Nowy, lepszy świat rozliczeń w firmie! Włącz komputer
Uruchom Rewizora GT
Otwórz książkę
Oszczędzaj - czas i pieniądze
Dla księgowego, dla przedsiębiorcy Rewizor GT to profesjonalny system finansowo-księgowy dla małych i średnich przedsiębiorstw. Program stworzony został w oparciu o Ustawę o Rachunkowości. Jest dostosowany do wymogów Unii Europejskiej, a przeznaczony zarówno dla samodzielnych księgowych, jak i biur rachunkowych. Jego niewątpliwe zalety to bardzo intuicyjny interfejs użytkownika, prostota obsługi i pełna gama funkcji potrzebnych do sprawnego prowadzenia księgi handlowej.
Niniejsza publikacja dedykowana jest zarówno właścicielom małych firm, jak i księgowym, którzy chcą rozpocząć pracę z Rewizorem GT. Autor - główny księgowy jednostki budżetowej i wieloletni nauczyciel z dziedziny ekonomii i handlu, poleca program jako narzędzie, które usprawni i uporządkuje wszelkie kwestie związane z rachunkowością komputerową. Krok po kroku prowadzi Czytelnika przez poszczególne zagadnienia związane z pracą z programem.
Rozpoczęcie pracy z Rewizorem
Bieżące księgowanie operacji gospodarczych
Bilans zamknięcia w 'starym' programie i bilans otwarcia w Rewizorze
Rozliczenie okresu sprawozdawczego
Inwentaryzacja i jej rozliczenie
Zamknięcie roku Patronem merytorycznym wydania jest:
Darmowy fragment publikacji:
Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości
lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione.
Wykonywanie kopii metodą kserograficzną, fotograficzną, a także kopiowanie
książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie
praw autorskich niniejszej publikacji.
Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi
bądź towarowymi ich właścicieli.
Autor oraz Wydawnictwo HELION dołożyli wszelkich starań, by zawarte
w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej
odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne
naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawnictwo HELION
nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe
z wykorzystania informacji zawartych w książce.
Redaktor prowadzący: Barbara Gancarz-Wójcicka
Projekt okładki: Jan Paluch
Wydawnictwo HELION
ul. Kościuszki 1c, 44-100 GLIWICE
tel. 32 231 22 19, 32 230 98 63
e-mail: onepress@onepress.pl
WWW: http://onepress.pl (księgarnia internetowa, katalog książek)
Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres
http://onepress.pl/user/opinie/rewiek
Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.
ISBN: 978-83-246-3371-5
Copyright © Helion 2012
Printed in Poland.
• Kup książkę
• Poleć książkę
• Oceń książkę
• Księgarnia internetowa
• Lubię to! » Nasza społeczność
Spis treľci
Zamiast wstÿpu
1. Rozpoczÿcie pracy z Rewizorem
1.1. Wprowadzenie podstawowych informacji o firmie
Od czego zaczîð?
1.2. ŀrodki trwaĪe oraz wartoŁci niematerialne i prawne
i ich dotychczasowe umorzenie
1.3. Konta ksiĂgi gĪównej i ksiîg pomocniczych oraz ich powiîzanie
1.4. Kartoteki kontrahentów, pracowników, instytucji
Kartoteka kontrahentów
Kartoteka pracowników
Kartoteki instytucji
1.5. Rejestry ksiĂgowe
1.6. PozostaĪe parametry i sĪowniki Rewizora
2. BieŞëce ksiÿgowania operacji gospodarczych
2.1. Wprowadzenie wybranych danych do bilansu otwarcia
dla biešîcej kontroli poprawnoŁci ksiĂgowaĬ
2.2. Dekretacja i ksiĂgowanie dokumentów
2.3. Rejestry VAT — ewidencja i rozliczanie podatku
2.4. Wprowadzanie rozrachunków i ich rozliczanie
2.5. Wykorzystanie zestawieĬ do samokontroli
— poprawianie bĪĂdów w ewidencji ksiĂgowej
W jaki sposób zbudowað system samokontroli?
2.6. Kopie zapasowe — czĂstotliwoŁð tworzenia,
miejsca przechowywania i sposób wykorzystania
3. Bilans zamkniÿcia w „starym” programie
i bilans otwarcia w Rewizorze
3.1. Definicja bilansu w Rewizorze
3.2. Wprowadzenie B.O. na podstawie B.Z. minionego roku
3.3. Zatwierdzenie bilansu otwarcia po przyjĂciu sprawozdaĬ za rok ubiegĪy
4. Rozliczenie okresu sprawozdawczego
— deklaracje podatkowe i sprawozdania finansowe w Rewizorze
4.1. Tworzenie deklaracji rozliczajîcej podatek VAT
4.2. Definiowanie i obliczenie deklaracji rozliczajîcej podatek dochodowy
od osób prawnych CIT-2
4.3. Definiowanie rachunku zysków i strat
5
9
9
10
14
25
34
34
35
36
38
42
47
47
56
77
84
95
95
105
111
111
119
121
125
125
140
146
4 Rewizor GT. Ewidencja ksiāgowa bez tajemnic
4.4. Tworzenie sprawozdaĬ finansowych za biešîce okresy
4.5. ZamkniĂcie miesiîca — wydruk obowiîzkowych zestawieĬ
4.6. Storno czarne i czerwone — poprawianie bĪĂdów ksiĂgowych
w zamkniĂtych okresach sprawozdawczych. CzystoŁð zapisów ksiĂgowych
5. Inwentaryzacja i jej rozliczenie
5.1. Dokumentacja inwentaryzacji
5.2. KsiĂgowanie niedoborów i nadwyšek
5.3. Rozliczenie róšnic inwentaryzacyjnych
6. Zamkniÿcie roku
6.1. Odpisy aktualizujîce i rezerwy
6.2. KsiĂgowania zamykajîce rok obrotowy
6.3. Ustalenie wyniku bilansowego i podatkowego
6.4. Utworzenie i wydruk sprawozdaĬ finansowych
6.5. Archiwizacja roku obrotowego
6.6. Otwieranie nowego roku obrachunkowego
Podsumowanie
149
153
157
159
159
161
163
169
169
173
177
182
184
187
191
Rozdziaĩ 2.
BieŞëce ksiÿgowania
operacji gospodarczych
2.1. WPROWADZENIE WYBRANYCH DANYCH
DO BILANSU OTWARCIA DLA BIEŝêCEJ KONTROLI
POPRAWNOĽCI KSIþGOWAĨ
Poczîtek roku w ksiĂgowoŁci zawsze powoduje spiĂtrzenie prac, a nowy program finansowo-
-ksiĂgowy nie uĪatwia tych zadaĬ. Najlepszym jednak rozwiîzaniem, mimo wszystko, jest
wprowadzenie go od poczîtku roku obrotowego. Jest to w dziale ksiĂgowym okres wzmošonej
pracy zwiîzanej z zamkniĂciem poprzedniego roku oraz sporzîdzaniem sprawozdaĬ finan-
sowych. JednoczeŁnie nalešy prowadzið biešîcî ewidencjĂ dokumentów. ZakĪadajîc, še udaĪo
nam siĂ wprowadzið do tej pory niektóre elementy z poprzedniego programu (kartoteki kontra-
hentów, Łrodków trwaĪych, pracowników i inne), musimy przygotowað siĂ do otwarcia nowych
ksiîg rachunkowych. W myŁl Ustawy o rachunkowoŁci najdalej 15 stycznia (w przypadku zrów-
nania roku obrotowego z kalendarzowym) musi nastîpið to otwarcie. Zapewne przyjdzie nam
ušywað przez pewien czas obydwu programów: poprzednio wykorzystywanego oraz Rewizora.
Mam nadziejĂ, še ponišsze wskazówki pomogî PaĬstwu przebrnîð przez ten etap pracy bez
wiĂkszych komplikacji.
Zacznijmy od wprowadzenia bilansu otwarcia (B.O.). Poniewaš poprzedni rok nie jest jesz-
cze zamkniĂty, nie dysponujemy peĪnymi danymi zwiîzanymi z bilansem zamkniĂcia — nie
mošemy wiĂc wprowadzið wszystkich informacji. Niektóre z nich sî jednak juš dostĂpne
i stanowiî, biorîc pod uwagĂ otwierane ksiĂgi, newralgiczne dane. Do takich zaliczyð trzeba
salda rachunków bankowych, prowadzonych w firmie kas, stanów magazynowych oraz rozra-
chunków. One bowiem sî wykorzystywane na biešîco do wewnĂtrznej kontroli (samokontroli)
poprawnoŁci ksiĂgowaĬ. Program Rewizor pozwala na wprowadzenie niepeĪnych danych do
B.O. i uzupeĪnienie ich póşniej. Ostateczne zatwierdzenie bilansu otwarcia nastîpi po zamkniĂciu
48 Rewizor GT. Ewidencja ksiāgowa bez tajemnic
poprzedniego roku, po wprowadzeniu wszystkich bilansujîcych siĂ stanów kont. Operacja ta
jest nieodwracalna — nalešy wiĂc podejŁð do niej z rozwagî. Opis tej procedury zostanie za-
mieszczony w trzecim rozdziale. Dla uspokojenia jednak dodam, še skorygowanie B.O., konieczne
np. ze wzglĂdu na bĪĂdy ujawnione w bilansie zamkniĂcia starego roku, jest mošliwe.
Mechanizm wprowadzania bilansu otwarcia zostanie zaprezentowany na przykĪadzie da-
nych znanej nam juš firmy BUD-MAR. Tabela 1.1 (rozdziaĪ 1.) wskazuje stany poczîtkowe oraz
dotychczasowe umorzenie Łrodków trwaĪych — mošemy zatem wprowadzið te informacje na
odpowiednie konta analityczne. Wykorzystujemy do tego celu funkcjĂ Plan kont/Bilans otwarcia.
Okno z przygotowanym polem do wprowadzania wartoŁci pokazane jest na rysunku 2.1.
Rysunek 2.1. Funkcja Plan kont/Bilans otwarcia
Funkcja ta jest oczywiŁcie dostĂpna równieš z innego poziomu, np. z rozwiniĂtej Listy
moduĪów/Konta/Plan kont/Bilans otwarcia. Do ušytkownika programu bĂdzie nalešaĪo wybranie
odpowiedniej Łcieški.
W oknie Bilans otwarcia nie nalešy od razu wczytywað wszystkich kont bilansowych, a jedy-
nie te, których salda chcemy obecnie wprowadzið, np. Łrodków trwaĪych, umorzeĬ Łrodków
trwaĪych, rachunków bankowych i kas oraz rozrachunków z kontrahentami. Po zaznaczeniu
pola Konto nalešy wpisað znany numer konta analitycznego lub wywoĪað listĂ kont klawiszem
funkcyjnym F2 i wybrað odpowiednie, akceptujîc ostatecznie klawiszem Enter lub podwójnym
klikniĂciem lewym klawiszem myszy. Saldo konto nalešy wpisað do odpowiedniej kolumny
Kwota Wn lub Kwota Ma.
Warto w tym miejscu przypomnieð, še wartoŁci na kontach mošna wpisað tylko na ostatnim
poziomie analityki. Ješeli konto 071 ma konta analityczne, to nie mošna (program na to nie
zezwoli) wprowadzið stanu poczîtkowego na koncie syntetycznym. Do Bilansu otwarcia moše-
my wracað wielokrotnie, zmieniajîc lub uzupeĪniajîc odpowiednie salda w miarĂ uzyskiwania
informacji pĪynîcych z zamkniĂcia poprzedniego roku obrotowego. Nie nalešy przy tym przej-
mowað siĂ brakiem bilansowania siĂ wprowadzanych danych, a po kašdorazowym uaktualnieniu
Bilansu otwarcia powinno siĂ wykorzystað funkcjĂ Zapisz. Rysunek 2.2 obrazuje tĂ sytuacjĂ.
BieŠíce ksiāgowania operacji gospodarczych 49
Rysunek 2.2. Wprowadzanie danych do Bilansu otwarcia
Po wprowadzeniu danych do bilansu otwarcia mošna sprawdzið poprawnoŁð zapisów, wy-
korzystujîc do tego zestawienie obrotów i sald, które w programie Rewizor przyjmuje symbol
ZSO. Raport ten mošemy uzyskað drogî Dekretacja i ksiĂgowanie/Operacje/Zestawienia/ZSO lub
poprzez rozwiniĂcie Listy moduĪów i wybranie funkcji Zestawienia. SpoŁród parametrów umiesz-
czonych w górnej czĂŁci okna ZSO nalešy wybrað zakres kont, klikajîc wszystkie konta,
oraz poziom kont, wskazujîc konta analityczne. NastĂpnie w prawym górnym rogu okna nalešy
wybrað funkcjĂ Wylicz. Efekt naszych poczynaĬ zobaczymy w postaci zestawienia prezentowa-
nego na rysunku 2.3.
Rysunek 2.3. Prezentacja danych z B.O. w zestawieniu obrotów i sald (ZSO)
Elementem samokontroli w zakresie poprawnoŁci wprowadzanych danych moše byð rów-
nieš raport Zapisy na koncie dostĂpny tak jak ZSO. Rysunek 2.4 przedstawia sposób wprowa-
dzania informacji o chĂci wyboru wszystkich kont aktywnych w tym zestawieniu. Jak widað,
nalešy ušyð znaku specjalnego * (klawisz z gwiazdkî) zastĂpujîcego dowolny ciîg znaków
— w tym przypadku numery wszystkich kont, których obroty chcemy zobaczyð. Znak ten
w opisanym powyšej znaczeniu jest powszechnie wykorzystywany w programach komputero-
wych, a jego funkcja zostaĪa przejĂta z systemów operacyjnych komputerów typu PC. Najpierw
byĪ to system DOS, a póşniej przejîĪ go w tym znaczeniu równieš system Windows.
50 Rewizor GT. Ewidencja ksiāgowa bez tajemnic
Rysunek 2.4. Wybór zakresu kont do zestawienia Zapisy na koncie
Raport ten domyŁlnie uwzglĂdnia zapisy z bilansu otwarcia, wystarczy zatem wybrað
wszystkie konta i wskazað funkcjĂ Wylicz, aby uzyskað efekt widoczny na rysunku 2.5. Do Zapisów
na koncie jako podstawowego narzĂdzia samokontroli bĂdziemy wracað jeszcze wielokrotnie.
Oprócz wspomnianego znaku specjalnego * bĂdziemy mogli posĪušyð siĂ takše innymi uĪatwia-
jîcymi nam wybór kont do zestawienia.
I tak:
x — dowolny ciîg o dĪugoŁci zero lub wiĂcej znaków, np. 2 znajdzie wszystkie konta
zaczynajîce siĂ od 2, z kolei 3 znajdzie wszystkie konta koĬczîce siĂ na 3.
x _ (podkreŁlnik) — dowolny pojedynczy znak, np. 40_ znajdzie wszystkie konta, które
zaczynajî siĂ od 40 i majî dĪugoŁð 3 znaków.
x [ ] — dowolny znak wewnîtrz zadanego zakresu, np. 010-0000[2-3] znajdzie zapisy
na kontach analitycznych do konta 010 z zakresu 2 – 3.
Rysunek 2.5. Prezentacja danych z B.O. w zestawieniu Zapisy na koncie
BieŠíce ksiāgowania operacji gospodarczych 51
W odmienny sposób wprowadza siĂ do bilansu otwarcia dane pochodzîce z rozrachunków,
np. niezapĪacone faktury z grudnia do dostawców czy nalešnoŁci, których termin pĪatnoŁci
przypada na styczeĬ biešîcego roku. Na rysunku 2.6 prezentowane sî przykĪadowe konta
analityczne dostawców (Alfa) oraz odbiorców (ZETA). Przypomnijmy, še dodawanie nowego
konta analitycznego dla kontrahenta odbywa siĂ poprzez funkcjĂ Kontrahenci, a wskazanie
w karcie kontrahenta na jego typ (odbiorca/dostawca) powoduje przyĪîczenie do konta synte-
tycznego Rozrachunki z dostawcami tylko dostawców, natomiast do konta Rozrachunki z odbior-
cami — tylko odbiorców. WczeŁniej oczywiŁcie nalešy przyĪîczyð odpowiednie kartoteki do
kont syntetycznych, co zostaĪo opisane w pierwszym rozdziale.
Rysunek 2.6. Struktura kont analitycznych dla rozrachunków z kontrahentami
Firma BUD-MAR posiada nierozliczone rozrachunki z tymi kontrahentami na dzieĬ
31.12.2010 r.
W oknie Bilans otwarcia, analogicznie jak w przypadku wczeŁniejszych zapisów dotyczîcych
Łrodków trwaĪych, nalešy uzupeĪnið wybrane konta bilansowe, dla których chcemy wprowadzið
stany poczîtkowe. Pojawiî siĂ zatem konta 201-00001 oraz 202-00002 (rysunek 2.7). Przy-
pomnieð nalešy, še numeracja kont analitycznych dla dostawców moše byð prowadzona od-
rĂbnie i wtedy otrzymamy konta z tymi samymi numerami analitycznymi dla róšnych kontra-
hentów albo numeracja dostawców i odbiorców bĂdzie wspólna, co wykluczy pojawienie siĂ
róšnych kontrahentów na kontach 201 i 202 z tymi samymi numerami. Ten sam numer analityki
moše w takim przypadku wystîpið tylko dla kontrahenta, który jest naszym dostawcî, ale i rów-
noczeŁnie odbiorcî, a karta kontrahenta jest tylko jedna, ze wskazaniem typu firmy dostawca/
odbiorca. O przyjĂtych zasadach numerowania analityk kontrahentów zdecydujemy, wybierajîc
ListĂ moduĪów/Parametry/Analityki kontrahentów. LiczbĂ znaków w symbolu kontrahenta
mošemy ograniczyð lub zwiĂkszyð w stosunku do proponowanych 5 znaków. Ten parametr
odnajdziemy w funkcji Lista moduĪów/Parametry/Kontrahenci.
Próba wprowadzenia wartoŁci w bilansie otwarcia dla kontrahenta spowoduje wyŁwie-
tlenie komunikatu potwierdzajîcego, še tego rodzaju dane mogî byð wprowadzone tylko
poprzez zmodyfikowanie rozrachunków. JednoczeŁnie program proponuje przekierowanie do
odpowiedniego okna programu celem wprowadzenia wartoŁci nierozliczonych transakcji
(rysunek 2.8).
52 Rewizor GT. Ewidencja ksiāgowa bez tajemnic
Rysunek 2.7. UzupeĪnianie danych w B.O. o konta kontrahentów
Rysunek 2.8. Komunikat przy próbie wprowadzenia wartoŁci rozrachunków
bezpoŁrednio w B.O.
Rysunek 2.9 przedstawia okno z danymi dotyczîcymi nierozliczonej transakcji, którî chce-
my wprowadzið do bilansu otwarcia. Okno odnosi siĂ do wskazanego w Bilansie otwarcia
kontrahenta.
PRZYKĪAD
Firma BUD-MAR dokonaĪa w grudniu zakupu od przedsiĂbiorstwa Alfa. Kolejno nalešy uzupeĪnið
wszystkie najwašniejsze informacje dla nierozliczonego dokumentu:
x numer dokumentu — FVS 123/12/2010,
x rodzaj transakcji — zakup towarów,
x datĂ powstania — 31/12/2010,
x termin pĪatnoŁci — 14/01/2011,
BieŠíce ksiāgowania operacji gospodarczych 53
Rysunek 2.9. Wprowadzanie danych o nierozliczonych zobowiîzaniach
na koniec roku obrotowego
x typ rozrachunku — zobowiîzanie,
x kwotĂ i walutĂ — 12 200,00 PLN,
x oraz opcjonalnie: kategoriĂ.
Analogicznie nalešy wprowadzið dane do bilansu otwarcia, modyfikujîc rozrachunki
dla nierozliczonych nalešnoŁci (rysunek 2.10). Firma BUD-MAR sprzedaĪa w grudniu towary
firmie ZETA. Kolejno nalešy uzupeĪnið wszystkie najwašniejsze informacje dla nierozliczonego
dokumentu:
x numer dokumentu — FS 1442/12/2010,
x rodzaj transakcji — sprzedaš towarów,
x datĂ powstania — 29/12/2010,
x termin pĪatnoŁci — 06/01/2011,
x typ rozrachunku — nalešnoŁci,
x kwotĂ i walutĂ — 6100,00 PLN,
x oraz opcjonalnie: kategoriĂ.
Obraz poprawnie wprowadzonych do bilansu otwarcia danych o rozrachunkach na koniec
roku obrotowego przedstawia rysunek 2.11. Zwróðmy uwagĂ na kolumnĂ Nazwa, w której
pojawiajî siĂ nazwy kont, w tym np. nazwy kontrahentów. Napisy sî wyszarzone — sî niedo-
stĂpne do edycji i pojawiajî siĂ tylko po prawidĪowym wybraniu istniejîcego konta bilansowego.
54 Rewizor GT. Ewidencja ksiāgowa bez tajemnic
Rysunek 2.10. Wprowadzanie danych o nierozliczonych nalešnoŁciach na koniec
roku obrotowego
Rysunek 2.11. Wprowadzone do bilansu otwarcia dane dotyczîce kont rozrachunkowych
Próba wprowadzenia niewĪaŁciwego konta zawsze zostanie rozpoznana i program zapropo-
nuje przejŁcie do planu kont w celu dodania nowego konta. Jak widað, dane do bilansu otwarcia
mogî byð wprowadzane nawet wtedy, gdy jeszcze nie uzupeĪniliŁmy wszystkich danych w na-
szym planie kont.
Zastosowanie opisanego sposobu wprowadzania danych o stanach poczîtkowych zobo-
wiîzaĬ i nalešnoŁci da prawidĪowy rezultat pod warunkiem, še konta 201 i 202 zostanî zdefi-
niowane jako rozrachunkowe. Brak tego parametru w definicji konta da co prawda mošliwoŁð
wprowadzenia wartoŁci bezpoŁrednio w oknie Bilans otwarcia, ale nie bĂdziemy dysponowað
raportami o nierozliczonych transakcjach. Nie wygenerujemy równieš w programie monitów
i not odsetkowych. Do konta, do którego istniejî juš zapisy, np. pochodzîce z bilansu otwarcia,
BieŠíce ksiāgowania operacji gospodarczych 55
nie bĂdzie mošna juš podĪîczyð kartoteki po to, by móc korzystað z raportów o zobowiîzaniach
i nalešnoŁciach w ciîgu roku. MusielibyŁmy wiĂc mieð odrĂbne konta na potrzeby B.O. i zapisów
w ciîgu roku dotyczîce tych samych rodzajów zdarzeĬ — np. rozrachunków z kontrahentami,
pozostaĪych rozrachunków z pracownikami i innych rozrachunków. Nie nalešy jednak, moim
zdaniem, przesadzað z liczbî kont rozrachunkowych. KsiĂgowanie biešîce dokumentów i tak
zwiîzane bĂdzie z koniecznoŁciî wprowadzenia wielu elementów, takich jak: numery, daty,
opisy zdarzeĬ, wartoŁci, odniesienia do rejestrów VAT, terminy pĪatnoŁci. Nalešy siĂ zastanowið,
czy konieczne jest wprowadzenie jeszcze jednej informacji o rozrachunkach. Pomimo še
istnieje mošliwoŁð skorzystania z kartotek róšnych instytucji (urzĂdy skarbowe, ZUS) i mošna
by w zwiîzku z tym uznað konta syntetyczne rozliczajîce podatki czy skĪadki ZUS za konta
rozrachunkowe, to jednak wydaje siĂ, še w tym przypadku gra nie jest warta Łwieczki. Ze-
stawienia z tych kont, na pewno czĂsto wykonywane dla sprawdzenia poprawnoŁci zapisów,
porównywane ponadto z odpowiednimi deklaracjami, dajî nam poglîd na temat nierozliczo-
nych pĪatnoŁci bez potrzeby wprowadzania rozrachunków. Niektóre programy finansowo-
-ksiĂgowe popularne na naszym rynku pozwalajî na przypisanie salda Wn i salda Ma do
odpowiednich pozycji bilansu tylko wtedy, gdy konto jest rozrachunkowe. PrzykĪadem moše
byð konto Rozliczenie zakupu, które moše wykazywað zarówno saldo Wn, jak i Ma. Rewizor po-
zwala na odpowiednie zdefiniowanie pozycji bilansu bez potrzeby okreŁlania tego konta jako
rozrachunkowego. Liczba tzw. pozostaĪych transakcji jest czasami tak znikoma, še uznanie
konta PozostaĪe rozrachunki wĪaŁnie za konto rozrachunkowe mija siĂ z celem. ProszĂ jednak
przyjîð, še jest to poglîd autora, a przyzwyczajenie jest drugî naturî — ješeli ktoŁ ušywaĪ
do tej pory wielu kont rozrachunkowych i nastĂpnie rozliczaĪ transakcje z wykorzystaniem
funkcji rozrachunków, to pewnie bĂdzie tak robiĪ dalej.
Aby sprawdzið poprawnoŁð danych wprowadzonych w B.O. na kontach rozrachunko-
wych, nalešy wybrað funkcjĂ Lista moduĪów/Rozrachunki/Rozrachunki wg kontrahentów
(rysunek 2.12).
Rysunek 2.12. Wybór funkcji Rozrachunki wg kontrahentów
Pobierz darmowy fragment (pdf)
