Publikacja poświęcona jest finansom jednostek samorządu terytorialnego, w szczególności miast, w dwóch kontekstach: krajowej polityki miejskiej oraz zrównoważonego rozwoju. Na tym tle omawiane są zagadnienia finansowania rozwoju miast, inwestycji, zadłużenia, rewitalizacji oraz zadań, takich jak polityka mieszkaniowa czy ochrona zdrowia. Opisano w niej wiele wątków podjętej problematyki, co podkreślane jest również w dokumentach strategicznych, takich jak Krajowa Polityka Miejska (polityki rozwoju lokalnego i regionalnego, źródła finansowania zrównoważonego rozwoju miast, rozwój Łodzi i jego uwarunkowania finansowe oraz społeczne aspekty finansowania miast). Duże znaczenie miast i problematyki miejskiej ujęto w perspektywie finansowej Unii Europejskiej na lata 2014–2020. Miasta będą mogły ubiegać się o fundusze unijne z programów krajowych i regionalnych, a także ze specjalnie dla nich przygotowanego nowego instrumentu – Zintegrowane Inwestycje Terytorialne. Przewidywane kierunki działań miast to m.in.: wzmacnianie konkurencyjności firm, walka z ubóstwem i dyskryminacją, włączenie społeczne, przechodzenie na gospodarkę niskoemisyjną, wzmacnianie jakości zatrudnienia i transport zrównoważony. Na szeroko rozumiane programy rewitalizacji miast planowane są zarówno miliardowe środki krajowe, jak i europejskie. Zawarte w książce zagadnienia były omawiane na konferencji naukowej zorganizowanej w kwietniu 2015 r. przez Katedrę Finansów Publicznych Uniwersytetu Łódzkiego.
Darmowy fragment publikacji:
Zrównoważony
rozwój miast
Polityka i finanse
Ekonomia
Zrównoważony
rozwój miast
Polityka i finanse
pod redakcją naukową Beaty Guziejewskiej
Beata Guziejewska – Uniwersytet Łódzki, Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Instytut Finansów, Katedra Finansów Publicznych, 90-255 Łódź, ul. POW 3/5
RECENZENT
Magdalena Zioło
REDAKTOR INICJUJĄCY
Monika Borowczyk
REDAKTOR WYDAWNICTWA UŁ
Katarzyna Gorzkowska
SKŁAD I ŁAMANIE
Munda – Maciej Torz
PROJEKT OKŁADKI
Stämpfli Polska Sp. z o.o.
Zdjęcie wykorzystane na okładce: © Shutterstock.com
© Copyright by Uniwersytet Łódzki, Łódź 2015
Wydane przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Wydanie I. W.06991.15.0.K
Ark. wyd. 13,0; ark. druk. 17,125
ISBN 978-83-7969-813-4
e-ISBN 978-83-7969-814-1
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
90-131 Łódź, ul. Lindleya 8
www.wydawnictwo.uni.lodz.pl
e-mail: ksiegarnia@uni.lodz.pl
tel. (42) 665 58 63
Spis treści
Wprowadzenie (Beata Guziejewska)
I. Wybrane aspekty polityki rozwoju lokalnego
i regionalnego ze szczególnym uwzględnieniem miast
Beata Guziejewska, Krajowa Polityka Miejska a kondycja finansowa
miast na prawach powiatu
Małgorzata Magdalena Dworakowska, Realizacja inwestycji przez miasta
na prawach powiatu jako działanie na rzecz ich zrównoważonego
rozwoju
Iwona Wojciechowska-Toruńska, Misje i wizje w tzw. smart cities
Aneta Tylman, Czy rewitalizacja może stać się kluczowym procesem
w rozwoju miast? Założenia dokumentów strategicznych
Magdalena Jasiniak, Znaczenie kapitału zagranicznego w rozwoju
polskich regionów
Radosław Pastusiak, Efektywność samorządów terytorialnych w za-
kresie stymulowania rozwoju regionalnego. Relacje z inwestorem
II. Źródła finansowania zrównoważonego rozwoju miast
Beata Zofia Filipiak, Dylematy dotyczące dywersyfikacji źródeł finan-
sowania zrównoważonego rozwoju jednostek samorządu teryto-
rialnego ze szczególnym uwzględnieniem dużych miast
Tomasz Uryszek, Zrównoważone finanse lokalne w praktyce. Przykład
dużych miast w Polsce
Szymon Bryndziak, Sytuacja finansowa miast na prawach powiatu
w Polsce i jej determinanty ze szczególnym uwzględnieniem pro-
blemu zadłużenia
7
11
13
29
41
55
67
81
93
95
111
125
6
Spis treści
Dagmara Hajdys, Rynek instrumentów dłużnych Catalyst źródłem ka-
pitału inwestycyjnego jednostek samorządu terytorialnego
139
Zofia Dolewka, Analiza dochodów własnych jednostek samorządo-
wych województwa łódzkiego
Magdalena Ślebocka, Podatek od nieruchomości jako źródło finanso-
wania wydatków miast i jego miejsce w procesie prognozy finan-
sowej na przykładzie miast na prawach powiatu województwa
łódzkiego
153
165
III. Rozwój Miasta Łodzi i jego uwarunkowania finansowe
Katarzyna Kowalska, Fundusze unijne dla zrównoważonego rozwoju
179
Miasta Łodzi – wczoraj i dziś
Kamil Borowski, Problemy i wyzwania Strategii Zintegrowanego Roz-
woju Łodzi 2020+
181
193
Vadim Stasiak, Uwarunkowania rozwoju Miasta Łodzi. Próby ekono-
micznego pobudzenia miasta po upadku przemysłu lekkiego
207
IV. Wybrane aspekty społeczne finansowania miast
Alina Muzioł-Węcławowicz, Publiczne polityki mieszkaniowe a zrów-
noważony rozwój miast
Katarzyna Miszczyńska, Zdrowie publiczne i wydatki na ochronę zdro-
wia a rozwój zrównoważony jednostek samorządu terytorialnego
Stanisław Wieteska, Wykorzystanie monitoringu wizyjnego do ustale-
nia sprawców drogowych wypadków komunikacyjnych w Polsce
Sharifa Shakirova, Rola ochrony środowiska w procesie zrównoważo-
nego rozwoju w Republice Tadżykistanu
223
225
237
253
267
Wprowadzenie
Niniejsza monografia jest pokłosiem konferencji naukowej pod tytu-
łem „Finansowanie zrównoważonego rozwoju miast”, zorganizowanej
w dniach 23–24 kwietnia 2015 r. w Łodzi przez Katedrę Finansów Pu-
blicznych Uniwersytetu Łódzkiego. Honorowy patronat nad tym wyda-
rzeniem objęła Prezydent Miasta Łodzi Pani Hanna Zdanowska. Kon-
ferencja umożliwiła skonfrontowanie poglądów teoretyków i praktyków
zajmujących się problemami finansów samorządu terytorialnego, proble-
mami rozwoju miast i rozmaitymi aspektami zrównoważonego rozwo-
ju. Zarówno przebieg konferencji, jak i zawartość referatów – artykułów
składających się na niniejsze opracowanie – obrazują wielowątkowość
podjętej problematyki, co podkreślane jest również w dokumentach stra-
tegicznych, takich jak Krajowa Polityka Miejska.
Duże znaczenie miast i problematyki miejskiej ujęto w perspektywie
finansowej Unii Europejskiej na lata 2014–2020. Miasta będą mogły ubie-
gać się o fundusze unijne z programów krajowych i regionalnych, a także
ze specjalnie dla nich przygotowanego nowego instrumentu Zintegro-
wane Inwestycje Terytorialne. Przewidywane kierunki działań miast to
m.in.: wzmacnianie konkurencyjności firm, walka z ubóstwem i dyskry-
minacją, włączenie społeczne, przechodzenie na gospodarkę niskoemi-
syjną, wzmacnianie jakości zatrudnienia i transport zrównoważony. Na
szeroko rozumiane programy rewitalizacji miast planowane są zarówno
miliardowe środki krajowe, jak i europejskie.
Konferencja rozpoczęła się powitaniem gości oraz otwarciem obrad
przez Prorektora ds. współpracy z zagranicą prof. dr hab. Zofię Wyso-
kińską i Dziekana Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego prof. UŁ,
dr hab. Pawła Starostę. Pani Prorektor podkreślała znaczenie zrównowa-
żonego rozwoju w aspekcie tzw. zielonych miast na szczeblu krajowym
i unijnym, oraz podejmowania tej tematyki na uczelniach wyższych.
Zwróciła uwagę na fakt, iż Uniwersytet Łódzki znajduje się w rankingu
GreenMetric World University Ranking w gronie pierwszych stu uczelni
8
światowych zajmujących się tym tematem. Następnie przybyłych gości
przywitał prof. Paweł Starosta. W swojej krótkiej wypowiedzi przedsta-
wił, w jaki sposób kształtował się zrównoważony rozwój, którego począt-
ków można upatrywać w schyłkowej fazie społeczeństwa industrialnego.
Idea zrównoważonego rozwoju zakłada stabilny, systematyczny wzrost,
który nie będzie przeprowadzany kosztem aktualnych i przyszłych poko-
leń. Pan Dziekan uwypuklił też znaczenie wspólnej pracy ekonomistów
i socjologów dla rozwijania się tej dziedziny.
W czasie I sesji konferencji miały miejsce szczególnie ciekawe wystą-
pienia i referaty, prezentowane przez praktyków życia społeczno-gospo-
darczego. Obradom tej sesji przewodniczyła Pani prof. UŁ dr hab. Beata
Guziejewska. Na początku zabrali głos przedstawiciele Urzędu Miasta
Łodzi. Jako pierwsza wystąpiła Pani Katarzyna Kowalska z Wydzia-
łu ds. Zarządzania Projektami, która wygłosiła referat na temat fundu-
szy europejskich w zrównoważonym rozwoju Miasta Łodzi. Istotnym
elementem jej wypowiedzi była prezentacja różnic w finansowaniu
w ramach programów operacyjnych 2007–2013 i 2014–2020. Prelegentka
podkreślała, iż w nowej perspektywie większy nacisk zostanie położony
na wskaźniki służące poprawie efektywności wykonywania projektów,
a także zyskają na znaczeniu instrumenty inżynierii finansowej. Zwróciła
też uwagę na zmniejszenie wielkości pomocy publicznej dla Łodzi z 50
do 35 , co spowoduje konieczność wkładu własnego na poziomie 65 .
Następny prelegent, Pan Tomasz Jakubiec, Dyrektor Biura Strategii
Miasta, przedstawił strategiczne projekty dotyczące finansowania zrów-
noważonego rozwoju Miasta Łodzi. Na początek zaznajomił słuchaczy
z opartą na trzech filarach wizją Miasta Łodzi, z którą łączą się m.in.
następujące wyzwania dla miasta: poprawa jakości życia, odwrócenie ten-
dencji niskiej demografii, stworzenie zrównoważonej sieci transportowej
w Mieście Łodzi i aglomeracji, budowa więzi społecznej oraz partycypacji
obywatelskiej wspólnoty samorządowej, sprawne zarządzanie miastem,
rewitalizacja przestrzeni miejskiej. Projekty będą realizowane przy wy-
korzystaniu funduszy pochodzących z Unii Europejskiej, której wkład
wyniesie 85 , zaś wkład Miasta Łodzi będzie oscylował na poziomie
1 mld zł, a 200 mln zł będą stanowiły rezerwy. Pan Dyrektor opisał plany
na najbliższe lata. Najważniejsze projekty mają być realizowane w zakre-
sie rewitalizacji, transportu i komunikacji, ochrony środowiska, a także
sportu i edukacji. Będą obejmowały m.in. rewitalizację Księżego Młyna,
Pałacu Poznańskich, budynków zabytkowej elektrociepłowni EC1.
Z kolei głos zabrał Pan Andrzej Brzozowy, zastępca dyrektora Depar-
tamentu Polityki Przestrzennej z Ministerstwa Infrastruktury i Rozwo-
ju. Jego wystąpienie dotyczyło Krajowej Polityki Miejskiej. Przedstawił
dokument określający planowanie działalności rządowej dotyczące poli-
Wprowadzenie9
tyki miejskiej, uwzględniające cele i kierunki określone w Strategii Roz-
woju Kraju oraz Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego. Podkreślił,
iż celem takiej polityki jest wzmocnienie zdolności miasta i obszarów
zurbanizowanych do kreowania zrównoważonego rozwoju, tworzenia
miejsc pracy oraz poprawy jakości życia mieszkańców. Cel główny zo-
stał podzielony na dziesięć celów szczegółowych. Pan Andrzej Brzozowy
przybliżył kilka z nich. Zwrócił uwagę na konieczność lepszego zarzą-
dzania zasobami ludzkimi, budowy miasta otwartego na dialog, rozwoju
transportu i zwiększenia mobilności miejskiej oraz rozwoju projektów
rewitalizacyjnych.
W dalszej kolejności wystąpiła Pani Wiesława Łuczak, Skarbnik Piotr-
kowa Trybunalskiego oraz Przewodnicząca Forum Skarbników Samo-
rządów Województwa Łódzkiego, która opisała aktualne problemy do-
tyczące finansów samorządowych. Na samym początku przedstawiła
problem nieadekwatnych subwencji oświatowych w porównaniu z wy-
datkami związanymi z tą dziedziną. Następnie odniosła się do pojawie-
nia się zasady tzw. wielości budżetu w miejsce dawnej nadrzędnej zasady,
stanowiącej o jego zupełności i jedności. Przypomniała także art. 243
ustawy o finansach publicznych, który zakłada, że średnia arytmetycz-
na bieżącej nadwyżki operacyjnej, powiększona o dochody ze sprzedaży
mienia w stosunku do dochodu z trzech lat poprzedzających, wyznacza
limit dla samorządu dla kwoty, którą można przeznaczyć na obsługę dłu-
gu w roku planowanym. Prelegentka zaznaczyła, że w jej opinii błędem
jest m.in. pozostawienie we wzorze (zamieszczonym w art. 243) dotacji
majątkowych, które są koniunkturalne i zmienne oraz brak w owym wzo-
rze środków wolnych i nadwyżek, które również mogą stanowić fundusze
na spłatę kredytu. Ostatnia poruszona kwestia dotyczyła próby określenia
czynników warunkujących zrównoważony rozwój. Pani Wiesława Łu-
czak postawiła trzy tezy, podkreślając, że zrównoważony rozwój wymaga:
1) mądrej strategii, przejawiającej się powiązaniem jej działań z fi-
nansami poprzez adekwatną ilość środków pieniężnych przezna-
czonych do realizacji zadań;
2) powiązania strategii z wieloletnią prognoza finansową, a więc za-
równo z wykazem przedsięwzięć, jak i prognozą długów – nie-
odzowne jest, aby miasto jednocześnie mogło zapewnić finan-
sowanie strategii w całym planowanym okresie oraz utrzymało
zdolność nieprzerwanego, stabilnego, uwzględniającego preferen-
cje finansowania usług publicznych;
3) ograniczenia wrażliwości dochodów samorządowych na koniunk-
turę gospodarczą – elementem dochodu podatnym na ową wrażli-
wość są udziały podatku PIT i CIT. Dodatkowo, kwestia dochodu
dla samorządów z podatku VAT pozostaje nieuregulowana.
Wprowadzenie10
Podsumowując, Pani Skarbnik stwierdziła, że sytuacja finansowa sa-
morządów uległa pogorszeniu i nowe wskaźniki, które zostały wprowa-
dzone w 2009 r. w ustawie o finansach publicznych, spotęgowały proble-
my finansowe wielu samorządów.
Ostatnim z prelegentów I sesji konferencji był Pan Tomasz Kassel,
partner w PricewaterhouseCoopers Sp. z o.o., który przybliżył rolę, jaką
odgrywa podatek VAT w jednostkach samorządu terytorialnego na tle
rozwiązań europejskich. W związku z tym, że VAT wynosi 23 , czyli
około 1/5 wartości inwestycji, przesądza o tym, jaki będzie koszt zre-
alizowanego projektu. Ma to znaczenie, gdyż po stronie podatku nali-
czonego, czyli kosztów, miasto ma prawo do ich odliczenia. Pan Tomasz
Kassel przedstawił trzy modele systemu kompensacji, czyli jak z tym pro-
blemem poradziły sobie inne kraje UE. Model pierwszy, wywodzący się
z Austrii i odnoszący się do służby zdrowia, przewiduje możliwość zwro-
tu VAT-u naliczonego, znajdującego się w fakturach kosztowych. Jest to
kwota 3–7 . Model drugi, francuski – który prelegent uznał za najlepszy
spośród prezentowanych – mógłby być zastosowany w Polsce. Polega on
na tym, że jeżeli w gminie istnieją wydatki inwestycyjne, które nie służą
działalności komercyjnej (np. drogi), to gmina dostaje 15,482 kwoty
wydatków jako zwrot refundowany ze Skarbu Państwa. Natomiast model
trzeci, wywodzący się ze Szwecji, jest modelem mieszanym, w którym
gminy mają prawo do zwrotu 6 od zakupu dla swoich mieszkańców
świadczeń zdrowotnych. W fakturach medycznych występuje nieodli-
czony VAT, w związku z tym 6 jedynie stanowi rekompensatę w nie-
wielkim stopniu. W Polsce kwestia podatku VAT w samorządach jest nie-
jasna ze względu na przepisy prawne.
W czasie II i III sesji prezentowali swoje referaty pracownicy nauko-
wo-dydaktyczni i doktoranci. To właśnie te wystąpienia składają się na
cztery części niniejszej monografii. W części pierwszej zawarto artykuły
poświęcone różnorodnym aspektom rozwoju lokalnego i regionalnego,
kierunkom polityki miejskiej, koncepcji smart city, problemom rewitali-
zacji miast oraz instrumentom „przyciągania” inwestycji gospodarczych.
Część druga dotyczy problematyki bezpośrednio związanej z finansowa-
niem zrównoważonego rozwoju miast. Część trzecia obejmuje opracowa-
nia odnoszące się bezpośrednio do rozwoju Łodzi, czyli miasta o wyjąt-
kowej historii i wielkich wyzwaniach na przyszłość. Natomiast ostatnia,
czwarta część zawiera różnorodne rozważania z zakresu tzw. problematy-
ki miejskiej (transport, ochrona zdrowia), a także przykład uwzględnie-
nia aspektów rozwoju zrównoważonego w jednym z krajów azjatyckich.
Beata Guziejewska
WprowadzenieI
Wybrane aspekty polityki
rozwoju lokalnego i regionalnego
ze szczególnym uwzględnieniem miast
Krajowa Polityka Miejska
a kondycja finansowa miast
na prawach powiatu1
Beata Guziejewska*
Abstrakt. Podstawowym celem rozważań jest przedstawienie i ocena założeń
dokumentu będącego elementem polityki regionalnej i przestrzennej w Polsce
pt. Krajowa Polityka Miejska. Podkreślono, iż problemy funkcjonowania i rozwoju
miast są złożone i wielowątkowe. W dokumencie wyodrębniono dziesięć obsza-
rów tematycznych: kształtowanie przestrzeni, partycypacja społeczna, transport
i mobilność miejska, niskoemisyjność i efektywność energetyczna, rewitalizacja,
polityka inwestycyjna, rozwój gospodarczy, ochrona środowiska i adaptacja do
zmian klimatu, wyzwania demograficzne, zarządzanie obszarami miejskimi. Za-
łożenia tej zintegrowanej polityki skonfrontowano z sytuacją finansową miast na
prawach powiatu, która z jednej strony charakteryzuje się dużym zakresem do-
chodów własnych i samodzielnością finansową, a z drugiej rosnącym stopniem
zadłużenia.
Słowa kluczowe: polityka miejska, finanse lokalne, miasta na prawach powiatu.
1.
Wprowadzenie
Rozwój społeczno-ekonomiczny opiera się współcześnie na planowa-
nych świadomych działaniach państwa, podmiotów ponadpaństwowych,
regionalnych i lokalnych. Od wielu lat problematyka rozwoju zarówno
w nauce, jak i polityce ukierunkowana jest terytorialnie, gdyż próbuje się
uwzględniać specyfikę, problemy oraz potencjał zróżnicowanych miejsc
* Dr hab. prof. nadzw. UŁ, Uniwersytet Łódzki, Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny,
Katedra Finansów Publicznych, 90-214 Łódź, ul. Rewolucji 1905 r. nr 39.
1 Artykuł powstał w ramach projektu badawczego Narodowego Centrum Nauki
pt. System finansowania samorządu terytorialnego a kreowanie i utrwalanie iluzji
fiskalnych. Komplementarność metod jakościowych i ilościowych, nr 2014/13/B/
HS4/00162.
14
i regionów. W tym kontekście w Unii Europejskiej mówi się przede wszyst-
kim o polityce regionalnej oraz polityce wobec obszarów wiejskich, zaś od
kilku lat w sposób szczególny również o polityce wobec miast i ich spe-
cyfice. Konsekwencją ukierunkowanej terytorialnie polityki rozwoju jest
dostrzeżenie problemów obszarów zurbanizowanych również w Polsce
i opracowanie w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju dokumentu zaty-
tułowanego Krajowa Polityka Miejska (KPM), który jest elementem całego
zbioru dokumentów strategicznych związanych z długo- i średniotermino-
wymi działaniami, mającymi na celu wsparcie zrównoważonego rozwoju
kraju. Zgodnie z ustawą o zasadach prowadzenia polityki rozwoju Krajowa
Polityka Miejska jest dokumentem opisującym planowane kierunki dzia-
łań administracji rządowej w odniesieniu do miast, ale uwzględniające cele
i kierunki polityki określone w Średniookresowej Strategii Rozwoju Kra-
ju (ŚSRK) oraz Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego. W kontekście
przedmiotowych rozważań warte podkreślenia jest, że KPM „służy celo-
wemu, ukierunkowanemu terytorialnie działaniu państwa na rzecz zrów-
noważonego rozwoju miast i ich obszarów funkcjonalnych oraz wykorzy-
staniu ich potencjałów w procesach rozwoju kraju”2.
2.
Rozwój w wymiarze globalnym i lokalnym
Paradoksalnie, podejmując obecnie problematykę rozwoju lokalnego czy
regionalnego, nie można abstrahować od wymiaru jeszcze szerszego – glo-
balnego. Podkreśla się nawet, iż zrównoważony rozwój jednostek samo-
rządu terytorialnego, które ze swej istoty mają wymiar lokalny, nie jest
współcześnie możliwy bez pewnych działań w skali globalnej. W wyniku
gry słów „globalny” i „lokalny” powstało pojęcie – oksymoron „glokali-
zacja”, co oddaje nierozerwalność związków pomiędzy zjawiskami w skali
ogólnoświatowej, regionalnej oraz lokalnej3. Pojęcie glokalizacji pojawiło
się jako reakcja na proces globalizacji i jej skutki, w celu wzmocnienia toż-
samości z konkretną jednostką samorządu terytorialnego, zakorzenienia,
poczucia więzi i przynależności do określonej wspólnoty (zbiorowości).
Na fakt, iż kluczowym elementem procesu globalizacji, w coraz szerszym
2 Krajowa Polityka Miejska, Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju, Warszawa 2013,
https://www.mir.gov.pl/aktualnosci/polityka_rozwoju/Documents/Zalozenia_
KPM_20_lipca_po_uwagach_MMN.pdf, s. 5 (dostęp: 1.04.2015).
3 Szerzej na ten temat: B. Guziejewska, Glokalizacja – oksymoron czy wyzwanie dla
samorządu terytorialnego?, „Samorząd Terytorialny” 2008, nr 7–8.
Beata Guziejewska15
zakresie, staje się miasto, gmina, region, zwraca się uwagę również w bada-
niach poświęconych rozwojowi regionalnemu4. Interesująca jest konfron-
tacja klasycznych teorii rozwoju regionalnego i lokalizacji działalności go-
spodarczej z wyzwaniami w warunkach globalizacji5. Wymiar terytorialny
nabiera nowego znaczenia właśnie w toku procesów globalizacji. Miasto,
gmina, region – dzięki inkorporowanej w nich „bliskości” – stają się uprzy-
wilejowanym miejscem pozyskiwania doświadczeń, wiedzy, umiejętności,
informacji, kreatywności. Regiony i miasta stają się w ten sposób miejscem,
w którym skupia się kreowanie oraz pozyskiwanie wiedzy i innowacji
Tabela 1. Od regionów produkcji masowej do regionów „uczących się”
Czynniki rozwoju
Region produkcji masowej
Region „uczący się”
Podstawa
konkurencyjności
System produkcji
Względna przewaga konkuren-
cyjna oparta na:
– zasobach naturalnych,
– pracy fizycznej
Produkcja masowa:
– praca fizyczna jako źródło
Trwała (podtrzymywana) prze-
waga konkurencyjna oparta na:
– tworzeniu wiedzy,
– ciągłym rozwoju
Produkcja oparta na wiedzy:
– wiedza jako źródło wartości,
– połączenie fazy innowacji
– oddzielenie fazy innowacji
i produkcji,
Infrastruktura wytwórcza Tradycyjne relacje między
wartości,
i produkcji
dostawcami
– niewykwalifikowana i tania
siła robocza,
– fordowski system pracy,
– fordowski system edukacji
i kształcenia
Infrastruktura zasobów
ludzkich
Infrastruktura
materialna
i komunikacyjna
Infrastruktura materialna
ukierunkowana na najbliższe
otoczenie
System zarządzania
w przemyśle
– relacje rywalizacji,
– regulacje oparte na hierar-
chii i kontroli
– ciągłe tworzenie
Sieć firm i systemy dostawców
jako źródło innowacji
– pracownicy intelektualni,
– stały rozwój zasobów ludz-
kich,
– ciągły system edukacji,
kształcenie ustawiczne
Infrastruktura materialna
i komunikacyjna ukierunkowa-
na globalnie
– relacje wzajemnej współza-
leżności i współpracy,
– organizacja sieciowa,
– system regulacji elastycz-
nych
Źródło: R. Florida, Toward the Learning Region, “Futures” 1995, vol. 27, no. 5, s. 553.
4 J. Chądzyński, A. Nowakowska, Z. Przygodzki, Region i jego rozwój w warunkach
globalizacji, CeDeWu, Warszawa 2007.
Ibidem, s. 45 i n.
5
Krajowa Polityka Miejska a kondycja finansowa miast...16
w nowej jakościowo gospodarce6. Zestawienie elementów rozwoju lokalne-
go i kryteria określające tzw. region „uczący się” przedstawił amerykański
naukowiec R. Florida w 1995 r. (tab. 1).
Ze względu na liczbę ludności, która zamieszkuje obszary zurbanizo-
wane, miasta są miejscem, gdzie pojawia się klimat do rozwoju kultury,
nauki, innowacji, kreatywności i działalności twórczej. Na nowe jako-
ściowo czynniki rozwoju regionów i miast zwrócono uwagę w tzw. Kar-
cie Lipskiej, do której nawiązuje Krajowa Polityka Miejska. Karta Lipska
na rzecz zrównoważonego rozwoju miast europejskich została przyjęta
w związku z nieformalnym spotkaniem ministrów poświęconym roz-
wojowi miast i spójności terytorialnej w maju 2007 r. w Lipsku. Zwró-
cono wtedy uwagę na niespotykane wcześniej wyzwania demograficzne,
społeczne, środowiskowe, ekonomiczne i przestrzenne, wskazując na
konieczność zrównoważonego rozwoju miast. Nawiązuje do tego doku-
ment opracowany w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju, w którym
wymienia się wiele argumentów uzasadniających konieczność oraz po-
trzebę wdrożenia krajowej polityki miejskiej. Zwraca się w nim uwagę, iż
w Polsce 60 ludności mieszka w miastach, natomiast 75 zamieszkuje
tereny podlegające urbanizacji lub z nimi związane.
3.
Krytyczna ocena dokumentu
pt. Krajowa Polityka Miejska
Krajowa Polityka Miejska to kolejny dokument strategiczny związany
z planowaniem rozwoju. Od wielu lat głównym wyzwaniem dla władz
publicznych pozostaje spójność licznych dokumentów związanych z pla-
nowaniem i strategiami rozwoju.
W 2007 r. dokonano podsumowania oceny rządowych dokumentów
strategicznych przyjętych w latach 1989–2006. Okazało się, iż w tym
okresie Rada Ministrów przyjęła 406 strategii i dokumentów o różnym
charakterze strategicznym. Ich przegląd i analizy wykazały, że 140 doku-
mentów straciło przydatność i należałoby je uchylić, natomiast 146 prze-
stało obowiązywać ze względu na okres, którego dotyczyły7. Dokonany
6 R. Florida, Toward the Learning Region, “Futures” 1995, vol. 27, no. 5, s. 527.
7 Porządkowanie Dokumentów Strategicznych, Informacja Ministerstwa Infrastruktury
i Rozwoju, Warszawa 2012, http://www.mir.gov.pl/rozwoj_regionalny/polityka_roz-
woju/system_zarzadzania_rozwojem/porzadkowanie_dokumentow_strategicz-
nych/strony/porzadkowanie_dokumentow_strategicznych.aspx (dostęp: 1.04.2015).
Beata Guziejewska17
przegląd dowiódł przede wszystkim braku spójności charakteryzującego
wspomniane dokumenty.
Na skutek takiej oceny podjęto proces porządkowania dokumentów
strategicznych, czemu miały przyświecać następujące cele:
– kształtowanie polityki rozwoju odpowiadającej współczesnym wy-
– ograniczenie liczby dokumentów strategicznych i ich uporządko-
zwaniom,
wanie,
– ściślejsze powiazania głównych, kompleksowych dokumentów
strategicznych (Średniookresowa i Długookresowa Strategia Roz-
woju Kraju) z innymi strategiami oraz programami rozwojowymi,
– większa przejrzystość i skuteczność procesu, obejmującego m.in.
harmonogramy i wskaźniki realizacji oraz ramy finansowe.
Pierwszy etap prac rozpoczęto 27 listopada 2009 r., kiedy to Rada Mi-
nistrów przyjęła Plan Uporządkowania Strategii Rozwoju. Reasumpcję tej
i kolejnych decyzji przyjęto w lipcu 2012 r. Obowiązujące 42 dokumenty
ograniczono do 9 nowych strategii rozwoju, w ramach których ma być
realizowana Średnio- i Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju. Kon-
cepcja taka wynikała z zasad przyjętych w ustawie o zasadach prowadze-
nia polityki rozwoju8, mających na celu opracowanie spójnej hierarchii
dokumentów strategicznych oraz określenie ich wzajemnych zależności.
Efektem ma być bardziej efektywne i nowoczesne zarządzanie rozwojem.
Zgodnie z informacją ministerstwa zaproponowano opracowanie
9 zintegrowanych strategii rozwoju, które mają być podstawą realizacji
ŚSRK. W przypadku każdej określono koordynatora9:
1. Strategia innowacyjności i efektywności gospodarki (koordynator:
Minister Gospodarki).
i Polityki Społecznej).
2. Strategia rozwoju kapitału ludzkiego (koordynator: Minister Pracy
3. Strategia rozwoju transportu (koordynator: Minister Transportu,
Budownictwa i Gospodarki Morskiej).
4. Bezpieczeństwo energetyczne i środowisko (koordynator: Mini-
5. Sprawne państwo (koordynator: Minister Administracji i Cyfry-
ster Gospodarki).
zacji).
8 Ustawa z 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, Dz. U.
z 2006 r., nr 227, poz. 1658, z późn. zm.
9 Plan Uporządkowania Strategii Rozwoju, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego,
Warszawa 2012, http://www.mir.gov.pl/rozwoj_regionalny/Polityka_rozwoju/
System_zarzadzania_rozwojem/Porzadkowanie_dokumentow_strategicznych/
Documents/Plan_reasumpcja_decyzji_12_07_2012.pdf (dostęp: 1.04.2015).
Krajowa Polityka Miejska a kondycja finansowa miast...18
6. Strategia rozwoju kapitału społecznego (koordynator: Minister
Kultury i Dziedzictwa Narodowego).
7. Krajowa strategia rozwoju regionalnego: regiony – miasta – obsza-
ry wiejskie (koordynator: Minister Rozwoju Regionalnego).
8. Strategia rozwoju systemu bezpieczeństwa narodowego Rzeczypo-
spolitej Polskiej (koordynator: Prezes Rady Ministrów).
9. Strategia zrównoważonego rozwoju wsi, rolnictwa i rybactwa (ko-
ordynator: Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi).
Wymienione obszary tematyczne stanowiły tzw. strategie zintegro-
wane. Koordynatorzy przyporządkowali do nich wszystkie aktualne
oraz planowane dokumenty strategiczne. Wśród dokumentów zabrakło
na przykład Wieloletniego Planu Finansowego Państwa, natomiast do
strategii innowacyjności i efektywności gospodarki przyporządkowano
Strategię Zarządzania Długiem Sektora Finansów Publicznych w latach
2009–2011 oraz Aktualizację do Średniookresowej Strategii udzielania
gwarancji i poręczeń Skarbu Państwa do 2013 r. (w sumie przypisano
14 obowiązujących strategii oraz 5 opracowywanych lub planowanych
do opracowania). Może to wskazywać na kierowanie się występowaniem
w nazwie dokumentu czy opracowania określenia „strategia”.
Polityka miejska jest elementem dwóch polityk krajowych: regionalnej
i przestrzennej. Jej logiką jest podejście zintegrowane do wszelkich pro-
blemów związanych z urbanizacją, natomiast cel strategiczny został sfor-
mułowany w sposób następujący: „Strategicznym celem krajowej polityki
miejskiej jest wzmocnienie zdolności miast i obszarów zurbanizowanych
do kreowania zrównoważonego rozwoju i tworzenia miejsc pracy oraz po-
prawa jakości życia mieszkańców”10. Wśród celów szczegółowych, dla któ-
rych opisano sposoby i narzędzia ich osiągania, wymieniono następujące:
– poprawa konkurencyjności i zdolności głównych ośrodków miej-
skich do kreowania rozwoju, wzrostu i zatrudnienia (miasto kon-
kurencyjne),
– wspomaganie rozwoju subregionalnych i lokalnych ośrodków
miejskich, przede wszystkim na obszarach problemowych polity-
ki regionalnej, w tym na niektórych obszarach wiejskich, poprzez
wzmacnianie ich funkcji oraz przeciwdziałanie ich upadkowi eko-
nomicznemu (miasto silne),
– odbudowa zdolności do rozwoju poprzez rewitalizację zdegrado-
wanych społecznie, ekonomicznie i fizycznie obszarów miejskich
(miasto spójne),
10 Krajowa Polityka Miejska, Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju, Warszawa 2013,
https://www.mir.gov.pl/aktualnosci/polityka_rozwoju/Documents/Zalozenia_
KPM_20_lipca_po_uwagach_MMN.pdf (dostęp: 1.04.2015), s. 16.
Beata Guziejewska19
– wspieranie zrównoważonego rozwoju ośrodków miejskich, w tym
przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom niekontrolowanej subur-
banizacji (miasto zwarte i zrównoważone),
– stworzenie warunków dla skutecznego, efektywnego i partnerskie-
go zarządzania rozwojem na obszarach miejskich, w tym w szcze-
gólności na obszarach metropolitalnych (miasto sprawne).
Problemy funkcjonowania i rozwoju miast są złożone oraz wielo-
wątkowe, dlatego działania w ramach KPM podzielono na 10 obszarów
tematycznych. Celem było z jednej strony uporządkowanie, a z drugiej
– nadanie szeroko zakrojonym działaniom pewnych priorytetów. Jako
zasadnicze wątki KPM wymieniono następujące:
– kształtowanie przestrzeni,
– partycypacja społeczna,
– transport i mobilność miejska,
– niskoemisyjność i efektywność energetyczna,
– rewitalizacja,
– polityka inwestycyjna,
– rozwój gospodarczy,
– ochrona środowiska i adaptacja do zmian klimatu,
– wyzwania demograficzne,
– zarządzanie obszarami miejskimi.
Każdemu z powyższych aspektów poświęcona jest odrębna część
KPM, zawierająca zakres niezbędnych działań, konieczne zmiany przepi-
sów prawa oraz wskazująca podmiot odpowiedzialny za ich koordynację.
Charakterystyczną cechą zestawienia filarów polityki jest pominięcie fi-
nansowych aspektów i uwarunkowań jej realizacji. Jej autorzy podnoszą
natomiast, że dokument można traktować jako bazę wiedzy i rozwiązań,
kierowanych zwłaszcza do miast średniej i małej wielkości. W logice po-
lityki miejskiej uwypukla się w założeniach jej twórców istotę, złożoność
i powiązania wszelkich kwestii miejskich.
Niezwykle ważnym elementem KPM jest system jej wdrażania. W ra-
mach wymienionych 10 tematów określono trzy filary: centra wiedzy,
zmiany przepisów i działania. Szczególną rolę w zakresie inicjowania,
programowania i prowadzenia polityki miejskiej przypisano ministrowi
właściwemu do spraw rozwoju regionalnego oraz zespołowi konsultacyj-
nemu do spraw polityki miejskiej i reformy systemu planowania prze-
strzennego przy komitecie koordynacyjnym do spraw polityki rozwoju,
który został powołany ustawą o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
Wśród głównych aspektów krytyki wokół omawianego dokumentu
należy wymienić cel jego powstania oraz finansowo-ekonomiczne uwa-
runkowania rozwoju miast, związane zarówno z wewnętrznymi, jak i ze-
wnętrznymi źródłami ich finansowania.
Krajowa Polityka Miejska a kondycja finansowa miast...20
4.
Kondycja finansowa miast
na prawach powiatu
Miasta na prawach powiatu mają odrębną pozycję ustrojową, gdyż oprócz
zadań przypisanych gminom realizują zadania powiatów. W praktyce są
to największe miasta, nazywane często powiatami grodzkimi. Obecnie
funkcjonuje w Polsce 66 jednostek samorządu terytorialnego o takim
statusie (z miastem stołecznym Warszawa). Ogólna sytuacja finansowa
miast na prawach powiatu na tle innych jednostek samorządu oceniana
jest dobrze ze względu na korzystniejszy, wyższy udział dochodów wła-
snych w strukturze dochodów oraz wysokość dochodów per capita. Dane
dotyczące wysokości dochodów miast na prawach powiatów zawarte są
w tab. 2.
Analiza szeregów czasowych dochodów miast na prawach powiatów
wskazuje na stałe tendencje w strukturze źródeł finansowania, z wyjąt-
kiem udziałów w podatkach PIT i CIT, które wzrosły od 2004 r. i przekro-
czyły wpływy z subwencji ogólnej. Podobna sytuacja ma miejsce w ostat-
nich latach w odniesieniu do wpływów z podatku od nieruchomości,
które przewyższają nieco wpływy z dotacji celowych. Obie tendencje na-
leży ocenić pozytywnie (rys. 1).
Rys. 1. Dochody miast na prawach powiatu w latach 1999–2013 (w tys. zł)
Źródło: opracowanie własne na podstawie danych GUS.
Beata Guziejewska
Pobierz darmowy fragment (pdf)