Darmowy fragment publikacji:
poradnik
19
roślin przewodnich i architekto-
nicznych. Mają wyrazisty pokrój,
okazałe kwiaty lub kwiatostany
o intensywnych, rzucających się
w oczy barwach (juki, trytomy,
loksy, liliowce, ostróżki, dzie-
wanny, piwonie i parzydła). Naj-
lepiej je sadzić pojedynczo lub
w małych grupach, często ryt-
micznych, powtarzających się,
mogą też być efektownym tłem
lub parawanem dzielącym ogród
na mniejsze części. Byliny średnio
wysokie tworzące gęste kępy, np.
przywrotniki, kocimiętki, dzielża-
ny, nachyłki, rudbekie, dzwonki,
przymiotna, liliowce i szałwie,
doskonale spełniają funkcję og -
ro dowych wypełniaczy.
Mało wymagające krwawniki,
chabry, dzwonek brzoskwiniolist-
ny i wiele innych możemy wyko-
rzystać do założenia efektownej
łąki kwietnej, a lubiące wilgotne
podłoża tawułki, języczki, krwaw-
nice i pełniki – do sadzenia nad
brzegami zbiorników wodnych.
Południowe ściany budynków to
idealne miejsca dla ciepłolubnej
trytomy czy lawendy.
Byliny ścielące się po podłożu
lub tworzące niskie, zwarte kępy
idealnie pasują do ogrodów
skalnych i na murki kwiatowe
(rozchodniki, rojniki, skalnice,
goździki, macierzanki). Wiele
gatunków bylin jest nieocenio-
nych przy zadarnianiu podłoża
(rogownica kutnerowa, barwi-
nek, pragnia syberyjska, tojeść
rozesłana, karmnik ościsty, ja-
snota plamista, gajowiec żół-
ty, dąbrówka rozłogowa, iołek
wonny).
Ścielące się po
podłożu skalnice
Arendsa ożywiają
monotonne tło
utworzone
z iglaków.
20
poradnik
Jak dobrać rośliny
do ogrodu kwiatowego
Przy wyborze gatunków powinniśmy brać pod uwagę szybkość ich
rozrastania się, charakter wzrostu, terminy kwitnienia oraz kolorystykę
kwiatów.
Przede wszystkim wybieramy rośliny:
dobrze radzące sobie w konkretnych warunkach klimatyczno-
-glebowych, zwłaszcza gatunki zimotrwałe,
łatwe w uprawie, czyli wymagające jak najmniejszej liczby
zabiegów uprawowych i pielęgnacyjnych,
odporne na szkodniki i choroby, szybko rozrastające się, dające
w krótkim czasie zaplanowany efekt,
jak najdłużej zachowujące ładny wygląd,
łatwe w rozmnażaniu,
długowieczne i długo kwitnące.
Do obsadzania
rabat kwietnych
należy wybierać
gatunki kwitnące
w różnym czasie,
ale o podobnych
wymaganiach
glebowych
i świetlnych
poradnik
21
Sadząc rośliny w kompozycjach, pamiętamy, aby:
rośliny wyższe nie zasłaniały niższych,
grupować rośliny o podobnych wymaganiach świetlnych
i glebowych,
nie sadzić obok siebie gatunków ekspansywnych i słabo
rosnących,
dobierać rośliny kwitnące w różnych porach, wówczas kom-
pozycje będą efektowne przez cały sezon,
rośliny zanikające po kwitnieniu (cebulowe, omiegi, orliki,
pełniki, serduszki) sadzić w sąsiedztwie roślin, które zamas-
kują powstałe puste miejsca,
sadzić po kilka lub kilkanaście sztuk, tworząc barwne plamy.
Efektowna rabata
utworzona
z wrzośców,
żagwinów,
gęsiówki i ułudki
wiosennej (po
lewej). Czerwone
niecierpki ożywia-
ją kompozycję
z tawuł i jodły.
Dobierając rośliny, powinniśmy znać:
zasady uprawy,
pokrój i charakterystykę wzrostu roślin,
rozmiary, jakie osiągają dorosłe egzemplarze,
wymagania w stosunku do światła, gleby i stanowiska,
wytrzymałość na niską temperaturę, suszę i upały,
dekoracyjność w ciągu sezonu, czyli termin kwitnienia oraz zmia-
ny w kolorystyce liści,
długowieczność.
22
poradnik
Kwiaty w różnych
porach roku
Ponieważ żyjemy w streie zmienności pór roku, staramy się tak
dobrać rośliny do naszego ogrodu, by każda pora rozkwitała innymi
kwiatami.
Wiosna
jest za najpiękniej-
Uważana
szą porę roku. Kojarzona przede
wszystkim ze zwiastującymi tę
porę roślinami cebulowymi: bia-
łymi przebiśniegami i śnieżycami,
niebieskimi cebulicami, śnieżnika-
mi, puszkinami i szairkami, biały-
mi i żółtymi narcyzami oraz róż-
nokolorowymi tulipanami i kro -
kusami wiosennymi, zwanymi też
szafranami. Są one zaró wno sym-
bolem budzącej się do życia przy-
rody, jak i zapowiedzią nadejścia
od dawna oczekiwanej wiosny.
Gdy wiosenne słońce coraz moc-
niej przygrzewa, ogrody zaczy-
nają tętnić życiem.
Intensywnie pachną niektó-
re tulipany, narcyzy, hiacynty,
iołki, lak pachnący oraz krze-
wy: kalina pachnąca, lilaki i ja-
śminowce.
Kwitną gatunki dwuletnie: ko-
lorowe bratki i stokrotki, po-
marańczowe laki i niebieskie
niezapominajki.
Rośliny cebulowe pojawia-
ją się nie tylko na rabatach
Jaskrawe rośliny
cebulowe
(np. tulipany)
są podstawą
wiosennych
kompozycji
rabatowych.
Różnokolorowe
odmiany bratka
ogrodowego mo-
żemy wykorzystać
do wypełniania
pustych miejsc
na rabatach bądź
do ukwiecania
pojemników.
poradnik
23
mi lub czerwonymi kwiatami
w kształcie szerokich dzwon-
ków. Nie sposób wyobrazić
sobie tych miejsc bez podsta-
wowych bylin skalnych. Naj-
ważniejsze i najpiękniejsze to:
żagwin ogrodowy, gęsiówka
kaukaska, smagliczka górska
i skalna, ubiorek wiecznie zie-
lony oraz płomyki – szydlasty
i kanadyjski.
W ogrodzie wrzosowym od
lutego do maja kwitną obsy-
pane różowymi, białymi i pur-
purowymi kwiatami wrzośce
– krwisty i darlejski. Bardziej
tolerancyjne w stosunku do
odczynu gleby w porównaniu
z wrzosami i innymi gatunka-
mi wrzośców.
Wiosna to także kwitnące
krzewy ozdobne, które mogą
być wspaniałym tłem dla by-
lin i roślin cebulowych. Trudno
sobie wyobrazić ogrody bez
obsypanych kwiatami migdał-
ków, szczodrzeńców, złotlinów,
pigwowców, forsycji, magnolii,
a także wspaniale pachnących
jaśminowców, lilaków i kaliny
koreańskiej. Kolorowo kwitną-
ce parasole tworzą ozdobne
jabłonie i wiśnie.
Na przełomie maja i czerwca
powoli przekwitają wiosenne
rośliny, a zaczynają kwitnąć
kosaćce bródkowe, piwonie,
łubiny i orliki. Gdy mija noc
świętojańska, zaczyna się
lato.
oraz pod krzewami i drze-
wami, ale także na trawniku
i w sąsiedztwie zbiorników
wodnych (przebiśniegi, śnie-
życe wiosenne, niektóre pier-
wiosnki, narcyzy, szachownica
kostkowana).
Wiosenne kompozycje na
ra batach tworzą kwitnące
w tym czasie byliny: pier-
wiosnki (wyniosły, pruhonicki
i ząbkowany), serduszki (oka-
zała i wspaniała), wilczomlecz
złocisty, bergenia sercowata,
omieg wschodni, kuklik szkar-
łatny, sasanka pospolita i mi-
łek wiosenny.
U stóp drzew i krzewów rozpo-
ścierają się kwietne kobierce.
Niebieskie z przylaszczki po-
spolitej, iołka wonnego, ułud-
ki wiosennej, żółte z pragni sy-
beryjskiej i gajowca żółtego,
a śnieżnobiałe, intensywnie
pachnące – z konwalii majo-
wej. Regularne, ioletowopur-
purowe kępy tworzy groszek
wiosenny, ioletoworóżowe –
miodunka pstra, niebieskie –
brunnera wielkolistna, a białe
– tiarella sercolistna.
Ogrody skalne, skarpy, mur-
ki i ogrodowe ścieżki zdobią
czosnki (karatawski, południo-
wy i kazachstański), kosaćce
cebulowe – żółty Danforda
i ioletowoniebieski żyłkowa-
ny – oraz wcześnie kwitnące
tulipany botaniczne, zwłaszcza
z grupy Fostera i Kaufmanna
– niskie, wysokości 20-25 cm,
z białymi, kremowymi, żółty-
24
poradnik
Lato
Gra barw
i odcieni. Silnie
kontrastujące
ze sobą wiesiołki
i róże podkreśla-
ją intensywność
kompozycji.
To pora kwitnienia bylin i ro-
ślin jednorocznych. Nie ma już
śladu po wczesnowiosennych
kwiatach. Pod koniec czerw-
ca wykopujemy cebule tulipa-
nów, kończą kwitnienie rośli-
ny dwuletnie. Przekwitła też
większość krzewów. Przyszedł
czas na róże i powojniki. Kwit-
ną w tym czasie niektóre rośli-
ny cebulowe: czosnki ozdob-
ne, lilie, błonczatki, krokosmie
i tygrysówki, jednak na pierw-
szy plan wysuwają się byliny
i rośliny sezonowe.
Nad wodą możemy podzi-
wiać niebieskie, żółte i iole-
towe kwiaty kosaćca syberyj-
skiego, pachnące, kremowe
wiązówki błotnej i złocisto-
żółte tojeści kropkowanej.
Odbijają się w lustrze wody
żółtopomarańczowe kwia-
ty języczek: Przewalskiego
i po marańczowej. Z charak-
terem roślinności nadbrzeż-
nej doskonale harmonizuje
krwawnica pospolita o kwia-
tach purpurowoczerwonych.
Przyciągają wzrok pływające
po lustrze wody grzybienie (li-
lie wodne) w różnych odcie-
niach żółci, pomarańczu, różu
i czerwieni, a także białe.
Na początku lata lejkowa-
te kwiaty rozwijają liliowce.
Wśród bogactwa odmian znaj -
dziemy kwiaty różnej wielko-
ści i w różnych odcieniach żół-
ci, złota, pomarańczu, miedzi,
purpury i ioletu, a także dwu-
kolorowe i białe.
Kwitną posadzone w miej-
scach słonecznych i suchych
różne odmiany krwawnika
pospolitego wybarwione na
różowo, żółto, pomarańczo-
wo, czerwono i morelowo.
Efektowne żółte talerzyki two-
rzy krwawnik wiązówkowaty,
a białe półpełne i pełne kwiaty
rozwija krwawnik kichawiec.
W czerwcu śnieżnobiałe kwia-
ty z żółtym środkiem rozwija
złocień właściwy, popularnie
zwany margerytką. Rozsiewa
się sam w różnych miejscach
ogrodu, a przycięty po pierw-
szym kwitnieniu ponownie
rozwija kwiaty w sierpniu.
Wczesnym latem zakwitają
różnokolorowe łubiny, przy-
miotno ogrodowe z pędami
kwiatostanowymi zakończo-
nymi różowymi, liliowymi lub
niebieskimi kwiatami oraz
irletka chalcedońska o ja-
skrawoczerwonych kwiatach
zebranych w baldachy.
Urozmaiceniem letnich ogro-
dów są różne gatunki dzwon-
ków – wysokie i niskie o kwia-
tach w różnych odcieniach
koloru niebieskiego i ioletu
oraz białe. Kwitnie rodzimy
wysoki (50-80 cm) dzwonek
brzoskwiniolistny, pochodzą-
cy z gór niski, 15-20-centy-
metrowy dzwonek karpacki
oraz ścielący się po podłożu,
obsypany gwiazdkowatymi
kwiatami dzwonek dalma-
tyński. Niebieskie dzwonki cie-
kawie wyglądają w połączeniu
z kwitnącymi w tym czasie na
żółto wiesiołkiem missouryj-
skim oraz nachyłkami – wiel-
kokwiatowym i okółkowym.
Niewątpliwą ozdobą letnich
rabat są różne odmiany po-
pularnej ostróżki ogrodowej.
Mają kwiaty z charakterystycz-
ną ostrogą, zebrane w długie,
groniaste kwiatostany – białe
oraz wybarwione na różne od-
cienie barwy niebieskiej, lilio-
wej i różowej.
Od lipca do jesieni słoneczne
miejsca ogrodów rozświetlają
złociste, trwałe rudbekie: bły-
skotliwa, naga i lśniąca. Na -
Latem róże
ukazują całe
swoje bogactwo
kolorystyczne.
poradnik
25
leżą do najpiękniejszych bylin
pełni lata. Wspaniale się pre-
zentują zwłaszcza w ogrodach
w stylu angielskim, rustykal-
nym i naturalistycznym w to-
warzystwie różnych gatunków
szałwii (lekarskiej, muszkato-
łowej i om szonej) o kwiatach
w różnych odcieniach ioletu,
błękitu i różu.
W pełni lata naturalnym
pięk nem urzekają bodziszki.
Tworzą gęste kępy lub ścielą
się po podłożu dekoracyjne
zarówno z czerwieniejących
jesienią liści, jak i różowych,
niebieskich, ioletowych i czer -
wonych kwiatów. Nadają się
do wypełniania luk między
wyższymi bylinami na raba-
tach, a także do zadarniania
dużych przestrzeni w miej-
scach słonecznych oraz pod
drzewami i krzewami.
Kwitnie w tym czasie wiele
gatunków okrywowych bylin.
Gęste poduchy tworzą goździ-
ki (siny, kropkowany i pierza-
sty) z kwiatami w odcieniach
czerwieni, różu albo białymi
o gładkich lub postrzępionych
płatkach. Kwiaty goździka pie-
rzastego i sinego wydzielają
intensywny korzenny zapach.
Przez całe lato kwitną aroma-
tyczne macierzanki o kwiatach
w odcieniach ioletu, różu
i czerwieni.
Ogrody skalne, murki kwiatowe
oraz słoneczne skarpy i rabaty
26
poradnik
wyglądają latem kolorowo
dzięki kwitnącym od czerwca
do października rojnikom i roz-
chodnikom. Posadzone w miej-
scach suchych i słonecznych
rozwijają kwiaty w różnych
odcieniach różu (rojniki) oraz
żółte, białe, różowe i czerwo-
ne (rozchodniki).
W pełni lata kwitnie jeżówka
purpurowa, dekoracyjna byli-
na rabatowa wykorzystywa-
na w ziołolecznictwie, znana
pod łacińską nazwą echina-
cea. Rozwija duże koszyczki
kwiatowe z brązową kolcza-
stą główką i okalającymi ją ró-
żowopurpurowymi kwiatami
języczkowymi.
Wyraźnym architektonicznym
akcentem letnich rabat jest
liatra kłosowa, bylina ozdob-
na z trawiastych liści i ioleto-
wopurpurowych koszyczków
Przykład
umiejętnego wy-
korzystania cech
plastycznych
roślin: wielkości,
barwy i pokroju.
niki oraz wolne miejsca na ra-
batach. Niektóre kwitną bez
przerwy przez kilka miesięcy
(od czerwca do października),
np.: aksamitki, cynie, dalie, ko-
smosy, lobelie, lwie paszcze,
nachyłki, nagietki, dziwaczki,
niecierpki, rudbekie, smaglicz-
ki, szałwie, szarłaty, ślazówki,
heliotropy, nasturcje, żeniszki
meksykańskie.
Letnie ogrody kwiatowe może-
my zaaranżować także w po-
jemnikach. Obok kwitnących
nieprzerwanie przez całe lato
typowych roślin jednorocz-
nych wspaniałe kompozycje
utworzymy z roślin wielolet-
nich uprawianych w naszych
warunkach jako sezonowe:
fuksji, pelargonii, petunii,
uczepu rózgowatego, werbe-
ny, lantany, argyrantemy krze-
wiastej i wielu innych.
kwiatowych tworzących na
końcach wysmukłych pędów
efektowne maczugowate kwia -
tostany.
Na rabatach bylinowych do-
skonale się sprawdzają loksy
wiechowate sadzone niegdyś
niemal w każdym ogrodzie
wiejskim. Tworzą gęste, wyso-
kie i proste kępy zakończone
półkulistymi baldachami bia-
łych, różowych, ioletowych,
czerwonych lub dwukoloro-
wych kwiatów.
Byliną późnego
lata
jest
dzielżan jesienny ożywiający
ogrody płomiennymi barwami
miododajnych kwiatów w róż-
nych kombinacjach brązu, żół-
ci, miedzi i czerwieni.
Kwitnące letnie ogrody to
także bajecznie kolorowe ro-
śliny jednoroczne. Obsadzamy
nimi różnego rodzaju pojem-
poradnik
27
Jesień
Jesienią kwitnie już znacznie
mniej roślin niż wiosną i latem.
Na kolorystykę jesiennego ogro-
du wpływają przede wszystkim
przebarwiające się liście oraz
dojrzewające owoce. Wyjątkowo
efektownie wyglądają oblepione
kolorowymi owocami ogniki, irgi,
berberysy, ostrokrzewy, śniegu-
liczki, ligustry, kaliny, mahonie,
jabłonie ozdobne i dzikie róże.
W porównaniu z innymi porami
roku jesienne barwy są nieco
przygaszone, jednak doskonale
współgrają z już mniej intensyw-
nym nasłonecznieniem. Wśród
jesiennych barw dominują ciepłe
odcienie szkarłatu, pomarańczu
żółci i brązu. Przenikają się na-
wzajem, tworząc jednolitą, ideal-
ną całość. Pierwszoplanową rolę
w jesiennych ogrodach odgrywa-
ją drzewa i krzewy liściaste zrzu-
cające liście na zimę. W czasie je-
siennych ciepłych i słonecznych
dni oraz zimnych nocy soczysta
zieleń liści ustępuje miejsca czer-
wonym antocyjanom oraz żół-
tym karotenom i ksantoilom.
Niepowtarzalne piękno tej pory
roku ukazują przebarwiające się
klony, kaliny, berberysy, dzikie
róże, oczary, winobluszcze i wiele
innych. Jednak kolory w jesien-
nym ogrodzie to także kwiaty.
Niektóre cenne gatunki rozwijają
je w sierpniu i wrześniu, a nawet
jeszcze później.
W krajobraz jesiennego ogro-
du na stałe wpisały się wyso-
kie i karłowe astry bylinowe
z koszyczkami kwiatowy-
mi w pastelowych barwach
– odcieniach różu, ioletu,
po ma rańczu, czerwieni i błę-
kitu.
sieni rudbekie, słoneczniczki,
nawłocie, a także dzielżany
jesienne.
Różowe barwy do jesiennych
ogrodów wprowadza tak-
że rozchodnik okazały. Two-
rzy gęste, półkoliste kępy ze
sztywnych pędów zakończo-
nych dużymi, baldachowymi
kwiatostanami. U gatunku ró-
żowymi, u odmian także pur-
purowymi lub białymi. Róż to
także kwitnąca od czerwca do
jesieni odętka wirginijska, któ-
rej różowe, a u odmian także
białe kwiaty zebrane w kłosy
wyglądają jak rozdęte dzba-
nuszki. Późną jesienią kwitnie
zawilec japoński, wysoka byli-
na z jasnoróżowymi kwiatami
zebranymi w wielokwiatowe
baldachy.
Złociste barwy przynoszą ob-
icie kwitnące do późnej je-
Nieodłącznym elementem je-
siennego pejzażu są złocienie,
Jesienny nastrój
wprowadzają
do ogrodu astry
bylinowe (po
prawej) oraz
przekwitające
stopniowo dalie.
28
poradnik
kwitnące od połowy sierpnia
do późnej jesieni. Ozdabiają
szare, jesienne rabaty różnej
wielkości pojedynczymi lub
pełnymi koszyczkami kwia-
towymi w przebogatej ko-
lorystyce – złocistobrązowe
(‘Altgold’), lilaróżowe (‘Ana-
stasia’, ‘Schweizerland’), ró-
żowe (‘Hebe’, ‘Clara Curtis’),
żółtopomarańczowe (‘Copy-
cat’), cytrynowożółte (‘Primro-
se Button’, ‘Citrus’) lub białe
(‘Schneewolke’, ‘Edelweiss’).
Rośliną symbolizującą jesień
jest wrzos pospolity. Liczne
odmiany tego gatunku róż-
nią się wysokością, pokro-
jem, barwą kwiatów i liści
oraz stopniem wypełnienia
dzwoneczkowatych kwiatów.
Jedne pojedyncze, inne pełne,
w różnych tonacjach i odcie-
niach różu, czerwieni, iole-
tu, a także białe. U wrzosów
pączkowych płatki nie rozchy-
lają się i pozostają przez cały
czas w stadium pączka, dzięki
czemu swą dekoracyjność za-
chowują do mrozów. Oryginal-
nie wyglądają jesienią odmia-
ny o liściach przebarwiających
się na różne odcienie brązu,
czerwieni, pomarańczu, żółci
i miedzi. Sadzimy je w gru-
pach po kilka lub kilkanaście
sztuk.
Jesienne rabaty, wrzosowiska
oraz grupy krzewów ożywi zi-
mowit jesienny, którego lilio-
woróżowe (u odmian białe i ró-
żowe) kielichowate kwiaty osa-
dzone na długiej, wąskiej rurce
wyrastają prosto z ziemi.
Późną jesienią kwitną jeszcze
rośliny sezonowe: szałwie,
aksamitki, ślazówki, żeniszki,
kosmosy, lwie paszcze, aster
chiński, begonie, cynie, wer-
beny, pelargonie, malwy, da-
lie i nagietki. W dobrej formie
są jeszcze niektóre pnącza
jednoroczne: nasturcja więk-
sza, kobea pnąca i powój trój-
barwny.
Kwitną także niektóre krzewy
– budleja Davida, której iole-
towe, białe, różowe lub purpu-
rowe kwiaty swym intensyw-
nym zapachem przywabiają
setki motyli. Na żółto kwitnie
pięciornik krzewiasty oraz po-
wojniki – tangucki i wschodni.
Delikatnymi białymi kwiatami
obsypany jest rdest Auberta,
a różem, bielą, żółcią i czer-
wienią kwiatów dekorują je-
sienne ogrody późno kwitnące
róże pnące i okrywowe.
Ciemiernik
biały – zimowa
ozdoba rabaty.
Zima
rośliny
Zima jest uboga w kolory. Rolę
przewodnią odgrywają w tym
okresie
zimozielone
– krzewy liściaste i iglaki, mniej
widoczne w pozostałych porach
roku, gdy królują kwiaty. Jednak
nie wszystkie kwitnące rośliny
pogrążyły się zimą we śnie.
Choć pada śnieg i wieją jeszcze
mroźne wiatry, na przedwiośniu
zakwita ciemiernik biały. Rozwi-
ja białe kwiaty okryte różowym
rumieńcem, a odmiany także
w odcieniach barwy różowej,
purpurowej,
ciemnobordowej.
Na przełomie zimy i wiosny
zakwitają wrzosiec krwisty i dar-
lejski oraz leszczyna, a w cie-
płych rejonach kraju
jaśmin
nagokwiatowy.
poradnik
29
Planujemy rabaty kwiatowe
Przed rozpoczęciem sadzenia warto sporządzić szkic poszczególnych rabat,
określając ich wielkość, kształt oraz rozmieszczenie zaplanowanych do sadzenia
gatunków i odmian.
Lokalizację
i wielkość roślin
przewodnich sadzonych poje-
dynczo lub w małych grupach
wyznaczamy za pomocą okrę-
gów różnej średnicy. Te same
gatunki i odmiany łączymy na
szkicu prostymi liniami biegną-
cymi przez środki okręgów. Ro-
śliny wypełniające kompozycje
rabatowe (byliny, rośliny cebu-
lowe i jednoroczne) obrysowu-
jemy konturowo, zakreskowu-
jąc lub kropkując dany obszar.
Taką grupę roślin najlepiej opi-
sać, podając nazwę i liczbę eg-
zemplarzy. Warto też oznaczyć
barwy kwiatów, wtedy od razu
będziemy mogli ocenić zaplano-
wany zestaw pod względem ko-
lorystycznym. Następnie może-
my się pokusić o naszkicowanie
wyglądu z boku zaplanowanej
rabaty. Możemy zrobić kilka wa-
riantów nasadzeń i na podsta-
wie szkiców wybrać najlepszy.
Nie zapominajmy, że przed sa-
dzeniem roślin powinniśmy wy-
konać wszelkie prace budowla-
ne: drogi, ścieżki, alejki, schody,
murki, zbiorniki wodne czy raba-
ty skalne.
Kolorowa rabata
kwiatowa rozbija
zieloną płaszczy-
znę trawnika oraz
jednolite tło
z drzew
i krzewów.
30
poradnik
Przykład rabaty słonecznej usytuowanej przy południowej ścianie budynku
1. Macierzanka wczesna
4. Przetacznik kłosowy
(Thymus praecox ‘Cocci-
neus) – 18 szt.
(Veronica spicata subsp.
incana) – 3 szt.
2. Bodziszek wielko-
5. Naparstnica purpurowa
płatkowy (Geranium
platypetalum) – 12 szt.
3. Ostróżka ogrodowa
(Delphinium cultorum
‘Guinevere’) – 3 szt.
(Digitalis purpurea)
– 3 szt.
6. Łubin ogrodowy (Lupi-
nus polyphyllus) – 5 szt.
7. Jeżówka purpurowa
(Echinacea purpurea)
– 5 szt.
8. Przywrotnik ostro-
klapowy (Alchemilla
mollis) – 9 szt.
9. Szałwia omszona (Sal -
via nemorosa) – 7 szt.
10. Dzwonek karpacki
(Campanula carpatica)
– 5 szt.
11. Wilczomlecz pstry
(Euphorbia polychroma)
– 1 szt.
6
11
9
10
5
1
7
8
3
4
2
Pobierz darmowy fragment (pdf)
