Darmowy fragment publikacji:
DYREKTYWA
VAT
POLSKA PERSPEKTYWA
redakcja naukowa
Roman Namysłowski
Dorota Pokrop
Stan prawny: 1 kwietnia 2012 r.
K
O
M
E
N
T
A
R
Z
L
E
X
Warszawa 2012
Spis treści
SPIS TREŚCI
Wykaz skrótów ��������������������������������������������������������������������������������������������������� 11
Przedmowa ��������������������������������������������������������������������������������������������������������� 15
Wprowadzenie ���������������������������������������������������������������������������������������������������� 17
Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.
w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ������������������������������� 19
Tytuł I
Przedmiot i zakres stosowania ����������������������������������������������������������������������������� 31
Tytuł II
Zakres terytorialny ��������������������������������������������������������������������������������������������� 50
Tytuł III
Podatnicy ������������������������������������������������������������������������������������������������������������ 56
Tytuł IV
Transakcje podlegające opodatkowaniu �������������������������������������������������������������� 79
Rozdział 1� Dostawa towarów ���������������������������������������������������������������������������������� 79
Rozdział 2� Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ��������������������������������������������� 97
Rozdział 3� Świadczenie usług ������������������������������������������������������������������������������� 102
Rozdział 4. Import towarów ������������������������������������������������������������������������������������ 114
Tytuł V
Miejsce transakcji podlegających opodatkowaniu ��������������������������������������������� 117
Rozdział 1� Miejsce dostawy towarów �������������������������������������������������������������������� 117
Sekcja 1� Dostawa towarów bez transportu ����������������������������������������������������� 117
Sekcja 2� Dostawa towarów wraz z transportem ��������������������������������������������� 117
5
Spis treści
Sekcja 3� Dostawa towarów na pokładzie jednostki pływającej, statku
powietrznego lub pociągu ���������������������������������������������������������������������� 120
Sekcja 4� Dostawy gazu w systemie gazowym, dostawy energii
elektrycznej oraz dostawy energii cieplnej lub chłodniczej poprzez
sieci dystrybucji energii cieplnej i chłodniczej �������������������������������������� 121
Rozdział 2� Miejsce wewnątrz wspólnotowego nabycia towarów �������������������������� 126
Rozdział 3. Miejsce świadczenia usług ������������������������������������������������������������������ 128
Sekcja 1� Definicje ����������������������������������������������������������������������������������������� 128
Sekcja 2� Przepisy ogólne ������������������������������������������������������������������������������� 129
Sekcja 3� Przepisy szczególne ������������������������������������������������������������������������ 129
Rozdział 4. Miejsce importu towarów ������������������������������������������������������������������� 144
Tytuł VI
Zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego i wymagalność podatku �� 148
Rozdział 1� Przepisy ogólne ����������������������������������������������������������������������������������� 148
Rozdział 2� Dostawa towarów i świadczenie usług ����������������������������������������������� 148
Rozdział 3� Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ������������������������������������������� 150
Rozdział 4� Import towarów ����������������������������������������������������������������������������������� 150
Tytuł VII
Podstawa opodatkowania ���������������������������������������������������������������������������������� 158
Rozdział 1� Definicja ���������������������������������������������������������������������������������������������� 158
Rozdział 2� Dostawa towarów i świadczenie usług ����������������������������������������������� 158
Rozdział 3� Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ������������������������������������������� 161
Rozdział 4� Import towarów ����������������������������������������������������������������������������������� 162
Rozdział 5� Przepisy różne ������������������������������������������������������������������������������������� 163
Tytuł VIII
Stawki ��������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 194
Rozdział 1� Stosowanie stawek ������������������������������������������������������������������������������ 194
Rozdział 2� Struktura i wysokość stawek ��������������������������������������������������������������� 195
Sekcja 1� Stawka podstawowa ������������������������������������������������������������������������ 195
Sekcja 2� Stawki obniżone ����������������������������������������������������������������������������� 195
Sekcja 3� Przepisy szczególne ������������������������������������������������������������������������ 196
Rozdział 3� Przepisy przejściowe dotyczące niektórych usług pracochłonnych ��� 197
Rozdział 4� Przepisy szczególne mające zastosowanie
do czasu wprowadzenia przepisów ostatecznych ������������������������������������������� 197
Rozdział 5� Przepisy przejściowe ��������������������������������������������������������������������������� 201
6
Spis treści
Tytuł IX
Zwolnienia �������������������������������������������������������������������������������������������������������� 221
Rozdział 1� Przepisy ogólne ����������������������������������������������������������������������������������� 221
Rozdział 2� Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych
w interesie publicznym ����������������������������������������������������������������������������������� 221
Rozdział 3. Zwolnienia dotyczące innych czynności ��������������������������������������������� 224
Rozdział 4. Zwolnienia związane z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi �������� 287
Sekcja 1. Zwolnienia z Tytułu dostawy towarów ������������������������������������������� 287
Sekcja 2. Zwolnienia z Tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ���� 288
Sekcja 3. Zwolnienia z Tytułu niektórych usług transportu ��������������������������� 289
Rozdział 5. Zwolnienia w imporcie ����������������������������������������������������������������������� 308
Rozdział 6� Zwolnienia w eksporcie ���������������������������������������������������������������������� 313
Rozdział 7. Zwolnienia związane z transportem międzynarodowym �������������������� 314
Rozdział 8� Zwolnienia dotyczące niektórych transakcji uznanych za eksport ����� 315
Rozdział 9. Zwolnienia z tytułu świadczenia usług przez pośredników ���������������� 317
Rozdział 10. Zwolnienia transakcji związanych z międzynarodowym obrotem
towarowym ����������������������������������������������������������������������������������������������������� 328
Sekcja 1. Składy celne, składy inne niż celne oraz podobne procedury �������� 328
Sekcja 2. Transakcje zwolnione w związku z eksportem oraz w ramach
wymiany handlowej między państwami członkowskimi ����������������������� 331
Sekcja 3. Przepis wspólny dla sekcji 1 i 2 ������������������������������������������������������ 332
Tytuł X
Odliczenia ��������������������������������������������������������������������������������������������������������� 335
Rozdział 1. Źródło i zakres prawa do odliczenia ��������������������������������������������������� 335
Rozdział 2. Proporcja podlegająca odliczeniu ������������������������������������������������������� 346
Rozdział 3. Ograniczenia prawa do odliczenia ������������������������������������������������������ 359
Rozdział 4. Przepisy regulujące korzystanie z prawa do odliczenia ���������������������� 369
Rozdział 5. Korekta odliczeń ��������������������������������������������������������������������������������� 374
Tytuł XI
Obowiązki podatników i niektórych osób niebędących podatnikami ����������������� 390
Rozdział 1. Obowiązek podatkowy ������������������������������������������������������������������������ 390
Sekcja 1. Osoby zobowiązane do zapłaty VAT na rzecz organów podatkowych ��� 390
Sekcja 2. Warunki płatności ��������������������������������������������������������������������������� 396
Rozdział 2. Identyfikacja ���������������������������������������������������������������������������������������� 407
Rozdział 3. Fakturowanie ��������������������������������������������������������������������������������������� 408
Sekcja 1. Definicja ����������������������������������������������������������������������������������������� 408
Sekcja 2. Pojęcie faktury �������������������������������������������������������������������������������� 408
7
Spis treści
Sekcja 3. Wystawianie faktur ������������������������������������������������������������������������� 409
Sekcja 4. Dane umieszczane na fakturach ������������������������������������������������������ 412
Sekcja 5. Faktury papierowe i faktury elektroniczne ������������������������������������� 415
Sekcja 6. Środki upraszczające ���������������������������������������������������������������������� 416
Rozdział 4. Rachunkowość ������������������������������������������������������������������������������������ 417
Sekcja 1. Definicja ����������������������������������������������������������������������������������������� 417
Sekcja 2. Obowiązki ogólne ��������������������������������������������������������������������������� 418
Sekcja 3. Obowiązki szczególne dotyczące przechowywania
wszystkich faktur ������������������������������������������������������������������������������������ 418
Sekcja 4. Prawo dostępu do faktur przechowywanych za pomocą
środków elektronicznych w innym państwie członkowskim ����������������� 420
Rozdział 5. Deklaracje ������������������������������������������������������������������������������������������� 420
Rozdział 6. Informacje podsumowujące ���������������������������������������������������������������� 423
Rozdział 7. Przepisy różne ������������������������������������������������������������������������������������� 427
Rozdział 8. Obowiązki dotyczące niektórych transakcji importu i eksportu ��������� 428
Sekcja 1. Import ��������������������������������������������������������������������������������������������� 428
Sekcja 2. Eksport �������������������������������������������������������������������������������������������� 429
Tytuł XII
Procedury szczególne ���������������������������������������������������������������������������������������� 438
Rozdział 1. Procedura szczególna dla małych przedsiębiorstw ����������������������������� 438
Sekcja 1. Uproszczone procedury naliczania i poboru podatku ��������������������� 438
Sekcja 2. Zwolnienia lub stopniowe obniżanie podatku �������������������������������� 438
Sekcja 3. Sprawozdawczość i przegląd przepisów ���������������������������������������� 442
Rozdział 2. Wspólny system ryczałtowy dla rolników ������������������������������������������ 446
Rozdział 3. Procedura szczególna dla biur podróży ���������������������������������������������� 453
Rozdział 4. Procedury szczególne dotyczące towarów używanych, dzieł
sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków �������������������������������������� 458
Sekcja 1. Definicje ����������������������������������������������������������������������������������������� 458
Sekcja 2. Procedura szczególna dla podatników-pośredników ���������������������� 459
Sekcja 3. Procedura szczególna dotycząca sprzedaży w drodze aukcji
publicznej ����������������������������������������������������������������������������������������������� 464
Sekcja 4. Środki zapobiegające zakłóceniom konkurencji i oszustwom
podatkowym ������������������������������������������������������������������������������������������� 467
Rozdział 5. Procedura szczególna dla złota inwestycyjnego ��������������������������������� 472
Sekcja 1. Przepisy ogólne ������������������������������������������������������������������������������� 472
Sekcja 2. Zwolnienie z VAT ��������������������������������������������������������������������������� 473
Sekcja 3. Prawo wyboru opodatkowania ������������������������������������������������������� 474
Sekcja 4. Transakcje na regulowanym rynku złota ���������������������������������������� 474
Sekcja 5. Szczególne prawa i obowiązki przedsiębiorców w obrocie
złotem inwestycyjnym ���������������������������������������������������������������������������� 475
8
Spis treści
Rozdział 6. Procedura szczególna dotycząca podatników niemających
siedziby, którzy świadczą usługi drogą elektroniczną na rzecz osób
niebędących podatnikami ������������������������������������������������������������������������������� 477
Sekcja 1. Przepisy ogólne ������������������������������������������������������������������������������� 477
Sekcja 2. Procedura szczególna dla usług świadczonych drogą
elektroniczną ������������������������������������������������������������������������������������������ 479
Sekcja 2. Procedura szczególna dla usług telekomunikacyjnych, usług
nadawczych lub usług elektronicznych świadczonych przez
podatników niemających siedziby na terytorium Wspólnoty ��������������� 479
Sekcja 3� Procedura szczególna dla usług telekomunikacyjnych,
usług nadawczych lub usług elektronicznych świadczonych
przez podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty,
ale nieposiadających siedziby w państwie członkowskim konsumpcji ���� 485
Tytuł XIII
Odstępstwa ������������������������������������������������������������������������������������������������������� 490
Rozdział 1. Odstępstwa mające zastosowanie do czasu wprowadzenia
przepisów ostatecznych ���������������������������������������������������������������������������������� 490
Sekcja 1. Odstępstwa dla państw należących do Wspólnoty
w dniu 1 stycznia 1978 r. ������������������������������������������������������������������������ 490
Sekcja 2. Odstępstwa dla państw, które przystąpiły do Wspólnoty
po 1 stycznia 1978 r. ������������������������������������������������������������������������������� 491
Sekcja 3. Przepisy wspólne dla sekcji 1 i 2 ���������������������������������������������������� 495
Rozdział 2. Odstępstwa przyznawane w drodze upoważnienia ����������������������������� 499
Sekcja 1. Środki upraszczające i zapobiegające uchylaniu się
od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania ������������������������������������ 499
Sekcja 2. Umowy międzynarodowe ��������������������������������������������������������������� 500
Tytuł XIV
Przepisy różne ��������������������������������������������������������������������������������������������������� 509
Rozdział 1� Środki wykonawcze ���������������������������������������������������������������������������� 509
Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 ustanawiające środki
wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu
podatku od wartości dodanej
(wersja przekształcona) ������������������������������������������������������������������������������������� 509
Rozdział 2. Komitet ds. VAT ���������������������������������������������������������������������������������� 557
Rozdział 3 Kurs wymiany �������������������������������������������������������������������������������������� 557
Rozdział 4. Inne podatki, cła i należności �������������������������������������������������������������� 558
9
Spis treści
Tytuł XV
Przepisy końcowe ���������������������������������������������������������������������������������������������� 560
Rozdział 1. Przepisy przejściowe w zakresie opodatkowania wymiany
handlowej między państwami członkowskimi ����������������������������������������������� 560
Rozdział 2. Środki przejściowe mające zastosowanie w kontekście
przystąpienia do Unii Europejskiej ���������������������������������������������������������������� 561
Rozdział 3. Transpozycja i wejście w życie ����������������������������������������������������������� 563
Dyrektywa Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określająca szczegółowe
zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie
2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim
zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim ������������������������� 609
Trzynasta Dyrektywa Rady z dnia 17 listopada 1986 r. w sprawie harmonizacji
ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków
obrotowych – warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom
niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty (86/560/EWG) ����������������������������� 621
Polskie akty prawne ������������������������������������������������������������������������������������������ 629
Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług �������������������������� 631
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Rozporządzenie w sprawie
wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ������������ 851
10
Wykaz skrótów
WYKAZ SKRÓTÓW
Akty prawne
Dyrektywa VAT,
Dyrektywa
Dyrektywa
2006/138
Dyrektywa
2007/75
Dyrektywa
2008/8
Dyrektywa
2008/117
Dyrektywa
2009/47
Dyrektywa
2009/69
Dyrektywa
2009/162
– dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w spra-
wie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE
L 347 z 11.12.2006, s. 1), zmieniona przez dyrektywy:
– dyrektywa Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r. zmie-
niająca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu
podatku od wartości dodanej w odniesieniu do okresu stosowania
systemu podatku od wartości dodanej mającego zastosowanie do
usług nadawczych radiowych i telewizyjnych oraz niektórych
usług świadczonych drogą elektroniczną (Dz. Urz. UE L 384
z 29.12.2006, s. 92–93)
– dyrektywa Rady 2007/75/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. zmienia-
jąca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do niektórych prze-
pisów tymczasowych dotyczących stawek podatku od wartości
dodanej (Dz. Urz. UE L 346 z 29.12.2007, s. 13–14)
– dyrektywa Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniająca
dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do miejsca świadczenia
usług (Dz. Urz. UE L 44 z 20.02.2008, s. 11)
– dyrektywa Rady 2008/117/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. zmie-
niająca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu
podatku od wartości dodanej w celu zwalczania uchylania się od
opodatkowania w związku z transakcjami wewnątrz-
wspólnotowymi (Dz. Urz. UE L 14 z 20.01.2009, s. 7–9)
– dyrektywa Rady 2009/47/WE z dnia 5 maja 2009 r. zmieniająca
dyrektywę 2006/112/WE w zakresie stawek obniżonych podatku
od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 116 z 09.05.2009, s. 18–20)
– dyrektywa Rady 2009/69/WE z dnia 25 czerwca 2009 r. zmienia-
jąca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu po-
datku od wartości dodanej w odniesieniu do uchylania się od opo-
datkowania związanego z importem (Dz. Urz. UE L 175
z 04.07.2009, s. 12–13)
– dyrektywa Rady 2009/162/UE z dnia 22 grudnia 2009 r. zmienia-
jąca niektóre przepisy dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspól-
11
Wykaz skrótów
Dyrektywa
2010/23
Dyrektywa
2010/45
Dyrektywa 2008/9
I Dyrektywa
II Dyrektywa
VI Dyrektywa
VIII Dyrektywa
XIII Dyrektywa
12
nego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 10
z 15.01.2010, s. 14–18)
– dyrektywa Rady 2010/23/UE z dnia 16 marca 2010 r. zmieniają-
ca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu po-
datku od wartości dodanej w zakresie fakultatywnego i tymcza-
sowego stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia
w związku z dostawami niektórych usług podatnych na oszustwa
(Dz. Urz. UE L 72 z 20.03.2010, s. 1–2)
– dyrektywa Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniająca
dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku
od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fak-
turowania (Dz. Urz. UE L 189 z 22.07.2010, s. 1–8)
– dyrektywa Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określająca
szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, prze-
widzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemają-
cym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym
siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz. Urz. UE L 44
z 20.02.2008, s. 23–28); dyrektywa ta uchyliła VIII Dyrektywę
– pierwsza dyrektywa Rady 67/227/EWG z dnia 11 kwietnia
1967 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Człon-
kowskich dotyczących podatków obrotowych (Dz. Urz. WE L 71
z 14.04.1967, s. 1301; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 9, t. 1, s. 3)
– druga dyrektywa Rady 67/228/EWG z dnia 11 kwietnia 1967 r.
w sprawie harmonizacji legislacji Państw Członkowskich doty-
czących podatków obrotowych – Struktura i procedury wspól-
nego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. WE L 71
z 14.04.1967, s. 1303)
– szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r.
w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich
w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podat-
ku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podat-
ku (Dz. Urz. WE L 145 z 13.06.1977, s. 1; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 23)
– ósma dyrektywa Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 r.
w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich
odnoszących się do podatków obrotowych – warunki zwrotu
podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedzi-
by na terytorium kraju (Dz. Urz. WE L 331 z 27.12.1979, s. 11;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 79)
– trzynasta dyrektywa Rady 86/560/EWG z dnia 17 listopada 1986 r.
w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich
odnoszących się do podatków obrotowych – warunki zwrotu po-
datku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na
terytorium Wspólnoty (Dz. Urz. WE L 326 z 21.11.1986, s. 40;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 129)
Wykaz skrótów
jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)
– ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst
Ordynacja
podatkowa
Rozporządzenie UE – rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia
15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrek-
tywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od
wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, s. 1)
Rozporządzenie
w sprawie faktur
Rozporządzenie
w sprawie faktur
elektronicznych
Rozporządzenie
w sprawie zwrotu
podatku
Rozporządzenie
Wykonawcze
Traktat
Traktat Akcesyjny1
u.p.d.o.f.
ustawa o VAT
– rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w spra-
wie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur,
sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do któ-
rych nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów
i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360)
– rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r.
w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich
przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowe-
mu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661)
– rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r.
w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym pod-
miotom (Dz. U. Nr 136, poz. 797)
– rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.
w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od
towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.)
– traktat podpisany 25 marca 1957 r. przez Belgię, Danię, Francję,
Holandię, Luksemburg i Niemcy, stanowiący podstawę utwo-
rzenia Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, przemianowany
na podstawie Traktatu o Unii Europejskiej na Traktat ustana-
wiający Wspólnotę Europejską. Obok Traktatu ustanawiającego
Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (Traktat Paryski) z 1952 r.
oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii
Atomowej (drugi z Traktatów Rzymskich) z 1957 r. stanowi je-
den z tzw. Traktatów Założycielskich. Sformułowanie Traktat
Rzymski użyte w Komentarzu, o ile nie zaznaczono inaczej,
oznacza zawsze Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę
Gospodarczą
– Traktat określający warunki przystąpienia Polski oraz pozostałych
9 krajów do Unii Europejskiej i Wspólnot Europejskich, podpisa-
ny w Atenach 16 kwietnia 2003 r.
– ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycz-
nych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.)
– ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)
ustawa o VAT z 1993 r. – ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług
oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.)
1 W nazwie traktatu pominięto nazwy państw członkowskich oraz nazwy 10 krajów przystę-
pujących do Unii Europejskiej będących stronami Traktatu.
13
Wykaz skrótów
NSA
TK
TSUE, Trybunał,
Trybunał Sprawied-
liwości
WSA
Inne
– Naczelny Sąd Administracyjny
– Trybunał Konstytucyjny
– Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
– wojewódzki sąd administracyjny
14
Przedmowa
PRZEDMOWA
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej oraz związane z tym wejście w ży-
cie nowej, zharmonizowanej ustawy o podatku od towarów i usług z 2004 r. spo-
wodowały fundamentalne zmiany w postrzeganiu i stosowaniu tego podatku.
Zmiany te, o zasadniczym charakterze, można obserwować w postawach po-
datników tego podatku (jak i ich pełnomocników), organów podatkowych, sądów
administracyjnych czy też przedstawicieli nauki prawa podatkowego. Zmieniły się
też, i to bardzo, zasady wykładni przepisów dotyczących VAT.
Przede wszystkim sami podatnicy podatku od towarów i usług źródła upraw-
nień coraz szerzej szukać zaczęli nie tylko w przepisach krajowych, lecz także
w przepisach prawa unijnego oraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości
Unii Europejskiej, które prezentuje sposoby rozumienia tego prawa.
Zdumiewa wręcz łatwość, z jaką podatnicy VAT przyswoili sobie trudne prze-
pisy dyrektyw unijnych dotyczących podatku od wartości dodanej (przepisy adreso-
wane zresztą nie do nich, lecz do państw członkowskich), opierając na nich swoją
argumentację w sprawach podatkowych. Coraz powszechniejsza staje się też znajo-
mość zasad ogólnych prawa unijnego (proporcjonalności, efektywności, równości).
Mimo początkowych oporów także organy podatkowe w wydawanych decy-
zjach i interpretacjach urzędowych przez prawo rozumieją obecnie nie tylko prze-
pisy prawa krajowego, lecz także przepisy prawa unijnego. Nikogo dziś nie dziwi
to, że np. pojęcie rażącego naruszenia prawa uległo modyfikacji i obecnie obej-
muje przypadki wydania decyzji na podstawie przepisu prawa krajowego pozo-
stającego w oczywistej sprzeczności z prawem unijnym (zob. wyrok NSA z dnia
11 czerwca 2010 r., I FSK 449/09). Akceptowana jest konieczność uwzględniania
przy wykładni polskich przepisów podatkowych przez organy udzielające indy-
widualnych interpretacji prawa podatkowego regulacji unijnych, a także – w przy-
padku stwierdzenia sprzeczności – odmowy zastosowania prawa polskiego (wyrok
NSA z dnia 1 grudnia 2011 r., I FSK 1565/11).
Polskie sądy administracyjne stały się w pełni sądami unijnymi. Rzadko spo-
tyka się orzeczenia wojewódzkich sądów administracyjnych czy też Naczelnego
Sądu Administracyjnego dotyczące podatku od towarów usług, w których prawo
unijne nie byłoby powoływane bądź to jako podstawa rozstrzygnięcia, bądź jako
15
Przedmowa
argument dla właściwego rozumienia prawa krajowego. Godne odnotowania są
liczne przypadki pytań prejudycjalnych kierowanych przez polskie sądy admini-
stracyjne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i fakt, że tylko w od-
niesieniu do jednego z nich Trybunał odmówił udzielenia odpowiedzi.
Podatek VAT stał się też przedmiotem licznych prac naukowych, studiów,
konferencji i szkoleń.
Pod niewątpliwym wpływem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii
Europejskiej znaczące zmiany zaszły w sposobie wykładni przepisów regulujących
problematykę VAT. Dominuje w tym zakresie (inaczej niż dotychczas) wykładnia
systemowa i funkcjonalna, ogromnego znaczenia nabrały zasady rządzące tym po-
datkiem (powszechności, wielofazowości, neutralności, obciążenia konsumpcji,
dokładnej proporcjonalności podatku do ceny).
Naturalne jest więc to, że od 2004 r. pojawiła się duża liczba publikacji doty-
czących prawa unijnego. Przybrały one postać komentarzy do dyrektyw, zbiorów
orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej czy leksykonów.
Przedstawiana czytelnikom książka jest inna i wyjątkowa. Jej autorzy ode-
szli od tradycyjnego modelu komentowania poszczególnych artykułów dyrekty-
wy Rady 2006/112/We z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu
podatku od wartości dodanej. Prezentują oni raczej kluczowe problemy natury
praktycznej pojawiające się na styku przepisów dyrektywy i prawa krajowego,
odnosząc je do poszczególnych instytucji czy mechanizmów podatku VAT. Wska-
zują również sposoby ich rozwiązania i działania, jakie podatnicy powinni podjąć
w tym zakresie.
Analizie poddano kwestie zgodności polskich przepisów z prawem unijnym,
a także zasadnicze kierunki orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Euro-
pejskiej i polskich sądów administracyjnych.
Praca jest ciekawa i ma niewątpliwy charakter poznawczy i dydaktyczny:
najtrudniejsze kwestie ilustrowane są za pomocą graficznych schematów, tabel
lub nawet rysunków, co znakomicie ułatwia ich zrozumienie.
Gratulując autorom znakomitego pomysłu na prezentację trudnych i skom-
plikowanych kwestii związanych ze stosowaniem przepisów dyrektywy Rady
2006/112/WE, przekonany jestem o tym, że ta wyjątkowa praca zostanie dobrze
przyjęta przez osoby zajmujące się profesjonalnie podatkiem VAT i studentów
prawa podatkowego.
Adam Bącal
Sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego
16
Wprowadzenie
WPROWADZENIE
Myśl o tej książce zaczęła kiełkować niespełna rok temu. Pomysł – tytułowa „pol-
ska perspektywa” – wydał nam się na tyle ciekawy i nowatorski, że po krótkiej dyskusji
konkretne działania nastąpiły bardzo szybko. Koncepcja została dopracowana w szcze-
gółach, role (autorzy, redaktorzy, patroni itd.) rozdzielone, harmonogram prac ustalony.
Większość prac pisarskich i badawczych – przy dużej dyscyplinie całego grona autorów
i współpracowników oraz napiętych terminach, które świadomie sobie narzuciliśmy
– zajęła około 6–7 miesięcy. Dodatkowym oczywistym utrudnieniem była dynamika
i zmienność materii, z którą mieliśmy do czynienia – a chcieliśmy, by gotowa publi-
kacja była jak najzupełniej na bieżąco z orzeczeniami sądów, interpretacjami Ministra
Finansów, praktyką rynkową i myślą doradczą. Ambitny plan, oparty na co najmniej
takich założeniach, udało się wykonać w całości i na czas. I choć za końcowym dzie-
łem stoi szeroki Zespół Podatków Pośrednich Ernst Young (którym mam zaszczyt
i przyjemność kierować), to inicjatorami i późniejszymi spiritus moventes całego przed-
sięwzięcia byli Dorota Pokrop i Roman Namysłowski, współredaktorzy i współautorzy
niniejszej publikacji i jednocześnie Senior Menedżerowie w moim Zespole, a przy tym
prawdziwi znawcy i pasjonaci tego niełatwego podatku, o którym cała rzecz.
Rzeczona nowatorskość pomysłu była oparta tyleż na jego prostocie, ile na pew-
nym unikalnym założeniu: stworzyć komentarz, który oddawałby polską perspek-
tywę, skupiał się na najważniejszych, czasem najgłośniejszych problemach na sty-
ku „implementacyjno-interpretacyjnym” oraz opisywał polską praktykę stosowania
Dyrektywy 112 (czyli unijnej dyrektywy harmonizującej podatek VAT we wszyst-
kich 27 państwach członkowskich). W odróżnieniu od innych komentarzy dotyczą-
cych Dyrektywy VAT, które już ukazały się w Polsce, naszym zamiarem była analiza
nie tyle jej przepisów, co ich przełożenia na polski grunt i zastosowania w prakty-
ce przez podatników, sądy i władze skarbowe. To, co było w tamtych publikacjach
niejako „punktem dojścia”, u nas stanowiło punkt wyjścia. A wiemy to najlepiej, bo
jako zespół jesteśmy autorami dwóch obszernych komentarzy do Dyrektywy VAT.
Wiadomo w czym tkwi diabeł. Tutaj był szczególnie czynny. Obrazowo rzecz
ujmując: świat-VAT to zapętlony, wielowarstwowy konglomerat, który jest „podat-
kowym lunaparkiem, gdzie rzeczywistość i zasady prawa są zawieszone lub odwró-
cone” (tak Lord Justice Sedley w orzeczeniu w sprawie Royal Sun Alliance UK),
17
Wprowadzenie
a przepisy to „gąszcz splątany niczym spaghetti” (za prof. Benem J.M. Terra).
W ten „Matrix” wrzućmy jeszcze polskie ingrediencje, którym nieobce są zawi-
łość, niespójność i specyficzna sofistyka, a otrzymamy mieszankę, którą niełatwo
strawić. Naszym celem było m.in. nie tylko takie przedstawienie tego świata i jego
polskiego odwzorowania, żeby całość była bardziej strawna, ale również pokazanie
jego „smaczków” (chociażby w odniesieniu do narzędzi planowania i zarządzania
VAT-em), które – kto wie? – może nawet sprawią, że w ostatecznym rozrachunku
uznają Państwo, że lektura była niczego sobie ucztą.
Istotnym elementem komentarza jest pogłębiona analiza – wciąż wcale licz-
nych – niezgodności polskich przepisów z Dyrektywą, i to nie tylko na twardym
gruncie definiowanym przez literalną wykładnię, ale również w odniesieniu do du-
cha Dyrektywy i celów, jakie ma osiągać jej poprawna implementacja. Na kanwie
coraz bogatszej praktyki i orzecznictwa uprawnione wydaje się twierdzenie, że te
niezgodności z jednej strony odbijają się coraz dokuczliwszą czkawką fiskusowi,
z drugiej zaś – tworzą przestrzeń dla planowania podatkowego albo dają podsta-
wę do odzyskania tego, co mogło być nienależnie zapłacone. Pod tym względem –
de lege ferenda – chcielibyśmy, aby książka stała się nie tylko kopalnią ciekawych
pomysłów, materiałem do przemyśleń czy – choćby nawet filozoficznej – dyskusji
o sposobie transponowania prawa, ale także – może przede wszystkim – przyczyn-
kiem do lepszego jego stanowienia i poprawy jego jakości.
Kompozycja tomu jest podyktowana jego głównym pomysłem i założeniem.
Punktem startowym jest Dyrektywa 112. Przy każdym jej artykule (lub grupie arty-
kułów) wskazujemy odpowiadające mu polskie przepisy, które są następnie szcze-
gółowo omówione pod kątem zgodności z Dyrektywą oraz praktyki ich stosowania
i możliwości interpretacyjnych, bogato popartych orzeczeniami Trybunału Sprawied-
liwości UE, sądów krajowych i stanowiskiem władz podatkowych wyrażanym w in-
terpretacjach i odpowiedziach na interpelacje. Tematom szczególnie skomplikowa-
nym lub kontrowersyjnym poświęcamy najwięcej miejsca (np. zakresowi zwolnień
z VAT). Tam, gdzie to możliwe posługujemy się zestawieniami tabelarycznymi albo
grafiką dla lepszej ilustracji zagadnienia lub tezy. W końcowej części komentarza
pokrótce omawiamy Rozporządzenie Wykonawcze do Dyrektywy 112 oraz dyrek-
tywy „zwrotowe”, czyli Dyrektywę 2008/9 i Trzynastą Dyrektywę. Dla łatwiejszej
orientacji tom zawiera też wszystkie odnośne przepisy polskich ustaw i rozporzą-
dzeń, jak również najistotniejsze materiały pomocnicze, np. tabele korelacji między
dyrektywami VAT czy terminy transpozycji do prawa krajowego.
Życzymy miłej lektury i wielu inspiracji.
Radosław Szczęch
Partner zarządzający
Zespołem Podatków Pośrednich
Ernst Young w Polsce
Warszawa, kwiecień 2012 r.
18
DYREKTYWA 2006/112/WE RADY
z dnia 28 listopada 2006 r.
w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
(Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347, s. 1; zm.: Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 384,
s. 92; z 2007 r. Nr 57, s. 12, Nr 109, s. 42, Nr 165, s. 33, Nr 182, s. 29, Nr 300,
s. 71, Nr 335, s. 60, Nr 346, s. 13 i 21; z 2008 r. Nr 27, s. 17, Nr 44, s. 11, Nr 249,
s. 13; z 2009 r. Nr 14, s. 7, Nr 41, s. 12, Nr 116, s. 18, Nr 175, s. 12, Nr 283,
s. 53 i 55, Nr 325, s. 62 i 64, Nr 347, s. 30, Nr 348, s. 21, Nr 351, s. 4; z 2010 r.
Nr 10, s. 14, Nr 19, s. 5, Nr 45, s. 10, Nr 72, s. 1, Nr 189, s. 1, Nr 256, s. 20, 22,
24, 26, 27, 29, Nr 294, s. 12, Nr 309, s. 5, Nr 326, s. 1; z 2011 r. Nr 150, s. 6,
Nr 163, s. 26; z 2012 r. Nr 41, s. 16, Nr 92, s. 26)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczegól-
ności jego art. 93,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno ‑Społecznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie har-
monizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków
obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona pod-
stawa wymiaru podatku1 była wielokrotnie zmieniana w znacznym stopniu.
Przy okazji kolejnych zmian we wspomnianej dyrektywie, w trosce o jasność
i ze względów racjonalnych, należy przekształcić tę dyrektywę.
(2) W ramach tego przekształcenia należy uwzględnić nadal obowiązujące
przepisy dyrektywy Rady 67/227/EWG z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie
harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podat-
ków obrotowych2. W związku z tym należy uchylić tę dyrektywę.
(3) W celu zapewnienia jasnego i racjonalnego przedstawienia przepisów,
spójnego z zasadą lepszego stanowienia prawa, właściwe jest przekształcenie
struktury i brzmienia dyrektywy, chociaż nie powinno to, co do zasady, spo-
wodować istotnych zmian w istniejącym prawodawstwie. Niewielka liczba
zmian merytorycznych jest jednak nieodłącznym elementem procesu prze-
kształcenia dyrektywy i należy je mimo wszystko wprowadzić. W przypadku
wprowadzania takich zmian zostają one w szczegółowy sposób przedstawio-
ne w przepisach regulujących transpozycję dyrektywy i jej wejście w życie.
(4) Realizacja celu zakładającego ustanowienie rynku wewnętrznego za-
kłada zastosowanie w państwach członkowskich ustawodawstw dotyczących
podatków obrotowych, które nie zakłócają warunków konkurencji ani nie
utrudniają swobodnego przepływu towarów i usług. Niezbędna jest zatem taka
harmonizacja ustawodawstw dotyczących podatków obrotowych poprzez sy-
stem podatku od wartości dodanej (VAT), która wyeliminuje, w miarę moż-
1 Dz. Urz. WE L 145 z 13.06.1977, s. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/98/WE
(Dz. Urz. UE L 363 z 20.12.2006, s. 129).
2 Dz. Urz. WE L 71 z 14.04.1967, s. 1301. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 77/388/EWG.
21
liwości, czynniki, które mogą zakłócać warunki konkurencji zarówno na po-
ziomie krajowym, jak i wspólnotowym.
(5) System VAT staje się najbardziej jasny i neutralny, kiedy podatek na-
kładany jest w możliwie najbardziej ogólny sposób, a zakres jego zastosowa-
nia obejmuje wszystkie etapy produkcji i dystrybucji oraz świadczenie usług.
W związku z tym w interesie rynku wewnętrznego i państw członkowskich
leży przyjęcie wspólnego systemu, który ma również zastosowanie do handlu
detalicznego.
(6) Zmiany należy wprowadzać stopniowo, ponieważ harmonizacja po-
datków obrotowych prowadzi w państwach członkowskich do zmian w struk-
turze podatkowej oraz wywołuje znaczące skutki w dziedzinie budżetowej,
gospodarczej i społecznej.
(7) Nawet jeżeli stawki i zwolnienia nie zostaną całkowicie zharmonizo-
wane, wspólny system VAT powinien pozwolić na osiągnięcie neutralnych wa-
runków konkurencji, w takim znaczeniu, że na terytorium każdego państwa
członkowskiego podobne towary i usługi podlegają takiemu samemu obciąże-
niu podatkowemu, bez względu na długość łańcucha produkcji i dystrybucji.
(8) Zgodnie z decyzją Rady 2000/597/WE, Euratom z dnia 29 września
2000 r. w sprawie systemu środków własnych Wspólnot Europejskich3, budżet
Wspólnot Europejskich, niezależnie od innych dochodów, jest całkowicie fi-
nansowany z zasobów własnych Wspólnot. Zasoby te obejmują między inny-
mi wpływy z VAT i zasoby pochodzące z zastosowania wspólnej stawki podat-
ku do podstawy opodatkowania określonej w jednolity sposób oraz zgodnie
z zasadami wspólnotowymi.
(9) Niezbędny jest okres przejściowy umożliwiający stopniowe dostoso-
wanie krajowych przepisów w określonych dziedzinach.
(10) W powyższym okresie przejściowym wewnątrzwspólnotowe trans-
akcje dokonywane przez podatników innych niż podatnicy zwolnieni, należy
opodatkowywać w państwach członkowskich przeznaczenia według stawek
i na warunkach określonych przez te państwa członkowskie.
(11) W powyższym okresie przejściowym należy również opodatkowy-
wać w państwach członkowskich przeznaczenia wewnątrzwspólnotowe naby-
cia o pewnej wartości dokonywane przez podatników zwolnionych lub osoby
prawne niebędące podatnikami, niektóre wewnątrzwspólnotowe transakcje
sprzedaży wysyłkowej oraz dostawy nowych środków transportu na rzecz osób
fizycznych lub podmiotów zwolnionych lub niebędących podatnikami, według
stawek i na warunkach określonych przez te państwa członkowskie, o ile ta-
kie transakcje, ze względu na brak przepisów szczególnych, mogłyby spowo-
dować znaczące zakłócenia konkurencji między państwami członkowskimi.
3 Dz. Urz. WE L 253 z 07.10.2000, s. 42.
22
(12) W związku z ich położeniem geograficznym, sytuacją gospodarczą
i społeczną, niektóre terytoria należy wyłączyć z zakresu stosowania niniej-
szej dyrektywy.
(13) Aby zagwarantować większą neutralność podatku, termin „podatnik”
należy zdefiniować w taki sposób, aby państwa członkowskie mogły uwzględ-
nić osoby, które okazjonalnie dokonują transakcji.
(14) Termin „transakcja podlegająca opodatkowaniu” może być powo-
dem trudności, w szczególności w odniesieniu do transakcji uznawanych za
transakcje podlegające opodatkowaniu. W związku z tym należy doprecyzo-
wać te pojęcia.
(15) W celu ułatwienia wewnątrzwspólnotowego handlu w zakresie prac
na rzeczowym majątku ruchomym należy ustanowić zasady opodatkowania
mające zastosowanie do takich transakcji, kiedy są one dokonywane na rzecz
nabywcy, który został zidentyfikowany do celów VAT w państwie członkow-
skim innym niż państwo fizycznego dokonania transakcji.
(16) Za wewnątrzwspólnotowy transport towarów należy uznać transport
odbywający się na terytorium państwa członkowskiego, w przypadku gdy jest
on bezpośrednio związany z transportem odbywającym się między państwami
członkowskimi, aby uprościć nie tylko zasady i regulacje dotyczące opodatko-
wania tych krajowych usług transportu, ale również zasady mające zastoso-
wanie do usług pomocniczych do usług transportu i usług świadczonych przez
pośredników uczestniczących w świadczeniu poszczególnych usług.
(17) Określenie miejsca, w którym transakcje podlegające opodatkowa-
niu zostały dokonane, może być źródłem konfliktów dotyczących jurysdykcji
między państwami członkowskimi, w szczególności w odniesieniu do dostawy
towarów przeznaczonych do montażu i w odniesieniu do świadczenia usług.
O ile miejscem świadczenia usług powinno, co do zasady, być miejsce, w któ-
rym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, to miejsce to na-
leży jednak zdefiniować jako znajdujące się w państwie członkowskim usługo-
biorcy, w szczególności w przypadku niektórych usług świadczonych pomiędzy
podatnikami, gdzie koszt usługi jest wliczany w cenę towaru.
(18) Należy doprecyzować definicję miejsca opodatkowania niektó-
rych transakcji dokonywanych na pokładzie jednostek pływających, stat-
ków powietrznych lub pociągów w trakcie przewozu osób na terytorium
Wspólnoty.
(19) Do celów VAT energię elektryczną i gaz uznaje się za towary. Szcze-
gólnie trudne jest jednak określenie miejsca dostawy. W celu uniknięcia po-
dwójnego opodatkowania lub nieopodatkowania oraz w celu utworzenia
prawdziwego rynku wewnętrznego gazu i energii elektrycznej bez ograni-
czeń związanych z systemem VAT miejscem dostawy gazu w systemie gazo-
wym i dostawy energii elektrycznej, zanim towary te znajdą się w końcowym
etapie konsumpcji, powinno zatem być miejsce, w którym nabywca posiada
23
siedzibę działalności gospodarczej. Dostawa gazu i energii elektrycznej w koń-
cowym etapie, czyli od pośredników i dystrybutorów do konsumenta końco-
wego, powinna być opodatkowana w miejscu, w którym nabywca faktycznie
użytkuje i konsumuje te towary.
(20) Zastosowanie do wynajmu rzeczowego majątku ruchomego ogólnej
zasady przewidującej, że świadczenie usług jest opodatkowane w państwie
członkowskim, w którym usługodawca ma siedzibę, może prowadzić do po-
ważnych zakłóceń konkurencji, w przypadku gdy wynajmujący i najemca
mają siedziby w różnych państwach członkowskich, a stawki opodatkowania
w tych państwach są różne. W związku z tym konieczne jest określenie, że
miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługobiorca ma siedzibę
działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospo-
darczej, na rzecz którego świadczone były usługi lub, w przypadku braku ta-
kiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, stałe
miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
(21) W odniesieniu jednak do wynajmu środków transportu, ze względów
kontrolnych należy ściśle stosować zasadę ogólną, przyjmując tym samym za
miejsce świadczenia usług miejsce, w którym siedzibę ma usługodawca.
(22) Należy opodatkować wszystkie usługi telekomunikacyjne, których
konsumpcja odbywa się na terytorium Wspólnoty, aby zapobiec zakłóceniom
konkurencji w tej dziedzinie. W tym celu usługi telekomunikacyjne świadczo-
ne na rzecz podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty lub na
rzecz usługobiorców mających siedzibę w państwach trzecich powinny, co do
zasady, być opodatkowane w miejscu, w którym siedzibę ma usługobiorca.
W celu zapewnienia jednolitego opodatkowania usług telekomunikacyjnych,
które są świadczone przez podatników mających siedzibę na terytoriach trze-
cich lub w państwach trzecich na rzecz osób niebędących podatnikami mają-
cych siedzibę na terytorium Wspólnoty, a które są faktycznie użytkowane lub
wykorzystywane na terytorium Wspólnoty, państwa członkowskie powinny
jednak wprowadzić przepis określający, że miejsce świadczenia usług znaj-
duje się na terytorium Wspólnoty.
(23) W celu uniknięcia zakłóceń konkurencji również usługi nadawcze ra-
diowe i telewizyjne oraz usługi świadczone drogą elektroniczną z terytoriów
trzecich lub państw trzecich na rzecz osób mających siedzibę na terytorium
Wspólnoty lub świadczone z terytorium Wspólnoty na rzecz usługobiorców
mających siedzibę na terytoriach trzecich lub w państwach trzecich, należy
opodatkować w miejscu siedziby usługobiorcy.
(24) Pojęcia „zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowe-
go” i „wymagalności VAT” powinny zostać zharmonizowane, aby wprowa-
dzenie w życie i wszelkie późniejsze zmiany wspólnego systemu VAT mogły
stać się skuteczne w tym samym terminie we wszystkich państwach czł
Pobierz darmowy fragment (pdf)