Cyfroteka.pl

klikaj i czytaj online

Cyfro
Czytomierz
00415 008612 20240306 na godz. na dobę w sumie
wyszukaj dokładnie | pobierz wtyczkę
Berlin - Udany Weekend (wydanie I) - książka
Berlin - Udany Weekend (wydanie I) - książka
Autor: Liczba stron:
Wydawca: Bezdroża Język publikacji: polski
ISBN: 978-83-60506-09-7 Data wydania:
Lektor:
Kategoria: ebooki >> poradniki >> fotografia
Porównaj ceny (książka, ebook (-74%), audiobook).
Czytaj online.
Komentuj
Znajdź podobne książki Ostatnio czytane w tej kategorii

Darmowy fragment publikacji:

Dzielnice i zabytki Berlina Märkisches Museum (Muzeum Marchii Brandenburskiej)« (C2) Am Köllnischen Park 5. Codz. z wyjątkiem pn., 10.00–18.00; śr. do 20.00 – 4 EUR – tel.: 30 86 62 15 – www.stadtmuseum.de. Muzeum Marchii Brandenburskiej wzniesione przez Ludwiga Hoffmanna (1899–1908) na- wiązuje do architektury gotyckiej i renesansu brandenburskiego. Wielki pomnik przed muzeum jest kopią rzeźby przedstawiającej Rolanda Brandenburskiego (1474), symboli- zującej swobody i przywileje, jakim cieszyło się miasto. Założone w 1874 r. muzeum przed- stawia dzieje miasta pod względem historycznym i kulturalnym: od pierwszych śladów ludzkiej obecności na tym terenie w okresie prehistorycznym, przez czasy założenia mia- sta po jego współczesne przemiany. Sala zwana kaplicą gotycką zawiera bogate zbio- ry rzeźby średniowiecznej. W galerii malarstwa« zgromadzono dzieła z lat 1848–1913: obrazy secesyjne (portret polityka Walthera Rathenau, wykonany przez Edwarda Mun- cha), impresjonistyczne (Lovis Corinth, Max Liebermann) i ekspresjonistyczne (Max Beckmann, Ernst Ludwig Kirchner). Szczególne zaciekawienie budzi „Kaiser Panorama”, duży drewniany walec, w którym przesuwają się zdjęcia miasta, przedstawiające m.in. sceny z życia codziennego na Unter den Linden. informator Restauracje Zur letzten Instanz – Waisenstraße 14 – tel.: 242 55 28 – 10 EUR – www.zurletz- teninstanz.de Karczma w budynku z 1621 r. o rustykalnym wystroju i przytulnej at- mosferze, z kuchnią berlińską. Ephraim’s – Spreeufer 1 – tel.: 24 72 59 47 – www.ephraims.de – 10 EUR. Sympatycz- na atmosfera, ogródek nad Sprewą. Mutter Hoppe – Rathaustraße 21 – tel.: 241 56 25 – 18 EUR. Restauracja o staroświeckiej atmosferze, z kuchnią niemiecką. Koncerty w stylu lat 20. i 30. w weekendy (pt.–sb.). Rozrywka Sea Life Center – Spandauer Straße 3 – tel.: 99 28 00 – codz. X–III 10.00–18.00, IV–IX. 10.00–19.00 – 13,50 EUR (doro- śli), 10 EUR (dzieci) – www.sealifeeurope. com. Pasjonująca wyprawa w krainę pod- morskiej fauny i flory (m.in. akwarium z re- kinami) Charlottenburg««« Mapa okładkowa A2-A3 Letnia rezydencja Hohenzollernów, zamek Charlottenburg, zaliczana jest do najpiękniej- szych zespołów architektonicznych Berlina. Zapraszamy w podróż przez trzy wieki historii dworu pruskiego...Warto zwiedzić zamek i jego ogrody, obejrzeć kolekcję Berggruen i prze- spacerować się nad brzegiem Sprewy. Radzimy zarezerwować jeden dzień na zwiedzanie wy- branych muzeów i obu skrzydeł zamku. W lecie, ze względu na tłumy zwiedzających, lepiej stawić się na miejscu wcześnie rano. Usytuowanie ’ Richard-Wagner-Platz, Sophie-Charlotte-Platz; ÷ 109 Luisenplatz, 145 i 309 Schloss Char- lottenburg. Zamek położony jest w jednej z największych dzielnic Berlina – Charlottenbourg- Wilmesdorf, rozciągającej się od Z00 do stadionu olimpijskiego. Tło Dwór muz – W latach 1695–99 na terenach położonych w zakolu Sprewy nieopodal mia- steczka Lutzow (lub Lietze) stanęła letnia rezydencja Hochenzollernów. Budowla, dzieło niderlandzkiego architekta, Johanna Arnolda Neringa, była prezentem elektora Fryde- ryka III (1657–1713) dla ukochanej żony Zofii Karoliny. Będąc kobietą inteligentną i zainteresowaną wieloma dziedzinami, Zofia Karolina (1668–1705), ściągnęła na dwór wielu artystów i uczonych, m.in. filozofa Gottfrieda Wil- helma Leibniza (1646–1716). Barokowa rezydencja pierwszego króla pruskiego – Gdy w 1701 r. elektor przybrał ty- tuł króla Prus, dotychczasowa rezydencja okazała się zbyt skromna, by móc funkcjono- wać jako posiadłość królewska. Rozbudową zamku kierował architekt szwedzki Johann Friedrich Eosander von Göthe (1701–13). Wzorując się na Wersalu, nakazał budowę Charlottenburg dwóch dodatkowych skrzydeł, okalających dziedziniec honorowy. W 1709 r. dodał rów- nież skrzydło Wielkiej Oranżerii. W 1712 r. zakończono prace nad kopułą, która wraz z żółtymi fasadami nadała budowli wybitnie barokowy charakter. Zofia Karolina umarła w 1705 r. mając zaledwie 37 lat. Pragnąc uczcić jej pamięć, Fryderyk I nadał letniej rezydencji nazwę „Charlottenburg”. Zamek w stylu rokokowym – Fryderyk Wielki – Po śmierci Fryderyka I prace w Charlot- tenburgu zostały przerwane. „Król-Sierżant”, Fryderyk Wilhelm I (1688–1740), interesował się zasadniczo sztuką wojenną, nie architekturą. Dopiero gdy na tron wstąpił jego syn, Fryderyk II (1712–86), miłośnik sztuki i literatury, prace budowlane rozpoczęły się na no- wo. Pod nadzorem Georga Wenzeslausa von Knobelsdorffa w latach 1740–46 powsta- ło Nowe Skrzydło, położone symetrycznie do skrzydła Wielkiej Oranżerii, ze wspaniały- mi salami w stylu rokoko. Za panowania Fryderyka Wilhelma II (1744–97), Carl Gotthard Langhans zrealizował Małą Oranżerię, Belweder i Teatr (1790). Król zlecił również aranżację nowych komnat, w których mógłby mieszkać również zimą (Winterkammern). Charlottenburg służył królom Prus do końca rządów Fryderyka Wilhelma IV. Po jego śmierci w 1861 r. opustoszały zamek został znacjonalizowany. 9 listopada 1918 r. tu właś- nie ogłoszono powstanie Republiki Weimarskiej. Podczas II wojny światowej budowla poważnie ucierpiała wskutek bombardowań. Odbudowę zakończono dopiero w 1966 r. 50 51 Dzielnice i zabytki Berlina Charlottenburg m o c . e m i t s m a e r D / l e p p R i . S Zamek Charlottenburg Charlottenburg, bogata i niezależna gmina – W XVIII w. Lietzow otrzymał prawa miejskie. W tym samym okresie powstała gmina Charlottenburg. W XIX i XX w. w Charlottenburgu wy- rosły liczne wille, pojawiły się również pierwsze manufaktury i robotnicze Mietskasernen, zob- razowane na karykaturach artysty Heinricha Zille (1858–1929). W tym okresie eksplozji de- mograficznej – w 1875 r. gmina liczyła 26 tys. mieszkańców, w 1900 r. już 189 tys., a w 1920 r. aż 335 tys. – intensywnie rozwijała się architektura miejska. Powstawały budynki użyteczno- ści publicznej: ratusz, szkoły, zakłady przemysłowe, instytuty badawcze, centrala elektryczna. W 1920 r., mimo licznych głosów sprzeciwu, gmina stała się częścią Wielkiego Berlina. Zwiedzanie SCHLOSS CHARLOTTENBURG (ZAMek CHARLottenBuRg)«« (Plan I A1) Luisenplaz/Spandauer Damm. Za wstęp do poszczególnych części płaci się osobno. Istnieje możliwość zakupu biletu całodniowego (Kombinationskarte) w cenie 7 EUR, ważnego dla ws- zystkich obiektów, z wyjątkiem parteru Starego Zamku – tel.: 320 91 440 – www.spsg.de. Warto wysiąść na stacji U-Bahn przy Sophie-Charlotte-Platz i przejść pieszo Schloßstraße, wspaniałą aleją prowadzącą do zamku. Uwaga, droga ma ok. 900 m. Schloßstraße (Plan I A1-A2) Po koniec XVII w. wzdłuż Schloßstraße mieszkała głównie służba dworska. Począwszy od 1830 r. w miejscu dawnych niskich budynków powstawały wille i kamienice, z zaaranżo- wanymi od strony ulicy ogrodami. Warto zwrócić uwagę na nowoczesne budynki pod nu- merami 56, 45-47 zaprojektowane przez Inkena i Heinricha Ballera z okazji międzynaro- dowej wystawy budowlanej IBA 1987. Ehrenhof (Dziedziniec honorowy)« Przez bramę wejściową dostajemy się na dziedziniec honorowy«, na którym króluje ka- tedra zaprojektowana przez Johanna Friedricha Eosandera von Göthe. Na środku dziedziń- ca stoi konny pomnik Wielkiego Elektora, dzieło Andreasa Schlütera (ok. 1664–1714). Piękne, pełne ekspresji barokowe figury zdobiące piedestał przedstawiają skutych łańcu- chami więźniów. Altes Schloss (Stary Zamek)«« (Plan II) Pawilon centralny zamku – codz. oprócz pn. 9.00–17.00, weekend 10.00–17.00 (16.00 ostatnie zwiedzanie z przewodnikiem) – 8 EUR – zwiedzanie z przewodnikiem co 15 min (obowiązkowe dla parteru – 1 godz.) – 2 EUR – zwiedzanie wyłącznie 1. piętra – tel.: 32 09 14 40 – www.spsg.de. Znajdujące się na parterze komnaty należą do najstarszej, barokowej części zamku, zrea- lizowanej dla króla Prus, Fryderyka I i jego żony Zofii Karoliny. Komnaty meklemburskie – Rozpoczynamy zwiedzanie od trzech pomieszczeń, które w XVIII w. zajmowali członkowie domu Meklemburskiego, spokrewnionego z Pruskim. W tych stosunkowo niewielkich salach uwagę przyciągają drewniane nadproża z rzeźbio- nymi motywami mitologicznymi. Sale reprezentacyjne – Dawne apartamenty króla i królowej, ciągnące się nieprzerwa- ną amfiladą przez ok. 140 m, obejmują zarówno oficjalne pomieszczenia, w których kró- lewska para przyjmowała gości, jak i prywatne komnaty. Na ścianach podziwiać można obrazy Antoine’a Pesne’a, Schoonjana, Weidemanna i gobeliny pochodzące z manufak- tury berlińskiej. Do ciekawostek należy łazienka, jedna z pierwszych na świecie zaaran- żowanych w zamku. Porcelanowa Komnata (Porzellankabinett)«« – Fryderyk I był wielkim miłośnikiem chińskiej porcelany. Wspaniały zbiór, prezentowany obecnie w Porcelanowej Komnacie, jest wykonaną po wojnie rekonstrukcją jego kolekcji, liczącej 270 sztuk białej i niebieskiej porcelany z czasów Kang-Hsi (1662–1722). Malowidło na suficie, dzieło Anthoniego Coxie (1706) obrazuje ambicję pierwszego króla Prus: Aurora rozpraszająca siły Nocy, oświetlo- na przez cztery słońca, stanowi jawne odwołanie do Ludwika XIV, Króla–Słońce. Kaplica zamkowa (Schloßkapelle)« – Kaplica, która została wybudowana w 1706 r., za- chwyca bogatą ornamentyką. Lożę królewską zdobi imponująca korona podtrzymywana przez dwie postaci, alegorie Sławy. Nad koroną widnieje orzeł pruski. Wchodzimy na pierwsze piętro. Dawne apartamenty Fryderyka Wilhelma IV – Fryderyk Wilhelm IV był ostatnim wład- cą z dynastii Hohenzollernów, który mieszkał w Charlottenburgu. Jego dawne aparta- menty zdobią meble i dzieła sztuki pochodzące z zamków w Charlottenburgu, Berlinie i Poczdamie, przywołujące historię monarchii pruskiej. Warto zwrócić uwagę na porce- lanę z królewskiej manufaktury KPM i srebra Hohenzollernów w Srebrnej Komnacie (Sil- berkammer). Bez wątpienia najcenniejszym eksponatem jest serwis stołowy następcy tronu (Kronprinzsilber)««: arcydzieło niemieckiej sztuki rzemieślniczej z XX w., które 52 53 Dzielnice i zabytki Berlina Rokoko fryderycjańskie Fryderyk II Wielki przyjaźnił się z Wolte- rem i lubił otaczać się artystami. Był me- cenasem sztuki i literatury, które dodawa ły prestiżu jego rządom. Pod jego wpły- wem ukształtował się nowy styl, który cechowały lekkie, wyrafinowane zdobie- nia, złocenia i pastelowe barwy. Rokoko fryderycjańskie łączy wpływy rokoka fran cuskiego z elementami klasycystycznymi. Najpiękniejsze przykłady tego stylu sta- nowią Złota Galeria w pałacu Charlotten- burg i Salon Muzyczny w pałacu Sanssou- ci w Poczdamie. w 1904 r. 414 miast pruskich podarowało następcy tronu Wilhelmowi z okazji jego ślu- bu z księżną Cecylią von Mecklemburg-Schwerin. Serwis, ukończony w 1914 r., nigdy fak- tycznie nie należał do pary. W Komnacie Koronacyjnej zgromadzone zostały przedmioty pochodzące z pruskie- go skarbca królewskiego: hełm pogrzebowy (1688), zrealizowany na pogrzeb Wielkie- go Elektora, miecz Elektora Brandenburskiego, wysadzane diamentami berło Fryderyka I (korpus orła wykonany został z rubinu podarowanego przez cara Piotra Wielkiego) i ko- rony królewskie Fryderyka I i Zofii Karoliny. Neuer Flügel (nowe skrzydło)«« (Plan II) Na pd. od Starego Zamku – codz. oprócz pn., 10.00–18.00, weekend 11.00–18.00 – 5 EUR – tel.: 32 09 14 40 – www.spsg.de. Apartamenty Fryderyka Wielkiego – Zwiedzanie rozpoczyna się na pierwszym piętrze od dwóch olbrzymich sal w stylu rokokowym, zrealizowanych podczas bu- dowy Nowego Skrzydła w latach 1740–46: Biała Sala (Weißer Saal)« była zarazem salą tronową i jadalnią, Złota Galeria (Goldene Galerie)««« służyła jako sala balowa. Ta ostatnia, ozdobiona motywami kwiatowymi, z boazeriami w kolorze zielo- nych migdałów, róży i złota, przypomina sielankowy ogród. W kolejnych pomieszczeniach znajduje się kolekcja osiemnastowiecz- nego malarstwa francuskiego. Na szczególną uwagę zasługują dzieła Watteau, Szyld skle- powy««« (1720) i Wyjazd na wyspę Cyterę«««, płótna Chardina (Kucharka), Bouchera (Merkury, Wenus i Amor) i Nicolasa Lancreta. Wracamy tą samą drogą. Komnaty Zimowe (Winterkammern)« – Na przełomie XVIII i XIX w. pomieszczenia te, z oknami wychodzącymi na południe, wyposażone w piece grzewcze, służyły Fryderyko- wi Wilhelmowi II i Fryderykowi Wilhelmowi III jako apartamenty zimowe. Oszczędna pod względem dekoracji sypialnia królowej Luizy« (1810) jest pierwszym projektem młode- go architekta Schinkla wykonanym na zlecenie rodziny królewskiej. Pierwszy apartament Fryderyka II – Trzy rokokowe sale tworzące pierwszy aparta- ment Fryderyka II wychodzą na ogród. W odrębnej sali podziwiać można kolekcję ta- bakier, wysadzanych klejnotami królewskimi. Dwie ostatnie sale amfilady gromadzą kolekcję portretów kobiecych Antoine’a Pesne«, przedstawiających dwórki królowej Elżbiety Krystyny, żony Fryderyka II. Schodzimy na parter. Apartamenty Fryderyka Wilhelma II i III – Pomieszczenia zostały w znacznej mierze zniszczone lub przebudowane. W jednej z sal znajduje się makieta zamku berlińskiego, wyburzonego przez władze Niemiec Wschodnich w latach 1950–51. Spośród apartamen- tów położonych od strony ogrodu na szczególną uwagę zasługuje Japońska Komna- ta««, której ornamentyka utrzymana jest w stylu japońskim z końca XVIII w. W pozo- stałych pomieszczeniach można podziwiać obrazy mistrzów niemieckich, nabyte przez Fryderyka Wilhelma III. Jedynie w ostatnim pomieszczeniu zgromadzono kilka cennych dzieł artystów francuskich, przede wszystkim: Napoleon przekraczający Alpy«« (1800), jeden z najsłynniejszych obrazów pędzla Jacques’a Louisa Davida oraz Cesarz Napoleon Françoisa Gérarda. Płótna stanowią łup wojenny, który pruski generał Blücher, nieprze- jednany wróg Francuzów, przywiózł do Berlina po zwycięstwie odniesionym pod Water- loo (1815). Skrzydło Wielkiej Oranżerii – Zarezerwowane na wystawy czasowe. Obchodzimy Nowe Skrzydło. SCHLOSSGARTEN (PARk ZAMkoWY)«« (Plan II) Spandauer Damm – 6.30–20.00 – wstęp wolny – tel.: 32 09 14 40. Przebywając z wizytą u swojej kuzynki, księżnej Orleańskiej, Zofia Karolina miała okazję zapoznać się z ogrodami w stylu francuskim projektu Le Nôtre’a, które wywarły na niej olbrzymie wrażenie. Nic zatem dziwnego, że zadanie zaaranżowania parku w Charlotten- burgu powierzone zostało w 1697 r. uczniowi Le Nôtre’a, Siméonowi Godeau. Na począt- Charlottenburg ku XIX w. Lenné przekształcił ogrody parkowe w stylu angielskim, wprowadzając w miej- sce rygorystycznej symetrii elementy nawiązujące do naturalnego krajobrazu. Doszczętnie zniszczony podczas bombardowań, po wojnie park został zrekonstruowany. W części centralnej oparto się na kanonach regularnego ogrodu francuskiego, w pozo- stałych zaś zachowano swobodny, nastrojowo-sentymentalny charakter ogrodu angiel- skiego. Schinkel-Pavillon (neuer Pavillon)« Codz. oprócz pn. ,10.00–17.00 – 2 EUR – tel.: 320 91 443 – www.spsg.de. Letni dom (1825) Fryderyka Wilhelma III, dzieło Schinkla, wzorowany był na neapolitań- skiej willi Chiatamone, w której władca przebywał podczas jednej z podróży do Włoch. Wnętrze, funkcjonalne, wygodne i skromne, stanowiące modelowy przykład stylu Bie- dermeier, jest dość zaskakujące jak na posiadłość króla. Cały pawilon jest uroczą ilustra- cją architektury i sztuki czasów Fryderyka Wilhelma III, z meblami i przedmiotami z epoki, obrazami Schinkla i dziełami malarza romantycznego Caspara Davida Friedricha««. Brzegiem Sprewy oddalamy się od zamku. Belweder« IV–X: codz. oprócz pn. , 10.00–17.00; XI–III: codz. oprócz pn. 12.00–16.00, weekend 12.00– 17.00 – 2 EUR – tel.: 320 91 445 – www.spsg.de. Belweder (1789–90), dzieło Carla Gottharda Langhansa, służył Fryderykowi Wilhelmo- wi II jako herbaciarnia. Tu odbywały się słynne seanse spirytystyczne, których pasjonatem był władca. Fasada budowli, odznaczająca się zaskakującą prostotą i utrzymana w paste- lowych kolorach, znamionuje przejście od architektury rokokowej do neoklasycyzmu. Wracamy tą samą drogą, po czym skręcamy w prawo, w niewielką alejkę, którą dochodzimy nad staw, skąd roztacza się piękny widok na zamek. N I L E H C M / n o I i l l o p m a h C . H Belweder Mauzoleum« IV–X: codz. oprócz pn., 10.00–17.00 – 1 EUR – tel.: 32 09 14 46 – www.spsg.de. Królowa Luiza była bardzo przywiązana do Charlottenburgu. Po jej śmierci niepocieszo- ny mąż, Fryderyk Wilhelm III, postanowił tu właśnie postawić jej mauzoleum. Pierwotna budowla – niewielka świątynia dorycka, wybudowana w 1810 r. według projektu Schin- kla przez Heinricha Gentza – została kilkakrotnie powiększona, by móc pomieścić także innych członków rodziny Hohenzollernów. Znajdujący się wewnątrz grób królowej Lu- izy««, wykonany z marmuru z Carrary, zapewnił błyskawiczny sukces jego twórcy, wów- czas jeszcze mało znanemu Christianowi Danielowi Rauchowi (1777–1857). Wracamy do bramy wejściowej. Gardekasernen des Regiments „Garde du Cors” (kordegarda)«« (Plan II) Zabudowania, dzieło Friedricha Augusta Stülera, powstały w latach 1851–59 dla daw- nej straży pałacowej, tzw. „Garde du Corps”. Obecnie mieszczą się tu muzea. 54 55 Pierwsze piętro – Tutaj rozpoczyna się właściwa podróż poprzez wieki: od kultu- ry mustierskiej, będącej wytworem czło- wieka neandertalskiego, przez pierwsze rol- nicze kultury neolityczne. W osobnej sali zgromadzono wspaniałe przedmioty ze zło- ta pochodzące z epoki brązu (w tym słynny berliński złoty kapelusz«). Następnie od- krywamy początki epoki żelaza (kultura Cel- tów i ludów germańskich) i okres rzymski do początków średniowiecza. Na końcu na zwiedzających czekają przedmioty wykona- ne przez Wikingów i Słowian (m.in. drewnia- na słowiańska figura idola). Na drugim piętrze prezentowane są wy- stawy czasowe. Bröhan-Museum«« (Plan I A1-Plan II) Schloßstraße 1a – codz. oprócz pn., 10.00– N I L E H C M / n o I i l l o p m a h C . H Centrala elektryczna Dzielnice i zabytki Berlina Museum für Vor- und Frühgeschichte (Muzeum Prehistorii i Protohistorii)« (Plan II) W części zach. zamku – codz. oprócz pn., 9.00–17.00, weekend 10.00–17.00 – 6 EUR (bilet całodniowy ważny jest dla wszystkich muzeów państwowych dzielnicy Charlottenburg, od- wiedzanych w tym samym dniu) – tel.: 326 748 40 – www.smb.museum/mvf. Od 1960 r. muzeum znajduje się w teatrze Langhans. Założone w 1829 r. znane jest z ko- lekcji archeologicznej, od paleolitu do średniowiecza. Na parterze prezentowana jest ekspozycja poświecona rozwojowi techniki od epoki kamienia. W skrzydle wschodnim zgromadzone zostały przedmioty odkryte na terenie dawnej Troi przez Heinricha Schliemanna – m.in. słynny skarb Priama – oraz różnorod- ne przedmioty pochodzące z terenów Kaukazu, Azji Środkowej i Wschodniej, stanowiące świadectwo kultur dawnych ludów stepowych. 18.00 – zamknięte 24 XII i 31 XII – 5 EUR – tel.: 32 69 06 00 – www.broehan-museum.de. Muzeum prezentuje unikatową w skali światowej, prywatną kolekcję przedmiotów deko- racyjnych od secesji do pierwszych przykładów modernistycznego designu (1889–1939). Donator, Karl H. Bröhan (1921–2000), otworzył początkowo własne muzeum, dopiero w 1981 r. przekazał swoją kolekcję miastu Berlin. Sammlung Berggruen – Picasso und seine Zeit (kolekcja Berggruen – Picasso i jego czasy)««« (Plan I A1-Plan II) Schloßstraße 1 – codz. oprócz pn. 10.00–18.00 – 6 EUR (bilet całodniowy ważny jest dla ws- zystkich muzeów państwowych dzielnicy Charlottenburg, odwiedzanych w tym samym dniu) – tel.: 326 95 80 – www.smb.spk-berlin.de. Kolekcja Berggruen to wyjątkowy zbiór dzieł Pabla Picassa, Paula Klee, Henriego Matisse’a, Alberto Giacomettiego i Georgesa Braque’a, stanowiący interesujący prze- gląd awangardowych nurtów początku XX w. W pierwszej sali prezentowane są obrazy, kolaże i rysunki«« Henriego Matisse’a. Po- zwalają one zrozumieć, jak wielki miał on wpływ na twórczość Picassa. Kolejne pomieszczenia, na parterze i pierwszym piętrze, poświęcone są Pablowi Picas- so. 85 dzieł – wcale nie mało znaczących obrazów, rzeźb i gwaszów – pochodzi z różnych okresów twórczości artysty. Do najwcześniejszych należy W kawiarni, obraz namalowa- ny prawdopodobnie w 1902 r., przez zaledwie 21-letniego Picassa. Interesujący Portret Georgesa Braque’a (1909–1910), umieszczony w pobliżu dwóch prac tego artysty, stano- wi wprowadzenie do kubizmu. Na uwagę zasługują również rewolucyjne jak na począ- tek wieku rzeźby mistrza (m.in. Głowa Fernanda«, 1909). Dalej, Szkic do Panien z Awinio- nu (1907), zestawiony z przykładami dzieł sztuki afrykańskiej, unaocznia, jak wiele kubizm zawdzięcza sztukom prymitywnym. Picasso znał również doskonale mistrzów klasycz- nych, czego dowodzi pastel Nu assis s’essuyant le pied« (1921). Nie mniej interesujące są portrety kobiet, m.in. Portret Dory Maar«« (1936). Klee – Drugie piętro zajmują prawie w całości dzieła Paula Klee«, artysty, którego Heinz Berggruen cenił w sposób szczególny. W ostatniej sali znajdują się rzeźby Alber- ta Giacomettiego, m.in. Kot«« (1951), jedna z niewielu prac mistrza o tematyce zwie- rzęcej. 56 Charlottenburg Heimatmuseum Charlottenburg-Wilmersdorf (Muzeum regionalne Charlottenburg-Wilmersdorf) (Plan II) Schlossstrasse 69 – wt.–pt. 10.00–17.00, nd. 11.00–17.00 – wstęp wolny – tel.: 90 29 132 01 – www.heimatmuseum-charlottenburg-wilmersdorf.de. Muzeum organizuje wystawy dotyczące historii regionalnej. Stała ekspozycja, przedsta- wiająca historię Charlottenburgu, jest obecnie zamknięta. Abgußsammlung antiker Plastik (kolekcja odlewów dzieł antycznych) (Plan II) Schloßstraße 69b – czw.–nd. 14.00–17.00 – zamknięte w Boże Narodzenie – wstęp wolny – tel.: 342 40 54 – www.abguss-sammlung-berlin.de. Kolekcja, zrekonstruowana po wojnie, wpisuje się w kadr liczącej sobie już ponad 300 lat tradycji (od 1695). Zbiór obejmuje reprodukcje arcydzieł rzeźby greckiej i rzymskiej – od idoli cykladzkich z III w. p.n.e. do sztuki późnego antyku z ok. 500 r. n.e. Okolice Villa Oppenheim (A2) Schloßstraße 55/Otto-Grüneberg-Weg – wt.–pt. 10.00–17.00, nd. 11.00–17.00 – wstęp wolny – tel.: 90 29 24 151 – www.villaoppenheim.de. W uroczej willi Oppenheim, wybudowanej pod koniec XIX w., organizowane są regular- nie wystawy poświęcone sztuce współczesnej (malarstwu, fotografii, rzeźbie...). Przechodzimy przez park, by dotrzeć do Gierkeplatz. Luisenkirche (kościół królowej Luizy) (B1) Gierkeplatz. Aby wejść do środka, należy poprosić o klucze w Gemeindebüro, Gierkeplatz 4 – pn.–pt. 9.00–13.00, śr. 14.00–18.00 – tel.: 341 90 61 – www.luisenkirche.de. Luterański Kościół królowej Luizy wzniesiony został w latach 1712–16, według projektu Philipa Gerlacha i Martina Böhme. Karl Friedrich Schinkel przebudował go w stylu neokla- sycznym między 1823 a 1826 r., dodając również wieżę. Rathaus (Ratusz Charlottenburg)« (Plan I B1) Otto-Suhr-Allee 100. Masywna bryła ratusza, z wieżą wznoszącą się na wysokość 88 m, jest symbolem tej niegdyś niezależnej i bogatej gminy, włączonej do Berlina dopiero w 1920 r. Ratusz, wybudowany w latach 1899–1905, odznacza się wspaniałą secesyjną ornamenty- ką. Warto zwrócić uwagę na detale portyku i wejść do środka, aby zobaczyć hol. Brzegi Sprewy« (Plan I B1) Idąc wzdłuż Sprewy, poczynając od Schlossbrücke, warto zwrócić uwagę na ceglany bu- dynek Centrali elektrycznej Charlottenburg« (Kraftwerk Charlottenburg). Wybudowany w latach 1899–1900 przypomina niewielki zamek neogotycki, do którego dostać można się uroczą kładką Siemenssteg«. Spacer można zakończyć w punkcie, w którym spoty- kają się Sprewa, Landwehrkanal i Charlottenburger Verbindungskanal i skąd rozciąga się niezapomniany widok na berliński pejzaż rzeczny««. Lietzensee« (Plan I A2) Dzielnica, położona w sercu Berlina, wokół jeziora Lietzensee, z jej eleganckimi, spokoj- nymi uliczkami i placami: Amtsgerichtsplatz, Leonhardtstraße i Herbartstraße, jest znako- mitym miejscem na spacer. Przy Amtsgerichplatz warto zwrócić uwagę na Sąd pierwszej instancji (Amtsgericht), wybudowany w latach 1895–97. informator Restauracje Kastanie – Schloßstraße 22 – tel.: 321 50 34 – od 11.00. Tradycyjna kuchnia w typowej berlińskiej kawiarni-restauracji, uczęszczanej przez turystów i stałych bywalców. Don Camillo – Schloßstraße 7 – tel.: 322 35 72 – www.don-camillo-berlin.de – codz. oprócz nd. 12.00–23.30 – 30/40 EUR. Re- stauracja włoska. Trio – Klausenerplatz 14 – tel.: 321 77 82 – www.restaurant-trio.de – codz. oprócz pn. 12.00–24.00, 3 tyg. w I i 3 tyg. w VIII – 50 EUR. Malutka restauracja niedaleko pałacu. Kuchnia francuska i niemiecka. Ana e Bruno – Sophie-Charlotten-Stra- ße 101 – tel.: 325 71 10 – www.ana-e-bru- no.de – wt.–sb. 18.30–22.30 – 70 EUR. Awangardowa kuchnia włoska (risotto z gęsią wątróbką, lasagne z czeko- ladą…). 57
Pobierz darmowy fragment (pdf)

Gdzie kupić całą publikację:

Berlin - Udany Weekend (wydanie I)
Autor:
Sklep
Format
Cena
Helion.pl Helion.pl
książka
5,00 zł
Idź do sklepu »

Opinie na temat publikacji:

Inne popularne pozycje z tej kategorii:

Czytaj również:

Prowadzisz stronę lub blog? Wstaw link do fragmentu tej książki i współpracuj z Cyfroteką: