Cyfroteka.pl

klikaj i czytaj online

Cyfro
Czytomierz
00103 002525 22767916 na godz. na dobę w sumie
wyszukaj dokładnie | pobierz wtyczkę
Cuda, które zmieniły świat - ebook/epub
Cuda, które zmieniły świat - ebook/epub
Autor: Liczba stron: 182
Wydawca: Rafael Język publikacji: polski
ISBN: 9788375697476 Data wydania:
Lektor:
Kategoria: ebooki >> religia i rozwój duchowy
Porównaj ceny (książka, ebook, audiobook).
Czytaj online.
Komentuj

Proponujemy czytelnikom wyprawę przez historie i kontynenty w poszukiwaniu wydarzeń po ludzku nieprawdopodobnych, które jednak rzeczywiście miały miejsce i zostały potwierdzone. W wartkiej narracji i porywającym stylu odkryjemy między innymi: jak astronauci z komunistycznych państw spotkali w kosmosie Boga, jak w XVI stuleciu w niewyjaśniony sposób dokonała się samoistna reimplantacja części kończyny; jak w XX wieku dwukrotnie dokonał się cud rozmnożenia pokarmu, jak w czasie katastrofy spowodowanej tsunami w 2004 roku spełniła się starożytna przepowiednia św. Tomasza Apostoła, ratując życie rzeszy chrześcijan.Niektóre z tych cudów wpływały na losy grupy ludzi, inne na losy nawet państw. Wszystkie je łączy jedno: były wynikiem nadprzyrodzonej Bożej interwencji. Ale historie te mają ze sobą jeszcze coś wspólnego: one wciąż oddziałują na ludzkie serca, umacniając w wierze i w przekonaniu o nieograniczonej mocy Bożej. Cuda, zmieniając ludzkie serca, zmieniają bowiem losy świata.

Znajdź podobne książki Ostatnio czytane w tej kategorii

Darmowy fragment publikacji:

Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...
Czytaj dalej...A l e k s a n d r a P o l e w s k a CUDA, które zmieniły świat Korekta Agata Chadzińska Marek Chadziński Skład Anna Kendziak Projekt okładki Łukasz Kosek Zdjęcia na okładce istockphoto.com pexels.com Wikimedia Commons ISBN 978-83-7569-747-6 © 2018 Dom Wydawniczy „Rafael” ul. Rękawka 51 30-535 Kraków tel./fax: 012 411 14 52 e-mail: rafael@rafael.pl www.rafael.pl NOGA Z dziejów niewyjaśnionych  przypadków medycznych Filip IV Habsburg grzeszył na wiele sposobów i nie było to dla jego podwładnych żadną tajem- nicą. Nie grzeszył natomiast urodą. A mimo to bardzo lubił się portretować. Mistrzowi Diego Velazqu- ezowi pozował do przynajmniej jedenastu portretów. Diego przedstawiał swego władcę jadącego konno albo stojącego dumnie w purpurowych, królewskich szatach; młodego, z zakręconymi rudawymi pejsami i jeszcze bez charakterystycznych sumiastych wąsów, oraz starszego (już z wąsami), z włosami sięgającymi podbródka; z my- śliwską strzelbą w dłoni i z czuwającym przy królewskiej nodze chartem, a także w ujęciu alegorycznym. Velazquez malował też z  dużym upodobaniem członków rodziny Filipa IV. Jeden z tych rodzinnych portretów, słynny Las Meninas, stał się nie tylko wizy- tówką mistrza, ale również jednym z najgłośniejszych płócien w dziejach malarstwa. Ciekawe, że mistrz Diego nie namalował nigdy swe- go monarchy w chwili, gdy ten miał przed sobą najbar- dziej chyba zagadkową nogę, jaka stąpała po hiszpańskiej ziemi, jeśli nie po ziemi w ogóle. W dodatku wtedy, kie- dy ten z namaszczeniem ją całował, klęcząc. Nogę, któ- ra stała się główną bohaterką milagro de los milagros, jak mawiają Hiszpanie, czyli cudu nad cudami. — 5 — Cmentarz w Saragossie W XVII wieku w Saragossie ukazywała się lokalna gazeta, której tytuł brzmiał „Aviso Historico”1. W nu- merze z 4 czerwca 1640 roku zamieszczono w niej arty- kuł, który z miejsca przykuł uwagę całego miasta, a wieść o nim lotem błyskawicy obiegła także jego okolice. Tekst opowiadał o tajemniczym zdarzeniu, do jakiego doszło na miejscowym cmentarzu tuż przed Wielkanocą, która w tymże roku przypadała 1 kwietnia. W  tym miejscu muszę wyjaśnić, że był to czas, kiedy części ludzkiego ciała traktowano z takim sa- mym szacunkiem jak jego całość i gdy dochodziło do utraty na przykład kończyny, była ona z szacunkiem grzebana na cmentarzu. Takiego swoistego pogrzebu części prawej nogi, a dokładniej rzecz ujmując nie- mal całego podudzia i stopy, dokonał w październiku 1637 roku praktykant medyczny Juan Lorenz Gar- cia. Wcześniej młodzieniec ten uczestniczył w zabie- gu amputacji tej ogarniętej już gangreną i sczerniałej części kończyny, której dokonali w  saragoskim Po- wszechnym i Królewskim Szpitalu Naszej Matki Ła- skawej trzej cenieni medycy: prof. Juan de Estanga, chirurg Diego Millaruel i Miguel Beltran. Operowa- nym nieszczęśnikiem był syn rolników z Calandy, li- czący sobie ledwie dwadzieścia lat Miguel Pellicer. Nazywam Miguela nieszczęśnikiem nie tylko z tego 1 Skany archiwalnych numerów „Aviso Historico” z lat 1690-1777 dostępne są na stronie internetowej: www.banrepcultural.org/bla- avirtual/historia/avisoshistoricos/indice.htm – dostęp: 04.04.2017. Numer z 04.06.1640 roku włączony został do akt procesu kano- nicznego, w trakcie którego badano cud z Calandy. — 6 — powodu, że w tak młodym wieku stracił nogę, ale tak- że warunków, w jakich przeprowadzono zabieg. Jako znieczulenie Pellicer dostał tylko alkohol, bo ówcze- sna medycyna nie znała innych środków zaradczych. Krzyczał więc z bólu, wciąż wzywając imienia Maryi. Amputacji dokonano przy użyciu skalpela i piły, a do kauteryzacji kikuta użyto rozpalonego żelaza. Jak po- dają siedemnastowieczne źródła, nogę odcięto na wy- sokości „czterech palców pod kolanem”. Nawiasem mówiąc, Pellicer trafił do szpita- la w Saragossie ze szpitala w Walencji. W Castellón pod Walencją mieszkał jego wuj Jaime Blasco, u któ- rego chłopak od pewnego czasu pracował. W  lipcu 1637 roku młodzieniec prowadził dwukołowy wóz pe- łen ziarna ciągnięty przez dwa muły. Na jednych z tych mułów siedział i zmęczony pracą prawdopodobnie za- snął. W  pewnym momencie ześlizgnął się z  grzbie- tu zwierzęcia, spadając wprost pod koła wozu. Jedno z kół przejechało przez jego nogę, zamieniając w mia- zgę kość piszczelową. Ponieważ obrażenia były poważne, Miguela od- wieziono do szpitala do Walencji. Co ciekawe, do dziś zachowała się w archiwach informacja o jego przyję- ciu, a miało to miejsce 3 sierpnia 1637 roku, w ponie- działek. Stan nogi nie poprawiał się jednak i dlatego pacjent zadecydował, że należy zwrócić się o pomoc do uznanych lekarzy z Saragossy. Trwającą pięćdzie- siąt dni podróż (ok. 300 km) odbył w ogromnym bólu i dodatkowo wycieńczających jego organizm upałach. Mimo że dotarł do celu w bardzo złym stanie, ka- zał się zawieźć do słynnego sanktuarium maryjnego — 7 — del Pilar, gdzie przystąpił do spowiedzi i przyjął Ko- munię Świętą. Potem – jak to już zostało powiedzia- ne – udał się do szpitala, gdzie zajęta gangreną noga została amputowana i  pogrzebana na miejscowym cmentarzu. W  marcu 1638 roku lekarze orzekli, że pacjent może opuścić szpital. Wyposażyli go w  drewnianą protezę i kule. Młody inwalida nie nadawał się już do pracy fizycznej, więc dostał oficjalnie pozwolenie na zbieranie datków, czyli bycie zawodowym żebrakiem. Spędzał więc większość czasu przed bazyliką del Pilar w Saragossie i żebrał. Jak donoszą siedemnastowiecz- ne źródła, był lubiany i otaczany opieką przez miesz- kańców miasta. Każdego ranka uczestniczył we Mszy Świętej przed osławioną cudowną figurą Matki Bożej stojącą na kolumnie El Pilar i codziennie prosił oso- by obsługujące świątynię o przyniesienie mu odrobiny oliwy z lamp, które paliły się wokół niej. Gdy ją otrzy- mywał, nacierał nią ranę po amputacji, bo ta wciąż nie chciała się zagoić, a dodatkowo rozdrażniała ją uciska- jąca kikut proteza. W  marcu 1640 roku młody Pellicer postanowił opuścić Saragossę i  wrócić do rodziców, do oddalo- nej od miasta o około 120 kilometrów wsi Calanda. Wkrótce po jego wyjeździe z  saragoskiego cmenta- rza zniknęła amputowana część jego nogi. Został po niej tylko pusty dołek. Oczywiście, jakiś bezecnik mógł ją wykopać i zabrać do jakichś bezbożnych celów, ale „problem” polegał na tym, że wykopana, odcięta i bę- dąca zapewne już w stanie zaawansowanego rozkładu kończyna odnalazła się jako żywa i sprawnie funkcjo- nująca. Mało tego, wróciła do właściciela! — 8 — Zawód żebrak Po powrocie do Calandy Miguel nie mógł już po- magać rodzicom w pracach polowych. Kiedy wspomi- nałam o tym, że w Saragossie stał się on zawodowym żebrakiem, nie użyłam tego określenia w  sensie iro- nicznym. W tamtych bowiem czasach żebractwo nie było czymś upokarzającym, a normalną pracą zarobko- wą tych, którzy mieli na nie pozwolenie, czyli na przy- kład osób dotkniętych kalectwem. Pellicer po powrocie do rodzinnego domu objeż- dżał na osiołku okoliczne wioski, często odsłaniając swój kikut na dowód, że rzeczywiście nie może zarob- kować w inny sposób, i zbierał datki na swoje utrzyma- nie. Ludzie dawali je bez podejrzeń i oporu. Datki dla zawodowych żebraków były swoistym obowiązkiem moralnym, uczynkiem miłosierdzia. Wobec żebraków żywiono wręcz wdzięczność za to, że dzięki nim moż- na owych uczynków miłosierdzia dokonywać. W Wielki Czwartek 1640 roku Miguel nie opu- ścił Calandy w  celu zbierania jałmużny, lecz został w  domu, by pomóc ojcu w  bieżących pilnych pra- cach, które był w stanie wykonać. Tego samego dnia do jego wioski dotarł oddział kawalerzystów, a rodzi- ce otrzymali urzędowy nakaz przyjęcia na nocleg jed- nego z nich. Młodzieniec odstąpił kawalerzyście swoje łóżko, a sam zamierzał przespać się w izbie rodziców na materacu. A ponieważ umundurowanemu gościo- wi dostała się również pościel, Miguel zmuszony był okryć się tej nocy płaszczem ojca. Płaszcz był tak krót- ki, że nie mógł okryć nim nawet swej jednej stopy, ale i tak zmęczony zasnął kamiennym snem. — 9 — Sen o oliwie Miguelowi przyśniło się, że naciera kikut oliwą z lampy palącej się w kaplicy Matki Bożej del Pilar. Po- czątkowo robił to tak jak zawsze, siedząc przed bazyli- ką w Saragossie. Ale nagle coś mu zaczęło przeszkadzać. Dobiegał do niego czyjś głos, ktoś wołał go po imieniu, ktoś nim wstrząsał. Po chwili zorientował się, że był to głos jego matki. Nie dobiegał on jednak we śnie, ale na jawie. „Miguel! Obudź się! Miguel! Zobacz, co się stało!”. Kiedy młodzieniec otworzył oczy, w świetle świecy zobaczył nad sobą zdumione i rozpromienione twarze rodziców. „Miguel, noga ci odrosła!” – wołali jeden przez drugiego. Nie był już przykryty płaszczem ojca, musieli go z niego ściągnąć. Usiadł, nie bardzo jeszcze przytom- ny, i spojrzał na swoje nogi. Były dwie i obie były kom- pletne, całe. Nim zdążył cokolwiek powiedzieć, matka zaczęła opowiadać mu, że weszła do izby, by położyć się spać, i poczuła przepiękną, tajemniczą woń. Zaciekawio- na, co tak pachnie, zapaliła świecę. Rozglądając się po izbie, nieoczekiwanie dostrzegła, że spod zbyt krótkie- go płaszcza męża, pod którym śpi jej kaleki syn, wystają dwie stopy. Wstrząśnięta tym widokiem, zawołała męża. To on zerwał z syna płaszcz. Cała trójka nie miała cienia wątpliwości, że zdarzył się cud, wielki cud. Choć w pierwszej chwili wszyscy podejrzewali, że amputowana noga po prostu odrosła, wkrótce dopatrzyli się, że prawa łydka i stopa wcale nie są – że tak powiem – nowe. Widniały na nich zna- ki szczególne, które młodzieniec doskonale znał: ślad po tym, jak w dzieciństwie ugryzł go pies, rana po za- drapaniu przez kolczasty krzak, niezbyt ładne miejsce — 10 — po wycięciu czyraka i  oczywiście wyraźna blizna po złamaniu przez koło wozu kości piszczelowej. Zatem noga nie mogła odrosnąć. Po prostu w jakiś niepoję- ty sposób amputowana jej część wróciła na swoje miej- sce. Przeniosła się do Calandy z cmentarza położonego w odległej Saragossie. „A wiecie, co mi się śniło, kiedy mnie budziliście?” – zapytał oszołomiony młody Pellicer. Cudowny niebiański zapach Czy muszę pisać, że wieść o nadzwyczajnym cudzie w domu Pellicerów rozniosła się po Calandze i okolicy lotem błyskawicy? Wydaje się to oczywiste. Do domu Miguela – a był już Wielki Piątek – zbiegli się sąsiedzi i sąsiedzi sąsiadów. W izbie, w której dokonał się cud, wciąż unosił się ów tajemniczy, piękny zapach, który dodatkowo potwierdzał, że miała tam miejsce prawdzi- wie boska interwencja. Nawiasem mówiąc, odczuwalny był on jeszcze przez kilka następnych dni, w tym także w Wielką Sobotę, kiedy to rodzinę Pellicerów odwie- dził miejscowy proboszcz ks. Herrero w towarzystwie burmistrza, ważnych członków lokalnych władz i dwo- ma lekarzami, rzec by można, cała komisja mająca za zadanie zbadać, co rzeczywiście zaszło. Lekarze długo oglądali cudownie przywróconą nogę, naradzali się z urzędnikami, aż w końcu zadecydowali, że sędzia pierwszej instancji Martin Corellano, do którego należało stanie na straży porządku w Calandze, sporzą- dzi oficjalny raport o tym bezprecedensowym zdarzeniu. I tak oto w niespełna trzy doby po cudzie rzeczywiście — 11 — sporządzono pierwszy rzetelny dokument jego dotyczą- cy, w którym zapisano, że Miguel Pellicer został cudow- nie uzdrowiony z kalectwa. Cała okolica, wraz z uzdrowionym szczęśliwcem, zgromadziła się wkrótce w  kościele, by dziękować Bogu za to, co się stało. W  tym miejscu podkreślić muszę jednak jedną sprawę: przywrócona cudownie noga Miguela Juana Pellicera nie od razu była w pełni sprawna i zdrowa. Tak jak współcześnie reimplantowane czy przeszcze- piane kończyny, potrzebowała ona czasu, aby – mówiąc najoględniej – dojść do formy. Szok chirurga Miesiąc po uzdrowieniu Miguel wyruszył wraz z rodzicami na pielgrzymkę dziękczynną do Saragossy. Jak już pisałam wcześniej, kiedy był saragoskim żebra- kiem przesiadującym zwykle u drzwi bazyliki del Pilar, poznał wielu mieszkańców miasta i z wieloma łączy- ła go nić sympatii. Gdy więc 25 kwietnia 1640 roku wszyscy ci, którzy znali go osobiście lub tylko z widze- nia, ujrzeli, jak na dwóch nogach zmierza ku osławionej świątyni, nie mogli posiąść się ze zdumienia. O  uzdrowieniu byłego żebraka szybko doniesio- no też lekarzom z  saragoskiego szpitala. Najbardziej wstrząśnięty widokiem Miguela był prof. Estanga, który przecież osobiście amputował nogę młodzieńcowi i zle- cił jej zakopanie na cmentarzu. Naturalnie jego koledzy po fachu i cały personel szpitala również byli zszokowa- ni owym nieprawdopodobnym zjawiskiem medycznym. — 12 — SPIS TREŚCI NOGA __________________________________________ 5 Cmentarz w Saragossie ______________________ 6 Zawód żebrak _____________________________ 9 Sen o oliwie _______________________________ 10 Cudowny, niebiański zapach __________________ 11 Szok chirurga _____________________________ 12 Proces ___________________________________ 13 Dynamika Boskiej reimplantacji _______________ 13 12 października ____________________________ 24 Pocałunek króla ____________________________ 25 KRÓLOWA WULKANÓW ____________________ 27 Święty Brendan Żeglarz _____________________ 28 Psy i kanarki ______________________________ 29 Z dziennika ks. Curbelo _____________________ 31 Jęzor lawy i płonący krzyż ____________________ 32 CZŁOWIEK W ŻELAZNYCH OBRĘCZACH ______ 35 Cudowny połów w wodach Paraíby ____________ 37 Pukanie __________________________________ 38 Gorączka złota ____________________________ 39 Caesalpinia brasiliensis _______________________ 40 Listy do Rzymu ___________________________ 42 „Złote prawo” księżniczki Izabeli ______________ 43 Zacarias i Ronaldo _________________________ 44 — 179 — BIAŁA DAMA I BOKSERZY __________________ 45 Kordecki z Pekinu __________________________ 45 Chiński porządek świata w gruzach ____________ 46 Pięść w imię sprawiedliwości i pokoju __________ 47 Oblężona Katedra Północna __________________ 49 „Poganie podali nam klucz do zagadki” _________ 51 „Kraj diabła” ______________________________ 53 OPIUM DLA LUDU ____________________________ 55 Druga tajemnica fatimska ____________________ 56 Rok 1917 – złoty wiek rosyjskich katolików _____ 57 Początki walki z religią _____________________ 62 Konstytucja chroniąca antyreligijną propagandę __ 65 Pierwsza faza antyreligijnej kampanii sowieckiej (1921-1928) ___________ 69 Druga faza antyreligijnej kampanii sowieckiej 1929-1941 ____________ 74 „Rosja rozszerzy swoje błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowania Kościoła” _____ 80 Trzecia i czwarta faza antyreligijnej kampanii sowieckiej (1958-1964; 1970-1990) ________ 81 PS. Duchowa pieriestrojka ___________________ 8 POD SŁOŃCEM FATIMY ______________________ 89 Cud Słońca _______________________________ 89 Koniec pierwszej wojny światowej _____________ 92 Zapowiedź rychłej śmierci rodzeństwa Marto ____ 92 Cudownie zachowane ciało Hiacynty Marto _____ 93 Bezbożna propaganda _______________________ 93 Aurora Borealis jako zapowiedź wybuchu drugiej wojny światowej __________________ 94 Neutralność Portugalii ______________________ 96 Uwolnienie Dolnej Austrii spod wpływów sowieckich ________________ 97 — 180 — Ocalenie życia Jana Pawła II ________________ 101 Upadek komunistycznego imperium __________ 104 Proroctwo o czasie śmierci papieża ____________ 106 KILKUNASTU AMERYKANÓW ____________ 107 Centrum eksterminacji duchownych chrześcijańskich _ 108 „Księży załadowano do bydlęcych wagonów” ____ 109 Biskup Kozal skopany w kuchni ______________ 113 „Jedliśmy nawet jeże” ______________________ 114 Księża i eksperymenty pseudomedyczne _______ 115 Kielich z pocisku artyleryjskiego _____________ 116 Święty Józef wobec ultimatum _______________ 117 Historyczna nowenna ______________________ 119 Kilkunastu Amerykanów ___________________ 120 Święty Józef dziesięć lat później ______________ 122 CUDOWNE KUCHENNE REWOLUCJE ____ 123 Kucharka z Olivenzy i błogosławiony z Limy ___ 123 Ryż pęczniał i pęczniał _____________________ 125 Cud pod mikroskopem _____________________ 126 Kazachstan ______________________________ 127 „Dla nas najgorsza była wiosna” ______________ 130 Jezioro __________________________________ 133 Rozmnożone ryby i mnożące się pytania _______ 134 „GAGARIN, BOGA WIDZIELIŚCIE?” _______ 137 „Patrzyłem, patrzyłem, ale nie zobaczyłem Boga” ____ 138 Kosmonauci między sobą ___________________ 140 Gagarin i Cerkiew Chrystusa Zbawiciela _______ 143 „Hermaszewski, Boga widzieliście?” ___________ 145 PRZEŁAMUJĄC FALE _______________________ 147 W raju wstawał dzień ______________________ 147 Mleko dla Dzieciątka ______________________ 149 — 181 — Kubek maślanki dla Dzieciątka ______________ 150 Sztorm __________________________________ 152 Komunikat ______________________________ 153 ARCHITEKT BOGA _________________________ 155 Uprzejma Matka Boża _____________________ 156 Temat dla Murakamiego ___________________ 157 Rodzynki i orzeszki _______________________ 159 Katalońskie Cluny _________________________ 160 Plan pięcioletni ___________________________ 161 Tajemnica Gaudiego _______________________ 163 Sługa Boży Antonio Gaudi _________________ 165 Oddech Boga ____________________________ 167 Japoński Gaudi ___________________________ 167 KRÓLOWA, KTÓRA KOCHAŁA ZA BARDZO __ 169 Najgorszy mąż na świecie ___________________ 170 Stwierdzenie nieważności małżeństwa _________ 171 Gdy życie wydaje się nie mieć sensu ___________ 172 BIBLIOGRAFIA _____________________________ 175 — 182 —
Pobierz darmowy fragment (pdf)

Gdzie kupić całą publikację:

Cuda, które zmieniły świat
Autor:
Sklep
Format
Cena
Nexto.pl Nexto.pl
ebook/epub
29,90 zł
Idź do sklepu »

Opinie na temat publikacji:

Inne popularne pozycje z tej kategorii:

Czytaj również:

Prowadzisz stronę lub blog? Wstaw link do fragmentu tej książki i współpracuj z Cyfroteką: