Jan Olszanowski doktor nauk prawnych; adiunkt w Katedrze Postępowania Administracyjnego i Sądowoadministracyjnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; referendarz sądowy Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu; autor publikacji z zakresu postępowania administracyjnego oraz sądowego i administracyjnego postępowania egzekucyjnego. Wojciech Piątek doktor habilitowany nauk prawnych; adiunkt w Katedrze Postępowania Administracyjnego i Sądowoadministracyjnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; autor publikacji z zakresu postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego oraz egzekucyjnego w administracji, współautor publikacji Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Komentarz (2012) i Egzekucja administracyjna świadczeń pieniężnych (2014). Autorzy podjęli próbę analizy i to bardzo udanej istoty, znaczenia oraz przebiegu wzajemnej pomocy pomiędzy państwami członkowskimi UE przy odzyskiwaniu wierzytelności publicznoprawnych poszczególnych państw, obejmując swoim zakresem przedmiotowym zróżnicowane należności pieniężne wymienione w art. 2 ust. 1 i 2 dyrektywy 2010/24/UE, w tym na pierwszym miejscu wszystkie rodzaje podatków . Prof. dr hab. Jan Paweł Tarno Książka stanowi pierwsze monograficzne opracowanie dotyczące problematyki odzyskiwania wierzytelności podatkowych w trybie i na zasadach określonych w dyrektywie. Oprócz samej analizy regulacji prawnej publikacja została wzbogacona o dane liczbowe obrazujące skalę współpracy dokonywanej pomiędzy państwami członkowskimi UE w badanym obszarze, jej intensywność oraz skuteczność. Monografia przeznaczona jest przede wszystkim dla pracowników organów administracji publicznej wierzycieli w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym oraz pracowników organów egzekucyjnych, np. pracowników urzędów skarbowych. Zainteresuje również sędziów sądów administracyjnych, a także podmioty prywatne, np. zobowiązanych w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym i ich pełnomocników.
Darmowy fragment publikacji:
współpraca państw
członkowskich ue
przy odzyskiwaniu
wierzytelności
podatkowych
Jan Olszanowski
Wojciech Piątek
MONOGRAFIE
WARSZAWA 2016
Publikacja powstała w ramach projektu sfi nansowanego ze środków
Narodowego Centrum Nauki przyznanych na podstawie decyzji nr DEC-2011/01/D/HS5/01526
Stan prawny na 1 października 2015 r.
Recenzent
Prof. dr hab. Jan Paweł Tarno
Wydawca
Grzegorz Jarecki
Redaktor prowadzący
Kinga Zając
Opracowanie redakcyjne
Julia Genusa
Łamanie
Wolters Kluwer
Autorstwo poszczególnych rozdziałów:
dr Jan Olszanowski – rozdział III pkt 3–6, rozdział IV pkt 3–6, rozdział V
dr Wojciech Piątek – rozdział I, rozdział II, rozdział III pkt 1 i 2, rozdział IV pkt 1 i 2
Ta książka jest wspólnym dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, byś przestrzegał przysługujących
im praw. Książkę możesz udostępnić osobom bliskim lub osobiście znanym, ale nie publikuj jej
w internecie. Jeśli cytujesz fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło.
A jeśli musisz skopiować część, rób to jedynie na użytek osobisty.
SZANUJMY PRAWO I WŁASNOŚĆ
Więcej na www.legalnakultura.pl
POLSKA IZBA KSIĄŻKI
© Copyright by
Wolters Kluwer SA, 2016
ISBN: 978-83-264-9371-3
ISSN 1897-4392
Wydane przez:
Wolters Kluwer SA
Dział Praw Autorskich
01-208 Warszawa, ul. Przyokopowa 33
tel. 22 535 82 19
e-mail: ksiazki@wolterskluwer.pl
www.wolterskluwer.pl
księgarnia internetowa www.profi nfo.pl
Spis treści
Wykaz skrótów ............................................................................................
9
Wstęp ............................................................................................................. 13
Rozdział I
Ramy prawne współpracy pomiędzy państwami
w sprawach podatkowych ......................................................................... 17
1. Pojęcie współpracy pomiędzy organami administracji
w sprawach podatkowych .................................................................... 17
2. Źródła normatywne współpracy
obecne w prawie międzynarodowym ................................................. 21
2.1. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju ................... 21
2.2. Organizacja Narodów Zjednoczonych ....................................... 24
2.3. Unia Europejska ............................................................................. 25
3. Źródła normatywne międzynarodowej współpracy
obecne w prawie krajowym .................................................................. 27
4. Pojęcie oraz znaczenie współpracy państw członkowskich UE
przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych ............................ 29
4.1. Rys historyczny .............................................................................. 29
4.2. Znaczenie współpracy państw członkowskich UE
przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych .................... 36
4.3. Pojęcie współpracy państw członkowskich UE
przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych .................... 38
4.4. Zasady ogólne współpracy państw członkowskich UE
przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych .................... 41
4.4.1. Zasada zaufania .................................................................. 42
4.4.2. Zasada udzielania pomocy
na wniosek innego państwa członkowskiego ................ 44
5
Spis treści
4.4.3. Zasada równego traktowania należności krajowych
i zagranicznych ................................................................... 46
4.4.4. Zasada stosowania własnego prawa procesowego ....... 48
4.4.5. Zasada poufności ................................................................ 50
4.4.6. Zasada elektronicznej formy komunikacji ...................... 51
4.4.7. Zasada pośredniości ........................................................... 53
5. Zakres przedmiotowy współpracy państw członkowskich UE
przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych ............................ 54
6. Podsumowanie ....................................................................................... 55
Rozdział II
Podmioty odpowiedzialne za współpracę pomiędzy
państwami członkowskimi UE przy odzyskiwaniu
wierzytelności podatkowych .................................................................... 57
1. Wstęp ....................................................................................................... 57
2. Centralne biuro łącznikowe .................................................................. 58
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ........................ 63
4. Podmiot odpowiedzialny za wykonanie obowiązku ....................... 65
5. Wierzyciel ................................................................................................ 66
6. Organ egzekucyjny ................................................................................ 67
7. Komisja Europejska ................................................................................ 69
8. Komitet ds. Odzyskiwania Wierzytelności ........................................ 70
9. Podsumowanie ....................................................................................... 71
Rozdział III
Występowanie o udzielenie pomocy do państwa członkowskiego .. 73
1. Wstęp ....................................................................................................... 73
2. Wymiana informacji ............................................................................... 75
2.1. Zagadnienia ogólne ....................................................................... 75
2.2. Przebieg postępowania ................................................................. 76
3. Wniosek o powiadomienie ................................................................... 81
3.1. Zagadnienia ogólne ....................................................................... 81
3.2. Przebieg postępowania ................................................................. 87
4. Występowanie o odzyskanie należności pieniężnych ...................... 89
4.1. Zagadnienia ogólne ....................................................................... 89
4.2. Wszczęcie postępowania .............................................................. 96
6
4.3. Przebieg postępowania ................................................................. 100
4.4. Zakończenie postępowania .......................................................... 108
Spis treści
5. Postępowanie zabezpieczające w ramach współpracy
międzynarodowej państw członkowskich podejmowanej
z inicjatywy RP ....................................................................................... 111
6. Podsumowanie ....................................................................................... 117
Rozdział IV
Udzielanie pomocy państwu członkowskiemu .................................... 123
1. Wstęp ....................................................................................................... 123
2. Realizacja wniosku o udzielenie informacji ....................................... 124
2.1. Zagadnienia ogólne ....................................................................... 124
2.2. Przebieg postępowania ................................................................. 129
2.2.1. Wymiana informacji na wniosek ...................................... 129
2.2.2. Wymiana informacji bez uprzedniego wniosku ............ 132
3. Realizacja wniosku o powiadomienie ................................................. 134
3.1. Zagadnienia ogólne ....................................................................... 134
3.2. Przebieg postępowania ................................................................. 135
4. Realizacja wniosku o odzyskanie należności pieniężnych .............. 141
4.1. Zagadnienia ogólne ....................................................................... 141
4.2. Przebieg postępowania ................................................................. 148
4.3. Zakończenie postępowania .......................................................... 168
5. Zabezpieczenie należności publicznoprawnych na wniosek
państwa członkowskiego ...................................................................... 172
6. Podsumowanie ....................................................................................... 174
Rozdział V
Współpraca międzynarodowa w zakresie dochodzenia należności
pieniężnych przekazanych do egzekucji administracyjnej
na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych ................. 180
1. Występowanie o udzielenie pomocy w zakresie należności
pieniężnych przekazanych do egzekucji administracyjnej
na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska .......................................... 180
1.1. Zagadnienia ogólne ....................................................................... 180
1.2. Przebieg postępowania ................................................................. 182
7
Spis treści
2. Udzielanie pomocy w sprawach dotyczących należności
pieniężnych przekazanych do egzekucji administracyjnej
na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska .......................................... 184
2.1. Zagadnienia ogólne ....................................................................... 184
2.2. Przebieg postępowania ................................................................. 186
3. Podsumowanie ....................................................................................... 189
Zakończenie .................................................................................................. 191
Mutual assistance between the EU Member States in recovering
tax claims ....................................................................................................... 197
Bibliografia ................................................................................................... 201
Wykaz aktów prawnych ............................................................................. 207
Wykaz powołanego orzecznictwa ............................................................ 213
8
Wykaz skrótów
Akty prawne
–
dyrektywa 76/308/EWG
dyrektywa 2008/55/WE
dyrektywa 2010/24/UE
dyrektywa 2011/16/UE
–
–
–
dyrektywa Rady 76/308/EWG z dnia
15 marca 1976 r. w sprawie wzajemnej po‐
mocy przy windykacji roszczeń dotyczą‐
cych niektórych opłat, ceł, podatków i in‐
nych obciążeń (Dz. Urz. WE L 73
z 19.03.1976, s. 18, z późn. zm.; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 1,
s. 44, z późn. zm.)
dyrektywa Rady 2008/55/WE z dnia 26 ma‐
ja 2008 r. w sprawie wzajemnej pomocy
przy odzyskiwaniu wierzytelności doty‐
czących niektórych opłat, ceł, podatków
i innych obciążeń (Dz. Urz. UE L 150
z 10.06.2008, s. 28)
dyrektywa Rady 2010/24/UE z dnia
16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej po‐
mocy przy odzyskiwaniu wierzytelności
dotyczących podatków, ceł i innych obcią‐
żeń (Dz. Urz. UE L 84 z 31.03.2010, s. 1)
dyrektywa Rady 2011/16/UE z dnia 15 lu‐
tego 2011 r. w sprawie współpracy admi‐
nistracyjnej w dziedzinie opodatkowania
i uchylająca dyrektywę 77/799/EWG
(Dz. Urz. UE L 64 z 11.03.2011, s. 1)
9
Wykaz skrótów
k.p.a.
k.p.c.
modelowa konwencja OECD,
MK OECD
modelowa konwencja ONZ,
MK ONZ
o.p.
pr. bank.
rozporządzenie nr 1189/2011
10
–
–
–
–
–
–
–
(tekst
ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego (tekst
jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.)
ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks
postępowania cywilnego
jedn.:
Dz. U. z 2014 r. poz. 101 z późn. zm.)
Modelowa Konwencja OECD w sprawie
podatków od dochodu i majątku (Model
Convention with respect to Taxes on Inco‐
me and on Capital / OECD Model Tax
Convention on Income and on Capital),
wersja z 2014 r. dostępna w jęz. angielskim
na stronie http:// www. oecd. org/ ctp/
treaties/ oecd‐ model‐ tax‐ convention‐
a v a i l a b l e ‐ p r o d u c t s . h t m [dostęp:
18.07.2015 r.]
Modelowa Konwencja ONZ o podwójnym
opodatkowaniu między państwami roz‐
winiętymi i rozwijającymi się (United Na‐
tions Model Double Taxation Convention
between Developed and Developing
Countries), tekst dostępny w jęz. angiel‐
skim na stronie: http:// www. un. org/ esa/ ffd/
tax/ unmodel. htm [dostęp: 18.07.2015 r.]
ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordy‐
nacja podatkowa (tekst
jedn.: Dz. U.
z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.)
ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo
bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r.
poz. 128 z późn. zm.)
rozporządzenie wykonawcze Komisji
(UE) nr 1189/2011 z dnia 18 listopada
2011 r. ustalające szczegółowe przepisy
dotyczące niektórych przepisów dyrekty‐
wy Rady 2010/24/UE w sprawie wzajem‐
nej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytel‐
ności dotyczących podatków, ceł i innych
u.o.i.n.
u.p.e.a.
u.w.p., ustawa o wzajemnej
pomocy
–
–
–
Wykaz skrótów
obciążeń (Dz. Urz. UE L 302 z 19.11.2011,
s. 16)
ustawa z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie
informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182,
poz. 1228 z późn. zm.)
ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postę‐
powaniu egzekucyjnym w administracji
(tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1619
z późn. zm.)
ustawa z dnia 11 października 2013 r.
o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu
podatków, należności celnych i innych na‐
leżności pieniężnych (Dz. U. poz. 1289
z późn. zm.)
Czasopisma i publikatory
AUW
Biul. Skarb.
CBOSA
DB
EPS
FP
KPPod.
MPCiP
OSNC
PiP
PPE
Prz. Pod.
Sam. Teryt.
SWI
ZNSA
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
Acta Universitatis Wratislaviensis
Biuletyn Skarbowy Ministerstwa Finan‐
sów
Centralna Baza Orzeczeń Sądów Admini‐
stracyjnych
Der Betrieb
Europejski Przegląd Sądowy
Forum Prawnicze
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Monitor Prawa Celnego i Podatkowego
Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba
Cywilna
Państwo i Prawo
Przegląd Prawa Egzekucyjnego
Przegląd Podatkowy
Samorząd Terytorialny
Steuer und Wirtschaft International
Zeszyty Naukowe Sądownictwa Admini‐
stracyjnego
11
Wykaz skrótów
Nazwy organów, organizacji międzynarodowych
i innych instytucji
–
–
–
–
–
–
–
Naczelny Sąd Administracyjny
ang. Organisation for Economic Co‐opera‐
tion and Development
(Organizacja
Współpracy Gospodarczej i Rozwoju)
Organizacja Narodów Zjednoczonych
Sąd Apelacyjny
Sąd Najwyższy
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europej‐
skiej
wojewódzki sąd administracyjny
NSA
OECD
ONZ
SA
SN
TSUE
WSA
12
Wstęp
Jednym z warunków efektywnego działania organów władzy publicz‐
nej jest skonstruowanie takich mechanizmów prawnych, dzięki którym
będą mogły być w sposób rzeczywisty wykonywane wydawane przez nie
nakazy i zakazy. Oprócz samej skuteczności działania administracji pub‐
licznej na uwagę zasługuje również aspekt wychowawczy, polegający na
wdrożeniu jednostki do realizacji zasady praworządności. Brak przestrze‐
gania norm prawa administracyjnego może wpływać na powstanie nie‐
bezpieczeństwa zagrożenia dla życia lub innych cenionych powszechnie
dóbr1. W Polsce, podobnie jak w większości krajów europejskich, admini‐
stracja publiczna sama może zastosować przymus państwowy w celu wy‐
konania obowiązków publicznoprawnych. Kompetencjami do stosowania
przymusu państwowego dysponują nie tylko sądy, ale i organy admini‐
stracji publicznej2. Mając na uwadze coraz intensywniej postępujące zja‐
wiska globalizacji o charakterze gospodarczym i społecznym, konieczne
jest postawienie pytania, czy wskazane powyżej kompetencje organów
władzy publicznej nie powinny ulec poszerzeniu i wyjść poza granice
państwowe, czy też wręcz odwrotnie, powinny one zostać zawężone. Ko‐
lejne pytanie łączy się ze wskazaniem konkretnych sposobów, w ramach
których poszerzenie tego rodzaju uprawnień organów władzy publicznej
1 Z. Leoński, Wykonanie aktu administracyjnego. Węzłowe problemy administracyjnego postępowania
egzekucyjnego (w:) Aktualne problemy administracji i prawa administracyjnego, red. J. Posłuszny, Prze‐
myśl–Rzeszów 2003, s. 7. Podobnie argumentował S. Kasznica, wskazując, że tam, gdzie państwo
nie dysponuje określonym władztwem przejawiającym się w możności narzucenia swojej woli przy
pomocy przymusu, mamy do czynienia albo z państwem dopiero tworzącym się, albo z państwem
będącym w rozkładzie. Zob. S. Kasznica, Polskie prawo administracyjne. Pojęcia i instytucje zasadni‐
cze, Poznań 1946, s. 7–8, a także E. Smoktunowicz, Egzekucja administracyjna i sądowa. Teksty, orzecz‐
nictwo, piśmiennictwo, indeks rzeczowy, Warszawa 1995, s. 18.
2 A. Skoczylas, Postępowanie egzekucyjne w administracji (w:) System Prawa Administracyjnego, t. 9,
Prawo procesowe administracyjne, red. R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel, Warszawa 2010, s. 304.
13
Wstęp
miałoby funkcjonować przy jednoczesnym poszanowaniu suwerenności
państw, w tym ograniczeń terytorialnych w realizowaniu środków przy‐
musu.
Odpowiedź na sformułowane powyżej pytania zawarta została zarów‐
no w prawie międzynarodowym, jak i polskim. Jednym z jej wyrazów jest
dyrektywa Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej
pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł
i innych obciążeń (Dz. Urz. UE L 84 z 31.03.2010, s. 1), która została wdro‐
żona do polskiego porządku prawnego w ustawie z dnia 11 października
2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności cel‐
nych i innych należności pieniężnych (Dz. U. poz. 1289 z późn. zm.), oraz
rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1189/2011 z dnia 18 listopada
2011 r. ustalające szczegółowe przepisy dotyczące niektórych przepisów
dyrektywy Rady 2010/24/UE w sprawie wzajemnej pomocy przy odzys‐
kiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń
(Dz. Urz. UE L 302 z 19.11.2011, s. 16). W następujących po sobie punktach
preambuły dyrektywy 2010/24/UE została czytelnie ukazana potrzeba
podjęcia przez państwa członkowskie UE współpracy przy odzyskiwaniu
wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń. Następnie
w przepisach tego aktu uregulowane zostały sposoby jej podejmowania.
Celem niniejszego opracowania jest ustalenie istoty, znaczenia oraz
przebiegu wzajemnej pomocy pomiędzy państwami członkowskimi UE
przy odzyskiwaniu wierzytelności publicznoprawnych poszczególnych
państw, które w tytule pracy określone zostały mianem podatkowych
i obejmują swoim zakresem przedmiotowym zróżnicowane należności
pieniężne wymienione w art. 2 ust. 1 i 2 dyrektywy 2010/24/UE, w tym na
pierwszym miejscu wszystkie rodzaje podatków.
Podstawowym założeniem wstępnym opracowania jest przeświadcze‐
nie o konieczności istnienia i dalszego rozwoju tego rodzaju współpracy
pomiędzy państwami członkowskimi UE oraz nawiązywania jej w kon‐
taktach z państwami trzecimi w drodze zawierania umów bilateralnych
i multilateralnych. Z tej perspektywy na aprobatę zasługuje konstrukcja
normatywna polskiej ustawy o wzajemnej pomocy, w której wyraźnie
przewidziano możliwość poszerzenia ram przedmiotowych współpracy
o państwa niebędące członkami UE. Przyjęcie tego założenia pozwoliło na
poddanie analizie zarówno od strony teoretycznej, jak i praktycznej obec‐
nie obowiązujących unormowań wzajemnej pomocy z punktu widzenia
14
Wstęp
jak najefektywniejszego zapewnienia interesów finansowych państw
członkowskich UE, przy zachowaniu neutralności rynku wewnętrznego
oraz równowagi pomiędzy uprawnieniami organów poszczególnych
państw przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych w ramach współ‐
pracy z organami innych państw.
Praca została podzielona na pięć rozdziałów. W pierwszym z nich
uwagę poświęcono ogólnym ramom współpracy międzynarodowej, które
nie ograniczają się tylko do kręgu państw należących do UE. W rozdziale
tym sformułowano generalne pojęcie współpracy pomiędzy państwami
w dziedzinie podatkowej, a następnie poddano analizie ogólne ramy wza‐
jemnej pomocy państw członkowskich UE przy odzyskiwaniu wierzytel‐
ności podatkowych, w tym pojęcie tego rodzaju współpracy, zasady ogól‐
ne jej przebiegu oraz zakres przedmiotowy, w którym jest ona realizowana.
W drugim rozdziale uwaga skupiona została na podmiotach biorących
udział we wzajemnym współdziałaniu pomiędzy państwami unijnymi,
w tym na ich kompetencjach oraz występujących pomiędzy nimi zależ‐
nościach. Pośrednim dowodem wysokiego poziomu zaangażowania we
wzajemną pomoc oraz wysiłków czynionych w kierunku jej dalszej inten‐
syfikacji jest powołanie do istnienia specjalnych podmiotów zajmujących
się wyłącznie analizowaną działalnością. Należą do nich centralne biuro
łącznikowe oraz pozostałe biura łącznikowe utworzone we wszystkich
państwach członkowskich UE. W rozdziale tym przedstawione zostały
zarówno wymienione powyżej podmioty powołane do istnienia z myślą
o wzajemnej pomocy w analizowanym obszarze, jak i podmioty już ist‐
niejące, które wyposażone zostały w dodatkowy wachlarz kompetencji.
Dwa kolejne rozdziały pracy dotyczą problematyki procesowej, obej‐
mując swoim zakresem sposób współdziałania pomiędzy organami po‐
szczególnych państw przy wykorzystaniu każdej z trzech dostępnych
form pomocy. W rozdziale trzecim rozważania przeprowadzone zostały
z punktu widzenia państwa występującego o udzielenie pomocy, a w roz‐
dziale czwartym – z punktu widzenia państwa, które jej udziela. Podział
taki uzasadniony jest odmiennym zakresem obowiązków spoczywających
na organie występującym z wnioskiem o udzielenie pomocy oraz na pod‐
miocie realizującym wniosek. Specyfika tych obowiązków została dostrze‐
żona przez polskiego prawodawcę, który w ustawie o wzajemnej pomocy
zagadnieniom występowania o udzielenie pomocy oraz udzielania pomo‐
cy poświęcił odrębne jednostki redakcyjne tekstu prawnego.
15
Wstęp
Ostatni rozdział opracowania dotyczy pomocy świadczonej przez pol‐
skie organy administracji publicznej w analizowanym zakresie państwom
trzecim, niebędącym członkami UE. Jak zostało to już bowiem powyżej
zauważone, w ustawie o wzajemnej pomocy stworzone zostały ramy
prawne nie tylko dotyczące współpracy z państwami członkowskimi UE,
lecz także z innymi krajami, przez co ustawa ta zasługuje na miano kom‐
pleksowej. Zważywszy na szczegółowe omówienie aspektów procedural‐
nych współpracy w dwóch wcześniejszych rozdziałach, w ostatniej części
pracy zostały ukazane przede wszystkim odmienności dotyczące jej prze‐
biegu, gdy po jednej ze stron występuje państwo trzecie.
W pracy zastosowana została metoda analizy tekstu prawnego oraz
orzecznictwa sądowego. Z uwagi na rodzaj poruszanej problematyki istot‐
ne znaczenie w pracy odegrała analiza dogmatyczna rodzimych oraz za‐
granicznych opracowań naukowych obejmujących tematykę wzajemnej
pomocy pomiędzy państwami członkowskimi UE przy odzyskiwaniu
wierzytelności podatkowych. Praca wzbogacona została ponadto o analizę
praktycznych aspektów mającej miejsce współpracy, w tym przede
wszystkim danych statystycznych obrazujących jej efektywność. W tym
celu nawiązany został kontakt z pracownikami centralnych biur łączniko‐
wych wszystkich państw UE oraz z Komisją Europejską.
Niniejsza praca stanowi studium z zakresu polskiego i europejskiego
administracyjnego postępowania egzekucyjnego. W ograniczonym zakre‐
sie obejmuje ona problematykę podatkową.
W opracowaniu uwzględniono stan prawny, literaturę i orzecznictwo
na dzień 1 października 2015 r.
Jan Olszanowski, Wojciech Piątek
Poznań, 1 października 2015 r.
16
Rozdział I
Ramy prawne współpracy pomiędzy państwami
w sprawach podatkowych
1. Pojęcie współpracy pomiędzy organami administracji
w sprawach podatkowych
Zachodzące w ostatnich latach procesy globalizacji ekonomii, intensy‐
fikacji handlu międzynarodowego, elektronizacji obsługi bankowej oraz
zwiększenia mobilności przedsiębiorców prowadzą do konieczności no‐
wego spojrzenia na funkcjonujące już ramy współpracy pomiędzy orga‐
nami administracji publicznej w dziedzinie podatkowej oraz egzekucyjnej,
zarówno o zasięgu krajowym, jak i międzynarodowym. Problematyka
wzajemnej współpracy pomiędzy organami administracji publicznej in ge‐
nere znajduje swoje umocowanie w aktach prawnych rangi konstytucyjnej,
ustawowej, umowach zawieranych pomiędzy poszczególnymi państwa‐
mi oraz w prawie unijnym, przede wszystkim o charakterze wtórnym3.
Tytułem przykładu, konstytucyjna podstawa wzajemnej pomocy pomię‐
dzy instytucjami publicznymi w Niemczech wywodzona jest z art. 35 ust. 1
ustawy zasadniczej (Grundgesetz für die Bundesrepublik Deutschland,
23 Mai 1949, BGBl. 1949, 1), w którym organy administracji publicznej i są‐
3 Międzynarodowa współpraca w sprawach podatkowych jest również przedmiotem rozwa‐
żań TSUE prowadzonych z punktu widzenia obowiązywania podstawowych praw oraz zasad pra‐
wa unijnego, w tym m.in. zasady proporcjonalności oraz skuteczności tego prawa. Zob. K. Simader,
Die Bedeutung der internationalen Amtshilfe in Steuersachen in der Rechtsprechung des EuGH zu den
Grundfreiheiten (w:) Internationale Amtshilfe in Steuersachen, red. M. Lang, J. Schuch, C. Staringer, Wien
2011, s. 312–314.
17
Rozdział I. Ramy prawne współpracy pomiędzy państwami...
dy zobowiązane zostały do wzajemnej pomocy urzędowej i prawnej4. Po‐
dobnie w Austrii art. 22 konstytucji (Bundes‐Verfassungsgesetz, 1 Oktober
1920, BGBl. Nr. 1/1930 idF BGBl. I Nr. 164/2013) zobowiązuje wszystkie
organy władzy publicznej związku, krajów związkowych oraz jednostek
samorządowych do wzajemnej pomocy w ramach ich ustawowych kom‐
petencji5. W Niemczech dla jej określenia używa się dwóch różnych sfor‐
mułowań Amtshilfe i Rechtshilfe, akcentując ich odmienność znaczeniową,
która w uproszczeniu sprowadza się do rozdzielenia pomocy prowadzonej
pomiędzy organami administracji publicznej oraz sądami6. W nomenkla‐
turze anglojęzycznej oba rodzaje współpracy funkcjonują pod pojęciem
mutual assistance7. Z kolei we Francji zamiennie używane są określenia
entraide, assistance mutuelle, coopération8. Przedstawiciele rodzimej literatu‐
ry posługują się sformułowaniami typu „wzajemna pomoc pomiędzy pań‐
stwami członkowskimi” czy też „międzynarodowa współpraca”9.
Zarówno jednak w prawodawstwie zagranicznym, jak i krajowym nie
została sformułowana ani definicja współpracy pomiędzy organami ad‐
ministracji publicznej, ani nie zostały ustanowione jej przesłanki i formy.
Wydaje się, że tego rodzaju regulacja z uwagi na zróżnicowany charakter
oraz podstawy normatywne zachodzącej współpracy byłaby nieprzydatna
z praktycznego punktu widzenia. Niemniej jednak w literaturze zagra‐
nicznej, jak i krajowej sformułowane zostały zarówno pojęcie pomocy, jak
i podstawowe jej wyznaczniki, które są wspólne dla niemal wszystkich
źródeł, na podstawie których jest ona wykonywana.
W nauce niemieckiej oprócz wymienionego powyżej art. 35 ust. 1
Grundgesetz für die Bundesrepublik Deutschland wskazuje się na art. 4
4 Jak zauważył jednak F. Wettner, regulacja ta ma charakter ramowy, znajdując swoją konkre‐
tyzację w aktach prawnych niższego rzędu. Zob. F. Wettner, Die Amtshilfe im Europäischen Verwal‐
tungsrecht, Tübingen 2005, s. 17.
5 W. Antoniolli, F. Koja, Allgemeines Verwaltungsrecht, Wien 1986, s. 348.
6 Wskazane rozróżnienie należy jednak do spornych w literaturze. Szerzej zob. A. Idziok, Die
Vollstreckungshilfe nach deutschem Recht und europäischem Gemeinschaftsrecht, Baden‐Baden 1997,
s. 23–24; F. Wettner, Die Amtshilfe..., s. 25–27.
7 J. Lao, The Council Directive concerning Mutual Assistance for the Recovery of Claims (2010/24/EU)
(w:) Exchange of Information for Tax Purposes, red. O.‐Ch. Günther, N. Tüchler, Wien 2013, s. 309.
8 Szerzej zob. F. Wettner, Die Amtshilfe..., s. 29 oraz podana tam literatura.
9 D. Mączyński, Międzynarodowa współpraca w sprawach podatkowych, Warszawa 2009, s. 25–26.
Zob. też P. Przybysz, Postępowanie egzekucyjne w administracji. Komentarz, Warszawa 2011, s. 269–271;
A. Skoczylas (w:) Postępowanie egzekucyjne w administracji. Komentarz, red. R. Hauser, A. Skoczylas,
Warszawa 2012, s. 335–338; E. Cisowska‐Sakrajda (w:) Doradca podatkowy w egzekucji administracyjnej
należności pieniężnych, red. J.P. Tarno, Warszawa 2012, s. 234–238; T. Jędrzejewski (w:) T. Jędrzejew‐
ski, M. Masternak, P. Rączka, Administracyjne postępowanie egzekucyjne, Toruń 2013, s. 287–296.
18
1. Pojęcie współpracy pomiędzy organami administracji...
ust. 1 Verwaltungsverfahrensgesetz, 25 Mai 1976 (BGBl. I, s. 102) zawiera‐
jący ogólny nakaz udzielania wzajemnej pomocy przez jeden z organów
władzy publicznej na rzecz drugiego organu. Obowiązek ten jest konse‐
kwencją podziału władzy wykonawczej, federacyjnego charakteru pań‐
stwa oraz pełnienia władzy publicznej przez różne organy na odmiennych
płaszczyznach i przy realizacji różnych kompetencji10. Do jego podstawo‐
wych elementów należą z jednej strony wniosek o udzielenie pomocy,
a z drugiej strony udzielenie pomocy o charakterze uzupełniającym z racji
tego, że każdy organ władzy publicznej powinien wykonywać powierzone
mu zadania przy zastosowaniu własnych kompetencji11. W ujęciu tym
współpraca pomiędzy organami administracji publicznej polega na wza‐
jemnym świadczeniu pomocy nakierowanej na prawidłową realizację po‐
wierzonych poszczególnym organom zadań12.
W nauce krajowej do kwintesencji pomocy prawnej zaliczona została
możliwość dokonania przez organ administracji publicznej delegowania
przeprowadzenia pewnych czynności prawnych na inny organ13 czy też
swoistego zastępstwa organu prowadzącego postępowanie podatkowe
albo administracyjne, które warunkuje jego prawidłowy przebieg oraz
w konsekwencji wydanie zgodnej z prawem decyzji14. Z kolei w odniesie‐
niu do współpracy międzynarodowej w sprawach podatkowych jej defi‐
nicja zbudowana została na podstawie poszczególnych form współpracy
pomiędzy organami co najmniej dwóch państw, do których zaliczone zo‐
stały w szczególności wymiana informacji, przeprowadzanie równoleg‐
łych kontroli, przeprowadzanie postępowań administracyjnych na wnio‐
sek właściwego organu innego państwa czy też obecność upoważnionych
urzędników w siedzibie organu przekazującego informacje15.
Niewątpliwie do konstytutywnych elementów współpracy pomiędzy
organami administracji publicznej należy urzędowa pomoc w wykonaniu
zadania spoczywającego na jednym organie przez drugi organ, która
wszakże nie może prowadzić do zastąpienia właściwego do załatwienia
chen 1993, s. 239.
10 H.J. Bonk (w:) P. Stelkens, H.J. Bonk, M. Sachs, Verwaltungsverfahrensgesetz. Kommentar, Mün‐
11 F. Wettner, Die Amtshilfe..., s. 18.
12 A. Idziok, Die Vollstreckungshilfe..., s. 23–24.
13 P. Wajda (w:) Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, red. R. Hauser, M. Wierz‐
bowski, Warszawa 2014, s. 242.
14 R. Hauser (w:) S. Babiarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, R. Hauser, A. Kabat, M. Niezgód‐
ka‐Medek, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Warszawa 2013, s. 745–746.
15 D. Mączyński, Międzynarodowa współpraca..., s. 25–26.
19
Rozdział I. Ramy prawne współpracy pomiędzy państwami...
danej sprawy organu. Innymi słowy, organ właściwy rzeczowo oraz miej‐
scowo do rozstrzygnięcia konkretnej sprawy nie traci swojej kompetencji
przez samo jedynie zwrócenie się o udzielenie pomocy do innego organu,
który na ogół należy do tej samej struktury ustrojowej co podmiot wystę‐
pujący o udzielenie pomocy16. Jednakże podstawowym warunkiem zwró‐
cenia się do innego organu o udzielenie pomocy prawnej jest istnienie
kompetencji tego organu do dokonania żądanych czynności w sposób
zgodny z prawem.
Wobec wzmiankowanego na wstępie rozwoju współpracy pomiędzy
różnymi organami koniecznym elementem jej zaistnienia nie jest już wnio‐
sek o udzielenie pomocy. Coraz większe znaczenie ma tzw. współpraca
spontaniczna, która polega przede wszystkim na niezależnej wymianie
informacji, bez składania wniosku o jej udzielenie17. Przykładem jej istnie‐
nia w obrocie prawnym jest brzmienie rozdziału 1 działu II tytułu IV usta‐
wy o wzajemnej pomocy, w którym ustawodawca stanowi o udzieleniu
przez organ podatkowy lub celny informacji podmiotowi mającemu sie‐
dzibę lub miejsce zamieszkania w państwie członkowskim o przewidy‐
wanym zwrocie podatku lub nadpłaty podatku. Informacja taka może zo‐
stać udzielona bez specjalnego wniosku, tylko z inicjatywy organu, który
powziął o niej wiadomość. Współpracą tą nie jest objęta relacja zachodząca
pomiędzy organem administracji a podmiotem indywidualnym, przykła‐
dowo stroną postępowania administracyjnego, podatkowego czy egzeku‐
cyjnego18. Nie występuje ona również wówczas, gdy współpraca pomię‐
dzy organami odbywa się w ramach jednego układu zachodzących po‐
między nimi zależności i kompetencji, przykładowo w ramach jednej
struktury nadrzędności i podległości organizacyjnej.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, przez pojęcie współpracy
pomiędzy organami administracji publicznej w sprawach podatkowych
należy rozumieć świadczoną wzajemnie pomoc w określonych przez
prawo formach, aby osiągnąć zamierzony cel, czy to w postaci uzyskania
informacji, czy też wykonania obowiązku podatkowego.
16 Przykładowo art. 1a pkt 8 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1619 z późn. zm.) stanowi wyraźnie, że organ
rekwizycyjny ma tę samą właściwość rzeczową co organ egzekucyjny. Różnica pomiędzy tymi
organami dotyczy ich właściwości miejscowej.
17 Szerzej zob. Y. Yeong, Spontaneous Exchange of Information (w:) Exchange of Information...,
red. O.‐Ch. Günther, N. Tüchler, s. 447–448.
18 D. Mączyński, Międzynarodowa współpraca w sprawach podatkowych, Warszawa 2009, s. 26.
20
2. Źródła normatywne współpracy obecne w prawie międzynarodowym
Tak rozumiana współpraca determinowana jest strukturą organizacyj‐
ną i kompetencjami organów, które w niej biorą udział, przedmiotem,
w oparciu o który się odbywa, a przede wszystkim jej ramami prawnymi.
W odniesieniu do współpracy międzynarodowej dodatkowego znaczenia
nabierają podstawowe zasady prawa międzynarodowego, do których na‐
leżą suwerenność państwowa, dostępność do poufnych informacji oraz ich
ochrona. W odniesieniu do egzekucji obowiązków podatkowych dużego
znaczenia nabiera różnie kształtowana ochrona podatnika19.
W dalszej części niniejszego rozdziału przedstawione zostaną wynika‐
jące z różnych źródeł normatywnych formy współpracy pomiędzy orga‐
nami administracji publicznej w obszarze egzekucji administracyjnej wie‐
rzytelności podatkowych. Ukazanie poszczególnych modeli współpracy
umożliwi nie tylko ich wzajemne porównanie, lecz przede wszystkim po‐
zwoli na przedstawienie najważniejszych zrębów będącej głównym przed‐
miotem niniejszego opracowania współpracy państw członkowskich UE
przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych.
2. Źródła normatywne współpracy
obecne w prawie międzynarodowym
2.1. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju
Jedną z podstawowych form prawnych współpracy międzynarodowej
w sprawach podatkowych pomiędzy organami finansowymi poszczegól‐
nych krajów jest współdziałanie w ramach Organizacji Współpracy Go‐
spodarczej i Rozwoju (OECD). Organizacja ta powstała w 1961 r. w Paryżu
na mocy Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju,
wraz z Protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 do tej konwencji, stanowiącymi
jej integralną część, sporządzonej w Paryżu dnia 14 grudnia 1960 r. (Dz. U.
z 1998 r. Nr 76, poz. 490). Obecnie skupia ona 34 państwa, w tym Polskę,
prowadzi działalność w dziedzinach gospodarki i ekonomii.
OECD nie ma kompetencji do stanowienia wiążących państwa człon‐
kowskie norm prawa podatkowego. Z uwagi jednak na wysoki poziom
19 Szerzej zob. A. Lieja Carrasco, Exchange of Information and the Legal Protection of the Taxpayer
(w:) Exchange of Information..., red. O.‐Ch. Günther, N. Tüchler, s. 568–580.
21
Rozdział I. Ramy prawne współpracy pomiędzy państwami...
przygotowywanych analiz i raportów dotyczących obserwowanych zja‐
wisk w świecie gospodarki oraz formułowane propozycje kształtu mię‐
dzynarodowego prawa podatkowego, działania OECD wywierają rzeczy‐
wisty wpływ na postępowanie poszczególnych państw, które na podsta‐
wie dokumentów traktowanych jako wzorzec regulacji prawnej kształtują
swoje własne uregulowania.
Aktem prawnym o podstawowym znaczeniu z punktu widzenia pro‐
blematyki współpracy międzynarodowej pomiędzy państwami przy
odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych jest Modelowa Konwencja
OECD w sprawie podatków od dochodu i majątku (Model Convention
with respect to Taxes on Income and on Capital)20. W jej aktualnej wersji
pochodzącej z 2014 r. międzynarodowej współpracy w sprawach podat‐
kowych poświęcone zostały art. 25–27. Pierwszy z wymienionych przepi‐
sów normuje procedurę wzajemnego porozumiewania się państw w sy‐
tuacji opodatkowania niezgodnego z postanowieniami zawartej umowy
międzynarodowej bądź też wątpliwości przy jej interpretacji. Artykuł 26
MK OECD dotyczy wymiany informacji pomiędzy organami poszczegól‐
nych państw w celu właściwego stosowania przepisów konwencji oraz
ustawodawstwa wewnętrznego umawiających się państw, w tym doty‐
czącego wykonania obowiązków podatkowych. Z kolei art. 27 MK OECD
zawiera postanowienia dotyczące wzajemnej pomocy w poborze podat‐
ków.
W interpretacji poszczególnych postanowień modelowej konwencji
OECD istotną rolę odgrywa przygotowany do poszczególnych artykułów
komentarz. W doktrynie wskazuje się, że państwa powinny brać pod uwa‐
gę zawartość komentarza, dopóki nie wyrażą swoich zastrzeżeń w danym
zakresie21. Przykładowo w stosunku do art. 26 MK OECD w komentarzu
wskazano, że dotyczy on udzielenia informacji w szerokim znaczeniu, nie
ograniczonych tylko do szczegółów dotyczących podatnika, lecz obejmu‐
20 Aktualny tekst modelowej konwencji (wersja z 2014 r.) jest dostępny w jęz. angielskim na
stronie OECD: http:// www. oecd. org/ ctp/ treaties/ oecd‐ model‐ tax‐ convention‐ available‐ products. htm
(dostęp: 18.07.2015 r.).
21 Komentarzowi do modelowej konwencji w doktrynie nadawane jest trojakie znaczenie.
Wskazuje się, że pełni on rolę interpretacji „zwyczajnego znaczenia” używanych w tekście wyrażeń
bądź też „specjalnego znaczenia” albo „uzupełniającego środka interpretacji”. Zob. K. Bany, Zna‐
czenie Komentarza do Modelowej Konwencji OECD o unikaniu podwójnego opodatkowania, Prz. Pod. 2000,
nr 12, s. 25; M. Malicka, A. Zalasiński, Rola oficjalnego Komentarza do Modelu Konwencji OECD w in‐
terpretacji umów dotyczących unikania podwójnego opodatkowania opartych na tym modelu, KPPod. 2005,
nr 1, s. 109–111.
22
Pobierz darmowy fragment (pdf)