Darmowy fragment publikacji:
Dariusz Urban – Uniwersytet Łódzki, Wydział Zarządzania
Katedra Finansów i Strategii Przedsiębiorstwa, 90-237 Łódź, ul. Matejki 22/26
dariusz.urban@uni.lodz.pl
RECENZENCI
Paweł Baranowski, Marek A. Dąbrowski
REDAKTOR INICJUJĄCY
Monika Borowczyk
OPRACOWANIE REDAKCYJNE I KOREKTA
T. Mirosław Włodarczyk
SKŁAD I ŁAMANIE
Munda – Maciej Torz
PROJEKT OKŁADKI
Stämpfli Polska Sp. z o.o.
Zdjęcie wykorzystane na okładce: © Shutterstock.com
© Copyright by Dariusz Urban, Łódź 2017
© Copyright for this edition by Uniwersytet Łódzki, Łódź 2017
Wydane przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Wydanie I. W.08101.17.0.M
Ark. wyd. 14,0; ark. druk. 13,25
ISBN 978-83-8088-908-8
e-ISBN 978-83-8088-909-5
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
90-131 Łódź, ul. Lindleya 8
www.wydawnictwo.uni.lodz.pl
e-mail: ksiegarnia@uni.lodz.pl
tel. (42) 665 58 63
Spis treści
Wstęp
Rozdział 1
Państwo wobec wyzwań globalizacji i ewolucji światowego
systemu finansowego
1.1. Wprowadzenie
1.2. Przeobrażenia światowego systemu finansowego oraz zmiany w gospodarce globalnej
1.2.1. Zarys problemu
1.2.2. Niestabilność światowego systemu finansowego
1.2.3. Ryzyko systemowe oraz postępująca finansyzacja gospodarki globalnej
1.2.4. Wzrost znaczenia inwestorów instytucjonalnych na rynkach
1.2.5. Niekonwencjonalna polityka banków centralnych
1.2.6. Problem nierównowagi globalnej
1.3. Rola i znaczenie aktywów rezerwowych jako elementu aktywów finansowych państwa
1.3.1. Motywy akumulacji rezerw walutowych
1.3.2. Miary adekwatności poziomu rezerw w gospodarce
1.3.3. Koszty akumulacji nadmiernych rezerw walutowych
1.3.4. Akumulacja rezerw w gospodarce światowej
1.4. Zarządzanie aktywami finansowymi w gospodarce bogatej w zasoby naturalne
1.4.1. Istota problemu
1.4.2. Uzależnienie gospodarki od eksportu surowców naturalnych
1.4.3. Problem optymalnej eksploatacji zasobów naturalnych
1.5. Podsumowanie i wnioski
Rozdział 2
Państwowe fundusze majątkowe jako narzędzie zarządzania
aktywami rezerwowymi
2.1. Zmiana sposobu wykorzystania rezerw walutowych w kontekście stabilizacyjnej
roli państwa
2.2. Powstanie i rozwój państwowych funduszy majątkowych
2.3. Definicja, cele funkcjonowania oraz klasyfikacja państwowych funduszy majątkowych
2.3.1. Definicja państwowych funduszy majątkowych
7
17
17
19
19
20
24
28
30
33
37
37
45
47
50
53
53
55
59
63
67
67
70
73
73
2.3.2. Rodzaje państwowych funduszy majątkowych
2.3.3. Różnice pomiędzy państwowymi funduszami majątkowymi a innymi pod-
miotami sektora publicznego
77
80
2.4. Finansowe i ekonomiczne znaczenie państwowych funduszy majątkowych
82
w kontekście celów ich funkcjonowania
82
2.4.1. Wymiary analizy państwowych funduszy majątkowych
2.4.2. Znaczenie państwowych funduszy majątkowych dla kraju założyciela
83
2.4.3. R ola państwowych funduszy majątkowych w gospodarkach krajów goszczących 88
2.4.4. Korzyści dla międzynarodowych rynków finansowych oraz globalnej gospodarki 90
2.5. Potencjalne koszty i zagrożenia wynikające z działalności państwowych fundu-
szy majątkowych
2.6. Państwowe fundusze majątkowe jako przedmiot badań naukowych
2.6.1. Kryteria klasyfikacji badań
2.6.2. Badania naukowe z perspektywy poszczególnych funduszy
2.6.3. Publikacje poświęcone roli państwowych funduszy majątkowych w poje-
dynczej gospodarce
2.6.4. Państwowe fundusze majątkowe w kontekście problemów globalnych
2.7. Potencjalne scenariusze rozwoju rynku państwowych funduszy majątkowych
2.8. Podsumowanie i wnioski
Rozdział 3
Finansowe i ekonomiczne determinanty tworzenia państwowych
funduszy majątkowych
3.1. Uzasadnienie podjęcia badania
3.2. Cel badania i hipotezy badawcze
3.3. Metodyka badania oraz dobór zmiennych
3.4. Wyniki empiryczne badań własnych
3.5. Podsumowanie i wnioski
Rozdział 4
Reakcja uczestników rynku na ujawnienie informacji o wejściu
kapitałowym państwowego funduszu majątkowego do spółki
giełdowej
4.1. Uzasadnienie podjęcia badania
4.2. Cel badania i pytania badawcze
4.3. Metodyka badania oraz dobór zmiennych
4.4. Wyniki empiryczne badań własnych
4.5. Podsumowanie i wnioski
Zakończenie
Bibliografia
Summary
Załącznik
Spis tabel i rysunków
Od Redakcji
92
94
94
96
98
100
104
106
109
109
110
113
118
130
137
137
138
142
147
162
167
173
201
203
209
211
Wstęp
http://dx.doi.org/10.18778/8088-908-8.01
Przez kilka ostatnich dekad, w powszechnym przekonaniu, jedną z kluczowych
funkcji państwa było tworzenie zaplecza instytucjonalno-prawnego, w tym rów-
nież kreowanie regulacji dla rynków finansowych, nie zaś aktywny udział pań-
stwa w roli inwestora i związane z tym zachowania charakterystyczne dla tych
uczestników rynku, w przypadku których dominujące kryterium działalności
stanowi stopa zwrotu uwzględniająca ryzyko. Jedna z największych zmian, jaka
zaszła w odniesieniu do postrzegania roli państwa w gospodarce na początku
XXI wieku, była wynikiem akumulacji kapitału w rękach państwa i w konse-
kwencji pojawienia się nowej kategorii inwestorów instytucjonalnych, jakimi
są państwowe fundusze majątkowe. Obszar badawczy związany z państwowymi
funduszami majątkowymi obejmuje kluczowe zagadnienia finansów, w tym alo-
kację kapitału i wybór aktywów inwestycyjnych, dywersyfikację ryzyka inwesty-
cyjnego, strategie zarządzania portfelem, bezpieczeństwo krajowego systemu fi-
nansowego oraz przepływ kapitału pomiędzy globalnymi rynkami finansowymi.
Problematyka państwowych funduszy majątkowych cieszy się rosnącym zainte-
resowaniem zarówno środowiska akademickiego na całym świecie, jak i prakty-
ków życia gospodarczego, stanowiąc wyzwanie dla dominującego przez ostatnie
dziesięciolecia neoliberalnego poglądu na temat fundamentalnych zasad funk-
cjonowania gospodarki.
Dzieje się tak, ponieważ tematyka państwowych funduszy majątkowych
ogniskuje w sobie, a zarazem uwypukla najważniejsze przemiany zachodzące
w ostatnich latach w gospodarce globalnej i na międzynarodowych rynkach
finansowych. Zalicza się do nich zmianę dotychczasowego układu sił między
gospodarkami rozwiniętymi a rozwijającymi się, odejście od modelu finanso-
wania deficytów budżetowych za pomocą systemu bankowego na rzecz pozyski-
wania kapitału na rynkach finansowych, wzrost zależności pomiędzy sektorem
finansów publicznych a rynkami finansowymi, które stały się dla państwa pierw-
szym recenzentem prowadzonej polityki gospodarczej. Dzięki globalizacji oraz
liberalizacji finansowej upowszechniony i ułatwiony został dostęp do strumie-
ni kapitału krążącego na rynkach finansowych. Jednocześnie kapitał ten i jego
8
Wstęp
przepływy, w połączeniu z postępującą finansyzacją gospodarek, zmieniającą
relacje ekonomiczne między krajowymi gospodarkami a rynkami finansowymi,
wygenerowały nowe czynniki ryzyka.
W rezultacie napędzane przez mechanizmy sprzężeń zwrotnych poszczegól-
ne elementy omawianych zjawisk stały się czynnikiem stwarzającym zagrożenie
dla stabilnego funkcjonowania nie tylko globalnej gospodarki, rynków finanso-
wych, systemu bankowego, lecz również realnej gospodarki, w tym gospodarstw
domowych i przedsiębiorstw na całym świecie. Ostatni kryzys finansowy w spo-
sób dobitny unaocznił z jednej strony siłę oraz wielowymiarowy i skomplikowany
charakter zależności pomiędzy instytucjami finansowymi, z drugiej zaś wrażli-
wość systemu finansowego i jego niestabilność, co nie pozostawało bez związku
ze sprawowaniem przez państwo funkcji nadzorczych i kontrolnych, w tym także
w obszarze wyceny oraz zarządzania ryzykiem. Odpowiedzią na zakłócenia na
globalnym rynku finansowym było podjęcie przez władze monetarne oraz rządy
działań stabilizujących, jak również zastosowanie instrumentów znacznie wykra-
czających poza kanon powszechnie uznawany za tradycyjne narzędzia polityki
gospodarczej, te ostatnie bowiem albo w ogóle nie przynosiły spodziewanych
skutków, albo też cechowały się niewielką efektywnością. Przywrócenie płynności
finansowej na wybranych rynkach oraz stabilności całego systemu finansowego
zostało dokonane dzięki interwencjom państwa.
Po raz kolejny kryzys, wskutek osłabienia wiary w możliwość skutecznego
rozwiązywania podstawowych problemów społeczno-gospodarczych wyłącz-
nie poprzez samoregulujący się mechanizm rynkowy, okazał się katalizatorem
wprowadzenia w życie idei interwencjonizmu państwowego. Przejawiał się on
nie tylko w działaniach na poziomie pojedynczych państw, lecz także między
państwami, w działaniach prowadzonych w wielu przypadkach w sposób bardzo
skoordynowany. Tym razem jednak uczestnikami zabiegów zmierzających do
ratowania przed bankructwem czołowych, prywatnych instytucji finansowych
w gospodarkach krajów rozwiniętych stały się również państwowe fundusze ma-
jątkowe, w większości przypadków będące własnością rządów krajów rozwijają-
cych się. Podmioty te zostały nie tylko włączone w doraźne operacje przeciw-
działające dezintegracji światowego systemu finansowego, lecz stały się trwałym
elementem instytucjonalnej sieci bezpieczeństwa finansowego na świecie.
Działalność państwowych funduszy majątkowych na przestrzeni ostatnich lat
może być uznana za dowód wyraźnego ścierania się ze sobą dwóch przeciwstaw-
nych koncepcji – kapitalizmu państwowego i kapitalizmu rynkowego, a jednocze-
śnie kolejnej, prawdopodobnej zmiany paradygmatu dotyczącego roli państwa
w gospodarce. W najnowszej wersji interwencjonizmu działanie państwa nie
ogranicza się jednak jedynie do zaspokajania potrzeb krajowej gospodarki, lecz
łączy w sobie także oczekiwania uczestników globalnych rynków finansowych.
Państwowe fundusze majątkowe to podmioty tworzone przez państwa i znaj-
dujące się pod ich kontrolą. Dysponują one, zarządzają i inwestują aktywa finan-
Wstęp
9
sowe państwa pochodzące z eksploatacji zasobów naturalnych, trwałej nadwyżki
w wymianie handlowej, procesów prywatyzacyjnych lub też operacji monetar-
nych. Działania te są podejmowane w sposób alternatywny w stosunku do za-
rządzania rezerwami walutowymi przez bank centralny. W odróżnieniu od kon-
serwatywnej polityki prowadzonej przez władze monetarne, państwowe fundusze
majątkowe realizują długookresowe strategie inwestycyjne poprzez nabywanie
szerokiego portfela aktywów, w tym także denominowanych w walutach obcych.
Strategie te są nacechowane preferencjami do ponoszenia ryzyka oraz osiągania
możliwie najwyższych stóp zwrotu. Jednocześnie fundusze nie mają formalnych
zobowiązań wobec pojedynych obywateli kraju, z którego się wywodzą.
Charakterystyka analizowanych podmiotów w istocie ujawnia sprzeczności,
które łączą w sobie państwowe fundusze majątkowe. Po pierwsze, podmioty te
dysponują aktywami finansowymi państw, które jednak są inwestowane podob-
nie jak środki prywatne poszczególnych osób fizycznych, z wykorzystaniem po-
wszechnie uznanych strategii inwestycyjnych. Po drugie, fundusze zarządzają
relatywnie bardzo dużymi zasobami kapitału, które nie są jednak według za-
pewnień niektórych rządów wykorzystywane do wywierania wpływu na rynki
finansowe w innych krajach. Po trzecie, akcjonariat reprezentowany przez fun-
dusze ma w zdecydowanej większości charakter pasywny i mniejszościowy, gdy
tymczasem kraje założycielskie stosują w licznych przypadkach centralne stero-
wanie krajową gospodarką. Po czwarte, mimo że fundusze funkcjonują na za-
sadzie powiernictwa publicznych środków finansowych, to stosunkowo często
państwowe fundusze majątkowe uchylają się od stosowania fundamentalnych
reguł ładu korporacyjnego, pozostając podmiotami relatywnie mało transpa-
rentnymi.
Różne pochodzenie środków finansowych wykorzystywanych do zasilania
funduszy w kapitał, ich odmienne dominujące motywy działania, które dodatko-
wo podlegają ewolucji wraz z upływem czasu, sprawiają, że państwowe fundusze
majątkowe tworzą heterogeniczną kategorię. W jej obrębie są wyróżniane fundu-
sze stabilizacyjne, oszczędnościowe, rozwojowe, fundusze rezerw inwestycyjnych
czy też fundusze rezerw emerytalnych. Łącząc w sobie cechy charakterystyczne
innych podmiotów rynkowych, takich jak fundusze inwestycyjne czy fundusze
emerytalne, oraz upodabniając się pod pewnymi względami do innych instytucji
państwowych, takich jak banki centralne, państwowe fundusze majątkowe sta-
nowią przykład podmiotów o cechach hybrydowych. Nade wszystko ich funkcjo-
nowanie jest dowodem na innowacyjność w zarządzaniu aktywami finansowymi
państwa.
Mimo że pojedyncze państwowe fundusze majątkowe są obecne na światowych
rynkach kapitałowych od kilku dekad, to jednak problematyka funduszy stała się
przedmiotem badań dopiero na początku XXI wieku. Po raz pierwszy zjawisko
rozwoju specyficznego segmentu podmiotów państwowych, które wymykały się
istniejącym klasyfikacjom, zostało zidentyfikowane w 2005 roku (Rozanov, 2005).
10
Wstęp
Zasadniczo dopiero od tamtej pory państwowe fundusze majątkowe są obiek-
tem badań naukowych, co w naukach ekonomicznych stanowi relatywnie krótki
okres. Nasilenie zainteresowania problematyką analizowanych funduszy nastąpiło
w momencie wybuchu kryzysu finansowego w gospodarce amerykańskiej i mimo
upływu lat nadal stanowią one przedmiot szerokiej eksploracji naukowej. Ostatnie
dwadzieścia lat to okres, w którym zaobserwowano wyraźny wzrost zarówno licz-
by nowo powstających funduszy, jak i wartości aktywów, jakimi zarządzają, oraz
aktywności inwestycyjnej na globalnych rynkach finansowych. Mimo to upraw-
niona może być konkluzja, że wiedza na ich temat w licznych przypadkach jest
wciąż niezadowalająca, zarówno w wymiarze poznawczym, jak i aplikacyjnym.
Istniejące nurty badań wydają się koncentrować na kilku wybranych obszarach
zagadnień. Pierwszym z nich są artykuły i opracowania, których wspólnym mia-
nownikiem jest dążenie autorów do identyfikacji samych funduszy i wskazania
celów ich funkcjonowania oraz prezentacja struktury organizacyjnej badanych
podmiotów, w tym również wskazanie metod zarządzania portfelem, opartych
na kompetencjach menedżerów wewnętrznych lub zewnętrznych. Badania w tym
nurcie obejmują też kwestie prowadzonej przez fundusze polityki inwestycyjnej,
modeli wykorzystywanych w alokacji aktywów oraz analizę struktury rynku pań-
stwowych funduszy majątkowych i zmiany w jego obrębie. Prace z tego obsza-
ru są ukierunkowane również na badanie portfeli inwestycyjnych oraz strategii
inwestycyjnych realizowanych przez poszczególne fundusze. Do wskazanego
nurtu badawczego można zaliczyć m.in. prace takich autorów, jak Shai Bernstein
i współpracownicy (2009), Gordon Clark i Ashby Monk (2010a, 2010b), Mehmet
Caner i Thomas Grennes (2010), Trond Døskeland (2010), Fabio Bertoni i Stefano
Lugo (2011), Richard Heaney i współpracownicy (2011), David Kemme (2012),
Richard Eccleston (2012), Jean-Marc Blanchard (2014), Marco Mele (2014), Ewa
Cieślik (2014a) i Dariusz Urban (2012a, 2013, 2016c).
Drugi nurt badawczy obejmuje prace, w których punkt ciężkości jest kładziony
przez autorów na zagadnienie makroekonomicznych skutków działalności pań-
stwowych funduszy majątkowych. Prowadzone analizy zmierzają do ustalenia,
w jaki sposób transferowane poprzez państwowe fundusze majątkowe aktywa fi-
nansowe wpływają na stabilność światowego systemu finansowego, a także jakie
skutki wywołują w gospodarkach krajów goszczących oraz krajów, z których fun-
dusze się wywodzą. Badania ukierunkowane są ponadto na prognozowanie zmian
w wielkości i kierunkach przepływu kapitału na rynkach światowych wskutek
rozwoju rynku funduszy i dalszego kopiowania przez nich zachowań charakte-
rystycznych dla inwestorów zorientowanych na osiąganie zysku. Autorami prac
odnoszących się do wskazanych tematów są m.in. Roland Beck i Michael Fidora
(2008, 2009), Hélèn Raymond (2010), Tao Sun i Heiko Hesse (2010), Mohamed
El-Erian (2010), Vincent Gasparro i Michael Pagano (2010), Andrew Rozanov
(2010), Dariusz Urban (2011), Alexandre Etemand (2014a, 2014b), Fabio Bertoni
i Stefano Lugo (2014) oraz Laura Ebert i Tania La Menza (2015).
Wstęp
11
W ramach trzeciego nurtu badawczego autorzy podejmują próby ustalenia
wpływu działalności inwestycyjnej funduszy na poszczególne podmioty rynko-
we, w których fundusze nabywają akcje lub udziały. Badania te skupiają się za-
równo na analizie krótkookresowych zmian w finansowych charakterystykach
spółek, które odzwierciedlać mogą reakcje uczestników rynku, jak i na zmianach,
jakie dokonują się w długim okresie, co stanowi argument do wnioskowania na
temat wpływu tej formy akcjonariatu na długoterminowe funkcjonowanie pod-
miotów rynkowych, przede wszystkim spółek notowanych na giełdach papierów
wartościowych. Wśród licznych opracowań z tego obszaru można wskazać m.in.
prace takich autorów, jak Kathryn Dewenter wraz z zespołem (2010), Jason Kot-
ter i Ugur Lel (2011), Bernardo Bortolotii i współpracownicy (2013), Nuno Fer-
nandes (2011, 2014), Dariusz Urban (2016b), Alessina Ciarlone i Valeria Miceli
(2014) oraz Luisa Anderloni i Daniela Vandone (2012).
Czwartym obszarem badawczym są kwestie odnoszące się do problematyki
nadzoru korporacyjnego w państwowych funduszach majątkowych. W szcze-
gólny sposób analizie poddawane jest zagadnienie implementacji przez niektóre
fundusze dobrowolnych zasad w zakresie ujawniania informacji, ustalonych na
forum międzynarodowym, co powinno sprzyjać poprawie transparentności fun-
duszy. Ponadto wysiłek badawczy jest skoncentrowany także na kwestiach geopo-
litycznych, w tym na związkach pomiędzy zaangażowaniem polityków kraju zało-
życielskiego a strategiami inwestycyjnymi funduszy oraz relacjach politycznych,
kulturowych, religijnych i społecznych panujących między krajem, z którego wy-
wodzi się państwowy fundusz majątkowy, a krajami, do których transferowany
jest za ich pośrednictwem strumień kapitału. Do tej grupy zaliczają się m.in. prace
Ronalda Gilsona i Curtisa Milhaupta (2008), Gordona Clarka i Ashby’ego Monka
(2010c), Fabio Bassana (2011), Martiny Jiránkovej (2012), Sandro Grünenfeldera
(2013), Paula Rose (2015) oraz Tomasza Kamińskiego (2015, 2017a, 2017b).
Cele, jakie przyświecają autorowi niniejszej monografii, mają dwojaki charak-
ter. Pierwszym z nich jest analiza, synteza oraz klasyfikacja światowego dorobku
naukowego obejmującego problematykę państwowych funduszy majątkowych,
a w konsekwencji identyfikacja zagadnień, które powinny być poddane głębszej
eksploracji naukowej. Drugim jest weryfikacja za pomocą metod ilościowych
wybranych ekonomicznych i finansowych zależności odnoszących się do kluczo-
wych aspektów funkcjonowania funduszy w pojedynczej gospodarce oraz na wy-
branym rynku finansowym. Cele niniejszej pracy mają zatem wymiar zarówno
teoriopoznawczy, jak i empiryczny.
Dotychczasowy stan badań światowych nad państwowymi funduszami ma-
jątkowymi pozwala na wskazanie, że w co najmniej dwóch obszarach może on
być uznany za niewystarczający. Pierwszym z nich jest problematyka ekono-
micznych oraz finansowych motywów tworzenia przez niektóre kraje państwo-
wych funduszy majątkowych. W istniejącym dorobku badawczym jest możli-
we zidentyfikowanie jednego opracowania, w którym kwestia ekonomicznych
12
Wstęp
przesłanek tworzenia funduszy została poddana analizie z wykorzystaniem
metod ilościowych (Carpantier, Vermeulen, 2014). Cechuje je jednak łączenie
w analizie motywów politycznych i ekonomicznych oraz relatywnie niewielka
grupa zmiennych objaśniających, przyjęta w procedurze badawczej, a odnoszą-
ca się do finansowych charakterystyk gospodarki kraju założyciela. Według do-
stępnej autorowi wiedzy, na gruncie polskim brak jest badań, które w sposób
pogłębiony oraz z wykorzystaniem narzędzi ilościowych empirycznie weryfi-
kowałyby finansowe i ekonomiczne motywy tworzenia państwowych funduszy
majątkowych. Wydaje się zatem, że w tym obszarze występuje luka poznawcza,
zaś jej wypełnienie jest ważne oraz pożądane zarówno z punktu widzenia nauki,
jak i praktyki gospodarczej, rola i znaczenie funduszy na przestrzeni ostatnich
dekad wyraźnie bowiem wzrastają.
Hipoteza główna, która jest sformułowana na użytek badań empirycznych
w rozdziale trzecim, zakłada, że tworzenie państwowych funduszy majątkowych
jest uwarunkowane czynnikami makroekonomicznymi związanymi z cechami
gospodarki kraju założyciela (HG1). Celem badań w tym obszarze jest wskaza-
nie ekonomicznych i finansowych determinant tworzenia przez niektóre kraje
na świecie państwowych funduszy majątkowych. Realizacja tak postawionego
celu odbędzie się poprzez weryfikację hipotez cząstkowych odpowiadających
wybranym przesłankom tworzenia funduszy, zidentyfikowanym w procesie ba-
dawczym.
Głębsze, a także pełniejsze poznanie oraz zrozumienie ekonomicznych i fi-
nansowych przesłanek skłaniających kraje do utworzenia państwowych fundu-
szy majątkowych może przynieść w konsekwencji korzyści na trzech płaszczy-
znach. Po pierwsze, wyniki badań na temat ekonomicznych motywów tworzenia
funduszy mogą stanowić punkt odniesienia dla krajów, które rozważają utwo-
rzenie funduszy. Po drugie, wnioski z przeprowadzonych badań dostarczają ar-
gumentów w debacie dotyczącej politycznych aspektów funkcjonowania fundu-
szy, zwłaszcza zaś w przypadku krajów goszczących, do których napływa kapitał
inwestowany przez państwowe fundusze majątkowe. Po trzecie, badania empi-
ryczne mogą być źródłem informacji dla instytucji międzynarodowych, w szcze-
gólność zajmujących się nadzorem, a tym samym potencjalnie wywierać wpływ
na politykę realizowaną przez te instytucje wobec rynku państwowych funduszy
majątkowych.
Immanentną cechą państwowych funduszy majątkowych jest ich funkcjonowa-
nie nie tylko w obrębie krajowej gospodarki, lecz również na międzynarodowych
rynkach finansowych. W związku z powyższym drugim obszarem badawczym
poddanym analizie w niniejszej pracy jest problematyka zachowań inwestorów
giełdowych, zachowań będących następstwem ujawnienia informacji o wejściu
kapitałowym państwowego funduszu majątkowego do spółki. W tym przypadku
dotychczasowe badania koncentrują się na interpretacji samej reakcji rynku, mie-
rzonej z wykorzystaniem analizy zdarzeń. Zgodnie z dostępną autorowi wiedzą,
Wstęp
13
w literaturze brak jest badań zmierzających do ustalenia, jakie czynniki deter-
minują nadwyżkową stopę zwrotu oraz wskazujących siłę oddziaływania tychże
czynników. Ponadto badania samej reakcji rynku są oparte na agregacji danych
dla różnych funduszy i różnych rynków kapitałowych (Mietzner i in., 2015; De-
wenter i in., 2010).
Tymczasem reakcje te mogą być uwarunkowane zarówno specyfiką danego
rynku giełdowego oraz poszczególnymi cechami funduszy, jak i odmiennymi
uwarunkowaniami kulturowymi, politycznymi oraz historycznymi, przez pry-
zmat których inwestorzy mogą reagować na poszczególne przypadki zakupu akcji
przez pojedynczy fundusz majątkowy z danego kraju. W tym wypadku agregacja
zmiennych skutkować może formułowaniem wniosków, co do których rodzi się
podejrzenie, że nie odzwierciedlają faktycznej reakcji inwestorów, lecz są wypad-
kową zdarzeń na różnych rynkach. Uzasadnia to uwzględnienie w badaniu zarów-
no specyfiki pojedynczego rynku giełdowego, jak i unikatowych cech państwo-
wych funduszy majątkowych.
W niniejszej pracy przyjmuje się hipotezę, zgodnie z którą reakcja na ujawnie-
nie informacji o nabyciu akcji spółki giełdowej przez państwowy fundusz mająt-
kowych jest determinowana czynnikami związanymi z funduszem dokonującym
transakcji, wielkością samej transakcji oraz finansowymi charakterystykami spół-
ki będącej obiektem inwestycji. Jest to hipoteza główna sformułowana dla prze-
prowadzonych badań empirycznych, opisanych w rozdziale czwartym (HG2).
Celem badania jest ustalenie, w jaki sposób zmienne z każdej ze wskazanych grup
determinują nadwyżkową stopę zwrotu oraz skumulowaną nadwyżkową stopę
zwrotu w przyjętych oknach zdarzenia. Realizacja powyższego celu i przetestowa-
nie hipotezy nastąpi poprzez odpowiedzi na cząstkowe pytania badawcze.
Biorąc pod uwagę, że zidentyfikowany powyżej problem badawczy nie był do
tej pory przedmiotem eksploracji naukowej, wydaje się, że odpowiedź na py-
tanie odnośnie do sposobu reagowania inwestorów na ujawnienie informacji
o inwestycjach dokonywanych przez podmioty państwowe w spółkach giełdo-
wych niesie za sobą walory o charakterze poznawczym i aplikacyjnym. Z jednej
strony odpowiedź ta może być argumentem w debacie na temat roli inwesto-
rów instytucjonalnych w spółkach, w tym zwłaszcza tak specyficznych, jak pań-
stwowe fundusze majątkowe. Ponadto może ona dostarczyć kolejnych, osadzo-
nych w empirii dowodów na zaangażowanie funduszy w szczególnie istotnych
z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa sektorach gospodarki, takich jak np.
energetyka. Nade wszystko jednak badana reakcja inwestorów może odzwiercie-
dlać aktualny rynkowy pogląd na temat tego, czy państwo poprzez swoje insty-
tucje, w podobny sposób jak czynią to prywatni inwestorzy indywidualni oraz
instytucjonalni, może dążyć do efektywnego, nastawionego na maksymalizację
stopy zwrotu, alokowania kapitału. Z drugiej natomiast strony, zarówno dla or-
ganów zajmujących się nadzorem nad rynkami finansowymi, jak i kreatorów po-
lityki gospodarczej uzyskane wyniki potencjalnie pozwalają stworzyć precyzyjne
14
Wstęp
narzędzia kontroli nad działalnością tych umocowanych politycznie inwestorów
oraz przyczyniają się do regulowania ich działalności w wybranych krajach i na
wybranych rynkach kapitałowych, z których część, jakkolwiek w różnym stop-
niu, jest zależna od napływów międzynarodowego kapitału.
Niniejsza praca ma charakter teoretyczno-empiryczny i składa się z czterech
rozdziałów. Struktura pracy i układ treści stanowią pochodną wyznaczonych ce-
lów badawczych. Rozdział pierwszy poświęcono analizie dwóch kluczowych
z punktu widzenia niniejszej pracy zagadnień. Pierwszym zagadnieniem anali-
zowanym i omawianym w tym rozdziale są zmiany i przeobrażenia światowego
systemu finansowego oraz gospodarki globalnej. Dla pojedynczych państw powo-
dują one w licznych przypadkach obniżenie efektywności stosowanych dotych-
czas narzędzi polityki gospodarczej i skłaniają do poszukiwania nowych metod
odziaływania na gospodarkę. Szczególną uwagę zwrócono na takie zagadnienia,
jak niestabilność światowego systemu finansowego, ryzyko systemowe, finansy-
zacja gospodarki, wzrost roli inwestorów instytucjonalnych, niekonwencjonalna
polityka banków centralnych oraz nierównowaga globalna. Drugim poruszanym
zagadnieniem jest problem akumulacji nadmiernych rezerw walutowych w nie-
których gospodarkach na świecie. Najpierw ukazano, jaką rolę pełnią rezerwy
walutowe w gospodarce danego kraju, jakimi motywami kierują się kraje, aku-
mulując aktywa rezerwowe oraz jakie koszty ponoszą pojedyncze gospodarki
w związku z posiadaniem rezerw w wielkości przekraczającej poziomy referen-
cyjne, uznawane za optymalne. Wskazano ponadto, że w wielu przypadkach źró-
dłem rezerw stały się przychody z eksploatacji zasobów naturalnych, zaś proces
ten niesie za sobą liczne negatywne konsekwencji dla krajowej gospodarki, które
przejawiają się występowaniem klątwy surowcowej. Dialog literaturowy przepro-
wadzony w rozdziale pierwszym służy do zakotwiczenia problematyki państwo-
wych funduszy majątkowych zarówno w teorii ekonomicznej, jak i w realiach
gospodarczych współczesnego świata, a także tworzy niezbędny fundament do
dalszych analiz.
Rozdział drugi został w całości poświęcony państwowym funduszom mająt-
kowym. Na początku omówiono w nim powstanie i rozwój rynku państwowych
funduszy majątkowych. Następnie dokonano uporządkowania terminologicznego
oraz zaprezentowano i poddano analizie funkcjonujące w literaturze przedmiotu
klasyfikacje funduszy. Ponadto ukazano i omówiono katalog cech odróżniających
państwowe fundusze majątkowe od innych podmiotów będących własnością pań-
stwa. W dalszej części analizie poddano korzyści płynące z funkcjonowania pań-
stwowych funduszy majątkowych, które wyodrębniono w trzech obszarach: kraju
założycielskiego, kraju goszczącego oraz gospodarki globalnej i międzynarodo-
wych rynków finansowych. Zaprezentowano także potencjalne koszty i zagroże-
nia związane z działalnością funduszy. Kolejną część rozdziału poświęcono przy-
bliżeniu światowego i polskiego dorobku badawczego w zakresie państwowych
funduszy majątkowych; zaproponowano w niej nowe kryterium klasyfikowania
Wstęp
15
artykułów. Na zakończenie rozdziału omówiono potencjalne kierunki i scenariu-
sze rozwoju rynku państwowych funduszy majątkowych.
W rozdziale trzecim przeprowadzono empiryczne sprawdzenie hipotezy odno-
szącej się do ekonomicznych i finansowych determinant tworzenia państwowych
funduszy majątkowych (HG1). Na początku rozdziału zaprezentowano cel bada-
nia, hipotezy badawcze oraz wskazano cechy odróżniające realizowane badanie
od innych podobnych analiz. Ponadto przedstawiono przesłanki skłaniające do
podjęcia samych badań. Następnie scharakteryzowano metodykę badania, opi-
sując procedurę badawczą oraz wykorzystane narzędzie badawcze, którym była
regresja logistyczna, a także wskazując przesłanki skłaniające do wyboru okre-
ślonego katalogu zmiennych objaśniających. W kolejnej części zaprezentowano
i omówiono wyniki empiryczne przeprowadzonych badań oraz wskazano spo-
soby weryfikacji odporności modeli. Ostatnia część rozdziału trzeciego zawiera
podsumowanie procesu badawczego wraz ze wskazaniem potencjalnych kierun-
ków dalszych studiów w analizowanym obszarze.
Ostatni rozdział pracy wyodrębniono z uwagi na drugi, empiryczny cel mo-
nografii, jakim było wskazanie czynników determinujących reakcję inwestorów
na ujawnienie informacji o zakupie przez państwowe fundusze majątkowe akcji
spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Londynie (HG2). Po-
dobnie jak w poprzednim rozdziale empirycznym, na wstępie sformułowano cel
badania oraz zaprezentowano pytania badawcze. Następnie, wobec braku punk-
tów odniesienia w literaturze związanej z funduszami, omówiono wyniki badań
z pokrewnych obszarów, odnoszące się do roli inwestorów instytucjonalnych
w spółkach oraz znaczenia własności państwowej jako jednej z form akcjonariatu.
W dalszej kolejności opisano procedurę badawczą obejmującą kwestie narzędzia
badawczego, próby badawczej oraz wykorzystanych zmiennych. Kolejna część
rozdziału czwartego zawiera prezentację i omówienie wyników empirycznych
uzyskanych w toku badań własnych. Na koniec sformułowano wnioski odnoszące
się do postawionych pytań badawczych, a ponadto wskazano potencjalne obszary
dalszej eksploracji naukowej.
W zakończeniu pracy zamieszczono wnioski końcowe podsumowujące prze-
prowadzone badania oraz wskazówki odnoszące się do potencjalnych kierunków
dalszych badań empirycznych nad państwowymi funduszami majątkowymi.
Przetestowania hipotez badawczych dokonano z wykorzystaniem metod regre-
sji liniowej oraz regresji logistycznej. W niniejszej pracy wykorzystano zarówno
piśmiennictwo światowe, jak i dorobek naukowy polskich autorów, a także opra-
cowania instytucji międzynarodowych. Pełna lista źródeł bibliograficznych obej-
muje ponad 500 pozycji. Źródłem danych, na których opierały się badania empi-
ryczne przeprowadzone przez autora, były unikatowa i najbardziej kompleksowa
baza transakcji zawieranych przez państwowe fundusze majątkowe, stworzona
przez Sovereign Wealth Funds Institute, a ponadto bazy Banku Światowego oraz
Thomson Reuters Eikon.
16
Wstęp
Praca, według wiedzy autora, jest pierwszą na gruncie polskiej literatury przed-
miotu próbą kompleksowej analizy problematyki państwowych funduszy ma-
jątkowych przez pryzmat finansowy i ekonomiczny, na tle kluczowych zjawisk
oraz procesów toczących się w gospodarce globalnej. Stanowi ona jednocześnie
kontynuację dotychczasowych badań autora prowadzonych w ostatnich ośmiu
latach. Dokonano w niej syntezy światowego dorobku badawczego odnoszącego
się do państwowych funduszy majątkowych, zaś prace rodzimych autorów wple-
ciono w dialog literaturowy wykorzystujący badania zagranicznych autorów, co
pozwoliło na jego wartościowe uzupełnienie. Prezentowane w pracy badania em-
piryczne albo stanowią rozwinięcie tych prowadzonych przez autora wcześniej,
albo odnoszą się do zagadnień, które w dotychczasowych badaniach pomijano.
W wymiarze międzynarodowym, biorąc pod uwagę relatywnie krótki okres pro-
wadzenia badań nad problematyką państwowych funduszy majątkowych oraz
uwzględniając aktualny stan wiedzy w tym zakresie, niniejsza praca może być za-
liczona do grupy opracowań książkowych mających pewne cechy i znamiona no-
watorskiego spojrzenia na badane zagadnienie. Jej wartość dodana polega na osa-
dzeniu problematyki funduszy w szerszym kontekście przeobrażeń gospodarki
globalnej, kompleksowej analizie makroekonomicznych czynników oddziałują-
cych na skłonność do tworzenia funduszy oraz badaniu relacji pomiędzy cechami
funduszy i charakterystykami spółek a reakcją rynku na ujawnienie informacji, na
podstawie największej jak do tej pory próby badawczej.
Pragnę podziękować prof. dr. hab. Janowi Jeżakowi, dr. Tomaszowi Kamiń-
skiemu, prof. dr. hab. Jerzemu Różańskiemu, dr. hab. Grzegorzowi Urbankowi,
prof. UŁ, pierwszym czytelnikom niniejszej rozprawy za podzielenie się swoimi
uwagami. Podziękowania składam również osobom, które udzieliły mi wsparcia
zarówno na etapie tworzenia zrębów koncepcji rozprawy, jak i w trakcie pisania
poszczególnych rozdziałów, a przede wszystkim w okresie finalizowania prac em-
pirycznych. Dziękuję recenzentom: dr. hab. Markowi Dąbrowskiemu, prof. UEK
oraz dr. hab. Pawłowi Baranowskiemu, prof. UŁ. Refleksje po lekturze obu re-
cenzji skłoniły mnie do poszerzenia zakresu badań empirycznych oraz pozwoliły
nadać książce ostateczny kształt. Słowa podziękowania kieruję również do dr. hab.
Tomasza Czapli, prof. UŁ, Dziekana Wydziału Zarządzania Uniwerystetu Łódz-
kiego, za dofinansowanie publikacji niniejszej monografii.
Rozdział 1
Państwo wobec wyzwań
globalizacji i ewolucji światowego
systemu finansowego
1.1. Wprowadzenie
Państwo stanowi kluczowy element konstytuujący system gospodarczy, niezależ-
nie od tego, czy jest on rozpatrywany z poziomu regionalnego, krajowego czy też
ma wymiar międzynarodowy, globalny. Refleksje na temat roli państw w gospo-
darce znajdują się niezmiennie w głównym nurcie rozważań prowadzonych w ra-
mach nauk ekonomicznych. Zmienność poglądów prezentowanych na ten temat
w różnych okresach, zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i w praktyce gospo-
darczej, może być dowodem na nieustanne ścieranie się odmiennych koncepcji
dotyczących wielkości państwa w relacji do sektora prywatnego oraz sposobów
i zakresu oddziaływania państwa na procesy rynkowe.
Istnieją podstawy i przesłanki, by domniemywać, że po okresie dominacji po-
dejścia neoliberalnego, w którym rola i znaczenie państwa są najlepiej zobrazowane
przez tzw. Konsensus Waszyngtoński, wskutek m.in. zmian w globalnym układzie
sił gospodarczych, działań podejmowanych w następstwie ostatniego kryzysu fi-
nansowego oraz postępującego wzrostu zależności w światowym systemie gospo-
darczym, w tym zwłaszcza w wymiarze finansowym, następuje przewartościowa-
nie dotychczasowych poglądów. Coraz silniej są prezentowane krytyczne głosy
i zastrzeżenia zgłaszane pod adresem współczesnego liberalizmu (Piketty, 2015;
Czekaj, Owsiak, 2015; Overbeek, van Apeldoorn, 2012; Roubini, Mihm, 2011;
Kołodko, 2010; Żyżyński, 2009; Krugman, 2007; Plehwe i in., 2006; Stiglitz, 2002).
Działania podejmowane przez liczne rządy na całym świecie, w tym również w gru-
pie gospodarek wschodzących, skłaniają niektórych badaczy do konkluzji, że mamy
obecnie do czynienia z ujawnianiem się tendencji do głębszego i silniejszego anga-
żowania się państwa w procesy gospodarcze. Wskazywane jest, że w istocie następuje
odwrócenie dotychczasowych poglądów na rolę państwa, a na określenie tej sytuacji
autorzy używają takich terminów, jak „nowy merkantylizm”, „kapitalizm państwo-
wy” czy też „ponadnarodowy kapitalizm państwowy” (Megginson, 2016; Musacchio,
Lazarrini, 2014; Jiránková, 2012; Brenner, 2009; Gilson, Milhaupt, 2008).
18
Rozdział 1 . Państwo wobec wyzwań globalizacji i ewolucji...
Opisywane zjawisko zdaje się ujawniać w sposób szczególny w gospodarkach
krajów rozwijających się oraz przechodzących procesy transformacji ustrojowej.
Po latach, w których prywatyzacja własności państwowej oraz oddawanie ko-
lejnych obszarów gospodarki pod wyłączne władanie mechanizmu rynkowego
stanowiły kluczowy element polityki gospodarczej, zaś wymóg i nakaz dalszych
deregulacji oraz sprzedaży majątku państwowego były zaleceniami kierowanymi
przez globalne instytucje finansowe do wszystkich krajów rozwijających się, któ-
re doświadczały trudności finansowych i ekonomicznych, pojawiają się dowody
świadczące o dokonującej się właśnie zmianie (Urban, 2017b). Dotyczy to zwłasz-
cza wymiaru finansowego, w ramach którego od początku nowego wieku rządy
państw ogółem zwiększyły wielkość posiadanych aktywów, a w licznych przypad-
kach państwo poprzez podległe instytucje przyjmuje funkcję inwestora na ryn-
kach finansowych, a nie tylko właściciela aktywów w poszczególnych segmentach
rynku (Bortolotti i in., 2014).
Co ważne, za działaniami tymi wydają się stać motywy natury ekonomicznej
i finansowej. Po części nabywanie aktywów finansowych w drodze nacjonaliza-
cji przedsiębiorstw ma na celu ograniczanie ryzyka w systemie gospodarczym
oraz zapewnienie płynności finansowej na wybranych rynkach. Jednakże w wie-
lu przypadkach obserwacje działań rządów państw uprawniają do wyciągnięcia
wniosku, że dążą one do transformacji różnych form majątku, jakim dysponują,
jego dywersyfikacji oraz alokowania w sposób umożliwiający, podobnie jak czy-
nią to inwestorzy z sektora prywatnego, maksymalizację zysku przy akceptowaniu
towarzyszącego temu wyższego poziomu ryzyka inwestycyjnego. Podejmowane
działania mogą być uznane z jednej strony za przejaw rosnącego znaczenia sta-
bilizacyjnej funkcji państwa, z drugiej zaś jako sygnał świadczący o gotowości
do odgrywania przez nie bardziej aktywnej roli, szczególnie w obliczu zagrożeń
ekonomicznych i finansowych, jakie dla wielu krajów niosą pogłębiona integracja
gospodarcza, globalizacja i liberalizacja. W konsekwencji dużego stopnia ufinan-
sowienia gospodarki oraz odejścia od finansowania zadłużenia sektora państwo-
wego opartego na systemie bankowym w kierunku pozyskiwania środków finan-
sowych z rynków kapitałowych nastąpił wzrost zależności państwa od globalnych
przepływów kapitału oraz ryzyka związanego z jego nagłymi odpływami. To rynki
finansowe stały się w wielu sytuacjach pierwszym i najszybciej działającym recen-
zentem realizowanej przez poszczególne państwa polityki gospodarczej, ograni-
czając zakres ich potencjalnych reakcji i zachowań w odpowiedzi na określone
bieżące zjawiska gospodarcze czy też w odniesieniu do konkretnych, długookre-
sowych strategii gospodarczych.
Wraz z dynamicznie postępującymi zmianami w gospodarce globalnej koniecz-
ność realizacji przez państwo celów ekonomicznych, społecznych i politycznych
skłoniła do monitorowania efektywności dotychczas stosowanych narzędzi oraz
wymusiła poszukiwanie nowych rozwiązań, które w większym stopniu odpowia-
dają wyzwaniom, przed którymi w XXI wieku stają poszczególne państwa oraz
1.2. Przeobrażenia światowego systemu finansowego...
19
pojedyncze gospodarki narodowe. Dotyczy to zarówno zasobów finansowych, ja-
kimi dysponują państwa, jak i instytucji, które znajdują się w ich władaniu. Przy-
kładem odzwierciedlającym alternatywne wykorzystanie dotychczasowych zaso-
bów finansowych pozostających w rękach państwa w połączeniu z nowym typem
instytucji państwowych jest realizowany w kilkudziesięciu krajach świata nowy
model zarządzania nadmiernymi rezerwami walutowymi poprzez państwowe
fundusze majątkowe. Problematyka państwowych funduszy majątkowych ogni-
skuje w sobie najważniejsze zmiany dokonujące się w ostatnich latach w gospo-
darce globalnej i na międzynarodowych rynkach finansowych.
1.2. Przeobrażenia światowego systemu
finansowego oraz zmiany w gospodarce
globalnej
1.2.1. Zarys problemu
Funkcjonowanie państwa oraz realizacja zakładanych przez niego celów, zwłaszcza
w wymiarze ekonomicznym i finansowym, podobnie jak działalność innych pod-
miotów gospodarczych, odbywa się w ramach określonego porządku instytucjonal-
no-prawnego oraz jest zakotwiczone w wielowymiarowej sieci zależności zarów-
no w wymiarze krajowym, regionalnym, jak i na poziomie gospodarki światowej.
Wiąże się ponadto z koniecznością bieżącego uwzględniania zjawisk oraz procesów
toczących się w bliższym i dalszym otoczeniu, a także przewidywania przyszłych
trendów oraz skutków podejmowanych decyzji. Nade wszystko wymaga jednak
nieustannego wchodzenia w interakcje z innymi uczestnikami procesów gospodar-
czych. Wobec powyższych argumentów wydaje się, że kluczową kwestią jest zro-
zumienie istoty oraz znaczenia światowego systemu finansowego, który kształtuje
i determinuje otoczenie ekonomiczne, w jakim działają poszczególne gospodarki.
W dalszej części rozdziału przedstawiono najistotniejsze, zdaniem autora, a za-
razem kluczowe z punktu widzenia głównego celu pracy zagadnienia odnoszą-
ce się do światowego systemu finansowego oraz gospodarki globalnej. Ich pre-
zentacja wydaje się zasadna, biorąc pod uwagę wielość oczekiwań, jakie wobec
państwowych funduszy majątkowych stawiają zarówno kreatorzy polityki gospo-
darczej w kraju, jak i uczestnicy globalnych rynków finansowych. Katalog pre-
zentowanych zagadnień nie może być uznany za zamknięty, zaś autor ma pełną
świadomość, że niektóre zagadnienia zostały pominięte (np. problem zadłużenia,
polityka makroostrożnościowa, skuteczność polityki budżetowej czy też skróce-
nie horyzontu inwestytycjnego).
Pobierz darmowy fragment (pdf)