Cyfroteka.pl

klikaj i czytaj online

Cyfro
Czytomierz
00156 003441 22432339 na godz. na dobę w sumie
wyszukaj dokładnie | pobierz wtyczkę
Sycylia. Udane Wakacje. Wydanie 1 - książka
Sycylia. Udane Wakacje. Wydanie 1 - książka
Autor: Liczba stron: 144
Wydawca: Wydawnictwo Bezdroża Język publikacji: polski
ISBN: 978-83-246-4392-9 Data wydania:
Lektor:
Kategoria: ebooki >> przewodniki >> świat
Porównaj ceny (książka, ebook (-20%), audiobook).
Czytaj online.
Komentuj

Ruszajcie w świat z przewodnikami Michelina!

Każdy kto zdecyduje się odwiedzić Sycylię, poczuje magiczny powiew przeszłości. Kolejni władcy i najeźdźcy wyspy zostawiali tu całe cywilizacyjne bogactwa. Sycylia to mieszanka kultur, która ujawnia się w miejscowych obyczajach, języku, a nawet kuchni. Znajdziemy tu antyczne ruiny, kameralne plaże i egzotyczną przyrodę. Przewodnik Michelin podpowie, co warto a co koniecznie trzeba na Sycylii zobaczyć.

Zapraszamy w podróż po najwspanialszych regionach świata.

W trzech częściach przewodnika z serii 'Udane wakacje' znajdziecie niezbędne informacje o celu Waszej podróży:

Gwiazdki (tradycyjny system oceny atrakcji turystycznych)
*** zobacz koniecznie
** warto odwiedzić
* godne uwagi

Precyzyjne mapy

Znajdź podobne książki Ostatnio czytane w tej kategorii

Darmowy fragment publikacji:

Tytuł: Teksty: Redaktor prowadzący: Redakcja i aktualizacja: Korekta: Opracowanie techniczne map: Skład: Zdjęcie na okładce: Sycylia – udane wakacje Zielony Przewodnik – Sycylia Magdalena Suchy-Polańska Sandra Trela Małgorzata Przybyłowicz Patrycja Mikulska Magdalena Suchy-Polańska © Picture Colour Library (PCL)/SuperStock/ Fotochannels Autorzy i wydawca przewodnika dołożyli wszelkich starań, by jego treść była jak najbardziej zgodna z rzeczywistością. Nie mogą jednak przyjąć odpowiedzialności za jakiekolwiek skutki wynikłe z wykorzystania zawartych w nim informacji. Będziemy wdzięczni naszym Czytelnikom za informacje dotyczące błędów i nieaktualnych informacji. Wszelkie uwagi są dla nas cenne, gdyż dzięki nim możemy poprawić kolejne wydania. Helion S.A. ul. Kościuszki c, - Gliwice tel.:     e-mail: bezdroza@bezdroza.pl http://bezdroza.pl Drogi Czytelniku! Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres: http://bezdroza.pl/user/opinie/?besyc1 Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję. Wydanie I ISBN: 978-83-246-4392-9 Copyright © Le Guide Vert Michelin – Michelin cie Le Guide Vert Michelin, 46, avenue de Breteuil, 75324 Paris Cedex 07 Copyright © for the Polish Edition by Helion, 2012 2 Przewodniki Michelin 100 lat tradycji! Przewodniki Michelin to doskonała inspiracja dla tych Przewodniki Michelin wszystkich, którzy pragną odkrywać kulturalne i natu- wszystkich, którzy pragną odkrywać kulturalne i natu- ralne dziedzictwo świata. To kulinarna i turystyczna bie- ralne dziedzictwo świata. To kulinarna i turystyczna bie- siada, najpiękniejsze trasy, najwygodniejsze hotele. siada, najpiękniejsze trasy, najwygodniejsze hotele. To ponad 150 tytułów przedstawiających największe To ponad 150 tytułów przedstawiających największe atrakcje – na świecie, w Europie i we Francji. atrakcje – na świecie, w Europie i we Francji. Pierwszy przewodnik Michelin ukazał się ponad sto lat temu. Kiedy na przełomie XIX i XX wieku na na na na francuskich drogach pojawiły francuskich drogach pojawiły francuskich drogach pojawiły francuskich drogach pojawiły się pierwsze „automobile” André się pierwsze „automobile” André się pierwsze „automobile” André się pierwsze „automobile” André Michelin założył we Francji sieć biur infor- Michelin założył we Francji sieć biur infor- Michelin założył we Francji sieć biur infor- Michelin założył we Francji sieć biur infor- macji podróżniczej, które wskazywały najlepsze macji podróżniczej, które wskazywały najlepsze macji podróżniczej, które wskazywały najlepsze trasy i miejsca warte odwiedzenia, doradzały, gdzie prze- miejsca warte odwiedzenia, doradzały, gdzie prze- miejsca warte odwiedzenia, doradzały, gdzie prze- nocować lub zatrzymać się na obiad. W 1900 r., czyli nie- r., czyli nie- cały rok po pierwszym samochodowym rajdzie dookoła Francji, Michelin dokonuje przełomu wydając pierwszy Francji, Michelin dokonuje przełomu wydając pierwszy przewodnik w czerwonej okładce, w którym podróżujący którym podróżujący roku, mogli znaleźć wiele cennych wskazówek. W 1926 roku, dział turystyczny Michelin przedstawił pierwszy prze- dział turystyczny Michelin przedstawił pierwszy prze- którym zgrupowano najbardziej którym zgrupowano najbardziej wodnik regionalny, w którym zgrupowano najbardziej atrakcje turystyczne. Ciekawostki atrakcje turystyczne. Ciekawostki atrakcje turystyczne. Ciekawostki poszukiwane trasy i atrakcje turystyczne. Ciekawostki poszeregowano według systemu gwiazdkowego, który obowiązuje do dziś. Zamiast dotychczasowego koloru czerwonego służącego do rozróżniania przewodnika hotelarskiego, w 1939 roku wprowadzono kolor zielony. Od roku 2006 wydawnictwo Bezdroża – partner wydawniczy koncernu Michelin w Polsce – publikuje polskojęzyczne wydania słynnych prze- wodników po krajach i miastach. Nie można zapominać, że wszystko ulega nieustannym zmianom. Infor- macje praktyczne dotyczące podróży błyskawicznie się dezaktualizują: powstają nowe hotele i restauracje, zmieniają się ceny i powstają nowe hotele i restauracje, zmieniają się ceny i godziny otwarcia… Zmiany są również codziennością kultury, sztuki, przemysłu i rzemiosła. Od nowinek nie są wolne nawet miejsca najbardziej znane: są przebudowywane, szczycą się nowymi nabytkami lub poszerzoną ofertą kulturalną – to wszystko wzbogaca program tradycyj- nych tras turystycznych. Zielony Przewodnik odkrywa i omawia te zmiany. Pre- zentowane atrakcje poddaje nieustannej ocenie stosu- jąc unikalny system rekomendacji turystycznych: jąc aaa aa a zobacz koniecznie warto odwiedzić godne uwagi Spis treści Spis treści INFORMACJE PRAKTYCZNE Przed wyjazdem ...................................................................8 Transport .............................................................................. 11 Na miejscu ........................................................................... 12 Odkryjmy Sycylię inaczej ............................................... 15 Noclegi .................................................................................. 16 Jedzenie ................................................................................ 21 Rozrywka ..............................................................................25 Sycylijskie święta i festiwale .........................................26 Pamiątki ................................................................................ 27 ZAPROSZENIE DO PODRÓŻY Oto Sycylia ...........................................................................30 Tak powstawała Sycylia ..................................................38 Kultura i sztuka...................................................................38 ZwIEDZANIE SYCYlII Taormina...............................................................................50 Katania ..................................................................................57 Syrakuzy ............................................................................... 61 Noto .......................................................................................70 Modika ....................................................................................... 74 Ragusa ...................................................................................77 Caltagirone ..........................................................................80 Villa Romana del Casale ..................................................84 Enna .......................................................................................86 Agrygent ..............................................................................88 Selinunte ..............................................................................96 Marsala ..................................................................................99 Wyspa Mozia .....................................................................101 Wyspy Egadzkie ...............................................................102 Trapani ................................................................................105 Erice ......................................................................................109 Segesta ............................................................................... 112 Monreale ............................................................................ 113 Palermo ............................................................................... 116 Cefalù ...................................................................................126 Wyspy Liparyjskie ...........................................................129 SŁOwNICZEK 136 138 INDEKS 4 Spis planów i map Spis planów i map Taormina........................................................................50–51 Syrakuzy ....................................................................... 64–65 Agrygent Dolina Świątyń ............................................... 91 Agrygent ..............................................................................94 Selinunte ..............................................................................97 Erice ......................................................................................109 Palermo ...................................................................... 118–119 5 Zwiedzanie Sycylii Taormina««« Mapa okładkowa C2 – Plan  poniżej Jeżeli chcemy użyć w odniesieniu do któregoś z miasteczek na wyspie oklepanego bądź co bądź określenia, że jest „perłą” Sycylii, to z całą pewnością miano to należy się Taorminie. Można ją porównać do naszego Kazimierza Dolnego – zachwyca tu wszystko oprócz tłumu turystów i  cen. Sławna na całym świecie, jest wymarzonym celem wakacyjnym, m.in. ze względu na unikatowe położenie: na szczycie wzgórza o wysokości 250 m n.p.m. Zwrócona w stronę kryształowo czystego morza, którego brzeg ozdabia przesmyk zakończony wysep- ką-rezerwatem Isola Bella, chlubi się antycznym teatrem greckim z widokiem na Etnę. Usytuowanie Taormina znajduje się na pólnocno-wschodnim wybrzeżu Sycylii. Nie warto szukać miejsca do parkowania blisko historycznego centrum. Najlepiej zosta- wić samochód na jednym z dużych parkingów (dobrze oznaczonych) wzdłuż drogi dojaz- dowej do miasta. Centrum można zwiedzać tylko piechotą i, aby cieszyć się wspaniałą panoramą, trzeba wspiąć się po podejściach i schodach. Z tego powodu lepiej jest zwie- dzać miasto w chłodniejszych porach dnia. Tło Od legendy do historii – Legenda mówi, że greccy marynarze, którzy płynęli wzdłuż wschodniego wybrzeża Sycylii, zapomnieli o złożeniu ofiary Posejdonowi. Rozzłoszczony bóg morza nakazał wiatrowi wiać tak gwałtownie, aby powstał sztorm. Jedyny uratowany, Teokles, został wyrzucony na plażę, na cyplu Schiso. Zafascynowany pięknem tego miej- sca, wrócił do Grecji, aby przekonać swoich współobywateli do przybycia na Sycylię i zało- żenia kolonii. Greccy osadnicy zamieszkali w Nasso, obecnym Naxos. W tej legendzie jest ziarno prawdy. Rzeczywiście, w  VIII  w. p.n.e. założono tutaj kolo- nię grecką. Osadnicy żyli w pokoju aż do 403 r. p.n.e., kiedy Dionizjusz, tyran Syrakuz, zdecydował się rozciągnąć swą władzę na tę część wyspy. Zmuszeni do wyjazdu osadnicy otrzymali pozwolenie na osiedlenie się na przylądku góry Tauro (200 m n.p.m.), zajętym 1 CASTELLO Brama Mesyńska 4 2 MAD. DELLA ROCCA Naumachie TEATR GRECKI 2 Brama Katańska 3 1 Katedra 3 4 M O R Z E J O Ń S K I E GIARDINIA-NAXOS KATANIA 50 Taormina niegdyś przez Sykulów, gdzie założyli Tauromenion, obecną Taorminę. Początkowo zwią- zana z Rzymem, potem podbita przez Oktawiana, była stolicą bizantyńskiej Sycylii aż do upadku Cesarstwa Rzymskiego. Po przybyciu Arabów, została zniszczona i  w  krótkim czasie odbudowana. W 1079 r. znalazła się pod panowaniem Rogera de Hauteville, dzięki któremu zaznała długiego okresu dobrobytu. Przez kolejne wieki przeszła pod dominację hiszpańską, potem francuską i burbońską, po czym nastąpiło zjednoczenie Włoch. Kurort turystyczny – Wystawiona na intensywne słońce Taormina wywołuje ponoć ukryte namiętności, ma w sobie żar i emanuje zmysłową atmosferą. Panuje powszechne przekonanie, że to Niemcy rozsławili Taorminę jako kurort turystyczny. W  XVIII  w. niemieccy pisarze czerpali inspiracje z czarującej atmosfery miasteczka, niemieccy mala- rze przenosili na płótno okoliczne pejzaże, niemieccy podróżnicy wspominali o  niej w pamiętnikach, a poeci tego kraju komponowali o niej wiersze. Poczynając od starożynych Greków, Taorminę od zawsze odwiedzały słynne osobisto- ści (m.in. Marlena Dietrich, malarze Klimt i Dàli, Johann Wolfgang von Goethe, Aleksan- der Dumas, Oscar Wilde, Truman Capote, Andre Gide). Globtroterzy Grand Tour uznali ją w XVIII–XIX w. za miejsce obligatoryjne podczas swoich podróży po Sycylii. W XIX w. rozpoczęła się tu tzw. „turystyka elitarna”. Umożliwiło ją utworzenie w 1870 r. połącze- nia kolejowego z Mesyną, Katanią i Syrakuzami, a cztery lata później otwarcie słynnego luksusowego Gran Hotel Timeo. Na początku XX w. powstały kolejne eleganckie hotele: San Domenico, Metropole, Castello a  Mare, Naumachie i Vittoria, gotowe na przyjecie arystokratów, magnatów i artystów. Guy de Maupassant napisał: „Jeśli ktoś, kto będzie mógł spędzić tylko jeden dzień na Sycylii i spytałby cię, co trzeba zobaczyć, odpowiedz bez zastanowienia: Taorminę!”. Spacer Teatr grecki««« (B1) Tel.: 0942 23 220 – od 9.00 do 2 godz. przed zachodem słońca – 6 EUR. Zbudowany w okresie hellenistycznym teatr został przekształcony i powiększony w epoce rzymskiej. Budowla, którą możemy podziwiać dzisiaj, jest datowana na II w. Jej konstrukcja MESYNA NOCLEGI PUNKT WIDOKOWY RESTAURACJE ISOLA BELLA 1 2 3 4 1 2 3 4 51 Zwiedzanie Sycylii m o c . e m i t s i m a e r D / e n n e v fi e n O © Teatr grecki w Taorminie odzwierciedla ukształtowanie terenu, a  niektóre stopnie cavei zostały wycięte bezpo- średnio w skale. Grecka budowla składała się ze zredukowanej orchestry dla muzyków, chórzystów i tancerzy. Rzymianie zlikwidowali pierwsze rzędy stopni, aby przekształcić je w okrągłą arenę, dostosowaną do igrzysk cyrkowych, i dodali korytarz wejściowy dla gladiatorów i dzikich zwierząt. Czerwień cegły, biel marmurowych kolumn, wciąż zdobiących scenę, i  lazur nieba są barwami dominującymi w tej oazie spokoju. Ze szczytu cavei możemy podziwiać pano- ramę««« Etny, często zwieńczoną śnieżną koroną, której łagodne zbocza łączą się z morzem. Magia tego widoku roztacza się wzdłuż całej cavei, aż do jej lewego krańca, skąd obejmiemy wzrokiem całą Taorminę. Dzięki swojej doskonałej akustyce, teatr gościł festiwal David di Donatello, jedno z najważniejszych wydarzeń włoskiej kinematografii. Dzisiaj odbywają się tutaj Taormina Arte, międzynarodowe letnie spotkania filmowe, teatralne, baletowe i muzyczne. Corso Umberto I« (B1) Wspaniale jest pospacerować po tej uliczce, biegnącej łagodnym zboczem, otoczonej restauracjami, kawiarniami i eleganckimi butikami. Zamknięta w dole bramą Mesyń- ską, a w górze bramą Katańską, otwiera się (zwłaszcza w pierwszej części, po lewej stronie) na labirynt uliczek, które oferują nieoczekiwane wyjścia i małe cukiernie pełne zapachu marcepanu i ciasta migdałowego. Tuż za bramą Mesyńską odkryjemy kościół San Pancrazio, pod wezwaniem pierwszego biskupa Taorminy, wzniesiony w XVII w. na pozostałościach świątyni Zeusa Serapisa (której fragment widać w  lewej ścianie kościoła). Jego wdzięczny portal flankowany dwiema niszami z posągami świętych jest wykonany z taormińskiego kamienia. Na corso Umberto I otwierają się trzy piękne place. Piazza Vittorio Emanuele (B1) Plac zajmuje miejsce dawnego forum. Za kościołem Santa Caterina, z barokowym porta- lem z różowawego marmuru i kamienia z Taorminy, można zobaczyć pozostałości odeonu, niewielkiego krytego teatru z czerwonej cegły, pochodzącego z epoki rzymskiej (I w.). Palazzo Corvaja (B1) Pierwsze kamienie jego konstrukcji, a  także sześcienna wieża wznosząca się w  korpu- sie środkowym (dziedziniec wewnętrzny), są datowane na okres arabski. Boczne lewe skrzydło i schody, które prowadzą na reprezentacyjne piętro, zostały dodane w XIII w., a skrzydło prawe w XV w. Zapomniany na długie lata, został całkowicie odrestaurowany pod koniec II wojny światowej, ale miejscami wciąż prezentuje różne style. Zwieńcze- nie wieży jest w stylu arabskim. Biforia salonu (XIII w.), a także portal wejściowy pałacu są utrzymane w stylu gotyku katalońskiego (schody poprzedzające portal zdobi bardzo zniszczona płaskorzeźba ze scenami z Księgi Rodzaju). Sala Parlamentu (skrzydło prawe) powstała w okresie normańskim. Nazwano ją tak, ponieważ to tutaj w XV w. zasiadał sycy- lijski Parlament. Na dziedzińcu, po prawej stronie znajdują się lokale zajmowane przez 52 Taormina agencję turystyczną APT. Można tu podziwiać piękne tradycyjne marionetki, słynne pupi, a także sycylijskie wózki. Na pierwszym piętrze pałacu mieści się Sycylijskie Muzeum Sztuk i Tradycji ludowych (tel.: 0942 61 02 74 – codz. z wyj. pn. 9.00–13.00, 16.00–20.00 – 2,60 EUR), gdzie możemy zobaczyć wózki, pupi, stroje, hafty, szopki i kolekcję wotów. Naumachie (B1) Znajdują się w małej bocznej uliczce, po lewej stronie. Ich nazwa – Naumachie – odwołuje się do inscenizacji bitew morskich, tak cenionych przez Rzymian. Ślepe arkady z czerwonej cegły z epoki rzymskiej, służyły prawdopodob- nie do podtrzymywania wielkiej cysterny, która stanowiła część prostokątnego budynku, być może gimnazjonu. Piazza IX Aprile« (A–B1) Z tego uroczego placyku zawieszonego na kształt balkonu nad morzem, roztacza się piękny widok«« na zatokę i  Etnę. Trzy pozostałe boki placu zamykają kościoły San Giuseppe (XVII w.) i Sant’Agostino z surową fasadą (dzisiaj biblioteka) oraz wieża Zega- rowa, której łuk prowadzi na XV-wieczne Stare Miasto. Wieża jest datowana na XVII w., epokę, w której zainstalowano zegar, ale wydaje się, że jej fundamenty pochodzą z VI w., kiedy stanowiła część pasa murów obronnych. Niezwykle ożywiony plac z  licznymi kawiarniami z  małymi stolikami pod gołym niebem, jest głównym miejscem spotkań mieszkańców miasta. Piazza Duomo (A1) Na pięknej barokowej fontannie z taormińskiego kamienia, która zdobi ten uroczy plac, zobaczymy symbol miasta, centaura, który figuruje tutaj w wersji żeńskiej. Ta baśniowa postać zamiast czterech nóg posiada dwa ramiona, które trzymają glob ziemski i berło, symbol władzy. Od strony wschodniej znajduje się największy z  basenów o  okrągłej podstawie, służący niegdyś jako wodotrysk. Katedra (A1) Katedra pod wezwaniem św. Mikołaja z Bari została zbudowana w XIII w. Jej prosta fasada jest ozdobiona renesansowym portalem zwieńczonym rozetą i gotyckimi okienkami po obu stronach. Krenelażowe zwieńczenie spowodowało, że nazwano ją katedrą-twierdzą. Mur północny prezentuje piękny portal o łuku przełamanym, podkreślony pędem wino- rośli. Na poziomie transeptu otwiera się jeszcze jedna cudna rozeta. wnętrze – Gotycka budowla na planie krzyża łacińskiego prezentuje nawę główną oświe- tloną ostrołukowymi okienkami i  połączoną z  nawami bocznymi ostrołukowymi arka- dami, spoczywającymi na kolumnach z różowego marmuru. Na drugim ołtarzu prawej nawy możemy podziwiać piękny poliptyk z XVI w., autorstwa Antonella de Saliby. m o c . e m i t s m a e r D / a v e e a S a r a n D © l i Kościół w Taorminie 53 Zwiedzanie Sycylii Palazzo di Santo Stefano (A1) Historyczne centrum Taorminy jest usiane pałacami, w  których styl gotycki łączy się z wpływami arabsko-normańskimi. Ich cechą charakterystyczną jest naprzemienny układ białego i czarnego kamienia lawowego, tworzący dekorację geometryczną i podkreśla- jący łuki, arkadki i portale. Tuż przed bramą Katańską wchodzimy w lewo, w via del Ghetto. Ten XV-wieczny pałac został zbudowany dla książąt Santo Stefano z  rodziny De Spuches, pochodzącej z Hiszpanii. Masywny występ muru przypomina ufortyfikowaną rezydencję. Charakterystycznym elementem dekoracyjnym jest fryz z rąbów z białego i czarnego kamienia lawowego z Syrakuz, który biegnie wzdłuż górnej krawędzi fasady. Elewacja została podzielona na dwa poziomy zrytmizowane biforiami. Górną kondy- gnację zdobią starannie opracowane maswerki. Obecnie w pałacu mieści się fundacja Mazzullo i stała wystawa (tel.: 0942 61 02 73 – 9.30–12.30, 16.00–19.30 – wstęp wolny) rzeźb i rysunków artysty z Graniti (na Boże Narodzenie odbywają się tutaj także czasowe wystawy terakotowych szopek). Dzieła z bazaltu, granitu i brązu koncentrują się wokół tematu cierpienia, zwłaszcza w serii Rozstrzelani (zniekształcone, niekompletne torsy) oraz w  dziele zatytułowanym Ranny kot w  formie kamiennego szkicu. Zaskoczą nas także nieprzeniknione twarze kobiecych popiersi, z których jedne są zaledwie naszkico- wane, a inne doskonale wykończone, jak Safo i elegancka Amazonka. Badia Vecchia (A1) Via Dionisio I. Jej nazwa powstała ponoć w wyniku pomyłki, która zrobiła z niej opactwo (po włosku badia). Ze względu na masywną strukturę, styl i dwubarwny fryz na pierwszym i drugim poziomie, podkreślający piękne biforia, wieża przypomina tę z  pałacu książąt Santo Stefano. W pałacu mieści się Muzeum Archeologiczne (tel.: 0942 62 37 00 – codz. z wyj. pn. 9.00–13.00, 16.00–18.30 – wstęp wolny). Palazzo Ciampoli (A1) Jest on tłem dla stopni sality (po włosku „droga pod górę”) Palazzo Ciampoli, po prawej stro- nie corso Umberto I, nieco wcześniej niż piazza Duomo. Jego fasada, niestety w złym stanie, zniekształcona przez szyld dawnej dyskoteki (dzisiej- szy hotel), prezentuje dwa poziomy, które dzieli dekoracyjny pas z rzeźbionego kamienia. Piękny ostrołukowy portal jest zwieńczony tarczą z datą budowy (1412). I Giardini di Villa Comunale«« (B1) Via Roma. W parku tym, niegdyś prywatnym, można podziwiać wszelkiego rodzaju rośliny i kwiaty, począwszy od tych najbardziej popularnych do bardziej egzotycznych. Jego dawna właści- cielka, pasjonatka ornitologii, Lady Florence Trevelyan, która wykorzystywała park do obserwacji ptaków, kazała tu zbudować wspaniałe edicule w niejednolitym, egzotycznym m o c . e m i t s i m a e r D / e n n e v fi e n O © Plaża w Taorminie 54 Taormina Legenda wulkanu Moio Dawno temu dwaj bracia (jeden z  nich niewidomy), mieli podzielić się dużą ilością zboża. Oczywiście dobrze widzący podzielił je, używając moio (owalnego pojemnika z  wypukłym drugim dnem). Jak mówią Sycylijczycy: „ten, kto rozdziela, bierze najlepsze” (cu sparti avi a megghiu parti) – spryciarz oszukał niewidomego brata, przekazując mu niepełne moio. Niewidomemu, kiedy dotykał ziarna, wydawało się, że naczynie jest wypeł- nione sprawiedliwie. Widzący brat miał wyrzuty sumienia i nie potrafił się cieszyć górą zboża, jaką posiadł. Za karę za niego- dziwość wobec słabszego brata kopiec ziarna i złodziej zamienili się w prawdziwą górę, w wulkan Moio. stylu. Ta najbardziej wyjątkowa, cała w  arkadkach, na pierwszy rzut oka przy- pomina ul, do którego nawiązuje również jej nazwa (The Beehives). Z alejki biegnącej wzdłuż morza rozciąga się piękna pano- rama na Etnę i południowe wybrzeże. Okolice Kanion Alcantara« Przyrodniczą atrakcją okolic Taorminy jest wspaniały kanion Alcantara. Rzeka Alcan- tara ma ok. 50 km długości, jej źródło znajduje się w górach Nebrodi obok Flore- sty, przepływa ona przez rozległy obszar dwóch prowincji Katanii i  Mesyny, a  do morza wpada w  okolicy Taorminy. Grecy nazywali ją Akesine – leczniczą, gojącą rzeką, Rzymianie zbudowali na niej skalny most, Arabowie przemianowali ją na Al  Qantarah – most. Rzeka, zimna nawet latem, zawdzięcza swoją sławę wąwozowi Gola dell’Alcantara, który stanowi najcie- kawszy odcinek założonego w  2001  r. Parku Rzecznego Alcantara, chronią- cego koryto rzeki i  50-kilometrową sferę przybrzeżną. Wąwóz Alcantara powstał przed okresem kolonizacji greckiej, na skutek erupcji lawy z  wulkanu Moio, najbardziej nieprzewi- dywalnego drugorzędnego krateru Etny. Strumień zasadowej lawy płynął wzdłuż rzeki Alcantara i  blokując ją i  trafił do morza, gdzie stworzył półwysep Capo Schiso. Stopniowo woda żłobiła w stygną- cej lawie malownicze wzory i  uwolniła, w  końcowym odcinku swojego biegu, dwie wysokie i grube bazaltowe ściany. Tak powstały osobliwe i jedne z najbardziej spek- takularnych w Europie fantastyczne formy geologiczne wąwozu Alcantara. Do kanionu można zejść pieszo lub zjechać na dół specjalną windą. Da się go przejść w  gumowych butach, które można pożyczyć na miejscu. Wiedzie do niego specjalnie Rezerwat Naturalny Isola Bella Ustanowiony w 1999 r. przez WWF rezer- wat obejmuje obszar, w  którego skład wchodzi skalista, niezwykle malowni- cza Piękna Wyspa (Ísola Bella), z  bujną roślinnością śródziemnomorskią, Capo Sant’Andrea oraz cała linia brzegowa. Wysepkę łączy z  lądem cienki, piaszczy- sty przesmyk. Jest ona znakiem rozpo- znawczym panoramy wybrzeża Taorminy, można się tu kąpać i  plażować (wystar- czy zjechać kolejką linową z Taorminy do Mazzaró i zejść na plażę). m o c . e m i t s m a e r D / v o p h S g e O © l i Isola Bella 55 Zwiedzanie Sycylii przygotowany szlak le Gurne dell’Alcantara, zaczynający się na starym mieście (na placu św. Franciszka) w  Francavilla di Sicilia. Najbardziej spektakularnym sposobem poznania rzeki jest spływ kajakowy. Należy skorzystać z pomocy specjalistów-przewod- ników i zaopatrzyć się w odpowiedni sprzęt, gdyż Alcantara nie ma regularnego biegu, zakręca i  meandruje, w  niektórych miejscach tworzy małe stawy i  wodospady. Krótko mówiąc, nie należy do rzek bezpiecznych. Więcej informacji: tel.: 0942 98 99 11 – www. parcoalcantara.it. Naxos Strefa archeologiczna znajduje się za strefą portową, niedaleko zjazdu na Giardini Naxos z drogi A 18. Dojście do wykopalisk prowadzi od strony via Stracina, która stanowi przedłuże- nie via Naxos, lub przez muzeum przy via Schiso (tylko w godzinach otwarcia muzeum) – tel.: 0942 51 001 – od 9.00 do 1 godz. przed zachodem słońca – 2 EUR. Będąc w  Taorminie, nie można nie odwiedzić pobliskiego stanowiska archeologicz- nego Naxos. Półwysep Capo Schiso przez wieki skrywał niezwykłe znalezisko. Pozosta- łości po najstarszej kolonii greckiej na Sycylii ujrzały światło dzienne dopiero w latach 60. XX w. Tradycja głosi, że antyczni Grecy trzymali się z dala od brzegów Sycylii, ponieważ spodziewali się zastać na wyspie grupę potworów i okrutnych piratów. Było tak do czasu, kiedy Ateńczyk Teokles wysiadł z łodzi na plaży na wschodnim brzegu wyspy, dostrzegł doskonałość sycylijskiej ziemi, wrócił z  kontyngentem Greków z  Chalkis i  utworzył tu pierwszą kolonię. Zdaniem Tukidydesa założenie Naxos miało miejsce w  734  r. p.n.e., czyli w drugim roku XI Olimpiady, i zapoczątkowało rozwój kolonizacji greckiej na Sycy- lii. Samo Naxos istniało jednak dosyć krótko. W 403 r. p.n.e. zaatakował je tyran Syrakuz Dionizjusz. Badania wykazały, że rozwój miasta przebiegał w dwóch fazach. Pierwotna osada istniała na półwyspie już w erze brązu. Na terenie wykopalisk widoczne są mury z VI w p.n.e. oraz pozostałości zabudowań z ostatniej fazy zamieszkania. Obszar osady charakteryzuje się regularnym planem prostokątnym, miasto miało szerokie i długie ulice (tzw. platee), poprzecinane prostopadłymi, węższymi drogami. Na samym końcu Capo Schiso znajdowała się ogrodzona murem sfera sakralna. Po wejściu na obszar wykopalisk wzdłuż 300 m drogi ciągnie się potężna fortyfikacja zachodnia – mur wykonany ze skały wulkanicznej, odgradzający miasto w V w. p.n.e. Dalej natrafiamy na bramę wejściową i  mury otaczające sferę sakralną z  ołtarzami i  odkrytymi pozostałościami po świątyni, datowanej na początek V  w. p.n.e., oraz podłużnym kształcie (wymiary podstawy to 14,25 × 38,40 m). W  pobliżu zamku Paladino, na północy, znajdziemy pozostałości po archaicznych mieszkaniach (m.in. dom a pastas z VII w. p.n.e.). Pierwsze pomieszczenie mieszkalne z VIII w. p.n.e. znajdujące się przy skrzyżowaniu dróg platea A i przecznicy 11 – dom na planie kwadratu – jest bardzo podobny pod względem konstrukcyjno-technicz- nym do domów z Megara Hyblea, Syrakuz i Eloro. Sprzęty, przedmioty użytku codzien- nego i rekwizyty sakralne oraz fragmenty dekoracji architektonicznych z obszaru wyko- palisk zostały zabezpieczone i przeniesione do muzeum archeologicznego, które znaj- duje się w budynku z XVII–XVIII w. na samym wschodzie przylądka Schiso. informator Informacja turystyczna Biuro informacji turystycznej – Piazza Santa Caterina (Palazzo Corvaja) – tel.: 0942 23 243 – faks: 0942 24 941 – www.gate2taor- mina.com, www.taorminanetwork.it – pn.– pt. 8.30–14.00, 16.00–19.00, sb. 9.00–13.00, 16.00–19.00 Biuro informacji turystycznej w Giardi- ni Naxos – Lungomare Tysandros 54 – tel.: 0942 51 010. Dojazd i połączenia Pociągi i autobusy zapewniają połączenia z Katanią (ok. 1 godz.), Mesyną (1 godz.) i Sy- rakuzami (2 godz. 30 min). Linie autobuso- we codziennie łączą miasto z lotniskiem Fontanarossa w Katanii (65 km). Dworzec Taormina-Giardini znajduje się w Villago- nii, 3 km od centrum. Końcowy przystanek 56 autobusowy znajduje się przy via Pi- randello. Restauracje Al Duomo – Vico Ebrei 11 – tel.: 0942 62 56 56 – nieczynne w pn., w I i w XI – rezerwacja zalecana. Ta restauracja z pewnością nam się spodoba: przyjemny ogródek z wido- kiem na katedrę, a także zachęcające po- trawy na bazie lokalnych produktów. Cze- go chcieć więcej? Al Saraceno – Via Madonna della Rocca 18 – tel.: 0942 63 20 15 – nieczynne w pn. (z wyj. VII– VIII) i w XI. Restauracja ta znajduje się przy drodze, która ciągnie się od saraceńskie- go zamku. Na pierwszym piętrze posiada przestronny taras, skąd możemy podziwiać cudowny widok sięgający aż do Zatoki Me- syńskiej. Dania z ryb i pizze. Katania La Piazzetta – Vicolo F. Paladini 5/7 – tel.: 0942 62 63 17 – nieczynne w pn. (z wyj. VII i VIII), w XI i w I. Typowa, szczególnie ujmują- ca restauracja, prowadzona przez rodzinę. Śródziemnomorska kuchnia z mnóstwem dań z ryb. Porta Messina – Largo Giove Serapide 4 – tel.: 0942 23 205. Cztery pory roku, Capricciosa, Na- politaine, Margherita… to tylko kilka pizz, ja- kie możemy spróbować w tej typowej restau- racji. Jeśli nie mamy ochoty na pizzę, menu proponuje także inne pyszne dania. Wydarzenia Święto strojów i wózków sycylijskich – Między kwietniem i majem odbywa się wystawa wózków i widowiska folklory- styczne. Taormina Arte – tel.: 0942 21 142 – www. taormina-arte.com. Międzynarodowy festi- wal muzyczny, teatralny i filmowy, który odbywa się od lipca do września. Produkty lokalne La Bottega del Buongustaio – Via G. di Giovanni 17 – tel.: 094 26 25 769. Położo- ny nieco na uboczu od ożywionej corso Umberto, sklep spożywczy specjalizuje się w produktach sycylijskich posiadających certyfikat apelacji: wina, likiery, sosy, kon- serwy, miód, makarony, oliwa… Idealne miejsce na smakowite zakupy! Katania (Catania)«« Mapa okładkowa C2 Pierwsza rzecz, która rzuca się w oczy w po przybyciu do Katanii, to jednolity kolor kościołów, pałaców, mostów, domów i dróg – odnosi się bowiem wrażenie, jakby miasto nakryte było czarnym, żałobnym płaszczem. Wszystko zrobione jest tu z lawy. Katania przypomina rysu- nek węglem na białej kartce. Jest ponura i jasna jednocześnie: mroczna z powodu czarnego budulca użytego do konstrukcji większości budowli, ale i przestronna, dzięki wielkim placom oraz długim i szerokim ulicom. Usytuowanie Środkowa część wschodniego wybrzeża Sycylii. Gdy w 1836 r. urbanista William wykonał projekt australijskiego miasta Adelajda, zastoso- wał w nim plan wzorowany na historycznym centrum Katanii, którą odwiedził kilka lat wcze- śniej. Najtrudniejszy do opanowania pozostał gęsty i chaotyczny ruch uliczny. Najlepiej jak najszybciej zaparkować swój pojazd i spokojnie korzystać z uroków historycznego centrum. Tło Pierwsza osada została założona po 729 r. p.n.e. w miejscu, w którym dzisiaj znajduje się kościół św. Mikołaja (S. Nicolo) i zakon benedyktynów S. Nicolo l’Arena. Dominacja grecka trwała tu trzy wieki, następnie Katania została podbita przez Rzymian. W  tym czasie powstały: amfiteatr na placu Stesicoro, teatr i odeon przy dzisiejszej Via Vittorio Emanuele i Via Teatro Greco, Forum, którego pozostałości znajdują się na dziedzińcu S. Pantaleone, a także cztery kompleksy term. W okresie wczesnego chrześcijaństwa świadectwo wiary dali tu męczennicy: św. Agata i św. Euplio. W 535 r. Katanię podbili Bizantyjczycy, a trzy wieki później ziemie przeszły pod władanie Saracenów, którzy wywarli wpływ na relacje miasta z pobliskimi wsiami. Pod dominacją normańską w 1071 r. zaczęła powstawać kate- dra (jeden z ciekawszych przykładów warownej architektury sakralnej). W 1239 r. Fryde- ryk II di Svevia rozpoczął budowę zamku Ursino na obrzeżach miejskich, w pobliżu morza, w dzielnicy zalanej później przez lawę w 1669 r. Katastrofy nie oszczędzały miasta, w 1693 r. zostało ono w bardzo dużym stopniu zniszczone przez silne trzęsienie ziemi. Za panowa- nia diuka Camastry Giuseppe Lanzy od 1694 r. miasto zaczęło się odradzać, dawne ulice zostały odgruzowane i uregulowane, powstały obszerne place, zaprojektowane tak, żeby dać mieszkańcom jak najwięcej wolnej przestrzeni w razie następnych trzęsień ziemi. Spacer Stacja kolejowa znajduje się przy Piazza Giovanni XXIII, przy Via VII Aprile. Do centrum Kata- nii można dojść, kierując się Via VII Aprile w stronę placu Męczenników (Piazza dei Martiri). Tu zaczyna się jedna z głównych ulic miasta – Via Vittorio Emanuele, która prowadzi do placu Katedralnego (Piazza del Duomo), będącego centrum spotkań mieszkańców Katanii oraz turystów. Del Duomo powstał po trzęsieniu ziemi w 1693 r. na miejscu dawnego średnio- wiecznego placu targowego. W jego centrum znajduje się Fontanna Słonia – osobliwy XVIII-wieczny asamblaż, do realizacji którego architekt Giovanni Battista Vaccarini użył 57
Pobierz darmowy fragment (pdf)

Gdzie kupić całą publikację:

Sycylia. Udane Wakacje. Wydanie 1
Autor:
Sklep
Format
Cena
Helion.pl Helion.pl
książka
15,92 zł
Idź do sklepu »

Opinie na temat publikacji:

Inne popularne pozycje z tej kategorii:

Czytaj również:

Prowadzisz stronę lub blog? Wstaw link do fragmentu tej książki i współpracuj z Cyfroteką: