Darmowy fragment publikacji:
7
Judea i Morze Martwe
Autor przewodnika: Krzysztof Bzowski
159
161 Hebron
163
Jerycho
166 Okolice Jerycha
169 Masada
172 Okolice Masady
Redaktor prowadzący: Maciej Żemojtel
Redakcja i korekta: Barbara Sikora
Opracowanie kartograficzne: DAKA – Studio Graficzne
Źródło pochodzenia danych kartograficznych:
Skład: Katarzyna Leja
© OpenStreetMap contributors
www.opendatacommons.org/licenses/odbl
175
Jordania
175 Amman
178 Betania za Jordanem
180 Madaba
Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu
183 Okolice Madaby
niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą
185 Geraza
kserograficzną, fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magne-
188 Gadara
tycznym lub innym powoduje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.
189 Petra
Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź
towarowymi ich właścicieli.
Autor oraz wydawnictwo Helion dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce
informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za
ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub
autorskich. Autor oraz wydawnictwo Helion nie ponoszą również żadnej odpowiedzial-
ności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania informacji zawartych w książce.
195
195 Góra Mojżesza i klasztor św. Katarzyny
Egipt – półwysep Synaj
Syria
198
200 Damaszek
200 Malula
Wydawnictwo Helion
ul. Kościuszki 1c, 44-100 Gliwice
202 Przygotowania i podróż
tel.: 32 2309863
207 Na miejscu
e-mail: redakcja@bezdroza.pl
220
księgarnia internetowa: http://bezdroza.pl
Informacje praktyczne
Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres:
http://bezdroza.pl/user/opinie/?bezies
Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.
Wydanie I
ISBN: 978-83-246-6294-4
Copyright © Helion, 2013
•
•
•
Kup książkę
Poleć książkę
Oceń książkę
Księgarnia internetowa
•
Lubię to!
•
Nasza społeczność
Ziemia Święta
7
8
9
12
14
17
22
28
30
33
37
37
41
41
88
SpiS treści
Kolebka chrześcijaństwa, kraina biblijnych patriarchów i proroków, miej-
sce, gdzie żył i nauczał Jezus Chrystus, Ziemia Obiecana Żydów oraz
kraina silnie związana z islamem. To zarazem region rozdzierany gwał-
townymi konfliktami religijnymi i etnicznymi, jak i cel pielgrzymek oraz
wycieczek niezliczonej rzeszy pielgrzymów i turystów. Chrześcijanie
pielgrzymowali do Ziemi Świętej niemal od samych początków chrześci-
jaństwa, nie zważając na trudności i niebezpieczeństwa dalekiej drogi.
Dzisiaj, kiedy dotarcie do Izraela jest bez porównania łatwiejsze, podróż
do Ziemi Świętej wciąż pozostaje niezwykłym przeżyciem.
Ziemia Święta
Zgodnie z zapisem w czterech Ewangeliach oraz tradycją chrześci-
Położenie
jańską pielgrzymi odwiedzają sanktuaria i świątynie położone przede
Ukształtowanie powierzchni
wszystkim na terytorium Izraela oraz Autonomii Palestyńskiej. Kilka czę-
Klimat
sto odwiedzanych miejsc pielgrzymkowych znajduje się także w Jorda-
Przyroda
nii. Podróż przez te bliskowschodnie kraje umożliwia poznanie miejsc
Palestyna w czasach Jezusa
związanych z działalnością Jezusa, ale także tych, które są opisane na
Kalendarium historyczne
kartach Starego Testamentu. Warto pamiętać, że ziemie te to nie tylko
Papieskie pielgrzymki do Ziemi Świętej
kolebka trzech wielkich religii monoteistycznych, ale także miejsce,
Społeczeństwo i język
w którym zrodziła się potężna cywilizacja.
Religia
Niewielki Izrael to kraj kontrastów, prawdziwy tygiel kultur, religii i na-
Obyczaje
rodów. To także miejsce trudnego i trwającego od ponad pół wieku kon-
fliktu między Izraelczykami a Palestyńczykami. Najważniejszym punk-
Kuchnia
tem wycieczki do Izraela jest Jerozolima, legendarne miasto trzech
Jerozolima i okolice
religii, z orientalnym i na wskroś niezwykłym Starym Miastem. Prócz Je-
Jerozolima
rozolimy warto odwiedzić Betlejem i Nazaret, dwa miasta nierozerwal-
Okolice Jerozolimy
nie związane z osobą Jezusa Chrystusa. Zabytkami z czasów wypraw
krzyżowych szczyci się przede wszystkim Akka. Nie można pominąć
starożytnych ruin i wykopalisk archeologicznych – mnogość zabytków
z czasów starożytnych przyprawia o zawrót głowy. Zupełnie innego ro-
dzaju doznań można szukać w Tel Awiwie, na wskroś nowoczesnej me-
tropolii, przypominającej miasta Europy Zachodniej, z bujnym życiem
nocnym i bogactwem wydarzeń kulturalnych.
101 Galilea
101 Nazaret
107 Okolice Nazaretu
109 Hajfa
114 Okolice Hajfy
115 Megiddo
Na drugim, wschodnim brzegu Jordanu leży Królestwo Jordanii,
Cezarea
117
częsty cel zarówno pielgrzymów, jak i turystów. W Jordanii chrześcijań-
119 Akka (Acre)
scy pątnicy udają się przede wszystkim do Betanii za Jordanem, w któ-
rej działał św. Jan Chrzciciel i gdzie chrzest przyjął Jezus. Niemal każda
Tel Awiw
126
pielgrzymka wyrusza też na szczyt góry Nebo, skąd Mojżesz mógł spoj-
Jafa
137
rzeć ku Ziemi Obiecanej, do której nie dane mu było dotrzeć. Odwiedza-
jąc Jordanię, warto zwiedzić także Madabę, słynącą dzięki mozaikowej
Tyberiada
mapie Ziemi Świętej z czasów średniowiecza, a także ruiny starożytnych
miast, Gerazy, Gadary, Filadelfii, wreszcie tajemniczej, skrytej w skal-
Cezarea Filipowa i źródła Jordanu
nych labiryntach Petry.
143 Nad Morzem Galilejskim
144
148 Wokół Jeziora Galilejskiego
154
Kup książkę
Poleć książkę
Ukształtowanie powierzchni
9
ad-Duruz, leżącą na terenie Syrii, i prostą linią przecina Pustynię Syryj-
ską. Od wschodu i południa przez pustynię Jordania graniczy z Irakiem
oraz Arabią Saudyjską. Powierzchnia kraju jest znacznie większa niż
Izraela i wynosi 88 884 km², lecz większa jego część to jałowa i niemal
bezludna pustynia.
Ukształtowanie Powierzchni
Izrael dzieli się na kilka wyraźnie różniących się krain geograficznych,
rozciągających się południkowo równolegle do wybrzeża Morza Śród-
ziemnego. Brzegi morza i wąski pas lądu zajmuje nadbrzeżna równina,
która stopniowo rozszerza się ku południowi, czyli ku granicy z Egip-
tem i Strefą Gazy. Od północy nadmorską równinę rozdziela, wyrasta-
jący przeszło 500 m ponad morskie wody, poprzeczny do wybrzeża, za-
lesiony grzbiet góry Karmel. Za jej pasmem rozciąga się, wzdłuż brzegów
morza, teren równinny sięgający niemal do samej granicy z Libanem, do
miejsca, w którym do brzegów Morza Śródziemnego opadają potężne
kredowe klify Rosh HaNikra.
Dalej w głębi lądu rozciąga się pas wyżyn i wzgórz. Od strony północ-
nej, przy granicy z Libanem, osiągają one najwyższą wysokość w szczy-
cie góry Meron (1208 m n.p.m.), stanowiącym najwyższy szczyt Izraela
w granicach uznawanych przez społeczność międzynarodową (tj. bez
wzgórz Golan). Góry te są południowym przedłużeniem pasma gór Liban.
Tu położone są największe w Izraelu lasy. Dalej na południe teren zde-
cydowanie się obniża – tu rozciąga się centralna część Galilei. Pomię-
dzy szerokimi, żyznymi kotlinami wznoszą się pasma wzgórz niewiele
Pustynia Negew
zajmująca ponad
połowę powierzchni
Izraela
8 Ziemia Święta
Położenie
Izrael to kraj bliskowschodni, leżący na wąskim skrawku lądu między
wybrzeżem Morza Śródziemnego a Rowem Jordanu i Morzem Martwym.
Jest to teren o ogromnym znaczeniu strategicznym, ponieważ zajmuje
lądowy przesmyk łączący Azję i Afrykę, blokując dostęp do półwyspu Sy-
naj, który należy do Egiptu. Prócz Egiptu Izrael graniczy z Jordanią, Syrią
i Libanem, a także z terytoriami palestyńskimi, które od 1967 r. znajdują
się pod okupacją izraelską (oprócz Strefy Gazy, skąd wojska i osadnicy
izraelscy zostali ewakuowani w 2005).
Izrael jest niewielkim krajem. Przy powierzchni 22 072 km² (wraz
z okupowanymi i formalnie włączonymi w granice kraju wzgórzami Go-
lan) rozciąga się z północy na południe na około 400 km, ale ze wschodu
na zachód maksymalnie na 70 km.
Jordania, czyli Haszymidzkie Królestwo Jordańskie, graniczy od za-
chodu z Izraelem oraz terytoriami palestyńskimi. Granica przebiega
wzdłuż rzeki Jarmuk (oddzielającej Jordanię od wzgórz Golan oraz
Syrii), następnie Jordanem do Morza Martwego i dalej na południe
środkiem pustyni Arava (arab. Wadi Araba) aż do zatoki Akaba, tj. Morza
Czerwonego. Od północy Jordania graniczy z Syrią. Granica przebiega
rzeką Jarmuk, a następnie omija od południa wulkaniczną wyżynę Jabel
NajważNiejsze miejsca
związaNe z trzema religiami
moNoteistyczNymi
Bazylika Grobu Pańskiego (lub: Grobu Świę
tego) w Jerozolimie – święte miejsce wszyst-
kich chrześcijan, sanktuarium zmartwychwsta-
nia Jezusa, w którym znajduje się skała Golgoty
oraz Grób Boży.
Ściana Płaczu w Jerozolimie – jedyna pozo-
stałość po Świątyni Jerozolimskiej, najświętsze
miejsce wszystkich żydów. Przybywają pod nią
nie tylko ortodoksyjni wyznawcy judaizmu, ale
także niewierzący.
Kopuła na Skale w Jerozolimie – obok me-
czetów Mekki i Medyny to najświętsze miejsce
wyznawców islamu, skąd według ich legend do
nieba wzniósł się prorok Mahomet. Meczet do-
minuje w panoramie miasta.
Bazylika Bożego Narodzenia w Betlejem –
prastara, pamiętająca czasy Cesarstwa Bizantyń-
skiego bazylika chrześcijańska, wzniesiona po-
nad skalną grotą, w której miał się urodzić Jezus.
Bazylika Zwiastowania Pańskiego w Naza
recie – nowoczesna, dwupoziomowa świąty-
nia, w której znajdują się fragmenty domu Mat-
ki Boskiej.
Góra Tabor – miejsce pielgrzymek chrześcijan,
którzy wierzą, że w tym miejscu miało miejsce
Przemienienie Jezusa. Jest to zarazem jedno
z najwyższych wzniesień środkowej części Ga-
lilei i fantastyczny punkt widokowy.
Kafarnaum i Góra Błogosławieństw nad Je
ziorem Galilejskim – miejsca związane z dzia-
łalnością Jezusa, który w Kafarnaum znalazł swo-
ich pierwszych uczniów, m.in. św. Piotra.
Betania za Jordanem – miejsce, w którym Je-
zus przyjął chrzest z rąk św. Jana Chrzciciela.
Góra Nebo – na szczycie góry znajduje się
wczesnochrześcijańskie sanktuarium. Ze szczytu
tego wzniesienia Mojżesz miał spoglądać przed
śmiercią ku Ziemi Obiecanej.
Góra Mojżesza – szczyt na półwyspie Synaj, na
którym Mojżesz otrzymał od Boga tablice z dzie-
sięciorgiem przykazań.
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
10 Ziemia Święta
Ukształtowanie powierzchni
11
przekraczające 500 m n.p.m. Wielkie znaczenie strategiczne już od staro-
żytności miała Dolina Jizreel, rozciągająca się między górą Karmel a wzgó-
rzami Golan i wraz z obniżeniem Bet She’an (Bet Sze’an) stanowiąca bramę
do Rowu Jordanu i ziem położonych na wschodzie w głębi lądu.
Środkowa część pasma wyżyn to okupowane przez Izrael terytoria
palestyńskie, rozdzielone Jerozolimą. Północna część terytoriów pale-
styńskich to Samaria, zaś południowa to Judea. Zachodnie stoki wyżyn
stopniowo i łagodnie opadają ku nizinie nadmorskiej. Porastają ją lasy
piniowe. Tereny te często wykorzystywane są pod uprawę. Środkowa,
najwyższa (800-900 m n.p.m.) część jest gęsto zaludniona i w dużm stop-
niu zurbanizowana. Wschodnia część wyżyn za najwyższym pasmem
jest dużo bardziej sucha – na południe od szosy z Jerozolimy do Jerycha
rozciąga się tu Pustynia Judzka. Jeszcze dalej na południe, już poza gra-
nicami Terytoriów Okupowanych, pasmo wyżyn rozszerza się w rozległe,
jałowe tereny pustyni Negew.
Wyżyny ograniczone są od wschodu stromym progiem, opadającym
do Rowu Jordanu i Morza Martwego. Ta szeroka dolina stanowi przedłu-
żenie wielkiego rowu tektonicznego, w którym leży również Morze Czer-
wone, a który dalej na południe ciągnie się przez Etiopię i całą Afrykę
Wschodnią jako Wielki Rów Wschodnioafrykański. Przez północną część
tego obniżenia płynie najdłuższa w Izraelu rzeka Jordan (251 km), której
źródła znajdują się na terenie Libanu w górach Antylibanu. Jordan spływa
najpierw ku wodom Jeziora Galilejskiego, które jest największym słodko-
wodnym akwenem w Izraelu, a następnie przez coraz dziksze i bardziej
suche tereny aż do Morza Martwego. To bezodpływowe, ekstremalnie
zasolone jezioro leży w najgłębszej depresji na świecie (418 m p.p.m.).
Przedłużeniem Rowu na południe jest dolina Arava, którą zajmuje sucha
Dolina Jordanu
w okolicy Bet Sze’an
Dolina Wadi Rum
i jałowa pustynia Arava, rozciągająca się aż do zatoki Akaba, stanowią-
cej część Morza Czerwonego. Rów Jordanu, Morza Martwego i Aravy sta-
nowi granicę z Syrią i Jordanią – faktycznie jednak do Izraela należy także
(jako terytorium okupowane) niewielki region położony na wschód od
Jordanu, tj. wzgórza Golan. Stanowią one przedłużenie ku południowi
pasma górskiego Antylibanu, którego najwyższy szczyt – góra Hermon
(2800 m n.p.m.) leży na granicy Libanu i Syrii. Wzgórza Golan opadają
ku dolinie Jordanu stromą krawędzią, pociętą licznymi głębokimi doli-
nami i wąwozami, zaś na rozciągającym się w głębi płaskowyżu wyrastają
stożki kilku nieczynnych wulkanów. Od południa granicę wzgórz stanowi
rzeka Jarmuk, którą przebiega także granica z Jordanią.
Jordania podobnie jak Izrael ma południkowy układ krain geograficz-
nych. Od zachodu rozciąga się wąski pas równinnej doliny Jordanu. Jego
północna część jest dość gęsto zaludniona i wykorzystywana rolniczo,
głównie pod uprawy owoców cytrusowych. Jednak na południe od Wadi
Zarqa teren staje się coraz bardziej pustynny i już wschodnie brzegi Mo-
rza Martwego stanowią dziką, jałową pustynię (podobnie jak ciągnąca się
na południe od tego słonego akwenu Wadi Araba). Przebiegająca tędy
szosa nr 65 ciągnie się przez niemal zupełnie bezludne tereny.
Na wschód od Rowu Jordanu i Morza Martwego wznosi się wysoka
krawędź tego ogromnego rowu tektonicznego. W wielu miejscach po-
cięte głębokimi dolinami i kanionami wyżyny przypominają wysokie
masywy górskie – w okolicy Morza Martwego wysokości względne
między brzegiem a grzbietami sięgają nawet 1400 m. Krawędzie wy-
żyn tworzą wspaniałe krajobrazy z ciekawymi formacjami skalnymi, jak
choćby w okolicy Petry, oraz okazałymi kanionami okresowych rzek,
spływających do Jordanu i Morza Martwego. Najwspanialsze krajo-
brazy można zobaczyć w dolinie Wadi Mujib między Madabą a miastem
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
463
Ramallah
450
Baytunya
45
436
60
158
Dayr Dibwan
Al Birah
457
437
1
449
90
n
a
d
r
o
J
458
Góra Kuszenia
i klasztor Quruntul
Jerycho
klasztor św. Jerzego
Koziby
Zajazd miłosiernego
Samarytanina
1
przejście graniczne
most Allenby/Króla Husajna
Qasr al-Yahud
(miejsce chrztu
nad Jordanem)
JEROZOLIMA
386
417
Abu Dis
„mur bezpieczeństwa”
Betlejem
Al `Ubaydiyah
klasztor Mar Saba
60
Wadi Rahhal
Har Yehuda
356
Herodion
Bayt Fajjar
Qarn al Hajar
428 m n.p.m.
Kalya
Qumran
Ein Feshkha
65
`Arab ar Rashaydah
Micpe Szalem
90
60
Hebron
Khallat al Mayyah
Ein Gedi
Qullat ash Shih
140 m n.p.m.
Macheront
Hawran
715 m n.p.m.
Morze
Martwe
65
317
80
Har Hardon
501 m n.p.m.
Rekhes Kidod
`Arad
31
Bar Yehuda
Masada
Al Hadithah
Hatrurim
Rekhes Zohar
31
258
90
Ein Bokek
Ein Bokek
Neveh Zohar
50
65
Judea
i Morze Martwe
0
25
10 km
Góra Sodomy
(skałka „Żona Lota”)
Sedom
90
65
Jibal Judayrah
Khirbat Majdalayn
Al-Kasr
Ar Rabbah
Al-Karak
Mutah
Al Mazar
159
Judea
i Morze Martwe
Judea obejmuje tereny leżące na wyżynie na południe od Jerozolimy aż
po pustynię Negew i rozciągające się między Pustynią Judzką, przyle-
gającą do Morza Martwego, a równinami nad Morzem Śródziemnym.
Historyczna Judea obfituje w miejsca związane z wydarzeniami biblij-
nymi. Obecnie podróżowanie po tych terenach jest mocno utrudnione,
ponieważ większa część krainy leży w obrębie Autonomii Palestyńskiej,
dawnego jordańskiego Zachodniego Brzegu, okupowanego przez Izrael
od 1967 r. Od zakończenia drugiej intifady w 2004 r. na ziemiach Judei
panuje względny spokój, stąd pokonanie punktów kontrolnych przezna-
czonych dla turystów nie wiąże się z jakimiś uciążliwymi formalnościami
(wystarczy paszport). Jednak organizowane co jakiś czas niespodziewane
Morze Martwe
Morze Martwe to w rzeczywistości bezodpły-
wowe jezioro o powierzchni 1020 km², długo-
ści 75 km i szerokości 5–16 km, zasilane przez
tylko jedną, stale płynącą rzekę Jordan. Akwen
powstał w ogromnej rozpadlinie, będącej prze-
dłużeniem całego systemu zapadlisk, znanego
jako Wielki Rów Afrykański. Rozpadlina Morza
Martwego jest zarazem najgłębszą na świecie
depresją. Dziś jej głębokość sięga 418 m p.p.m.
(licząc do powierzchni lustra wody w morzu),
lecz faktycznie jest jeszcze większa, maksymal-
na głębokość akwenu dochodzi bowiem do
400 m p.p.m. Przed tysiącami lat Morze Mar-
twe było połączone z Morzem Czerwonym, sta-
nowiąc przedłużenie zatoki Akaba ku północy
aż po Jezioro Galilejskie. Jednak wraz z obniża-
niem się poziomu wody w oceanach, połącze-
nie zostało przerwane. Gwałtowne parowanie
wód w odciętym akwenie powoduje jego bezu-
stanne kurczenie się. Niektórzy naukowcy prze-
widują, że jeśli nie uda się powstrzymać tego
procesu, już za pół wieku Morze Martwe wy-
schnie całkowicie! Przyczynia się do tego eks-
tremalnie gorący klimat, w którym woda paru-
je z ekspresową szybkością, zaś jej dopływ jest
coraz mniejszy. Coraz większe potrzeby rolnic-
twa oraz powiększającej się stale populacji Izra-
ela i Jordanii sprawiają, że z biegiem Jordanu
dociera do Morza Martwego coraz mniej wody.
Dlatego w obu krajach, w celu ocalenia akwe-
nu, rozważa się m.in. budowę kanału dostarcza-
jącego wodę morską z Morza Czerwonego lub
Śródziemnego.
A Morze Martwe warto ocalić ze względu na
niezwykły skład jego wód. Żaden inny akwen
na świecie nie ma tak wysokiego zasolenia,
które sięga tu 28 ! Tak wysoka zawartość soli
sprawia, że w wodzie próżno szukać ryb, jedy-
ne żywe organizmy, które są w stanie przetrwać
w tej solnej zupie to specjalnie przystosowane
bakterie. Ogromna zawartość soli (chlorku sodu,
wapnia, potasu i magnezu) sprawia, że woda
i szlam z dna morza ma właściwości lecznicze,
zwłaszcza przy problemach skórnych. Parowa-
nie sprawia, że w powietrzu nad wodą znajdu-
je się wiele mikroelementów. A w tak głębokiej
depresji, w jakiej leży Morze Martwe, wyższa
jest także zawartość tlenu w powietrzu (nawet
o 10 więcej niż na poziomie morza!), stąd po-
byt tu zalecany jest astmatykom i alergikom.
W południowej części zbiornika, obecnie od
wielu lat odciętej od głównego akwenu, wydo-
bywa się asfalt oraz pozyskuje sól.
Kup książkę
Poleć książkę
JORDANIAPALESTYNA(Zachodni Brzeg)IZRAELHebron
Hebron 161
Ǫ s. 234
To duże miasto, zamieszkałe przez około 183 tysiące mieszkańców, jest
jednym z najważniejszych ośrodków Autonomii Palestyńskiej i naj-
większym na południe od Jerozolimy, oddalonej o około 35 km na pół-
noc. W Hebronie mieści się ważny dla Palestyńczyków ◆ Uniwersytet
Hebroński, uczelnia założona w 1971 r.
Miasto ma od wieków ogromne znaczenie dla trzech wielkich religii
monoteistycznych. Wyznawcy judaizmu, chrześcijaństwa oraz islamu
wierzą, że właśnie tu pochowano szczątki Abrahama, jego żony Sary,
syna Izaaka z żoną Rebeką oraz Jakuba. Ponadto muzułmanie uważają,
że na terenie dzisiejszego Hebronu zamieszkał Adam z Ewą po wygnaniu
z raju. Niestety, dziś miasto jest przede wszystkim areną zaognionego
konfliktu palestyńsko-izraelskiego. Jak w soczewce skupiają się tu pro-
blemy związane z okupacją przez Izrael Zachodniego Brzegu.
Historia
Hebron (arab. Al-Halil), wymieniany w Torze jako Kirjat Arba, założony
został podobno już w 1730 r. p.n.e. Tu właśnie przybył Abraham i kupił
grotę Makpela (hebr. Machpela, arab. Al-Haram al-Ibrahim), przezna-
czając ją na grobowiec dla swojej rodziny. W Hebronie Dawid został wy-
brany królem żydowskim, a miasto było jego stolicą przez siedem lat,
aż do zdobycia Jerozolimy. Miasto zostało jednak zdobyte i zniszczone
przez legiony rzymskie. Odbudowali je dopiero Arabowie po zajęciu ca-
łej Palestyny w VII w. W latach 1100–87 Hebronem władali krzyżowcy.
◆ Uniwersytet
Hebroński
tel.: +972 (2) 222 0995
www.hebron.edu
info@henron.edu
Panorama Hebronu
160 Judea i Morze Martwe
Morze Martwe –
najbardziej zasolony
akwen świata
rewizje lub protesty palestyńskie powodują ogromne kolejki przy tych
punktach, wydłużając w nieskończoność czas jazdy z miasta do mia-
sta. Niektóre posterunki można z kolei pokonać tylko pieszo. Brakuje tu
sprawnej i wygodnej komunikacji autobusowej, wyjątkiem są miejsco-
wości nad Morzem Martwym.
Podróż nad Morze Martwe trzeba zaplanować z rozwagą, zwłaszcza
latem. Panują tu wówczas naprawdę ekstremalne upały, w dzień tem-
peratura nierzadko zbliża się do 50ºC. W takim skwarze wszelki większy
wysiłek może być po prostu zabójczy! Zawsze trzeba mieć ze sobą za-
pas pitnej wody, nakrycie głowy, luźną, przewiewną odzież osłaniającą
całe ciało oraz krem z mocnym filtrem przeciwsłonecznym (choć gęstość
powietrza w depresji sprawia, że o opaleniznę trudniej tu niż nad praw-
dziwym morzem!). Z kolei zimą temperatura, w dzień często zbliżająca
się do 30ºC, w nocy może spadać nawet do 0ºC! Warto też pamiętać, że
kąpiel poza miejscami wyznaczonymi jest zabroniona i lepiej nie wcho-
dzić do morza tam, gdzie nie mamy dostępu do słodkiej wody. Po kąpieli
trzeba spłukać z siebie piekącą sól słodką wodą. Lecz przede wszystkim
słodka woda jest niezbędna w razie zachlapania oczu, ponieważ nawet
jedna kropla słonej wody, która wpadnie do oka, wywołuje trudny do
zniesienia ból. Niezwykle groźne jest połknięcie, a zwłaszcza dostanie
się do płuc słonej wody. Ponadto w wielu miejscach (oprócz wyznaczo-
nych bezpiecznych kąpielisk) dno niespodziewanie się zapada lub, pod
ciężarem człowieka, może nagle się obsunąć. Niebezpieczne bywają też
zachodnie wiatry, które mogą znieść kąpiących się na środek akwenu.
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
162 Judea i Morze Martwe
Jerycho 163
◆ Grota Patriarchów
nd.–czw. 8.00–16.00,
z przerwami na modlitwy
Wejście do Groty
Patriarchów
Co najmniej od XII w. w Hebronie mieszkała niewielka społeczność ży-
dowska, ale w 1929 r. w czasie zamieszek antyżydowskich w całej Pale-
stynie doszło tu do tragicznego pogromu. Palestyńczycy zamordowali
67 Żydów, pozostałych mandatowe władze brytyjskie ewakuowały do
Jerozolimy. Warto jednak pamiętać, że kilkuset Żydów ocalili ich pale-
styńscy sąsiedzi. Po 1947 r. i włączeniu Zachodniego Brzegu do Jordanii
w mieście nie pozostał ani jeden Żyd. Dwadzieścia lat później, w czasie
wojny sześciodniowej, Hebron zajęły wojska izraelskie. Wkrótce potem
przybyli tu żydowscy osadnicy, zajmując nielegalnie domy na terenie
Starego Miasta. W 1994 r. doszło do tragedii. Modlących się w meczecie
przy Grocie Patriarchów muzułmanów zabił uzbrojony w pistolet maszy-
nowy fanatyczny osadnik żydowski Baruch Goldstein. Zginęło 29 osób,
a prawie 200 było rannych. Do dziś sprawca masakry uznawany jest
przez ortodoksyjnych osadników za bohatera walczącego o biblijne zie-
mie Izraela. Obecnie w centrum miasta znajduje się kilka enklaw, w któ-
rych żyją wyjątkowo fanatycznie nastawieni osadnicy, uznający Hebron
za biblijny Kirjat Arba, część ziemi Izraela, na której Palestyńczycy są
intruzami. Choć przebywają tu nielegalnie nawet z punktu widzenia
prawa izraelskiego, ich domy ochraniane są przez żołnierzy, a wiele ulic
w sąsiedztwie ich domostw jest zamkniętych dla Palestyńczyków, któ-
rym nakazano opuścić zamieszkałe przez nich wcześniej budynki. W ten
sposób dawny gwarny targ na terenie Starego Miasta został zupełnie
opuszczony i zamknięty. Niektóre ulice są otwarte dla Palestyńczyków,
ale na wyższych piętrach domów miesz-
kają osadnicy żydowscy. Aby osłonić prze-
chodniów przed zrzucanymi na ich głowy
nieczystościami, nad ulicami muszą być
rozpięte specjalne siatki…
Mur liczy ponad dwa tysiące lat. Wzniesiony został z rozkazu Heroda
Wielkiego w I w. p.n.e. Meczety i synagoga w obrębie murów pochodzą
z czasów średniowiecza. Główny meczet to XII-wieczny kościół krzyżow-
ców przebudowany po odbiciu miasta przez sułtana Saladyna. We wnę-
trzu znajdują się nagrobki Abrahama, Sary (pomiędzy nagrobki wsta-
wiono małą synagogę) z IX w., a po przeciwnej stronie Jakuba i Lei z XIV
stulecia. W nieco młodszym meczecie, przylegającym od wschodu do
głównej świątyni, znajdują się XIV-wieczne grobowce Izaaka i Rebeki.
JerycHo
Ǫ s. 234
Niewielkie miasto (ok. 20 tysięcy mieszkańców) w dolinie Jordanu ucho-
dzi za najstarsze na świecie. Nigdy jednak nie było wielkim ośrod-
kiem miejskim. Panujące tu ekstremalne warunki klimatyczne sprawiają,
że mieszkańcy miasta muszą być przyzwyczajeni do temperatur prze-
kraczających niemal przez pół roku 40ºC. Jest to jedno z najniżej poło-
żonych osiedli ludzkich na świecie, znajduje się bowiem 270 m p.p.m.
Pielgrzymki chrześcijańskie odwiedzają miasto przede wszystkim ze
względu na pobliską Górę Kuszenia oraz miejsce nad Jordanem, w któ-
rym św. Jan Chrzciciel miał ochrzcić Jezusa. Znajduje się ono naprze-
ciwko Betanii leżącej po jordańskiej (tj. wschodniej) stronie rzeki, którą
także uznaje się za miejsce chrztu (zob. s. 178).
Historia
Jerycho (hebr. Yeriho, arab. Arīhā) było zamieszkane już przeszło 11 ty-
sięcy lat p.n.e. Ludzie osiedlali się tutaj przez wzgląd na wydajne, cało-
roczne źródło na wzgórzu zwanym obecnie Tell es-Sultan. Wykopaliska
Ruiny pałacu Hiszama
z pięknymi łaźniami
z mozaikami, zdobie-
niami i kolumnami
ZwiedZ anie
Zwiedzanie Hebronu jest trudne. Wiele ulic
zagrodzonych jest betonowymi barierami
i pozostają albo całkowicie zamknięte, albo
wstęp na nie jest limitowany. To czy tury-
sta zostanie wpuszczony zależy od pełnią-
cych straż żołnierzy. Wielu Palestyńczy-
ków trudni się oprowadzaniem turystów
po Starym Mieście, lecz warto wiedzieć, że
nie wolno im wchodzić do enklaw, w któ-
rych mieszkają osadnicy żydowscy oraz do
przylegających do nich stref bezpieczeń-
stwa. To oznacza, że nie mają dostępu do
większej części Starego Miasta.
Zabudowania ◆ Groty Patriarchów
(arab. Haram Al-Chalil) otoczone są mu-
rem z ogromnych bloków kamiennych.
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
164 Judea i Morze Martwe
Jerycho 165
Pałac HiszaMa
Na północ od Jerycha znajdują się ruiny ogrom-
nego kompleksu pałacowego, zwane, zdecydo-
wanie na wyrost, Wersalem Bliskiego Wschodu.
Niezwykła rezydencja powstała zapewne nie
dla skąpego i surowego kalifa Hiszama ibn Abd
al-Malika, lecz dla jego syna i następcy Jazida
ibn al-Walida (panował tylko dwa lata w poł.
VIII w.). Kalifowi na pewno nie brakowało środ-
ków na budowę wspaniałej siedziby – władał
imperium rozciągającym się od Atlantyku i Pire-
nejów po Indie. Pałac nie został ukończony i po
zamordowaniu kalifa uległ zniszczeniu. Przez
stulecia służył mieszkańcom Jerycha jako… ka-
mieniołom, skąd czerpano budulec na nowe
domy w mieście.
archeologiczne odsłoniły wiele warstw
osadniczych z różnych kultur. Już w IX w.
p.n.e. powstała tu osada, otoczona kamien-
nym murem, uznawana za najstarsze mia-
sto świata. Tysiąc lat później powstał mur
o wysokości 3,5 m z jedną 10-metrową
basztą, otaczający osadę o powierzchni
przeszło czterech hektarów. Według Sta-
rego Testamentu gdy Izraelczycy wkraczali
do Ziemi Obiecanej, musieli najpierw zdo-
być otoczoną potężnymi murami twier-
dzę Jerycho. Gdy okrążali miasto w uroczy-
stej procesji niosąc Arkę Przymierza i dmąc
w potężne trąby, mury runęły. Badania ar-
cheologiczne wykazały, że rzeczywiście
około XV w. p.n.e. mury zostały zburzone,
a miasto zniszczone. Stało się to zapewne
w wyniku jednego z wielu najazdów wojsk
egipskich. Odbudowane, zostało jednak
opuszczone po najeździe babilońskim w 586 r. p.n.e. Nowe, duże mia-
sto wzniósł nieco dalej na południe od Tell es-Sultan Herod Wielki. Je-
rycho było kwitnącym ośrodkiem rolniczym i takim pozostało w okresie
bizantyńskim oraz po podboju arabskim. W okolicy powstała wówczas
zimowa rezydencja kalifów umajjadzkich, zwana Chirbat al-Mefdżar
( ruiny na północ od współczesnego Jerycha, udostępnione obecnie do
zwiedzania). Ale po okresie wypraw krzyżowych miasto zostało opusz-
czone, a rolnicze okolice na skutek zniszczenia systemów irygacyjnych
Góra Kuszenia,
zwana też Górą
Kwarantanny, czyli
Czterdziestu Dni
zagarnęła pustynia. Jerycho odrodziło się dopiero w okresie Mandatu
Brytyjskiego nad Palestyną po I wojnie światowej. Po 1945 r. znalazło
się w granicach Jordanii, ale zostało zajęte przez Izraelczyków w czasie
wojny sześciodniowej w 1967 r. Jednak w 1994 r. było pierwszym mia-
stem oddanym w wyniku porozumienia w Oslo władzom Autonomii
Palestyńskiej. Co prawda na czas drugiej intifady zawieszono autono-
mię, lecz przywrócono ją w 2005 r.
Targ w Jerychu
z lokalnymi
specjałami
ZwiedZ anie
Na północny zachód od centrum współczesnego Jerycha, na wzgó-
rzu Tell es-Sultan znajduje się stanowisko archeologiczne (codz.
8.00–17.00, 10 NIS). Można tu zobaczyć prastare kamienne obwarowa-
nia, liczące ponad dziesięć tysiącleci! Tuż obok znajduje się dolna sta-
cja kolejki linowej jadącej (kursuje codz. w godz. 8.00–21.00, przejazd
w obie strony 55 NIS) na Górę Kuszenia. Według tradycji biblijnej na
tej właśnie górze szatan kusił Jezusa po 40 dniach postu na pustyni. Na
szczycie góry stała przed wiekami forteca władców Syrii, Seleucydów,
zajęta następnie przez powstańców żydowskich i włączona do króle-
stwa hasmonejskiego. Istniał tu średniowieczny klasztor, którego odbu-
dowę podjęto w 1874 r., ale nigdy nie ukończono.
Wysoko, na skalnej półce w połowie wysokości urwiska, na Góry Ku-
szenia widać uczepione skał zabudowania ortodoksyjnego klasztoru
Quruntul. Dwa monastyry, nad urwiskiem oraz na szczycie, powstały tu
w XII w., lecz już dwa wieki później znalazły się w ruinie. Obecny klasztor
został odbudowany w latach 1874–1904. Pośród jego zabudowań znaj-
duje się wejście do pierwotnego kościoła w skalnej pieczarze.
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
166 Judea i Morze Martwe
Okolice Jerycha
167
Ǫ s. 234
okolice JerycHa
Qasr al-yaHud
Na wschód od Jerycha, nad samym Jordanem, korytem którego prze-
biega granica z Jordanią, kilka kilometrów na południe od mostu
Allenby (punkt kontrolny między okupowanym Zachodnim Brzegiem
a Jordanią) znajduje się miejsce chrztu Pana Jezusa. Na trasie pra-
dawnego szlaku handlowego z Jerycha za Jordan św. Jan Chrzciciel miał
chrzcić wędrowców. Zaadoptował on w ten sposób tradycję żydowskiej
rytualnej kąpieli w mykwie (łaźnia), którą należy poprzedzić modlitwę,
zamieniając ją w rytuał oczyszczenia niezbędny podczas oczekiwania
na bliskie nadejście Mesjasza. Do św. Jana Chrzciciela przybył także Je-
zus, który właśnie od chrztu w rzece Jordan rozpoczął swoją publiczną
działalność. Choć część odłamów chrześcijaństwa lokuje to wydarze-
nie u wylotu Jordanu z Jeziora Galilejskiego (zob. s. 149), to większość,
w tym przede wszystkim kościół katolicki, uznaje właśnie to miejsce koło
Jerycha za autentyczne. Większość kościołów i kaplic znajduje się jed-
nak po jordańskiej stronie rzeki (zob. s. 178). Po zachodniej stronie rzeki,
kontrolowanej przez wojsko izraelskie, znajduje się odnowiony w 2011 r.
kościół i kilka innych obiektów, otoczonych zamkniętą strefą wojskową.
Dla wielu pielgrzymów może być zaskoczeniem widok rzeki Jordan,
która w tym miejscu jest znacznie mniejsza niż w górnym biegu, latem
ma szerokość zaledwie kilku metrów i gdyby nie graniczny płot, można
byłoby łatwo przez nią przejść, brodząc w wodzie.
Qasr al-Yahud –
miejsce chrztu Jezusa
ZaJaZd miłosiernego samarytanina
W połowie drogi z Jerozolimy do Jerycha znajdują się ruiny kościoła
z czasów bizantyńskich, a także ◆ zajazdu dla podróżnych, wzniesio-
nego przez krzyżowców. Od wieków pielgrzymi chrześcijańscy uznają,
że tu przy pradawnej drodze z Jerozolimy doszło do zdarzeń opisanych
przez Jezusa w przypowieści o miłosiernym Samarytaninie. Choć była
to wszak tylko przypowieść, faktem jest, że już w starożytności istniał tu
zajazd dla podróżnych, zapewne wzniesiony w I w. przez Heroda Wiel-
kiego jako jego niewielka rezydencja. Dziś można tu zwiedzać wykopa-
liska z ruinami wspominanych budowli. Warte zobaczenia są zwłaszcza
mozaiki z okresu bizantyńskiego.
◆ Zajazd
dla podróżnych
w drodze do Jerycha
IV–X codz. 8.00–17.00,
XI–III 8.00–16.00
N 21 NIS, U 9 NIS
klasZ tor św. JerZ ego koZiby
Na zachód od Jerycha strome urwiska wzgórz wznoszących się nad Ro-
wem Jordanu rozcina wąski kanion Wadi Qelt. Mniej więcej półtora ki-
lometra od jego wylotu znajduje się klasztor św. Jerzego Koziby, nie-
samowicie położony pod skalnymi urwiskami (zazwyczaj otwarte codz.
w godz. 8.00–12.00, 15.00–19.00). Dawne tradycje prawosławne wiążą to
miejsce z kilkoma wydarzeniami biblijnymi. Miał tu zatrzymać się w cza-
sie ucieczki na Synaj prorok Eliasz, zaś ojciec Maryi, św. Joachim, w tym
miejscu miał zapłakać nad bezpłodnością żony, św. Anny. Wkrótce po-
tem także w tym miejscu anioł miał oznajmić św. Joachimowi, iż Anna
jest brzemienna. Monastyr powstał tu jako jeden z wielu klasztorów za-
łożonych w V w. na Pustyni Judzkiej. Patron klasztoru był jednym z jego
Widok z lotu
ptaka na klasztor
św. Jerzego Koziby
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
Pobierz darmowy fragment (pdf)