Darmowy fragment publikacji:
W dwóch językach: po polsku i po angielsku
Small talk
Jak prowadzić swobodną
rozmowę towarzyską
Training International
Polski menedżer w anglojęzycznej korporacji
Training International
Polski menedżer w anglojęzycznej korporacji
Susanne Watzke-Otte
Small talk
Jak prowadzić swobodną
rozmowę towarzyską
po polsku i po angielsku
Wydano na licencji Cornelsen Verlag GmbH Co. OHG, Berlin.
Przy opracowywaniu edycji polskiej wykorzystano tekst, układ graiczny oraz
ilustracje z niemieckiego oryginału.
Tytuł oryginału: Small Talk
Przekład: Jan Tomasz Lipski
Redakcja: Urszula Badowska, Anna Konarzewska-Żuczek, Izabela Mateńka
Korekta: Olga Gorczyca
Skład: Bernard Ptaszyński
Ilustracja na okładce: David De Lossy, getty images
Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się wykorzystywania niniejszej książki
i jej części do innych niż prawnie ujętych celów, bez uprzedniej pisemnej zgody
wydawcy. Zgodnie z prawem autorskim, bez uprzedniej zgody wydawcy
zabrania się powielania, zapisywania, oraz zamieszczania dzieła lub jego części
w sieci komputerowej, a także w wewnętrznej sieci szkół i innych placówek
oświatowych.
© Cornelsen Verlag GmbH Co. OHG, Berlin 2007
© BC Edukacja Sp. z o.o., Warszawa 2008
Wydanie I
Druk i oprawa: Zakład Poligraiczno-Wydawniczy POZKAL
ISBN: 978-83-61059-77-6
Spis treści/Contents
Spis treści/Contents
1. Wprowadzenie: dlaczego
1. Introduction: Why small
small talk? . . . . . . . . . . . . . 8
talk? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
d Jakie zasady rządzą small
d How does small talk
talkiem?. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
work? – The Rules . . . . . . . . . .
15
2. Jak się
2. How do I actually
porozumiewamy? . . . . . . . 18
communicate? . . . . . . . . . . 19
2.1 Osobiste zachowania
2.1 Relecting on Personal
komunikacyjne . . . . . . . . . . . . 18
2.2 Style komunikacyjne . . . . . . . 22
Communication Conduct . . . 19
2.2 Communication Styles . . . . . 23
3. Jak poprawnie stosować
techniki prowadzenia
rozmów? . . . . . . . . . . . . . . . 50
3. How can I implement
discussion techniques
correctly? . . . . . . . . . . . . . . . 51
3.1 Aktywne słuchanie . . . . . . . . . 50
d Co jest niezbędne do nabycia umie-
jętności aktywnego słuchania? . . . 52
3.2 Technika zadawania pytań . . 58
3.3 Retoryka pozytywna . . . . . . . . 62
3.1 Active Listening . . . . . . . . . . . . 51
d Prerequisites for
Active Listening . . . . . . . . . . . . 53
3.2 Questioning Technique . . . . . 59
3.3 Positive Rhetoric . . . . . . . . . . . 63
4. Czego robić nie należy? . . 64
4. What shouldn’t I do? . . . . 65
4.1 Blokady komunikacyjne
(wg Thomasa Gordona) . . . . 66
4.2 Zabójcze zwroty . . . . . . . . . . . . 76
4.3 Sformułowania
4.1 Communication Roadblocks
( according to T. Gordon) . . . . 67
4.2 Killer Phrases . . . . . . . . . . . . . . 77
4.3 Triggers (Provocative
prowokacyjne . . . . . . . . . . . . . . 80
Formulations) . . . . . . . . . . . . . . 81
5. Jak zrobić dobre
5. How can I make a good
wrażenie przy użyciu
mowy ciała? . . . . . . . . . . . . 82
impression with my body
language? . . . . . . . . . . . . . . 83
5.1 Postawa ciała . . . . . . . . . . . . . . 86
5.2 Strefy dystansu . . . . . . . . . . . . 88
d Strefy dystansu . . . . . . . . . 92
5.3 Gesty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94
5.4 Wyraz twarzy . . . . . . . . . . . . . . 94
5.5 Głos i jego modulacja . . . . . . 98
5.6 Do jakiego stopnia należy wyko-
Do jakiego stopnia należy wyko-
rzystywać mowę ciała . . . . . . 102
5.1 Physical Posture . . . . . . . . . . . . 87
5.2 Distance Zones . . . . . . . . . . . . . 89
d Distance Zones . . . . . . . . . 93
5.3 Gestures . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 95
5.4 Facial Expressions . . . . . . . . . . 95
5.5 Voice and Inlection . . . . . . . . 99
5.6 How much body language
is actually good? . . . . . . . . . . . 103
5
Spis treści/Contents
6. Jak rozpocząć small
6. How do I start
talk? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
small talk? . . . . . . . . . . . . . 105
7. O czym rozmawiać i czego
7. What do I talk about – and
należy unikać . . . . . . . . . . . 114
what do I avoid? . . . . . . . . . 115
7.1 Lista tematów small
7.1 An Extensive List of Small
talku . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116
7.2 Zmieniamy temat! . . . . . . . . . 130
7.3 Wykaz tematów tabu . . . . . . 134
Talk Topics . . . . . . . . . . . . . . . . . 117
7.2 Can we change the subject,
please! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 131
7.3 The Entire Spectrum of
8. Small talk w karierze
Taboo Topics . . . . . . . . . . . . . . . 135
zawodowej . . . . . . . . . . . . . 142
8.1 Small talk ze
zwierzchnikami . . . . . . . . . . . . 144
8.2 Small talk
z kolegami . . . . . . . . . . . . . . . . . 146
8.3 Small talk
z klientami . . . . . . . . . . . . . . . . 148
8.4 Small talk podczas posiłków
8. Small Talk as a Career
Factor . . . . . . . . . . . . . . . . . . 143
8.1 Small Talk with
Superiors . . . . . . . . . . . . . . . . . . 145
8.2 Small Talk with Colleagues . . 147
8.3 Small Talk with Customers . . 149
8.4 Small Talk at Business
służbowych . . . . . . . . . . . . . . . . 152
Meals . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 153
8.5 Small talk podczas
8.5 Small Talk at Parties and
uroczystości i imprez . . . . . . . 152
Events . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 153
8.6 Small talk podczas rozmowy
8.6 Small Talk in Job
kwaliikacyjnej . . . . . . . . . . . . . 154
Interviews . . . . . . . . . . . . . . . . . 155
9. Small talk za granicą . . . . 156
9. Small Talk Abroad . . . . . . 157
9.1 Small talk z klientami
9.1 Small Talk with Foreign
zagranicznymi . . . . . . . . . . . . . 156
Customers . . . . . . . . . . . . . . . . . 157
9.2 Typowe różnice między
9.2 Typical National
narodami . . . . . . . . . . . . . . . . . . 160
Diferences . . . . . . . . . . . . . . . . 161
d Podstawowe zasady
d Fundamental Rules for
small talku za granicą . . . . . . . 162
Small Talk Abroad . . . . . . . . . . 163
10. Jak uprzejmie zakończyć
10. How can I end small talk –
small talk? . . . . . . . . . . . . . 188
politely?! . . . . . . . . . . . . . . . 189
Bibliograia . . . . . . . . . . . . 194
Bibliography . . . . . . . . . . . 194
6
Spis treści/Contents
O Autorce . . . . . . . . . . . . . . . 195
The Author . . . . . . . . . . . . . 195
Przypisy . . . . . . . . . . . . . . . . 196
Od redakcji
Oddajemy do rąk czytelnika praktyczny poradnik dotyczący zasad
posługiwania się small talkiem. Jest on napisany w dwóch wersjach
językowych – po polsku i po angielsku, żeby można było na bieżąco
śledzić przekład. Pragniemy jednocześnie zaznaczyć, że we frag-
mentach nieodnoszących się do polskich realiów tekst autorski zo-
stał dostosowany tak, by był bliższy polskiemu czytelnikowi.
7
Dlaczego small talk?
1. Wprowadzenie: dlaczego small talk?
O znaczeniu i o użyteczności small talku
W pracy i w życiu prywatnym trudno sobie wyobrazić dzień bez
small talku. Small talk jest jak smar w skrzyni biegów – sprawia,
że mechanizm mowy działa. Taką właśnie rolę odgrywa zarówno
pogawędka sąsiadów przy płocie, jak i krótka przerwa spędzona
w bufecie z kolegami z pracy.
A co najważniejsze – small talk nie jest trudny. Nie trzeba wygła-
szać odczytów (których większość ludzi nie znosi) ani gotowych do
publikacji bon motów. Nie musimy też wykazywać się szczególnie
głęboką wiedzą ani budować bardzo skomplikowanych zdań.
Myślisz, że są ważniejsze rzeczy niż gawędzenie z kolegami i kole-
żankami o pogodzie? – Oczywiście, do pewnego stopnia masz rację
– small talk jest z zasady powierzchowny. To nie to samo, co głęboka,
zaprzątająca myśli, ambitna dyskusja intelektualna.
Ale small talk pełni też swoją rolę – to dużo więcej niż zwykłe
„zabijanie czasu” czy jego notoryczne tracenie. Za pomocą small
talku można nawiązywać i umacniać znajomości nie tylko w życiu
prywatnym, lecz także, co ważniejsze, w życiu zawodowym. A bez
choćby minimalnej sieci kontaktów sukces zawodowy jest bardzo
trudny do osiągnięcia.
Każdy, kto sądzi, że może obyć się bez small talku, traci wiele oka-
zji – zarówno do nawiązania nowych, ciekawych znajomości, jak i do
szybszego rozwoju swej zawodowej kariery.
Trudno uwierzyć, ale to prawda – small talk pomaga w karierze.
Wskazują na to często cytowane wyniki badań przeprowadzonych
w latach dziewięćdziesiątych na zlecenie IBM. Badano kryteria, któ-
rymi kierują się dyrektorzy wydziałów i dyrektorzy ds. zarządzania
zasobami ludzkimi przy awansowaniu pracowników. Okazało się, że
na awans zawodowy wpływają trzy główne czynniki:
•
•
•
Wyniki pracy, ale ponieważ ich znaczenie oceniono na ok. 10 ,
jest to właściwie czynnik najsłabszy.
Wizerunek, osobisty sposób prezentowania się – ten czynnik de-
cyduje mniej więcej w 30 .
Najważniejszym z trzech czynników pozytywnie wpływających
na możliwości awansu zawodowego jest bycie dostrzeganym
i zauważanym. Ten czynnik wpływa na karierę w ok. 60 .
8
Introduction: Why small talk?
1. Introduction: Why small talk?
On the meaning and uses of “small talk”
A day without small talk is scarcely conceivable, both in one’s pri-
vate life and in the professional day-to-day. In both cases, small talk
is sort of the lubricant in society’s gearbox – it keeps things going,
whether the scene is the neighbourly chat over the fence or a short
break with co-workers in the cafeteria.
And the best thing is that small talk is not difficult. You don’t
need to hold a lecture (which most people hate anyway), you don’t
need any printable “soundbites” or deep gems of wisdom. You don’t
even need to relay particularly well-formed sentences.
You think there are more important things than chatting with col-
leagues about the weather? – Of course, you’re right to a certain
degree – small talk is basically supericial. A profound, intellectually
challenging discussion that occupies one’s thoughts for a while is
a diferent animal.
But small talk also serves its function – it is far more than simply
just “killing time” or even a burdensome waste of time. With small
talk, contacts can be made and intensified, not just in one’s private
life, but more importantly, in one’s professional life as well. And
without these contacts, without a certain degree of “networking”,
professional success is virtually unimaginable.
Anyone who thinks they can get by without small talk is wasting
important opportunities to make interesting new acquaintances
and to further their career.
Hard to believe – small talk as a career factor? – But it’s true: accord-
ing to a frequently cited IBM study conducted in the 1990s, in which
department managers and human resource managers were sur-
veyed about what criteria they use to decide on promotions, oppor-
tunities for advancement in the professional environment depend
on three primary factors:
•
First of course is the job performance demonstrated at work
– but with a significance of only around 10 , this is actually the
weakest factor.
One’s image, the personal style in someone’s appearance carries
more weight – this factor makes up some 30 .
And the most important of the three factors that positively
affect job promotion opportunities is being seen and noticed
– contributing approximately 60 .
•
•
9
Dlaczego small talk?
Zaskakujące, ale prawdziwe: nie wystarczy być dobrym. Nasz spo-
sób zachowania i porozumiewania się, styl wystąpień publicznych,
to, czy i w jaki sposób dajemy się zauważyć, są znacznie ważniej-
sze od tego, co właściwie robimy. Prowadzi nas to do dwóch wnio-
sków:
•
Z jednej strony: to od ciebie (i twoich działań) zależy, czy ktoś
cię dostrzeże i zapamięta! W tym celu musisz kontaktować się
z właściwymi ludźmi we właściwym miejscu i we właściwym
czasie. A do tego nie wystarczy przygotowanie dobrej prezen-
tacji czy zdobywanie punktów w dyskusji za pomocą skutecznej
retoryki. Potrzebna jest także rozmowa ze współpracownikami
w barze, z ważnymi klientami na spotkaniu czy z szefem podczas
oficjalnej kolacji.
Z drugiej strony: twój sposób prowadzenia small talku powinien
w wyżej wymienionych sytuacjach sprawiać jak najlepsze wra-
żenie – a to rozstrzyga się błyskawicznie. Specjaliści odkryli, że
wyrobienie sobie opinii o rozmówcy zajmuje nam od trzydziestu
sekund do czterech minut. Podstawą oceny są głównie: wygląd,
głos, postawa ciała, mimika i gestykulacja oraz (choć w dużo
mniejszym stopniu) to, co powiedzieliśmy wcześniej. Jak wszy-
scy wiemy z doświadczenia, pierwsze wrażenie nie zawsze odpo-
wiada rzeczywistości, ale na długo, jeśli nie na zawsze, kształtuje
nasz obraz w oczach rozmówcy. I naturalnie, nie ma drugiej szan-
sy na zrobienie pierwszego wrażenia… Wykorzystaj więc te kilka
pierwszych minut kontaktu, aby wywrzeć pozytywne wrażenie.
Jak to można zrobić? Nauczysz się w rozdziałach 2 – 5.
•
A co ma zrobić ktoś, kto bardzo chciałby porozmawiać, ale jest nie-
śmiały, i kiedy musi coś powiedzieć, rumieni się? W żaden sposób nie
może nic wymyślić tak szybko. A co, jeśli trzeba przeprowadzić small
talk z klientami, których prawie nie znasz, albo z szefem? – Rzeczy-
wiście, to nie ułatwia sprawy. Ale na szczęście small talk to przecież
dialog! Oznacza to, że ciężar podtrzymywania rozmowy nie spo-
czywa tylko na tobie. Jeśli nie możesz lub nie chcesz popisywać się
jako mistrz small talku, czemu nie zagrać roli uważnego, zaintereso-
wanego i wrażliwego słuchacza? Wielu ludzi lubi mówić. I właśnie
dlatego wysoko ceni się osoby, które potrafią słuchać w skupieniu
i zadają interesujące pytania (więcej o tym w rozdziale 3.1.).
10
Introduction: Why small talk?
•
Sobering, but true: being good is not enough on its own. How we
conduct ourselves, how we appear publicly and communicate,
whether we are perceived and in what way, is signiicantly more
important than our actual performance. This leads us to two con-
clusions:
•
It depends on the one hand upon you (and your performance)
being perceived, or noticed, at all! For this, you have to be in
contact with the right people in the right place and at the right
time. And this doesn’t simply mean giving a great presentation
or scoring points in a discussion with intelligent rhetoric. It also
means chatting in the cafeteria at lunch with your co-workers,
at a convention with important clients or at a business dinner
with your boss.
On the other hand, the impression you leave with your small
talk at these types of occasions should be as positive as possible
– and this is frequently decided quite literally in split seconds: ex-
perts have discovered that we form an opinion about the people
we’re talking to within a span of 30 seconds to four minutes. This
happens mainly on the basis of appearance, voice, posture, facial
expression and gesticulation, and (even if to a far lesser degree)
on the basis of what we’ve said. As we all know from experience,
this first impression doesn’t necessarily always correspond with
the facts, but it does remain decisive for a long time (if not for-
ever!). And naturally, there’s no second chance to make a first
impression … So, use the first few minutes of a contact to leave
a positive impression. How does one do that? You’ll learn that in
Chapters 2 to 5.
You’d love to be able to make small talk, but you’re shy and you al-
ways blush when you have to say something? And you can’t think of
anything that quickly anyway? And then having to make small talk
with clients you hardly know, or with the boss? – You’re right that this
doesn’t make things any easier. Fortunately, however, small talk is
actually a dialogue! This means that the burden of bearing up the
conversation doesn’t rest solely on your shoulders. If you can’t or
don’t want to present yourself as the lively entertainer in the small
talk sector, then how about taking on the role of the attentive, in-
terested and empathetic listener? There are lots of people who like
to talk. And that’s why people who can listen in a focused manner
and ask interesting questions are extremely popular (more on this
in Chapter 3.1).
11
Dlaczego small talk?
Jeśli chcesz swobodniej rozmawiać, to...
...na szczęście umiejętności swobodnego gawędzenia
można się nauczyć. Jest wiele sztuczek i reguł, które da
się przyswoić i przećwiczyć.
Gdy już sam przyznasz (choćby niechętnie), że w życiu zawodowym
small talk ma duże znaczenie, jeśli chcesz doskonalić swoje umiejęt-
ności w tej dziedzinie albo już je opanowałeś i chcesz je doprowa-
dzić do perfekcji: serdecznie witamy!
Przypatrzmy się wpierw zasadom, których trzeba przestrzegać
w small talku.
Czy można przygotować się do small talku? – Tak! Oczywiście nie
do każdej sytuacji, ale niektóre aspekty da się zaplanować. Można
postępować w następujący sposób:
•
•
Zastanów się, w jakich sytuacjach zawodowych możesz prowa-
dzić small talk. Weź pod uwagę sytuacje codzienne (w bufecie,
przy kserokopiarce, itd.) i inne, rzadsze, ale nie mniej ważne (np.
zjazdy, konferencje, imprezy organizowane w pracy) i wypisz dzie-
sięć typów takich sytuacji w zamieszczonym poniżej diagramie.
Na koniec wypisz z nazwiska albo z funkcji (klient, kolega, itd.)
partnerów small talku, których możesz spotkać w wymienionych
sytuacjach.
E
Sytuacje small talku
Partnerzy small talku
12
Introduction: Why small talk?
If you would like to be able to speak more easily, then …
… the good news is that the art of chatting fluently is
learnable. There is a series of tricks and rules that you can
adopt and train.
So, in the event that you accept the importance of small talk in pro-
fessional life (even begrudgingly), if you want to improve your small
talk skills, or if you’re already a talented small talker who perhaps
just wants to perfect the skills you already have, then: welcome
aboard!
Let’s look first at the rules that need to be observed in small
talk.
Can I prepare for small talk? – Yes! Of course, you can’t prepare spe-
ciically for every small talk sit uation, but there are certainly aspects
that can be planned. Proceed like this:
•
•
Ask yourself which situations in your job you can use small talk
in. Consider daily situations (in the cafeteria, at the copier, etc.)
and other, less frequent but no less important occasions (for ex-
ample, conventions, conferences, company parties), and enter
ten of these types of situations into the following chart.
In conclusion, note the small talk partners that you might meet
in the corresponding situations – either specifically by name or
by their function (client, colleague, etc.).
Small Talk Situations
Small Talk Partners
E
13
Jakie zasady rządzą small
talkiem?
Small talk jest formą rozmowy, więc podlega pewnym regułom
i standardom.
Small talk można określić jako „lekką” rozmowę. W odróżnieniu
od rozmowy, której celem jest przekazanie informacji, rozważenie
problemów technicznych czy rozwiązanie konliktu, small talk jest
powierzchowny. Podczas tego typu rozmowy porusza się tematy
mniej kontrowersyjne i nie rozważa się ich dogłębnie.
Poziom rzeczowy nie ma pierwszorzędnego znaczenia;
ważny jest poziom relacyjny. Rozmowa nie skupia się wokół
wymiany ważnych wiadomości, nie zmierza do konkluzji czy
do rozwiązania problemu. Przeciwnie – jej celem jest zrobienie
na innych dobrego wrażenia i zapewnienie im poczucia, że
miło spędzili czas; liczy się przyjemna, swobodna atmosfera
i podtrzymanie więzi.
Zaufanie nie jest konieczne w small talku – przeciwnie,
small talk trzeba prowadzić sprawnie zwłaszcza z ludźmi
całkowicie obcymi, bo celem jest wtedy nawiązanie kontaktów
i podtrzymanie więzi. Small talk spełni swoją rolę, gdy zrobisz
pozytywne wrażenie i gdy druga strona będzie cię miło
wspominać.
Z drugiej strony, small talk pomaga także wyrobić sobie opinię
o osobie, z którą rozmawiasz: czy wydaje się przyjazna, czy
macie wspólne zainteresowania? Czy chciałbyś zacieśnić
więzi?
Small talk to rozmowa „lekka” i krótka – trwa tylko kilka minut.
Właśnie dlatego poczucie czasu jest tu szczególnie ważne:
chodzi o to, żeby wybrać właściwy temat we właściwym
czasie, a potem, również we właściwym czasie, zakończyć
rozmowę.
Wyczucie czasu jest szczególnie ważne, gdyż small talk jest
wstępem do właściwej dyskusji albo jej zakończeniem. Prawie
każda rozmowa zaczyna się i kończy small talkiem – czy jest
to rozmowa kwaliikacyjna, konsultacje, negocjacje handlowe
z klientem czy dyskusja ze współpracownikami. Small talk
sprzyja odprężeniu i rozluźnieniu atmosfery podczas rozmowy,
pomaga partnerowi otworzyć się w dyskusji. Redukuje dystans
i zwiększa zaufanie.
14
How does small talk work? – The
Rules
Small talk is a form of discussion, and as with all others, it is
subject to certain rules and standards.
Small talk is characterized as a “brief” talk, i.e., in contrast
to technical, informational, problem-solving or conlict
discussions, with small talk, the conversation remains
supericial; the selected or appropriate topics are less
controversial and are not discussed in depth.
The factual level of the talk is not of primary importance;
what’s important is the relationship level. The focus is not on
the exchange of important information, on a discussion result
or the resolution of a problem. Instead, the point is to make a
congenial impression on the other party and to give them the
feeling of being pleasantly entertained: the things that count
are an enjoyable, relaxed discussion atmosphere and the build-
up and maintenance of relationships.
You don’t need a basis of trust to converse in small talk – on
the contrary, small talk has to work as well and in particular
with complete strangers, because: The aim of small talk is
making contacts and maintaining relationships. Small talk
is successful when you make a good impression and are
remembered positively in the mind of the other party.
Conversely, small talk also helps you to form an opinion of the
person you’re talking to: does he/she seem friendly, do we have
common interests? Would you like to intensify the contact?
Small talk is not only a “small talk”; it’s also a brief talk – it
only lasts a few minutes. That’s why “timing” is particularly
important: the point is to pick the right topic at the right time,
and then to end the conversation at the right time.
The timing is especially important when small talk is an
introduction or conclusion to the “actual” discussion. Almost
every conversation begins and ends with small talk, be it a
job interview, an advisory or sales discussion with a client or
a discussion with co-workers. In the right dosage, small talk
contributes to a relaxation and loosening up of the conversa-
tional atmosphere, and to your discussion partner opening up.
It reduces distance and promotes trust.
15
Dlaczego small talk?
Przyjrzyj się teraz swojemu (potencjalnemu) partnerowi:
– Z kim masz do czynienia?
– Czy wiesz już coś o tej osobie lub czy możesz dowiedzieć się
czegoś np. o jej zawodzie, nastawieniu, zainteresowaniach,
uprzedzeniach, hobby czy upodobaniach?
– Jakie tematy możesz poruszyć, aby dotrzeć do swojego roz-
mówcy, przekonać go lub zachęcić do siebie?
•
•
przebieg tego typu rozmowy:
Wyobraź sobie teraz
– Jak rozpocząć small talk?
– Jakie tematy są w tym wypadku właściwe?
– Na co należy zwrócić uwagę w swoim sposobie komunikacji
(patrzenie na drugą osobę, odpowiednio głośne mówienie
itd.)?
Pomyśl też, jakie
– Czy chcesz pokazać się jako osoba inteligentna, kompetentna,
wrażenie chcesz po sobie zostawić:
wykształcona, przyjazna, miła albo pomocna?
– W jaki sposób możesz zrobić takie wrażenie?
– Jakie tematy są w związku z tym odpowiednie, jakie techniki
konwersacyjne mogą być pomocne, jak wzmocnić wrażenie
za pomocą mowy ciała?
Oczywiście nie musisz trzymać się kurczowo uprzednio przyjętego
planu – wiele kwestii ujawni się w trakcie rozmowy. Możesz nato-
miast przygotować pewne strategie. I wtedy mogą pojawić się no-
we pytania, np.:
•
•
•
•
•
•
•
Co wyróżnia osoby, które dobrze wypadają w small talku?
Od czego rozpoczynam komunikację z innymi?
Na co muszę zwracać uwagę – w tym, co mówię i w swoim za-
chowaniu?
Jak nawiązać kontakt, rozpocząć rozmowę i nie wyjść przy tym
na natręta?
Które tematy są odpowiednie do small talku, a które – nie?
Jakie prawa rządzą small talkiem z przełożonymi, ze współpra-
cownikami i z klientami?
Czy konkretne sytuacje związane z pracą, takie jak: konferencje,
zjazdy, imprezy organizowane w firmie itd., wymagają podjęcia
szczególnych kroków w small talku?
16
Introduction: Why small talk?
Now analyse your (probable) small talk partner:
– Who are you dealing with?
– Do you already know something about him/her, or can you
find out something, for example, about their professional
background, attitudes, interests, prejudices, hobbies or
preferences?
– What topics could you address to reach, persuade or entice
your small talk partner?
•
•
the course of a conversation in this
Now, mentally go through
type of small talk situation:
– How do you open up the small talk?
– What are appropriate topics for this contact?
– What do you want to pay attention to in relation to your com-
munication conduct (look at the other person, speak loudly
enough, etc.)?
Also think about
– Do you want to appear intelligent, competent, well-educated,
what impression you want to leave:
friendly, nice or helpful?
– How can you make this impression?
– What topics are in line with this, what conversational tech-
niques can help you with this, how can you reinforce this im-
pression with your body language?
Of course, in the real situation you shouldn’t force yourself to stay
within the conines of a previously planned “programme”; lots of
things develop simply from the situation itself. But you can develop
strategies. And it’s possible that some additional questions will
arise in the process, for example:
•
•
•
•
•
•
•
What distinguishes the successful small talker?
How do I communicate with other people in the first place?
What should I pay attention to in the process – verbal and non-
verbal?
How can I make contact and how can I open a conversation with-
out seeming pushy?
Which topics are appropriate for small talk, and which ones
aren’t?
How does small talk function with bosses, co-workers or cli-
ents?
Do special job-related situations like conferences, conventions,
company parties, etc. require special measures in regard to small
talk?
17
Jak się porozumiewamy?
•
•
Jakie reguły small talku obowiązują w kontaktach z klientami
zagranicznymi i partnerami w interesach?
Jak uprzejmie zakończyć rozmowę?
Jedno pytanie za drugim… Odpowiedzi znajdziesz w tej książce.
9
Osoby dobrze wypadające w small talku:
•
•
•
•
•
•
•
zastanawiają się nad własnym sposobem komunikacji,
znają techniki konwersacyjne i używają ich,
interesują się innymi ludźmi i nawiązują z nimi kontakt,
wiedzą, o czym mówić (i o czym nie mówić) podczas small
talku,
to, co mówią, ma wydźwięk pozytywny i dzięki temu robią
dobre wrażenie,
zadają pytania w sposób delikatny i nienachalny,
okazują zainteresowanie, otwartość i pozytywne uczucia –
także przy użyciu mowy ciała.
2. Jak się porozumiewamy?
Indywidualne sposoby porozumiewania się
Sposób, w jaki prezentujemy siebie i tworzymy więzi międzyludzkie,
ma decydujący wpływ na nasze osobiste szczęście i rozwój zawo-
dowy.
Friedmann Schulz von Thun (w: Miteinander reden. Stile, Werte
und Personlichkeitsentwicklung)1.
2.1 Osobiste zachowania komunikacyjne
Niezależnie od tego, gdzie i kiedy porozumiewamy się z ludźmi:
czy to werbalnie czy niewerbalnie, zawsze tworzymy sobie obraz
partnerów. Korzystamy przy tym z bardzo rozmaitych sygnałów
– w podobny sposób wobec nas postępują inni. Dzieje się to w za-
sadzie spontanicznie i nieświadomie: np. postrzegamy mowę ciała,
zewnętrzne wrażenie, jakie ktoś wywiera, a następnie wyrabiamy
sobie sąd o osobowości partnera dyskusji, poprzez przypisanie mu
pewnych cech, intencji i postaw – czasem trafnie, a czasem nie.
To pierwsze wrażenie jest zazwyczaj bardzo użyteczne: pozwala
bez długich rozmyślań, na podstawie wiedzy i wcześniejszych do-
świadczeń, szybko dostosować się do okoliczności i (jeśli wszystko
idzie dobrze) odpowiednio się zachować.
18
How do I actually communicate?
•
•
What rules apply for small talk with clients and business part-
ners abroad?
How can I end conversations politely?
One question after the other … You’ll ind the answers in this book.
9
Successful small talkers …
•
•
•
•
•
•
•
•
think about their personal communication conduct,
know conversational techniques – and use them,
are interested in other people and approach them,
know what to talk about – and what not to – in small talk,
formulate what they say in a positive manner, and so make a
positive impression,
pose questions without being indiscreet or pushy,
know the communication “don’ts”, and work to avoid them,
show interest, openness and positive emotionality – also in
their body language.
2. How do I actually communicate?
Individual Means of Communication
“The way in which one presents oneself and arranges interpersonal
contacts and relationships determines to a large degree one’s private
happiness and professional progress.”
Friedemann Schulz von Thun (in: Miteinander reden. Stile, Werte
und Persönlichkeitsentwicklung. [Speaking To Each Other: Styles, Val-
ues and Personality Development] Reinbek 1989, p. 11.)
2.1 Reflecting on Personal Communication Conduct
Wherever and whenever we communicate with people, either
verbally or non-verbally, we form an image of the other person(s)
on the basis of a large variety of signals – and the other person or
people do the same with us. This generally happens spontaneously
and unconsciously: for example, we perceive body language sig-
nals or outward appearances and subsequently make judgments
about the personality of our discussion partner, attributing certain
characteristics, intentions and attitudes to him or her – sometimes
more, and sometimes less accurately.
These “snapshot appraisals” are usually perfectly useful: they
allow us, without a longer period of contemplation and based on
the experiences and knowledge we’ve gathered up to that point,
19
Jak się porozumiewamy?
Trzeba mieć pecha, by nasze wrażenia (lub ich interpretacja) oka-
zały się błędne.
#
Zrobiła na mnie wrażenie osoby naprawdę miłej i rzeczywiście
kompetentnej. Ale gdy usłyszałem, co ma do powiedzenia
o zarządzaniu kadrami, omal nie spadłem z krzesła.
I oczywiście na odwrót: to samo może się zdarzyć, gdy ktoś wy-
robi sobie o tobie zdanie, które nie ma nic wspólnego z tym, jak
postrzegasz samego siebie.
•
•
•
Wynikają stąd ciekawe pytania:
Jak właściwie widzą mnie inni?
Jakie wrażenie robię na innych, jak mnie odbierają?
Nad jakimi cechami swojej osobowości i swego stylu porozumie-
wania się powinienem się zastanowić?
Osobowość partnera, jego wygląd zewnętrzny i styl komunikacji da-
ją się lepiej zauważyć w small talku, niż w innych formach rozmowy,
w których bardziej skupiamy się na omawianym zagadnieniu, aby
np. rozwiązać problem, przekazać informację, wyjaśnić coś czy zała-
godzić konlikt.
W small talku sytuacja jest odwrotna – poziom rzeczowy
jest mniej ważny; najważniejszy jest poziom relacyjny.
Czy znasz „okno Johari”? Jest to model służący do opisu różnych
aspektów postrzegania siebie i innych. Stworzyli go amerykańscy
psychologowie społeczni Joseph (Jo-) Luft i Harry (-hari) Ingram.
•
•
•
Wykorzystaj ten model do autoreleksji:
Jak prezentujesz się jako osoba publiczna? Jak zachowujesz się
podczas dyskusji? Weź pod uwagę zarówno sposób mówienia,
jak i mowę ciała.
Czy masz nieuświadomione nawyki, które mogą zakłócać komu-
nikację? Spytaj o to innych, by je sobie uświadomić i pozbyć się
ich.
Co należy do twojej osobowości prywatnej, co chcesz chronić
i czego – przynajmniej w small talku – wolisz unikać?
20
How do I actually communicate?
to quickly adjust to a particular situation, and – ideally – to demon-
strate conduct appropriate for the situation. It’s just bad luck if our
perception (or the interpretation of our perception) leads us down
the garden path.
“ The impression she made on me led me to believe she was genuinely
nice and really competent. But when I heard her views on employee
management, I almost fell out of my chair!”
#
And of course, precisely the same thing can happen the other way
around, with someone forming an image of you that has nothing to
do with your own perception of yourself …
That raises some interesting questions:
How am I actually viewed by others?
What impression do others get from me, how do I seem to oth-
ers?
How can I specifically reflect upon and scrutinise myself, my per-
sonality and my communication style?
•
•
•
In small talk, the personality of the discussion partner, their ap-
pearance and their communication style are more clearly perceived
than in other forms of discussion in which one is more focused on a
particular subject in order to, for instance, solve a problem, provide
information, explain something or settle a conlict.
By contrast, in small talk, the factual level is of rather
less importance; the relationship level is the main thing
here.
Are you familiar with the Johari Window? This model was developed
by the American social psychologists Joseph (Jo) Luft and Harry
(hari) Ingham, and it depicts the various aspects of self-perception
and the perception of others.
•
•
•
Use this model for self-reflection:
How does your conduct appear in the “Public Person” section?
How do you behave in discussions – verbally and in relation to
body language?
Do you have habits you’re not conscious of – and that might dis-
rupt communication? Ask others for feedback so that you can
reduce your “blind spot”.
What is a part of your “Private Person”, what would you like to
protect, and – at least in small talk – avoid as a topic?
21
Jak się porozumiewamy?
9
Wiem
Nie wiem
Osobowość publiczna
Ta część naszych zachowań
znana jest nam samym
i innym ludziom.
Na ogół reagujemy
w sposób autentyczny,
bo nie obciążają nas lęki
i zahamowania. Skoro
zachowanie jest świadome,
możemy je zmienić
i dostosować do sytuacji,
w których się znaleźliśmy
i osób, z którymi mamy do
czynienia.
Nieuświadomione
nawyki
Tej części naszych zachowań
nie jesteśmy świadomi,
ale w dużej mierze jest ona
wyraźnie postrzegana przez
innych (nieuświadomione
nawyki, wzorce zachowań,
uprzedzenia, skłonności
i awersje). To wszystko
ujawnia się szczególnie na
poziomie niewerbalnym, np.
poprzez gesty i modulację
głosu; możemy sobie
to uświadomić dzięki
informacjom z zewnątrz.
Osobowość prywatna
Obszar nieznany
Tę strefę naszych myśli
i działań świadomie
chronimy przed innymi
jako obszar prywatny:
wartości, opinie polityczne,
przekonania religijne,
tajemne pragnienia, czułe
punkty i głębokie lęki.
Ten obszar zawiera wiedzę
podświadomą, która nie
jest dostępna bezpośrednio
ani nam, ani innym. Można
ją sobie uświadomić
(przynajmniej do pewnego
stopnia) przy pomocy
głęboko sięgających metod
psychologicznych.
ą
z
d
e
i
w
i
n
n
I
ą
z
d
e
i
w
e
i
n
i
n
n
I
„Okno Johari”
2.2 Style komunikacyjne
Jak ludzie rozmawiają ze sobą? Puszczają słowa mimo uszu.
Kurt Tucholsky (1890–1935), pisarz niemiecki
Dzięki analizie wyników autoreleksji możesz teraz dowiedzieć się
więcej na temat swojego stylu komunikowania się.
Psycholog komunikacji Friedmann Shulz von Thun wskazał na
osiem łatwych do wyróżnienia stylów komunikacyjnych (zostały
one obszernie omówione w: Miteinander reden. Stile, Werte und
Persönlichkeitsentwicklung)2.
•
•
•
•
•
bierno-zależny,
ratownika,
altruistyczny,
poniżająco-agresywny,
uzasadniający siebie,
22
Pobierz darmowy fragment (pdf)