Cyfroteka.pl

klikaj i czytaj online

Cyfro
Czytomierz
00047 003254 24074328 na godz. na dobę w sumie
wyszukaj dokładnie | pobierz wtyczkę
Swobody wspólnotowe w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską - ebook/pdf
Swobody wspólnotowe w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską - ebook/pdf
Autor: Liczba stron: 608
Wydawca: C. H. Beck Język publikacji: polski
ISBN: 978-83-7483-410-0 Data wydania:
Lektor:
Kategoria: ebooki >> prawo i podatki >> komentarze prawnicze
Porównaj ceny (książka, ebook, audiobook).
Czytaj online.
Komentuj
Niniejsze opracowanie wprowadza jasność i pewność w stosowaniu i rozumieniu tej jakże skomplikowanej materii prawa wspólnotowego, nie pozostawiając bez odpowiedzi żadnego pytania. Należy także dodać, że z uwagi na długotrwałość procesu wydawniczego uwzględniony został stan prawny, a w szczególności prawo wtórne i orzecznictwo ETS w wersji oryginalnej dzieła, tj. na 2001 r. Trzeba jednak podkreślić, że pomimo to dzieło jest nadal aktualne, albowiem uwzględnia ono obecnie obowiązujące podstawy traktatowe i omawia najistotniejsze judykaty Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w Luksemburgu. Prawo wspólnotowe to zespół przepisów i orzecznictwa, które podlega jedynie ewolucyjnym zmianom. Niezmienne pozostają zaś podstawowe prawa i swobody, które stanowią fundament Wspólnoty Europejskiej, a którymi dzieło niniejsze w sposób na wskroś analityczny i niezwykle obszerny się zajmuje.
Znajdź podobne książki Ostatnio czytane w tej kategorii

Darmowy fragment publikacji:

Grabitz/Hilf/Łubowski Swobody wspólnotowe w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską Polecamy nasze publikacje z tego zakresu: Aleksander Cieśliński (red.) WSPÓLNOTOWE PRAWO GOSPODARCZE, Tom I i II Studia Prawnicze Jan Barcz (red.) OCHRONA PRAW PODSTAWOWYCH W UE Zarys Prawa Maciej Dybowski PRAWA FUNDAMENTALNE W ORZECZNICTWIE ETS Orzecznictwo Europejskie Michał Biernat ORZECZNICTWO TRYBUNAŁU SPRAWIEDLIWO- ŚCI WSPÓLNOT EUROPEJSKICH W SPRAWACH GOSPODARCZYCH Orzecznictwo Europejskie Ewa Łętowska, Konrad Osajda (red.) NIEUCZCIWE KLAUZULE W PRAWIE UMÓW KONSUMENCKICH, wyd. 2 Orzecznictwo Europejskie www.sklep.beck.pl Swobody wspólnotowe w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską Swoboda przepływu towarów, usług i przedsiębiorczości Komentarz Redakcja naukowa: prof. dr Eberhard Grabitz† prof. dr Meinhard Hilf Autorzy: dr Ulrich Forsthoff, prof. dr Stefan Leible, prof. dr Albrecht Randelzhofer, dr Reimer Vo߆ Opracowanie i tłumaczenie: Dariusz Łubowski WYDAWNICTWO C. H. BECK WARSZAWA 2009 Tytuł oryginału: Das Recht der Europ¨aischen Union Redakcja naukowa: prof. dr Eberhard Grabitz†, prof. dr Meinhard Hilf Opracowanie i tłumaczenie: Dariusz Łubowski Autorami poszczególnych części w wersji niemieckiej są: dr Ulrich Forsthoff: art. 43–44, 48–50 prof. dr Stefan Leible: art. 28–30 prof. dr Albrecht Randelzhofer: art. 43–44, 48–50 dr Reimer Vo߆: art. 23, 25 Redakcja: Joanna Cybulska, Monika Pawłowska © Wydawnictwo C. H. Beck 2009 W dziele zamieszczone zostały fragmenty z niemieckiego wydania oryginalnego: prof. dr Eberhard Grabitz†, prof. dr Meinhard Hilf (red.), Das Recht der Europ¨aischen Union. Kommentar, 37. Auflage, Verlag C. H. Beck M¨unchen 2009 Wydawnictwo C. H. Beck Sp. z o.o. ul. Bonifraterska 17, 00–203 Warszawa Skład i łamanie: Wydawnictwo C. H. Beck Druk: PERFEKT S.A. Warszawa ISBN 978–83–7483–410–2 Spis treści Przedmowa do wydania polskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wykaz skrótów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . VII IX Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Część TRZECIA. Polityki Wspólnoty . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Tytuł I. Swobodny przepływ towarów . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 23 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdział 1. Unia celna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 25–27 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdział 2. Zakaz ograniczeń ilościowych między Pań- stwami Członkowskimi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Uwagi wstępne do art. 28–30 . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 28–30 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Tytuł III. Swobodny przepływ osób, usług i kapitału . . . . . . Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdział 2. Prawo przedsiębiorczości . . . . . . . . . . . . . Art. 43–48 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Rozdział 3. Usługi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Art. 49–50 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Indeks rzeczowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 15 15 15 57 57 75 75 79 209 209 363 363 484 484 583 V Przedmowa do wydania polskiego W literaturze prawa europejskiego na rynku polskim nie został do- tychczas opublikowany żaden komentarz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, który faktycznie omawiałby wszystkie prawne aspekty funkcjonowania Wspólnoty Europejskiej. Niniejsze opracowanie jest pierwszą polską edycją bez wątpienia najbardziej kompleksowego dzieła istniejącego w piśmiennictwie państw członkowskich Unii Europej- skiej. Oryginalne dzieło niemieckie występujące pod tytułem „Prawo Unii Europejskiej” („Das Recht der Europäischen Union”) jest owocem kilku- dziesięcioletniej pracy ponad 100 czołowych przedstawicieli niemieckiej doktryny prawa europejskiego opracowywanego początkowo pod redakcją prof. Eberharda Grabitza i prof. Meinharda Hilfa. Dzieło to wydawane jest w formie stale uzupełnianego i aktualizowanego zbioru dokumentów poświęconego poszczególnym przepisom Traktatu ustanawiającego Wspól- notę Europejską w kontekście praktycznym, tzn. funkcjonowania określo- nych instrumentów prawa wtórnego zinterpretowanego w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Zbiór ten w wersji niemieckiej obejmuje obecnie niemal dziesięć tysięcy stron. W przyszło- ści w języku polskim publikowane będą także dalsze jego części, które będą uwzględniały proces wprowadzania Traktatu Lizbońskiego i dalszy rozwój prawa wspólnotowego. Jest omówieniem całości orzecznictwa ETS i wszystkich najważniejszych regulacji prawa wtórnego. Stanowi wyraz niezwykle rzadko spotykanej dokładności i perfekcji metodologicznej au- torów. Pierwowzór niemiecki jest od dawna uznawany w całej Unii Eu- ropejskiej, a nie tylko w niemieckim obszarze językowym, za najbardziej miarodajny i poważny komentarz prawa wspólnotowego. Komentarz ten stanowi w Polsce często podstawę wielu prac naukowych i publikacji książ- kowych z zakresu prawa unijnego, choć nie zawsze jest w należytej formie powoływany i cytowany. Polskie wydanie ma w zamierzeniach Redakcji ułatwić i spopularyzować dostępność prawa wspólnotowego dla polskiego czytelnika – zarówno zawodowego prawnika, jak i przedsiębiorcy. Stanowi ono pierwszą polską skróconą publikację tego dzieła poświęconą wybra- nym, najistotniejszym zagadnieniom swobód gospodarczych i obrotu go- spodarczego pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich UE. VII Przedmowa do wydania polskiego Niniejsze opracowanie wprowadza jasność i pewność w stosowaniu i rozu- mieniu tej jakże skomplikowanej materii prawa wspólnotowego, nie pozo- stawiając bez odpowiedzi żadnego pytania. Należy także dodać, że z uwagi na długotrwałość procesu wydawniczego uwzględniony został stan prawny, a w szczególności prawo wtórne i orzecznictwo ETS w wersji oryginalnej dzieła, tj. na 2001 r. Trzeba jednak podkreślić, że pomimo to dzieło jest na- dal aktualne, albowiem uwzględnia ono obecnie obowiązujące podstawy traktatowe i omawia najistotniejsze judykaty Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w Luksemburgu. Prawo wspólnotowe to zespół przepisów i orzecznictwa, które podlega jedynie ewolucyjnym zmianom. Niezmienne pozostają zaś podstawowe prawa i swobody, które stanowią fundament Wspólnoty Europejskiej, a którymi dzieło niniejsze w sposób na wskroś analityczny i niezwykle obszerny się zajmuje. Warszawa, listopad 2008 r. Dariusz Łubowski VIII Wykaz skrótów 1. Źródła prawa RWKC . . . . . . . . . . . rozporządzenie wykonawcze do Kodeksu celnego TEWA . . . . . . . . . . . Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Ato- mową TEWWS . . . . . . . . . Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Wę- gla i Stali TUE . . . . . . . . . . . . Traktat o Unii Europejskiej TWE . . . . . . . . . . . . Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską 2. Inne skróty EOG . . . . . . . . . . . . Europejski Obszar Gospodarczy EWG . . . . . . . . . . . . Europejska Wspólnota Gospodarcza GATT . . . . . . . . . . . Układ Ogólny w sprawie ceł i Handlu (General Agreement on Tariffs and Trade) . . . . . . . . . . . . . . . następny (a, e) n. OECD . . . . . . . . . . . Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (Organisation for Economic Co-operation and De- velopment) . . . . . . . . . . . . . orzeczenie orz. pkt . . . . . . . . . . . . . . punkt post. tj. t.j. uchw. UE . . . . . . . . . . . . . . Unia Europejska ust. wyr. WTO . . . . . . . . . . . . Światowa Organizacja Handlu (World Trade Orga- . . . . . . . . . . . . . ustęp . . . . . . . . . . . . . wyrok . . . . . . . . . . . . postanowienie . . . . . . . . . . . . . . to jest . . . . . . . . . . . . . . tekst jednolity . . . . . . . . . . . . uchwała nisation) IX Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską1 z dnia 25 marca 1957 r. (Dz.Urz. UE C 1992, Nr 224, poz. 1) 1 Tekst opublikowany również w Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/załącznik Nr 2. Wprowadzenie Spis treści I. Geneza Wspólnot Europejskich . . . . . . . . . . . . . . . II. Traktatowe podstawy obrotu gospodarczego w Unii Europejskiej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Nb 1 2 I. Geneza Wspólnot Europejskich Mówiąc o genezie Wspólnoty Europejskiej można przewrotnie 1 stwierdzić, że do jej powstania doprowadziła poniekąd II wojna światowa, która obaliła istniejący w Europie status quo ante. Twórcy powojennych koncepcji integracji Europy oparli się na spo- strzeżeniach, iż stary kontynent, kolebka cywilizacji, w wyniku I i II wojny światowej utracił światową pozycję nie tylko w go- spodarce, ale również w innych dziedzinach życia na rzecz Sta- nów Zjednoczonych, które w wyniku II wojny światowej stały się wierzycielem Europy i supermocarstwem. Podjęto również działa- nia, mające na celu wyjaśnienie przyczyn wybuchów konfliktów zbrojnych, za które uznano przede wszystkim interesy suweren- nych państw oraz chęć narzucenia słabszym hegemonii silniejszych w sferze tak polityki, jak i gospodarki. To państwa dążą do wojny, ludzie zaś kierują się chęcią zysku i współpracy, stąd słuszny wnio- sek stworzenia systemu powiązań gospodarczych, posuniętych do tego stopnia, by wojna jako narzędzie rozwiązywania sporów na arenie międzynarodowej, po prostu nie opłacała się. Kolejnym kro- kiem w procesie integracji Europy miał być proces kształtowania się państwa federalnego, na rzecz którego państwa członkowskie pozbawiłyby się pewnych aspektów własnej suwerenności. Był to punkt zwrotny w dziejach Europy: wielki krok ku jej zjednoczeniu 3 Wprowadzenie na francusko-niemieckim fundamencie. Europa wyszła z II wojny światowej zniszczona i podzielona. Jednym z głównych problemów powojennej Europy była kwestia Niemiec. Już od 1946 r. współ- praca czterech mocarstw okupujących Niemcy nie układała się naj- lepiej. W czerwcu 1948 r. Stalin wprowadził blokadę Berlina, co doprowadziło do poważnego kryzysu zimnowojennego; w 1949 r. powstały dwa państwa niemieckie. II. Traktatowe podstawy obrotu gospodarczego w Unii Europejskiej 2 W dniu 9.5.1950 r. minister spraw zagranicznych Francji Robert Schuman zaproponował połączenie przemysłów węgla i stali Francji i Niemiec, a także innych państw zachodnioeuropejskich oraz pod- porządkowanie ich zarządzania jednemu ponadnarodowemu orga- nowi wykonawczemu (tzw. Deklaracja Schumana). W konsekwen- cji tej inicjatywy w dniu 18.4.1951 r. Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN i Włochy podpisały w Paryżu Traktat ustana- wiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (TEWWiS). Trak- tat ten wszedł w życie w dniu 23.7.1952 r. i miał obowiązywać 50 lat. Jego najistotniejszym novum był zapis o przekazaniu zarządza- nia przemysłem węglowo-stalowym i bezpośrednio przedsiębior- stwami sektora górniczo-hutniczego niezależnej od tych państw Wysokiej Władzy. Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali utworzył cztery podstawowe instytucje dla struk- tury organizacyjnej Wspólnoty, tj. Specjalną Radę Ministrów, Wy- soką Władzę, Wspólne Zgromadzenie, Trybunał Sprawiedliwości. W ten właśnie sposób powstał pierwowzór ram instytucjonalnych dla przyszłej Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz Europej- skiej Wspólnoty Energii Atomowej. Państwa Beneluksu, opierając się na projekcie holenderskiego ministra spraw zagranicznych Jana Beyena, zaproponowały utworzenie wspólnego rynku przez stop- niowe rozszerzanie integracji na nowe kolejne obszary gospodarki. W tzw. Rezolucji messyńskiej z 2.6.1955 r. państwa członkowskie EWWiS opowiedziały się za tą propozycją i zobowiązały komitet utworzony pod przewodnictwem ministra spraw zagranicznych Bel- 4 Wprowadzenie gii Paula Henri Spaaka do opracowania stosownych dokumentów dotyczących programu utworzenia wspólnego rynku. Rezultatem jego działalności był tzw. Raport Spaaka, przyjęty na konferencji w Wenecji i uważany za punkt wyjścia negocjacji traktatów usta- nawiających wspólnotowe organizacje gospodarcze. Traktat o utworzeniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej został zawarty na czas nieokreślony w Rzymie 25.3.1957 r. Po raty- fikacji przez wszystkie państwa-strony wszedł w życie 1.1.1958 r. Traktat, który przejął z Raportu Spaaka założenia dotyczące celów i struktury Wspólnoty, był w pierwotnej wersji obszernym aktem prawnym składającym się z 248 artykułów, 4 aneksów i 9 pro- tokołów oraz konwencji, na mocy której stowarzyszono z EWG kraje i terytoria zamorskie. Artykuł 2 TEWG określał cele, które miały być realizowane przez ustanowienie wspólnego rynku, oraz przyjęcie wspólnej polityki gospodarczej, zaś art. 3 skonkretyzował środki służące wypełnieniu stojących przed Wspólnotą zadań. Wy- konanie tych zadań zapewnić miał system instytucjonalny Wspól- noty, w skład którego weszły: Rada, jako ciało prawodawcze o cha- rakterze międzyrządowym, Komisja, jako instytucja wykonawcza o charakterze ponadnarodowym, Europejskie Zgromadzenie Par- lamentarne (złożone z reprezentantów parlamentów narodowych), jako instytucja o charakterze w pewnym stopniu kontrolnym, w ma- łym stopniu uczestnicząca w procesie prawotwórczym, Trybunał Sprawiedliwości (instytucja o charakterze ponadnarodowym). Po- wołano również Komitet Ekonomiczno-Społeczny, jako instytucję pomocniczą. Na mocy późniejszego Traktatu z Maastricht doko- nano zmiany nazwy Wspólnoty z Europejskiej Wspólnoty Gospo- darczej na Wspólnotę Europejską. W dniu 25.3.1957 r. w Rzymie dotychczasowe państwa-strony Traktatu o EWG podpisały Traktat o utworzeniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (TEWEA). Traktat ten, również został zawarty na czas nieokreślony i wszedł w życie 1 stycznia 1958 r. Podobnie, jak w przypadku EWG, również TEWEA prze- widywał powołanie następujących głównych instytucji Wspólnoty tzn. Rady, Komisji, Europejskiego Zgromadzenia Parlamenarnego, Trybunału Sprawiedliwości. Natomiast rolę subsydiarną pełnił Ko- mitet Ekonomiczno-Społeczny. 5 Wprowadzenie Wraz z traktatami założycielskimi dla Europejskiej Wspól- noty Gospodarczej oraz Europejskiej Wspólnoty Energii Atomo- wej dnia 25.3.1957 r. został podpisany Układ o wspólnych orga- nach Wspólnot Europejskich (tzw. pierwszy traktat fuzyjny). Na jego mocy Zgromadzenia Parlamentarne oraz Trybunały Sprawie- dliwości przewidziane w poszczególnych traktatach założycielskich zostały przekształcone w jedno Zgromadzenie Parlamentarne oraz jeden Trybunał Sprawiedliwości dla wszystkich trzech Wspólnot Europejskich. Dopełnieniem procesu kształtowania wspólnych or- ganów dla EWWIS, EWG oraz EWEA było połączenie Rad Mi- nistrów oraz Komisji na mocy Układu z 8.4.1965 r. (tzw. drugi traktat fuzyjny). Prawo tworzone w tym okresie miało na celu wyłącznie urzeczywistnienie Wspólnego Rynku, tj. wprowadzenie podstawowych wolności gospodarczych i reguł konkurencji oraz wspólnej polityki handlowej państw członkowskich. Kolejnym etapem integracji europejskiej było przyjęcie przez państwa członkowskie Wspólnot Europejskich w lutym 1986 r. Jednolitego Aktu Europejskiego (JAE), który wszedł w życie 1.7.1987 r. i był pierwszą znaczącą rewizją traktatów założyciel- skich. Wyznaczono w nim ostateczny termin (1.1.1993 r.) utworzenia w pełni jednolitego rynku wewnętrznego, aby to ułatwić, nanie- siono kilka poprawek do traktatów Wspólnot, m.in. zmianę pro- cedury podejmowania decyzji przez Radę Ministrów (w miejsce jednomyślności – większość głosów z wyjątkiem kwestii skarbo- wych i przepływu osób). Stworzono także prawne podstawy funkcjonowania Rady Euro- pejskiej, poszerzono uprawnienia Parlamentu Europejskiego, sto- sując wobec niego zmienioną procedurę stanowienia prawa – tzw. procedurę współpracy. Pełne prawo współdecydowania Parlament otrzymał w kwestii przystępowania do Wspólnoty nowych człon- ków, zawierania układów stowarzyszeniowych. Wzmocniono także wykonawcze uprawnienia Komisji. Usprawnieniu pracy służyło również wprowadzenie Sądu Pierw- szej Instancji, odciążającego Trybunał Sprawiedliwości w zakresie sporów pracowniczych oraz spraw wnoszonych przez osoby prawne 6 Wprowadzenie lub fizyczne. Modyfikacji uległ więc proces decyzyjny we Wspól- nocie. Istotną zasadą wprowadzoną przez Jednolity Akt Europejski stała się subsydiarność, gwarantująca decentralizację władzy. Prawo europejskie, wciąż zorientowane na Wspólny Rynek (zwany odtąd Rynkiem Wewnętrznym) objęło nowe dziedziny, takie jak badania naukowe, ochrona środowiska, rozwój techniki, polityka regionalna. Zainicjowano też współpracę w zakresie polityki zagranicznej. Ustalenia Jednolitego Aktu Europejskiego przygotowywały grunt pod traktat o Unii Europejskiej, czyli Traktat z Maastricht, który wszedł w życie 1.11.1993 r. Na podstawie tego Traktatu prawo eu- ropejskie związane z tworzeniem Rynku Wewnętrznego (Unia Go- spodarcza i Walutowa) objęło również takie dziedziny, jak: eduka- cja, kultura, sprawy młodzieży, ochrona konsumentów, sieci trans- europejskie, polityka przemysłowa. Przede wszystkim zaś wyszło poza zakres spraw gospodarczych (I filar): wkroczyło w dziedziny takie jak wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa (nazwana II filarem) oraz współpraca w dziedzinie wymiaru sprawiedliwo- ści i spraw wewnętrznych (III filar). W tej ostatniej dziedzinie, zwłaszcza w pierwszym etapie swojego rozwoju, prawo europej- skie przejmowało dorobek innych organizacji międzynarodowych, jak: Rada Europy, ONZ czy Haska Konferencja Prawa Prywatnego Międzynarodowego. Ponadto do WE wprowadzone zostały posta- nowienia w sprawie obywatelstwa Unii Europejskiej oraz zasady pomocniczości (subsydiarności). Przewidziano również procedurę współdecydowania w procesie stanowienia pochodnego prawa w ra- mach Wspólnoty Europejskiej. Traktat z Amsterdamu zmodyfikował Traktat o Unii Europej- skiej, jak również traktaty założycielskie Wspólnot Europejskich. Traktat ten wszedł w życie 1.5.1999 r. Dokonał on przede wszyst- kim reformy tzw. III filaru, uwspólnotowiając wybrane obszary współpracy w tej dziedzinie (np. azyl, migracja, współpraca w spra- wach cywilnych), do których obecnie stosują się procedury i instru- menty prawne charakterystyczne dla I filaru, a także wprowadzając nowe instrumenty współpracy w tych obszarach, które nadal pozo- stają domeną współpracy międzyrządowej (współpraca w sprawach karnych, współpraca policyjna). Tworzone w tym obszarze prawo 7 Wprowadzenie ma być instrumentem budowania europejskiego obszaru bezpie- czeństwa, wolności i sprawiedliwości. Wprowadzono również zasadę elastyczności, jako mechanizm umożliwiający przyjęcie i stosowanie określonych rozwiązań praw- nych grupie państw członkowskich bez oczekiwania na postęp państw zwlekających z podjęciem takich kroków (por. np. doro- bek Schengen). W trakcie negocjacji Traktatu z Amsterdamu nie udało się prze- prowadzić planowanej uprzednio reformy instytucjonalnej (m.in. modyfikacji składu Komisji i systemu głosowania większością kwa- lifikowaną w Radzie). Natomiast wyraźnie określono zasady, na ja- kich opiera się Unia Europejska i w związku z tym przewidziano możliwość zawieszenia w pewnych prawach państwa członkow- skiego, naruszającego przepisy Traktatu. Traktat z Nicei wszedł w życie 1.2.2003 r. Jest on umową międzynarodową zmieniającą Traktat o Unii Europejskiej, trak- taty ustanawiające Wspólnoty Europejskie i inne związane z nimi akty prawne. Zmiany wprowadzone przez Traktat z Nicei dotyczą więc w szczególności takich kwestii, jak skład, procedury podziału miejsc w instytucjach Wspólnot Europejskich, które są uzależnione od przyjęcia określonej liczby nowych państw do Unii Europejskiej. Traktat ten przewiduje ponadto zwiększoną rolę Komisji i Par- lamentu Europejskiego dotyczącą ściślejszej współpracy, która w Traktacie z Nicei została określona jako wzmocniona współ- praca. Znowelizowany został również art. 7 TUE dotyczący uznania Państwa Członkowskiego za winne poważnego i trwałego narusze- nia zasad zawartych w art. 6 TUE, co w konsekwencji może prowa- dzić do zawieszenia takiego państwa w niektórych jego prawach. Wprowadzono też zmiany do przepisów TUE w części poświęconej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa. Na przestrzeni lat podstawowe traktaty były modyfikowane i zmieniane stając się kompleksowym systemem traktatów. Z przy- czyn praktycznych dwa spośród traktatów mają znaczenie podsta- wowe, są to: Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską oraz Traktat ustanawiający Unię Europejską (traktat z Maastricht). Ogólnie mówiąc TWE jest podstawowym aktem regulującym współpracę ponadnarodową i gospodarczą, natomiast Traktat z Ma- 8 Wprowadzenie astricht dotyczy współpracy międzyrządowej w dziedzinie spraw zagranicznych i bezpieczeństwa (czyli tzw. II filaru) oraz współ- pracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrz- nych (czyli tzw. III filaru). W tym sensie TUE może być upa- trywany jako podstawa współpracy międzyrządowej w najważniej- szych dziedzinach współpracy ponadnarodowej. Jednak obydwa traktaty są ze sobą ściśle związane. Wspólnymi instytucjami są: Rada Ministrów, Komisja Europejska i Parlament Europejski, Europejski Trybunał Sprawiedliwości oraz Europejski Trybunał Obrachunkowy. Pomimo to sposób, w jaki instytucje te funkcjonują znacznie się od siebie różni w zależności od tego, czy sprawa należy do zakresu regulacji TWE czy też TUE. Traktaty te są także związane ze sobą w tym sensie, że związek z jednym z nich automatycznie implikuje związek z drugim. Traktat, który został przyjęty w Rzymie w 1957 r. jako Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, został wielo- krotnie znowelizowany, tymczasem Traktat z Maastricht podpisany w 1991 r. był nowelizowany tylko kilka razy. Wersja ujednolicona została opracowana po to, żeby ułatwić przegląd treści tych traktatów i nie ma mocy wiążącej. Stare i zde- zaktualizowane przepisy obu traktatów zostały usunięte, a ponadto wprowadzona została jednolita numeracja artykułów. Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy został przy- jęty 29.10.2004 r. Traktat podlega ratyfikacji przez państwa człon- kowskie UE zgodnie z ich krajowymi procedurami ratyfikacyjnymi. Na podstawie art. IV-447 Traktat miał wejść w życie 1.11.2006 r., pod warunkiem że złożone zostaną do depozytu wszystkie doku- menty ratyfikacyjne, zaś w przeciwnym razie, pierwszego dnia dru- giego miesiąca następującego po złożeniu do depozytu ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego. Z uwagi na odrzucenie Konstytucji w referendach we Francji i Holandii (odpowiednio w dniach 29 maja i 1 czerwca 2005 r.), Traktat ten dotychczas nie wszedł w ży- cie i jest przedmiotem trudnych negocjacji pomiędzy państwami członkowskimi. Konstytucja dla Europy uchyli i zastąpi Traktat Rzymski (TWE) i Traktat z Maastricht oraz wszystkie traktaty i akty je zmienia- 9
Pobierz darmowy fragment (pdf)

Gdzie kupić całą publikację:

Swobody wspólnotowe w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską
Autor:
Sklep
Format
Cena

Opinie na temat publikacji:

Inne popularne pozycje z tej kategorii:

Czytaj również:

Prowadzisz stronę lub blog? Wstaw link do fragmentu tej książki i współpracuj z Cyfroteką: