Darmowy fragment publikacji:
Edyta Gwarda-Gruszczyńska – Zakład Zarządzania Wiedzą, Katedra Zarządzania
Wydział Zarządzania, Uniwersytet Łódzki, 90-237 Łódź, ul. Matejki 22/26
e-mail: egwarda@uni.lodz.pl
RECENZENT
Andrzej Jasiński
REDAKTOR WYDAWNICTWA UŁ
Elżbieta Marciszewska-Kowalczyk
SKŁAD I ŁAMANIE
Leonora Wojciechowska
PROJEKT OKŁADKI
Barbara Grzejszczak
Wydrukowano z gotowych materiałów dostarczonych do Wydawnictwa UŁ
© Copyright by Uniwersytet Łódzki, Łódź 2013
Wydane przez Wydawnictwo Uniwersytetu
Łódzkiego Wydanie I. W.06213.13.0.H
ISBN (wersja drukowana) 978-83-7525-875-2
ISBN (ebook) 978-83-7969-152-4
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
90-131 Łódź, ul. Lindleya 8
www.wydawnictwo.uni.lodz.pl
e-mail: ksiegarnia@uni.lodz.pl
tel. (42) 665 58 63, faks (42) 665 58 62
SPIS TREŚCI
WSTĘP .................................................................................................................................... 9
Część I. MODELE PROCESU KOMERCJALIZACJI I UWARUNKOWANIA ICH
WYBORU – STUDIA TEORETYCZNE .............................................................................. 17
1. TAKSONOMIA KOMERCJALIZACJI NOWYCH TECHNOLOGII ................................ 19
1.1. Nowe technologie ......................................................................................................... 19
1.2. Pojęcie komercjalizacji nowych technologii ................................................................. 23
1.2.1. Wąskie i szerokie ujęcie pojęcia komercjalizacja ............................................. 24
1.2.2. Kluczowe komponenty definicji komercjalizacji nowych technologii ............. 32
1.3. Współczesne modele procesu komercjalizacji nowych technologii .............................. 42
1.3.1. Model Stage-Gate ............................................................................................... 46
1.3.2. Model Jolly’ego .................................................................................................. 50
1.3.3. Model Goldsmitha .............................................................................................. 55
1.3.4. Model De Geetera ............................................................................................... 58
1.3.5. Model CTC. Uniwersytet Południowej Kalifornii .............................................. 61
1.4. Etapy procesu komercjalizacji nowych technologii ...................................................... 64
1.4.1. Etap koncepcji .................................................................................................. 66
1.4.2. Etap rozwoju .................................................................................................... 69
1.4.3. Etap urynkowienia ............................................................................................ 73
2. UWARUNKOWANIA WYBORU MODELU ORAZ KLUCZOWE OBSZARY
DECYZYJNE W PROCESIE KOMERCJALIZACJI ......................................................... 81
2.1. Uwarunkowania wyboru modelu procesu komercjalizacji ........................................... 81
2.2. Ocena potencjału komercyjnego nowych technologii ................................................... 86
2.2.1. Finansowe metody wyceny nowych technologii .............................................. 88
2.2.2. Opcje realne ..................................................................................................... 92
2.2.3. Ocena wartości dodanej innowacji według konsultantów Doblin .................... 96
2.2.4. Ocena potencjału komercyjnego technologii lub innowacji według IC2
Institute Uniwersytet Teksański w Austin ........................................................ 101
2.3. Ochrona własności intelektualnej ................................................................................. 106
2.3.1.
Przedmiot i zakres ochrony własności intelektualnej ...................................... 107
2.3.2. Znaczenie ochrony własności intelektualnej .................................................... 114
2.3.3. Zarządzanie własnością intelektualną .............................................................. 118
2.3.4. Strategie ochrony własności intelektualnej ...................................................... 127
2.3.5. Organizacyjna, sektorowa i technologiczna specyfika strategii ochrony
własności intelektualnej ................................................................................... 136
2.4. Finansowanie procesu komercjalizacji ......................................................................... 141
2.4.1. Formy finansowania procesu komercjalizacji .................................................. 142
2.4.2. Wady i zalety potencjalnych form finansowania procesu komercjalizacji ....... 146
6
Spis treści
2.4.2.1. Kredyty i pożyczki bankowe ............................................................ 146
2.4.2.2. Środki publiczne ............................................................................... 146
2.4.2.3. Anioł biznesu .................................................................................... 148
2.4.2.4. Venture capital ................................................................................. 153
2.4.2.5. Emisja akcji ...................................................................................... 157
2.4.2.6. Inwestor branżowy ............................................................................ 159
2.5. Wybór strategii komercjalizacji .................................................................................... 160
2.5.1. Komercjalizacja na bazie własnych zasobów ................................................... 174
2.5.2. Sprzedaż patentu lub sprzedaż licencji ............................................................. 175
2.5.3. Współdziałanie ................................................................................................. 180
2.6. Ogólny model procesu komercjalizacji ......................................................................... 187
CZĘŚĆ II. MODELE PROCESU KOMERCJALIZACJI PRZEDSIĘBIORSTW
ZAGRANICZNYCH I POLSKICH DZIAŁAJĄCYCH W SEKTORACH TECHNO-
LOGII INFORMACYJNO-KOMUNIKACYJNYCH I OCHRONY ZDROWIA –
STUDIA EMPIRYCZNE ....................................................................................................... 193
3. METODYKA PROWADZONYCH BADAŃ EMPIRYCZNYCH, CHARAKTERY-
STYKA SEKTORÓW I PRÓB BADAWCZYCH .............................................................. 195
3.1. Ogólne założenia badawcze .......................................................................................... 195
3.1.1. Określenie zbiorowości i zasady doboru jednostek do próby ........................... 195
3.1.2. Narzędzie badawcze i techniki analizy danych ................................................ 204
3.2. Charakterystyka badanych sektorów i ich tendencje rozwojowe .................................. 206
3.2.1. Sektor technologii informacyjno-komunikacyjnych ......................................... 206
3.2.2.
Sektora ochrony zdrowia ................................................................................. 210
3.2.3. Porównanie badanych sektorów ....................................................................... 214
3.3. Charakterystyka badanych przedsiębiorstw .................................................................. 218
3.3.1. Przedsiębiorstwa zagraniczne ........................................................................... 218
3.3.2. Przedsiębiorstwa polskie .................................................................................. 223
3.3.3. Porównanie badanych grup przedsiębiorstw .................................................... 231
4. MODELE PROCESU KOMERCJALIZACJI PRZEDSIĘBIORSTW ZAGRANICZ-
NYCH DZIAŁAJĄCYCH W SEKTORACH TECHNOLOGII INFORMACYJNO-
-KOMUNIKACYJNYCH I OCHRONY ZDROWIA – WYNIKI BADAŃ ANKIETO-
WYCH .................................................................................................................................. 233
4.1. Praktyki przedsiębiorstw zagranicznych w zakresie pozyskiwania wyników badań
naukowych/technologii ................................................................................................. 233
4.1.1. Sposoby pozyskiwania wyników B+R/technologii .......................................... 233
4.1.2. Partnerzy, charakter podejmowanej współpracy i czynniki ją warunkujące ..... 236
4.1.3. Finansowanie pozyskiwania wyników badań naukowych/technologii ............. 239
4.2. Ochrona własności intelektualnej w przedsiębiorstwach zagranicznych ...................... 241
4.3. Praktyki przedsiębiorstw zagranicznych w zakresie wprowadzania nowych techno-
logii na rynek ................................................................................................................ 244
4.3.1. Przygotowanie do wprowadzenia nowej technologii na rynek ......................... 245
4.3.2. Strategie komercjalizacji .................................................................................. 248
4.3.3. Uwarunkowania wyboru strategii komercjalizacji ........................................... 251
4.3.4. Źródła finansowania etapu urynkowienia nowych technologii ........................ 255
4.4. Porównanie modeli procesu komercjalizacji przedsiębiorstw zagranicznych działają-
cych w sektorach ochrony zdrowia i technologii informacyjno-komunikacyjnych ...... 257
Spis treści
7
5. MODELE PROCESU KOMERCJALIZACJI PRZEDSIĘBIORSTW POLSKICH DZIA-
ŁAJĄCYCH W SEKTORACH TECHNOLOGII INFORMACYJNO-KOMUNIKA-
CYJNYCH I OCHRONY ZDROWIA – WYNIKI BADAŃ ANKIETOWYCH ................ 269
5.1. Praktyki przedsiębiorstw polskich w zakresie pozyskiwania wyników badań nauko-
wych/technologii .......................................................................................................... 269
5.1.1. Sposoby pozyskiwania wyników B+R/technologii .......................................... 269
5.1.2. Partnerzy, charakter podejmowanej współpracy i czynniki ją warunkujące ..... 273
5.1.3. Finansowanie pozyskiwania wyników B+R/technologii .................................. 280
5.2. Ochrona własności intelektualnej w przedsiębiorstwach polskich ................................ 283
5.3. Praktyki przedsiębiorstw polskich w zakresie wprowadzania nowych technologii na
rynek ............................................................................................................................. 286
5.3.1. Przygotowanie do wprowadzenia nowej technologii na rynek ......................... 286
5.3.2. Strategie komercjalizacji .................................................................................. 289
5.3.3. Wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania wyboru strategii komercjalizacji .. 292
5.3.4. Finansowanie etapu urynkowienia nowej technologii ...................................... 297
5.3.5. Złe praktyki polskich przedsiębiorstw .............................................................. 298
5.4. Porównanie modeli procesu komercjalizacji przedsiębiorstw polskich działających w
sektorach ochrony zdrowia i technologii informacyjno-komunikacyjnych .................. 302
6. PRZEDSIĘBIORSTWA POLSKIE I ZAGRANICZNE W PROCESACH KOMERCJALI-
ZACJI NOWYCH TECHNOLOGII – PORÓWNANIE, WNIOSKI I REKOMENDACJE ... 313
6.1. Uwarunkowania wyboru modeli procesu komercjalizacji i kluczowe obszary decy-
zyjne – porównanie przedsiębiorstw ............................................................................. 313
6.2. Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwach polskich
– wnioski i propozycje rozwiązania problemów ........................................................... 323
6.3. Propozycje dla polskich przedsiębiorstw ....................................................................... 328
PODSUMOWANIE ................................................................................................................ 331
Literatura ................................................................................................................................... 337
Spis tabel ................................................................................................................................... 353
Spis rysunków ........................................................................................................................... 355
Załącznik nr 1 – Symbole PKD dla sektorów ochrony zdrowia i technologii informacyjno-
-komunikacyjnych .............................................................................................................. 357
Załącznik nr 2 – Kwestionariusz ankiety .................................................................................. 361
OD REDAKCJI ..................................................................................................................... 371
Technologia sama w sobie nie posiada wartości. Wartość
powstaje tylko wtedy, gdy zostanie ona odpowiednio sko-
mercjalizowana.
M. Chesbrough
WSTĘP
Rozwój nowych technologii, skracanie cyklu życia wyrobów, rosnące zróż-
nicowanie potrzeb klientów powodują, że problematyka komercjalizacji nowych
technologii w ostatnich kilkunastu latach stała się bardzo popularna i nabiera
coraz większego znaczenia. Pozyskiwanie lub tworzenie nowych technologii
stanowi dla wielu przedsiębiorstw, zwłaszcza tych działających w sektorach
podlegających szybkim zmianom technologicznym (tzw. high-tech), podstawę
do budowania przewagi konkurencyjnej, wzrostu i zyskowności. Posiadanie
nowej technologii daje wiele możliwości, ale jednocześnie może powodować
szereg dylematów związanych z ich komercjalizacją.
Komercjalizacja to wieloetapowy proces, w którym właściciele technologii
lub innowacji muszą podejmować wiele decyzji, mających w rezultacie wpływ
na sukces lub porażkę przedsięwzięcia. Decyzje te obarczone są niejednokrotnie
dużym ryzykiem ze względu na cechę nowości wyróżniającą nową technologię
lub innowację. Jak pokazują przykłady wielu przełomowych technologii (np.
technologia LCD) lub innowacji (np. iPhone), odpowiednio przeprowadzona
komercjalizacja może prowadzić do spektakularnych sukcesów przedsiębiorstw.
Dlatego decyzje związane z kształtem tego procesu i podejmowanymi w tym
procesie działaniami, aby przynieść zamierzone efekty powinny być rozpatry-
wane nie tylko w kategoriach taktycznych, ale również strategicznych. Wprowa-
dzenie nowej technologii na rynek powodować może bowiem pojawienie się
nowych możliwości i dyfuzję innowacji, której efektem będzie wzrost i rozwój
przedsiębiorstwa (w tym wzrost jego wartości) i/lub powstanie nowych rynków
lub nowych zastosowań (użyteczności).
Oprócz już istniejących na rynku doświadczonych w tym zakresie przedsię-
biorstw, inicjatorami procesu komercjalizacji niejednokrotnie są innowatorzy,
pomysłodawcy lub zespoły naukowe, działające w ramach uczelni publicznych
lub instytutów badawczych, posiadające nowatorskie wyniki badań. Ich do-
świadczenia, choć z technicznego lub naukowego punktu widzenia duże, to
z punktu widzenia zarządzania procesem komercjalizacji zwykle są znikome.
10
Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwie
Przedstawiciele tej drugiej grupy reprezentują jednak nieograniczony potencjał
i źródło rozwiązań innowacyjnych, które mogą stanowić podstawę wzrostu
i rozwoju innowacyjnych przedsiębiorstw, a co za tym idzie wzrostu gospoda-
rek, w których funkcjonują1.
Coraz większa presja ze strony rynku na rozwój innowacji stawia przed me-
nedżerami poważne wyzwania. Jak pokazują przykłady firm, takich jak: Apple,
Google, Intel czy Genetech, z jednej strony innowacje są postrzegane jako
narzędzie kreowania wzrostu przedsiębiorstwa, powiększania jego zyskowności,
budowania przewagi konkurencyjnej, a w rezultacie tworzenia wartości dodanej.
Z drugiej strony, o czym świadczyć może wiele nieudanych prób komercjalizacji
nowych technologii, nie ma żadnej gwarancji, że wdrażanie własnych innowacji
przyniesie oczekiwaną wartość dodaną2.
Wyzwaniem dla menedżerów staje się więc nie tylko koncentracja na two-
rzeniu wartości przy wykorzystaniu własnych innowacji i nowych technologii,
ale również przechwytywanie tej wartości od innych (np. zakup technologii
lub licencji od wynalazców, instytutów badawczych, uczelni wyższych,
współpraca przy ich tworzeniu czy wdrażaniu itp.). Zaleca się jednak zacho-
wanie rozwagi w tym zakresie, gdyż nieodpowiedni sposób przechwytywania
wartości, jak twierdzą D.J. Teece i G.P. Pisano, może nie tylko przynieść
niepożądane rezultaty dla przedsiębiorstwa, ale również mieć negatywny
kontekst społeczny3.
Komercjalizację najprościej można określić jako doprowadzenie do sprze-
daży. W przypadku nowej technologii lub wyników badań naukowych
w procesie tym menedżerowie muszą zmierzyć się z kilkoma ważnymi decy-
zjami, które mogą przyczynić się do sukcesu przedsięwzięcia i powstawania
wartości dodanej4. Decyzje te dotyczą przystąpienia do komercjalizacji (komer-
1 G. Kozmetzky, F. Williams, V. Williams, New Wealth. Commercialization of Science and
Technology for business and economic development, Praeger, Westport 2004, s. 17.
2 C.M. Christensen, The Innovator’s Dilemma. When New Technologies Cause Great Firms
to Fail, Harvard Business School Press, Boston MA 1997, s. 7 (wyd. pol. Przełomowe innowacje,
PWN, Warszawa 2010).
3 D.J. Teece, G.P. Pisano, How to Capture Value from Innovation: Shaping Intellectual
Property and Industry Architecture, „California Management Review” 2007, vol. 50, no. 1,
s. 278–296.
4 Najprostszym i najstarszym wariantem definiowania wartości było myślenie w kategoriach
zysku ponadprzeciętnego. Później znaczenia nabrało myślenie w kategoriach wartości rynkowej
(market value added) oraz w kategoriach wartości dla akcjonariuszy (economic value added). Nie
są to jedyne możliwe sposoby rozumienia wartości. W ostatnich latach pojęcie wartości dodanej
coraz częściej jest dużo pojemniejsze. Firmy wprowadzają innowacyjne produkty na rynek, które
spotykają się z zainteresowaniem odbiorców (np. wprowadzenie Iphone’a przez Apple) to
zainteresowanie stanowi już wartość dodaną dla firmy, choć początkowo nie ma zysków ani nie
zwiększa się wartość przedsiębiorstwa. Jeśli przedsiębiorstwo jest wiarygodnym dostawcą
Wstęp
11
cjalizować czy nie), wyboru sposobu ochrony własności intelektualnej, sposobu
finansowania poszczególnych etapów tego procesu, czy wreszcie sposobu
wprowadzania nowej technologii na rynek. Z punktu widzenia poznawczego,
istotnym wydaje się zatem rozpoznanie i analiza kluczowych wyborów decyzyj-
nych związanych z tworzeniem i przejmowaniem wartości, z jakimi mogą
spotkać się w procesie komercjalizacji jego inicjatorzy i menedżerowie.
Przy założeniu, że podstawą decyzji menedżerskich w procesie komercjali-
zacji jest wyodrębnienie i analiza kluczowych obszarów decyzyjnych, można
postawić następującą tezę: skuteczne i przemyślane wybory składające się na
kształt procesu komercjalizacji doprowadzą nie tylko do sprzedaży nowej
technologii, ale również przyniosą dodatkową wartość zarówno inicjatorom tego
procesu, jak i innym uczestnikom łańcucha kreowania wartości (klientom, dla
których były tworzone, partnerom biznesowym).
Szybki rozwój nowych technologii, choć nie wyłącznie, najbardziej zauwa-
żalny jest w sektorach klasyfikowanych przez OECD do grupy high-tech.
Aktywność przedsiębiorstw tam działających w zakresie tworzenia nowych
technologii jest bardzo wysoka. Wybory decyzyjne dotyczące procesu komercja-
lizacji w tych sektorach wydają się być zatem trudne i obarczone szczególnym
ryzykiem. Mimo że zaliczane do jednej grupy high-tech, sektory mogą się różnić
pod względem taktyk i strategii działania stosowanych przez przedsiębiorstwa
w nich działające. Ze względu na specyfikę sektorów wybory mogą mieć różne
uwarunkowania.
Zarówno komercjalizacja, jak i problematyka decyzji o charakterze strate-
gicznym związanych z wyborem określonego sposobu działania w procesie
komercjalizacji, nie są zagadnieniami nowymi w światowej literaturze przed-
miotu. Od połowy lat osiemdziesiątych XX w. podejmowane są próby analizy
tych zagadnień5. W polskiej literaturze w zakresie zarządzania zauważa się
jednak pewną lukę teoretyczną.
W literaturze związanej z problematyką komercjalizacji dominuje kilka po-
dejść. Część autorów, zwłaszcza tych z obszaru zarządzania produkcją, skupia
się na problematyce tworzenia i rozwoju innowacji – rozwoju nowych produk-
tów. Autorzy publikacji w zakresie marketingu analizują głównie etap wprowa-
dzania nowych innowacyjnych produktów lub usług na rynek i problematykę
tworzenia wartości dla klienta. Natomiast specjaliści od zarządzania innowacja-
w łańcuchu dostaw to zarówno jego produkty, jak i wiarygodność, kreują wartość dla uczestników
tej wymiany. Por. K. Obłój, Tworzywo skutecznych strategii, PWE, Warszawa 2002, s. 57–60.
W tym opracowaniu przyjęto szerszy kontekst rozumienia wartości. Wartość dodana to taka
wartość, która na początku może być niemierzalna, ale w dłuższej perspektywie przyniesie
określone korzyści jej odbiorcom.
5 D.J. Teece, Profiting from Technological Innovation: Implications for Integration, Collab-
oration, Licencing and Public Policy, „Research Policy” 1986, no. 15, s. 285–305.
12
Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwie
mi i nowo powstały nurt praktyków związanych z doradztwem w zakresie
komercjalizacji technologii dużo uwagi poświęca problematyce transferu
technologii lub wyników badań naukowych, tworzonych na uczelniach wyż-
szych lub w instytutach naukowo-badawczych, do praktyki oraz tworzeniu
nowych przedsiębiorstw technologicznych. W publikacjach dotyczących zarzą-
dzania innowacjami autorzy skupiają się głównie na komercjalizacji gotowych
wyrobów (usług), czyli wprowadzaniu na rynek gotowego produktu. Z kolei
w literaturze z zakresu transferu technologii komercjalizacja rozpatrywana jest
w kontekście wprowadzania na rynek wyników badań naukowych przed lub po
ich opatentowaniu.
W literaturze z zakresu zarządzania problematyką wyborów decyzyjnych,
dokonywanych przez przedsiębiorstwa dotyczących sposobu działania na rynku,
analizowana jest głównie w świetle trzech koncepcji teoretycznych: teorii
kosztów transakcyjnych, teorii gier oraz teorii zasobowej. Dużo miejsca poświę-
ca się problematyce kooperacji i kooperencji przedsiębiorstw, nie tylko z punktu
widzenia mechanizmów rynkowych, ale również z punktu widzenia łańcucha
tworzenia wartości dodanej. Wiele opracowań i badań naukowych odnosi się do
sektorów high-tech, które obecnie dynamicznie się rozwijają. Niewiele opraco-
wań dotyczy samego procesu komercjalizacji nowych technologii i tworzenia
oraz przechwytywania wartości w ramach tego procesu.
Można również wskazać na pewne obszary słabiej reprezentowane w zakre-
sie badań empirycznych. W ostatnich latach, dzięki popularyzacji problematyki
komercjalizacji, prowadzi się szereg analiz i badań naukowych w tym zakresie.
Priorytet jakim dla polskiego rządu, zgodnie z przyjętą Strategią Rozwoju Kraju
2007–2013, jest podnoszenie konkurencyjności i innowacyjności polskiej
gospodarki, wpłynął korzystnie na tworzenie nowych możliwości finansowania
tego typu badań przy wykorzystaniu funduszy unijnych. Jednak większość
prowadzonych w kraju badań dotyczy innowacyjności gospodarki albo innowa-
cyjności polskich przedsiębiorstw. Kolejna grupa to analizy i badania związane
z otoczeniem wspierającym procesy transferu technologii i komercjalizację
(parki technologiczne, inkubatory przedsiębiorczości, centra transferu technolo-
gii itp.). Jeszcze inne badania koncentrują się na analizie barier i ograniczeń
w procesie komercjalizacji, z jakimi spotykają się przedsiębiorstwa. Lukę
empiryczną można zidentyfikować w obszarze analiz dotyczących modeli
procesu komercjalizacji i uwarunkowań ich wyboru. W szczególności uwarun-
kowań wyboru decyzji dotyczących przystąpienia (lub nie) do komercjalizacji,
wyboru sposobu ochrony własności intelektualnej, finansowania w procesie
komercjalizacji oraz wprowadzania nowych technologii na rynek.
Zaprezentowane luki, teoretyczna i empiryczna, tworzą nową przestrzeń dla
badań naukowych. W związku z tym celem głównym rozprawy jest opracowanie
opisowych modeli procesu komercjalizacji nowych technologii z wykorzysta-
Wstęp
13
niem doświadczenia przedsiębiorstw działających w sektorach technologii
informacyjno-komunikacyjnych i ochrony zdrowia6.
Do osiągnięcia tak sformułowanego celu głównego niezbędna staje się,
między innymi, realizacja takich celów szczegółowych, jak:
• identyfikacja etapów przebiegu procesu komercjalizacji oraz obszarów,
w których może być tworzona lub przechwytywana wartość dodana;
• analiza kluczowych obszarów decyzyjnych w procesie komercjalizacji,
uwarunkowań wyboru modelu procesu komercjalizacji i stworzenie ogólnego
modelu tego procesu;
• wybór sektorów, które w dużym stopniu podlegają zmianom technolo-
gicznym i innowacyjnym;
• analiza różnic w modelach procesu komercjalizacji przedsiębiorstw działają-
cych w różnych sektorach podlegających szybkim zmianom technologicznym;
• kompleksowa analiza porównawcza modeli procesu komercjalizacji sto-
sowanych przez przedsiębiorstwa polskie i zagraniczne działające w wybranych
sektorach;
• identyfikacja różnic i podobieństw w modelach procesów komercjalizacji
przedsiębiorstw polskich i zagranicznych.
Realizacja celu głównego oraz celów szczegółowych wymaga weryfikacji
następujących hipotez badawczych:
1. Specyfika sektora, w którym funkcjonuje firma, wpływa na kształt
przyjmowanego przez nią modelu procesu komercjalizacji.
2. Najważniejszymi uwarunkowaniami wyboru modelu procesu komercja-
lizacji przedsiębiorstw działających w sektorach podlegających szybkim
zmianom technologicznym są: wymagania klientów, potencjał wewnętrzny
przedsiębiorstwa oraz dostęp do wiedzy i niezbędnych zasobów.
3. Dla większości polskich przedsiębiorstw działających w sektorach pod-
legających szybkim zmianom
technologicznym dominującym sposobem
pozyskiwania wyników B+R/technologii na potrzeby procesu komercjalizacji
jest ich zakup. Sytuacja taka jest niekorzystna z punktu widzenia podnoszenia
konkurencyjności przedsiębiorstw i możliwości uzyskiwania przez nie przewagi
wynikającej z wprowadzania na rynek nowych technologii.
4. Mimo że współpraca w procesie komercjalizacji z innymi podmiotami
może stanowić źródło wartości dodanej, to przedsiębiorstwa polskie rzadziej niż
przedsiębiorstwa zagraniczne współpracują przy tworzeniu i komercjalizacji
nowych technologii.
5. Najbardziej popularnym sposobem ochrony własności intelektualnej ma-
łych i średnich przedsiębiorstw w Polsce jest ochrona nieformalna. Sytuacja taka
6 Przez pojęcie model procesu komercjalizacji rozumie się tu kluczowe, z punktu widzenia
sukcesu komercjalizacji i tworzenia wartości dodanej, decyzje i działania podejmowane
w kolejnych etapach procesu komercjalizacji. Sektory ochrony zdrowia – farmaceutyczny,
biotechnologia, instrumenty medyczne, kosmetyczny.
14
Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwie
wynika z ograniczonego dostępu przedsiębiorstw do środków finansowych,
które mogłyby przeznaczyć na ochronę oraz tego, że polskie przedsiębiorstwa
generalnie nie tworzą nowych rozwiązań, które mogłyby podlegać ochronie.
6. Podstawowym źródłem finansowania procesów komercjalizacji w przy-
padku małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce są ich środki własne. Przyj-
mowana struktura finansowania procesu komercjalizacji stanowi dużą barierę
w ich rozwoju i ogranicza możliwości tworzenia nowych technologii.
Zarówno realizacja celu głównego, jak i celów szczegółowych, odbywać
będzie się w sferze poznawczej i sferze aplikacyjnej. W sferze poznawczej
dokonany zostanie przegląd światowej literatury przedmiotu w zakresie komer-
cjalizacji nowych technologii oraz czynników warunkujących podejmowanie
decyzji o znaczeniu strategicznym dla sukcesu tego procesu. Natomiast w sferze
aplikacyjnej przeprowadzone zostaną badania empiryczne w sektorach, najważ-
niejszych z punktu widzenia badanej problematyki.
intelektualnej, zarządzania finansami. Korzystano
Głównym celem studiów literaturowych jest stworzenie monograficznego
opisu procesu komercjalizacji nowych technologii, uwarunkowań wyboru
modelu procesu komercjalizacji oraz kluczowych obszarów decyzyjnych, które
mogą wpłynąć na sukces tego przedsięwzięcia. W pracy wykorzystano liczne
publikacje (polskie i zagraniczne) z zakresu zarządzania strategicznego, zarzą-
dzania wiedzą, zarządzania innowacjami, marketingu, zarządzania produkcją,
ochrony własności
też
z raportów i opracowań firm konsultingowych analizujących sektory high-tech,
danych statystycznych i publikacji Głównego Urzędu Statystycznego, Światowej
Organizacji Własności Intelektualnej, wyników badań prowadzonych przez
instytucje wspierające podnoszenie innowacyjności polskich przedsiębiorstw,
źródeł elektronicznych. Badania literatury przedmiotu i innych dostępnych
materiałów źródłowych pozwoliły na ustalenie i usystematyzowanie podstaw
teoretycznych analizowanego zagadnienia oraz zapoznanie się z wynikami
analiz prowadzonych przez innych naukowców i praktyków. Pogłębione studia
literatury zagranicznej oraz dostęp do zagranicznych badań naukowych możliwe
były dzięki odbytym stażom i utrzymywanej współpracy z IC² Institute, Univer-
sity of Texas at Austin w ramach programu „MS in Science and Technology
Commercialization”.
Badania empiryczne przeprowadzone przez autorkę miały na celu głównie
weryfikację przyjętych hipotez badawczych. W okresie od września 2010 do
czerwca 2011 r. przeprowadzono dwa niezależne badania pierwotne, które
różniły się zakresem. Pierwszym z nich objęto przedsiębiorstwa zagraniczne
(europejskie i amerykańskie), drugim natomiast przedsiębiorstwa polskie. Dobór
prób miał charakter losowy. Zbiorowości zidentyfikowane zostały na podstawie
kilku kryteriów, takich jak: przynależność do wybranych sektorów high-tech,
innowacyjny charakter działalności, aktywne uczestnictwo w procesie komercja-
lizacji technologii lub innowacji, aktywny udział w wydarzeniach promujących
innowacje i/lub łączących partnerów biznesowych w sektorach high-tech
Wstęp
15
(konferencje, targi handlowe), przynależność do organizacji zrzeszających
innowacyjne przedsiębiorstwa, udział w konkursach na innowacyjny produkt lub
technologię. Metodyka prowadzonych badań szczegółowo została opisana
w rozdziale trzecim rozprawy.
Struktura, układ i logika treści rozprawy wynikają z celów pracy i posta-
wionych hipotez badawczych. Monografia jest opracowaniem składającym się
z pięciu rozdziałów, z których dwa pierwsze mają charakter teoretyczny
i przeglądowy, trzy kolejne charakter empiryczny.
W rozdziale pierwszym skoncentrowano się na zdefiniowaniu pojęcia nowe
technologie, przeglądzie istniejących definicji komercjalizacji i identyfikacji jej
kluczowych komponentów. Dokonano również analizy stosowanych w praktyce
modeli komercjalizacji. Zaproponowano model procesu komercjalizacji składa-
jący się z trzech etapów, w ramach których zidentyfikowano działania, jakie
powinien obejmować każdy z nich; źródła powstawania wartości dodanej, jaka
może być tworzona lub dostarczana; wskazano dostawców niezbędnych zaso-
bów; miary, które pozwalają na podjęcie decyzji o przejściu do kolejnego etapu
oraz sporządzono listę pytań lub dylematów, które w konkretnej sytuacji
powinien rozstrzygnąć komercjalizujący nową technologię.
W rozdziale drugim dokonano przeglądu uwarunkowań wyboru modeli pro-
cesu komercjalizacji oraz kluczowych obszarów decyzyjnych w tym procesie, do
których zaliczyć można: ocenę potencjału komercyjnego, ochronę własności
intelektualnej, wybór źródeł finansowania oraz wybór strategii komercjalizacji
(sposobu wprowadzenia nowej technologii na rynek). Dokonano przeglądu metod
oceny potencjału rynkowego nowych technologii i innowacji. Określono przed-
miot, zakres i znaczenie ochrony własności intelektualnej; poziomy zarządzania
i strategie własności intelektualnej. Podjęto próbę identyfikacji organizacyjnej,
sektorowej i technologicznej specyfiki strategii ochrony własności intelektualnej.
W dalszej części rozdziału drugiego, przeprowadzona została analiza możliwych
do wykorzystania źródeł finansowania pod kątem wartości, jaką mogą one
dodawać w procesie komercjalizacji. Zidentyfikowano także możliwe warianty
pozyskiwania wyników B+R/technologii oraz strategie wprowadzania na rynek,
a także zaprezentowano ogólny model procesu komercjalizacji.
Rozdział trzeci rozpoczyna część empiryczną rozprawy. Omówiona została
tu metodyka prowadzonych badań, zaprezentowano kryteria określające badane
zbiorowości i dobór jednostek do prób badawczych. Omówiono etapy procesu
badawczego, zastosowane narzędzia badawcze, źródła oraz techniki analizy
danych. Scharakteryzowane zostały sektory stanowiące przedmiot badania oraz
próby badawcze przedsiębiorstw zagranicznych i polskich objętych analizami
i wnioskowaniem.
Wyniki badań przeprowadzonych na próbie 73 przedsiębiorstw zagranicz-
nych zostały zaprezentowane w rozdziale czwartym. Dokonano tu identyfikacji
modeli procesu komercjalizacji badanych podmiotów oraz analizy uwarunkowań
ich wyboru w dwóch sektorach podlegających szybkim zmianom technologicz-
16
Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwie
nym. Zidentyfikowano podobieństwa i różnice w zakresie kształtowania modeli
procesu komercjalizacji w tych sektorach. W grupie przedsiębiorstw zagranicz-
nych ograniczono się jedynie do wstępnej analizy statystycznej.
W rozdziale piątym przeprowadzono analizy statystyczne na próbie 208
przedsiębiorstw polskich. Tak jak w przypadku poprzedniej grupy przedsię-
biorstw, dokonano tu identyfikacji modeli procesu komercjalizacji badanych
podmiotów oraz analizy uwarunkowań ich wyboru w dwóch sektorach podlega-
jących szybkim zmianom technologicznym. Zidentyfikowano podobieństwa
i różnice w zakresie kształtowania modeli procesu komercjalizacji w tych
sektorach. Badanie przeprowadzone zostało przy wykorzystaniu metod analizy
struktury, korelacji oraz wnioskowania statystycznego. Oceny współzależności
między dwiema cechami jakościowymi dokonano przy zastosowaniu testu
niezależności chi-kwadrat lub alternatywnie dokładnego testu Fischera.
Rozdział 6 stanowi podsumowanie uzyskanych wyników badań teoretycz-
nych i empirycznych. Dokonano tu porównania modeli procesu komercjalizacji
nowych technologii, a w ich ramach kluczowych obszarów decyzyjnych,
zidentyfikowano różnice oraz podobieństwa w zachowaniach przedsiębiorstw
krajowych i zagranicznych. Na tej podstawie zaprezentowane zostały wnioski
i zalecenia dla polskich przedsiębiorstw. Przedstawione konkluzje wynikają
głównie z analiz teoretycznych i empirycznych przeprowadzonych na potrzeby
tej rozprawy, ale są również poparte wynikiem własnych doświadczeń praktycz-
nych autorki zdobytych w trakcie pełnienia funkcji zastępcy dyrektora Centrum
Transferu Technologii Uniwersytetu Łódzkiego.
W celu ułatwienia dalszej lektury tego opracowania i uniknięcia nieporo-
zumień terminologicznych warto wyjaśnić już w tym miejscu, jak rozumiane
będą kluczowe pojęcia przewijające się w pracy, takie jak: komercjalizacja,
nowa technologia, wartość dodana, model procesu komercjalizacji. Komercjali-
zacja będzie rozumiana jako doprowadzenie do sprzedaży; nowa technologia jako
zarówno oryginalne wyniki badań naukowych, jak i innowacja technologiczna.
Pojęcie wartość dodana wymiennie używane z pojęciem wartość dodatkowa, zaś
przez pojęcie model procesu komercjalizacji rozumieć się będzie kluczowe,
z punktu widzenia sukcesu i tworzenia wartości dodanej, decyzje i działania
podejmowane w kolejnych etapach procesu komercjalizacji.
Podkreślić należy również, że prowadzone rozważania w sferze teoretycznej
dotyczyć będą dwóch rodzajów komercjalizacji: komercjalizacji wyników badań
naukowych (projektów badawczych) – przed lub po ich opatentowaniu oraz
komercjalizacji gotowych wyrobów (usług), czyli wprowadzania nowych
produktów na rynek.
Praca została opracowana w ramach projektu badawczego własnego, finan-
sowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego (projekt badawczy
nr N N115 261936) realizowanego w latach 2009–2012.
CZĘŚĆ I
Modele procesu komercjalizacji
i uwarunkowania ich wyboru – studia teoretyczne
1. TAKSONOMIA KOMERCJALIZACJI
NOWYCH TECHNOLOGII
1.1. NOWE TECHNOLOGIE
Już wiele lat temu J. Schumpeter, R. Solow czy P. Drucker twierdzili, że
rozwój postępu technicznego, a w szczególności rozwój technologii i ich
wdrożenie w procesach wytwórczych stanowią istotną dźwignię konkurencyj-
ności i siłę wiodącą wzrostu gospodarczego oraz rozwoju ekonomicznego1.
Dzisiaj rozwój technologii i tworzenie na ich bazie innowacji nabiera szczegól-
nego znaczenia. Niezwykle szybkie i dynamiczne przemiany społeczne, gospo-
darcze oraz technologiczne, jakie miały miejsce w ostatnim czasie zmuszają
przedsiębiorstwa do ciągłego doskonalenia sposobów funkcjonowania, a po-
głębiający się kryzys gospodarczy i finansowy jest dla nich poważnym wyzwa-
niem. W tej sytuacji innowacje uznawane są za wiodący czynnik, który może
pozwolić przywrócić równowagę ekonomiczną przedsiębiorstw i gospodarek,
wprowadzając je na tory trwałego i zrównoważonego rozwoju. W innowacjach
i rozwoju technologii upatrywana jest szansa na przyszłość2.
Słowo „technologia” (technology)3 pochodzi od greckich słów techne i lo-
gos, z których pierwsze oznacza sztukę, rzemiosło, a drugie naukę. Według
Słownika języka polskiego oraz Encyklopedii popularnej technologia to „prze-
twarzanie w sposób celowy i ekonomiczny dóbr naturalnych w dobra użyteczne
(produkty) a także wiedza o tym procesie”4. Słowo „technologia” wielokrotnie
definiowali zarówno inżynierowie, jak i ekonomiści. W naukach technicznych
pod pojęciem technologia zwykle rozumie się całokształt wiedzy dotyczącej
metod wytwarzania określonego produktu (wyrobu bądź usługi) albo uzyskania
określonego efektu w przemyśle lub usługach5. Ekonomiści natomiast definiują
1 W.M. Grudzewski, I.K. Hejduk, Zarządzanie technologiami. Zaawansowane technologie
i wyzwanie ich komercjalizacji, Wyd. Difin, Warszawa 2008, s. 17.
2 J. Wiśniewska, K. Janasz (red.), Innowacyjność organizacji w strategii inteligentnego
i zrównoważonego rozwoju, Wyd. Difin, Warszawa 2012, s. 9.
3 Angielskie słowo technology można tłumaczyć zarówno jako technika, jak i technologia.
4 M. Szymczak, Słownik języka polskiego, PWN, Warszawa 1981; Encyklopedia popularna,
PWN, Warszawa 1982, s. 782.
5 K. Santarek (red.), Transfer technologii z uczelni do biznesu. Tworzenie mechanizmów
transferu technologii, PARP, Warszawa 2008, s. 7.
20
Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwie
technologię jako zespół wszystkich technik produkcji (metod wytwarzania)
dostępnych w danej firmie6. Wielu przedstawicieli nauk o zarządzaniu, zwłasz-
cza zajmujących się zarządzaniem innowacjami, transferem technologii i komer-
cjalizacją innowacji produktowych, usługowych czy procesowych definiuje
pojęcie technologii.
Na przykład K. Santarek uważa, że technologia to „proces składający się
z wielu działań, realizowanych w ściśle określony sposób i kolejności, w wyniku
którego następuje przetworzenie dóbr wejściowych (surowce, materiały,
półfabrykaty) w wyroby gotowe posiadające określone cechy i spełniające
potrzeby odbiorców”. Jego zdaniem, z definicji technologii wynika potrzeba
zarządzania wszystkimi działaniami nie tylko składającymi się na proces, ale
również związanymi z oceną posiadanych technologii, tworzeniem i pozyskiwa-
niem technologii7.
A.H. Jasiński, P. Lowe i inni autorzy podkreślają, że technologia w szero-
kim nowoczesnym ujęciu jest swoistym składnikiem wiedzy, zarówno nauko-
wej, abstrakcyjnej, jak i konkretnej, empirycznej. Wiedza technologiczna może
być bowiem gromadzona metodą prób i błędów, wyprzedzając często jej
naukowe wyjaśnienia8. Takie spojrzenie na technologię reprezentuje również
wielu autorów anglojęzycznych opracowań literaturowych9.
Biorąc powyższe pod uwagę oraz aprobując podejścia wymienionych auto-
rów należy stwierdzić, że technologia to proces składający się z wielu działań
realizowanych w ściśle określony sposób i kolejności, w wyniku którego
następuje przetworzenie dóbr wyjściowych w wyroby gotowe (usługi) posiada-
jące określone cechy i spełniające potrzeby odbiorców oraz wiedza niezbędna do
przeprowadzenia tego procesu.
Każda technologia związana z produkcją określonego wyrobu lub świad-
czeniem usługi wymaga ponoszenia określonych nakładów: materiałów, energii,
pracy ludzi i innych. Jak słusznie zauważa K. Santarek, technologie mają
zasadniczy wpływ na koszty produkcji, wydajność, produktywność, a także takie
cechy, jak: jakość, elastyczność i inne. Przedsiębiorstwa są więc zainteresowane
doskonaleniem obecnych lub pozyskiwaniem nowych technologii, które stworzą
6 S. Gomółka, Teoria innowacji i wzrostu gospodarczego, CASE, Warszawa 1998.
7 K. Santarek (red.), Transfer technologii…, s. 7–8.
8 A.H. Jasiński, Innowacje i transfer techniki w procesie transformacji, Wyd. Difin, Warszawa
2006, s. 12–13; P. Lowe, Zarządzanie technologią. Możliwości poznawcze i szanse, Wyd. Nauk.
Śląsk, Katowice 1995, s. 27–29; J. Wiśniewska, Zarządzanie zasobami technologicznymi przedsię-
biorstw, [w:] J. Wiśniewska, K. Janasz (red.), Innowacyjność…, s. 71–94.
9 Por. S.J. Klein, What is Technology, [w:] R.C. Scarff, V. Dusek (eds.), Philosophy of Tech-
nology. The Technological Condition, Blackwell Publishing, Oxford 2009, s. 210–212; V.K. Jolly,
Commercializing New Technologies, Harvard Business Press, Boston, MA 1997, s. XV; W.B.
Zehner, D. Trzmielak, E. Gwarda-Gruszczyńska, Technology Taxonomy, [w:] D. Trzmielak (red.),
Transfer technologii, przedsiębiorczość innowacyjna w rozwoju firm, Wyd. CTT UŁ, Łódź 2012,
s. 11–33.
1. Taksonomia komercjalizacji nowych technologii
21
im nowe możliwości: umocnienia pozycji na rynku, tworzenia nowych produk-
tów lub usług, wejścia na nowe rynki czy wykorzystania nowych sposobów
prowadzenia biznesu. Wprowadzanie takich zmian, nowych dla przedsiębior-
stwa, stanowi przykład innowacji technologicznych10.
Jak wynika z powyższych rozważań, termin technologia jest dziś po-
wszechnie używany, zarówno w biznesie, jak i nauce, w odniesieniu do procesu
transformacji podstawowej wiedzy w użyteczne zastosowanie (aplikację), czyli
przejście od myślenia w kategoriach naukowych (know-what i know-how) do
myślenia w kategoriach rynkowych i biznesowych (know-where i know-who).
G.S. Day i P.J.H. Schoemaker podkreślają, że technologia to nie tylko wiedza,
ale również zestaw umiejętności w zakresie określonej dyscypliny, które zostały
zastosowane do danego produktu, usługi, procesu czy nawet przyczyniły się do
stworzenia nowego sektora11. Zgadzając się z tym poglądem należy podkreślić,
że technologia w tym opracowaniu tak właśnie będzie rozumiana.
W literaturze przedmiotu spotkać można również określenie „nowa techno-
logia”. Prawo polskie definiuje ten termin. Zgodnie z ustawą z dnia 30 maja
2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej przez nową
technologię rozumie się „technologię w postaci prawa własności przemysłowej
lub usługi badawczo-rozwojowej (w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów
i Usług), lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, która umożliwia wytwarza-
nie nowych lub znacząco ulepszonych towarów, procesów lub usług i nie jest
stosowana na świecie dłużej niż 5 lat”12.
W warunkach polskich potocznie (nie mam tu na myśli opracowań nauko-
wych) pojęcie „nowa technologia” kojarzy się zwykle z technologiami informa-
cyjno-komunikacyjnymi. Nie można jednak zgodzić się z tak wąskim jego
postrzeganiem. Zarówno umocowanie w przepisach prawa polskiego, brak
określenia konkretnych sektorów, jakich ma dotyczyć, jak i jego obecność
w literaturze światowej przy okazji omawiania sektorów takich jak: farmaceu-
tyczny, instrumenty medyczne, multimedia itp. uzasadniają potrzebę szerszego
pojmowania określenia nowe technologie – w odniesieniu do wszystkich
sektorów, gdzie tworzona i wykorzystywana jest nowa wiedza.
Z pojęciem technologii i wprowadzaniem zmian w produktach, usługach lub
procesach wiąże się ściśle słowo „innowacja”. W polskiej literaturze dotyczącej
zarządzania innowacjami gros autorów podejmowało próby definiowania
innowacji, między innymi: W. Janasz, A.H. Jasiński, A. Sosnowska, L. Bia-
łoń, A. Pomykalski, M. Dworczyk, M. Brzeziński i R. Szlasa13. W litera-
10 K. Santarek (red.), Transfer technologii…, s. 8.
11 Por. G.S. Day, P.J.H. Schoemaker, A Different game, [w]: G.S.Day, P.J.H. Schoemaker,
R.E. Gunther (eds.), Wharton on Managing Emerging Technologies, John Wiley Sons, New
York–Toronto 2000, s. 2.
12 Dz. U. 2008, nr 116, poz. 730.
13 Por. W. Janasz, Innowacje w modelach działalności przedsiębiorstw, Wydawnictwo Uni-
wersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2003; A. H. Jasiński, Innowacje i polityka innowacyjna,
22
Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwie
turze zagranicznej przykładowi autorzy definicji innowacji to: J. Schumpeter,
P. Drucker, E.M. Rogers, T. Allen, C.M. Christensen, P. Trott, J. Tidd
i J. Bessant, i także definicji w Podręczniku Oslo14. W efekcie definicje innowa-
cji zostały szeroko spopularyzowane. W literaturze oprócz definicji znaleźć
można również dużą liczbę kryteriów klasyfikacji rodzajów innowacji, zarówno
w wąskim, jak i szerokim kontekście rozumienia tego słowa. Zawiera je prak-
tycznie każdy podręcznik do zarządzania innowacjami. Słusznie więc zauważa
J. Baruk, że z tak dużej różnorodności klasyfikacji wyłania się dość zagmatwany
obraz, wskazujący na brak przejrzystości, czytelności i precyzji dokonywanych
podziałów. Często tę samą innowację można zaliczyć do wielu z grup, zależnie
od przyjętego kryterium podziału15.
Jednym z rodzajów innowacji, który ma silny związek z technologią/tech-
niką są innowacje technologiczne (techniczne). Bardzo popularna i powszechnie
przytaczana jest definicja tego typu innowacji podana przez A. Pomykalskiego.
Autor definiuje innowacje technologiczne „jako nowe produkty i procesy oraz
znaczące zmiany technologiczne w produktach i procesach”16.
Przydatna, dla odróżnienia innowacji technologicznych od innych rodzajów
innowacji, jest również systematyka pojęć wprowadzona w 1999 r. przez
Główny Urząd Statystyczny (GUS) opracowana m.in. na podstawie podręcznika
OECD i Eurostatu. Systematyka ta zakłada, że innowacje można dzielić na17:
1. Technologiczne (produktowe i procesowe) – występują wtedy, gdy
nowy lub ulepszony produkt zostaje wprowadzony na rynek albo nowy
lub ulepszony proces zostaje zastosowany w produkcji. Przy czym produkt lub
proces są nowe przynajmniej z punktu widzenia wprowadzającego je przedsię-
biorstwa.
2. Nietechnologiczne – wszelka działalność innowacyjna przedsiębiorstwa,
która nie jest związana z opracowaniem i wprowadzeniem na rynek nowych lub
Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 1997; A. Sosnowska i in., Zarządzanie
firmą innowacyjną, Wyd. Difin, Warszawa 2001; L. Białoń (red.), Zarządzanie działalnością
innowacyjną, Wyd. Placet, Warszawa 2010; A. Pomykalski, Zarządzanie innowacjami, PWN,
Warszawa–Łódź 2001; M. Brzeziński, R. Szlasa, Zarządzanie organizacjami technicznymi
i organizacyjnymi, Wyd. Difin, Warszawa 2001.
14 Por. J. Schumpeter, Teoria wzrostu gospodarczego, PWN, Warszawa 1960; P. Drucker,
Innowacja i przedsiębiorczość. Praktyka i zasady, PWE, Warszawa 1992; E.M. Rogers, Diffusion
of Innovation, Free Press, New York 2003; C.M. Christensen, Przełomowe innowacje, PWN,
Warszawa 2010; P. Trott, Innovation Management and New Product Development, Prentice-Hall,
Harlow–Milan 2008; J. Tidd, J. Bessant, Zarządzanie innowacjami. Integracja zmian technolo-
gicznych, rynkowych
i organizacyjnych, Wolter Kluwers, Warszawa 2011; Podręcznik
Oslo, http://www.nauka.gov.pl/fileadmin/user_upload/43/46/43464/20081117_OSLO.pdf [dostęp
10.01.2013].
15 J. Baruk, Zarządzanie wiedzą i innowacjami, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2006, s. 110.
16 A. Pomykalski, Zarządzanie…, s. 20.
17 J. Baruk, Zarządzanie wiedzą…, s. 110 oraz Definicje pojęć z zakresu statystyki, nauki
i techniki, GUS, Warszawa 1999, s. 60–79.
1. Taksonomia komercjalizacji nowych technologii
23
istotnie zmienionych wyrobów i usług lub wdrażaniem nowych bądź istotnie
zmienionych procesów (np. wprowadzanie nowych technik zarządzania, zmiana
struktur organizacyjnych, zmiana strategii działania przedsiębiorstwa).
3. Organizacyjno-techniczne – obejmują przedsięwzięcia związane ze
zmianą organizacji stanowisk pracy, wydziałów produkcji, przedsięwzięcia
związane z zakupem oprogramowania komputerowego, instalacja sieci kompu-
terowej, wprowadzanie komputeryzacji do produkcji i procesów.
Ten ostatni rodzaj innowacji A. Sosnowska, uwzględniając podejście sys-
temowe w naukach o zarządzaniu, nazywa innowacjami systemowymi18.
W literaturze światowej często zdarza się, że pojęcie innowacje technolo-
giczne jest stosowane wymiennie z określeniem nowe technologie. Przykładowo
G.S. Day i P.J.H. Schoemaker definiują nowe technologie jako innowacje, które
powstały w wyniku prac badawczych i posiadają potencjał do kreowania
nowych sektorów lub zmiany już istniejących. Są to często innowacje radykalne
(np. bioterapeutyka, fotografia cyfrowa, mikroroboty, komputery, Internet) ale
również te przyrostowe, które powstały w drodze ewolucji różnych nurtów
prowadzonych badań naukowych (faksowanie, bankowość elektroniczna,
telewizja HD). Autorzy dodają, że każda z tych innowacji technologicznych
oferuje bogaty zakres możliwości rynkowych i dostarcza bodźców do ryzykow-
nego inwestowania19.
Definicja nowych technologii w świetle przepisów prawa polskiego dotyczy
wiedzy technicznej (wyników badań naukowych) przed lub po opatentowaniu.
Jeśli jednak wyniki badań naukowych w postaci wiedzy technicznej nie zostaną
wprowadzone do produktów, usług lub procesów będą nieprzydatne. Nowa
wiedza techniczna przynosić będzie wartość dla przedsiębiorstw i społeczeństwa
tylko wtedy, gdy zastosowana zostanie w innowacjach technologicznych.
W dalszej części tego opracowania termin nowe technologie traktowany będzie
szerzej niż jego prawna definicja. Rozumiany będzie zarówno jako wyniki badań
naukowych, jak i innowacje technologiczne, które powstały w wyniku prac
badawczych (zmiany w produktach, usługach lub procesach spowodowane
wykorzystaniem nowej wiedzy technicznej).
1.2. POJĘCIE KOMERCJALIZACJI NOWYCH TECHNOLOGII
Pojęcie komercjalizacji w Polsce przez wiele lat kojarzone było z procesami
prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, z przekształceniami własności tych
przedsiębiorstw. Jednak od lat dziewięćdziesiątych XX w., ze względu na
18 A. Sosnowska i in., Jak wdrażać innowacje technologiczne w firmie. Poradnik dla przed-
siębiorców, PARP, Warszawa 2005, s. 8–9.
19 Por. G.S. Day, P.J.H. Schoemaker, A Different Game...
24
Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwie
rosnące znaczenie rozwoju innowacji i technologii, jako zasobów strategicznych
w procesach konkurowania przedsiębiorstw, komercjalizację znacznie częściej
wiąże się obecnie właśnie z nimi.
Słowo „komercjalizacja” według Słownika wyrazów obcych i zwrotów
obcojęzycznych (z śrdw. łac. commercialis – handlowy, z łac. commercium
– handel towarami) to „oparcie czegoś na zasadach komercjalnych, komer-
cyjnych, handlowych, kupieckich”20. Zgodnie z tą definicją komercjalizacja to
urynkowienie czegoś, sprawienie, że można to kupić na rynku oraz że ktoś za to
musi zapłacić. Nieokreślone są tu podmioty, które mogą podlegać komer-
cjalizacji, toteż słowo to może być używane w wielu sytuacjach dotyczących
różnych podmiotów. Podmiotami komercjalizacji mogą być przedsiębiorstwa,
technologie, innowacje produktowe czy usługowe. Warunkiem komercjalizacji
jest jednak wprowadzenie ich do obrotu rynkowego. Ponieważ przedsiębiorstwa
jako obiekty komercjalizacji nie stanowią przedmiotu prowadzonych tu analiz,
dalej skoncentruję się wyłącznie na nowych technologiach – wynikach badań
naukowych i technologicznych innowacjach produktowych i usługowych.
1.2.1. Wąskie i szerokie ujęcie pojęcia komercjalizacja
Komercjalizację najprościej można określić jako doprowadzenie do sprze-
daży. W przypadku nowych technologii chodzi o doprowadzenie do sprzedaży:
wyników badań naukowych (technologii) stworzonych na uczelniach wyższych
lub w instytutach naukowo-badawczych, technologii stworzonych w działach
badawczo-rozwojowych (B+R) przedsiębiorstw lub innowacji technologicznych,
zarówno tych produktowych, jak usługowych, przygotowanych przez przed-
siębiorstwa.
W literaturze dotyczącej zarówno marketingu (w szczególności rozwoju
nowego produktu), jak i zarządzania technologiami, innowacjami czy transferu
technologii można spotkać wiele przykładów definicji pojęcia „komercja-
lizacja”. Ponieważ wielu autorów różnie definiuje komercjalizację warto
zastanowić się nad tym, jak obecnie powinno się rozumieć to pojęcie. Ze
względu na mnogość pozycji, w których pojawia się definicja komercjalizacji
dalej analizie poddane zostaną tylko przykładowe wybrane definicje, które
jednak pokazują różne interpretacje, a niekiedy również błędne interpretacje
słowa „komercjalizacja”.
Poniżej zostały przedstawione przykłady definicji komercjalizacji.
• Potoczne określenie pojawiające się w wielu pozycjach literatury i arty-
kułach prasowych: „Od pomysłu do rynku”.
Warszawa 1985, s. 222.
20 W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Wiedza Powszechna,
1. Taksonomia komercjalizacji nowych technologii
25
• Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych21: „Oparcie czegoś
na zasadach komercjalnych, komercyjnych, handlowych, kupieckich”.
• Webster’s Third New International Dictionary22: „Komercjalizacja ma
sprawić, aby produkt lub technologia posiadające potencjał do tego, aby w wy-
niku, wyprodukowania, przedstawienia, sprzedaży, użytkowania przynosiły
wartość dodaną, zyski i zwiększały kapitał przedsiębiorstwa”.
• D. Wilemon, M. Millson23: „Komercjalizacja to ostatni etap trady-
cyjnego procesu rozwoju produktu. Możliwość komercjalizacji pojawia się
w wyniku integracji możliwości i aktywności produktu i rynku. Na tym etapie
produkt może być wprowadzony na rynek międzynarodowy lub regionalny”.
• J.R. Meredith, S.M. Shafer24: „Komercjalizacja to proces przenoszenia
pomysłów na nowy produkt lub usługę od momentu powstania koncepcji
produktu do wprowadzenia go na rynek”.
• K. Przybyłowski, S. Hartley, R. Kerin, W. Rudelius25: „W końcowej fa-
zie procesu rozwoju produkt wchodzi w etap komercjalizacji, koncentrującej się
na pozycjonowaniu produktu oraz rozpoczęciu produkcji i sprzedaży na pełną
skalę”.
• W. Mitchell, K. Singh26: „Komercjalizacja technologii to proces przej-
mowania pomysłów, powiększanie ich o komplementarną wiedzę, rozwijanie
i wytwarzanie produktów na sprzedaż i sprzedawanie tych produktów na rynku.”
Proces zaczyna się od fazy koncepcyjnej. Obejmuje definiowanie, projektowanie
produktu, przygotowanie prototypu i fazę testowania, oraz jest skonsumowany
przez efektywną produkcje i marketing. Skuteczna komercjalizacja technologii
pozwala firmie usatysfakcjonować swoich klientów w kategoriach kosztów,
szybkości, jakości oraz najnowszych atrybutów ich technologii”.
• P. Głodek27: „W wąskim rozumieniu komercjalizację technologii określa
się jako celowe, ukierunkowane przekazywanie wiedzy i umiejętności do
procesu produkcyjnego, celem udanego jej urynkowienia w postaci produktu.
W tym układzie podstawowe strategie komercjalizacji to: sprzedaż praw
21 W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych…, s. 222.
22 Webster’s Third New International Dictionary, Encyclopedia Britannica, Chicago 1986, s. 457.
23 D. Wilemon, M. Millson, The Emerging paradigm of New Technology development, [w:]
D. Wilemon, M. Millson, The Strategy of Managing Innovation and Technology, Prentice Hall,
Upper Saddle River, NJ 2008, s. 814.
24 J.R. Meredith, S.M. Shafer, Operations Management for MBAs, John Wiley Sons, New
York 2002, s. 126.
Warszawa 1998, s. 283.
25 K. Przybyłowski, S. Hartley, R. Kerin, W. Rudelius, Marketing, Dom Wydawniczy ABC,
26 W. Mitchell, K. Singh, Survival of businesses using collaborative relationships to com-
mercialize complex goods, „Strategic Management Journal” 1996, vol. 17(3), s. 169–195.
27 Definicja P. Głodka [w:] K.B. Matusiak (red.), Innowacje i transfer technologii. Słownik
pojęć, PARP, Warszawa 2005, s. 85.
26
Modele procesu komercjalizacji nowych technologii w przedsiębiorstwie
własności, licencjonowanie, alians strategiczny, joint venture, samodzielne
wdrożenie.
K.B. Matusiak (red.)28: „Komercjalizacja technologii to całokształt dzia-
łań związanych z przenoszeniem danej wiedzy technicznej lub organizacyjnej
i związanego z nią know-how do praktyki gospodarczej. Komercjalizację
technologii można określić jako proces zasilania rynku nowymi technologiami.
Obejmuje on wszelkiego rodzaju formy dyfuzji innowacji oraz edukacji tech-
nicznej”.
M. Włosiński29: „Komercjalizacja technologii to czynności prawne
i
finansowe związane z
rozwiązań.
W szczególności w zakres tych rozwiązań wchodzi określenie potrzeb rynku,
określenie i zlecenie badań jakościowych (próba typu, badania ekologiczne,
możliwość dopuszczenia wyrobu na rynek, itp.) oraz ustalenie prawnych zasad
przejmowania projektu przez producenta od uczelni (twórcy technologii)”.
jakością proponowanych nowych
Podręcznik komercjalizacji, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyż-
szego30: „Komercjalizacja nie rozpoczyna się w momencie sprzedaży wyników
prac badawczych i rozwojowych, udzielenia licencji na wyniki prac B+R,
wniesienia wyników prac badawczych i rozwojowych do spółki („komercja-
lizacja sensu stricte”). Krytyczne znaczenie dla procesu komercjalizacji ma
podjęcie szeregu działań na etapie poprzedzającym komercjalizację sensu stricte.
Chodzi tu zarówno o czynności prawne (np. formalne nabycie przez PJB praw
do wyników prac badawczych i rozwojowych czy też skorzystanie z me-
chanizmów ochrony posiadanych praw), jak i księgowo-podatkowe (np. odpo-
wiednie ujęcie wyników prac badawczych i rozwojowych w bilansie PJB oraz
jej rachunku zysków i strat). Proces komercjalizacji uwzględniający czynności,
o których mowa powyżej, w niniejszej publikacji określany będzie mianem
„komercjalizacji sensu largo”.
Sten A. Thore (red.)31: „Komercjalizacja to przenoszenie pomysłów
z laboratoriów badawczych na rynek”.
Rząd Kanady32: „Komercjalizacja odnosi się do serii działań, które po-
dejmują firmy w celu przetransformowania wiedzy i technologii w nowe
produkty, procesy lub usługi w odpowiedzi na szanse, jakie pojawiają się na
28 Tamże, s. 84.
29 W. Włosiński, Transfer technologii, Forum Transferu Technologii, http://www.fundacja-
intech.org.pl/forum/2006-08-28_wwlosinski.php [dostęp 10.10.2011].
30 Przewodnik B+R dla praktyków, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Warszawa
2010, s. 14–15.
31 S.A. Thore (ed.), Technology Commercialization: DEA and Related Analytical Methods
for Evaluating the Use and Implementation of Technical Innovation, Kluwer Academic Publishers,
Boston–Dordrecht–London 2002, s. XII.
32 Report on Interviews on the Commercialization of Innovation, Canadian Ministry of Indus-
try, Ottawa 2007, s. 9
1. Taksonomia komercjalizacji nowych technologii
27
lukę między
rynku. Zarówno wysoko wyspecjalizowani naukowcy, inżynierowie i menedże-
rowie, jak i tworzenie kultury innowacji i przedsi
Pobierz darmowy fragment (pdf)