Cyfroteka.pl

klikaj i czytaj online

Cyfro
Czytomierz
00225 003226 22435187 na godz. na dobę w sumie
wyszukaj dokładnie | pobierz wtyczkę
Jak moje dziecko może nauczyć się logiczno-matematycznego myślenia? - ebook/pdf
Jak moje dziecko może nauczyć się logiczno-matematycznego myślenia? - ebook/pdf
Autor: Liczba stron: 88
Wydawca: Wydawnictwo Jedność Język publikacji: polski
ISBN: 978-83-7660-551-7 Data wydania:
Lektor:
Kategoria: ebooki >> poradniki >> zdrowie
Porównaj ceny (książka, ebook, audiobook).
Czytaj online.
Komentuj

Jak moje dziecko może nauczyć się logiczno-matematycznego myślenia

Czasami jest tak, że o dzieciach, które mają naturalne zdolności matematyczne, myśli się jako o szczególnie zdolnych, a te, którym uczenie się przedmiotów ścisłych sprawia większe trudności, uważa się za słabsze...

Bywa, że nawet nauczyciele, nie zawsze do końca świadomie, pracują intensywnie z „mózgami matematycznymi”, a humanistów jakby odrobinę... oszczędzali.

Tymczasem logiczno-matematycznego myślenia można się nauczyć
i trzeba nad nim pracować, co oczywiście nie oznacza, że wszystkie dzieci będą matematycznymi geniuszami, ale z pewnością nie muszą mieć problemów z nauką przedmiotów ścisłych i nie muszą się ich bać!

Słowem – każde zdrowo rozwijające się dziecko potrafi rozwinąć w sobie zdolność logiczno-matematycznego myślenia... Tylko musimy mu w tym pomóc...

Znajdź podobne książki Ostatnio czytane w tej kategorii

Darmowy fragment publikacji:

Rozdział 1. Czy moje dziecko posiada zdolność logiczno-matematycznego myślenia? Dzieci interesują się kształtami i liczba- mi. Lubią wzory, motywy i chętnie odnaj- dują przedmioty pasujące do siebie. Tym samym pokazują, że posiadają ważne podstawy matematycznego myślenia. 9 Czy moje dzieCko posiada zdolność... Marcin nakrywa wspólnie z mamą do sto- łu z okazji swoich piątych urodzin. Zaproszono ośmiu jego przyjaciół, także jego siostra będzie gościem. Marcin potrafi wyliczyć, że razem z nim przy stole zasiądzie 10 osób. Porządek zasiadania przy stole wymyślił sam. Przy dłuższych bokach dużego prostokątnego stołu usiądzie po troje dzieci, a przy krótszych po dwoje gości. Zauważa, że dwie grupy liczące trój- kę oraz dwie grupy liczące dwójkę dzieci zasiądą naprzeciw siebie. Marcin spostrzega również, że dzieci siedzące naprzeciw siebie będą się widzia- ły nawzajem, jakby oglądały się w lustrze. Przy każdym miejscu stawia talerzyk desero- wy i z prawej strony układa serwetkę. Jego mama proponuje, aby serwetkę złożył według pewnego wzoru, aby stół wyglądał jeszcze bardziej odświęt- nie. Marcin jest tym zachwycony i chętnie wysłu- chuje wskazówek mamy. Zadanie próbuje wyko- nać zgodnie z instrukcją, ale mu się to nie udaje, co jest przedmiotem zdenerwowania chłopca. Mama zachęca, żeby spróbował jeszcze raz. Marcin bierze do ręki kolejną serwetkę. Ale i tym razem próba się nie powiodła. Więc chłopiec zdenerwowany zgniata serwetkę. Stwierdza, że ten sposób składania jest głupi i układa serwetkę niezłożoną obok każdego talerza. 10 10 Na blasze leżą świeżo upieczone ciasteczka. Marcin otrzymuje zadanie ułożenia ich w mi- seczce i postawienia na stole. Ale gdy dziecko patrzy na ciasteczka leżące w misce, wydaje mu się, że jest ich mniej, niż było na blasze. Dziwi się i zadaje sobie pytanie, jak to możliwe. Marcin potrafi swobodnie liczyć do dziesięciu. Potrafi policzyć, ile będzie dzieci: ośmioro gości, dodać jedną osobę – siostrę i jeszcze jedną – sie- bie, razem będzie dziesięcioro gości. Poza tym spostrzega, że tę liczbę dzieci można podzielić na kilka mniejszych grup. Dwie grupy trzyosobo- we i dwie dwuosobowe. Tym samym dysponuje już odpowiednimi kompetencjami, które później bardzo mu się przydadzą do dodawania i mno- żenia. Również zasada odzwierciedlenia wpadła mu do głowy, gdy zaplanował porządek usadze- nia gości przy stole. To wartościowa pomoc przy odkrywaniu wzorów i prawidłowości. Marcin nie potrafi jeszcze zrozumieć tego, że pewna liczba rzeczy nie zmienia się dlatego, że zostały one inaczej przyporządkowane. Ale w przypadku dzieci w jego wieku to zupełnie na- turalne. Ciekawe, że Marcin jest zdziwiony i za- daje pytanie, czy czasami liczba ciastek nie zmie- niła się. Ciekawość i stawianie pytań są ważną podstawą badawczego podejścia do nauki. 11 11 Czy moje dzieCko posiada zdolność... Marcin ma jeszcze trudności z nowymi zada- niami. W czasie składania serwetek szybko tra- ci cierpliwość. Musi się nauczyć wytrwałości. W szkole nie zawsze od razu poradzi sobie z każ- dym zadaniem. A to oznacza, że nie wolno od razu rezygnować. Jeśli sprawdzisz Twoje dziecko wykorzystując poniższy test, będziesz mógł określić, jakie ma mocne strony, a nad czym trzeba jeszcze popra- cować. Wiele codziennych sytuacji, takich jak za- bawa lub sprzątanie, nadają się do obserwacji. Niektóre sytuacje muszą jednak celowo być za- aranżowane, ponieważ rzadko występują na co dzień. Pewne inscenizacje mogą stać się w pro- sty sposób normą, jeśli tylko przypadną dziecku do gustu. PRAKTYCZNY TEST Porządkowanie/klasyfikowanie 1. Czy Twoje dziecko sortuje klocki drewnia- ne lub klocki lego według koloru, kształtu lub wielkości? tak nie 12 12 2. Czy potrafi ułożyć obrazki z historyjki obrazkowej w odpowiedniej kolejności? tak nie 3. Czy potrafi podać nazwy ogólne dla jakichś przedmiotów lub rzeczy? (np. „zwierzęta”, „zabawki”) tak nie Rozróżnianie zbiorów / miar 4. Czy Twoje dziecko potrafi odróżnić zna- czenie pojęć „więcej”, „mniej” na pierw- szy rzut oka? tak nie 5. Czy potrafi powiedzieć w przypadku dwóch zdarzeń, które trwało krócej, a któ- re dłużej? tak nie 6. Czy wie, że liczba dziesięciu ciastek się nie zmieni, jeśli ułoży się je w inny spo- sób? tak nie 13 13 Czy moje dzieCko posiada zdolność... Znajdowanie wzorów / zasad 7. Czy dziecko potrafi znaleźć porządek w jakimś układzie rzeczy? nie tak 8. Czy dziecko szybko potrafi zrozumieć za- sady nowej gry? tak nie Orientacja w przestrzeni/wyobraźnia 9. Czy Twoje dziecko szybko orientuje się w nowym budynku lub obcym otoczeniu? tak nie 10. Czy prawidłowo używa przyimków prze- strzennych: „przed”, „za”, „na górze”, „na dole”, „z lewej strony”, „z prawej strony”? tak nie 11. Czy rozróżnia figury geometryczne (czworokąt, trójkąt, okrąg) i bryły geo- metryczne (sześcian, kula)? tak nie 14 14 Liczby 12. Czy dziecko potrafi liczyć do dziesię- ciu? tak nie 13. Czy potrafi zliczyć oczka po rzucie dwo- ma kostkami? tak nie 14. Czy potrafi liczyć od dziesięciu do jed- nego? tak nie Określenie i planowanie związków przyczynowo-skut- kowych 15. Czy Twoje dziecko rozumie związek przyczynowo-skutkowy dwóch zda- rzeń? tak nie 16. Czy potrafi zaplanować działanie i okre- ślić poszczególne kroki? nie tak 15 15 Czy moje dzieCko posiada zdolność... Pamięć/koncentracja 17. Czy dziecko szybko się uczy piosenki lub wiersza na pamięć? nie tak 18. Czy zapamiętuje polecenie składające się z trzech części i potrafi to zadanie potem wykonać zgodnie z poleceniem? tak nie Zainteresowanie/ciekawość 19. Czy dziecko często stawia pytania, po- nieważ chce się czegoś dowiedzieć? tak nie 20. Czy chętnie próbuje czegoś nowego? tak nie Wytrwałość/upór 21. Czy dziecko skupia się przez dłuższy czas na jakimś zadaniu? nie tak 22. Czy gdy się dziecku coś nie uda od razu, wykonuje kilka prób, aby jednak zreali- zować zadanie? tak 16 16 nie Zaufanie do siebie 23. Czy dziecko się cieszy, gdy mu coś się uda? tak nie 24. Czy wie, co potrafi już dobrze robić? tak nie WYNIKI Najprawdopodobniej na większość pytań odpowiedziałeś „tak”. Dziecko ma więc pewne mocne strony w niektórych obsza- rach, składających się na logiczno-mate- matyczne myślenie. Przed rozpoczęciem nauki w szkole dzieci gromadzą wiele doświadczeń. Dzieje się to w zupełnie naturalny sposób, bez koniecz- ności zachęty ze strony dorosłych. Efekty tych doświadczeń dla procesu uczenia się są bardzo różne w zależności od dziecka. Dzieci nie rozwijają się w końcu według jednego schematu. Niektóre dzieci potrafią już w wieku pięciu lat liczyć do dwudziestu. Inne zauważają 17 17 Czy moje dzieCko posiada zdolność... od razu, że jakaś ilość jest większa od in- nej. Niektóre dzieci lubią rysować geome- tryczne wzory, inne szybko zapamiętują tekst piosenki. Są dzieci, które są bardzo wytrwałe w pracy i takie, które potrafią do- brze ocenić swoje mocne strony. Jeśli odpowiedziałeś na więcej niż połowę pytań „nie”, nie powinieneś się niepokoić. W rozdziale 4. otrzymasz wskazówki, jak w formie zabawowej możesz pomóc dziec- ku rozwinąć jego potencjał i te obszary, w których dziecko nie czuje się pewnie. Podsumowanie: Każde dziecko potrzebuje in- dywidualnego czasu na rozwijanie różnych umiejętności, które są istotne dla logiczno-ma- tematycznego myślenia. Możesz dziecku pomóc w rozszerzaniu i utrwalaniu jego mocnych stron. Jednocześnie powinieneś dbać o wzmocnienie dziecka w innych obszarach myślenia logiczno -matematycznego. Dopiero współgranie wszyst- kich umiejętności składających się na tę kompe- tencję daje możliwość korzystania z matematyki z przyjemnością i sukcesem. 18 Rozdział 2. Logiczno-matematyczne myślenie jako warunek rozpoczęcia nauki w szkole Dzieci już w wieku przedszkolnym mogą opanować pewne umiejętności ważne dla logiczno-matematycznego myślenia. Może to im w przyszłości znacznie uła- twić spełnienie wymagań szkolnych. 19 logiCzno-matematyCzne myślenie... DZIECI POTRAFIĄ WIĘCEJ NIŻ RODZICE SĄDZĄ P ogląd, że dzieci do szóstego roku życia w ża- den sposób nie są w stanie zdobyć kompeten- cji matematycznych, jest ciągle jeszcze szeroko rozpowszechniony. Ale uczniowie nie są dzieć- mi rozpoczynającymi proces uczenia się dopie- ro w momencie przekroczenia progu szkolnego. To stwierdzenie dotyczy w takim samym stop- niu obszaru umiejętności matematycznych, jak i przyrodniczych czy językowych. Kompetencja matematyczna nie oznacza w tym wypadku, że dzieci w wieku przedszkolnym operu- ją już umiejętnością wykonywania działań mate- matycznych lub rozwiązywania złożonych zadań. Musiałyby znać zasady, które kryją się za wykona- niem jakiegoś zadania. Tego dzieci uczą się dopie- ro później w systemie nauki szkolnej. Matematyczna kompetencja w wieku przed- szkolnym to wiedza i umiejętności wstępne u dzieci, które ułatwiają matematyczne myśle- nie i wspierają ich rozwój. Taki potencjał wstęp- ny może występować u dzieci w zróżnicowany sposób. W pierwszej klasie na przykład są dzieci, które znają matematykę na poziomie klasy dru- giej i są takie, które nie potrafią liczyć do dwu- dziestu. 20 Matematyczne zdolności dzieci rozpoczynają- cych naukę w szkole nie są w żadnym wypadku na tym samym poziomie. To szerokie spektrum znajomości matematyki musi jednak być trochę zrelatywizowane. Są dzieci, które w przedszkolu potrafią wymienić liczby tylko do dwunastu. Ale te same dzieci bez problemu potrafią policzyć dwadzieścia klocków i nie mylić się w kolejności liczb. Widocznie niektórym dzieciom jest łatwiej policzyć konkretne przedmioty, niż „z pamięci” podać kolejno liczby, co jest procesem intelektu- alnym, do którego jeszcze nie wszystkie dzieci są przygotowane. Dzieci nie muszą rozpoczynać swojej kariery szkolnej z dobrą biegłością w zakresie matema- tyki. Ale od pierwszoklasistów oczekuje się, że będą posiadali pewne umiejętności, na rozwija- nie których nie ma już czasu w szkole. Ten potencjał „na wejściu” zostanie opisany poniżej. Opanowanie tego zakresu odnosi się do rozwoju wielu innych kompetencji. Przedszkolakom tworzy się warunki, w których mogą w różnych sytuacjach zabawowych zdobyć doświadczenia, gdzie do głosu dochodzi ich na- turalna ciekawość świata i postawa badawcza. To wpływa na ogólny rozwój dziecka i tworzy pod- 21 logiCzno-matematyCzne myślenie... waliny dla kompetencji wymaganych w momen- cie rozpoczęcia nauki w szkole. PORZĄDKOWANIE/KLASYFIKOWANIE Przedmioty można porządkować i grupować według różnych kryteriów. Ważną umiejętno- ścią jest tutaj znajdowanie podobieństw i różnic między przedmiotami. Ta umiejętność pozwoli później dzieciom na łatwiejsze zrozumienie kon- cepcji matematycznych, na przykład odróżnienie liczb parzystych i nieparzystych. Poza tym tworzy podstawy bardziej zaawansowanych koncepcji, na przykład liczb, które są podzielne przez trzy, lub później znajomość liczb dodatnich i ujemnych. Przyporządkowanie różnych przedmiotów we- dług podobieństw jest podstawą dodawania, gdyż tylko te rzeczy, które mają cechy wspólne, można zebrać w całość, a więc dodać. Liczby są poddane pewnemu porządkowi. Każda liczba ma jakąś poprzedzającą i nastę- pującą. Jeśli dzieci zrozumiały tę zasadę, wte- dy potrafią przedstawić liczby w odpowiedniej kolejności i umieścić je na osi liczbowej. Zasada kolejności jest ważnym warunkiem zrozumienia systemu dziesiątkowego. 22 POJĘCIE ZBIORU Zbiory odgrywają w matematyce ważną rolę. Dzieci muszą się nauczyć oceniać zbiory i je po- równywać. Ćwicząc, mogą opanować dość szyb- ko pojęcie wielkości i ważności liczby. Większość przedszkolaków potrafi podać zbiór czterech lub pięciu elementów bez konieczności ich zliczania. Ta umiejętność pomoże im w późniejszym czasie w zaokrąglaniu liczb i potęgowaniu. Liczba elementów zbioru nie zmienia się z po- wodu innego ich przyporządkowania. To zjawi- sko, zwane niezmiennością ułatwi dzieciom póź- niej dokonanie zmian w strukturze zbiorów bez wprowadzania zmian ich zawartości. Przyda się to przy równaniach. ODPOWIEDNIKI ZBIORÓW Porównując dwa zbiory często należy przypo- rządkować element jednego zbioru do konkretnego elementu innego zbioru. Już licząc jakieś elementy dzieci stosują tę zasadę. Gdy uświadomią sobie, że każdemu elementowi mogą przyporządkować tyl- ko jedną liczbę, wtedy nie będą mylić się podczas liczenia. Zdarza się to na przykład wtedy, gdy liczą kilkakrotnie jakiś element lub inny pomijają. 23 logiCzno-matematyCzne myślenie... ORIENTACJA PRZESTRZENNA / WYOBRAŹNIA Dzieci mające dobrą orientację przestrzenną świetnie sobie radzą z geometrią. Potrafią roz- poznać figury geometryczne na planie i w prze- strzeni, zmieniać ich miejsce położenia, zarówno w formie rysunku jak i w wyobraźni. Dobra umiejętność wyobraźni przestrzennej pomaga dzieciom poza tym sprawnie poruszać się w zbiorze liczbowym i systemie dziesiątko- wym. Oprócz prostego liczenia z pamięci rów- nież bardziej skomplikowane działania matema- tyczne wymagają wyobrażenia sobie, co należy po kolei zrobić. Trudności w tym obszarze mogą być powo- dem popełniania błędów w zakresie matema- tyki: złego odczytywania i pisania liczb poprzez przekręcanie pojedynczych cyfr, pomyłki w zna- kach i kolejności zapisywania cyfr, niepewność w przyporządkowaniu liczb na osi liczbowej. POJĘCIE LICZBY Nie musimy zmuszać dzieci do tego, żeby liczyły jakieś przedmioty, robią to same z siebie. Jesteśmy otoczeni liczbami, także dla dzieci jest to oczywi- 24 ste, że trzeba się nimi zająć. Większość dzieci po- trafi w wieku pięciu lat liczyć do dziesięciu. To nie oznacza jednak, że już wtedy rozumieją, jakie war- tości kryją się za każdą z wymienionych liczb. Nawet jeśli nam się wydaje, że liczenie ele- mentów jest zadaniem prostym, musimy wie- dzieć, że to skomplikowany proces. Dziecko musi wtedy:  rozpoznać liczby,  podać je w odpowiedniej kolejności,  każdemu elementowi przyporządkować jed- ną liczbę,  nie liczyć żadnego z elementów dwa razy,  wiedzieć, że ostatnia wymieniona liczba jest sumą elementów,  sprawnie liczyć i wiedzieć, że ułożenie ele- mentów nie wpływa na wynik. WZORY, ZASADY I ABSTRAKCYJNE ZWIĄZKI W matematyce istnieje potrzeba wychodzenia od konkretu do abstrakcji. Odkrywanie powtarza- jących się wzorów i znajdowanie podobieństw są ważną podstawą. Jeśli dzieci długo zajmują się zadaniami jednego typu i znajdują prawidłowo- ści, mogą tworzyć na tej podstawie ogólne zasa- dy. W ten sposób uczą się, jak wnioski z konkret- nej sytuacji mogą służyć uogólnieniu i odwrotnie, 25 logiCzno-matematyCzne myślenie... jak odkryta ogólna prawidłowość może być za- stosowana w konkretnym przypadku. ROZPOZNAWANIE ZALEŻNOŚCI PRZYCZYNOWO-SKUTKOWYCH Rozpoznanie związków funkcjonalnych jest bazą logicznego myślenia. Pierwszoklasiści po- winni potrafić zrozumieć proste związki przy- czynowo-skutkowe i samodzielnie je formuło- wać. Wypowiedzi typu: „Gdy pada deszcz, ziemia staje się mokra” lub „Jeśli nie ubiorę się szybko, mama nie zabierze mnie na zakupy” powinny być dla nich zrozumiałe. PAMIĘĆ I KONCENTRACJA Dzieci w momencie rozpoczęcia nauki powinne posiadać w miarę dobrą pamięć. Dziecko powin- no być w stanie zapamiętać zadanie składające się z kilku faz i wykonać je zgodnie z poleceniem. Na przykład: „Włóż buty, załóż czapkę, weź swo- je wiaderko i łopatkę, żebyśmy mogli pójść do piaskownicy.” Dziecko najpierw musi uważnie słuchać i zapamiętać poszczególne kroki, zanim je wykona. Na lekcji matematyki jest konieczne, aby dziecko zapamiętało kolejność wykonywania zadania podaną przez nauczyciela. 26
Pobierz darmowy fragment (pdf)

Gdzie kupić całą publikację:

Jak moje dziecko może nauczyć się logiczno-matematycznego myślenia?
Autor:
Sklep
Format
Cena

Opinie na temat publikacji:

Inne popularne pozycje z tej kategorii:

Czytaj również:

Prowadzisz stronę lub blog? Wstaw link do fragmentu tej książki i współpracuj z Cyfroteką: