiak -Molczyk H., Romańska M., Postępowanie sądowoadministracyj-
ne, Warszawa 2010 – T. Woś (red.), Postępowanie (2010); Woś T. (red.), Knysiak -Molczyk H.,
Romańska M., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005
– T. Woś (red.), Prawo (2005); Wyrzykowski M., Sądownictwo administracyjne w Polskiej Rzeczy-
pospolitej Ludowej, Warszawa 1983; Ziemski K.M., Glosa do postanowienia WSA w Białymstoku
z 29 maja 2008 r., II SA/Bk 22/08, OSP 2009, nr 10, poz. 103; Ziemski K.M., Indywidualny akt
administracyjny jako forma prawna działania administracji, Poznań 2005; Zimmermann J., Ele-
menty procesowe nadzoru i kontroli NSA nad samo rzą dem terytorialnym, PiP 1991, nr 10; Zimmer-
mann J., Glosa do postanowienia NSA z 24 marca 1998 r., II SA 1155/97, OSP 1999, nr 9, poz. 164;
Zimmermann J., Glosa do wyroku NSA z 30 czerwca 1983 r., I SA 178/83, NP 1984, nr 5; Zimmer-
mann J., Nowe rodzaje postanowień w postępowaniu administracyjnym, PiP 1983, nr 1; Zimmer-
mann J., Polska jurysdykcja administracyjna, Warszawa 1996; Zimmermann J., Prawo administra-
cyjne, Kraków 2010; Zimmermann J., Z problematyki sporów kompetencyjnych między organami
administracji państwowej a sądami, PiP 1989, nr 3; Zimmermann J., Z problematyki reformy sądow-
nictwa administracyjnego, w: Instytucje współczesnego prawa administracyjnego, Kraków 2001; Żu-
kowski L., Glosa do postanowienia NSA z 12 stycznia 2000 r., II SA/Wr 499/99, OSP 2000, nr 12,
poz. 182.
Rozdział 1. Przepisy ogólne
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. SPRAWY SĄDOWOADMINISTRACYJNE
Art. 1. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi normuje
postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli działalności admini-
stracji publicznej oraz w innych sprawach, do których jego przepisy stosuje
się z mocy ustaw szczególnych (sprawy sądowoadministracyjne).
Prawo do sądu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . s. 20
Funkcje sądów administracyjnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . s. 21
Charakter kontroli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . s. 22
Funkcje kontroli sądowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . s. 24
Przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . s. 26
Metoda całościowego uregulowania postępowania sądowoadministracyjnego . . s. 33
Tadeusz Woś
19
www.lexisnexis.pl
Art. 1
PRAWO DO SĄDU
Dział I. Przepisy wstępne
1. Art. 1 określa przedmiot regulacji zawartej w ustawie – Prawo o postępowaniu
przed sądami administracyjnymi przez defi nicję sprawy sądowoadministra-
cyjnej jako przedmiotu postępowania przed sądami administracyjnymi. Posta-
nowienia tego przepisu pozostają w ścisłym związku i służą realizacji postano-
wień art. 45 ust. 1 i art. 184 Konstytucji RP oraz powinny być interpretowane
w związku z postanowieniami art. 1 u.s.a.
2. Art. 45 ust. 1 Konstytucji RP stanowiący, że „każdy ma prawo do sprawiedli-
wego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właś-
ciwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd” zawiera podstawową formułę
prawa do sądu, jako jednego z podstawowych praw człowieka i obywatela.
Rozwinięcie tej ogólnej formuły konstytucyjnej zawierają postanowienia art. 77
ust. 2 Konstytucji RP zakazującego zamykania drogi sądowej do dochodzenia
naruszonych wolności lub praw, art. 78 Konstytucji RP zapewniającego stronom
prawo zaskarżania orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji, art. 173
Konstytucji RP podkreślającego niezależność sądów i trybunałów, art. 177 Kon-
stytucji RP statuującego wyłączność sądów w sprawowaniu wymiaru sprawied-
liwości i art. 178 ust. 1 Konstytucji RP zawierającego zasadę niezawisłości sę-
dziowskiej.
Jednocześnie prawo do sądu wynika z wiążących Polskę umów międzynaro-
dowych. Zgodnie z art. 14 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich
i Politycznych z 1966 r. „każdy ma prawo do [...] rozpatrzenia sprawy przez właś-
ciwy, niezależny i bezstronny sąd ustanowiony przez ustawę, przy orzekaniu co
do zasadności oskarżenia przeciwko niemu w sprawach karnych oraz co do jego
praw i obowiązków w sprawach cywilnych”. Z kolei, stosownie do postanowień
art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych
Wolności z 4 listopada 1950 r., ratyfi kowanej przez Polskę w dniu 15 grudnia
1992 r., „każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego
sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd [...] przy roz-
strzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadno-
ści [...] oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej”.
Na podstawie powyższych norm konstytucyjnych i wiążących Polskę norm pra-
wa międzynarodowego, ustalenia istoty, funkcji i mechanizmu ochrony praw-
nej, której dostarcza prawo do sądu, należy poszukiwać w trzech płaszczyznach.
Formułę prawa do sądu tworzą normy prawa konstytucyjnego, prawa
o ustroju sądów i normy procesowe, które kreują prawo do sądu, określają
organizację sądów oraz wyznaczają zakres ochrony prawnej, której można do-
chodzić w postępowaniu przed sądami, oraz kształtują system zabezpieczeń
i gwarancji, które zapewnią, że prawo to będzie efektywnie służyć ochronie
20
Tadeusz Woś
www.lexisnexis.pl
Rozdział 1. Przepisy ogólne
Art. 1
praw i wolności człowieka. Gwarancje te mają z jednej strony charakter ustro-
jowy, a z drugiej wiążą się z potrzebą zapewnienia podmiotowi występującemu
z żądaniem ochrony prawnej określonych standardów proceduralnych, w tym
przede wszystkim rozpatrzenia przez sąd przedstawionej sprawy „bez nieuza-
sadnionej zwłoki” [szerzej co do istoty, funkcji i zakresu zasady prawa do sądu
por. T. Woś, Dwuinstancyjne sądownictwo administracyjne a konstytucyjne prawo
do rozpatrzenia sprawy „bez nieuzasadnionej zwłoki”, PiP 2003, nr 8, s. 20–24
oraz powoływaną tam literaturę; T. Woś, w: T. Woś (red.), Postępowanie sądowo-
administracyjne, Warszawa 2004, s. 17–20; M. Romańska, Realizacja prawa do
sądu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (wybrane zagadnienia),
w: Jednostka w demokratycznym państwie prawa, Bielsko -Biała 2003, s. 537 i n.
oraz powoływaną tam literaturę i M. Bogusz, Granice przedmiotowe prawa do
sądu w sprawach z zakresu administracji publicznej, „Gdańskie Studia Prawnicze”
2005, t. XIII, s. 356–364 i powoływaną tam literaturę].
Zgodnie z art. 1 p.s.a. przepisy tej ustawy zawierają zespół norm procedural-
nych służących realizacji prawa do sądu w sprawach sądowoadministracyjnych.
FUNKCJE SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH
3. Zgodnie z art. 1 § 1 u.s.a. sądy administracyjne sprawują wymiar sprawied-
liwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Przepis ten, inter-
pretowany w powiązaniu z postanowieniami art. 184 Konstytucji RP, który
nakazuje przez kontrolę tę rozumieć również orzekanie o zgodności z ustawami
uchwał organów samorządu terytorialnego i aktów normatywnych terenowych
organów administracji rządowej, określa podstawową funkcję tych sądów
i toczącego się przed nimi postępowania. Jest nią sprawowanie wymiaru
sprawiedliwości przez działalność kontrolną nad wykonywaniem administracji
publicznej. Z kolei art. 1 § 2 u.s.a. określa podstawową zasadę sprawowa-
nia przez sądy administracyjne funkcji kontrolnej. Jeżeli szczególne przepisy
ustawowe nie stanowią inaczej, kontrola ta wykonywana jest „pod względem
zgodności z prawem”. Oznacza to, że sprawowany przez sądy administracyj-
ne wymiar sprawiedliwości stanowi sądową kontrolę zgodności z prawem
(legalności) działalności administracji publicznej.
4. Istotą wymiaru sprawiedliwości jest wydanie rozstrzygnięcia (orzeczenia)
stwierdzającego, jaka norma prawa administracyjnego (ustrojowego, mate-
rialnego lub procesowego) znajduje zastosowanie w rozpatrywanej sprawie
i ustaleniu, skonkretyzowaniu dyspozycji tej normy. Orzeczenie to wiąże praw-
nie zarówno strony konfl iktu, jak i – niekiedy – inne podmioty. Wykonanie ta-
kiego rozstrzygnięcia jest zabezpieczone środkami przymusu prawnego (pań-
stwowego), czyli środkami przewidzianymi przez prawo materialne i przepisy
o postępowaniu egzekucyjnym dla wymuszenia realizacji dyspozycji określonej
Tadeusz Woś
21
www.lexisnexis.pl
Art. 1
Dział I. Przepisy wstępne
normy prawnej. Środki te stanowią sankcję normy prawnej. W odniesieniu do
norm prawa administracyjnego takimi środkami przymusu zabezpieczającymi
wykonanie orzeczeń sądów administracyjnych mogą być ponadto – pośrednio
– środki (kary) dyscyplinarne przewidziane w poszczególnych pragmatykach
służbowych pracowników administracji publicznej oraz uprawnienia sądów ad-
ministracyjnych do wymierzania grzywny organowi administracyjnemu, który
nie wykonał w całości lub w części orzeczenia tego sądu (por. uwagi do art. 154
§ 1 i 6).
5. Sądowa kontrola działalności administracji publicznej, ograniczona do kontroli
legalności funkcjonowania tej administracji, stanowi tylko jeden z wielu, acz-
kolwiek podstawowy rodzaj kontroli w systemie administracji publicznej. Przez
kontrolę rozumie się badanie zachowania się określonych podmiotów pod kątem
widzenia zgodności tych zachowań z powinnymi wzorcami, ustalanie ewentual-
nych rozbieżności oraz ich przyczyn i sformułowanie zaleceń mających spowo-
dować wyeliminowanie tych rozbieżności. W przypadku kontroli przestrzegania
prawa (legalności) badanie to jest przeprowadzane przez sądy administracyjne
pod kątem widzenia zgodności zachowań kontrolowanych podmiotów z obo-
wiązującym prawem. Tak więc przedmiotem kontroli legalności jest prze-
strzeganie prawa przez organy wykonujące administrację publiczną, czyli
ochrona prawa przedmiotowego, a efektem tej kontroli – w przypadku stwier-
dzenia przez sąd administracyjny jego naruszenia – jest zastosowanie przez sąd
prawem przewidzianych środków, np. uchylenie zaskarżonej decyzji, uchylenie
aktu nadzoru czy zobowiązanie organu administracyjnego do wydania decyzji
w określonym terminie. Najczęściej jednak ochrona prawa przedmiotowego łą-
czy się z ochroną praw podmiotowych obywateli, które wynikają z norm prawa
przedmiotowego, a zostały naruszone niezgodnym z prawem działaniem orga-
nów administracji publicznej. Ochrona tych praw stanowiła podstawowy cel po-
wołania do życia instytucji sądowej kontroli legalności działalności administra-
cji, w szczególności podejmowanej w formie decyzji administracyjnych.
CHARAKTER KONTROLI
6. Kontrola przestrzegania prawa sprawowana przez sądy administracyjne ma cha-
rakter ograniczony, stanowi kontrolę samoistną, bezpośrednią i jest dokonywa-
na w sformalizowanym postępowaniu o charakterze procesowym.
Ograniczony charakter sądowej kontroli przestrzegania prawa kształtują
przede wszystkim przepisy wyznaczające zakres właściwości sądu administra-
cyjnego pierwszej instancji i NSA oraz wiele szczegółowych postanowień regu-
lujących tryb postępowania przed tymi sądami, w tym m.in. przepisy określające
przesłanki dopuszczalności postępowania sądowoadministracyjnego czy kształ-
tujące przedmiotowe i podmiotowe granice tego postępowania.
22
Tadeusz Woś
www.lexisnexis.pl
Rozdział 1. Przepisy ogólne
Art. 1
Właściwość sądu administracyjnego może zostać ukształtowana bardzo wąsko
lub bardzo szeroko. W pierwszym przypadku ograniczona zostaje do niektó-
rych tylko form działania administracji, a w tym drugim obejmuje – zazwy-
czaj z pewnymi nielicznymi wyjątkami – całokształt działalności administracji
publicznej. Tak właśnie został ukształtowany zakres właściwości sądów admi-
nistracyjnych w ustawie – Prawo o postępowaniu przed sądami administra-
cyjnymi. Z kolei sposób określenia przesłanek dopuszczalności postępowania
sądowoadministracyjnego może mieć wpływ na możliwości jego uruchomie-
nia przez zainteresowany podmiot. Przykładowo wymaganie uprzedniego wy-
czerpania postępowania wewnątrzadministracyjnego oraz legitymowania się
przez podmiot skarżący interesem prawnym w zaskarżeniu stanowią niewąt-
pliwie kryteria ograniczające zakres sądowej kontroli legalności administracji.
Podobnie istotny wpływ na wyznaczenie przedmiotowych granic postępowa-
nia sądowoadministracyjnego ma przyjęty w danym systemie prawnym sądo-
wej kontroli legalności administracji model związania sądu administracyjnego
wolą skarżącego wyrażoną w skardze, a zawartą w sformułowanych w niej
zarzutach naruszenia prawa i wnioskach co do zakresu i sposobu obalenia za-
skarżonego aktu lub czynności. Dokonany w tym zakresie przez ustawodaw-
cę wybór może – w przypadku związania sądu granicami skargi – w sposób
znaczny ograniczać zakres sądowej kontroli administracji bądź też – w przy-
padku przyjęcia zasady niezwiązania sądu granicami skargi – może sądowi po-
zostawiać znaczną swobodę w ukształtowaniu zakresu dokonywanej kontroli.
Przyjęta w art. 134 § 1 – aczkolwiek wadliwie sformułowana (por. uwagi do
tego przepisu) – zasada niezwiązania sądów administracyjnych granica-
mi skargi oznacza dokonanie przez ustawodawcę wyboru rozwiązania stwa-
rzającego tym sądom bardzo szerokie możliwości kontroli administracji
publicznej.
7. Sądowa kontrola przestrzegania prawa ma charakter samoistny w tym zna-
czeniu, że stanowi wyłączny przedmiot działalności sądów administracyjnych.
W działalności tej wyczerpuje się sens ochrony prawnej udzielanej przez te
sądy określonym podmiotom. Nie stanowi ona ani elementu innej działalności
(np. nadzoru), ani kontroli o szerszym zakresie (np. celowości działania admi-
nistracji).
8. Kontrola sądowoadministracyjna ma charakter bezpośredni. Jej przedmio-
tem (obiektem) jest bezpośrednio określona forma działania administracji i sąd
administracyjny orzeka wprost i wyłącznie o zgodności z prawem zaskarżone-
go aktu lub czynności. Stwierdzenie takiej zgodności oznacza pośrednie utrzy-
manie w mocy zaskarżonego aktu, a ustalenie, że jest on niezgodny z prawem,
może prowadzić – w zależności od przyjętego modelu uprawnień do orzeka-
nia przez sąd administracyjny – bądź do wydania orzeczenia kasatoryjnego,
pozbawiającego zaskarżony akt mocy obowiązującej i zobowiązującego organ
Tadeusz Woś
23
www.lexisnexis.pl
Art. 1
Dział I. Przepisy wstępne
administracyjny do wydania nowego rozstrzygnięcia zgodnego z prawem, bądź
do wydania orzeczenia reformatoryjnego, zawierającego również rozstrzygnię-
cie sprawy administracyjnej, które zastępuje pozbawione bytu prawnego roz-
strzygnięcie organu administracyjnego.
Odmienny charakter ma kontrola pośrednia, okazjonalna, polegająca na
możliwości kontroli legalności rozstrzygnięć organów administracyjnych (naj-
częściej decyzji administracyjnych) jedynie przy okazji rozpatrywania przez
sąd powszechny sprawy cywilnej lub karnej (obok – wykonywanej w ograniczo-
nym zakresie – zinstytucjonalizowanej kontroli pośredniej sprawowanej przez
sądy powszechne w ramach sądowej kontroli administracji; będzie o tym mowa
w uwagach do art. 2), np. wówczas, gdy decyzja administracyjna zawiera roz-
strzygnięcie prejudycjalne dla orzeczenia w sporze cywilnoprawnym. Sąd po-
wszechny rozstrzygający taki spór nie orzeka wówczas o legalności decyzji, jest
nią bowiem związany. Jeśli natomiast stwierdzi, że analizowane działanie nie
ma cech tego aktu administracyjnego, to przy ustalaniu stanu faktycznego spra-
wy musi pominąć skutki, jakie miałyby z niego wynikać.
9. Wojewódzkie sądy administracyjne i Naczelny Sąd Administracyjny doko-
nują kontroli w ramach sformalizowanego postępowania sądowego o cha-
rakterze procesowym. Konstrukcja takiego postępowania opartego na zasa-
dach kontradyktoryjności i dwustronności oraz związanej z nią zasadzie równo-
ści stron postępowania – skarżącego i organu, którego akt lub czynność została
zaskarżona, w pełni gwarantują zarówno równe prawa stron postępowania, jak
i osiągnięcie właściwego rezultatu kontroli.
Warunki do osiągnięcia takiego rezultatu stwarzają również cechy sądu admi-
nistracyjnego, jako bezstronnego i w najwyższym stopniu fachowego organu
kontrolnego. Okoliczność, że organem kontrolnym jest sąd, daje stronom gwa-
rancję najpełniejszego obiektywizmu. Sędzia jest niezawisły w zakresie orzeka-
nia i podlega wyłącznie Konstytucji RP oraz ustawom (art. 178 ust. 1 Konstytu-
cji RP i art. 4 u.s.a.). Jedynym kryterium orzekania przez sąd administracyjny
jest zgodność zaskarżonego aktu lub czynności z prawem.
FUNKCJE KONTROLI SĄDOWEJ
10. Podstawowym celem i efektem kontroli sądowej jest eliminowanie z obowią-
zującego porządku prawnego aktów i czynności organów administracji pu-
blicznej niezgodnych z prawem i przywrócenie stanu zgodnego z prawem. Ta
– represyjna – funkcja kontroli sądowej jest, co naturalne, istotna zarówno
z punktu widzenia podmiotu skarżącego, jak i całego aparatu administracyj-
nego państwa, który powinien być zainteresowany w eliminowaniu z obrotu
prawnego niezgodnych z prawem aktów i czynności swoich funkcjonariuszy.
24
Tadeusz Woś
www.lexisnexis.pl
Rozdział 1. Przepisy ogólne
Art. 1
Prawidłowość, a tym samym legalność działania organów administracji pu-
blicznej stanowi bowiem istotny element efektywności i istotną przesłankę ist-
nienia społecznej akceptacji działa
Pobierz darmowy fragment (pdf)