Cyfroteka.pl

klikaj i czytaj online

Cyfro
Czytomierz
00117 002060 22765468 na godz. na dobę w sumie
wyszukaj dokładnie | pobierz wtyczkę
PHP. Programowanie w systemie Windows. Vademecum profesjonalisty - książka
PHP. Programowanie w systemie Windows. Vademecum profesjonalisty - książka
Autor: Liczba stron: 292
Wydawca: Helion Język publikacji: polski
ISBN: 83-7197-915-0 Data wydania:
Lektor:
Kategoria: ebooki >> komputery i informatyka >> webmasterstwo >> php - programowanie
Porównaj ceny (książka, ebook, audiobook).
Czytaj online.
Komentuj
Książka opisuje doskonałą platformę programistyczną dla MS Windows. Opisuje ona PHP na tyle szczegółowo, że osoby zainteresowane mogą potraktować ją jako podręcznik tego języka. Jej szczególną zaletą jest wyczerpujące omówienie integracji PHP z technologiami Windows. Dzięki książce dowiesz się, jak tworzyć i wykorzystywać obiekty COM w PHP, jak łączyć PHP z platformą .NET, jak korzystać z ActiveDirectory oraz jak używać MSXML.

'PHP. Programowanie w systemie Windows. Vademecum profesjonalisty' zawiera również opis:

Jeśli planujesz używać PHP w systemach Windows, książka ta stanie się dla Ciebie nieocenioną pomocą. Gwarancję dobrej jakości stanowi również nazwisko autora. Andrew Stopford jest programistą z wieloletnim doświadczeniem, członkiem wielu zespołów pracujących nad projektami typu 'open-source', między innymi XML-RPC for ASP i NMatrix.
Znajdź podobne książki Ostatnio czytane w tej kategorii

Darmowy fragment publikacji:

PHP. Programowanie w systemie Windows Autor: Andrew Stopford T³umaczenie: Aleksandra Kula ISBN: 83-7197-915-0 Tytu³ orygina³u: PHP Programming for Windows Format: B5, stron: 290 Ksi¹¿ka opisuje doskona³¹ platformê programistyczn¹ dla MS Windows. Opisuje ona PHP na tyle szczegó³owo, ¿e osoby zainteresowane mog¹ potraktowaæ j¹ jako podrêcznik tego jêzyka. Jej szczególn¹ zalet¹ jest wyczerpuj¹ce omówienie integracji PHP z technologiami Windows. Dziêki ksi¹¿ce dowiesz siê, jak tworzyæ i wykorzystywaæ obiekty COM w PHP, jak ³¹czyæ PHP z platform¹ .NET, jak korzystaæ z ActiveDirectory oraz jak u¿ywaæ MSXML. „PHP. Programowanie w systemie Windows” zawiera równie¿ opis: • Instalacji PHP w systemie Windows • Konfigurowania i optymalizacji serwerów WWW • Jêzyka PHP i jego funkcji • £¹czenia PHP z bazami danych (Microsoft SQL Server, Oracle i MySQL) • U¿ycia XML i XSLT w PHP • Integracji PHP z ASP przy u¿yciu WDDX • Tworzenia us³ug WWW w PHP Jeġli planujesz u¿ywaæ PHP w systemach Windows, ksi¹¿ka ta stanie siê dla Ciebie nieocenion¹ pomoc¹. Gwarancjê dobrej jakoġci stanowi równie¿ nazwisko autora. Andrew Stopford jest programist¹ z wieloletnim doġwiadczeniem, cz³onkiem wielu zespo³ów pracuj¹cych nad projektami typu „open-source”, miêdzy innymi XML-RPC for ASP i NMatrix. IDZ DO IDZ DO PRZYK£ADOWY ROZDZIA£ PRZYK£ADOWY ROZDZIA£ SPIS TREĎCI SPIS TREĎCI KATALOG KSI¥¯EK KATALOG KSI¥¯EK KATALOG ONLINE KATALOG ONLINE ZAMÓW DRUKOWANY KATALOG ZAMÓW DRUKOWANY KATALOG TWÓJ KOSZYK TWÓJ KOSZYK DODAJ DO KOSZYKA DODAJ DO KOSZYKA CENNIK I INFORMACJE CENNIK I INFORMACJE ZAMÓW INFORMACJE ZAMÓW INFORMACJE O NOWOĎCIACH O NOWOĎCIACH ZAMÓW CENNIK ZAMÓW CENNIK CZYTELNIA CZYTELNIA FRAGMENTY KSI¥¯EK ONLINE FRAGMENTY KSI¥¯EK ONLINE Wydawnictwo Helion ul. Chopina 6 44-100 Gliwice tel. (32)230-98-63 e-mail: helion@helion.pl 5RKUVTGħEK 1#WVQT\G   9UVúR  9RTQYCF\GPKG   \úħè+ 4Q\RQE\[PCO[RT\[IQFú\2*2  4Q\F\KCđ 9RTQYCF\GPKGFQ2*2   Co to jest PHP? ...................................................?...................................................?................18 Jak powstał PHP?...................................................?...................................................?.............18 Czym jest Open Source?...................................................?...................................................?..20 Projektowanie w PHP a projektowanie wykorzystujące technologie ASP i ColdFusion?....20 Kto odpowiada za dalszy rozwój PHP? ...................................................?..............................21 PHP dzisiaj...................................................?...................................................?.......................22 Przyszłość PHP ...................................................?...................................................?................22 Podsumowanie ...................................................?...................................................?.................23 +PUVCNCELCKQRV[OCNK\CELC  4Q\F\KCđ Planowanie instalacji PHP ...................................................?..................................................25 Pobieranie PHP z witryny...................................................?...................................................?26 Instalowanie PHP...................................................?...................................................?.............28 Optymalizowanie instalacji...................................................?.................................................44 Rozwiązywanie problemów z instalacją...................................................?.............................51 Podsumowanie ...................................................?...................................................?.................51 \úħè++ 9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 4Q\F\KCđ 2TQITCOQYCPKGY2*2   Narzędzia do tworzenia aplikacji w PHP ...................................................?...........................55 Podstawy składni PHP ...................................................?...................................................?.....56 Zmienne ...................................................?...................................................?...........................57 Operatory logiczne i pętle...................................................?...................................................68 Tablice ...................................................?...................................................?.............................74 Kod strukturalny i kod wielokrotnego użytku ...................................................?....................80 Podsumowanie ...................................................?...................................................?.................86 4Q\F\KCđ 2*2KRNKMK   Funkcje PHP obsługi plików i katalogów...................................................?...........................87 PHP i pliki...................................................?...................................................?........................87 PHP i katalogi ...................................................?...................................................?..................97 Podsumowanie ...................................................?...................................................?...............104 4Q\F\KCđ 2*2KUGULG   Sesje PHP...................................................?...................................................?.......................105 PHP a sesje WDDX ...................................................?...................................................?.......110 Podsumowanie ...................................................?...................................................?...............120  2*22TQITCOQYCPKGYU[UVGOKG9KPFQYU 4Q\F\KCđ 2*2KDC\[FCP[EJ   Metody PHP tworzenia zapytań do bazy danych ...................................................?.............121 Współpraca z bazą danych...................................................?................................................123 Przekazywanie zapytania do bazy z wykorzystaniem ODBC i PHP...................................123 Przesyłanie zapytania bezpośrednio do bazy z wykorzystaniem PHP ................................128 Podsumowanie ...................................................?...................................................?...............151 CCYCPUQYCPGRTQITCOQYCPKGY2*2  \úħè+++ 4Q\F\KCđ 2*2 1/K0 6   Wszystko na temat technologii COM ...................................................?...............................155 PHP i .NET ...................................................?...................................................?....................163 Podsumowanie ...................................................?...................................................?...............169 4Q\F\KCđ 2*2K:/.  Krótka historia XML-a ...................................................?...................................................?..171 Czym jest XML?...................................................?...................................................?............172 Wyświetlanie dokumentów w języku XML ...................................................?.....................173 Z czego składa się język XML?...................................................?........................................173 Struktura języka XML ...................................................?...................................................?...177 Korzystanie z PHP i XML ...................................................?................................................178 Formatowanie dokumentów XML za pomocą PHP i XSL .................................................186 Podsumowanie ...................................................?...................................................?...............190 4Q\F\KCđ 2*2KWUđWIK999   Z czego składają się usługi WWW? ...................................................?.................................191 Przyszłość usług WWW ...................................................?...................................................?199 Korzystanie z PHP do tworzenia usług WWW ...................................................?................199 Podsumowanie ...................................................?...................................................?...............208 4Q\F\KCđ 2*2K# 1   Historia ADO ...................................................?...................................................?.................209 Czym jest ADO dla programisty PHP? ...................................................?............................211 Instalowanie ADO ...................................................?...................................................?.........211 Współpraca pomiędzy PHP i ADO ...................................................?..................................211 ADODB i PHP...................................................?...................................................?...............232 Podsumowanie ...................................................?...................................................?...............234 4Q\F\KCđ 2*2K#EVKXG KTGEVQT[   Co to jest katalog X.500?...................................................?..................................................235 Czym jest LDAP? ...................................................?...................................................?..........236 Czym jest Active Directory?...................................................?.............................................236 Korzystanie z Active Directory ...................................................?........................................238 Korzystanie z PHP w połączeniu z Active Directory ...................................................?.......238 Podsumowanie ...................................................?...................................................?...............262 QFCVMKR QFCVGM# 6YQT\GPKGRQđæE\GPKC1 $   QFCVGM$ +PUVCNQYCPKGUGTYGTC999   5MQTQYKF\ Rozdział 3. 2TQITCOQYCPKGY2*2 Teraz, kiedy już zainstalowałeś PHP, możesz zacząć projektować aplikacje z jego wykorzy- staniem. W tym rozdziale dowiesz się, od czego zacząć, projektując aplikacje dla WWW, oraz zapoznasz się z różnymi typami danych i strukturdami składającymi się na język. 0CT\úF\KCFQVYQT\GPKCCRNKMCELKY2*2 Zanim zaczniesz programować w PHP, potrzebny Ci będzie program do pisania, edy- towania i zapisywania skryptów. Możesz korzystać z aplikacji Notatnik, jednak dostępne są również inne programy oferujące takie funkcje jak podświetlanie składni kodu oraz testowanie i uruchamianie. Omówimy to w kolejnych punkdtach. 2*2 FKV Edytor typu open-source, PHP Edit, oferuje podświetlanie kodu w różnych kolorach, testo- wanie go oraz dostęp do dokumentacji funkcji oraz obidektów i inne. Więcej informacji, jak również samo narzędzie, znajdziesz na stronie http://www. phpedit.com/. /CETQOGFKC*QOG5KVG Macromedia HomeSite to edytor HTML obsługujący technologię ASP, ColdFusion i PHP. Obsługa kolorowego podświetlania poszczególnych elementów kodu jest wbudowaną funkcją HomeSite, ale dostęp do innych funkcji, takich jak dokumentacja składni, jest możliwy jedynie przy wykorzystaniu narzędzi innych fidrm. Więcej informacji i testową wersję możesz pobrać z witryny http://www.macromedia.com/ software/homesite/. Dodatki do programu Macromedia HomeSite przeznaczone do programowania w PHP można pobrać ze strony http://www.wilk4.com/asp4hs/php4hs.htm.  \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 #EVKXG5VCVG-QOQFQ Narzędzie dostępne jest zarówno dla platformy Windows, jak i Linux. ActiveState Ko- modo to popularny edytor. Obsługa PHP jest wbudowaną funkcją narzędzia umożliwia- jącą podświetlanie w różnych kolorach składni oraz zddalne testowanie i uruchamianie kodu. Więcej informacji i testową wersję ActiveState Komodo można pobrać z http://www. activestate.com/Products/Komodo/. GPF+ Zend IDE to narzędzie zbudowane w oparciu o język Java, które zawiera obsługę pod- świetlania w różnych kolorach składni, jak również rozbudowane funkcje zdalnego testo- wania i uruchamiania. Więcej informacji i testową wersję narzędzia znajdziesz na stronie http://www.zend.com/store/products/zend-ide.php. 2QFUVCY[UMđCFPK2*2 Podobnie jak ASP, PHP wykorzystuje coś, co osobiście nazywam „otwierająco-zamy- kającym nawiasem” (z ang. open-close bracket). W klasycznym ASP program rozpoczyna się od znacznika początku programu (), a kończy się znacznikiem końca programu ( ):  4GURQPUGYTKVG -NCU[E\P[RTQITCOY#52  Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku PHP. Program rozpoczyna się od znacznika !RJR, a kończy ! : !RJR RTKPV 2TQITCOY2*2  ! PHP dopuszcza również składnię dobrze znaną programistom tworzącym aplikacje urucha- miane po stronie klienta. Składnia ta rozpoczyna się poleceniem 5 4+26.#0)7#) RJR , a kończy poleceniem 5 4+26 : 5 4+26.#0)7#) RJR RTKPV VGUV  5 4+26 Jeśli masz doświadczenie w projektowaniu w ASP, nie musisz się obawiać. PHP pozwala wykorzystywać składnię ASP:  RTKPV 2TQITCOY2*2  Aby jednak taka składnia była poprawna, musisz zmienidć wpis w pliku php.ini: CURAVCIU1P Ta zmienna ma domyślnie przypisaną wartość 1HH. 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  2TQITCO[YKGNQNKPKQYG Wieloliniowe programy tworzone w PHP wymagają użycida dodatkowego znaku: !RJR RTKPV 6QLGUVVYÎLRKGTYU\[  RTKPV RTQITCOY2*2  ! Zauważ, że PHP wymaga użycia operatora zamykającego linię ― znaku średnika (). Jeśli uruchomisz program, w którym nie ma znacznika końca linii, jak w poniżej przedsta- wionym przykładzie, pojawi się informacja o błędzie 2CTUGGTTQT DđæFRT\GVYCT\CPKC : !RJR RTKPV 6QLGUVVYÎLRKGTYU\[ RTKPV RTQITCOY2*2 ! Jeśli nigdy nie używałeś znaków końca linii, możesz czasami o nich zapominać. Jeśli pojawi się wiadomość 2CTUGGTTQT podczas tworzenia aplikacji dla WWW, sprawdź, czy nie brakuje znaku końca linii w wierszu o numerze podanym przez komunikat o błędzie, jak pokazano na rysunku 3.1. 4[UWPGM Wiadomość o błędzie Parse error OKGPPG PHP jest określany jako język luźnych deklaracji. Oznacza to, że nie musisz deklarować typu zmiennych przed ich użyciem. PHP przypisuje w Twoim imieniu typy zmiennych. Aby to zrozumieć, przyjrzyj się następującemu przykładdowi: !RJR PCU\GV[R[FCP[EJ KPVFCVC FQWDNGFCVC UVTKPIFCVC#PFT\GL DQQNFCVC647  RQFCLV[R[FCP[EJ +PV6[RGIGVV[RG KPVFCVC  RTKPV  OKGPPCKPVFCVCLGUVV[RW+PV6[RG$4    QWDNG6[RGIGVV[RG FQWDNGFCVC  RTKPV  OKGPPCFQWDNGFCVCLGUVV[RW QWDNG6[RG$4    \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 5VTKPI6[RGIGVV[RG UVTKPIFCVC  RTKPV  OKGPPCUVTKPIFCVCLGUVV[RWFCP[EJ5VTKPI6[RG$4   $QQN6[RGIGVV[RG DQQNFCVC  RTKPV  OKGPPCDQQNFCVCLGUVV[RWFCP[EJ$QQN6[RG$4   ! Jeśli zapiszesz dane jako zmienną, PHP przypisuje typ zmiennej zgodnie z typem zapi- sanych w niej danych. Najpierw podaj, jakie dane będą pdrzechowywane w zmiennej: KPVFCVCXCT FQWDNGFCVCXCT UVTKPIXCT#PFT\GL DQQNXCT647  PHP nadaje zmiennej typ odpowiadający danym zapisanym w zmiennej. Na przykład, po- nieważ do zmiennej UVTKPIXCT przypisana jest wartość „Andrzej”, PHP nada tej zmiennej typ UVTKPI. Możesz to sprawdzić, wyświetlając typ zmiennej za dpomocą funkcji )GV6[RG: +PV6[RG)GV6[RG KPVFCVCXCT  Teraz możesz wyświetlić wartość zmiennej i jej typ:d RTKPV  OKGPPCKPVFCVCXCTLGUVV[RW+PV6[RG$4   Jeśli uruchomisz ten skrypt, zobaczysz takie wyniki, djakie pokazano na rysunku 3.2. 4[UWPGM Typy danych w PHP Zwróć uwagę, że zmienna typu DQQNGCP jest wyświetlana jako . PHP wyświetla zmienne typu DQQNGCP jako , jeśli zmienna ma wartość 647 , i jako PWNN (wartość pusta), jeśli zmien- na ma wartość (#.5 . Przyjrzymy się temu dokładniej w dalszej części tegdo rozdziału. 2T\[RKU[YCPKGV[RÎY\OKGPP[EJ Chociaż luźne deklaracje mogą być przydatne w niektórych sytuacjach, czasem musisz podać typ danych wprost, na przykład przy przetwarzaniu danych pobranych z bazy da- nych. W tym celu musisz skorzystać z metody 5GV6[RG: !RJR PCU\GV[R[FCP[EJ KPVFCVC 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  FQWDNGFCVC UVTKPI(CNUG DQQN647  Y[RKU\V[R[FCP[EJ +PV6[RGIGVV[RG KPVFCVC  RTKPV  OKGPPCKPVFCVCLGUVV[RW+PV6[RG$4    QWDNG6[RGIGVV[RG FQWDNGFCVC  RTKPV  OKGPPCFQWDNGFCVCLGUVV[RW QWDNG6[RG$4   5VTKPI6[RGIGVV[RG UVTKPI  RTKPV  OKGPPCUVTKPILGUVV[RW5VTKPI6[RG$4   $QQN6[RGIGVV[RG DQQN  RTKPV  OKGPPCDQQNLGUVV[RW$QQN6[RG$4   \OKGēV[R[FCP[EJ 5GV6[RG FQWDNGFCVCKPVGIGT  5GV6[RG KPVFCVCFQWDNG  5GV6[RG DQQNUVTKPI  5GV6[RG UVTKPIDQQNGCP  Y[ħYKGVNPQYGV[R[FCP[EJ +PV6[RGIGVV[RG KPVFCVC  RTKPV  OKGPPCKPVFCVCLGUVVGTC\V[RW+PV6[RG$4    QWDNG6[RGIGVV[RG FQWDNGFCVC  RTKPV  OKGPPCFQWDNGFCVCLGUVVGTC\V[RW QWDNG6[RG$4   5VTKPI6[RGIGVV[RG UVTKPI  RTKPV  OKGPPCUVTKPILGUVVGTC\V[RW5VTKPI6[RG$4  Y $QQN6[RGIGVV[RG DQQN  RTKPV  OKGPPCDQQNLGUVVGTC\V[RW$QQN6[RG$4   ! Podobnie jak w pierwszym przykładzie, przypisaliśmy zmiennym wartości i wyświetli- liśmy zawartość tych zmiennych oraz ich typ: KPVFCVC FQWDNGFCVC UVTKPI(CNUG DQQN647  +PV6[RGIGVV[RG KPVFCVC  RTKPV  OKGPPCKPVFCVCLGUVV[RW+PV6[RG$4    QWDNG6[RGIGVV[RG FQWDNGFCVC  RTKPV  OKGPPCFQWDNGFCVCLGUVV[RW QWDNG6[RG$4    \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 5VTKPI6[RGIGVV[RG UVTKPI  RTKPV  OKGPPCUVTKPILGUVV[RW5VTKPI6[RG$4   $QQN6[RGIGVV[RG DQQN  RTKPV  OKGPPCDQQNLGUVV[RW$QQN6[RG$4   Następnie możliwa jest zmiana typu każdej ze zmiennydch za pomocą funkcji 5GV6[RG: 5GV6[RG FQWDNGFCVCKPVGIGT  5GV6[RG KPVFCVCFQWDNG  5GV6[RG DQQNUVTKPI  5GV6[RG UVTKPIDQQNGCP  Jako argumenty funkcji 5GV6[RG podaj nazwę zmiennej, której typ chcesz zmienić (jak na przykład FQWDNGFCVC), a następnie typ danych, na który typ zmiennej ma zostać zmie- niony (na przykład KPVGIGT). Na końcu możesz wyświetlić wartości i nowe typy zmiennych: +PV6[RGIGVV[RG KPVFCVC  RTKPV  OKGPPCKPVFCVCLGUVV[RW+PV6[RG$4    QWDNG6[RGIGVV[RG FQWDNGFCVC  RTKPV  OKGPPCFQWDNGFCVCLGUVV[RW QWDNG6[RG$4   5VTKPI6[RGIGVV[RG UVTKPI  RTKPV  OKGPPCUVTKPILGUVV[RW5VTKPI6[RG$4   $QQN6[RGIGVV[RG DQQN  RTKPV  OKGPPCDQQNLGUVV[RW$QQN6[RG$4   Jeśli uruchomisz ten skrypt, zobaczysz, że typy zmiennych zostały zmienione zgodnie z wydanymi poleceniami, jak pokazano na rysunku 3.3. 4[UWPGM Wykorzystanie funkcji SetType do zmiany typu zmiennej O ile zamiana zmiennych typu KPVGIGTi FQWDNG nie stanowiła większego problemu, to zamiana zmiennych typu DQQNGCP i UVTKPI była większym wyzwaniem. Wyświetlone wyniki pokazują, że zmienna typu UVTKPI ma wartość . Jest to zgodne z zasadami wyświetlania przez PHP zmiennych typu DQQNGCP, ponieważ PHP wyświetla wartość 647 jako , dlatego po konwersji zmienna typu UVTKPI ma wartość . 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  Jak widać, również zmienna DQQNGCP ma wartość . Zmienna typu UVTKPI miała wartość (CNUG, lecz po konwersji na typ DQQNGCP zmienna nie była pusta i dlatego została uznana za zmienną o wartości 647 czyli . Aby po konwersji zmienna typu $QQNGCP miała war- tość (#.5 , czyli , zmienna typu UVTKPI musiałaby przed konwersją mieć wartość  bądź być pusta: UVTKPI Jeśli dokonamy takiej zmiany w naszym przykładzie, to widać (patrz rysunek 3.4), że wartość zmiennej typu DQQNGCP jest widoczna jako pusta zmienna. Pamiętaj, że PHP traktuje wartość  jako wartość (#.5 dla zmiennej typu DQQNGCP. Dlatego po konwersji zmiennej typu UVTKPI o wartości  do typu DQQNGCP zawartość zmiennej jest traktowana jako (#.5 . Należy również pamiętać, że PHP wyświetla zmienne typu DQQNGCP o wartości (CNUG jako zmienne puste. Stąd w naszym przykładzie została wyśdwietlona pusta zmienna. 4[UWPGM Dane zawierająca zmienną typu boolean o wartości False 4\WVQYCPKGV[RÎY Rzutowanie typów to kolejny sposób przypisywania typówd zmiennych. !RJR UQOGFCVC PGYV[RG)GV6[RG UQOGFCVC  2TKPV  OKGPPCUQOGFCVCOCRT\[RKUCP[V[R\OKGPPGLPYGYV[RGQTC\YCTVQħè åUQOGFCVC$4 $4   \OKGēPCV[RUVTKPI \OKGPV[R UVTKPI UQOGFCVC PGYV[RG)GV6[RG \OKGPV[R  2TKPV  OKGPPCUQOGFCVCOCRT\[RKUCP[V[R\OKGPPGLPYGYV[RGQTC\YCTVQħè å\OKGPV[R$4   \OKGēPCV[RKPVGIGT \OKGPV[R KPVGIGT UQOGFCVC  \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 PGYV[RG)GV6[RG \OKGPV[R  2TKPV  OKGPPCUQOGFCVCOCRT\[RKUCP[V[R\OKGPPGLPYGYV[RGQTC\YCTVQħè å\OKGPV[R$4   \OKGēPCV[RFQWDNG \OKGPV[R FQWDNG UQOGFCVC PGYV[RG)GV6[RG \OKGPV[R  2TKPV  OKGPPCUQOGFCVCOCRT\[RKUCP[V[R\OKGPPGLPYGYV[RGQTC\YCTVQħè å\OKGPV[R$4   \OKGēV[RPCDQQNGCP \OKGPV[R DQQNGCP UQOGFCVC PGYV[RG)GV6[RG \OKGPV[R  2TKPV  OKGPPCUQOGFCVCOCRT\[RKUCP[V[R\OKGPPGLPYGYV[RGQTC\YCTVQħè å\OKGPV[R$4   ! Najpierw przypisz wartość zmiennej: UQOGFCVC Wiadomo, że dla takiej wartości zmiennej, PHP ustawi typ zmiennej jako FQWDNG. Możesz jednak zmienić ten typ. Jeśli chcesz zmienić typ zmiennej na UVTKPI, możesz to zrobić za pomocą następującego polecenia: \OKGPV[R UVTKPI UQOGFCVC Zmienna \OKGPV[R przyjmuje wartość zmiennej UQOGFCVC, ale przypisywany jest jej typ UVTKPI. Takie rzutowanie typów jest możliwe dla wszystkich typów zmiennych, jak widać na przedstawionym przykładzie. Po uruchomieniu skryptu przekonasz się, jak działa rzutowanie skryptów (pokazano to na rysunku 3.5d). 4[UWPGM Rzutowanie typów 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  W przedstawionym przykładzie widać, że wartość  została uznana przez PHP za typ FQWDNG. Po wykonaniu rzutowania typów, widoczne są zmiany wartości zmiennej w za- leżności od bieżącego typu zmiennej. 1RGTCVQT[CT[VOGV[E\PG PHP pozwala używać operatorów arytmetycznych na zgodnych typach zmiennych. Jakie to typy? Wszystkie przechowujące dane w formie numerycznej (oznacza to dowolny typ zmiennych z wyjątkiem typu DQQNGCP). W kolejnym przykładzie przedstawiony zostanie również operator konkatenacji (połączenia ciągów). Nie martw się, jeśli nie jesteś zazna- jomiony z tą kwestią. Przyjrzymy się jej za moment: !RJR Wľ[YCPG\OKGPPG PWO PWO FQFCYCPKG UWOCPWO PWO 2TKPV PWO PWOUWOC  2TKPV $4   QFGLOQYCPKG TQ\PKECPWOPWO 2TKPV PWOPWOTQ\PKEC  2TKPV $4   F\KGNGPKG KNQTC\PWOPWO 2TKPV PWOPWOKNQTC\  2TKPV $4   OPQľGPKG KNQE\[PPWO PWO 2TKPV PWO PWOKNQE\[P  2TKPV $4   OQFWNQ OQFWNQPWOPWO 2TKPV PWOPWOOQFWNQ  2TKPV $4   !  \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 Zaczynamy od przypisania wartości dwóch zmiennych, na których będziemy wykonywać operacje arytmetyczne: PWO PWO Następnie wykonujemy działanie arytmetyczne na tych zdmiennych: UWOCPWO PWO W końcu wyświetlany jest wynik operacji: 2TKPV PWO PWOUWOC  Jeśli uruchomisz skrypt, wyświetlone zostaną wyniki operacji arytmetycznych pokazane na rysunku 3.6. 4[UWPGM Operacje arytmetyczne Warto nadmienić, że następująca deklaracja jest równideż poprawna: PWO PWO W ten sposób utworzone zmienne będą różnych typów. Zmienna PWO jest typu KPVGIGT, a zmienna PWO jest typu UVTKPI. Jeśli zmienisz wartości zmiennych zgodnie z poniższym przykładem, skrypt nadal będzie działał poprawnie: PWO PWOCC Skrypt nadal będzie wykonany poprawnie, ale operatory arytmetyczne nie zadziałają. Jeśli PHP napotka dane innego typu niż numeryczne, dzignoruje tę zmienną. 1RGTCVQT[đCēEWEJQYGKHWPMELG PHP udostępnia kilka sposobów pracy na zmiennych łańcuchowych (UVTKPI). Często korzystasz ze zmiennych łańcuchowych pobranych z takiego źródła jak formularze HTML, pliki czy bazy danych, dlatego PHP umożliwia manipulowanie tymi danymi na różne sposoby. 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  Rozpoczniemy naszą pracę ze zmiennymi łańcuchowymi od dzdefiniowania kilku zmiennych: KOKG(QZ URCELC PC\YKUMQ/WNFGT ĐæE\GPKGEKæIÎY Aby połączyć zdefiniowane wcześniej ciągi, użyj operadtora konkatenacji: KOKGAPC\YKUMQKOKGURCELCPC\YKUMQ Utworzyłeś nową zmienną łańcuchową przez połączenie trzech ciągów. Zauważ, że do łączenia łańcuchów służy znak kropki (). đWIQħèEKæIW Aby poznać długość nowego ciągu, użyj funkcji UVTNGP: FNWIQUEAEKCIWUVTNGP KOKGAPC\YKUMQ  QFCVMQYCURCELC PHP umożliwia usuwanie dodatkowego znaku spacji (często zwanego również „białą spacją”) znajdującego się na końcu lub na początku łańcucha znaków. Ponieważ nasz nowy łańcuch nie kończy się ani nie zaczyna „białą spacją”, musimy ją najpierw dodać, aby następnie użyć tych funkcji: KOKGAPC\YKUMQAKAURCELGKOKGAPC\YKUMQ Teraz możesz usunąć początkową spację za pomocą funkdcji NVTKO: NVTKOAKOKGAPC\YKUMQNVTKO KOKGAPC\YKUMQAKAURCELG  „Białą spację” zarówno rozpoczynającą, jak i kończącą łańcuch znaków możesz usunąć za pomocą funkcji VTKO: VTKOAKOKGAPC\YKUMQVTKO KOKGAPC\YKUMQAKAURCELG  9KGNMQħèNKVGT PHP pozwala zmienić wielkość wszystkich liter w łańcuchu na wielkie lub na małe. Aby zmienić wszystkie litery w łańcuch na wielkie, użyj dfunkcji UVTVQWRRGT: KOKGAPC\YKUMQAYKGNMKGNKVGT[UVTVQWRRGT KOKGAPC\YKUMQ  Funkcja UVTVQNQYGT służy do zamiany wszystkich liter w łańcuchu na małed: KOKGAPC\YKUMQAOCNGNKVGT[UVTVQNQYGT KOKGAPC\YKUMQ  2QFđCēEWEJ[\PCMÎY PHP umożliwia wyszukanie lokalizacji, utworzenie oraz dodanie podłańcucha do łańcucha znaków. Do utworzenia podłańcucha znaków służy funkcja UWDUVT: RQFANCPEWEJUWDUVT KOKGAPC\YKUMQ   \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 Jako argument podawany jest łańcuch znaków, z którego utworzony ma być podłańcuch (w naszym przypadku jest to łańcuch KOKGAPC\YKUMQ), i pozycja w łańcuchu, od której podłańcuch ma się zaczynać (w naszym przykładzie podłańcuch ma się zaczynać od trzeciego znaku w łańcuchu). Możesz odszukać lokalizację podłańcucha wewnątrz łańcudcha za pomocą funkcji UVTRQU: RQ\[ELCARQFNCPEWEJUVTRQU KOKGAPC\YKUMQRQFANCPEWEJ  Argumentami tej funkcji jest łańcuch, wewnątrz którego podłańcuch ma być wyszukany (u nas jest to łańcuch KOKGAPC\YKUMQ), oraz wyszukiwany podłańcuch (jest to wcześniej utworzony podłańcuch RQFANCPEWEJ). Możesz również zamienić wybrany podłańcuch na inny we dwskazanym łańcuchu za pomocą funkcji UVTATGRNCEG: RQFAKOKGAPC\YKUMQUVTATGRNCEG (QZ5EWNN[KOKGAPC\YKYUMQ  Argumentem funkcji UVTATGRNCEG jest łańcuch, który ma być wyszukany (w naszym przy- padku jest to (QZ), łańcuch, którym zostanie on zastąpiony (w naszym prdzykładzie jest to łańcuch 5EWNN[), oraz łańcuch, wewnątrz którego zamiana zostanie dokonana (w na- szym przykładzie jest toKOKGAPC\YKUMQ). 6GUVQYCPKGOGVQFQDUđWIKđCēEWEJÎY Możesz sprawdzić wszystkie opisane wcześniej metodyd za pomocą następującego skryptu: !RJR đCēEWEJ[ KOKG(QZ URCELC PC\YKUMQ/WNFGT đæE\GPKG KOKGAPC\YKUMQKOKGURCELCPC\YKUMQ RTKPV KOKGAPC\YKUMQVQPCU\RQđæE\QP[đCēEWEJ  RTKPV $4   FđWIQħè FNWIQUEANCPEWEJCUVTNGP KOKGAPC\YKUMQ  RTKPV  đWIQħèRQđæE\QPGIQđCēEWEJCVQFNWIQUEANCPEWEJC  RTKPV $4   FQFCVMQYCURCELC KOKGAPC\YKUMQAKAURCELCKOKGAPC\YKUMQ RTKPV ĐCēEWEJ\FQFCVMQY[OK\PCMCOKURCELKVQ KOKGAPC\YKYUMQAKAURCELC   RTKPV $4   4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  NVTKOAKOKGAPC\YKUMQNVTKO KOKGAPC\YKUMQAKAURCELC  RTKPV ĐCēEWEJRQWUWPKúEKWRQE\æVMQYGLURCELKVQ NVTKOAKOKYGAPC\YKUMQ   RTKPV $4   VTKOAKOKGAPC\YKUMQVTKO KOKGAPC\YKUMQAKAURCELC  RTKPV ĐCēEWEJRQWUWPKúEKWMQēE\æEGLURCELKVQ VTKOAKOKGAPC\YYKUMQ   RTKPV $4   YKGNMQħèNKVGT KOKGAPC\YKUMQAYKGNMKGNKVGT[UVTVQWRRGT KOKGAPC\YKUMQ  RTKPV ĐCēEWEJRKUCP[YKGNMKOKNKVGTCOKVQKOKGAPC\YKUYMQAYKGNMKGNKVGT[  RTKPV $4   KOKGAPC\YKUMQAOCNGNKVGT[UVTVQNQYGT KOKGAPC\YKUMQ  RTKPV ĐCēEWEJRKUCP[OCđ[OKNKVGTCOKVQKOKGAPC\YKUMQAOCNGNKVGT[  RTKPV $4   RQFđCēEWEJ[ RQFđCēEWEJ RQFANCPEWEJUWDUVT KOKGAPC\YKUMQ  RTKPV 2QFđCēEWEJVQRQFANCPEWEJ  RTKPV $4   RQ\[ELCRQFđCēEWEJC RQFNCPEWEJARQ\[ELCUVTRQU KOKGAPC\YKUMQRQFANCPEWEJ  RTKPV 2Q\[ELCRQFđCēEWEJCVQRQFNCPEWEJARQ\[ELC  RTKPV $4   RQFOKGēRQFđCēEWEJ RQFAKOKGAPC\YKUMQUVTATGRNCEG (QZ5EWNN[KOKGAPC\YYKUMQ  RTKPV 2QFOKGPKQP[đCēEWEJVQRQFAKOKGAPC\YKUMQ  RTKPV $4   ! Jeśli uruchomisz powyższy skrypt, zobaczysz, jak działają metody obsługi łańcuchów, co pokazano na rysunku 3.7. Zauważ, że wyświetlając wyniki działania metody konka- tenacji, po obu stronach łańcucha umieściłem znaki . Pozwala to pokazać znaki spacji umieszczone pomiędzy tymi znakami a łańcuchem.  \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 4[UWPGM Metody obsługi łańcuchów 1RGTCVQT[NQIKE\PGKRúVNG Kontrolowanie działania programu jest niezwykle istotną kwestią. Być może musisz sprawdzić określone warunki logiczne lub wykonać pętlę po sprawdzeniu warunku. Takie elementy były zawsze obecne w językach programowania i w tym przypadku PHP nie jest wyjątkiem. 1RGTCVQT[NQIKE\PG W PHP istnieje kilka sposobów sprawdzania warunków logicznych. Sprawdzając waru- nek logiczny, porównujesz jedną wartość z inną wartością i sprawdzasz, czy są sobie równe: !RJR JCUNQCD KH JCUNQCD ] RTKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQ  _ ! Ten fragment kodu wykorzystuje instrukcję KH. Składnia tej instrukcji jest prosta. Jeśli wartość jest równa innej wartości, PHP zwraca wartość wyrażenia jako „prawda”. W po- wyższym fragmencie kodu sprawdzamy, czy wartość zmiennej JCUNQ jest równa CD. Jeśli tak, to wyświetlany jest komunikat, jak pokazdano na rysunku 3.8. Co by się stało, gdyby wartość zmiennej JCUNQ była różna od podanej w warunku wartości? Poprzedni przykład nie wyświetliłby żadnej wartości. Jednak za pomocą PHP również możesz wykonywać określone działania, jeśli warunekd nie zostanie spełniony. 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  4[UWPGM Testowanie prawdziwości wyrażenia za pomocą instrukcji if !RJR JCUNQ KH JCUNQCD ] RTKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQ  _GNUG] RTKPV 0KGQFPCNG\KQPQJCUđC  _ ! Jeśli wartości, której szukasz, nie odnaleziono, wykonane zostanie działanie zdefinio- wane po instrukcji GNUG. Jeśli wartość zmiennej JCUNQ jest równa podanej wartości, to wyświetlony zostanie komunikat 1FPCNG\KQPQ JCUđQ. Jeśli jednak wartość zmiennej jest różna od podanej wartości, to wyświetlony zostanie komunikat 0KG QFPCNG\KQPQ JCUđC. Nadanie zmiennej JCUNQ wartości innej niż podana w warunku powoduje wy- świetlenie komunikatu 0KGQFPCNG\KQPQJCUđC, jak pokazano na rysunku 3.9. 4[UWPGM Sprawdzanie nieprawdziwości wyrażenia za pomocą instrukcji if else Jeśli masz wiele warunków do sprawdzenia za pomocą instrukcji KH, możesz to zrobić w następujący sposób: !RJR JCUNQDD KH JCUNQCC ] RTKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQFNCWľ[VMQYPKMC,CP  _  \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 KH JCUNQDD ] RTKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQFNCWľ[VMQYPKMC#NHTGF  _ KH JCUNQEE ] RTKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQFNCWľ[VMQYPKMC,CEGM  _ ! Największym problemem sprawia tutaj fakt, że PHP wykona wszystkie instrukcje KH, nawet jeśli pierwszy warunek zostanie spełniony. Aby tego uniknąć, możesz wykorzystać zagnieżdżone instrukcje KH: !RJR JCUNQDD +H JCUNQCC ] 2TKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQFNCWľ[VMQYPKMC,CP  _GNUG+H JCUNQDD ] 2TKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQFNCWľ[VMQYPKMC#NHTGF  _GNUG+H JCUNQEE ] 2TKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQFNCWľ[VMQYPKMC,CEGM  _ ! Jednak, jeśli utworzyłeś wiele zagnieżdżonych instrukcji KH, pisany przez Ciebie kod szybko stanie się nieczytelny. Lepszym sposobem będzie użycie dinstrukcji UYKVEJ i ECUG: ! JCUNQDD UYKVEJ JCUNQ ] ECUGCC 2TKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQFNCWľ[VMQYPKMC,CPY  DTGCM ECUGDD 2TKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQFNCWľ[VMQYPKMC#NHTYGF  DTGCM ECUGEE 2TKPV 1FPCNG\KQPQJCUđQFNCWľ[VMQYPKMC,CEGM  DTGCM _ ! W tym przykładzie sprawdzana jest każda wartość zmiennej JCUNQ w instrukcji ECUG. Jeśli odnaleziona zostanie pasująca wartość, wyświetlany jest komunikat o odnalezieniu hasła dla danego użytkownika. 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  Zauważ, że użyto instrukcji DTGCM, aby po odszukaniu odpowiedniej wartości przerwane zostało wykonywanie dalszych instrukcji wewnątrz instrukcji UYKVEJ. W przeciwnym razie instrukcja UYKVEJ byłaby wykonywana analogicznie jak wcześniej przedstawiona instrukcja KH, czyli sprawdzane zostałyby kolejno wszystkie warudnki. +VGTCELG PHP umożliwia wykonywanie w programie pętli na kilka sposobów. Wszystkie pętle pozwalają wykonywać serie poleceń, aż do momentu, kiedy warunek wykonania pętli zostanie spełniony, na przykład licznik osiągnie określoną wartość. Pierwszą metodą jest pętla HQT: !RJR HQT NKE\PKMNKE\PKMNKE\PKM ] RTKPV NKE\PKM  RTKPV $4   _ ! Pętla HQT składa się z następujących elementów:  Wartości rozpoczynającej pętlę ― w naszym przypadku jedst to 1 (NKE\PKM).  Sposobu sprawdzania wartości. W tym przypadku, jeśli wdartość zmiennej wyniesie 10, pętla przestanie być wykonywana (NKE\PKM).  Sposobu zmiany wartości wewnątrz pętli. W naszym przykdładzie wartość jest zwiększana o jeden przy każdym przebiegu pętli (NKE\PKM ). Dlatego pętla wyświetla liczby od 1 do 10 (rysunek 3.10). 4[UWPGM Inkrementacja licznika pętli for od 1 do 10 Wewnątrz pętli HQT ma miejsce kilka ważnych zdarzeń. Pierwszym z nich jest testowa- nie warunku logicznego. W naszym przykładzie sprawdzaliśmy, czy wartość zmiennej jest równa lub mniejsza od 10. Możesz również sprawdzać inne warunki, jak pokazano w tabeli 3.1.  \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 6CDGNC Inne warunki Warunki Znaczenie       równy różny mniejszy niż większy niż większy lub równy mniejszy lub równy identyczny (równa wartość i taki sam typ) Możesz używać tych warunków nie tylko w połączeniu z instrukcją HQT, ale z dowolną instrukcją, która sprawdza wartość warunku logicznego, na przykład z instrukcją KH. Przyjrzyj się, w jaki sposób w poprzednim przykładzie zmieniana jest wartość licznika podczas wykonywania pętli. Wartość licznika może być inkrementowana lub dekremen- towana. Dekrementowanie licznika będzie miało postać: NKE\PKM Możemy zmienić nasz przykład w następujący sposób: !RJR HQT NKE\PKMNKE\PKM NKE\PKM ] RTKPV NKE\PKM  RTKPV $4   _ ! Po uruchomieniu tego skryptu pętla wykona odliczanie od 10 do 1, jak pokazano na rysunku 3.11. 4[UWPGM Dekrementacja licznika w pętli for od 10 do 1 Innym sposobem wykonania pętli jest instrukcja YJKNG: 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  !RJR NKE\PKM YJKNG NKE\PKM ] RTKPV NKE\PKM  RTKPV $4   NKE\PKM  _ ! Na początku przypisywana jest wartość początkowa zmiennej NKE\PKM ― w naszym przykładzie jest to 1: NKE\PKM Następnie wykonywana jest pętla do chwili, gdy wartośdć licznika osiągnie 10: YJKNG NKE\PKM ] Podobnie jak w przypadku pętli HQT możesz użyć różnych operatorów porównania. We- wnątrz pętli wartość zmiennej NKE\PKM jest inkrementowana: NKE\PKM Oczywiście możesz również zastosować podobną metodę jak w naszym drugim przy- kładzie z pętlą HQT — dekrementować wartość licznika. Po uruchomieniu skryptu pętla YJKNG odlicza od 1 do 10, jak pokazano na rysunku 3.12. 4[UWPGM Inkrementowana pętla while odliczająca od 1 do 10 PHP umożliwia sterowanie wykonaniem pętli za pomocąd instrukcji FQYJKNG: !RJR NKE\PKM FQ] RTKPV NKE\PKM  RTKPV $4   NKE\PKM   \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 _YJKNG NKE\PKM  ! Przedstawiona pętla wygląda podobnie jak pętla YJKNG. Po uruchomieniu skryptu wykonane zostanie liczenie od 1 do 10, a następnie pętla zostanie zakończona. Czym się w takim razie różni od pętli YJKNG? Różnica pomiędzy tymi pętlami polega na lokalizacji instrukcji YJKNG. W pętli FQYJKNG wartość zmiennej licznika jest modyfikowana (w naszym przy- kładzie jest inkrementowana), a następnie wartość tej zmiennej jest sprawdzana. W pętli YJKNG wartość zmiennej jest testowana, a następnie zmieniana. Istotny jest moment zmiany licznika i moment jego sprawdzenia. Tutaj zmienna NKE\PKM przy wartości 1 nigdy nie jest sprawdzana, ponieważ przed sprawdzeniem jest idnkrementowana do wartości 2. 6CDNKEG Tablica zapewnia uporządkowany sposób przechowywania danych, do których można się w prosty sposób odwoływać. Na rysunku 3.13 widać, że tablica wygląda jak talia numerowanych kart, a na każdej karcie jest wydrukowana wartość. Na przykład karta 3 ma nadrukowaną wartość L. 4[UWPGM Struktura tablicy Każda karta w naszym przykładzie jest określana jako element tablicy. Wartość poszcze- gólnych elementów tablicy to wartość tablicy, a do każdego elementu tablicy można się odwołać poprzez klucz. W PHP dostępnych jest kilka sposobów obsługi tablicy. !RJR YKCFQOQUE=?* YKCFQOQUE=?  YKCFQOQUE=?. YKCFQOQUE=?. YKCFQOQUE=?1 YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV YCTVQUE  RTKPV MNWE\VCDNKE[MNWE\TÎYPCUKúYCTVQħYEKYCTVQUE  RTKPV $4   _ ! Rozpoczynamy od utworzenia tablicy: YKCFQOQUE=?* YKCFQOQUE=?  YKCFQOQUE=?. YKCFQOQUE=?. YKCFQOQUE=?1 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  Wykorzystywana jest zmienna typu CTTC[. Mówi o tym nawias kwadratowy umieszczony za nazwą zmiennej. Zauważ, że tablica zaczyna się od pozycji 0; w PHP wszystkie tablice zaczynają się od tej pozycji. W naszym przykładzie wartość elementu YKCFQOQUE=? jest równa E. Teraz, kiedy utworzona została tablica, musisz mieć możliwość dostępu do jej ele- mentów. PHP umożliwia odwołanie do kolejnych elementówd tablicy w następujący sposób: YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV YCTVQUE  RTKPV $4   _ Pętla YJKNG przechodzi przez kolejne elementy tablicy. Tablica jest dzielona na klucze elementów i wartości elementów za pomocą instrukcji NKUV, a następnie instrukcja GCEJ pobiera wartości kolejnych elementów tablicy. Wewnątrz pętli wyświetlane są kolejne elementy tablicy: RTKPV MNWE\VCDNKE[MNWE\TÎYPCUKúYCTVQħEKYCTVQUE  Po uruchomieniu skryptu wyświetlone zostaną kolejned elementy tablicy. Jako kluczy poszczególnych elementów tablicy nie musisz używać liczb. Możesz używać dowolnych wartości. Możemy zmienić powyższy przykład, zastępując liczby literami: !RJR YKCFQOQUE=#?* YKCFQOQUE=$?  YKCFQOQUE= ?. YKCFQOQUE= ?. YKCFQOQUE= ?1 YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV YCTVQUE  RTKPV $4   _ ! Możesz również wyszukiwać wartości w tablicy, posługudjąc się kluczem elementu: !RJR YKCFQOQUE=#?* YKCFQOQUE=$?  YKCFQOQUE= ?. YKCFQOQUE= ?. YKCFQOQUE= ?1 YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] KH MNWE\$ ] RTKPV  NGOGPVVCDNKE[QMNWE\WMNWE\OCYCYTVQħèYCTVQUE  _ _ ! Powyższy kod wyszukuje element tablicy o kluczu B i wyświetla jego wartość, jak poka- zano na rysunku 3.14.  \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 4[UWPGM Wartość elementu tablicy wyszukana poprzez klucz tego elementu PHP umożliwia również tworzenie tablicy za pomocą indstrukcji CTTC[: ! YKCFQOQUECTTC[ # *$    .  Y.  1  YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV MNWE\VCDNKE[MNWE\TÎYPCUKúYYCTVQħEKYCTVQUE  RTKPV $4   _ ! Zmienna YKCFQOQUE zawiera tablicę utworzoną za pomocą instrukcji CTTC[. Instrukcja CTTC[ pozwala tworzyć tablicę przez podanie kolejnych kluczy elementów i ich wartości. Po uruchomieniu skryptu zobaczysz zawartość struktury utworzonej przez instrukcję CTTC[, jak pokazano na rysunku 3.15. 4[UWPGM Klucze i wartości elementów tablicy utworzonej przez instrukcję array Instrukcja CTTC[ samodzielnie nadaje klucze kolejnym elementom tablicy, jeśli nie zostaną one osobno zdefiniowane: ! YKCFQOQUECTTC[ * ..1  YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV MNWE\VCDNKE[MNWE\TÎYPCUKúYCTVQYħEKYCTVQUE  RTKPV $4   _ ! 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  W tym przykładzie podaliśmy jedynie wartości elementów tablicy tworzonej instrukcją CTTC[. Po uruchomieniu skryptu widać, że instrukcja CTTC[ samodzielnie nadała klucze kolejnym elementom tablicy (patrz rysunek 3.16). 4[UWPGM Klucze kolejnych elementów tablicy są automatycznie tworzone przy użyciu instrukcji array 5QTVQYCPKGVCDNKE[ Zdarza się, że tablica zawiera nieuporządkowane elementy; wartości elementów i kluczy nie są umieszczone na kolejnych pozycjach tablicy i należy je uporządkować. Tworzenie fragmentów kodu, który wykonuje porządkowanie tablicy może być bardzo czasochłonne (nawet, jeśli korzystamy z napisanych przez innych programistów fragmentów kodu). Na szczęście PHP zawiera zestaw instrukcji, które słudżą do tego celu. W kolejnych punktach omówimy cztery typy instrukcji UQTV przeznaczonej do sortowania tablicy według wartości elementów tablicy lub ich klucdzy. (WPMELCUQTV Instrukcja UQTV pozwala posortować wartości elementów tablicy w pordządku rosnącym: !RJR UQTVQYCPKG\CYCTVQħEKVCDNKE[YRQT\æFMWTQUPæE[O PWOGTMKCTTC[   PKGWRQT\æFMQYCPG RTKPV PKGWRQT\æFMQYCPCVCDNKEC$4   YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ PWOGTMK ] RTKPV  NGOGPVQMNWE\WMNWE\OCYCTVQħèYCTYVQUE  RTKPV $4   _ RTKPV $4   WRQT\æFMQYCPG RTKPV WRQT\æFMQYCPCVCDNKEC$4   UQTV PWOGTMK   \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ PWOGTMK ] RTKPV  NGOGPVQMNWE\WMNWE\OCYCTVQħèYCTYVQUE  RTKPV $4   _ ! Powyższy fragment kodu powoduje utworzenie tablicy za pomocą instrukcji CTTC[, która samodzielnie nadaje klucze kolejnym elementom tablicy. Następnie skrypt wyświetla zawartość nieuporządkowanej tablicy, porządkuje elementy tablicy i ponownie wyświetla zawartość tablicy, tym razem już posortowaną. (WPMELCCUQTV Zauważ, że podczas sortowania tablicy przy użyciu instrukcji UQTV zmieniane są klucze elementów tablicy. Przed sortowaniem klucz 0 wskazywał wartość 5, natomiast po sor- towaniu ten sam klucz wskazywał wartość 1. Możesz zachować pary klucz-wskazywany element, równocześnie porządkując rosnąco elementy dtablicy. Jak? Użyj funkcji CUQTV: !RJR UQTVQYCPKG\CYCTVQħEKVCDNKE[YRQT\æFMWTQUPæE[O\CEJQYYWLæERT\[RKUCPKCMNWE\[ YKCFQOQUECTTC[ # $     Y    PKGWRQT\æFMQYCPG RTKPV PKGWRQT\æFMQYCPCVCDNKEC$4   YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV  NGOGPVQMNWE\WMNWE\OCYCTVQħèYCTYVQUE  RTKPV $4   _ RTKPV $4   WRQT\æFMQYCPG RTKPV WRQT\æFMQYCPCVCDNKEC$4   CUQTV YKCFQOQUE  YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV  NGOGPVQMNWE\WMNWE\OCYCTVQħèYCTYVQUE  RTKPV $4   _ ! W naszym kodzie podczas definiowania tablicy podawane są zarówno wartości elemen- tów, jak i ich klucze, jednak możesz również skorzystać z automatycznego nadawania kluczy przez wykorzystanie instrukcji CTTC[, podobnie jak w poprzednim przykładzie opisującym instrukcję UQTV. Następnie skrypt wyświetla zawartość nieuporządkowanej tablicy, sortuje elementy tablicy za pomocą instrukcji CUQTV i ponownie wyświetla za- wartość tablicy, jak pokazano na rysunku 3.17. Elementy tablicy zostały uporządkowane, ale powiązania pomiędzy kluczami i elemen- tami tablicy pozostały niezmienione. Na przykład klucz E wskazuje element tablicy o war- tość 4 przed i po sortowaniu. 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  4[UWPGM Tablica posortowana w porządku rosnącym z wykorzystaniem instrukcji asort, która nie modyfikuje powiązań kluczy z elementami tablicy (WPMELCTUQTV Możliwe jest również posortowanie elementów tablicy w porządku malejącym za pomocą funkcji TUQTV: !RJR UQTVQYCPKGVCDNKE[YRQT\æFMWOCNGLæE[O YKCFQOQUECTTC[   PKGRQUQTVQYCPC RTKPV PKGRQUQTVQYCPCVCDNKEC$4   YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV  NGOGPVQMNWE\WMNWE\OCYCTVQħèYCTVYQUE  RTKPV $4   _ RTKPV $4   RQUQTVQYCPC RTKPV RQUQTVQYCPCVCDNKEC$4   TUQTV YKCFQOQUE  YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV  NGOGPVQMNWE\WMNWE\OCYCTVQħèYCTVQUE  RTKPV $4   _ ! Powyższy przykład działa analogiczne jak przykładowy skrypt opisujący funkcję UQTV. Funkcja TUQTV sortuje tablicę w porządku malejącym.  \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 (WPMELCMUQTV PHP umożliwia sortowanie kluczy tablicy w porządku rosnącym za pomocą funkcji MUQTV: !RJR UQTVQYCPKGMNWE\[VCDNKE[YRQT\æFMWTQUPæE[O YKCFQOQUECTTC[ $     # Y    PKGWRQT\æFMQYCPG RTKPV PKGWRQT\æFMQYCPCVCDNKEC$4   YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV  NGOGPVQMNWE\WMNWE\OCYCTVQħèYCTYVQUE  RTKPV $4   _ RTKPV $4   WRQT\æFMQYCPG MUQTV YKCFQOQUE  RTKPV WRQT\æFMQYCPCVCDNKEC$4   YJKNG NKUV MNWE\YCTVQUE GCEJ YKCFQOQUE ] RTKPV  NGOGPVQMNWE\WMNWE\OCYCTVQħèYCTYVQUE  RTKPV $4   _ ! Powyższy skrypt wygląda analogiczne jak poprzednie przykłady, z tą różnicą, że wyko- rzystuje instrukcję MUQTV do porządkowania tablicy. W tym przykładzie kluczami elementów tablicy są litery. Po posortowaniu za pomocą instrukcji MUQTV, klucze są sortowane w porządku alfabetycznym. -QFUVTWMVWTCNP[KMQFYKGNQMTQVPGIQWľ[VMW Moje pierwsze spotkanie z programowaniem miało miejsce na studiach. Moim nauczy- cielem był Chris Pickford, a był on jednym z najbardziej cierpliwych ludzi, jakich spo- tkałem w życiu. Chris dawał z siebie wszystko, próbując nauczyć grupę niedoświadczonych, ale bardzo chętnych, programistów podstaw i zalet programowania strukturalnego i nada- jącego się do wielokrotnego wykorzystania kodu. Dopiero kiedy zacząłem żyć z progra- mowania zrozumiałem, jak ważne było to, czego nauczył mnie Chris. Ten punkt dedykuję Tobie, Chris. Kod strukturalny i kod wielokrotnego użytku pozwala rozbić program na uporządkowane fragmenty, w celu efektywnego wykorzystania fragmentów kodu wewnątrz aplikacji. Takie podejście jest korzystne, ponieważ aplikacja może wielokrotnie wykonywać te same zadania, takie jak łączenie się z bazą danych, wystawianie zapytania do bazy danych 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  i wyświetlanie danych otrzymanych z bazy danych. Podzielenie aplikacji na fragmenty pozwala zmniejszyć możliwość wystąpienia błędów oraz skrócić czas tworzenia aplikacji (oszczędzanie czasu to zawsze ważna rzecz). PHP pozwala dzielić kod na kilka sposobów przy wykorzystaniu funkcji, klas i dołączanych bibliotdek. -QT\[UVCPKG\HWPMELK Korzystanie z funkcji to jeden z najprostszych sposobów dzielenia kodu na fragmenty, które mogą być wielokrotnie wykorzystywane. !RJR HWPEVKQP9KCFQOQUE2QYKVCNPC KOKG ] TGVWTP*GNNQKOKG _ \YTQV9KCFQOQUE2QYKVCNPC #PFT\GL  RTKPV \YTQV  ! W powyższym przykładzie utworzona została funkcja wyświetlająca wiadomość. Do funkcji jako argument przesyłane jest imię, które następnie jest umieszczane jako część wyświetlanej wiadomości. Najpierw tworzona jest funkcdja: HWPEVKQP9KCFQOQUE2QYKVCNPC KOKG ] TGVWTP*GNNQKOKG _ Zauważ, że wyniki wykonania funkcji są zwracane w nadstępujący sposób: TGVWTP*GNNQKOKG Innymi słowy, instrukcja TGVWTP zwraca wyniki wykonania funkcji po jej wywołaniu. Dlatego, aby pobrać wyniki wykonania funkcji, należy zdapisać je jako zmienną: \YTQV9KCFQOQUE2QYKVCNPC #PFT\GL  W końcu wyświetlane są wyniki wykonania funkcji: RTKPV \YTQV  Po uruchomieniu skryptu wyświetlone zostaną wyniki dwywołania funkcji. 2T\GMC\[YCPKGFCP[EJRT\G\\OKGPPæNWDRT\G\YCTVQħèÎ Za pomocą funkcji można również modyfikować zawartość przekazywanych do nich zmiennych. Przekazując zmienną do funkcji, możesz zachować niezmienioną wartość zmiennej po zakończeniu wykonywania funkcji (nazywane jest to przekazywaniem przez wartość) lub zmienić dane (nazywamy to przekazywaniemd przez zmienną). !RJR HWPEVKQP9JQ+U QQN CTIWOGPV ] CTIWOGPV UæEQQN   \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 _ PC\YC2TQITCOKħEK2*2 RT\G\YCTVQħè 9JQ+U QQN PC\YC  RTKPV PC\YC  PQYCNKPKC RTKPV $4   RT\G\\OKGPPæ 9JQ+U QQN PC\YC  RTKPV PC\YC  ! Powyższy kod modyfikuje zmienną PC\YC. Najpierw zmiennej nadawana jest wartość: PC\YC2TQITCOKħEK2*2 Funkcja łączy łańcuch danych ze zmienną łańcuchową przedkazywaną do funkcji: HWPEVKQP9JQ+U QQN CTIWOGPV ] CTIWOGPV UæEQQN  _ Następnie wywoływana jest funkcja, do której argument jest przekazywany przez wartość i wyniki działania funkcji są wyświetlane. Zauważ, że w PHP argumenty do funkcji są domyślnie przekazywane przez wartość: 9JQ+U QQN PC\YC  RTKPV PC\YC  Następnie ta sama funkcja jest wywoływana z przekazaniem argumentu przez zmienną, a wynik działania funkcji jest wyświetlany. 9JQ+U QQN PC\YC  RTKPV PC\YC  Aby przekazać do funkcji argument przez zmienną, należy dodać znak  przed zmienną przekazywaną do funkcji (jak na przykład PCOG). Po uruchomieniu skryptu widać, że przy wywołaniu funkcji z przekazaniem argumentu przez wartość, wartość zmiennej łańcu- chowej pozostaje niezmieniona (patrz rysunek 3.18). Jednak przy przekazaniu argumentu przez zmienną, jej wartość jest zmieniana. 4[UWPGM Wyniki przekazania argumentu przez wartość i przez zmienną 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  -QT\[UVCPKG\QDKGMVÎY PHP pozwala na rozbudowywanie i wielokrotne wykorzystanie napisanego fragmentu kodu w postaci obiektów. Obiekty PHP umożliwiają dzielenie kodu na segmenty, które w PHP są określane jako klasy. Jest to kolejny krok w kierunku strukturyzacji i wielo- krotnego wykorzystania kodu, ponieważ umożliwia całkowite oddzielenie różnych części aplikacji. Rozdzielając w ten sposób kod, programista ma pewność, że podczas testowania i uruchamiania segmentu kodu wszystkie potrzebne instrukcje i definicje znajdują się w jednej klasie. Jak, w takim razie, korzystać z obiektów w PHP? !RJR ENCUUOQLCMNCUC] HWPEVKQP9KCFQOQUE2QYKVCNPC CTIWOGPV ] TGVWTP9KVCLCTIWOGPV _ _ VYQT\GPKGPQYGLMQRKKMNCU[ OQLQDKGMVPGYOQLCMNCUC  Y[YQđCPKGHWPMELK9KCFQOQUE2QYKVCNPCK\CRKUCPKGY[PKMWY[MQPCPKCHWPMELK \YTQVOQLQDKGMV 9KCFQOQUE2QYKVCNPC #PFT\GL  Y[ħYKGVNGPKGY[PKMÎY RTKPV \YTQV  ! Najpierw należy zdefiniować klasę dla naszego obiektud: ENCUUOQLCMNCUC] HWPEVKQP9KCFQOQUE2QYKVCNPC CTIWOGPV ] TGVWTP9KVCLCTIWOGPV _ _ Należy tutaj wspomnieć o kilku istotnych kwestiach. Po pierwsze, cały kod dotyczący klasy jest umieszczony wewnątrz nawiasów funkcji klasy. Po drugie, zauważ, że funkcja 9KCFQOQUE2QYKVCNPC użyta w poprzednich przykładach tego rozdziału, ponownie się pojawia. Nie ma obowiązku umieszczania definiowanych funkcji wewnątrz klasy, ale jest to naturalny krok, jeśli dążysz do strukturyzacji kodu. Podobnie jak w poprzednich przykładach, funkcja 9KCFQOQUE2QYKVCNPC pobiera dane poprzez argument, dokleja dane do zmiennej i zwraca zmienną jako wynik działania. OQLQDKGMVPGYOQLCMNCUC  W dalszej części tworzonego kodu możesz wykorzystywać zdefiniowaną wcześniej klasę. W tym celu musisz najpierw stworzyć kopię obiektu i przypisać ją do zmiennej. W jakim celu? Jest to kolejny krok w kierunku wielokrotnego wykorzystania fragmentu kodu. Możesz korzystać z tego samego obiektu, nadając mu różne wartości i uzyskując różne wyniki. Nie możesz jednak używać tego samego obiektu, równocześnie nadając mu różne wartości, dlatego musisz utworzyć kilka kopii tego obiektu i używać tych kopii. W naszym przykładzie obiekt jest wykorzystywany tylko jeden raz, ale zasady składni pozostają niezmienione. Kopia obiektu jest przypisana do zmienndej OQLQDKGMV: \YTQVOQLQDKGMV 9KCFQOQUE2QYKVCNPC #PFT\GL   \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 Teraz możesz korzystać z obiektu. W PHP obowiązuje nasdtępująca składnia: -QRKC1DKGMVW 0C\YC(WPMELK W tym przykładzie wywoływana jest funkcja 9KCFQOQUE2QYKVCNPC obiektu OQLCMNCUC. Po uruchomieniu skryptu pojawią się wyniki wywołania funkcji wewnątrz obiektu. Ten przykład jest raczej prosty. Aby przedstawić zalety wynikające z wykorzystania obiektów w PHP, musimy go rozbudować: !RJR ENCUUOQLCMNCUC] XCTY[UYKGVNCPCPC\YC9U\[UE[ HWPEVKQP QFCL0C\YG CTIWOGPV ] VJKU Y[UYKGVNCPCPC\YCCTIWOGPV _ HWPEVKQP9KCFQOQUE2QYKVCNPC ] TGVWTP9KVCLVJKU Y[UYKGVNCPCPC\YC _ _ VYQT\GPKGRKGTYU\GLMQRKKMNCU[ OQLQDKGMVPGYOQLCMNCUC  Y[YQđCPKGHWPMELK9KCFQOQUE2QYKVCNPCK\CRKUCPKGY[PKMWYY[MQPCPKCHWPMELK \YTQVOQLQDKGMV 9KCFQOQUE2QYKVCNPC  Y[ħYKGVNGPKGY[PKMÎY RTKPV \YTQV  RTKPV $4   VYQT\GPKGFTWIKGLMQRKKMNCU[ OQLQDKGMVPGYOQLCMNCUC  OQLQDKGMV QFCL0C\YG #PFT\GL  \YTQVOQLQDKGMV 9KCFQOQUE2QYKVCNPC  Y[ħYKGVNGPKGY[PKMÎY RTKPV \YTQV  ! W tym przypadku klasa składa się z kilku elementów: ENCUUOQLCMNCUC] XCTY[UYKGVNCPCPC\YC9U\[UE[ HWPEVKQP QFCL0C\YG CTIWOGPV ] VJKU Y[UYKGVNCPCPC\YCCTIWOGPV _ HWPEVKQP9KCFQOQUE2QYKVCNPC ] TGVWTP9KVCLVJKU Y[UYKGVNCPCPC\YC _ _ 4Q\F\KCđ2TQITCOQYCPKGY2*2  Najpierw zdefiniowano zmienną wewnątrz klasy. Na niej operuje kod znajdujący się wewnątrz definicji klasy i dlatego jest określana jdako zmienna klasy. XCTY[UYKGVNCPCPC\YC9U\[UE[ Musisz zadeklarować zmienną klasy przy użyciu instrukcji XCT. Dzięki temu PHP „wie”, co jest zmienną, a co funkcją. W naszym przykładzie obiekt zawiera dwie funkcje: HWPEVKQP QFCL0C\YG CTIWOGPV ] VJKU Y[UYKGVNCPCPC\YCCTIWOGPV _ HWPEVKQP9KCFQOQUE2QYKVCNPC ] TGVWTP9KVCLVJKU Y[UYKGVNCPCPC\YC _ Pierwsza z nich pobiera argument i przypisuje zmienndej klasy wartość tego argumentu: HWPEVKQP QFCL0C\YG CTIWOGPV ] VJKU Y[UYKGVNCPCPC\YCCTIWOGPV _ Zwróć uwagę na składnię przypisania zmiennej klasy: VJKU Y[UYKGVNCPCPC\YCCTIWOGPV Odwołanie dotyczy zmiennej Y[UYKGVNCPCPC\YC zdefiniowanej w bieżącej klasie. Użycie następującej składni gwarantuje, że odwołanie dotyczy zmiennej klasy i PHP nie pomyli jej z inną zmienną znajdującą się poza klasą. HWPMELC9KCFQOQUE2QYKVCNPC ] TGVWTP9KVCLVJKU Y[UYKGVNCPCPC\YC _ Druga funkcja przekazuje wartość zmiennej klasy poza klasę. Kod wywołujący klasę spełnia dwa zadania. Najpierw tworzy kopię klasy i wydświetla wartość zmiennej klasy: OQLQDKGMVPGYOQLCMNCUC  \YTQVOQLQDKGMV 9KCFQOQUE2QYKVCNPC  RTKPV \YTQV  Następnie tworzy kolejną kopię klasy i przekazuje wartość funkcji QFCL0C\YG w celu przypisania wartości zmiennej klasy. Ostatnim krokiem jest wyświetlenie nowej wartości zmiennej klasy: OQLQDKGMVPGYOQLCMNCUC  OQLQDKGMV QFCL0C\YG #PFT\GL  \YTQVOQLQDKGMV 9KCFQOQUE2QYKVCNPC  Y[ħYKGVNGPKGY[PKMÎY RTKPV \YTQV  Po uruchomieniu skryptu zobaczysz wyniki wykonania dwóch części skryptu; w pierwszej części wartość zmiennej klasy pozostawała niezmieniona, w drugiej części widoczna jest nowa wartość zmiennej klasy, jak pokazano na rysunkdu 3.19.  \úħè++9RTQYCF\GPKGFQRTQITCOQYCPKCY2*2 4[UWPGM Zmiana wartości zmiennej klasy 2QFUWOQYCPKG W tym rozdziale pokrótce przyjrzeliśmy się różnym rodzajom edytorów w systemie Windows, za pomocą których możesz tworzyć skrypty PHP. Omówiliśmy również pod- stawy języka PHP, takie jak składnia, zmienne, tablice, operatory logiczne i pętle, funkcje i obiekty. Rozdział 4., „PHP i pliki”, poświęcony jest współpracy PHP z plikami oraz systemem plików Windows.
Pobierz darmowy fragment (pdf)

Gdzie kupić całą publikację:

PHP. Programowanie w systemie Windows. Vademecum profesjonalisty
Autor:
Sklep
Format
Cena
Helion.pl Helion.pl
książka
39,00 zł
Idź do sklepu »

Opinie na temat publikacji:

Inne popularne pozycje z tej kategorii:

Czytaj również:

Prowadzisz stronę lub blog? Wstaw link do fragmentu tej książki i współpracuj z Cyfroteką: