Turbo Pascal, mimo tego, że może być uważany za weterana na rynku języków programowania, nadal cieszy się sporą popularnością, szczególnie wśród osób poznających podstawy samodzielnego tworzenia aplikacji. Prosta i czytelna składnia, spore możliwości i sprawdzone środowiska programistyczne to przyczyny powodzenia Turbo Pascala. Za poznawaniem tego języka przemawia również fakt wykorzystywania jego nieco bardziej rozbudowanej wersji w środowisku Delphi -- jednym z najpowszechniej wykorzystywanych narzędzi do tworzenia aplikacji.
Książka 'Turbo Pascal. Leksykon kieszonkowy' to zbiór najbardziej niezbędnych informacji o Turbo Pascalu. Przedstawia najistotniejsze elementy języka, koncentrując się na tworzeniu aplikacji pracujących pod kontrolą systemu Windows. Zawarte w niej informacje będą szczególnie przydatne dla tych Czytelników, którzy już znają podstawowe zasady programowania w języku Turbo Pascal, a w książce będą szukali pomocy w rozwiązaniu konkretnych problemów związanych z samodzielnym tworzeniem aplikacji użytkowych.
Struktura programu
Deklaracje
Typy i operatory
Instrukcje
Procedury i funkcje
Struktury
Elementy zewnętrzne
Znajdź podobne książki Ostatnio czytane w tej kategorii
Darmowy fragment publikacji:
IDZ DO
IDZ DO
PRZYK£ADOWY ROZDZIA£
PRZYK£ADOWY ROZDZIA£
SPIS TREĎCI
SPIS TREĎCI
KATALOG KSI¥¯EK
KATALOG KSI¥¯EK
KATALOG ONLINE
KATALOG ONLINE
ZAMÓW DRUKOWANY KATALOG
ZAMÓW DRUKOWANY KATALOG
TWÓJ KOSZYK
TWÓJ KOSZYK
DODAJ DO KOSZYKA
DODAJ DO KOSZYKA
CENNIK I INFORMACJE
CENNIK I INFORMACJE
ZAMÓW INFORMACJE
ZAMÓW INFORMACJE
O NOWOĎCIACH
O NOWOĎCIACH
ZAMÓW CENNIK
ZAMÓW CENNIK
CZYTELNIA
CZYTELNIA
FRAGMENTY KSI¥¯EK ONLINE
FRAGMENTY KSI¥¯EK ONLINE
Wydawnictwo Helion
ul. Chopina 6
44-100 Gliwice
tel. (32)230-98-63
e-mail: helion@helion.pl
Turbo Pascal.
Leksykon kieszonkowy
Autorzy: Jan Zahorski, Andrzej Or³owski
ISBN: 83-7361-741-8
Format: B6, stron: 136
Turbo Pascal, mimo tego, ¿e mo¿e byæ uwa¿any za weterana na rynku jêzyków
programowania, nadal cieszy siê spor¹ popularnoġci¹, szczególnie wġród osób
poznaj¹cych podstawy samodzielnego tworzenia aplikacji. Prosta i czytelna sk³adnia,
spore mo¿liwoġci i sprawdzone ġrodowiska programistyczne to przyczyny powodzenia
Turbo Pascala. Za poznawaniem tego jêzyka przemawia równie¿ fakt wykorzystywania
jego nieco bardziej rozbudowanej wersji w ġrodowisku Delphi — jednym
z najpowszechniej wykorzystywanych narzêdzi do tworzenia aplikacji.
Ksi¹¿ka „Turbo Pascal. Leksykon kieszonkowy” to zbiór najbardziej niezbêdnych
informacji o Turbo Pascalu. Przedstawia najistotniejsze elementy jêzyka, koncentruj¹c
siê na tworzeniu aplikacji pracuj¹cych pod kontrol¹ systemu Windows. Zawarte
w niej informacje bêd¹ szczególnie przydatne dla tych Czytelników, którzy ju¿ znaj¹
podstawowe zasady programowania w jêzyku Turbo Pascal, a w ksi¹¿ce bêd¹ szukali
pomocy w rozwi¹zaniu konkretnych problemów zwi¹zanych z samodzielnym
tworzeniem aplikacji u¿ytkowych.
• Struktura programu
• Deklaracje
• Typy i operatory
• Instrukcje
• Procedury i funkcje
• Struktury
• Elementy zewnêtrzne
Spis treści
1. Struktura programu ...................................................p................... 9
2. Komentarze...................................................p...............................12
3. Deklaracje...................................................p................................. 14
Deklaracje etykiet
Deklaracje podprogramów
Deklarcje typów
Zakres i zasięg deklaracji
Deklaracje zmiennych
14
14
16
16
17
4. Typy ...................................................p.......................................... 18
Typy Windows API
Typy literałów
Typy proste
Typy mnogościowe
Typy okrojone
Typy plikowe
Typy rekordowe
Typy tablicowe
Typy wskazujące
Typy wyliczeniowe
Zgodność typów
18
19
19
22
23
23
23
24
24
25
26
3
5. Operatory ...................................................p................................. 27
Operatory arytmetyczne
Operatory logiczne
Operatory łańcuchowe
Operatory mnogościowe
Operatory relacji
Priorytety operatorów
27
27
28
29
30
30
6.
Instrukcje ...................................................p...................................31
Instrukcja grupująca
Instrukcja kodowa
Instrukcje powtarzające
Instrukcja procedury (procedure)
Instrukcja skoku (goto)
Instrukcja przypisania (:=)
Instrukcja pusta
Instrukcja warunkowa (if)
Instrukcja wiążąca (with)
Instrukcja wyboru (case)
31
31
32
34
34
35
35
35
36
37
7. Podprogramy...................................................p............................ 39
Podprogramy kodowe
Podprogramy obsługi przerwań (interrupt)
Podprogramy skojarzenia parametrów z argumentami
Podprogramy rekurencyjne
39
40
40
42
8. Dyrektywy kompilatora...................................................p...........43
Symbole predefiniowane
46
9. Struktury...................................................p...................................49
TMsg
TOpenFilename
TPoint
4
|
Spis treści
49
49
51
TPaintStructure
TRect
TWndClass
51
51
52
10. Procedury i funkcje ...................................................p.................. 53
11. Elementy zewnętrzne programu .............................................. 115
115
Moduły
Biblioteki DLL
118
Pliki włączane do programu dyrektywą {$I Nazwa_programu} 120
A API...................................................p............................................ 121
Przykład programu z wykorzystaniem funkcji API
121
Skorowidz ...................................................p.............................. 135
Spis treści
|
5
Rozdział 6. Instrukcje
Instrukcja grupująca
Instrukcja grupująca to jedna z najważniejszych instrukcji w pro-
gramie, ponieważ każdy program w Turbo Pascalu musi mieć
przynajmniej jedną taką instrukcję tworzącą główny blok pro-
gramu. Instrukcja grupująca rozpoczyna się słowem kluczowym
begin , a kończy słowem kluczowym end. Instrukcja grupująca
umożliwia wykonanie kilku instrukcji, w przypadku gdy ze
względów składniowych użyć możemy tylko jednej instrukcji
(pętle) lub przy budowie procedur i funkcji, np.
program test;
uses WinCrt;
var
A, C : Integer;
begin
C := 0;
while C 10 do
begin
A := A + C;
Inc(C);
end;
end.
Instrukcja kodowa
Instrukcja kodowa inline (argument) przeznaczona jest do
umożliwienia użycia w programie instrukcji asemblera, czyli
skorzystania z języka niskiego poziomu, ale za to dającego
możliwość pełnej kontroli nad maszyną.
inline($58); {odpowiada rozkazowi pop AX}
D:PDFTurbo Pascal. Leksykon kieszonkowysklad.doc
11 lut 05
31
31
Instrukcje powtarzające
Dla (for)
Instrukcja powtarzająca for przeznaczona jest głównie do wy-
konywania pojedynczej instrukcji lub grupy instrukcji założoną
a priori ilość razy. Ilość powtórzeń pętli deklarujemy w momen-
cie jej pisania, zakładając, że nic nie zakłuci jej przebiegu. Pętla
dla składa się ze słowa kluczowego for, nazwy i deklaracji war-
tości początkowej zmiennej sterującej, słowa kluczowego to (dow-
nto), deklaracji wartości końcowej zmiennej sterującej, słowa
kluczowego do, po którym następuje instrukcja (instrukcje), które
mają być wykonywane w pętli. Najprostszą realizację pętli ilu-
struje listing:
for a := 0 to 9 do a := a + 5; {Pętla będzie się wykonywać
10 razy}
Nieco bardziej skomplikowany przykład przedstawia listing:
for i := 0 to 127 do
for j := 0 to 127 do
begin
Bufor[i, j] := i + j;
end;
W przykładzie tym mamy do czynienia z zagnieżdżeniem pętli,
co jest zjawiskiem dosyć powszechnym i często stosowanym
w praktyce.
Dopóki (while)
Instrukcja powtarzająca dopóki składa się ze słowa kluczowego
while, warunku i słowa kluczowego do. Istotną cechą tej in-
strukcji jest to, że warunek początkowy jest sprawdzany każdo-
razowo przed kolejnym wykonaniem pętli i jeżeli przybierze
wartość False, wykonywanie pętli zostaje zakończone. Znajomość
32
|
Turbo Pascal. Leksykon kieszonkowy
32
11 lut 05
D:PDFTurbo Pascal. Leksykon kieszonkowysklad.doc
momentu sprawdzania warunku ma niezwykle istotne znaczenie
dla określenia ilości powtórzeń pętli. Jeżeli o tym zapomnimy
to możemy po zakończeniu pętli otrzymać wynik niezgodny
z założonym czyli fałszywy. Przykłady wykorzystania instrukcji
while przedstawiają listingi:
X := 0;
while X 10 do {Fałsz gdy X = 10}
begin
Inc(X); {Uwaga. Jeżeli zapomnisz nie wyjdziesz z pętli!}
end;
Writeln( X 10)= , X); {Wynik X = 10}
X := 0;
while X = 10 do {Fałsz gdy X = 11}
begin
Inc(X); {Uwaga. Jeżeli zapomnisz nie wyjdziesz z pętli!}
end;
Writeln( X = 10 = , X); {Wynik X = 11}
Dopóty (repeat)
Instrukcja powtarzająca dopóty składa się ze słowa kluczowego
repeat , instrukcji do wykonania, słowa kluczowego until
i warunku zakończenia pętli. Przykłady przedstawiają laistingi:
X := 0;
repeat
Inc(x); {Uwaga. Jeżeli zapomnisz nie wyjdziesz z pętli!}
until X 10;
Writeln( X 10 = ,X); {Wynik X = 11}
X := 0;
repeat
Inc(x); {Uwaga. Jeżeli zapomnisz nie wyjdziesz z pętli!}
until X = 10;
Writeln( X = 10 = ,X); {Wynik X = 11}
Rozdział 6. Instrukcje
|
33
D:PDFTurbo Pascal. Leksykon kieszonkowysklad.doc
11 lut 05
33
Instrukcja procedury (procedure)
Instrukcja procedury składa się z : słowa kluczowego procedure,
nazwy procedury, opcjonalnie w nawiasach argumentów oraz
instrukcji grupującej begin..end.
Procedura z parametrami
procedure Dodaj(X, Y : Integer);
begin
X := Y + 10;
end;
i procedura bez parametrów
procedure EkranTekstowy;
begin
X := ScreenSize.X;
Y := ScreeSize.Y;
Writeln( Długość ekranu tekstowego = , X);
Writeln( Wysokość ekrany tekstowego = , Y);
end;
34
|
Turbo Pascal. Leksykon kieszonkowy
34
11 lut 05
D:PDFTurbo Pascal. Leksykon kieszonkowysklad.doc
Pobierz darmowy fragment (pdf)
Gdzie kupić całą publikację:
Opinie na temat publikacji:
Inne popularne pozycje z tej kategorii:
Czytaj również:
Prowadzisz stronę lub blog? Wstaw link do fragmentu tej książki i współpracuj z Cyfroteką :
