Darmowy fragment publikacji:
Portret dziewczynki,
dziewczyny i kobiety
w powieściach Marii Krüger
Dziewczynka.indb 1
2017-10-19 22:24:41
Dziewczynka.indb 2
2017-10-19 22:24:41
Karolina Jędrych
Portret dziewczynki,
dziewczyny i kobiety
w powieściach Marii Krüger
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego • Katowice 2017
Dziewczynka.indb 3
2017-10-19 22:24:41
Redaktor serii: Dydaktyka Języka i Literatury Polskiej
Ewa Jaskółowa
Recenzent
Krzysztof Biedrzycki
Dziewczynka.indb 4
2017-10-19 22:24:41
Spis treści
Wykaz skrótów
Wstęp
Przedmiot badań. Powieść dla dziewcząt
Feministyczna krytyka literacka
Gender
Dziewczynka, dziewczyna, kobieta
I. Tło portretu
Powieść dziewczęca jako „miejsce bezpieczne”
„[…] wyobrażałam sobie moją dorosłość na podstawie lektury
wszystkich powieści dla dziewcząt”
„Jeno wyjmij mi z tych oczu / szkło bolesne – obraz dni”
Dawno, dawno temu, za górami, za lasami – żyli długo i szczęśliwie
Niech żyje bal!
II. Portrety
Portret 1. Ubrana
Ubrana czy przebrana?
W skarbcu garderoby
Jestem ciucharą
Portret 2. Odpowiednia
Mglista postać męża
Wzorowa pani domu
Dziwna miłość (do) małej komediantki
Portret 3. Matka
Matka syna
Matka córki
Ojciec dzieciom
Zakończenie
Tropy biografii
Nota bibliograficzna
Bibliografia
Summary
Zusammenfassung
7
9
9
16
18
23
33
35
37
46
54
69
79
81
83
102
110
121
123
130
141
149
150
156
174
179
181
187
189
193
195
Dziewczynka.indb 5
2017-10-19 22:24:41
Wstęp
Przedmiot badań. Powieść dla dziewcząt
Maria Krüger przyszła na świat w Warszawie 6 września 1904
roku1. W tym mieście, z małymi przerwami, mieszkała przez całe
życie. Była córką Edmunda Krügera, powieściopisarza publikującego
pod pseudonimem Edmund Jezierski. Ukończyła ekonomię politycz‑
ną, studiowała również polonistykę oraz prawo. Od lat 30. XX wieku
pracowała jako dziennikarka w różnych periodykach oraz w wydaw‑
nictwach Trzaska, Evert i Michalski oraz Instytucie Wydawniczym
Nasza Księgarnia. Pisywała opowiadania dla dzieci, ukazujące się
w „Płomyku” i „Płomyczku”. I choć przed wojną w prasie dla młodego
odbiorcy można było przeczytać jej artykuły, powiastki i wiersze2, to
1 Dla porządku należy zaznaczyć, że kolejne źródła podają trzy różne daty uro‑
dzenia: rok 1904 (hasło: Krüger Maria. W: Słownik literatury dziecięcej i młodzieżowej.
Red. B. Tylicka, G. Leszczyński. Wrocław 2002; hasło: Krüger Maria. W: Współcześni
polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. T. 4. Red. J. Czachowska,
A. Szałagan. Warszawa 1996), 1909 (hasło: Krüger Maria. W: Słownik współczesnych
pisarzy polskich. Seria II. T. 1. Red. J. Czachowska. Warszawa 1977), 1911 (hasło:
Krüger Maria. W: T. Januszewski: Słownik pisarzy, lektur, terminów literackich dla szkół
podstawowych. Warszawa 1996; hasło: Krüger Maria. W: Słownik pisarzy polskich. Red.
A. Latusek. Kraków 2003). Rok 1904 jako data urodzenia widnieje na nagrobku
autorki, który znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim. Ten rok, jako rok uro‑
dzenia Krüger, potwierdza także Piotr Bieliński, syn Haliny Bielińskiej (siostry
Marii Krüger), profesor archeologii z Uniwersytetu Warszawskiego. Informacje
biograficzne podaję za: Krüger Maria. W: Współcześni polscy pisarze…
2 Słownik współczesnych pisarzy polskich podaje, że Krüger w okresie między‑
wojennym współpracowała też z gazetami dla dorosłych odbiorców. Informacja ta
nie została jeszcze przeze mnie zweryfikowana. Przeprowadzone kwerendy biblio‑
teczne pozwalają natomiast ustalić, że Maria Krüger w okresie międzywojennym
współpracowała z „Płomykiem” i „Płomyczkiem”. W tych czasopismach dla dzieci
i młodzieży ukazywały się instrukcje wykonania różnych drobnych przedmiotów
(np. koszyczka na jajka), krótkie artykuły, wiersze i opowiadania. Pierwsze opo‑
Dziewczynka.indb 9
2017-10-19 22:24:42
10
Wstęp
pierwszą książkę wydała dopiero w 1945 roku. Kolejne ukazywały się
aż do lat 90. Autorka zmarła w Warszawie w 1999 roku. Była świad‑
kiem i obserwatorem niemal całego XX wieku. O jej powieściach,
zwłaszcza Karolci oraz Godzinie pąsowej róży, wspomina się w wie‑
lu opracowaniach dotyczących literatury dziecięcej i młodzieżowej.
Wspomina3 – ale nie poświęca zbyt wiele uwagi, nawet wtedy, kiedy
wskazuje się prekursorski charakter tych książek na polskim rynku
wydawniczym.
Próżno na bibliotecznych półkach szukać biografii Marii Krüger,
wspomnień o niej, czy opublikowanej korespondencji. Podobnie bez‑
owocne okazuje się wertowanie czasopism, także tych naukowych.
Wzmianki o twórczości w opracowaniach zbiorowych poświęconych
określonemu tematowi (np. prozie dla dziewcząt czy powieści historycz‑
nej dla młodego czytelnika), kilkanaście recenzji powieści, jeden wywiad,
reportaż oraz list dostarczają niewielu informacji i sprawiają, że pisanie
o twórczości Krüger staje się jednocześnie bardzo łatwe i niesamowicie
trudne; łatwe, ponieważ nie ma konieczności czytania kolejnych opra‑
cowań twórczości, ustosunkowania się do sądów poprzedników, a two‑
rzy się pierwsze interpretacje dorobku autorki; trudne, gdyż podczas
badań okazuje się, że wielość motywów czy problemów występujących
w powieściach wystarczyłaby na napisanie niejednej książki. Konieczna
staje się rygorystyczna selekcja materiału oraz jednoczesna próba zapre‑
zentowania nie tylko problematyki, lecz także treści książek poddawa‑
nych interpretacji.
Przyglądając się dorobkowi pisarskiemu Marii Krüger postanowi‑
łam zawęzić zakres swoich badań do prezentacji bohaterek powieści,
których wirtualnym odbiorcą jest dziewczyna lub kobieta oraz powie‑
ści, których główną bohaterką jest dziewczynka, dziewczyna i kobieta.
Ze swoich analiz wyłączyłam jednak dylogię o Karolci (Karolcia, 1959;
wiadanie Krüger – Jak pies wilka częstował – ukazało się w 1936 roku w 29. numerze
„Płomyczka”.
3 Zob. S. Frycie: Literatura dla dzieci i młodzieży w latach 1945–1970. T. 1. Proza.
Warszawa 1798, s. 94 oraz T. 2. Baśń i bajka, poezja, książka dla najmłodszych, utwory
sceniczne, grafika, czasopiśmiennictwo, krytyka literacka. Warszawa 1982, s. 328–329.
R. Waksmund: Od literatury dla dzieci do literatury dziecięcej (tematy – gatunki – kon-
teksty). Wrocław 2000, s. 242; G. Skotnicka: Barwy przeszłości: o powieściach histo-
rycznych dla dzieci i młodzieży 1939–1989. Gdańsk 2008, s. 24–26, 123, 142–144, 225,
231–232, 286–288; G. Lasoń ‑Kochańska: Gender w literaturze dla dzieci i młodzieży.
Wzorce płciowe i kobiecy repertuar topiczny. Słupsk 2012, s. 104 –107, 121; Literatura dla
dzieci i młodzieży (1945–1989). T. 3. Red. K. Heska ‑Kwaśniewicz, K. Tałuć…, s. 113–
114, 171, 236–237, 247, 364, 372; M. Chrobak: Realizm magiczny w polskiej literaturze dla
dzieci i młodzieży. Kraków 2010, s. 101, 109, 110, 156, 211. I inne cytowane w książce
opracowania o charakterze monograficznym.
Dziewczynka.indb 10
2017-10-19 22:24:42
Przedmiot badań. Powieść dla dziewcząt
11
Witaj Karolciu, 1970). Są to krótkie opowieści realno ‑magiczne oparte na
tym samym schemacie fabularnym4: główna bohaterka znajduje zacza‑
rowany przedmiot, którego używanie prowadzi do wielu zabawnych
perypetii oraz przyciąga złą czarownicę Filomenę, pragnącą go zdobyć.
W pierwszej części jest to koralik spełniający życzenia, w drugiej zaś
niebieska kredka, którą cokolwiek się narysuje – ożywa. W książeczkach
tych ważni są nie tyle bohaterowie, co ich magiczne przygody, które
przytrafiają się w realnym świecie. Prostota bohaterki i świata przed‑
stawionego nie jest wadą tej dylogii, ale wyraźnie różni ją od pozosta‑
łych powieści Krüger. Niemniej jednak Karolcia posłuży jako kontekst
dla omawianych powieści5.
W wyniku zawężenia obszaru badań bibliografia podmiotowa tej
książki liczy osiem powieści. Wśród nich są książki obyczajowe, fanta‑
styczne, historyczne i współczesne; skierowane do dzieci dziesięcio‑
‑dwunastoletnich, do dorastających dziewcząt oraz kobiet. W kolejności
roku wydania są to: Szkoła narzeczonych (1945), Petra (1957; współautorka:
Halina Bielińska), Godzina pąsowej róży (1960), Klimek i Klementynka (1962),
Brygida (1970), Gorzkie wino (1975), Po prostu Lucynka P. (1980) oraz Odpo-
wiednia dziewczyna (1988).
Pięć z wymienionych wyżej pozycji to powieści dla dziewcząt, któ‑
rych młode bohaterki (w wieku od 11 do ponad 20 lat) na początku histo‑
rii zostają przedstawione jako osoby szukające swojego miejsca w życiu,
zagubione (Szkoła narzeczonych, Po prostu Lucynka P., Odpowiednia dziew-
czyna, Petra) lub też zwyczajne, a przy tym nieco niepokorne (Godzina pąso-
wej róży). Wszystkie te dziewczęta zmieniają się pod wpływem wydarzeń,
których są uczestniczkami. Dojrzewają, pokornieją, zmieniają poglądy,
4 Maria Krüger przyznała, że druga część przygód jasnowłosej, zielonookiej
Karolci powstała na zamówienie: „Po prostu uległam presji moich czytelników
i wydawnictwa, ale zdecydowanie odmówiłam ciągnięcia tych przygód dalej
i trzeciego tomu Karolci nie będzie. Tzw. dalsze ciągi nigdy nie mają świeżości
oryginalnego pomysłu”. Niebieski koralik. Z Marią Krüger koresponduje Urszula Kazi-
mierczak. „Guliwer” 1998, nr 6, s. 18. Co ciekawe, trzecia część Karolci i tak się uka‑
zała. W 2009 roku wydawnictwo „Telbit” opublikowało Karolcię na wakacjach autor‑
stwa Krzysztofa Zięcika. Choć książeczka nie jest zła, niestety wypada zgodzić się
z Krüger – temu dalszemu ciągowi brak świeżości i oryginalności. Książeczkom
Karolcia i Witaj Karolciu! poświęciłam natomiast osobny artykuł. Zob.: K. Jędrych:
Magia dziecięcej wyobraźni w dylogii o Karolci Marii Krüger. W: Językowe, literackie
i kulturowe ścieżki edukacji polonistycznej (tradycja i współczesność). Księga jubileuszowa
dedykowana profesor Helenie Synowiec w czterdziestolecie pracy naukowej i dydaktycznej.
Red. D. Krzyżyk, B. Niesporek ‑Szamburska. Katowice 2014.
5 Poza kręgiem moich zainteresowań badawczych znalazły się również po‑
wieść fantastyczna Ucho, dynia, sto dwadzieścia pięć!, zbiór baśni Dar rzeki Fly, zbiór
opowiadań historycznych Złota korona i inne utwory przeznaczone dla czytelni‑
ków w młodszym wieku szkolnym.
Dziewczynka.indb 11
2017-10-19 22:24:42
12
Wstęp
tracą część młodzieńczego egoizmu na rzecz dorosłej empatii, a nawet –
w trzech przypadkach – zdobywają, jak w baśniach, męża.
Monika Graban ‑Pomirska, zajmująca się genezą, historią oraz prze‑
mianami powieści dla dziewcząt, pisze, że „Ścisłe zdefiniowanie powie‑
ści dla dziewcząt jest działaniem trudnym, w trakcie którego natykamy
się na niejasności i brak konkretnych wyznaczników, umożliwiających
przypisanie danego utworu do tej odmiany gatunkowej”6. Kilkadzie‑
siąt lat wcześniej Anna Kruszewska ‑Kudelska również pisała o swoich
wątpliwościach dotyczących określenia ram definicyjnych powieści dla
dziewcząt. Badaczka zastanawiała się, czy powieściom zawierającym
w podtytule frazę „powieść pensjonarska”, „powieść dla dorastających
dziewcząt” itp., bliżej jest do beletrystyki, czy też do pedagogiki i publi‑
cystyki7. Postanawia w końcu w swojej pracy traktować powieść dla
dziewcząt „jako podgatunek powieściowy”8. Głównymi wyznacznikami
tego „subgatunku” czy też „substruktury” (określenia Kruszewskiej‑
‑Kudelskiej) byłyby: „wirtualny odbiorca – dorastająca dziewczyna, i nar‑
rator – moralista i dydaktyk”9.
Graban ‑Pomirska, nie pomijając aspektu dydaktycznego10 powieści
o dziewczętach dla dziewcząt, wirtualnego odbiorcę czyni „najważniej‑
szym elementem, który pozwala w przybliżeniu rozpoznawać przyna‑
leżność utworu”11. Wnioski badaczki płynące z analizy kilkudziesięciu
powieści są następujące:
Wszystkie poziomy struktury tekstu odwołują się do odbiorcy konkretne
go, w określonym wieku i o określonej płci. […] utwór jest kwalifikowany
jako powieść dla dziewcząt, gdy posiada konkretnego adresata, który wpi
sany jest we wszystkie składniki jego budowy, z drugiej strony ich ukształ
towanie staje się sygnałem konwencji, implikującej określony styl odbioru
i zawężającej krąg czytelniczy12.
6 M. Graban ‑Pomirska: Szkoła narzeczonych. O powieści dla dziewcząt w dwudzie-
stoleciu międzywojennym. Gdańsk 2006, s. 7.
7 A. Kruszewska ‑Kudelska: Polskie powieści dla dziewcząt po roku 1945. Wrocław
1972, s. 5–6.
8 Ibidem, s. 6.
9 Ibidem.
10 „Drugim czynnikiem potwierdzającym istnienie takiego odbiorcy [tj. kon‑
kretnego, dziewczęcego – K.J.] jest dydaktyczność utworów dla panienek; wycho‑
wawcza rola, do jakiej powołana została ta odmiana powieściowa”. M. Graban‑
‑Pomirska: Szkoła narzeczonych…, s. 7–8.
11 Ibidem, s. 8.
12 Ibidem.
Dziewczynka.indb 12
2017-10-19 22:24:42
Przedmiot badań. Powieść dla dziewcząt
13
Natomiast wyznaczniki omawianego podgatunku, czy odmiany
powieści obyczajowej według Kruszewskiej ‑Kudelskiej, prezentują się
(w ujęciu Małgorzaty Wójcik ‑Dudek) następująco:
[…] konkretny odbiorca – młoda dorastająca dziewczyna, proweniencja –
moralizatorski romans dydaktyczny, zakres problematyki – dydaktyczno
moralizatorska, chwyty artystyczne – happy end, zbliżenie stylu i języka
do mowy potocznej i slangu, a także tendencja do ukazywania realistycz
nego obrazu świata i bohatera z naturalnymi dla literatury młodzieżowej
ograniczeniami13.
Podobny katalog cech powieści dla dziewcząt tworzy Elżbieta Kru‑
szyńska, zwracając ponadto uwagę na tematykę oraz schematyzm tego
gatunku:
– bohaterką (często też i narratorką) jest panienka w wieku dorastania,
a tematem powieści najczęściej pewien okres z jej życia (pobyt na pen
sji, w szkole, w domu, w najbliższym otoczeniu, wśród rodziny, przyjaciół
i znajomych, kształtowanie charakteru, rozwiązywanie podstawowych
konfliktów społecznych czy moralnych);
– stereotypy fabularne, polegające na takim prowadzeniu życia głównej
bohaterki, aby na skutek różnych niepomyślnych sytuacji oraz szczęśli
wych zbiegów okoliczności doszło do wyciągnięcia przez nią (a także ad
resatów) określonych wniosków dydaktyczno wychowawczych; utwory te
zawsze mają szczęśliwe zakończenie14.
Wywodzące się z romansu sentymentalnego oraz romansu dydak‑
tycznego „powieści dla panienek” miały przygotować młodą czytelniczkę
do wzorowego pełnienia obowiązków żony i matki15. W Polsce nurt ten
rozwijał się – jak to trafnie określiła Graban ‑Pomirska – „pod auspi‑
cjami Klementyny z Tańskich ‑Hoffmanowej”16. Kruszewska ‑Kudelska
mówi o niej, że to pierwsza „pisarka polska, której twórczość literacka
wyrasta ze świadomych założeń pedagogicznych, skierowana jest do
młodego czytelnika, a szczególnie do młodych dziewcząt”17. W opra‑
cowaniach historycznoliterackich wskazuje się przede wszystkim na
13 M. Wójcik ‑Dudek: Czytająca dziewczyna. O przemianach współczesnej powie-
ści dla dziewcząt. W: Literatura dla dzieci i młodzieży (po roku 1980). Red. K. Heska‑
‑Kwaśniewicz. Katowice 2008, s. 159.
14 E. Kruszyńska: Dydaktyczny charakter powieści dla dziewcząt w dwudziestoleciu
międzywojennym. Toruń 2009, s. 15–16.
15 M. Graban ‑Pomirska: Szkoła narzeczonych…, s. 16–17. Zob. też E. Kruszyńska:
Dydaktyczny charakter…
16 M. Graban ‑Pomirska: Szkoła narzeczonych…, s. 15.
17 A. Kruszewska ‑Kudelska: Polskie powieści…, s. 18.
Dziewczynka.indb 13
2017-10-19 22:24:42
14
Wstęp
debiut pisarski Klementyny Hoffmanowej, wydaną w 1819 r. Pamiątkę
po dobrej matce, jako książkę, która wpłynęła na kształt polskiej powie‑
ści dla dziewcząt18. Autorka stworzyła „literacki konterfekt dziewczę‑
cia pobożnego, rozsądnego, umiejącego gospodarnie i miło zorganizo‑
wać życie rodzinne, bohaterki nie salonów i zamków, ale przeciętnie
zamożnego mieszczańskiego domu”19. Taki portret bohaterki, według
Kruszewskiej ‑Kudelskiej „stał się modelem w polskiej literaturze nie
tylko dla dziewczynek, ale powielanym w powieści obyczajowej dla
dorosłych”20. Zdanie to podziela Graban ‑Pomirska21, udowadniając jed‑
nocześnie, że mimo ogromnej popularności, jaką jeszcze w dwudziestole‑
ciu międzywojennym cieszyła się „zamknięta w świecie sentymentów”22
powieść dla dziewcząt, gatunek ten nie nadążał za przemianami spo‑
łecznymi i obyczajowymi okresu międzywojnia; bohaterkami pozosta‑
wały pensjonarki rodem ze świata tworzonego przez Hoffmanową, nie
zaś „koleżanki oraz partnerki zarówno zabaw, jak i poważnych dyskusji
czy przedsięwzięć”23. Dla badaczki taki stan rzeczy jest dowodem na
istnienie nurtu kulturowego, przeciwstawiającego się ruchom emancy‑
pacyjnym, które zagrażały nie tylko „prawdziwej naturze” kobiety, ale
także bytowi narodowemu24.
Po II wojnie światowej powieści dla dziewcząt na jakiś czas znala‑
zły się na swego rodzaju liście ksiąg zakazanych25. Później na rynku
pojawiały się zarówno wznowienia książek przedwojennych (polskich
oraz przekładów), jak i nowe propozycje skierowane do młodych czy‑
telniczek. I choć znajdziemy wśród nich tytuły przesiąknięte sentymen‑
talizmem, oparte na schemacie baśniowej historii Kopciuszka, a więc
18 Zob. ibidem, s. 18–19; M. Graban ‑Pomirska: Szkoła narzeczonych…, s. 15–28;
G. Lasoń ‑Kochańska: Gender w literaturze dla dzieci i młodzieży. Wzorce płciowe i ko-
biecy repertuar topiczny. Słupsk 2012, s. 14.
19 A. Kruszewska ‑Kudelska: Polskie powieści…, s. 18.
20 Ibidem, s. 18–19.
21 „Działalność […] Klementyny z Tańskich decydująco oddziaływała na ro‑
dzącą się odmianę powieści dla dziewcząt. Drobne opowiadania i powiastki,
zamieszczane na łamach »Rozrywek« oraz Pamiątka po dobrej matce stworzyły
model konstrukcji fabularnej, powielany i naśladowany przez następne poko‑
lenia pisarek, w którym centralne miejsce zajmuje treść edukacyjna, ukierun‑
kowana na przekazanie nauki moralnej”. M. Graban ‑Pomirska: Szkoła narzeczo-
nych…, s. 23.
22 Ibidem, s. 49.
23 Ibidem, s. 48.
24 Zob. ibidem.
25 Pisałam o tym w artykule poświęconym recepcji Szkoły narzeczonych. Zob.
K. Jędrych: „Szkoła narzeczonych” – Marii Krüger tęsknota za zwyczajnym życiem.
W: Stare i nowe w literaturze dla dzieci i młodzieży. Red. B. Olszewska, E. Łucka ‑Zając.
Opole 2010, s. 146–147.
Dziewczynka.indb 14
2017-10-19 22:24:42
Przedmiot badań. Powieść dla dziewcząt
15
przedstawiające bohaterkę przeciętną, zakompleksioną oraz zakochaną
i – w finale – zdobywającą obiekt swoich westchnień26, jest wiele powie‑
ści, które, bazując na tym schemacie, jednocześnie go modyfikują.
Happy end nie jest już tak oczywisty, a bohaterka nie tak kryształowa
i pokorna27. Można powiedzieć – parafrazując tytuł książki Ryszarda
Waksmunda – że przeszliśmy od powieści dla dziewcząt do powie‑
ści dziewczęcej28. Książki o dziewczętach nie są pisane tylko po to,
by wychowywać, pełnią raczej funkcję rozrywkową i kompensacyjną,
ukazując świat, w jakim żyje i marzy przeciętna – wcale nie idealna –
dorastająca dziewczyna, borykająca się z problemami typowymi dla
swojego wieku.
Również badacze nie spoglądają na powieści dla dziewcząt i dziew‑
częce jedynie przez pryzmat funkcji wychowawczej. W ostatnich latach
coraz częściej mówi się np. o stereotypach ról płciowych, jakie z tej odmiany
powieści można wyczytać. Do analizy i interpretacji książek dla młodego
czytelnika wykorzystuje się zdobycze m.in. krytyki feministycznej i gen-
26 Wśród nowszych powieści skierowanych do młodzieży, a opartych na ta‑
kim schemacie, warto wymienić czteroksiąg Zmierzch Stephanie Meyer (wydanie
powieści w Polsce: Zmierzch – 2007, Księżyc w nowiu – 2008, Zaćmienie – 2008, Przed
świtem – 2009), opowiadający historię zwykłej (w dodatku niezdarnej) dziewczyny
i „zabójczo” przystojnego wampira. Bohaterowie po licznych perypetiach zawie‑
rają małżeństwo, zostają rodzicami, a po pokonaniu ostatnich wrogów żyją długo
i szczęśliwie – w dodatku wiecznie.
27 Zob. M. Wójcik ‑Dudek: Czytająca dziewczyna…; hasło: powieść dla dziewcząt,
powieść dla dorastających panienek, powieść dla panien, powieść pensjonarska. W: Słownik
literatury dziecięcej i młodzieżowej…, s. 312–315.
28 Ryszard Waksmund pisze: „Zazwyczaj pojęcia »literatura dla dzieci« i »lite‑
ratura dziecięca« traktuje się synonimicznie, wymiennie. Czynią to nawet krytycy
i badacze, mając na względzie międzynarodową nomenklaturę w tym zakresie
[…] i zwyczajowe, powszechnie stosowane użycie terminu. […] takie synonimiczne
użycie owych pojęć jest nieuprawnione, a nawet mylne, gdy weźmiemy pod uwagę
historyczny rozwój tego piśmiennictwa, które nie da się sprowadzić do jednego
tylko modelu estetycznego. […] Ługowska wyodrębniła z kolei lirykę dziecięcą,
którą od liryki dla dzieci odróżnia, jej zdaniem, dominacja monologu lirycznego
i dziecięcy punkt widzenia. Ale zjawisko to można rozciągnąć i na prozę, czego
dowodem jest niemiecka Kindermärchen, traktowana jako lektura uniwersalna – do‑
rosłych i dzieci”. R. Waksmund: Od literatury dla dzieci do literatury dziecięcej (tema-
ty – gatunki – konteksty). Wrocław 2000, s. 6–7. Analogicznie: powieść dla dziewcząt
to pouczające historie w duchu Hoffmanowej, zaś powieść dziewczęca to taka,
która skupia się na prezentacji emocji, przeżyć, doświadczeń dorastającej dziew‑
czyny – bez moralizowania. W pracy będę jednak – ze względów stylistycznych
oraz z uwagi na to, iż termin „powieść dla dziewcząt” jest utrwalony w literaturze
podmiotowej – używała obu terminów wymiennie.
Dziewczynka.indb 15
2017-10-19 22:24:42
16
Wstęp
der studies29, traktując literaturę czwartą30 z równą powagą, co literaturę dla
dorosłych31. Słowem – narzędzia badawcze, wypracowane przez różne
metodologie literaturoznawcze, znajdują zastosowanie także w badaniach
literatury dziecięcej i młodzieżowej.
Feministyczna krytyka literacka
Pisząc zatem o książkach, których bohaterkami oraz wirtualnymi
odbiorcami są dziewczynki, dziewczęta i kobiety, nie można pomijać –
dostosowując oczywiście język opisu do przedmiotu badania – spojrze‑
nia na literaturę, które wyrasta z krytyki feministycznej. Zdając sobie
sprawę ze złożonej historii myśli feministycznej, jaka kryje się pod tą
etykietą, przyjmuję – za Anną Burzyńską32 – bardzo ogólną definicję
krytyki feministycznej. Jest to „rozumienie, analiza i odbiór dzieła li‑
terackiego oraz języka i instytucji badań literackich lub teorii literatury
z punktu widzenia doświadczenia kobiecego”33.
Krystyna Kłosińska w obszernym studium Feministyczna krytyka lite-
racka34 kreśli obraz przeniknięcia myśli feministycznej do literaturoznaw‑
29 Najlepszym tego przykładem są książki i artykuły, jakie ukazały się w ostat‑
nich latach. Zob. Siostry i ich Kopciuszek. Red. E. Graczyk, M. Graban ‑Pomirska.
Gdynia 2002; G. Lasoń ‑Kochańska: Gender w literaturze dla dzieci i młodzieży…;
Nowe opisanie świata. Literatura dla dzieci i młodzieży w kręgach oddziaływań. Red.
B. Niesporek ‑Szamburska, M. Wójcik ‑Dudek. Katowice 2013.
30 „Niektórzy badacze, za J. Cieślikowskim, uznają literaturę dla dzieci i mło‑
dzieży za odrębną dziedzinę twórczości i określają ją mianem tzw. literatury
czwartej (obok literatury wysoko artystycznej, ludowej i brukowej)”. Hasło: litera-
tura dla dzieci i młodzieży. W: Słownik literatury dziecięcej…, s. 224.
31 Zauważmy, że – podobnie jak wyróżnia się „powieść dla dziewcząt”, a nie
ma oddzielnej „powieści dla chłopców” – tak samo mówi się jedynie o „powieści
dziecięcej i młodzieżowej”, ale nie o „powieści dla dorosłych” (to ostatnie okreś‑
lenie nie kojarzy się zresztą w języku polskim pozytywnie, przywodząc na myśl
„filmy” czy „gazety dla dorosłych”). Tak jak to, co męskie, jest (jeszcze) uważane
za uniwersalne, tak samo „dorosłe” oznacza prawdziwe, poważne, warte zajmo‑
wania się nim. Przez lata badania literatury dla młodego czytelnika ograniczały
się do wskazywania funkcji wychowawczej czy rozrywkowej tych utworów oraz
katalogowania kolejnych powieści.
32 Anna Burzyńska z kolei cytuje V. Harris: Dictionary of Concepts in Literary
Criticism and Theory. New York 1982, s. 89.
33 A. Burzyńska: Feminizm. W: A. Burzyńska, M.P. Markowski: Teorie literatury
XX wieku. Podręcznik. Kraków 2006, s. 399.
34 K. Kłosińska: Feministyczna krytyka literacka. Katowice 2010.
Dziewczynka.indb 16
2017-10-19 22:24:42
Karolina Jędrych
Image of a Little Girl, an Adolescent and a Woman
in the Novels of Maria Krüger
Summary
The subject of my analyses and interpretations is eight novels by Maria Krüger
(1904–1999) ‑ Polish journalist, editor and, after World War II, author of books mainly
for children and teenagers. The novels I interpret include a novel for children aged
8 to 12 (Klimek i Klementynka, 1962), novels for teenage girls (Szkoła narzeczonych,
1945; Petra, 1957; Godzina pąsowej róży, 1960; Po prostu Lucynka P., 1980; Odpowiednia
dziewczyna, 1988) and women (Brygida, 1970; Gorzkie wino, 1975).
Krüger’s best known novels are Karolcia and Godzina pąsowej róży. Many studies
concerning Polish novels for children and teenagers point to the innovative nature
of Krüger’s writing, however, no study of her literary output or her biography have
been written thus far. My dissertation is the first attempt to interpret her novels. I
have based it on the literary output of feminist criticism and gender studies, mainly
the texts of Lissa Paul concerning three strategies of gender reading of literature for
young readers: rereading, reclaiming, redirection.
My book has been divided into two parts. The first one – entitled Image
background. Girlhood novel as a safe place. – deals with what the heroines of Krüger’s
books say and think about the genre called “novels for girls”, especially the type
called “boarding school novels”. It turns out that the life portrayed in such novels is
a dream of one of the heroines, and other ones perceive the world presented in the
boarding school novel as safe, as topophilia written about by Gaston Bachelard and –
in relation to novels for young readers – by Alicja Baluch. The world of these novels
can be perceived in such a way due to the fact that in the real world, when Krüger
was writing Szkoła narzeczonych and Petra, it was the time of World War II. Krüger
spent that time in occupied Warsaw. Many characters in her books mention the war,
the occupation and the Warsaw Uprising, and talk about the cruelty of the world and
their wish for peace and happiness after the war.
In part one, I also mention the references to films in Krüger’s novels, the filming
of Godzina pąsowej róży and the differences between the world portrayed in this novel
and in Gorzkie wino – a book for women, the action of which takes place around the
same time as in the case of Godzina...
The second part of my book has been divided into three chapters – portrayals of
heroines. In the first chapter – Dressed – I discuss the function of clothes in Krüger’s
Dziewczynka.indb 193
2017-10-19 22:25:04
194
novels. Clothes are, among others, a way to express subjectivity and construct
identity – also
the sexuality (two female heroines dress as boys to do forbidden things) – to take
control over another person, but they are also a source of pleasure (buying clothes is
entertaining).
Another portrayal – Appropriate – is an attempt to retrace the characteristics of
heroines which allow them to be perceived as girls appropriate for men they marry
or will marry in the future. I look at the model of femininity that the author sets in
her novels. On the one hand, it is an exemplary housewife, and on the other hand – a
girl, an independent woman, an artist.
The final chapter of part two is entitled Mother. It discusses the relations of
heroines with their mothers and (despite the title) fathers. I focus on the two novels
for women – Gorzkie wino and Brygida. Their protagonists – Adelajda and Brygida –
were brought up by domineering mothers. The fate of these heroines confirms the
thesis that the relations with parents, especially mothers, greatly influence one’s life.
In conclusion I write about autobiographic motives in Krüger’s novels for
children, teenagers and adults. However, due to the lack of sources that could
confirm my presumptions and conclusions, this part is, unfortunately, not very long
and exhaustive.
Dziewczynka.indb 194
2017-10-19 22:25:04
SummaryKarolina Jędrych
Das Porträt eines kleinen Mädchens,
eines Mädels und einer Frau in Maria Krügers Romanen
Zusammenfassung
Zum Gegenstand meiner Analysen und Interpretationen sind acht Romane Ma‑
ria Krügers (1904‑1999), der polnischen Journalistin, Redakteurin und nach dem
zweiten Weltkrieg auch Schriftstellerin, die vor allem für Kinder und Jugendliche
schuf. Unter den hier zu berücksichtigten Büchern sind: ein Roman für 8‑12. jährige
Kinder (Klimek i Klementynka, 1962), die Romane für Mädel (Szkoła narzeczo‑
nych, 1945 /dt.: Die Schule der Verlobten/; Petra, 1957; Godzina pąsowej róży /dt.:
Die Stunde der Purpurrose/, 1960; Po prostu Lucynka P./dt.: Einfach Lucynka/, 1980;
Odpowiednia dziewczyna,/dt.: Richtiges Mädchen/ 1988) und die Romane für Frau‑
en (Brygida, 1970; Gorzkie wino /dt.: Bitterer Wein/ 1975).
Die bekanntesten Romane Maria Krügers sind Karolcia und Godzina pąsowej
róży. In zahlreichen Monografien über polnische Kinderliteratur wird bahnbre‑
chender Charakter ihrer Romane hervorgehoben, doch erstaunlicherweise sind bis
jetzt weder eine Abhandlung über ihre Werke, noch eine Biografie Maria Krügers
entstanden worden. Das vorliegende Buch ist der erste Versuch, diese Romane zu
erforschen. Ich habe mir dabei die Errungenschaften der feministischen Kritik
und der Gender Studies zunutze gemacht, indem ich vor allem die von Lissa Paul
formulierten drei Strategien, die Kinderliteratur auf Gender Weise zu interpretieren:
rereading, reclaming, redirection, in Rücksicht nahm.
Das Buch wurde in zwei Teile geteilt. In dem ersten von ihnen u. d. T.: Tło
portretu. Powieść dziewczęca jako miejsce bezpieczne (dt.: Die Porträtfläche. Mäd‑
chenroman als ein sicherer Platz) schreibe ich davon, was die einzelnen Protago‑
nistinnen der Romane über die Gattung „Roman für Mädchen“ und insbesondere
über den „Roman für Pensionatsschülerinnen“ meinen. Es zeigt sich, dass eine von
den Heldinnen von solch einem Leben träumt und die anderen halten die in den
Romanen dargestellte Welt für sicher, für eine Topophilie, von der Gaston Bachel‑
ard und – in Bezug auf den Roman für jungen Leser – Alicja Baluch schrieben. Die
dargestellte Welt darf auf solche Weise betrachtet werden, denn in der wirklichen
Welt, in der Maria Krüger ihre Bücher: Szkoła narzeczonych und Petra schuf, eine
Kriegszeit war. Den 2. Weltkrieg verbrachte Krüger zwar im besetzten Warschau.
Viele von ihren Helden erinnern sich an den Krieg, an die Okkupation und den War‑
Dziewczynka.indb 195
2017-10-19 22:25:04
196
schauer Aufstand, sprechen von der Grausamkeit der Welt und dem Bedürfnis, Ruhe
und Glück nach dem Krieg zu erfahren.
Der Teil handelt auch von Filmanknüpfungen in Krügers Romanen, von der Ver‑
filmung des Romans Godzina pąsowej róży und von den Unterschieden zwischen
der dargestellten Welt in dem genannten Roman und in Gorzkie wino – dem Buch
für Frauen, dessen Handlung fast zur selben Zeit wie Godzina pąsowej róży, spielt.
Der zweite Teil des Buches wurde in drei Kapitel – Porträts der einzelnen Heldin‑
nen geteilt. In dem ersten von ihnen – Ubrana (dt.: Die Angezogene) – untersuche ich
die Funktionen der in Krügers Romanen erscheinenden Kleidung, welche: u.a. hilft,
eigene Subjektivität ausdrücken und eigene, auch geschlechtliche, Identität bauen
(zwei Heldinnen verkleiden sich als Jungen, um die sich bisher verbotenen Taten
zu tun), über andere Menschen herrschen, aber auch Vergnügen bereitet (Kleidung
kaufen macht doch Spaß).
In dem nächsten Porträt – Die Richtige – bemühe ich mich, die Charaktereigen‑
schaften der Heldinnen darzustellen, dank denen sie richtige Partnerinnen für zu‑
künftige Ehemänner sein können. Es interessiert mich, was für ein Weiblichkeitsvor‑
bild von der Schriftstellerin in ihren Romanen eingeprägt wird. Es ist einerseits eine
mustergültige Hausfrau und andererseits – ein ewiges Mädchen, eine selbstständige
Frau, eine Künstlerin.
Das letzte Kapitel in dem Teil heißt Die Mutter. Ich bespreche hier das Ver‑
hältnis der Heldinnen zu ihren Müttern und (trotz dem Titel) zu ihren Vätern.
Im Mittelpunkt meiner Erörterung stehen zwei Frauenromane – Gorzkie wino und
Brygida, deren Protagonistinnen – Adelajda und Brygida von herrischen Müttern
erzogen wurden. Ihr Schicksal bestätigt die These, dass das Verhältnis zu den Eltern
und besonders zur Mutter, einen großen Einfluss auf das ganze Leben des Menschen
ausübt.
Zum Schluss erwähne ich autobiografische Motive in Krügers Romanen für Kin‑
der, Jugendliche und Erwachsene. Bedauerlicherweise ist der Teil wegen fehlender
Quellen, die meine Vermutungen und Schlussfolgerungen bestätigen könnten, nicht
eingehend.
Dziewczynka.indb 196
2017-10-19 22:25:05
ZusammenfassungRedakcja: Agnieszka Markowska
Projekt okładki i stron działowych: Anna Krasnodębska‑Okręglicka
Korekta: Lidia Szumigała
Łamanie: Tomasz Gut
Copyright © 2017 by
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Wszelkie prawa zastrzeżone
ISSN 0208-6336
ISBN 978-83-226-3041-9
(wersja drukowana)
ISBN 978-83-226-3042-6
(wersja elektroniczna)
Wydawca
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
ul. Bankowa 12B, 40-007 Katowice
www.wydawnictwo.us.edu.pl
e‑mail: wydawus@us.edu.pl
Wydanie I. Ark. druk. 12,5. Ark. wyd. 14,0. Papier Alto
80 g vol. 1.5.
Cena 20 zł (+ VAT)
Druk i oprawa:
„TOTEM.COM.PL Sp. z o.o.” Sp.K.
ul. Jacewska 89, 88‑100 Inowrocław
Dziewczynka.indb 198
2017-10-19 22:25:05
Pobierz darmowy fragment (pdf)